ONDERWERPEN: De dualistische machtsstrijd gaat tot ver in de geschiedenis terug – leidt tot de formatie van een machtselite die haar positie wil handhaven – de elite probeert te voorkomen dat een ware leider opstaat – psychologische onderdrukking – een ware leider bevrijdt door ideeën, geen geweld – moet buiten het kader denken – machtselite probeert een christelijke leider te voorkomen – welke instituties in de samenleving kunnen dit? – onderdrukking door de religie – militaire onderdrukking – hoe de psychologie kan worden gebruikt om mensen te onderdrukken – de professionelen in de gezondheidszorg hebben een moeilijke taak – mensen voeren de epische denkwijze tot in het extreme door – openlijk debat nodig – iedereen die de machtselite bedreigt, wordt abnormaal genoemd – een universele tijdloze basis zoeken – de psychologie kan een kracht worden om het volledige menselijke potentieel te helpen ontwikkelen – veel mensen onderzoeken hun volledige potentieel – het dualiteitsbewustzijn wordt als normaal beschouwd – in de Gouden Eeuw is het uitdrukken van je volledige potentieel normaal – transcenderen van de materiële basis – bewustzijn is de fundamentele waarheid – creativiteit is altijd meer dan normaal – creativiteit is een bedreiging voor de elite – de geascendeerde meesters steunen de status-quo nooit

Vraag: Wat gebeurt er op het gebied van psychiatrie en psychologie in de Gouden Eeuw van Saint Germain?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germains door Kim Michaels:

Zoals wij steeds opnieuw uitleggen, worden de menselijke maatschappij en het collectieve bewustzijn zeer beïnvloed door het dualiteitsbewustzijn en dat gaat al heel lang zo. Zodoende zal een oplettende geschiedenisstudent in staat zijn om de dualistische strijd te zien als de basale dynamiek in de samenleving, die zover teruggaat als er genoteerde geschiedenis is (in werkelijkheid, gaat het natuurlijk nog veel verder terug).

Als je beter kijkt, zie je ook dat de dualistische strijd in de meeste samenlevingen heeft geleid tot de formatie van een kleine machtselite die in staat is geweest om de gewone bevolking te domineren en onderdrukken. In veel gevallen zijn er ook één of meer opkomende machtselites die de gevestigde elite hebben proberen te onttronen, vaak onder het mom van de mensen willen bevrijden van onderdrukking (maar in de meeste gevallen erin uitmondend dat ze de mensen nog meer onderdrukt hebben, zoals je ziet bij de Franse en Bolsjewistische revoluties met hun ’terreurregering’).

In een maatschappij die door een gevestigde machtselite werd geregeerd, heeft deze elite maar één zorg, namelijk in de ‘gevestigde’ positie te blijven zitten (de aanhalingstekens zijn om aan te geven dat geen enkele positie in het materiële universum gevestigd kan blijven vanwege de tweede wet van de thermodynamica die elke positie begint af te breken zodra die is gevestigd).

De gevestigde elite weet dat de gewone bevolking niet in staat is zichzelf te bevrijden (wat vooral het geval was in vorige eeuwen door een algemeen lage bewustzijnsstaat en minder toegang tot informatie). Daarom weet de elite dat de bevolking om hen tegen de macht van de elite in opstand te laten komen, zij één of meer sterke leiders nodig hebben.

Met andere woorden, een gevestigde machtselite gebruikt een vervorming van de Alpha- en Omegakenmerken om aan de macht te blijven. Ze misbruikt de macht van de Vader in de vorm van fysieke onderdrukking van het volk en de vorming van een opkomende elite te verhinderen. Maar naast deze materiële en algemene onderdrukking is er een psychologische onderdrukking, een vervorming van de samentrekkende kracht van de Moeder die wordt uitgedrukt door de overtuiging dat het nodig of nuttig is om de status-quo te handhaven. Een manier waarop dit tot uitdrukking wordt gebracht, is door te verhinderen dat er een sterke leider opstaat die op elke willekeurige manier (fysiek of door ideeën te leveren) mensen tegen de elite in opstand kan laten komen.

