Vraag: Ik vind het antwoord van Saint Germain over de goudstandaard goed, maar ik zou graag meer vragen willen stellen over inflatie. Ik zag drie manieren om inflatie te veroorzaken die in feite allemaal hetzelfde betekenen, namelijk iets voor niets krijgen. Ten eerste zorgt de overheid voor een tekort en geeft te veel uit. Ten tweede maken commerciële banken nieuw geld, leningen voor onproductieve doeleinden, consumptie, speculatie, en met name huizen, lijken een van de meest populaire speculatiespellen te zijn waaraan ook het grote publiek grotendeels deelneemt. Ten derde hebben bedrijven, individuen, een monopolie of vormen ze een kartel en brengen ze te veel in rekening. Bijvoorbeeld de huidige speculaties met energie en voedsel. Ik weet niet zeker of er meer manieren zijn om inflatie te veroorzaken, maar dit brengt me bij een andere vraag die voortkomt uit het derde voorbeeld. Wat is een redelijke en rechtvaardige winst als je meedoet in de economie? Ik vermoed dat het kan variëren, maar er moet wel wat begeleiding zijn. En als de overheid te veel uitgeeft, moet het dan ook inflatie veroorzaken als de overschrijding wordt gebruikt voor productieve doeleinden, zoals het bouwen van een infrastructuur? Het lijkt mij dat geld maken voor productieve doeleinden geen probleem zou moeten zijn, zolang het gepaard gaat met werk en het resultaat daarvan de samenleving op een positieve manier ten goede komt. Nieuw geld maken door de commerciële banksector om het recht te kopen dat je ergens mag wonen, dat wil zeggen bestaand onroerend goed, is niet van toepassing op de nieuwbouw, vormt geen nieuwe waarde afgezien van het administratieve werk dat nodig is voor de aankoop. (Kim: Ik sla bepaalde dingen over omdat het zo’n lange vraag is; je kunt hem altijd nalezen.) Is inflatie het enige overdrachtsmechanisme waardoor het werk zijn waarde verliest en de overdracht van veel naar weinig plaatsvindt? Zal rente ook deel uitmaken van het geldsysteem in de Gouden Eeuw? (Kim: Het probleem met een vraag als deze is dat er verschillende vragen in één zijn. Het zou eigenlijk veel beter zijn om die op te splitsen in afzonderlijke, specifiekere vragen. Maar aangezien ik dit heb, ga ik door.) Is het momenteel niet zo in de economie dat je eerst geld maakt en de waarde van het werk pas daarna komt? Ik weet dat alles op dit moment nog gecompliceerder wordt door het feit dat het geld wordt vernietigd, wanneer mensen de leningen terugbetalen en het moet worden vervangen door een nieuwe lening om de economie überhaupt te laten functioneren. De geldhoeveelheid bestaat voor meer dan negentig procent uit leningen en voor tien procent uit bankbiljetten. Om nog maar te zwijgen over de rente die samen met de hoofdsom wordt terugbetaald, maar dat niet wordt gemaakt met de oorspronkelijke lening. Bespreek dit alsjeblieft en sorry voor de wijdlopige vraag.

Kim: Oké, laten we het nu een beetje herformuleren. De essentie ervan was hoeveel winst redelijk is en zijn er ook andere dingen die inflatie veroorzaken naast de genoemde.

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain – webinar Pasen 2023:

Tegenwoordig heb je in de meeste moderne landen, de meer welvarende landen, een kunstmatige economie. Ik heb er in verschillende dictaten over gesproken. Het is een gokeconomie, heb ik gezegd. Je hebt een economie die op perceptie berust. En de reden is natuurlijk dat de gevallen wezens deze economie in het leven hebben geroepen omdat het hen ten goede komt. Ze kunnen de economie op verschillende manieren sturen. Dat doen ze, zoals je momenteel ziet, met de energieprijzen en grondstoffen. Ze kunnen de prijzen kunstmatig opdrijven door daadwerkelijk een tekort, of slechts de waarneming dat er een tekort is, te veroorzaken. Zodra men waarneemt dat er schaarste is, zullen speculanten onmiddellijk of de producten kopen of ze op termijn kopen omdat ze denken dat ze die later tegen een hogere prijs te kunnen verkopen. Deze speculanten drijven de markt op. En dit is nooit een redelijke winst in een democratische natie. Je kunt dit niet redelijk vinden, omdat de enige mensen die de markt kunnen besturen, de kleine elites zijn die de macht hebben over het financiële systeem. En dit kan de bevolking nooit ten goede komen. Het kunstmatig verhogen van de prijzen boven wat redelijk is op basis van productie en distributie, kan nooit een voordeel zijn voor de bevolking. En in een democratisch land mag er nooit een aspect van de economie zijn dat schadelijk is voor de bevolking en alleen een kleine elite ten goede komen.

