Geascendeerde meester Maitreya, 30 maart 2024 – Webinar Pasen 2024: Christus bevrijden

IK BEN de Geascendeerde meester Maitreya. Ik zal verder gaan met de verhandeling waarmee Jezus is begonnen, want we zijn natuurlijk volledig in harmonie, in synchroniciteit en eenheid terwijl we deze leringen geven die zeker vooruitstrevend zijn omdat ze op elkaar voortbouwen en natuurlijk ook voortbouwen op alles wat eerder is gegeven.

De Rivier van Leven is onze spirituele oorsprong
Jezus heeft uitgelegd dat jij als individueel wezen, bent geschapen uit het wezen van geascendeerde meesters op een hoger niveau dan het niveau waarop jij bent ontstaan. In jouw geval bevind jij je in de zevende sfeer en ligt jouw oorsprong in deze sfeer. Sommigen van jullie zijn ontstaan als de oorspronkelijke bewoners van de aarde voordat de aarde een onnatuurlijke planeet werd. Sommigen van jullie zijn ontstaan op andere planeten die destijds natuurlijk waren en die nog steeds natuurlijk zijn.

Waar je ook vandaan bent gekomen, je IK BEN Aanwezigheid werd geschapen uit het wezen van geascendeerde meesters in wat wij het spirituele rijk noemen, het niveau vlak boven de vier niveaus van deze niet-geascendeerde sfeer. Natuurlijk kwamen die geascendeerde meesters voort uit het wezen van andere geascendeerde meesters helemaal omhoog tot in alle zes de geascendeerde sferen, helemaal tot aan Alpha en Omega als de hoogste wezens in deze wereld van vorm en vervolgens nog verder naar de Schepper, en zelfs daarboven naar het Al waaruit de Schepper voort is gekomen voordat hij aan jouw wereld van vorm begon.

Alles in het leven is met elkaar verbonden, alles komt voort uit deze ene stroom die we ook wel de Rivier van Leven noemen. Waarom is dit belangrijk? Welnu, het is belangrijk wanneer je beseft dat, zoals het oude gezegde luidt, geen enkel mens een eiland is, geen enkel wezen een eiland is, geen enkel wezen kan feitelijk als een apart wezen bestaan, er bestaat niet zoiets als een apart wezen. Je kunt dit vergelijken met twee vissen die in de oceaan zwemmen en ontkennen dat ze nat zijn. Dit zie je bij de gevallen wezens die ontkennen dat ze één zijn met al het leven.

Het enigma dat je gescheiden bent
Ze houden vol dat ze gescheiden wezens zijn, omdat ze op een zoektocht zijn om het gescheiden zelf te verheffen tot de ultieme status en daarom lijken ze op de vissen die ontkennen dat ze nat zijn, terwijl ze natuurlijk wel in de oceaan zijn ondergedompeld. De reden waarom dit beeld behulpzaam is, is natuurlijk dat een vis, als je in het hoofd van een vis kijkt, zich niet eens kan voorstellen dat hij nat is, omdat hij nog nooit een alternatief voor de natheid van de oceaan heeft ervaren, en dit geldt ook voor wezens die zich in het dualiteitsbewustzijn bevinden, omdat ze geen alternatief ervaren voor het dualiteitsbewustzijn en de illusie dat ze gescheiden wezens zijn.

Dit wil niet zeggen dat ze het niet kunnen ervaren, maar ze ervaren het niet omdat de Bewuste Jij van zulke wezens de wereld ervaart door het waarnemingsfilter van de gescheiden zelven, zoals Jezus heeft gezegd,. Is iets wat wij een gescheiden zelf noemen, werkelijk gescheiden? Nee, omdat het gescheiden zelf geen identiteit heeft in Christus. Zoals Jezus heeft uitgelegd, werd zonder het Christusbewustzijn niets gemaakt dat gemaakt is. Een van de enigma’s die je op het pad tegenkomt als je hierover begint na te denken, is: Hoe kan iets uit het Christusbewustzijn worden geschapen dat niet het Christusbewustzijn is? De waarheid is dat niets uit het Christusbewustzijn kan worden geschapen zonder dat dit het Christusbewustzijn is. Wat zeg ik nu? Zeg ik dat een gescheiden zelf het Christusbewustzijn is? Hij komt uit het Christusbewustzijn voort, maar hij lijkt gescheiden te zijn van het Christusbewustzijn. In werkelijkheid is een gescheiden zelf niet gescheiden.

Zoals ik al zei, kun je niets scheppen dat werkelijk gescheiden is van het geheel, maar vanwege de vrije wil kun je wel iets scheppen dat gescheiden van het geheel lijkt. Maar vanuit welk gezichtspunt lijkt het gescheiden? Niet vanuit het gezichtspunt van de Christusgeest, maar alleen vanuit het gezichtspunt van een individueel, van zichzelf gewaar, wezen dat ervoor heeft gekozen om in een waarnemingsfilter te stappen dat de Christusgeest verbergt, dat het feit verbergt dat alles met elkaar verbonden is, dat alles één is.

De geschenken van de niet-almachtige God: vrije wil, zelfbewustzijn en verbeeldingskracht
Je zou kunnen zeggen dat dit het belangrijkste mysterie is op een niet-geascendeerde, onnatuurlijke planeet en het zal van jullie allemaal wat nadenken vergen om dit vanuit verschillende perspectieven te bekijken. Hoe kan iets wat het Christusbewustzijn is, niet het Christusbewustzijn lijken? En het antwoord ligt feitelijk in de verhandeling van Jezus, maar laten we het vanuit verschillende perspectieven bekijken. De vrije wil is, zoals we hebben gezegd, de allerhoogste wet van dit universum. Je hebt zelfbewustzijn gekregen en je hebt de verbeeldingskracht gekregen om je concepten voor te stellen van wat je mede wilt scheppen in de wereld van vorm. En je hebt de macht gekregen om deze concepten aan het Ma-terlicht op te leggen en vormen te scheppen op de vier niveaus van deze niet-geascendeerde sfeer.

Hoe kan deze vrije wil zichzelf openbaren? Dit is iets wat veel mensen op de wereld niet kunnen bevatten wanneer ze voor het eerst van deze concepten horen. En de reden is dat ze zijn opgevoed met bepaalde ideeën over God die door de gevallen wezens zijn bedacht en verspreid. Allereerst hebben we het idee dat God zogenaamd almachtig is. Maar je ziet dat de Schepper, hoewel hij almachtig is, ervoor heeft gekozen zijn almacht in een niet-geascendeerde sfeer opzij te zetten. De reden is dat de Schepper niet probeert een specifiek eindresultaat te bereiken of de individuele verlengstukken van zichzelf te dwingen om een pad te bewandelen dat terugleidt naar het eenzijn met de Schepper. De Schepper probeert niet een leger robots te vormen. De Schepper probeert zelfbewuste medescheppers zo op te voeden dat ze op den duur zelf een Schepper kunnen worden. En dit kan niet met geweld worden gedaan, dit kan niet automatisch gebeuren.

De Schepper heeft dus gezegd: “Ik zal een niet-geascendeerde sfeer vormen en in die sfeer ben ik niet almachtig, althans een tijdje niet, zodat de zelfbewuste verlengstukken van mij de ene na de andere kans krijgen om te onderzoeken wat ze kunnen het doen met hun vrije wil en hun conceptuele geest.” Met andere woorden, je hebt de vrijheid gekregen om te onderzoeken wat je met je vrije wil kunt doen, maar wat je met je vrije wil kunt doen, wordt beperkt door je verbeeldingskracht, door je vermogen om te conceptualiseren. Je kunt alleen iets medescheppen wat je kunt conceptualiseren. Niet-geascendeerde wezens hebben die vrijheid.

