Het Evangelie van Judas

ONDERWERPEN: Het Evangelie van Judas onderdeel van veel gevarieerder vroeg christendom – tegenovergestelde houding van fundamentalisten – niet feitelijk maar contrastelement van onevenwichtige openbare mening – officiële evangeliën ook contrastelement van de openbare mening – gechannelde evangeliën – gemakkelijk te ver door laten slaan naar het andere uiterste – maak van een spirituele lering niet een evangelie

Vraag: Kim: Jezus, diverse mensen hebben me gevraagd naar het pas gepubliceerde Evangelie van Judas. Ik weet dat je al twee keer iets over Judas hebt gezegd, maar ik vraag me af of je ook nog iets wilt zeggen over het nieuwe evangelie?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Ik beschouw het Evangelie van Judas als een onderdeel van het voortdurende proces om moderne christenen ervan bewust te maken dat het christendom in de eerste paar eeuwen veel gevarieerder was en dat er veel verloren is gegaan na de opkomst van de orthodoxe kerk. Ik beschouw dit evangelie niet als een belangrijke mijlpaal.

Dit evangelie is er één van veel evangeliën die vaak Gnostische evangeliën worden genoemd door orthodoxe christenen. Het werd inderdaad naar buiten gebracht door een proces van inspiratie, openbaring of wat je tegenwoordig channeling zou noemen. Het belangrijkste doel was de opkomende negativiteit ten opzichte van Judas tegen te gaan en een contrastelement te leveren voor de orthodoxe afschildering van Judas als de enige reden dat ik werd gekruisigd. Als je de officiële evangeliën zorgvuldig leest, zie je dat ik wist dat Judas een rol zou spelen, dat ik hem enigszins aangemoedigd heb, maar dat ik desondanks zou zijn gekruisigd zelfs als Judas me niet ‘verraden’ had.

Dus is het niet nodig of redelijk om zo hatelijk over Judas te doen en het is enigszins ironisch dat de mensen die Judas het meest haten fundamentalistische christenen zijn. Deze mensen lijken te geloven dat ik, als Judas mij niet had aangegeven, niet gekruisigd zou zijn, maar ze geloven ook dat mijn bloedvergieten aan het kruis hun zonden heeft weggewassen. Dus als de kruisiging noodzakelijk voor hun verlossing was, waarom zouden ze dan Judas daarvan de schuld moeten geven? Hadden ze dan liever gehad dat hij mij niet had verraden en hun zonden daardoor niet waren weggewassen?

In werkelijkheid was het Evangelie van Judas bedoeld om tegen deze haat in te gaan, omdat het veel christenen ervan weerhield om de innerlijke mysteries te begrijpen die achter mijn kruisiging schuil gaan. Vanzelfsprekend werd die bedoeling ondermijnd toen het Evangelie van Judas als ketterij in de ban werd gedaan.

Het is belangrijk dat je begrijpt dat dit evangelie een voorbeeld is van wat wij een poging zouden kunnen noemen om balans te brengen door een contrastelement aan de openbare mening, interpretatie of doctrine te leveren. Dit is een principe dat je in veel spirituele leringen ziet; ik heb er natuurlijk in veel van mijn uitspraken gebruik van gemaakt, toen ik de Schriftgeleerden en farizeeërs of de joodse gebruiken heb aangevochten. Zoals ik op de website uitleg, hebben mensen de neiging om rigide te worden in hun aanhang van doctrines in de buitenwereld en dus is het een van de rollen van de Levende Christus om de vaststaande meningen van de mensen – hun gesneden beelden – aan te vechten in een poging hen met een schok uit hun mentale kaders te halen. De bedoeling is om ze te laten nadenken door een standpunt te leveren dat verbazingwekkend anders is dan wat ze vroeger geleerd hebben als de onfeilbare waarheid te bezien.