In principe kun je zeggen dat elke economische onderneming die geld wegsluist van de bevolking naar een kleine elite, geen redelijke winst is. Het is geen democratische activiteit. Waarom? Kijk bijvoorbeeld eens naar de Verenigde Staten, wat zeggen ze altijd wanneer er een depressie aan komt? O, de consumentenbestedingen vormen tweederde van de economie. Met andere woorden, de werkelijke economie, de echte economie, die berust op het produceren van een product, het leveren van een dienst en het op de markt brengen, verkopen, en het distribueren, die ware economie beslaat tweederde van de werkelijke economie. En die bestaat uit consumenten die geld uitgeven. Wat is dan het derde deel van de economie? Dat is de speculatie-economie die bestaat uit de elite.

Als je het op deze manier bekijkt, kun je zeggen: Wat zou een crisis in de economie kunnen veroorzaken? Hoe krijg je ooit een crisis, een economische neergang? Zoals je in 2008 zag, veroorzaakten de consumentenuitgaven de crisis niet. Dat was de machtselite, die speculeerde met hypotheken, die hypotheken verstrekte die niet verstrekt hadden mogen worden, maar die er vervolgens een pakket van maakte. En in de jaren voorafgaand aan de crisis dreven ze de vastgoedprijzen kunstmatig op zoals je al zei.

Wat gebeurde er toen? Je kunt zeggen dat consumenten nog steeds geld uitgaven, maar veel van het geld ging niet naar de economie omdat er geen producten werden gekocht. Dat ging naar het afbetalen van hypotheken en rente aan de elite. Met andere woorden, naarmate de vastgoedprijzen stegen, werd een groter deel van de consumentenbestedingen naar de elite doorgesluisd, waardoor het uit de eigenlijke productie-economie werden gehaald en daardoor ontstond er een economische crisis. Het systeem viel natuurlijk ook uit, want het is keer op keer bewezen dat speculanten nooit stop kunnen zeggen. Ze kunnen nooit weerstand bieden aan winst op korte termijn, zelfs niet als dit het risico inhoudt van een langdurige neergang van de economie of de crash van het systeem. Ze kunnen zichzelf niet stoppen. Dit is keer op keer bewezen. En dat is natuurlijk ook niet democratisch.

Een van de factoren die inflatie veroorzaakt, is natuurlijk speculatie. Maar rentetarieven, rentebetalingen, veroorzaken ook inflatie, wanneer rentetarieven en speculaties geld naar de elite doorsluist. En wat gebeurt er dan? Wat zei ik net? Consumentenbestedingen beslaan tweederde van de economie, maar dat betekent dat er mensen moeten zijn die het geld uitgeven dat ze hebben. Maar als je naar de elite kijkt, komt er een moment waarop je zoveel geld hebt dat je het onmogelijk kunt uitgeven aan persoonlijke consumpties. Wat doe je? Dan investeer je het.

Er was een tijd, als je een paar decennia teruggaat, dat er een machtselite was zoals tegenwoordig, die geld naar zichzelf doorsluisde. Maar de meeste investeringen die ze deed, waren in productiebedrijven, bedrijven die daadwerkelijk een product produceerden, die iets van echte waarde produceerden. Maar sinds de deregulering van de financiële sector als gevolg van de neoliberale filosofie, investeert de elite steeds meer in financiële instrumenten. En financiële instrumenten financieren geen productie of consumptie. Ze verzamelen gewoon steeds meer geld, of liever getallen, ergens op een of andere computerserver, zodat de machtselite het gevoel kan krijgen dat ze steeds rijker worden. En ze hopen dat ze nooit al het geld verliezen, ze zitten dus altijd goed. En dit wordt een nooit eindigend spel van op papier, of liever op de harde schijf van een computer, steeds meer geld vergaren. En het wordt uit de reële economie gehaald, en het financiert de werkelijke economie niet.