Een andere leugen die door de gevallen wezens wordt verspreid, is dat God alwetend is en daarom weet God van tevoren wat het lot van de wereld zal zijn en zelfs de specifieke plannen van de wereld, welke specifieke vormen zich zullen manifesteren. Maar God weet dat in een niet-geascendeerde sfeer niet, omdat de vrije wil niet kan worden voorspeld.

De derde misvatting is dat God alleen maar goed is en dat God daarom uiteindelijk niet zal toestaan dat er iets ergs gebeurt. Dit is een bijzonder gevaarlijke illusie op een planeet als de aarde, waar heel veel mensen zijn opgevoed met het idee dat God alleen maar goed is, maar wel al het kwaad zien dat op aarde plaatsvindt en ze kunnen niet begrijpen dat een goede God dit kan toelaten. En dit heeft waarschijnlijk voor meer verwarring gezorgd dan enig ander idee. Maar de reden is nogmaals dat God heeft gezegd: “Ik geef deze wezens vrije wil en ze hebben de vrijheid om met die vrije wil te experimenteren in de niet-geascendeerde sfeer waar niets permanent kan worden.” In zekere zin heeft God zijn ‘algoedheid’ ook in de niet-geascendeerde sfeer opzijgezet. God heeft zijn almacht, zijn alwetendheid en zijn algoedheid opzijgezet om het mogelijk te maken dat de vrije wil zich openbaart.

Op of neer?
Nu hebben we uitgelegd dat een nieuw wezen naar het achtenveertigste bewustzijnsniveau afdaalt, in ieder geval op aarde. En er zijn twee keuzes: je kunt je gevoel van verbondenheid met iets buiten je eigen geest verder opbouwen en hoger stijgen naar het honderdvierenveertigste niveau. Of je kunt in de illusie van gescheidenheid gaan en beneden het achtenveertigste niveau gaan. Je hebt het recht om behoorlijk ver daaronder te gaan, maar er is natuurlijk een grens op aarde die wordt bepaald door het collectieve bewustzijn.

Wat gebeurt er als je gescheiden raakt? In zekere zin zou je kunnen zeggen dat je gewoon aan het experimenteren bent met je vrije wil en je verbeeldingskracht. Dit is een wezen dat het gevoel heeft dat hij verbonden is met iets buiten zichzelf en je zou kunnen denken, als je kijkt naar hoe we het normaal gesproken uitleggen, dat de mensen die de gescheidenheid ingingen, dat deden vanaf het achtenveertigste niveau, zonder boven het achtenveertigste niveau uit te zijn geweest. Dit was echter slechts zelden het geval. Wat er feitelijk gebeurde met de meeste wezens die de gescheidenheid ingingen, was dat ze hun gevoel van verbondenheid begonnen te gebruiken om te experimenteren met wat je met je verbeeldingskracht en vrije wil kunt doen in een omgeving als de aarde. En dat betekent dat ze in het model dat we jullie hier hebben gegeven, en dat natuurlijk verschillend is op andere planeten, geleidelijk opstegen naar het zesennegentigste bewustzijnsniveau.

De reden dat dit belangrijk is, is dat een nieuw wezen wanneer hij begint, geen echt stevig identiteitsgevoel heeft. Hij heeft, zoals Jezus heeft uitgelegd, bepaalde illusies aangenomen van het honderdvierenveertigste tot het achtenveertigste niveau, maar die hebben betrekking op de vier niveaus van het materiële universum, planeet aarde, en dit betekent dat Jezus naar een wezen op het achtenveertigste niveau verwees als: “Tenzij u als kleine kinderen wordt, kunt u het koninkrijk niet binnengaan.” Ze zijn tamelijk onschuldig en hebben geen sterke wereldlijke persoonlijkheid, geen sterk gevoel over wie ze zijn.

Wanneer een nieuwe groep wezens naar een planeet als de aarde komt, zullen ze beginnen te experimenteren, maar sommigen zullen meer willen dan anderen. Sommigen zullen gefocust zijn op het genieten van het leven op aarde en toen de aarde nog een natuurlijke planeet was, was het leven op aarde erg plezierig vergeleken met nu. Veel mensen waren hier lange tijd op gefocust, maar sommigen wilden meer en begonnen hun zelfgevoel te verheffen naar het zesennegentigste niveau en dit betekent dat ze een identiteitsgevoel aan het opbouwen waren.

In die tijd was het collectieve bewustzijn dat door de hele groep wezens werd opgebouwd lang niet zo sterk als nu en natuurlijk werd dit niet beïnvloed door het dualiteitsbewustzijn zoals nu. Deze wezens werden niet naar beneden getrokken zoals nu wanneer je van het achtenveertigste naar het zesennegentigste niveau gaat, maar toch moesten ze zich wel verheffen boven het collectieve bewustzijn dat van het leven wilde genieten. Er waren ook enkele wezens die zeiden: “Er moet meer zijn in het leven dan genieten van het leven in het fysieke octaaf op deze planeet”, en zij begonnen hun zelfgevoel te verhogen en toen ze het zesennegentigste niveau naderden, hadden ze een sterker zelfgevoel opgebouwd dan de gemiddelde persoon om hen heen op dat moment.

De Christusgeest en conceptuele geest op het zesennegentigste niveau
Wat gebeurt er vervolgens op het zesennegentigste niveau? Zoals we hebben uitgelegd krijg je de initiatie van wat je dan wilt doen met het zelfgevoel dat je hebt opgebouwd. Zul jij je begeven op wat wij het ‘innerlijke pad’ hebben genoemd, omdat je beseft dat je een zelfgevoel hebt opgebouwd dat je op een bepaald niveau zou kunnen brengen, maar niet verder en daarom begin je aan wat we het echte pad zouden kunnen noemen van de initiatie als Christus waarbij je niet alleen het zelf dat je hebt opgebouwd, begint los te laten terwijl je naar het zesennegentigste niveau ging, maar zelfs de illusies van het zesennegentigste tot het honderdvierenveertigste niveau, en jij Christusschap begint aan te nemen.

Wat heeft Jezus uitgelegd? Dat je de conceptuele geest, de geest die concepten vormt, gebruikt om af te dalen. Dus wat deden wezens? Ze gebruikten de conceptuele geest om de illusies van het honderdvierenveertigste niveau tot het achtenveertigste niveau aan te nemen. Ze gebruikten ook de conceptuele geest om de identiteit aan te nemen die hen hielp om van het achtenveertigste naar het zesennegentigste niveau op te klimmen.

Dit zal enig nadenken vergen. Je zou kunnen zeggen: “Gebruik je dan niet je conceptuele geest om de illusie op het achtenveertigste niveau te overwinnen en wanneer je die illusie ziet, naar het negenenveertigste niveau te stijgen?” Met andere woorden: de conceptuele geest doorzag de illusie die hij had aangenomen. Ja en nee. Je gebruikt je verstand omdat je met je verstand denkt. Maar wat je helpt om naar het negenenveertigste niveau te stijgen, is dat jij de illusie doorziet en niet je conceptuele geest de illusie doorziet. De Bewuste Jij stapt uit je conceptuele geest, maakt contact met de Christusgeest en stijgt vervolgens hoger. Je gebruikt de conceptuele geest om af te dalen en je gebruikt de Christusgeest om te stijgen. Dit betekent echter natuurlijk niet dat je de conceptuele geest kunt loslaten, en dat is ook niet de bedoeling.

