Geascendeerde Meester Jezus, 28 oktober 2009

Neem de tempel in Jeruzalem waar ik de geldwisselaars uit de tempel zette. Geloof je dat dit alleen maar was, omdat ze er dieren verkochten of offers brachten? Geloof je dat het vanwege de geldwisselaars was of stonden de geldwisselaars symbool voor iets groters – de neiging om altijd een zichtbaar symbool op de wereld te willen hebben dat je kunt aanbidden in plaats van de volledige verantwoording te willen dragen voor je eigen bewustzijn en je vermogen om rechtstreeks contact te maken met de Levende God in je hart.

Zie je het subtiele, maar o zo essentiële verschil waar ik over spreek? Begrijp je dat mensen, wanneer je een symbool in de buitenwereld maakt – zoals een kerk, een synagoge of een moskee – kunnen geloven dat zij, door dat gebouw in te gaan en een aantal van tevoren bepaalde gebeden op te zeggen – de rituelen uit te voeren die voorgeschreven zijn – dan hun plicht hebben gedaan? Dat je hebt gedaan wat er van je verwacht werd en dat er dan van God wordt verwacht dat hij een wederdienst bewijst door iets voor jou te doen. Omdat ze, bij wijze van spreken, een gunst van God hebben gekocht door een gebouw in te gaan en betekenisloze woorden te uit te spreken die de Levende God nooit kunnen bereiken als die niet vanuit hun hart worden gesproken – doordrenkt zijn met de liefde in hun hart.

Wat is de noodzaak van gesproken woorden en rituelen als ze doordrenkt zijn met de liefde van hun hart? Je zou je dan net zo goed op je hart kunnen afstemmen en liefde sturen naar de Levende God, of een manifestatie van de Levende God zoals je naaste. Begrijp je dat het een mechanische vorm van aanbidding is om naar een gebouw op de wereld toe te gaan en daar een ritueel uit te voeren – en dan zogenaamd hebt voldaan aan wat er van je verwacht wordt om dichterbij je verlossing, de toegang tot het koninkrijk van God, te komen.

Zet dit nu eens tegenover de ware boodschap die ik tweeduizend jaar geleden heb gepreekt en die ik tegenwoordig predik. Die van het innerlijke pad naar Christusschap. Begrijp je dat iedereen die bereid is om te doen wat nodig is om te slagen voor een initiatie om lid te worden – of het nu is om jood, moslim of christen te worden – iedereen die, bij wijze van spreken, entree wil betalen, de kerk op de wereld kan binnengaan. En ze kunnen zichzelf dus laten geloven dat zij zich door de rituelen te doen in de gunst van God hebben geplaatst.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.