Wie zou zo’n bevrijder kunnen zijn? Nu, zoals we hebben uitgelegd, kan geen enkele machtselite alleen door fysieke onderdrukking bestaan. De fysieke dreiging gaat hand in hand met de onderdrukking van het denken en de individualiteit, zodat de gewone bevolking denkt dat een opstand onmogelijk, vruchteloos en zelfs onrechtmatig (in extreme gevallen onnodig) is. Dan wordt het duidelijk dat een echte bevrijder niet iemand is die probeert de mensen met geweld, maar met ideeën te ‘bevrijden’. Per definitie volgt zo iemand niet blindelings het collectieve bewustzijn, maar heeft een voldoende sterke individualiteit om buiten het mentale kader te denken dat door de regerende elite wordt gehanteerd.

Met andere woorden, elke machtselite probeert altijd en onophoudelijk de individualiteit te onderdrukken, vooral het opkomen van iemand met een bepaalde mate van persoonlijk Christusschap. Daarom was de regerende elite uit de tijd van Jezus er zo snel bij om hem te doden, zoals die elites vele andere sterke individuen en buiten het kader denkenden hebben gedood of op een andere manier geneutraliseerd.

Mijn punt is dat er in iedere maatschappij met een dominante elite, een systeem is om sterke individuen te onderdrukken of zich ervan te ontdoen. De feitelijke methoden die door het systeem worden gebruikt, hangen gewoonweg af van wat acceptabel lijkt volgens de heersende filosofie van een specifieke maatschappij. Maar de essentie van het systeem is altijd de definitie van een norm of maatstaf van wat als acceptabel of normaal gedrag wordt beschouwd en dan een hiërarchie van handlangers te vormen die op diverse manieren de mensen laat denken volgens de norm of individuele personen te straffen, onderdrukken of zelfs te doden die weigeren binnen het kader te blijven.

Met dit in het achterhoofd kun je nu met een frisse blik kijken naar de instituties van de maatschappij en je afvragen hoe die door een gevestigde macht kunnen worden gebruikt om de status-quo te handhaven. En je ziet dan dat bijna iedere institutie of georganiseerde groep kan en zal worden gebruikt door de machtselite met de bedoeling de status-quo te handhaven.

Neem bijvoorbeeld de religie. In sommige samenlevingen vormden de religieuze leiders de gevestigde machtselite en ze hebben meedogenloos hun religie geëxploiteerd om de status-quo te handhaven. In samenlevingen met een scheiding tussen de wereldlijke en religieuze macht (kerk en staat) was er een duidelijke neiging van de religieuze leiders om zich op één lijn te brengen met de wereldlijke leiders en zo de status-quo te handhaven door de religie te gebruiken om de wens van het volk te onderdrukken om tegen de gevestigde orde van de maatschappij in opstand te komen.

Zoals we steeds maar weer uitleggen, is het belangrijkste doel van het de christelijke religie, sinds het christendom de officiële religie werd van het Romeinse Rijk, te verhinderen dat een individueel persoon het voorbeeld en de leringen van Jezus gebruikt om persoonlijk Christusschap te manifesteren. Daardoor heeft iedere religie die beweert Christus te vertegenwoordigen, juist de verborgen agenda gehad om direct tegen Jezus’ missie in te gaan – die zoveel mensen tot persoonlijk Christusschap wilde verheffen dat de machtselites op aarde hen niet allemaal zouden kunnen doden – en daardoor zouden de mensen permanent aan de greep van een machtselite ontsnappen. Je kunt natuurlijk zeggen dat de religie het christendom, een kracht van de antichrist is. En hoewel dit door de rooms katholieke kerk werd ingevoerd, heeft geen enkele moderne christelijke kerk zich bevrijd van de effecten van hoe de katholieke kerk de ware leringen van Jezus vervormd, zelfs overschaduwd, heeft.

Nog een institutie die vaak als handlanger van de gevestigde elite heeft gediend, is natuurlijk het leger. In veel gevallen heeft het leger ook een verbond gesloten met een opkomende machtselite of is zelfs de opkomende machtselite geworden. Maar toch heeft het leger in een paar gevallen natuurlijk geweigerd om handlanger te zijn van een elite en is voor de mensen en de zaak van de vrijheid opgekomen.