Als de machtselite al het geld zou uitgeven, zou het geen inflatie veroorzaken. Het zou niet uit de economie worden gehaald, maar het zou natuurlijk nog steeds ondemocratisch zijn dat een paar mensen al het geld uitgeeft in plaats van dat de hele bevolking een behoorlijke levensstandaard heeft.

Hoe komt het dat geconcentreerd geld in de handen van een kleine elite voor inflatie zorgt? Zoals ik al zei, komt er een moment waarop je echt niet meer kunt uitgeven aan persoonlijke consumptie. Dus wat doe je dan? Je begint dingen te kopen op basis van speculatie, in de hoop dat ze stijgen in waarde. Je koopt huizen. Waarom zouden rijke mensen, als ze één huis hebben of misschien een paar huizen waarin je woont, veel huizen hebben? Omdat ze hopen dat de huizenprijs zal stijgen en ze voor meer kunnen verkopen dan ze ervoor hebben betaald. En wat gebeurt er dan? Dat drijft de prijzen op. Je hebt ook rijke mensen die besluiten: “Ik wil een jacht.” Dit zorgt wel voor een soort productie, maar toch zijn ze bereid er meer voor te betalen dan mensen die minder geld hebben. Hetzelfde geldt voor huizen, allerlei soorten luxeartikelen, reizen, en dergelijke. Met andere woorden, er is een groep mensen op de wereld gevormd die meer geld hebben dan ze nodig hebben. Ze hebben niet geld om het daadwerkelijk uit te geven. Ze kopen misschien wel een huis of een jacht, maar ze kopen het niet om het te hebben of te gebruiken. Ze kopen iets niet om praktische redenen. Ze kopen iets omdat ze hopen er geld mee te verdienen of ze kopen iets omdat het hen status geeft. Als je een groter jacht hebt dan een andere miljardair, dan heb je meer status dan die ander.

En wat betekent dat? Dat betekent dat je zoveel geld hebt dat het je niet uitmaakt hoeveel geld je uitgeeft. Je bent bereid meer uit te geven voor bepaalde items. En wat betekent dat? Het betekent dat de prijzen van alles geleidelijk omhooggaan. Er is een opwaartse kracht omdat degenen die onbeperkte hoeveelheden geld hebben, meer voor een product willen uitgeven dan het waard is, meer dan het kost om het te produceren. En dit effect filtert geleidelijk door naar beneden; het is niet de enige oorzaak van inflatie is, zoals je al zei, maar het filtert geleidelijk naar beneden tot de prijzen van veel artikelen een niveau hebben bereikt dat niet in verhouding staat tot wat het kost om het voorwerp te produceren. Dit is natuurlijk vooral het geval bij onroerend goed. Maar een ander voorbeeld hiervan – een extreem voorbeeld hiervan – zijn schilderijen, schilderijen van kunstenaars. Hoe komt het dat een kunstenaar bij leven misschien wel hongerlijdt omdat niemand zijn schilderijen wil kopen, maar dat de prijs omhooggaat zodra hij sterft. Dat komt omdat er dan geen schilderijen meer van die kunstenaar kunnen komen, degenen die ze bezitten, kunnen dus geld verdienen omdat het zoals altijd om vraag en aanbod gaat. Als er vraag maar geen aanbod is, dan stijgen de prijzen van de resterende artikelen. Een schilderij van Monet, die tijdens zijn leven relatief arm en niet erkend was, wordt tegenwoordig verkocht voor honderd miljoen dollar, maar wat heeft het hem gekost om dat schilderij te schilderen wat betreft de kosten van het doek, de olieverf en de tijd die hij erin heeft gestoken? Misschien maar een paar dollar. En nu is de prijs opgeblazen tot honderd miljoen dollar. En je ziet dit in de hele economie, en daarom nogmaals, als je een elite geld laat vergaren, geld in hun handen laat concentreren, zal dat op zich al een inflatoire factor zijn, naast andere.