De verhandelingen over illusies presenteerden het algemene beeld, het grote plaatje, en ze vormen het fundament om te weten dat je meer bent dan de zelven. Het was een poging om je het bos te laten zien zonder je te concentreren op de afzonderlijke bomen. Waarom zijn we zo begonnen? Omdat je niet alleen verdwaald bent in het bos, maar er ook bent opgegroeid. Je opvoeding heeft je geen duidelijk inzicht gegeven in de ware oorzaak die je leven tot een voortdurende worsteling maakt.

We moesten eerst laten zien dat je verdwaald bent, maar dat er ook nog iets buiten het bos is. Pas als je begrijpt dat je verdwaald bent, kun je op zoek gaan naar een uitweg in plaats van je hopeloos – of zelfs tevreden – te voelen in de schaduw van de bomen. Je begrijpt nu dat het bewuste zelf de kern van je identiteit is en dat je méér bent dan de aardse identiteit die jouw zelven hebben opgebouwd.

Je moet ook begrijpen dat je al weet dat je meer bent dan de zelven omdat het bewuste zelf de eerdere verhandelingen over de zelven heeft bestudeerd. Je hebt dit alleen gedaan omdat je meer wilt zijn dan je nu bent. Je denkt toch niet dat je zelven je hebben gedwongen om deze lange en ietwat ingewikkelde verhandelingen over de zelven te lezen? Je zou jezelf moeten laten erkennen dat je al weet dat er iets buiten het bos van de zelven is.

Een idee hebben van het bos is echter niet hetzelfde als uit het bos zijn. Je moet nog steeds het spoor volgen dat je eruit leidt en een tijdlang wordt jouw zicht op buiten geblokkeerd door een aantal afzonderlijke bomen. In deze serie kijken we naar die afzonderlijke bomen, namelijk de spelletjes die de zelven hebben geconstrueerd om je gevangen te houden in het bos. De strategie van de zelven is je zo verstrikt te laten raken in de takken van een of meer afzonderlijke bomen dat je het spoor vergeet.

Het is een prestatie dat je al zover gekomen bent, vooral als je begrijpt dat je in een staat van enorme verwarring verkeert. Vrijwel ieder mens op deze planeet wordt enigszins verblind door de zelven. De meeste mensen zijn er zelfs nog niet aan toe om het bestaan van de zelven te erkennen, laat staan een lange blik in de spiegel te werpen en te begrijpen: “Ik heb onderbewuste zelven en ik moet die ontstijgen!”

Als je de vorige verhandelingen hebt bestudeerd, ben je klaar om te gaan kijken naar de specifieke spelletjes die jouw zelven spelen. Je hebt al enkele spelletjes overwonnen anders zou je nog steeds zo vereenzelvigd zijn met de zelven dat je niet open zou staan voor deze lering. Als je leest wat de spelletjes zijn, ga je begrijpen dat jij als spirituele zoeker al een paar van de meest destructieve spelletjes van de zelven bent ontstegen.

Dit kan je aanmoedigen om je te realiseren dat je misschien verder op het pad bent dan je dacht. Zelfs als je slechts het allerlaagste spelletje van de zelven hebt overwonnen, gaat het nog steeds veel beter met jou dan de mensen die in dat spel vastzitten. Als je één spel van de zelven hebt overwonnen, kun je ze allemaal overwinnen, want ze zijn echt allemaal uit hetzelfde hout gesneden. De zelven hebben maar één spel dat in talloze vermommingen komt; sommige zijn subtieler dan andere. Als je eenmaal de basisstrategie van de zelven begrijpt, kun je de rest van hun spelletjes gemakkelijker blootleggen.

Je kunt deze verhandelingen gebruiken om eerlijk naar jezelf te kijken, te begrijpen welke spelletjes je achter je hebt gelaten en een positief momentum opbouwen. Terwijl je daarmee bezig bent, zou je moeten kunnen begrijpen dat je, wanneer je bij het eerste spelletje komt dat je nog niet – volledig – hebt overwonnen. Dan kun jij je momentum gebruiken om een negatieve reactie – zoals schuldgevoel of ontkenning – te voorkomen en gewoon begrijpen dat je aangezien je al een of meer spelletjes bent ontstegen, natuurlijk ook het volgende kunt ontstijgen.

Terwijl jij je talenten vergroot, zul je het momentum versterken totdat het een niet te stoppen kracht wordt die je door het bos trekt en de bomen die jou in de weg staan, gewoon omhakt. Voordat je het weet, zie je het licht door de bomen filteren en op een dag zul je door het laatste struikgewas heen breken en het open veld betreden waar je ogen eindelijk de horizon van Zijn kunnen zien.

Bedenk hoe het is om verdwaald te zijn in een bos. Het grootste probleem is dat je geen absoluut referentiepunt hebt, je hebt geen horizon maar slechts een heel beperkt gezichtsveld. Je ziet alleen bomen en weet niet welke richting je op moet om het bos uit te komen. Naarmate je de afzonderlijke bomen omhakt, zul je op den duur een glimp van de horizon opvangen en dan heb je een goede richting gevonden die je kunt volgen.

In het begin lijkt het misschien alsof het overwinnen van de zelven hopeloos is, maar als je de afzonderlijke spelletjes van de zelven blijft overwinnen, zul je op een dag een doorbraak krijgen en een glimp opvangen van je eigen hogere zelf. Vanaf dat moment ben je nooit meer helemaal verdwaald in het bos.