Ik vertrouw erop dat je begrijpt waar ik naar toe wil? Het is noodzakelijk om voortdurend waakzaam te zijn en je ervan te verzekeren dat je gekozen beroep of roeping niet in deze dualistische strijd wordt meegesleept en de pion wordt van een machtselitegroep die probeert haar positie te behouden of een positie te krijgen.

In de moderne zogenaamd vrije en democratische wereld is een van de beroepen die voortdurend in gevaar is om handlanger te worden om de status-quo te handhaven het beroep psycholoog. Het gebied van de psychologie is bij uitstek geschikt voor zo’n positie, omdat ze momenteel wordt gebaseerd op een duidelijke indeling tussen wat als normale en abnormale psychische problemen worden beschouwd, zelfs met abnormale psychologische problemen als aandachtspunt. Het zou duidelijk moeten zijn dat het heel gemakkelijk voor de vertegenwoordigers van de machtselite is om op een subtiele manier deze definitie te verdraaien, zodat elk gedrag dat de status-quo onderzoekt, als abnormaal wordt bestempeld. En dan kan het hele systeem van de beroepsgroep van psychologen aan het werk worden gezet om juist de individuen die het potentieel hebben om de maatschappij uit de status-quo van de dualistische strijd te halen, te onderdrukken of isoleren.

Dergelijke methoden worden in de Sovjet-Unie al gebruikt, waar een groot aantal mensen naar psychiatrische inrichtingen werden gezonden – en enkelen worden daar nog steeds onrechtmatig vastgehouden in het Rusland van tegenwoordig. Er zijn trouwens voorbeelden van hoe de beroepsgroep van psychologen handlanger wordt van de gevestigde elite en dit is iets wat de mensen in het westen niet willen toegeven en met voldoende openheid en eerlijkheid over spreken. Daardoor is de beroepsgroep van psychologen zelf schuldig aan juist de soort onderdrukking die haar eigen filosofie als de oorzaak van de meeste psychologische kwalen bestempeld. Naarmate we overgaan op de Gouden Eeuw, is het essentieel dat er een vrij en openlijk debat komt over de rol van psychologie, met name het potentieel van dit beroep om meegesleept te worden om in de dualistische strijd te dienen om de status-quo te handhaven die de huidige machtselite aan de macht houdt.

Ik zeg hiermee niet dat de overgrote meerderheid van de leden van de psychologen de machtselite steunen of er welwillend tegenover staan om de mensen te onderdrukken. In feite ben ik me er heel erg van bewust dat vele professionals in de geestelijke gezondheidszorg een heel moeilijke taak hebben juist vanwege die overgang naar het Aquariustijdperk. Zoals Jezus in een ander antwoord uitlegt, maken wij een periode door waarin mensen die vastzitten in de epische denkwijze, deze denkwijze steeds extremer moeten uitbeelden om hem te handhaven. En dit zorgt er natuurlijk voor dat veel meer mensen hun hoofd ‘verliezen’ en onevenwichtig en extreem gedrag gaan vertonen. Dit zorgt er weer voor dat het inderdaad nodig is om meer mensen te isoleren in psychiatrische inrichtingen om hen tegen zichzelf te beschermen of andere mensen of de maatschappij te beschermen tegen hun extreme gedrag.

Het probleem is nu dat de maatschappij in het algemeen zo beïnvloed wordt door het verhogen van het collectieve bewustzijn, wat betekent dat de elite die westerse zogenaamd vrije samenlevingen regeert, ook gedwongen wordt om steeds extremer te worden om haar gevestigde positie te handhaven. (Eén aspect hiervan was de financiële crisis in 2007-2008 die werd veroorzaakt door extreme pogingen om de dominantie op de markt te houden die op den duur heeft geleid tot de instorting van het systeem).

Zodoende zal de regerende elite, omdat deze trend accelereert – ZOALS GAAT GEBEUREN – kijken naar effectievere manieren om ‘gevaarlijke’ personen te onderdrukken. En omdat mensen in het westen minder waarschijnlijk de geheime politie accepteren (hoewel ze al ver gegaan zijn met betrekking tot het accepteren van de schending van de vrijheid onder het mom van bestrijding van het terrorisme), zal de elite naar minder in het oog springende middelen zoeken. En het beroep van psycholoog zit in de unieke positie om te worden gerekruteerd als middel om juist die personen te neutraliseren die behulpzaam kunnen zijn om de ideeën naar buiten te brengen om de gevestigde orde omver te werpen en de maatschappij dichter bij de Gouden Eeuw te brengen.

