Geascendeerde Meester Aartsengel Michaël, 10 juni 2010

Let erop hoe deze twijfel ontstond. Je hebt de lering gehoord die Maitreya heeft gegeven dat de oorspronkelijke val in een hogere sfeer plaatsvond. Deze sfeer was dicht bij het moment van ascensie gebracht door de meerderheid van de wezens die in een positieve spiraal gingen. Toen kwam de test dat degenen die tot een bepaald niveau waren opgeklommen, degenen die zichzelf als leider beschouwden, werd gevraagd om naar het schijnbaar laagste punt te gaan en hun wezen, hun impuls, hun talenten, te laten gebruiken om juist de volgende sfeer te scheppen.

Ze waren niet bereid om door de knieën te gaan; ze waren niet bereid om iets te doen wat op een degradatie van hun positie leek, want sommigen hadden nog iets over van het bewustzijn – hoewel ze positief werk hadden gedaan om de sfeer te verhogen – en dachten dat ze dit deden om een beloning in de hemel te krijgen. Zodat zij, toen hun sfeer ascendeerde, omdat zij tot de voorlopers behoorden, zeker een hoge positie in de hemel als beloning zouden krijgen.

Ik kom jullie echter een ander inzicht geven, een ander niveau van inzicht, van onze zich ontvouwende, progressieve openbaringen over het onderwerp de zondeval van het gevallen bewustzijn. Want degenen die dachten dat zij de leider waren, hadden hun sfeer niet bij het punt van ascensie gebracht. Zoals Jezus zei, zullen de zachtmoedigen de aarde erven. Er waren in die sfeer miljarden levensstromen die waarlijk onbaatzuchtig waren geweest, omdat zij het bewustzijn dat je een gescheiden wezen bent, hadden getranscendeerd. Ze hadden niet de wens om superieur aan iemand anders te zijn. Enkelen van hen hadden een leiderschapspositie, anderen niet, die werkten gewoon onbaatzuchtig aan wat zij dachten dat hun roeping was, wat hun Goddelijke plan was, hun verlangen om hun individualiteit in God tot uitdrukking te brengen. Dus de waarheid is dat degenen die de leiders mochten zijn, niet beslist die positie kregen omdat zij die verworvenheden bezaten.

Want enkelen hadden nog niet alle overblijfselen van het gescheiden zelf, het bewustzijn van gescheidenheid, het op geweld gebaseerde bewustzijn, overwonnen. Ze wilden boven anderen staan en ze kregen – let op ‘kregen’ – die positie om hun verlangen naar superioriteit te openbaren, ze kregen nog een kans om die te overwinnen, om genoeg van die ervaring te krijgen, zodat zij uiteindelijk dat restant van het gescheiden zelf konden loslaten en met hun goddelijke individualiteit samensmelten en daardoor echt deel uitmaken van de geascendeerde meesters.

Wij zijn allemaal door het proces heengegaan om het gescheiden zelf volledig los te laten. Want hoe konden we anders naar het geascendeerde rijk gaan, waar alles uit eenzijn bestaat? Het gescheiden zelf loslaten betekent niet dat jij je goddelijke individualiteit loslaat; het betekent dat je jouw gescheiden individualiteit loslaat, het gescheiden zelf dat jij in de wereld van vorm hebt opgebouwd. Dus je ziet dat een groep wezens in die sfeer toestemming had om superieure posities, leiderschapsposities, in te nemen om hen de kans te geven om hun behoefte om zich superieur te voelen op te geven, te accepteren dat alle zelfbewuste wezens een individualisatie van God zijn en niemand dus superieur kan zijn aan iemand anders. Want het is niet logisch dat één uitdrukkingsvorm van God superieur is aan een andere.

Dus toen het keerpunt kwam – toen het punt bereikt werd waarop je niet meer terug kon, toen de sfeer er klaar voor was om te ascenderen – kregen deze wezens de ultieme test. Zouden zij nu de gescheiden identiteit achter zich laten – in dat geval konden ze een stap omhoog doen en misschien een leiderschapspositie in het spirituele rijk krijgen – of zouden ze het gescheiden zelf niet los kunnen laten? En zij kregen deze test door geconfronteerd te worden met de noodzaak om de dienaar van iedereen te zijn. Zij waren echter niet bereid om de grootste onder jullie te zijn door de dienaar van iedereen te zijn. Ze wilden die positie houden van de grootste onder hun gelijken zijn, terwijl ze wel de dienaar waren van het gescheiden zelf, die probeerde zichzelf in een superieure positie te plaatsen. En daardoor vielen ze natuurlijk.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.