Het belangrijkste spel van de zelven
Hoewel we de persoonlijke spelletjes zullen bespreken die door de zelven worden gebruikt, beginnen we met een beschrijving van het belangrijkste spel. Op dit moment kun je dit spel misschien niet duidelijk begrijpen, maar dit zal een zaadje in je geest planten zodat het kan ontkiemen en op den duur doorbreken zodat jij je er bewust van gewaar wordt.

Zoals in de eerste verhandelingen is uitgelegd, heeft het bewuste zelf de zelven gevormd door te besluiten dat hij geen beslissingen meer wilde nemen. Dit wordt geïllustreerd in het oude sprookje over de schone slaapster. De prinses is het bewuste zelf en op een dag wordt ze het slachtoffer van een complot dat is uitgebroed door de kwaadaardige stiefmoeder, namelijk de prins van deze wereld. De prinses valt in slaap en rond haar kasteel groeit een ondoordringbaar bos.

Het bos zijn natuurlijk de zelven en de afzonderlijke bomen zijn de illusies van de zelven, de spelletjes van de zelven. Op een dag komt er een prins langs, dringt het bos binnen en kust de prinses die wakker wordt. De prins symboliseert de Levende Christus die veel gedaantes kan aannemen, zowel die van een leraar op de wereld als de innerlijke leraar die je hogere zelf is. In wat voor vorm die ook komt, de Levende Christus dient altijd om het bewuste zelf bewust te maken van de noodzaak om hogerop te komen.

In het sprookje leven de prins en de prinses nog lang en gelukkig en daarin wijkt het sprookje af van de werkelijkheid. In de echte wereld is het bewuste zelf nog niet klaar. Hij – jij – moet persoonlijk alle bomen rondom het kasteel omhakken en pas dan zul je nog lang en gelukkig leven.

De belangrijkste strategie van de zelven bevat twee elementen. Het eerste is dat de zelven er alles aan zullen doen om te voorkomen dat het bewuste zelf zich realiseert dat je meer moet zijn dan je identiteit. Bij de meeste mensen werkt deze strategie, maar ze identificeren zich nog steeds volledig met de identiteit die de zelven op de materiële wereld hebben opgebouwd. Het feit dat je dit leest, betekent dat je een spirituele zoeker bent en dat de eerste strategie van de zelven mislukt is. Je weet dat jouw identiteit meer inhoudt en je bent er actief naar op zoek.

Je wordt dan het doelwit van de tweede strategie van de zelven, namelijk voorkomen dat je de doornige bomen rond het kasteel opruimt. Elke boom vertegenwoordigt een beslissing; een beslissing die berust op de geest van de dualiteit en gescheidenheid. Nu laten we de vergelijking met het sprookje los en gebruiken we in plaats daarvan het beeld van een wenteltrap. Elke beslissing die berustte op de geest van de dualiteit bracht je verder de wenteltrap af, de trap die je verder in de duisternis brengt dat je gescheiden bent van je hogere zelf. De Bijbel verwijst ernaar als ‘het dal van de schaduw van de dood’ (Spreuken 23:4).

De scheiding van je hogere zelf en je ware identiteitsgevoel zijn natuurlijk het bewustzijn dat je spiritueel dood bent. De beslissingen die berusten op de illusies van de geest van de dualiteit hebben je verder in het doodsbewustzijn gebracht. We zouden kunnen zeggen dat elke beslissing een Doodsbeslissing was.

Eén kus van de prins is niet genoeg om je uit de schaduw van de dood te halen. Je moet bewust de trap oplopen en alle beslissingen ongedaan maken die je naar beneden hebben gebracht. De zelven zullen er juist alles aan doen om te voorkomen dat jij dat doet.

Om een trede hoger te kunnen komen op de wenteltrap, moet je de dualistische illusie gaan doorzien die je een trede lager heeft gebracht. Dit kun je alleen als je de hogere waarheid ziet die het tegenovergestelde is van de illusie; de waarheid die je vrij maakt. Je moet dan de waarheid dat je één bent verkiezen boven de ‘waarheid’ van de dualiteit. Je moet het leven verkiezen boven de dood. We zullen elke beslissing een ‘Lévensbeslissing’ noemen.

De zelven zullen er alles aan doen om te voorkomen dat je deze Lévensbeslissingen neemt. Om dit algemene doel te kunnen bereiken hebben de zelven – en de krachten van de dualiteit – een aantal subtiele spelletjes bedacht. Het doel is je verstrikt te houden in een bepaalde illusie, zodat je die niet kunt loslaten en de volgende stap op het pad kunt nemen.

Wat is een Lévensbeslissing?
Als we het hebben over Lévensbeslissingen, hebben we het niet over kleinere beslissingen, zoals het meenemen van een paraplu of wat je als lunch gebruikt. We hebben het ook niet over grote beslissingen in je materiële leven, zoals de carrière je wilt of met wie je trouwt. We hebben het over de beslissingen die van invloed zijn op hoe jij jezelf, God, de wereld en de relatie tussen die drie factoren in je leven ziet. We hebben het over beslissingen die jouw identiteitsgevoel beïnvloeden.