Wat doet de conceptuele geest? Naarmate je meer illusies opgeeft, verhoog jij je bewustzijn boven het achtenveertigste niveau. Je wordt bijvoorbeeld veel beter in medescheppen, je bent veel beter in staat om te manifesteren wat je kunt conceptualiseren. Maar tegelijkertijd bouwt je conceptuele geest een zelfgevoel op, een conceptueel zelf. Luister nu goed. Ik zeg niet dat dit verkeerd is. Dit is alles wat je kunt doen in de niet-geascendeerde sfeer. De grote vraag wanneer je op het zesennegentigste niveau komt, is echter of de Bewuste Jij uit het zelf kan stappen dat de conceptuele geest heeft opgebouwd toen je die stappen nam?

Zal de Bewuste Jij bereid zijn om in te zien dat je conceptuele geest het zelfgevoel heeft opgebouwd dat hij een spiritueel persoon is, een leider, een creatief persoon, een persoon die in staat is te manifesteren wat hij maar kan bedenken? Wil je dat zelfgevoel loslaten en beseffen dat de Christusgeest meer is dan dat zelf ooit zou kunnen zijn? Met andere woorden, zul je beseffen dat je door verder te kijken dan dit zelf, door dit zelf te laten sterven, meer zult worden dan je ooit zou kunnen worden als je dit zelf blijft opbouwen?

Conceptueel zelf versus verbonden zelf
Dit kun je niet op het achtenveertigste niveau of het vierenzestigste of tweeënzeventigste niveau beginnen te beseffen. Maar op het zesennegentigste niveau wel als de Bewuste Jij dat wil. Maar veel wezens die het zesennegentigste niveau hebben bereikt, waren niet bereid om die overstap te maken. In plaats daarvan besloten ze dat ze wilden experimenteren en kijken hoe ver ze konden komen wanneer ze hun conceptuele zelf verder op zouden bouwen.

Nogmaals, dit is niet verkeerd. Dit mag van de wet van de vrije wil in een niet-geascendeerde sfeer. Natuurlijk kun je met zo’n zelf niet ascenderen, maar je kunt wel heel lang in de niet-geascendeerde sfeer blijven bestaan. Om dit echter te kunnen doen, kun je niet op het zesennegentigste niveau blijven. Je maakt letterlijk een omschakeling. Dit wordt niet zo goed beschreven in Genesis in het verhaal van de Hof van Eden, maar het wordt in ieder geval wel op een bepaalde manier beschreven. Zoals ik tot in detail in mijn boek heb uitgelegd, werd Adam en Eva verteld dat ze niet van de verboden vrucht mochten eten, want als ze dat wel zouden doen, zouden ze zeker sterven. De slang heeft ervoor gezorgd dat ze aan de instructie van de leraar gingen twijfelen door te zeggen: “Je zult natuurlijk niet sterven, in plaats daarvan zou je een god worden die goed en kwaad kent.” En zoals ik heb uitgelegd, betekent dit dat het verbonden zelf, zoals jij jezelf zag op het zesennegentigste niveau, in werkelijkheid sterft en daarom word je uit de Hof van Eden geworpen, waarin je verbonden was met je leraar. En daarom verkeer je in een staat van gescheidenheid.

Dit is een schok. En het is een schok die je niet kunt negeren, zodat jij die moet rechtvaardigen. Om daar een geode reden voor te bedenken, kun je niet de Christusgeest gebruiken, dus gebruik je de geest die buiten de Christusgeest staat, namelijk het dualistische bewustzijn. En je gebruikt een of andere dualistische polariteit, een of ander dualistisch uiterste, om te rechtvaardigen waarom het belangrijk is dat je dit conceptuele zelf verder opbouwt. En nogmaals, dit is niet verkeerd. Wat heb ik gezegd over het feit dat God zijn almacht, alwetendheid en algoedheid opzijzet? Je hebt het recht om dit te doen binnen de Wet van Vrije Wil. God neemt jou niets kwalijk. Ik neem jou niets kwalijk. Geen enkele geascendeerde meester neemt jou iets kwalijk. De Christusgeest neemt jou niets kwalijk. Maar misschien begrijp je wat je deed wanneer je zoiets doet. Je hebt gezegd, vaak zonder het te beseffen, maar je hebt gezegd: “Ik wil ervaren hoe het is om een zelf op te bouwen dat zich niet verbonden voelt met de ene geest, met de Christusgeest. Ik wil zien hoever ik kan gaan met het opbouwen van dit conceptuele zelf. Hoe ver kan ik mijn vrije wil oprekken? Wat voor zelf kan ik conceptualiseren?”

Afdalen naar gescheidenheid
En het is slechts een experiment. Maar de consequentie hiervan is natuurlijk dat jij je afscheidt van een leraar en van de hele erfelijke lijn van leraren tot aan de Schepper toe, zoals Jezus heeft uitgelegd. Omdat je dit zegt in plaats van op het zesennegentigste niveau te zeggen: “Ik zie nu dat ik verbonden ben met deze lijn en ik wil experimenteren met hoe ik mijn zelfgevoel kan opbouwen als onderdeel van deze lijn.” In plaats van dit zeg je nu: “Ik wil zien hoe ik mijn zelfgevoel kan opbouwen door gescheiden te zijn van deze lijn.” En natuurlijk moeten wij, degenen die deze lijn vertegenwoordigen, een stap naar achteren doen.

Zoals we hebben gezegd, zal een geascendeerde meester dan uit zijn eigen wezen een Christuszelf scheppen dat je zal volgen naarmate je steeds dieper de gescheidenheid ingaat. Er zal een element van de Christusgeest bij je zijn, zodat jij je op elk moment kunt omdraaien. Maar daar ben jij je uiteraard niet van bewust. Dan is er een wezen dat besloten heeft dit te doen en denk erom dat ik hier nog niet over gevallen wezens heb gesproken. Dit is een wezen dat besloten heeft om met zijn vrije wil te experimenteren of te kijken: “In hoeverre kan ik een gescheiden zelf opbouwen dat gescheiden is van die erfelijke lijn”; hij is alleen maar aan het experimenteren. Hij probeert dit uit en doet dit gedurende vele levens, maar het wezen is niet gevallen. Het wezen heeft geëxperimenteerd in een niet-geascendeerde sfeer, maar is niet gevallen. Het is gewoon doorgegaan met het creëren van steeds meer concepten over wat voor soort wezen hij is.

En natuurlijk ontmoet het andere wezens die hetzelfde hebben gedaan en die botsen vaak met elkaar, ze hebben vaak conflicten omdat één wezen een bepaald idee gebruikt dat voortkomt uit de dualiteit en dat idee verheft tot de status van absolute waarheid. Een ander wezen verheft een ander dualistisch idee tot de absolute status. En wanneer twee wezens die verschillende ideeën hebben waarvan ze allebei beweren dat ze absoluut zijn, elkaar tegenkomen, dan is het voor hen duidelijk dat ze niet allebei gelijk kunnen hebben. Daarom ontstaat er een conflict, daarom is er strijd, daarom kan er uiteindelijk sprake zijn van agressie en doen sommige wezens een poging om degenen te vernietigen die het niet met hen eens zijn. Dit is nog steeds een kwestie van hoe ver je gaat naar het laagst mogelijke bewustzijnsniveau op aarde. Nogmaals, we hebben het nog steeds niet over gevallen wezens.