Als de beroepsgroep van psychologen wil vermijden dat ze verder in deze stuwkracht te worden meegesleept dan al in een paar landen gebeurt, dan moeten er gewaarzijn, openheid en debatten komen. En dat moet worden geconcentreerd rondom het fundamentele aspect van de huidige psychologie, namelijk de definitie van wat normaal en abnormaal gedrag is.

Dit is de belangrijke dynamiek: Als een machtselite eenmaal zichzelf als de dominante macht in de maatschappij heeft gevestigd, zullen haar leden proberen de positie van de elite te handhaven. En door dat te doen, bestempelen ze onvermijdelijk elk gedrag dat de status-quo bedreigt als abnormaal en gevaarlijk gedrag. In middeleeuwse katholieke samenlevingen werd een vrouw die kruiden gebruikte om ziekten te behandelen, bestempeld als iemand die abnormaal en gevaarlijk gedrag vertoonde en waarschijnlijk als heks verbrand. Maar is het gebruik van natuurlijke remedies om ziekten te behandelen echt abnormaal gedrag? In de Sovjet-Unie werd iedereen die niet de Marxistische ideologie beleed, bestempeld als abnormaal en gevaarlijk. Maar is het echt abnormaal om niet in de Marxistische ideologie te geloven, een ideologie waarvan het tegendeel grotendeels is bewezen uit historische noodzaak – waarvan ze beweerde dat het hun allerbelangrijkste ondersteuningsmiddel was?

Wat de beroepsgroep van psychologen moet erkennen, is dat menselijk gedrag definiëren in termen van normaal en abnormaal gedrag, om problemen roept. De definitie zal bijna onvermijdelijk het onderwerp worden voor de machten die de huidige samenleving besturen, die in feite politieke machten kunnen zijn of ideeën en filosofieën die niet – zoals geen enkel idee tot dusver gelukt is – de tand des tijds hebben doorstaan.

Dus de keus waar de beroepsgroep van psychologen voor komt te staan, omdat de maatschappij zich onvermijdelijk in de richting van de Gouden Eeuw begeeft, hetzelfde is als die van elk ander instituut of beroep: Zal ze onderworpen worden aan de veranderende machten in de maatschappij of zal ze proberen een universeler, tijdlozer, basis voor haar eigen bestaan te vinden? Zal ze echt mensen proberen te bevrijden of zal ze blijven hangen in een staat waarin ze in voortdurend gevaar verkeert om gebruikt te worden door de huidige machtselite om het volk te onderdrukken en de status-quo te handhaven?

Voor de beroepsgroep van psychologen zou het constructiever zijn te beseffen dat geen enkele regerende elite ooit wil dat het individuele menselijke wezen zijn volledige potentieel ontwikkelt en dat tot uitdrukking brengt. Ze zal áltijd elk beschikbaar middel gebruiken om te voorkomen dat mensen hun volledige potentieel tot uitdrukking brengen – zoals wordt uitgelegd bij de dominante elite die Jezus heeft gedood en daarna de christelijke elite die probeerde de leringen van Jezus te gebruiken om te verhinderen dat alle anderen ook deden wat Jezus heeft gedaan met betrekking tot het aanvechten van de elite.

Dus als de beroepsgroep van psychologen echt toegewijd is aan het helpen van mensen, zou ze er goed aan doen om zichzelf te transformeren tot een beroep en institutie dat als belangrijkste doel heeft om elke filosofie of methodiek na te streven om mensen te helpen hun volledig menselijke potentieel te ontdekken en te ontwikkelen. Zoals het er momenteel uitziet, heeft de psychologie een heel enge definitie over wat normaal menselijk gedrag is, een definitie die gewoon niet toestaat dat het volledig menselijke potentieel tot uitdrukking wordt gebracht.