Zoals uitgelegd in de vorige verhandelingen sterft je oude identiteit en word je met een nieuwe identiteit geboren als je één trede naar beneden doet op de wenteltrap. Om een trede omhoog te kunnen gaan, moet je oude – menselijke – identiteit sterven en moet een nieuwe, spirituelere identiteit geboren worden. Daarom zei Jezus:

5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het koninkrijk van God niet binnengaan.
6 Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en dat wat uit de Geest geboren is, is geest. (Johannes 3)

Deze spirituele wedergeboorte vereist dat je vrijwillig en bewust – want als die niet bewust is, kan hij niet vrijwillig zijn – je oude menselijke identiteit laat sterven en accepteert dat je herboren wordt met een hoger identiteitsgevoel. Om dit minder abstract te maken zullen we een voorbeeld bekijken.

Veel mensen worstelen met alcoholisme en gebruiken diverse programma’s, zoals de Anonieme Alcoholisten, om deze aandoening te bestrijden. Sommigen slagen erin om te stoppen met drinken door de kracht van je bewuste wil te gebruiken om de zucht om te drinken te onderdrukken. Dit is prijzenswaardig, maar dat heeft ook een prijs, namelijk dat je moet worstelen om je aan die beslissing te houden, vaak de rest van je leven.

Een organisatie als AA beweert dat je alcoholist bent voor het leven en dat je de drang om te drinken moet blijven onderdrukken. Deze benadering kan wel goed zijn voor mensen op een bepaald niveau, maar er is een betere aanpak.

In de eerste plaats is er maar één reden waarom je gevoelig zou kunnen worden voor alcoholisme, namelijk dat je het identiteitsgevoel hebt geaccepteerd dat je een mens bent die geen echt doel in het leven heeft en die niet bij machte is om bepaalde problemen te overwinnen. Als je een probleem (de pijn niet kunt stoppen) niet kunt overwinnen en als je echt niets waard bent, is het oké om de pijn te verzachten met alcohol.

Geleidelijk aan glijd je dan af naar een fysieke en emotionele verslaving, maar op een dag wordt het bewuste zelf wakker en realiseert zich dat dit zo niet door kan gaan omdat je anders doodgaat. Je begint aan een behandeltraject en gebruikt je wilskracht om iets te onderdrukken wat als oorzaak van het probleem wordt beschouwd, namelijk de drang om te drinken. De ware oorzaak is echter je identiteitsgevoel; dat je in wezen een waardeloos mens bent wiens leven geen hoger doel heeft en nooit fouten uit het verleden kan overwinnen.

De echte oplossing is dat je die bewustzijnsstaat transcendeert en dat kun je doen door je de hogere waarheid te internaliseren dat jij een uniek, spiritueel wezen bent van wie het hogere bewustzijn oneindig veel houdt en dat naar de aarde is gekomen met een specifiek doel. Zodra je dit nieuwe identiteitsgevoel accepteert – zodra je de oude identiteit laat sterven en spiritueel herboren wordt – begrijp je dat jij de moeite waard bent en dat je leven een missie heeft die veel te belangrijk voor jou is om alcohol in de weg te laten staan om die uit te voeren.

Je onderdrukt dan niet alleen de drang om te drinken – wat alleen het gevolg is en niet de oorzaak – maar je hebt een hoger identiteitsgevoel geaccepteerd. Voor de nieuwe persoon die jij nu bent, is drinken gewoonweg ondenkbaar. Het is zelfs geen optie, en de zelven en de prins van deze wereld kunnen je op geen enkele manier verleiden tot drinken.

Je richt je zo op je missie dat je hun verzoekingen niet eens opmerkt. Dit leidt ertoe dat ze stoppen en proberen een ander soort verleiding te bedenken die wel werkt op jouw nieuwe bewustzijnsniveau. Ondanks alles heb je wel aanzienlijke vooruitgang geboekt en kunnen ze jou moeilijker in de verleiding brengen.

Dit is de algemene strategie van de zelven. Je bent de trap afgegaan door een lager identiteitsgevoel te accepteren dan jouw ware identiteit, namelijk dat je een uniek spiritueel wezen bent. Je hebt geaccepteerd dat je een mens bent met bepaalde beperkingen.

De zelven proberen te voorkomen dat je een beperkt identiteitsgevoel loslaat en een hoger identiteitsgevoel accepteert. Ze doen dit door jou óf spiritueel blind te houden (zodat jij je beperkingen of het alternatief niet ziet) óf door je zo gehecht te laten raken aan je huidige identiteitsgevoel dat je dit niet wilt loslaten.

Je huidige identiteitsgevoel berust op iets op deze wereld; het is een wereldlijk of materieel identiteitsgevoel. De zelven proberen je zo verstrikt te houden in of gehecht te houden aan de ‘dingen van deze wereld’ dat jij je ware spirituele identiteit niet kunt zien of accepteren. De zelven proberen dit te bereiken met de persoonlijke spelletjes van de zelven, die stuk voor stuk zijn ontworpen om je zo gefocust te houden op iets op de materiële wereld dat je niet verder kunt of wilt kijken.

Je wilt je beperkte identiteitsgevoel niet opgeven om een beter identiteitsgevoel te krijgen. Je bent niet in staat of bereid om je overtuiging los te laten dat jij die lagere identiteit bént en dat jij niets meer bent dan die identiteit specificeert.