De ontkenning van Christus en de val
Nu is de situatie zo dat de hele sfeer, net als in voorgaande sferen, klaar is om te ascenderen. De overgrote meerderheid van de wezens heeft er niet voor gekozen om gescheiden zelven te maken en ze tot een steeds hogere status te verheffen. Zij kozen ervoor om het pad van eenheid te bewandelen en daarom overheerst hun vrije wil de vrije wil van degenen die gescheiden zijn geraakt en de sfeer is op dat moment dus klaar om te ascenderen.

En dan hebben we de situatie dat op bepaalde planeten in een sfeer, één gevallen wezen er meestal in is geslaagd om zichzelf op te werpen als de onbetwiste leider op een specifieke planeet. Er kunnen miljarden levensstromen op de planeet zijn die allemaal de gescheidenheid zijn ingegaan, maar ze hebben zich allemaal aan de leider onderworpen en daarom aanbidden ze die leider letterlijk als een god, als de absolute autoriteit, niet alleen op die planeet, maar in het hele universum omdat ze niet zien dat andere planeten andere configuraties hebben en geen leiders hebben die gescheiden zijn. Dit gebeurt er oorspronkelijk vóór een val. Eén wezen slaagt erin zichzelf op te werpen als de onbetwiste leider.

Zo is de situatie wanneer de sfeer bij het ascensiepunt komt. Wat gebeurt er? Wat er gebeurt, is dat de geascendeerde meesters naar die planeet toekomen, zich manifesteren in een onmiskenbare vorm, niet alleen voor de leider maar voor alle wezens op de planeet en confronteren hen met een keuze: “Kies je ervoor om samen met de rest van jouw sfeer te ascenderen of blijf je in de gescheidenheid?” En sommigen vonden dat ze lang genoeg hadden geëxperimenteerd, draaiden zich om, kregen hulp om met de rest van hun sfeer te ascenderen, maar sommigen niet en toen zijn ze gevallen.

Maar je merkt dat dit anders is dan wat er bij de val gebeurt omdat een nieuw wezen alleen maar aan het experimenteren is toen ik het voor het eerst had over nieuwe wezens in een niet-geascendeerde sfeer die alleen maar aan het experimenteren zijn met hun vrije wil. Maar wanneer je valt, ontken je dat Christus bestaat. Met andere woorden, het wordt een nieuw wezen toegestaan om naar de bewustzijnsstaat te gaan die Christus verbergt en niet beseft wat hij heeft gedaan. Hij is gewoon aan het experimenteren met een gevoel van eigenwaarde scheppen wanneer hij gescheiden is en Christus niet ervaart. Maar wanneer je met de geascendeerde meesters wordt geconfronteerd, krijg je rechtstreeks de ervaring dat je gescheiden zelf in werkelijkheid niet eeuwig zal blijven bestaan, het niet kan overleven en in werkelijkheid niet gescheiden is.

De conceptuele geest en het gevallen bewustzijn
Dit zie je wanneer je met de geascendeerde meesters wordt geconfronteerd: je gescheiden zelf wordt geschapen uit de Christusgeest en de erfelijke lijn. Je hebt alleen maar de vrijheid gekregen om te experimenteren en wanneer je valt, moet je dit dus ontkennen en om die ontkenning in stand te houden, moet hij zo absoluut zijn als een niet-geascendeerd wezen hem maar kan maken. Niets is eigenlijk absoluut, maar voor zover een wezen dat kan ontkennen, zo resoluut als hij het maar kan ontkennen, zo ziet die ontkenning eruit. En wanneer een gevallen wezen valt, krijgt hij een gescheiden zelf, dat hij gedurende een zeer lange periode in de niet-geascendeerde sfeer heeft gecreëerd, en verheft dat tot de status waarin hij de beslissing neemt dat hij geen ongelijk kan hebben: “Ik zou het niet mis kunnen hebben.” En dit is, nogmaals, gewoon een beslissing uit vrije wil.

Om die beslissing te kunnen nemen moet het gevallen wezen conceptualiseren waarom hij het niet bij het verkeerde eind heeft, hij moet de geascendeerde meesters dus ongelijk geven, hen onecht maken: “Dit is gewoon niet echt. Of zij hebben gewoon ongelijk, of ze bedriegen mij gewoon, of ze liegen tegen mensen.” Een veel voorkomend thema is dat de leider zal zeggen: “O, de geascendeerde meesters liegen tegen mijn aanhangers en proberen ze van mij weg te lokken, maar ik ben degene die mijn aanhangers kan redden, dus moeten ze mij volgen en daarom is het verkeerd van de geascendeerde meesters om dit te doen.” Of sommigen van hen zullen zelfs zeggen: “Maar dat de geascendeerde meesters mij confronteren, is een schending van mijn vrije wil.”

Gevallen wezens kunnen verschillende beslissingen nemen, maar ze moeten de conceptuele geest gebruiken om te conceptualiseren waarom de conceptuele geest geen ongelijk heeft en ze bedenken een soort concept. En zodra ze dat concept hebben, verheffen ze het tot de status van absoluut en het is zo belangrijk voor hen om dit concept te behouden dat ze liever vallen dan ascenderen met de rest van hun sfeer. En natuurlijk moeten ze, als ze eenmaal gevallen zijn, dat concept als absoluut en onfeilbaar handhaven zolang ze in het gevallen bewustzijn willen blijven, want zodra ze accepteren en erkennen dat het een illusie was, was het alleen maar een concept en dan kunnen ze niet meer in het gevallen bewustzijn blijven.

De zelfvernietigende spiraal op aarde
Dus dan heb je een situatie waarin een groep levensstromen, net als op aarde, een gescheiden zelfgevoel zijn gaan creëren. Er zijn leiders opgekomen die een bepaalde samenleving op aarde hebben gevormd, omdat zij begrijpen dat verschillen en differentiatie een bedreiging vormen. Zo conceptualiseren ze het. Ze willen dat iedereen hetzelfde gelooft, dat iedereen zo uniform en zo conformistisch mogelijk is en daarom gaat de hele planeet in een neerwaartse spiraal, vanwege wat wij de tweede wet van de thermodynamica hebben genoemd, wat eigenlijk ook een openbaring is van de Wet van Vrije Wil – dat je tegen de opwaartse beweging van je sfeer in mag gaan, maar dat het steeds meer inspanning kost om dat te doen en dat is de reden waarom je samenleving uiteen begint te vallen vanwege de weerstand die je daarin creëert door weerstand te bieden aan de opwaartse kracht van de Rivier van Leven. Dit hebben we allemaal al eerder uitgelegd, maar ik probeer het allemaal samen te voegen, zodat je iets belangrijks kunt zien.

Dan is er een planeet die zich in een zelfdestructieve spiraal bevindt. De geascendeerde meesters kijken hiernaar en beslissen wat we kunnen doen om de verhouding te veranderen. En in het geval van de aarde was dat niet hetzelfde als bij alle planeten; in het geval van de aarde werd besloten dat er iets moest gebeuren om de focus op conformiteit te doorbreken en er was geen betere manier om dit te doen dan gevallen wezens toe te staan om te incarneren op aarde.

Je staat dan dus toe dat bepaalde gevallen wezens hier incarneren en die bevinden zich in een nieuwe situatie nadat ze vielen, want vóór de val kon één gevallen wezen zichzelf als de onbetwiste leider op een planeet opwerpen. Nadat ze vielen, mocht dit niet meer, dus er is altijd meer dan één gevallen wezen, en dat betekent dat ze met elkaar botsen. Ze vervallen onvermijdelijk tot een machtsstrijd, en dat is op aarde natuurlijk ook zo, en juist deze machtsstrijd doorbreekt het conformisme, omdat er altijd minstens twee leiders zullen zijn die volhouden dat zij de enige waarheid hebben, wat niet iets was wat eerder op aarde voorkwam, omdat de aarde een punt had bereikt waarop geen tegenstand meer bestond tegen wat als de enige waarheid in de samenleving op aarde werd beschouwd.