Mijn punt is dat men het Evangelie van Judas niet letterlijk moet beschouwen als een poging om een feitelijk verslag te leveren van wat er echt is gebeurd. Het is specifiek bedacht als contrastelement voor de populaire interpretatie van de officiële evangeliën en dus niet bedoeld is om feitelijke kennis op te leveren. Het bestaat helemaal in het rijk van de dualiteit, omdat het een respons is op een dualistisch standpunt. De officiële evangeliën zouden trouwens ook niet helemaal letterlijk opgevat moeten worden. Zelfs zij kunnen als contrasterende evangeliën worden beschouwd in die zin dat ze tot doel – één van hun functies – hebben de joodse overtuigingen over mij te weerleggen. Ze zijn hele erg aangepast aan de overtuigingen van mensen en de Bijbelboeken uit het Oude Testament om aan te tonen dat ik een profeet was in de lijn van de profeten uit het Oude Testament en dat ik kwam om de joodse religie naar een hoger niveau te brengen.

Wanneer je de val vermijdt om het Evangelie van Judas letterlijk op te vatten, kun je zien dat het niet juist is dat Judas mijn belangrijkste discipel was. Hij dacht het soms wel, net als Petrus en een aantal anderen. Maar ik had geen discipel die ik het liefste had of de belangrijkste was, en zo bevestigde ik mijn eenzijn met al het leven. Ik had echter wel een speciale relatie met Maria Magdalena als mijn tweelingvlam en dit wordt gereflecteerd in een paar van de officiële en onofficiële evangeliën. De officiële evangeliën hebben ook gelijk als ze zeggen dat Judas zelfmoord heeft gepleegd.

Mijn punt is dat het Evangelie van Judas niet moet worden beschouwd als een poging om een feitelijk verslag te geven en daardoor is het niet iets wat gewoonlijk een historisch document wordt genoemd en zeker niet een ooggetuigenverslag. Ik ben me ervan bewust dat sommigen zullen zeggen dat de officiële evangeliën geen historische verslagen zijn en ook geen feitelijk verslag proberen te zijn. Deze evangeliën werden echter echter geschreven in een poging om feitelijke verslagen en verhalen te vermengen met het doel om effect te hebben op een bepaald publiek. Het Evangelie van Judas wordt in de eerste plaats gegeven om een bepaald effect op het publiek te hebben, namelijk om tegen officiële interpretaties in te gaan. Met andere woorden, er zitten wel wat historische gegevens in de officiële Evangeliën.

Let erop dat ik hiermee niet het Evangelie van Judas afwijs als vals of ketterij. Voor degenen die zijn opgegroeid met de officiële haat tegen Judas, kan dit evangelie helpen om hun geest open te stellen en de haat te overwinnen, wat heel erg nuttig is voor hun eigen groei. Ik zeg alleen maar dat als je dit evangelie letterlijk gaat nemen, je veel verder gaat dan het oorspronkelijke bedoeling – zoals het geval is met elk religieus Bijbelboek.

Zoals ik zei, werd dit evangelie ‘gechanneld’ om tegen een populaire verkeerde opvatting in te gaan en het is heel moeilijk voor de ‘channeler’ om zo’n lering te ontvangen. Het is heel gemakkelijk voor de ontvanger – wat de geleerden de auteur noemen – om de lering te ver door te laten schieten naar het andere uiterste van wat het standpunt moet overbrengen. Dit is wel enigszins met het Evangelie van Judas gebeurd, dus is het niet helemaal zuiver. Niettemin is dit betrekkelijk onbelangrijk wanneer je de echte bedoeling van het evangelie begrijpt.

Tussen haakjes, veel spirituele leringen zijn ook als contrasterende leringen gegeven. Je ziet vele gechannelde leringen van tegenwoordig die de bedoeling hebben om tegen traditionele religieuze overtuigingen of een wetenschappelijk wereldbeeld in te gaan. En zo kunnen ze fungeren om mensen op een spiritueler denkkader over te laten stappen.

Het probleem begint wanneer mensen ze letterlijk gaan nemen of denken dat ze van de hoogste bron komen. Zoals ik elders heb gezegd, komen veel moderne channelings voort uit het mentale niveau, wat inhoudt dat ze tegen de wetenschappelijke en rationele denkwijze in kunnen gaan. Als je zulke leringen echter als echte feiten beschouwt, krijg je problemen. Mijn punt is dat op een bepaald punt een oprecht spiritueel zoekende naar leringen moet gaan zoeken die van de geascendeerde meesters komen en niet van het dualistische niveau komen dat je op de drie lagere niveaus van het materiële universum ziet. We zullen ook proberen om soms contrasterende leringen te geven, maar die zullen altijd verder dan de dualiteit wijzen voor degenen die oren hebben om te horen.