Hoe ben je de trap van het leven afgegaan?
Laten we nu eens kijken hoe je de trap bent afgedaald die je op je huidige bewustzijnsniveau heeft gebracht. Hier geeft het sprookje – en zelfs de Bijbel – een onjuiste beschrijving van dat proces. De Bijbel beschrijft de zondeval als een gedenkwaardige gebeurtenis. In zekere zin klopt het wel dat het verlies van het contact met je spirituele leraar een gedenkwaardige gebeurtenis was, maar dat was het resultaat van een geleidelijk proces.

Veel religies en spirituele leringen presenteren de zondeval van de mens als één gebeurtenis en ze presenteren de oplossing – de verlossing, verlichting, of hoe het ook wordt genoemd – op dezelfde manier. Dit is een van de illusies die de prins van deze wereld heeft bedacht. Hij wil dat je gelooft dat Jezus, als jij tot de juiste christelijke kerk behoort en alle doctrines gelooft – of liever het afgodsbeeld van Christus dat de kerk geeft – op een dag in de lucht zal verschijnen en dat hij jou zal redden. Of dat hij wil dat je gelooft dat jij, als je maar liefdevol en aardig bent voor iedereen, op een dag spontaan verlicht bent.

Beide filosofieën – en de vele andere die uit hetzelfde bewustzijn voortkomen – hebben hetzelfde doel, namelijk je geruststellen zodat jij niet beseft wat de ware sleutel tot verlossing, spirituele groei, verlichting of hoe je het ook wilt noemen, is. De sleutel is dat je het mechanisme begrijpt van hoe je de wenteltrap afdaalt en opgaat, en de rol van Lévensbeslissingen daarin.

Het bewustzijn van de antichrist is subtiel en dat betekent dat de zondeval, de afdaling naar lagere bewustzijnsniveaus, niet het resultaat was van één beslissing die jij hebt genomen. Je begon geleidelijk aan te experimenteren met de dualistische geest en je liep geleidelijk aan die wenteltrap af.

Op een gegeven moment nam je bewuste zelf de gewichtige beslissing dat hij niet langer de leiding over je leven wilde hebben, maar de meeste mensen deden dit zonder volledig te beseffen wat er op het spel stond. Ze waren gedeeltelijk al zo verblind door de dualiteit van de geest van de antichrist dat ze niet volledig begrepen wat er was gebeurd. Ze begrepen niet dat ze zojuist de wezenlijke Doodsbeslissing hadden genomen.

Vergelijk dit met het aflopen van een trap. Als je de trap afgaat, zal elke trede een schok in je benen veroorzaken en weet je dat je een trede lager bent gekomen. Je ervaart elke stap als een afzonderlijke en duidelijke gebeurtenis en je weet dat je een stap naar beneden bent gegaan.

Stel je nu voor dat je op de trap gaat liggen en je de zwaartekracht je lichaam naar beneden laat trekken. Je glijdt gewoon de trap af en omdat je lichaam meerdere treden overbrugt, wordt het moeilijker om te beseffen dat je een trede lager bent en dat dit een duidelijke gebeurtenis is. Welke trede ben je net afgedaald, die onder je hoofd of onder je voeten? Wanneer je niet duidelijk ziet dat je een stap naar beneden hebt gezet, kun je behoorlijk ver de wenteltrap afglijden voordat je doorhebt wat er is gebeurd.

Toen je de trap van het bewustzijn afging, zag je niet duidelijk wat er aan de hand was. Je realiseerde je niet dat elke stap een duidelijke gebeurtenis was die ervoor zorgde dat je oude identiteitsgevoel stierf en er een nieuw – beperkter – identiteitsgevoel ontstond. De reden dat je dit niet zag, was dat je verblind werd door de dualistische logica van de geest van de antichrist, net zoals Eva verblind werd door de slang in de Hof van Eden toen hij zei: “Gij zult voorzeker niet sterven!”

Dit is precies de leugen op elke trede van de trap die jou naar beneden heeft gebracht. Je denkt dat je zeker niet zult sterven wanneer je een doodsbeslissing neemt. Je hebt per slot van rekening al een deel van de door de zelven voorgestelde weg afgelegd en je leeft nog, dus waarom zou je niet luisteren naar wat de zelven nog meer zeggen?

Dit is de logica waardoor jij van de wenteltrap naar beneden gleed totdat je de uitgang bovenaan de trap niet meer kon zien en zelfs vergat dat er nog iets bovenaan de trap was. Op dat moment accepteerde het bewuste zelf het identiteitsgevoel dat hij een menselijk wezen is in plaats van een spiritueel wezen.

Nu moeten we het sprookje nogmaals corrigeren. Het is waar dat het bewuste zelf slaapt, maar alleen figuurlijk gesproken. Je slaapt in de zin dat je de realiteit van het leven niet ziet, namelijk dat je meer bent dan een materieel, menselijk wezen en dat de wereld meer is dan het materiële universum. Je slaapt niet in de betekenis dat je bewusteloos bent.

Je bent je pijnlijk bewust van de gevolgen van de beslissingen die de zelven hebben genomen en je ontkomt er niet aan om de gevolgen te ervaren. Nu moeten we beter bekijken wat het precies betekent dat het bewuste zelf stopt met het nemen van beslissingen.

Beslissingen nemen zonder beslissingen te nemen
In de vorige verhandelingen werd uitgelegd dat het bewuste zelf op een gegeven moment besloot dat hij geen beslissingen meer wilde nemen en de zelven beslissingen voor jou liet nemen. Dit is waar, maar we moeten nu een dieper inzicht blootleggen.