De epische zaak van gevallen wezens
Dan incarneren de gevallen wezens. Ze doorbreken de conformiteit, maar hoe doen ze dat? Omdat ze een epische manier van denken hebben. Wat betekent dit precies? Voor de aarde betekent het dat de gevallen wezens het idee conceptualiseerden dat er iets mis was gegaan op aarde en dat zij de aarde moesten redden en terugbrengen in een of andere paradijselijke staat. Veel gevallen wezens hadden dit gedaan nadat ze in de volgende sfeer waren gevallen en degenen die naar de aarde kwamen, hadden een epische denkwijze zoals wij het hebben genoemd en geloofden dat ze de redders waren van niet-geascendeerde wezens.

Nadat ze waren gevallen, creëerden ze het concept dat het feit dat ze konden vallen, betekende dat er iets mis was gegaan met Gods schepping. Er was iets mis met de vrije wil, anders hadden ze, zo dachten ze, niet mogen vallen. Maar ze mochten niet vallen. Ze kozen ervoor om te vallen, omdat ze ervoor kozen om het aanbod van de geascendeerde meesters om hen te helpen om met de rest van de sfeer te ascenderen af te wijzen. Er ging niets mis, ze maakten gewoon een keuze. Maar toen hebben ze besloten dat er iets mis is gegaan omdat vrije wil verkeerd is en daarom moet vrije wil vervangen worden door gehoorzaamheid aan degenen die de absolute waarheid kennen.

De verwarring van absolute waarheid(waarheden)
Wees nu heel voorzichtig en denk na over wat Jezus in zijn verhandeling heeft uitgelegd. De Christusgeest is niet de absolute waarheid, omdat hij geen vorm heeft. Die staat boven elke waarheid die door welke geest ook geconceptualiseerd zou kunnen worden, niet alleen de geest in het gevallen bewustzijn of het dualiteitsbewustzijn, maar welke geest ook. Het punt is dat een geest die geascendeerd is, dit weet, maar een niet-geascendeerde geest weet dit misschien niet, omdat die door het waarnemingsfilter van de gescheiden geest kijkt.

Omdat er meer dan één gevallen wezen is dat gelooft dat hij de absolute waarheid kent, is de situatie op aarde zo dat er concurrerende absolute waarheden zijn en de meeste mensen kunnen natuurlijk begrijpen dat dit niet kan. Er kunnen geen twee absolute waarheden zijn als ze tegengesteld zijn of verschillen. En dit heeft de verwarring veroorzaakt, die heel lang een constructieve verwarring was, omdat het de conformiteit doorbrak. Die dwong mensen feitelijk na te denken, iets wat ze voorheen niet deden, ze volgden gewoon de heersende wind.

Er is niets misgegaan op aarde
Waar dit allemaal toe leidt, en ik weet dat dit een heel lange verhandeling was om je dit te kunnen laten begrijpen, is het besef dat je op aarde een concept hebt dat er iets mis is gegaan en dat iemand dit moet corrigeren. Juist dit idee is de grootste uitdaging voor de wezens op aarde die de niveaus van Christusschap beginnen te bereiken. Zelfs op het zesennegentigste niveau, en in sommige opzichten daarboven, is dit de grootste uitdaging, want, zoals we al heel vaak hebben uitgelegd: Als je vrije wil echt begrijpt, dan is er feitelijk niets misgegaan. Het is gewoon een bijzondere openbaring van de vrije wil die je op aarde hebt. En de manier om de situatie te corrigeren, de manier om het lijden weg te nemen, is niet dat mensen hun vrije wil opgeven aan een of andere onfeilbare leider, maar dat ze het gescheiden zelf opgeven en opnieuw contact maken met het feit dat de Christusgeest in ieder mens aanwezig is en dat ieder wezen het potentieel heeft om de geest van Christus aan te nemen en het pad van inwijding te bewandelen dat je naar Christusschap leidt. Dit zal de verhouding veranderen. Let erop dat ik niet heb gezegd ‘corrigeren’.

Er is altijd meer
Wat betekent dit? Nu wordt het lastig. We hebben gezegd dat je het dualiteitsbewustzijn in mag gaan en terwijl je dat doet, creëer je steeds meer tegenstand, steeds meer weerstand, steeds meer conflicten en kan er een moment komen waarop dit zo intens en zo onaangenaam wordt dat je een keerpunt ervaart, een openbaring. Je zegt: “Ik kan dit niet meer, ik wil dit niet meer, er moet meer in het leven zijn.” Op dat moment stel jij je open voor Christus, want wat heeft Jezus gezegd dat Christus is? In wezen is er altijd meer dan welk concept ook, welk zelfgevoel ook, welke fysieke toestand ook die je tegenkomt. Er is altijd meer. En wanneer jij je openstelt om meer te ervaren, niet meer conflicten, maar meer dan conflicten, dan open jij je voor de Christusgeest die er aanwezig is.

Dan ervaar je de Christusgeest. Je ervaart dat de realiteit van de Christusgeest reëler is dan jouw zelfgevoel, op welk niveau jij je ook omdraait. Stel dat het op aarde is en je draait je om op het vijfde bewustzijnsniveau, een heel laag bewustzijnsniveau, maar je ervaart de realiteit dat de Christusgeest meer is dan de realiteit van het zelf dat je hebt. Naarmate je verder opklimt, begin je te ervaren dat er een realiteit is die hoger is dan jij bij jezelf en om je heen ziet. Maar ook al ervaar je de realiteit van de Christusgeest, het punt is dat je, zoals we nu al vele malen hebben uitgelegd, slechts een aspect van de Christusgeest ervaart dat overeenkomt met jouw bewustzijnsniveau en dat er veel niveaus van de Christusgeest zijn die boven dat niveau staan. Dat betekent dat je niet de ultieme werkelijkheid, de ultieme waarheid, ervaart. Maar dat kan wel zo voelen wanneer je dat ervaart, omdat het echter is dan wat je nu ervaart.

Het doodlopende spoor van een epische zaak
Voor veel mensen kan het dan een zeer lastig doodlopend spoor worden. Waarom? Wat is de reden dat jij je omdraait? Je hebt heel lang geëxperimenteerd met het opbouwen van een zeer verfijnd gescheiden zelf dat op aarde kan doen wat hij wil, dat op aarde bijna een goddelijke status heeft. Maar nu je hebt ervaren dat dit je alleen maar in conflict brengt met anderen die dezelfde houding hebben, leidt het tot lijden en het wordt zo intens dat je het niet meer kunt volhouden. Wat gebeurt er als je zegt: “Ik kan dit niet meer?”

Welnu, je begint eraan te twijfelen of het gescheiden zelf wel echt het ultieme zelf is, een verfijnd zelf. Je begint aan jezelf te twijfelen. Dan ervaar je de Christusgeest en dat er iets is wat echt is. En jij bent als een drenkeling die naar een strohalm, een reddingslijn, grijpt. Je pakt het touw vast en geleidelijk aan krijg je meer ervaringen met de Christusgeest en begin je aan het touw te trekken. En uiteindelijk besef je dat het touw aan een schip vastzit en na veel moeite klim je aan boord van dat schip. En wat voel je? “Ik ben niet meer aan het verdrinken, ik ben veilig.” Wat heeft je het gevoel gegeven dat je veilig bent? Dat was jouw ontmoeting met de Christusgeest, die heeft je laten beseffen wat de realiteit is.