Zoals ik eerder heb gezegd, laten mensen tegenwoordig onevenwichtig en extremistisch gedrag zien. Maar tegelijkertijd verleggen veel mensen de grenzen van hun menselijke potentieel en hoewel dit juist is wat de maatschappij naar de Gouden Eeuw kan brengen, wordt het waarschijnlijk als abnormaal gedrag bestempeld door de huidige psychologen. Daardoor zijn er al voorbeelden van mensen die in psychiatrische inrichtingen zijn geplaatst, eenvoudig omdat psychologen en psychiaters een veel te enge definitie gebruiken voor normaal en abnormaal gedrag. Sommigen zouden in staat moeten zijn te zien dat de psychologie nu juist de mensen vervolgt, die uit het huidige mentale kader stappen, net zoals de Inquisitie eeuwen geleden heeft gedaan.

Het is een feit dat de lagere gemoedstoestand, nadat menselijke wezens tot het dualiteitsbewustzijn vervielen, ‘normaal’ menselijk gedrag werd. Zo’n maatstaf hanteren is de krachtigste manier om de status-quo te handhaven en de bevolking door een elite te laten domineren. De énige uitweg is dat een cruciaal aantal mensen begint te demonstreren dat menselijke wezens een hoger potentieel hebben.

Als de psychologie een kracht voor de vooruitgang wil zijn, moet ze ophouden om het als abnormaal te bestempelen dat mensen hun volledige potentieel tot uitdrukking brengen. In plaats daarvan moet ze haar focus van abnormale (in de betekenis van lagere) psychologische problemen verleggen en zich te richten op wat inderdaad de ‘normale’ psychische problemen van een menselijk wezen zijn, namelijk een betere beheersing van de vermogens van de geest. In de Gouden Eeuw zal zo’n beheersing van de geest trouwens gezien worden als gewone menselijke psychische problemen en ook het vaakst voorkomen.

Om dit doel te bereiken is het natuurlijk nodig om een openhartig debat over de huidige materialistische basis voor de psychologie te hebben – een filosofie die ontkracht is door de fysici die bewezen hebben dat de menselijke geest rechtstreeks in wisselwerking kan treden met het meest fundamentele niveau van de materie. Daardoor is een filosofie die wordt gebaseerd op gescheidenheid van materie en geest hopeloos ouderwets en kan nooit dienen om mensen helpen hun volledig menselijk potentieel te bereiken – wat juist is dat de geest de heerschappij neemt over de materiële wereld in plaats van erdoor te worden overheerst.

In de Gouden Eeuw zal de psychologie worden gebaseerd op een wereldbeeld dat bewustzijn erkent als de eraan ten grondslag liggende realiteit. Met andere woorden, alle materiële fenomenen zijn de uitdrukkingsvorm van matrixen in bewustzijn en dus is het bewustzijn veranderen de enige manier om materiële omstandigheden echt te veranderen. De psychologie zal zich daarom wijden aan het helpen ontwikkelen en tot uitdrukking brengen van hun volledig menselijke/spirituele potentieel, wat inhoudt dat er geen definitie bestaat van wat normaal en abnormaal gedrag is.

Om te evalueren wat normaal en abnormaal is, moet je een maatstaf bepalen. En elke maatstaf die je bepaalt, zal dienen om de ontwikkeling van het totale menselijke potentieel tegen te gaan. Hoe komt dat? Dat komt omdat creativiteit níét VAN TE VOREN KAN WORDEN BEPAALD. Er bestaat géén maatstaf voor creativiteit.

Creativiteit is iets nieuws, wat betekent dat het per definitie buiten de status-quo, buiten de norm, buiten de huidige maatstaf, buiten het huidige mentale kader valt.

Zodoende kan de vooruitgang van de mensheid worden gezien als een kwestie van dat het collectieve bewustzijn wordt gedomineerd door een creatieve denkwijze of een niet-creatieve denkwijze. Elke machtselite heeft een niet-creatieve denkwijze, wat de reden is dat de machtselite creativiteit ziet als een bedreiging en die moet proberen te onderdrukken. Als de diverse machtselites succes hadden gehad, zou de mensheid nog steeds op het niveau leven van de middeleeuwse samenlevingen of het Romeinse Rijk zitten. Snap je waarom? ELK nieuw idee of nieuwe uitvinding die de maatschappij vooruit heeft gebracht, is áltijd een bedreiging voor de status-quo.