Het is een feit dat de zelven beslissingen kunnen nemen en dat er ook beslissingen zijn die alleen door het bewuste zelf kunnen worden genomen. Het bewuste zelf is een verlengstuk van je hogere zelf en een vonk van Gods Wezen. Hij wordt naar de materiële wereld gezonden met de opdracht zich te vermenigvuldigen en de heerschappij te nemen.

Dit betekent dat jij je identiteitsgevoel als medeschepper moet vermenigvuldigen en dat alleen het bewuste zelf beslissingen kan nemen over jouw identiteitsgevoel. Alleen het bewuste zelf kan een Doodsbeslissing nemen – een beslissing die je in een lager identiteitsgevoel brengt – of een Lévensbeslissing – een beslissing die je in een hoger identiteitsgevoel brengt. De zelven kunnen dergelijke beslissingen niet nemen, maar ze kunnen wel beïnvloeden hoe het bewuste zelf die beslissingen neemt.

Neem ter illustratie eens een bedrijf dat eigendom is van één persoon. De eigenaar wil niet alle dagelijkse beslissingen nemen en heeft een CEO ingehuurd om het bedrijf te leiden terwijl hij de tijd doorbrengt in zijn privékantoor of op de countryclub. De CEO kan de meeste beslissingen nemen met betrekking tot het leiden van het bedrijf, maar sommige beslissingen moeten wel door de eigenaar worden genomen.

Het ene jaar neemt de CEO enkele slechte beslissingen en verliest het bedrijf geld, maar hij bekent dit niet aan de eigenaar. In plaats daarvan bedenkt hij een plan waardoor het lijkt alsof de marktomstandigheden tot het verlies hebben geleid en alleen als de eigenaar een lening van de bank goedkeurt, zal het bedrijf zich hergroeperen en het volgende jaar veel sterker staan.

Omdat de eigenaar het bedrijf eigenlijk niet zelf wil leiden, gelooft hij de CEO en keurt hij de lening goed. Dit brengt het bedrijf uiteraard een trede lager op de schuldenladder, maar de eigenaar denkt dat dit slechts een tijdelijke tegenvaller is en trekt zich weer terug in zijn eigen wereld. Het jaar daarop laat het bedrijf nog steeds geen winst zien, maar opnieuw komt de CEO met een overtuigend plan en keurt de eigenaar – die zijn eigen wereld echt niet wil verlaten – een nieuwe lening goed.

Uiteraard kan dit proces zo doorgaan zolang de eigenaar de CEO gelooft. Zolang de CEO kan voorkomen dat het vertrouwen van de eigenaar wankelt, kan hij met behoorlijk veel wegkomen en kan het bedrijf hopeloos in de schulden raken voordat de eigenaar beseft wat er aan de hand is.

Zodra de situatie zo erg wordt dat de eigenaar er niet meer omheen kan, moet hij wakker worden en zelf het bedrijf gaan leiden. Wat is er echter voor nodig om dat punt te bereiken? Dat hangt af van het evenwicht tussen de wens van de eigenaar om in zijn eigen wereld te blijven en de wens om te voorkomen dat het bedrijf failliet gaat. Zolang er geen duidelijke gebeurtenis de illusie van de eigenaar vernietigt, kan het bedrijf tot in het oneindige blijven afglijden.

Wat is nu het echte probleem? Hoewel de eigenaar zich heeft teruggetrokken en het bedrijf niet leidt, is hij niet helemaal geïsoleerd. Hij voelt wel de gevolgen dat het bedrijf geen winst maakt en hij moet nog steeds de belangrijkste beslissingen nemen. Hoewel hij misschien het gevoel heeft dat hij geen beslissingen meer neemt, is dit slechts een illusie.

Hij neemt nog steeds de Doodsbeslissingen die het bedrijf duidelijk op een lager niveau brengen, maar hij verzamelt niet de informatie waarop die beslissingen berusten. Hij laat toe dat de CEO hem een selectief beeld van de situatie geeft en vervolgens baseert hij zijn beslissingen op het beeld dat de CEO presenteert.

Dit is de precies dezelfde dynamiek tussen het bewuste zelf en de onderbewuste zelven. Het bewuste zelf besluit dat hij niet meer de leiding over je leven wil, dus laat hij de zelven de dagelijkse beslissingen nemen. De zelven kunnen niet beslissen over je identiteitsgevoel, de zelven kunnen dus alleen beslissingen nemen binnen het kader van hoe het bewuste zelf zichzelf ziet. De beslissingen van de zelven berusten op het dualiteitsbewustzijn en dat betekent dat ze onherroepelijk tot ongewenste gevolgen zullen leiden.

Het bewuste zelf zal deze gevolgen ervaren, maar de zelven zullen je een ‘bedrijfsrapport’ voorleggen waardoor het lijkt alsof dit slechts een tijdelijke tegenslag is. Je bent het slachtoffer van omstandigheden waar jij geen controle over hebt, maar als jij de beslissing neemt die de zelven aanbevelen, dan zul je zien dat alles beter wordt.

De zelven zullen je een beeld van de situatie geven die berust is op dualistisch denken. De zelven geloven echt dat hun oplossing zal werken, maar in werkelijkheid kan een oplossing die berust op het dualiteitsbewustzijn geen problemen oplossen die door het dualiteitsbewustzijn zijn veroorzaakt.