Nu ben je op het schip. Maar de vraag is: is dit het klipperschip van Maitreya of is het een schip dat door de gevallen wezens is gemaakt? Omdat de gevallen wezens schepen hebben gebouwd op basis van het concept dat er iets is misgegaan en er iets moet gebeuren om Gods fout te corrigeren. Er zijn wezens die uit de staat van verdrinking zijn getrokken door de Christusgeest, maar zich daarna hebben vastgegrepen aan een van de constructies die de gevallen wezens hebben bedacht en ze accepteren: “O, het was eigenlijk niet zo erg dat ik aan het verdrinken was, ik heb eigenlijk niet zo’n grote fout gemaakt, omdat ik nu mijn ware doel heb gevonden, namelijk de wereld redden door te corrigeren wat er mis is gegaan met Gods schepping.”

Wat moeten wij, als geascendeerde meesters, doen wanneer wezens op dat punt komen? Ze hebben een bepaald niveau van de Christusgeest ervaren, maar ze hebben daarna hun ervaring met de realiteit van de Christusgeest gebruikt om de werkelijkheid te projecteren op een van de epische zaken die de gevallen wezens hebben gedefinieerd. Wat kunnen wij dan nog doen? We kunnen alleen maar buigen voor hun vrije wil. Ze zullen natuurlijk geen toegang meer blijven houden tot de Christusgeest, want dan zeggen ze opnieuw: “O, ik heb de Christusgeest niet nodig, want nu heb ik dit prachtige schip en ik ga mezelf er gewoon kapitein van maken en dan gaan we allemaal de wereld redden. Of misschien zal ik niet de kapitein worden, maar gewoon een van de mensen zijn die de kapitein, het gevallen wezen, helpt om de wereld te redden.”

Het conceptuele zelf kan je niet bij de ascensie brengen
Je hebt je opnieuw afgesloten voor de Christusgeest. Je hebt een tijdje naar de Christusgeest geluisterd, maar nu denk je dat je de ultieme waarheid op de wereld hebt gevonden en dat je de Christusgeest niet meer nodig hebt. En nogmaals, de vrije wil moet zijn gang kunnen gaan. Maar wat betekent dit? Het betekent dat je op aarde naar religieuze filosofieën, naar spirituele of esoterische filosofieën, zelfs naar mystieke filosofieën kunt kijken. Je kunt naar politieke ideologieën kijken. Je kunt naar de filosofen en hun denksystemen kijken – en dan zie je dat een heel groot aantal voortkomen uit het bewustzijn van de antichrist, de gevallen denkwijze.

Wat voor geloofssystemen, denksystemen, zijn dat? Het zijn conceptuele, geconceptualiseerde denksystemen, omdat ze voortkomen uit de conceptuele geest. Wat zeg ik hiermee? Wat was het dat je op het zesennegentigste niveau liet staan en dat jij besloot om Maitreya of een andere geascendeerde meester niet te volgen op het pad naar de ascensie maar in plaats daarvan het pad bewandelde om te zien hoever je met het gescheiden zelf kunt komen? Dat was natuurlijk je conceptuele geest. Je hebt een bepaald voordeel geconceptualiseerd, een reden om op het pad van gescheidenheid te nemen, het linker pad of hoe je het ook wilt noemen.

Je hebt de conceptuele geest gebruikt om de trap af te dalen naar het laagste bewustzijnsniveau. De conceptuele geest heeft je bij het punt gebracht waarop jij je omdraait, omdat die al dit lijden heeft veroorzaakt. En dan kom je in contact met de Christusgeest, en toen heb je de Christusgeest gebruikt om het lijden te ontstijgen, zodat je weer op een punt komt waarop je ermee kunt leven. Maar nu gebruik je de geconceptualiseerde geest, de conceptuele geest, om een koers uit te stippelen die je terugvoert naar het doel dat je in je denksysteem hebt bepaald. Met andere woorden, je hebt de conceptuele geest gebruikt om de trap af te gaan en nu probeer je de conceptuele geest te gebruiken om de trap op te gaan.

Nu zou je een logische vraag kunnen stellen: “Maar als mensen afgesneden zijn van de Christusgeest, hoe kunnen ze dan de trap opgaan naar hogere bewustzijnsniveaus?” Dat kan omdat we, in tegenstelling tot wat ik net zei, hen niet buitensluiten. Ze negeren de Christusgeest het grootste deel van de tijd, maar degenen die wel groeien, stellen zich nog steeds zo nu en dan open om iets van de Christusgeest te krijgen. Het is voor een wezen mogelijk om op te klimmen van bijvoorbeeld het vijfde bewustzijnsniveau naar het achtenveertigste bewustzijnsniveau en weer terug te komen op het zesennegentigste niveau waar het linker pad is begonnen. Dit is mogelijk met de Christusgeest, maar uiteraard draagt dit wezen dan nog steeds het conceptuele zelf met zich mee dat hij heeft gecreëerd. Hij kan dit in de loop van de tijd veranderen, maar hij heeft nog steeds dit geconceptualiseerde zelf.

De vraag wordt dan of het wezen op een gegeven moment de zinloosheid ervan inziet, de ijdelheid ervan inziet? Zal de Bewuste Jij uit het conceptuele zelf stappen, het conceptuele zelf zien, inzien dat dit niet tot verlossing of liever het Christusbewustzijn kan leiden? En dat de enige manier om het Christusbewustzijn te bereiken is het conceptuele zelf af te breken, hoe verfijnd hij ook mag lijken op deze wereld, en het pad bewandelen van een klein kind dat terugkeert naar die staat van neutraal bewustzijn waarmee de Bewuste Jij is afgedaald. Zoals Jezus heeft gezegd: Niemand is naar de hemel geascendeerd die niet uit de hemel is neergedaald.

Zal de Bewuste Jij dit kunnen bevatten? Het conceptuele zelf kan dit niet bevatten. Het conceptuele zelf kan elk idee dat in woorden wordt uitgedrukt, zelfs de leringen van de geascendeerde meesters, gebruiken om een pad naar verlossing te conceptualiseren. Dit hebben de leden van de meeste religies en zelfs veel spirituele filosofieën gedaan. Dit hebben veel mensen gedaan die leringen van geascendeerde meesters hebben gevonden. In deze dispensatie hebben wij er meer aan gedaan om dit tegen te gaan dan in elke voorgaande dispensatie. Maar er zijn nog steeds mensen in deze dispensatie die een geconceptualiseerd pad naar het Christusbewustzijn of de ascensie creëren en zij zijn ervan overtuigd dat dit werkt. Wij sluiten die mensen niet buiten. Wij zeggen niet: “Je hebt het pad verkeerd begrepen en daarom lopen we van je weg.” We zijn er nog steeds en we wachten nog steeds op die opening waardoor ze weer contact kunnen maken met de Christusgeest en op het volgende niveau kunnen komen.