Machtselites hebben altijd geprobeerd om ideeën en filosofieën te maken die voorkomen dat mensen hun volledige potentieel tot uitdrukking brengen en daardoor de open deur worden voor nieuwe ideeën die de huidige status-quo omverwerpen en daardoor de maatschappij een stap dichter bij het potentieel van een Gouden Eeuw brengen. Daardoor staat de beroepsgroep van psychologen voor de onvermijdelijke vraag of ze zich transformeert tot een creatieve activiteit, of dat ze doorgaat met een activiteit die enkel het menselijke potentieel kan inperken. Er zijn eigenlijk geen andere opties, omdat je óf voor het leven óf de dood kiest.

Laat me in dat verband zeggen dat er onder de studenten van de geascendeerde meesters een paar zijn die schijnen te denken dat wij, de geascendeerde meesters, altijd de conservatieve politieke agenda steunen en in Amerika betekent het dat wij dan de Republikeinse partij steunen. Maar hebben de conservatieve politieke partijen niet de neiging om de status-quo en ’traditionele waarden’ te handhaven?

Dus ik vraag je te onderzoeken of je denkt dat de huidige maatschappij daadwerkelijk aan haar potentieel voor een Gouden Eeuw voldoet? Als jouw antwoord ‘ja’ is, kan ik verder niets voor je doen. Als je antwoord ‘nee’ is, laat me je dan vragen om na te denken over hoe we de huidige omstandigheden kunnen veranderen om een Gouden Eeuwmaatschappij te krijgen. Denk je dat we positieve veranderingen kunnen brengen door de status-quo te handhaven?

Dat mijn geliefden, kan gewoon niet. Veranderingen kunnen niet tot stand komen door mensen die proberen de status-quo te handhaven. En dus steunen wij, de geascendeerde meesters, ook geen politieke partijen, aangezien conservatieve partijen zich richten op het handhaven van de status-quo – noem het de ‘openbare orde’ zo je wilt. Wij steunen degenen die bereid zijn om alles te onderzoeken, die zichzelf openstellen voor de echte creativiteit die over alle grenzen heen gaat en dus openstaan voor creatieve ideeën die daadwerkelijk de Gouden Eeuw zullen brengen.

Dus om weer terug te komen op wat mijn broeder Jezus heeft gezegd over het individuele standpunt en evenwicht, moet het duidelijk zijn dat het niet helpt om de machtselite te ‘verslaan’ door haar in een dualistische strijd te bestrijden. Het bestaan van een (of diverse) machtselite(s) is een product van het dualiteitsbewustzijn dat de dualistische strijd tussen tegenstellingen handhaaft. En de énige manier om de machtselite te ‘verslaan’ is dat een cruciaal aantal mensen de dualistische denkwijze ontstijgt, waardoor de macht van God de machtselite van de aarde zal verwijderen.

En – omdat ik erop vertrouw dat er een paar zijn die het begrijpen – de dualistische denkwijze ontstijgen, kan enkel door evenwicht worden gebeuren. Je wordt niet de Christus door van het ene op het andere uiterste over te gaan, maar door alle uitersten te transcenderen tot men in staat is om zijn spirituele overtuigingen op een evenwichtige manier tot uitdrukking te brengen en te demonstreren. En als dit eenmaal bereikt is, zal de beroepsgroep van psychologen geen bedreiging vormen – in ieder geval niet in samenlevingen die de richting opgaan van meer tolerantie en iedereen erbij laten horen.

Je ziet – toch wel – dat hoewel deze beweging een bedreiging voor de ’traditionele waarden’ kan lijken, het daadwerkelijk nodig is dat een maatschappij afstand neemt van de maatstaf van wat normaal en abnormaal is die het menselijke potentieel afbreekt. Men kan mensen niet de vrijheid geven om Christusschap tot uitdrukking te brengen zonder hen tegelijkertijd de vrijheid te geven om het bewustzijn van de antichrist tot uitdrukking te brengen met al haar uitersten. En dit is trouwens prima, omdat het uitdrukken van dualistische extremen de extremen zichtbaarder maakt en mensen daardoor een betere kans krijgen om voor een alternatief te kiezen – vooral wanneer ze iemand tegenkomen die de dualistische denkwijze heeft getranscendeerd en non-dualistische ideeën tot uitdrukking kan brengen. Dus is er behoefte aan Christuswezens die de mensen en de maatschappij een referentiekader kunnen geven die de dualistische illusies ontstijgt.