Als je de verantwoordelijkheid om het bedrijf te leiden nog steeds niet op je wilt nemen, geloof je de zelven misschien. Je zult dan een Doodsbeslissing nemen die je duidelijk een lager identiteitsgevoel geeft.

Je realiseert je misschien niet wat er gebeurt, maar de zelven zullen dan beslissingen gaan nemen op grond van dit lagere identiteitsgevoel. Door een lager identiteitsgevoel te accepteren heb je de zelven meer vrijheid gegeven om te handelen en dit zal zelfs tot nog onaangenamere consequenties leiden. Je hebt de weg al vrijgemaakt voor de volgende crisis.

Het mechanisme is eenvoudig. Je neemt een Doodsbeslissing die je op een lager identiteitsniveau brengt. De zelven nemen het dan over en nemen de kleinere beslissingen op grond van dit nieuwe identiteitsgevoel. Elke beslissing leidt tot onaangename gevolgen en om aan die gevolgen te kunnen ontkomen, zul je – zolang je weigert de leiding over je leven te nemen – weer een Doodsbeslissing nemen die je lager op de trap brengen.

Wanneer het tijd wordt voor het volgende bedrijfsrapport, zullen de zelven een rooskleurig beeld presenteren waaruit blijkt dat het niet de schuld van de zelven is en zeker niet jóúw schuld. Natuurlijk gaat het momenteel moeilijk, maar ze denken dat het natuurlijk wel beter wordt. Waarom maak jij – de nieuwe mens – je het intussen niet gewoon gemakkelijk door te profiteren van de genoegens die de materiële wereld te bieden heeft. Maak je geen zorgen over de bedoeling van het leven en heb gewoon een beetje plezier. Leef een beetje – totdat je nog meer moet sterven.

Let op een subtiel mechanisme. Door de identiteit te accepteren dat je een menselijk wezen bent, krijgt het bewuste zelf het gevoel dat hij uitstel krijgt omdat deze identiteit inhoudt dat je een machteloos wezen bent dat het slachtoffer is van omstandigheden – de materiële wereld – waar je geen macht over hebt. Er gebeuren onvermijdelijk slechte dingen en dit versterkt alleen maar de beslissing van het bewuste zelf om niet de leiding te nemen – want hoe kun je de leiding nemen als je slechts een machteloos menselijk wezen bent?

De enige uitweg
Zodra jij je hogere identiteit bent vergeten, kun je geen uitweg meer zien om uit je dilemma te komen. Je begrijpt niet dat de onaangename gevolgen onvermijdelijk het gevolg zijn van beslissingen die berusten op het dualiteitsbewustzijn. Je bent vergeten dat er een alternatief is voor deze bewustzijnsstaat, dus je denkt dat je alleen aan de onaangename gevolgen kunt ontsnappen door betere dualistische beslissingen te nemen.

Je denkt dat jij je problemen kunt oplossen zonder je huidige identiteitsgevoel dat de oorzaak van jouw problemen is te transcenderen. Jouw zelven en de prins van deze wereld willen juist dat je dit blijft geloven. Ze willen dat je gelooft in de illusie dat je een probleem kunt oplossen met dezelfde bewustzijnsstaat als de bewustzijnsstaat die het probleem heeft veroorzaakt (en dat is iets wat zíj geloven).

Op een gegeven moment zal het bewuste zelf zulke ernstige gevolgen ervaren dat hij wakker wordt en zegt: “Ik kan dit niet meer blijven doen; Ik moet iets veranderen.” Zelfs na dit ontwaken zullen de zelven er alles aan doen om te voorkomen dat je de zojuist beschreven waarheid beseft. Die waarheid bestaat uit de volgende componenten:

• Alleen het bewuste zelf kan Lévens- en Doodsbeslissingen nemen, beslissingen die je omhoog of omlaag brengen op de trap van je identiteit.
• Je bent die trap afgegaan omdat je Doodsbeslissingen hebt genomen.
• Je nam die beslissingen omdat je de zelven de informatie liet verzamelen waarop jij de beslissingen baseerde.
• Omdat de zelven alleen de geest van gescheidenheid kunnen zien, was al hun informatie dualistisch van aard en konden ze alleen maar meer problemen scheppen.
• De enige uitweg is dat je begint te Lévensbeslissingen nemen.
• Dergelijke beslissingen moeten berusten op de waarheid van het hogere bewustzijn in plaats van de illusies van de geest van gescheidenheid.
• Alleen het bewuste zelf heeft toegang tot het hogere bewustzijn. De zelven nooit.
• Het bewuste zelf heeft altijd de mogelijkheid om naar het hogere bewustzijn te zoeken. Hoever je ook bent afgedaald op de trap, je kunt nog steeds om leiding vragen en die krijg je ook. Wanneer de student er klaar voor is, zal de leraar altijd verschijnen en de leraar zal de student precies geven wat nodig is om de volgende stap op de wenteltrap te zetten. De uitdaging voor jou is dat je de leraar herkent en naar zijn aanwijzingen wilt luisteren.

Het probleem is dat jij, voordat je gebruik kunt maken van deze ‘open deur die niemand kan sluiten’ – waarmee het bewuste zelf wordt bedoeld – moet besluiten om weer de verantwoordelijkheid voor je leven te dragen. Je moet weer de verantwoordelijkheid nemen om Lévensbeslissingen te nemen en je moet weer de verantwoordelijkheid nemen om de informatie in te winnen waarop je die beslissingen baseert.