Het conceptuele epische pad versus het echte pad van eenheid met de Christusgeest
Jezus en ik proberen met deze specifieke conferentie een nieuwe poging te doen om je uit te leggen dat je op elk punt boven het achtenveertigste niveau op het spirituele pad tot het besef kunt komen dat de Bewuste Jij uit de conceptuele geest stapt en ziet dat je deze geest hebt gebruikt om een gevoel van jezelf en het spirituele pad te vormen en dat je conceptuele zelf dit conceptuele pad zou moeten volgen dat je in je gedachten hebt gemaakt op grond van de illusies van de gevallen wezens. De illusie dat er iets mis is gegaan en dat jij een van de redders bent die hier is om die te corrigeren en daarom moet jij andere mensen corrigeren en andere mensen beoordelen en ze uitdagen omdat jij hier bent om ze te initiëren, want jij bevindt je op een hoger niveau van Christusschap dan zij. Je kunt op elk moment de nutteloosheid, de ijdelheid – de ijdelheid van ijdelheden, hiervan gaan zien, alles is ijdelheid omdat alles ijdelheid is bij dit conceptuele zelf. Het conceptuele pad, het epische pad is een totale illusie en zal niet werken. Het enige dat zal werken, is het pad van eenheid, steeds grotere eenheid met de Christusgeest, en dat betekent een steeds grotere eenheid met het wezen dat de Christusgeest voor jou vertegenwoordigt, de specifieke geascendeerde meester die het dichtst bij je staat en natuurlijk ook jouw IK BEN Aanwezigheid.

Er is echt een pad dat naar eenheid leidt, naar het Christusbewustzijn. Er zijn veel valse paden waarvan wordt beweerd dat ze naar een ultiem niveau leiden, maar die je alleen maar steeds meer illusies opleveren. Op aarde zie je wezens die niet allemaal gevallen wezens zijn. Sommigen van hen zijn feitelijk in deze sfeer begonnen, maar ze hebben vele rondes doorlopen, oplopend tot het zesennegentigste niveau, voor de initiatie stonden of ze wel of niet het innerlijke pad willen volgen, het innerlijke pad hebben verworpen en nog een ronde naar beneden zijn gegaan om te proberen het innerlijke pad te volgen, het gescheiden zelf te perfectioneren. Veel van deze mensen hebben zichzelf opgeworpen als diverse soorten spirituele leraren. Ik zal geen namen noemen, maar het is aan jou om je Christusonderscheid te gebruiken om ze te herkennen.

Veel van hen zullen beweren dat ze de allerhoogste bewustzijnsstaat hebben bereikt en misschien hebben ze in de loop van de tijd bepaalde vermogens ontwikkeld die de gemiddelde persoon te boven gaat om indruk te maken op mensen die de vibratie van hun hart niet kunnen voelen, maar alleen naar het uiterlijke verschijnsel kijken.

De illusie dat een zelf een illusie is
Dit op zich is natuurlijk belangrijk. Maar ik wil hier een specifiek aspect van bespreken, omdat je kunt zien dat er niveaus zijn, dat er lagen zijn van valse paden die zijn bedacht. Op het laagste niveau zie je wat het fundamentalistische christendom zegt: Verklaar dat Jezus je Heer en Verlosser is en dan word je gegarandeerd gered zonder naar de balk in je eigen oog te hoeven kijken. Dit is een zeer primitieve versie van het valse pad naar verlossing. Maar er zijn leraren die veel verder zijn gegaan en die zeggen dat er een soort doel of pad is dat een transformatie in bewustzijn met zich meebrengt. Ze hebben echter een aantal valse paden bedacht en een ervan zie je terug in bepaalde oosterse religies, zelfs in bepaalde moderne zogenaamde leringen over non-dualiteit, en dat is het idee dat de ultieme werkelijkheid de ongedifferentieerde Brahma of zuiver gewaarzijn is, hoe ze het ook noemen. Met andere woorden: alleen iets wat ongedifferentieerd is, is uiteindelijk echt, terwijl alles wat gedifferentieerd is, niet echt is.

Ze hebben ook dit idee bedacht dat jij hier op deze eenvoudige planeet die aarde heet, kunt overschakelen van je identificeren met een gescheiden zelf naar de realisatie dat je zuiver gewaarzijn bent en daarom kunt terugkeren naar zuiver gewaarzijn. Ze zeggen zelfs dat de Boeddha dit vermoedelijk bedoelde met ‘verlichting’, of wat een of andere hindoeïstische wijze of iemand anders bedoelde met verlichting of ontwaken, of welke woorden ze daar ook voor gebruiken. Er zijn zelfs mensen die nog verder zijn gegaan en ontkennen dat er een zelf is, dat er niets gebeurt, dat er niemand is, dat er dingen gebeuren en dat jij je ervan bewust moet worden en moet ontwaken uit de illusie dat je een zelf bent die iets doet.

Wat je in deze filosofieën ziet, is dat er wezens zijn die heel erg lang hebben geprobeerd het gescheiden zelf zo te perfectioneren dat hij al het lijden kan overwinnen, maar ze hebben keer op keer ervaren dat net toen ze dachten dat ze het perfecte gescheiden zelf hadden gemaakt, er iets gebeurde waardoor er lijden werd veroorzaakt. Nu zijn ze in een staat van denken terechtgekomen: “Als ik gewoon ontken dat er een zelf is – wat voor zelf ook, dan kan ik aan het lijden ontsnappen, omdat alleen het zelfgevoel ervoor zorgt dat je lijdt.” En zoals we eerder hebben uitgelegd, zowel Lanto als Gautama, is dit een illusie.

Het gescheiden zelf lijdt, maar jij werd niet geschapen als gescheiden zelf; jij werd geschapen zoals Jezus heeft uitgelegd, als een zelf dat een verlengstuk is van de hele hiërarchie van licht die reikt tot aan de Schepper. En het is niet de bedoeling dat je dit lange en moeizame pad bewandelt en op het ultieme niveau van het pad komt waarop jij je realiseert: “O, je was nooit echt een zelf, je zelfgevoel was een illusie en daarna versmelt je weer met dit ongedifferentieerde zelf of iets anders en besta je niet meer.

Het is de bedoeling dat je het pad bewandelt om je ware zelf, je verbonden zelf, je Christuszelf, uit te breiden totdat je het Scheppersbewustzijn bereikt en van daaruit verder gaat. Ontkennen dat er een zelf is, dat het zelf ergens heengaat, is gewoon zelfverloochening.

De ervaring van zuiver gewaarzijn
Maar waarom zijn er dan mensen die beweren dat ze een staat van ongedifferentieerd bewustzijn hebben ervaren en beweren ze dat dit de allerhoogste realiteit is? In de eerste plaats, zoals Jezus heeft uitgelegd, is er, wanneer de Bewuste Jij zichzelf ervaart als zuiver gewaarzijn, een bepaalde fase waarin je dit ervaart als ongedifferentieerd bewustzijn, maar het is alleen maar ongedifferentieerd bewustzijn. Maar er zijn mensen die wanneer ze uit de ervaring komen en een van de denksystemen die de valse leraren hebben ontwikkeld, zeggen: “O, dit betekende die ervaring.”

Met andere woorden, ze ervaren zuiver gewaarzijn dat de conceptuele geest te boven gaat, maar gebruiken vervolgens de conceptuele geest om een concept over de ervaring heen te leggen: “Dit betekent het – het is een staat van geen zelf.” Het is niet een staat van geen zelf. Het is een staat van zelf die verschilt van het wereldlijke zelf, de wereldlijke persoonlijkheid, maar het is niet een staat van geen zelf, want dan zou er geen ervaring zijn. Als er geen zelf is, dan is er ook geen ervaring. De enige manier om iets te ervaren is door middel van een zelf, zoals Jezus heeft uitgelegd, dat het Christusbewustzijn alleen door individuele wezens tot uitdrukking wordt gebracht.

