Vraag: Op 3 december 2024 schokte president Yoon Suk-Yeol van Korea de bevolking door de noodtoestand uit te roepen. Wat voor oude mentaliteit hebben de president van Yoon Suk-Yeol en de regeringspartij? Aanhangers geloven dat er een verkiezing is gemanipuleerd door de oppositiepartij en een pro-Noord-Koreaanse linkerzijde die verantwoordelijk is voor de noodtoestand. Wat voor spirituele wezens zijn de president en de first lady? Lee Jae-myung, de leider van de oppositiepartij, is de meest waarschijnlijke kandidaat voor de volgende presidentsverkiezingen. De leider Lee Jae-myung heeft problemen zoals juridische risico’s en vertragingen in zijn proces. Maar aanhangers geloven dat Lee’s juridische risico’s verzonnen zijn. Wat voor spiritueel wezen is de leider Lee Jae-myung? Is er een politicus in Korea die zich kan afstemmen op de geascendeerde meesters?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain – Nieuwjaarswebinar 2025:

We zouden kunnen zeggen dat deze situatie een noodzakelijke stap is in de voortdurende groei van Korea als democratische natie. Die laat zien dat het huidige niveau moet worden getranscendeerd omdat er verdeeldheid heerst. Dit is niet uniek voor Korea, je ziet het natuurlijk ook in de Verenigde Staten en zelfs in andere democratische landen. De eerste vraag die je jezelf moet stellen, is: Is het redelijk dat de president de macht heeft om de staat van beleg uit te roepen zonder daar goedkeuring voor te krijgen, een soort constitutionele raad of welke instelling je ook maar kunt vormen? Met andere woorden, is het nodig om de grondwet van Korea te hervormen om te voorkomen dat dit in de toekomst weer gebeurt?

Jullie hebben uiteraard een geschiedenis met een staat van beleg in Korea, wat voor veel mensen erg onaangenaam is. Daarom moet je dit zien als een kans om op een hoger niveau te komen waarbij je redelijke beperkingen oplegt aan het vermogen van de president om de staat van beleg uit te roepen. Het kan wel redelijk zijn om de president die macht te geven als Korea wordt aangevallen, maar dat was hier duidelijk niet het geval. Dat dit veroorzaakt is door Noord-Koreaanse sympathisanten en de oppositie, is een verzinsel. Er was echt geen reden om de staat van beleg uit te roepen. Het was gewoon een poging van de president om meer macht te krijgen en die macht te behouden.

Ja, president Yoon Suk-Yeol is een gevallen wezen, niet in dezelfde klasse als Hitler, Poetin, Stalin, enzovoort, maar toch, niet de soort leider die je in Korea wilt. De oppositiekandidaat, Lee Myung, is geen gevallen wezen. Maar dat wil niet zeggen dat hij per se de ideale kandidaat is.

Korea moet een stap hogerop komen omdat je dan evenwichtiger kandidaten kunt aantrekken. Er is behoefte aan evenwicht en we hebben het hierover gehad in andere dictaten die in Korea zijn gegeven. Het moet ook de oude manier van denken overwinnen. Ik begrijp dat dit moeilijk is omdat je Noord-Korea nog steeds als een gewapende vijand naast je hebt. Toch is Zuid-Korea het land dat de oude dualistische, zwart-wit manier van denken kan transcenderen. Noord-Korea kan dat niet, maar jullie wel. Dan zul je betere leiders voortbrengen en ook het risico op een confrontatie met het Noorden minimaliseren.

De situatie in Zuid-Korea verschilt niet heel veel van wat je ziet in veel andere landen, omdat er een duidelijker scheiding is van voorgaande jaren en decennia, zouden we kunnen zeggen. Het is niet zo dat die scheiding er niet was, maar die was duidelijk niet zo uitgesproken als tussen bijvoorbeeld rechts en links of conservatieven en liberalen. In veel, zelfs sommige oudere, democratische landen van Europa winnen de populisten of de rechtervleugel aan populariteit. Dit is slechts een deel van de overgangsfase omdat democratieën zich moeten ontdoen van het zwart-wit denken, de zoektocht naar eenvoudige oplossingen, waarin iemand, of het nu een sterke man is of iemand met een partij of ideologie, alle problemen heel gemakkelijk kan oplossen. Er zijn geen gemakkelijke oplossingen voor de problemen in de maatschappij omdat ze deelname van het volk vereisen. De uitdaging voor alle democratieën is of het volk opstaat en zich ook inzet in plaats van altijd te projecteren dat het de schuld is van deze politicus of de schuld van die politicus, of deze politicus ons zal redden, of die politicus ons zal redden. Het is geen probleem dat uniek is in Korea. Het is gewoon een onderdeel van de overgang naar de Gouden Eeuw, waarin democratieën sneller een visie moeten krijgen die de macht van de leiders beperkt en meer betrokkenheid van het volk eist, zoals we eerder hebben besproken, directere betrokkenheid van het volk, op diverse manieren.