Je moet weigeren om je door de zelven in een hoekje te laten drukken omdat het lijkt alsof je beslissingen moet nemen op grond van twee uitersten die allebei worden bepaald door de geest van de dualiteit. Je moet weigeren om je in een situatie te laten manipuleren waarin het lijkt alsof je enige optie is dat je het minste van twee kwaden kiest. Je moet je verantwoordelijkheid weer nemen om onderscheid te maken tussen de waarheid van het hogere bewustzijn en de illusies van gescheidenheid.

Zodra je de beslissing hebt genomen om niet de leiding te nemen, sta je de zelven toe om de informatie te verstrekken waarmee jij de grote beslissingen neemt en glijd je de trap af zonder dat je begrijpt wat er gebeurt. Je ervaart het eerder als een waas dan een aaneenschakeling van afzonderlijke gebeurtenissen, die elk de dood van de oude jij en de geboorte van een nieuw jij veroorzaken.

Je kunt de trap echter niet op dezelfde manier opgaan. Je kunt niet zomaar de trap op glijden – dat moet je op eigen kracht doen. Je kunt niet van een spirituele leraar verwachten dat hij je de trap optrekt zoals de zelven je naar beneden hebben getrokken. Je moet opstaan en besluiten op eigen kracht te lopen.

De ware sleutel is het besef is dat jij, als je de trap oploopt, een aantal aparte en duidelijke stappen moet zetten. Om op de volgende trede te komen moet je beide voeten van de vorige trede afhalen en dat betekent dat je moet besluiten om die trede voor altijd achter je te laten. Dan moet je wel je oude identiteitsgevoel laten sterven en herboren worden met een nieuw identiteitsgevoel. Zo beschreef Paulus het:

22 Dat u de oude mens, die verdorven is door de bedrieglijke begeerten, aflegt wat betreft de vorige omgang;
23 En wordt vernieuwd in de geest van uw gemoed;
24 En dat u de nieuwe mens aandoet, die naar God is geschapen in gerechtigheid en ware heiligheid. (Efeziërs 4)

Voor elke stap die je op de wenteltrap zet, moet je een besluit nemen. Dit besluit moet gebaseerd zijn op het volgende:

• Je ziet dat een beslissing die jíj nam, jou op de huidige trede van de trap heeft gebracht.
• Je ziet dat de beslissing berustte op de illusies van de geest van de dualiteit die je door de zelven werden gepresenteerd.
• Je ziet waarom deze illusie niet klopt met de werkelijkheid en waarom die alleen maar tot onaangename consequenties kan leiden.
• Je ziet dit omdat je de waarheid van het hogere bewustzijn hebt begrepen die je bevrijdt van de illusie.
• Je kiest nu bewust en zonder spijt of gehechtheid ervoor om de illusie los te laten en de non-duale waarheid te accepteren en te internaliseren.

Door deze Lévensbeslissing te nemen, heb je de oude ‘jij’ laten sterven en ben je spiritueel herboren met een nieuw identiteitsgevoel. Dit betekent niet dat je dan gered bent en nog lang en gelukkig zult leven. Het betekent dat je één trede op de wenteltrap bent opgeklommen en klaar bent voor de volgende uitdaging. Pas wanneer je elke beslissing hebt genomen die je lager op de trap heeft gebracht, zul je de top bereiken en nog lang en gelukkig leven.

De ultieme Lévensbeslissing
Laten we samenvatten wat we in deze verhandeling hebben besproken: Je kunt slaapwandelend de wenteltrap van het leven afdalen, maar niet omhoog slaapwandelen! Je kunt beneden komen door onbewust beslissingen te nemen, maar je kunt alleen weer boven komen wanneer je bewust beslissingen neemt.

Laten we nog eens kijken naar de vergelijking van de eigenaar van een bedrijf. Na meerdere jaren van slechte financiële resultaten wordt de eigenaar eindelijk wakker en realiseert hij zich dat zijn CEO hem een vertekend beeld heeft gegeven van de situatie van het bedrijf. Hij staat nu voor de cruciale beslissing of hij weer de leiding over het bedrijf zal nemen of de slechte CEO gewoon zal ontslaan en een andere aannemen, zodat hij zich kan blijven terugtrekken in zijn eigen wereld. Hij besluit het laatste te doen en neemt een nieuwe CEO aan. Hij is zich er niet van bewust dat dit eigenlijk de oude CEO is die zich heeft vermomd en zich heeft presenteert als iemand anders.

Als spirituele zoeker heb je al enkele Lévensbeslissingen genomen en voor elke beslissing heb je een paar zelven ontslagen, waardoor je een hoger identiteitsgevoel kreeg. Het probleem is dat een ander paar zelven zich nu zal presenteren als een bekwame CEO die je nieuwe bedrijf voor jou kan leiden. Veel spirituele zoekers hebben aanzienlijke vooruitgang geboekt, maar ze zijn nog niet op het punt gekomen om de ultieme Lévensbeslissing te nemen.

Die beslissing is dat je vastberaden de leiding over je leven neemt en dat je de leiding blijft houden. Je zult de belangrijke beslissingen nemen en je zult de verantwoordelijkheid dragen om de visie van het hogere bewustzijn te bereiken voordat je dergelijke beslissingen neemt.