Wat hebben die valse leraren gedaan? In de eerste plaats hebben ze verward wat het betekent om zuiver gewaarzijn te zijn, omdat ze er een concept overheen moesten leggen. Ze konden het niet gewoon ervaren en als referentiekader gebruiken om hun gescheiden zelf in twijfel te trekken. Nee, ze moesten het gebruiken als een ervaring om te bevestigen dat ze een gescheiden zelf hadden, wat betekent dat ze een concept over die ervaring heen moesten leggen.

Dat is de reden waarom zij, de gevallen wezens, er in de loop van de tijd mee begonnen zijn en het is gedurende een lange tijd ontwikkeld, zelfs door wezens die niet gevallen zijn. Zij hebben een collectief monster gemaakt, een collectieve entiteit, een collectieve matrix, die het zelf ontkent en die mensen een ervaring kan geven waarvan zij denken dat die echt is. Dat is ook de reden dat fundamentalistische christenen een ervaring kunnen krijgen waardoor ze het gevoel hebben dat Jezus aan hen is verschenen en hen heeft laten zien dat hij de enige weg naar verlossing is, de persoon Jezus, de zoon van God van Jezus, het conceptuele beeld van Christus dat hun religie heeft. Dat conceptuele beeld is de enige weg naar verlossing en ze zijn ervan overtuigd dat dit echt is.

Wil jij liever je concepten beschermen of transcenderen?
Wat probeer ik je hier te laten zien? Ik probeer je te laten zien dat je als individueel wezen altijd concepten gebruikt, maar de vraag is of die concepten verbonden zijn met de Christusgeest of komen ze voort uit de gescheiden geest, het bewustzijn van de antichrist zoals we het hebben genoemd? En als ze verbonden zijn met de Christusgeest, dan zul je ze niet als absoluut beschouwen omdat je weet dat het concept dat je van de Christusgeest hebt ontvangen, slechts een opstapje is op je voortdurende, nooit eindigende reis naar hogere bewustzijnsniveaus, hogere niveaus, een steeds hoger zelfgevoel. Je zult weten dat je op een pad zit om een zelfgevoel op te bouwen dat nooit eindigt.

Zelfs het grotere bewustzijn is niet het einde van de expansie van het zelf, de transcendentie van het zelf, en dit is het besef waar Jezus naar verwees toen hij sprak over mensen die in Christus herboren waren en aan het doodsbewustzijn waren ontsnapt. “Laat de doden hun doden begraven. Wat gaat jou dat aan? Volg mij.” Het zijn mensen die besluiten dat ze hun zelfgevoel in Christus willen uitbreiden in plaats van te proberen het gescheiden zelf, buiten Christus, schijnbaar buiten Christus, te perfectioneren.

Je ziet dat je, wanneer je verbonden bent met de Christusgeest, concepten gebruikt, maar je beschouwt ze niet als absoluut. Wanneer je probeert het gescheiden zelf te perfectioneren, gebruik je ook concepten en sommige van die concepten komen misschien wel uit de Christusgeest voort, omdat je misschien op het vijfennegentigste bewustzijnsniveau oprecht een inzicht kreeg dat je hielp om naar het zesennegentigste niveau te gaan, maar toen besloot je met de conceptuele geest dat dit het absolute begrip was, het allerhoogste begrip, en dat bracht je in een nieuwe ronde om te proberen het gescheiden zelf te perfectioneren.

Je ziet dat de vrije wil zichzelf moet kunnen openbaren en wanneer een wezen zijn vrije wil gebruikt om de Christus, het Christuspad, te verlaten en het neerwaartse pad in te slaan, het pad van de antichrist, dan gebruikt hij nog steeds concepten. Maar die concepten zijn dualistisch en dat betekent dat ze een tegendeel hebben, en het tegenovergestelde is altijd verkeerd en jouw concept is altijd goed. Terwijl je met de Christusgeest de noodzaak hebt getranscendeerd om een concept als goed of fout te bestempelen, omdat je het alleen als een opstapje naar een hoger zelfgevoel beschouwt. Waarom zou je er dan een stempel op moeten plakken, het conceptualiseren als iets absoluuts, als het einde van de weg wanneer je weet dat het een opstapje is op een nooit eindigende weg?

Dit is het leven, de Rivier van Leven die nooit eindigt maar oneindig blijft stromen. Het pad van de dood is het enige pad waarop je altijd op zoek bent naar een ultieme staat, of het nu geen zelf is of verlossing in de hemel of ontwaken of wat het ook mag zijn. Je ziet dat deze concepten voortkomen uit de dualiteit. Ze hebben altijd een tegendeel, wat betekent dat ze altijd bedreigd worden, wat betekent dat je ze voortdurend moet beschermen.

De omschakeling op het zesennegentigste niveau
En dit veroorzaakt lijden, het beschermen van je concepten in plaats van je concepten transcenderen. Maar je kunt de overstap maken waar we het over hebben. Je kunt overschakelen op het besef waar het pad over gaat. Ik zeg niet dat mensen op het achtenveertigste niveau dit kunnen, maar naarmate je hoger komt in de richting van het zesennegentigste niveau, kun je die overstap maken. Je hoeft niet te wachten tot het zesennegentigste niveau, maar je kunt natuurlijk op het zesennegentigste niveau ook de overstap maken. Je kunt zelfs nog een stapje verder gaan en de overstap nog steeds niet volledig maken.

En wanneer je die overstap maakt, dan besef je dat geen enkel concept hier op aarde, op deze onnatuurlijke planeet, dat je ooit zou kunnen begrijpen, de uiteindelijke waarheid is, het uiteindelijke begrip. Er valt altijd meer te grijpen en alleen degenen die naar het meer blijven reiken, zullen het geascendeerde rijk bereiken. Theoretisch kun jij op het honderdvierenveertigste bewustzijnsniveau denken dat je het ultieme niveau hebt bereikt en dat je niet bereid bent te reiken naar het meer dat je door de poort naar het geascendeerde rijk brengt. Theoretisch zou dit kunnen gebeuren. Tot nu toe is dit nog niet gebeurd, maar dit is een theoretische mogelijkheid, omdat je op elk moment kunt besluiten dat jij vast blijft houden aan je zelfgevoel in plaats van dat je bereid bent om het te laten sterven. Hoe hoger je op het pad komt, hoe meer zelven je hebt laten sterven en hoe gemakkelijker het wordt om te begrijpen dat ze allemaal moeten sterven. Het is geen kwestie van het perfecte zelf vinden of ontwikkelen om de hemel te bereiken. Ze moeten allemaal weg.

Je merkt dat degenen die in de Christusgeest zijn, boven tijd en ruimte staan nog heel lang zouden kunnen doorgaan, maar ik erken dat jullie in tijd en ruimte zijn en dus zal ik jullie voorlopig verzegelen in de aanwezigheid van Maitreya. Ik ben door studenten van geascendeerde meesters de Grote Initiator genoemd, maar waarom ben ik de Grote Initiator? Ze dachten dat ze hun conceptuele geest konden gebruiken om te bepalen welke initiaties ik hen presenteerde en hoe ze voor die initiaties konden slagen, maar ik ben de Grote Initiator omdat ik hier ben om de conceptuele geest uit te dagen. De grootste initiatie is dat je uit de conceptuele geest stapt en beseft dat elk concept dat voortkomt uit gescheidenheid een illusie is en dat zelfs de concepten die voortkomen uit de Christusgeest niet ultiem zijn, want niets is ultiem. Dat is de enige ultieme waarheid die kan worden uitgedrukt op een onnatuurlijke planeet als de aarde.

Hiermee verzegel ik jullie in de vlam van het inwijdingsvuur van Heer Maitreya.