Je zult de ene Lévensbeslissing na de andere blijven nemen en dat blijf je doen totdat je bovenaan de wenteltrap staat. Je zult nooit meer toestaan dat je zelven je overhalen om je verantwoordelijkheid op te geven om onderscheid te maken tussen de waarheid van het hogere bewustzijn en de onwaarheid dat je gescheiden bent.

Voordat je ontmoedigd raakt en het gevoel krijgt dat het een onoverkomelijke taak is om alle illusies van de zelven te overwinnen, zullen we eerst duidelijk maken waar je mee te maken hebt. Je zou eerlijk naar jezelf kunnen kijken en begrijpen dat je nog een weg te gaan hebt voordat je bevrijd bent van de zelven. In je huidige staat van verwarring lijkt het misschien erg moeilijk om de illusies van de zelven te doorzien. Wie heeft ooit gezegd dat je de illusies van de zelven allemaal in één keer moet doorzien of dat je dat moet doen met je huidige bewustzijnsniveau?

Denk aan het beeld van de wenteltrap. De sleutel om een trap te beklimmen is dat je één trede tegelijk neemt en het enige wat je hoeft te doen is je concentreren op twee treden tegelijk: de trede waarop je nu staat en de trede erboven.

Je hoeft niet naar de bovenste trede te kijken en je hoeft zeker niet de trap op te gaan door één grote sprong ineens te maken. Je blijft gewoon de ene voet boven de andere zetten en zolang je een haalbare stap per keer blijft zetten, zul je de top bereiken. De zelven kunnen je alleen tegenhouden als ze kunnen voorkomen dat jij een bepaalde trede hoger zet.

Laten we zeggen dat de wenteltrap drieëndertig treden heeft. Je maakt de balans op van je leven en realiseert je dat je op stap tien zit. In dit stadium heb je niet het onderscheidingsvermogen en inzicht om de illusie te doorzien die je ervan weerhouden om van trede tweeëndertig op trede drieëndertig te komen. Maar je hoeft die illusie op dit moment ook nog niet te doorzien.

Je hoeft alleen de illusie te doorzien die verhindert dat je van trede tien op trede elf komt. Je hebt alles wat nodig is om die illusie op te geven. Je hoeft alleen maar om het hogere bewustzijn te vragen en als je dat met een open geest doet, zul je een antwoord krijgen.

Het is een spirituele wet dat de leraar verschijnt wanneer de student er klaar voor is. De leraar kan verschijnen als de innerlijke leraar, je hogere zelf, of als een wereldlijke leraar die diverse vermommingen kan hebben. De leraar zal altijd een manier vinden om je het inzicht te geven dat je nodig hebt om op de volgende trede te komen.

Als je geest open is, zul je de richting herkennen en die gebruiken om op een hoger identiteitsniveau te komen. Zodra je dat hogere identiteitsgevoel hebt, heb je alles wat nodig is om de volgende illusie van de zelven op te ruimen om op de volgende trede te komen.

Wat is de belangrijkste strategie van de zelven? Te voorkomen dat je de ultíéme Lévensbeslissing neemt, maar ook te voorkomen dat je de vólgende Lévensbeslissing neemt. Om dit doel te bereiken hebben de zelven en de prins van deze wereld juist een aantal spelletjes bedacht om je vast te houden op een bepaalde trede.

Als je deze spellen begint te bestuderen, zul je zien dat je er al een aantal hebt overwonnen. Dit zou je het innerlijke weten moeten geven dat je ze allemaal kunt overwinnen door simpelweg de ene stap na de andere te zetten.

Het kan nog steeds lijken alsof het beklimmen van de trap een overweldigende taak is. Het feit dat je deze lering leest, bewijst dat je niet op de laagste trede staat – het niveau van een holbewoner of een psychotische crimineel. Hoe ben je op je huidige trede gekomen? Omdat het hogere bewustzijn in een of andere vorm contact met je heeft gemaakt en jij gehoor gaf aan de oproep. Je accepteerde de aanwijzingen van de leraar en gebruikte ze om een Lévensbeslissing te nemen die je één stap verder heeft gebracht. Je bent dit blijven doen totdat jij je huidige trede had bereikt.

Tot nu toe was de leraar er voor je bij elke stap die je hebt genomen – en je hebt de instructies van de leraar opgevolgd. Is het op grond van dit feit redelijk om te betwijfelen of de leraar er ook zal zijn bij elk van de volgende treden? Is het redelijk om eraan te twijfelen of je naar de leraar kunt en zult luisteren zoals je al hebt gedaan?

Waarom realiseer jij je niet gewoon dat je al op het ware pad bent gestapt en dat jij zolang je dat blijft volgen door te reiken naar de visie van het hogere bewustzijn, de hele weg naar huis zult afleggen? Je kunt daarom de boodschap accepteren, de volledige quote, die eerder gedeeltelijk is gegeven:

Ja, al loop ik door het dal van de schaduw des doods, ik zal geen kwaad vrezen: want u bent bij mij; uw stok en uw staf troosten mij. (Spreuken 23:4)

Vertrouw erop dat de leraar bij elke stap bij jou zal zijn en zolang je in beweging blijft, zul je het doel halen. Zoals het oude gezegde luidt: “Een reis van duizend mijl begint bij de eerste stap.” De reis wordt echter alleen afgemaakt door degenen die ook de volgende stap blijven zetten.