Vraag: Beste geascendeerde meesters, wat is de psychologische achtergrond van opvliegers die vrouwen ervaren tijdens de perimenopauze? Sommige vrouwen hebben ze op een extreme manier en weten niet hoe ze ermee om moeten gaan. Ze hebben materieel alles geprobeerd en natuurlijk lost dit het probleem dat ze ervaren, niet op. Ik weet dat er bepaalde zelven bij betrokken zijn, maar waarop zijn deze zelven gebaseerd en wat voor soort overtuigingen hebben ze?

Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2024 – Deep Healing Retreat Conferentie in Tallinn, Estland

Voor een deel is er een fysieke verklaring voor de opvliegers. Zoals Raphaël heeft uitgelegd, is er door de huidige omstandigheden op aarde een bepaalde dichtheid van de materie, een bepaalde dichtheid van het fysieke lichaam, ontstaan; er is dus een bepaald mechanisme dat puur fysiek is en waar je op dit moment niets aan kunt doen. Er zullen in de toekomst meer opties beschikbaar zijn, maar dat helpt je nu niet.

Er zijn natuurlijk bepaalde zelven en veel vrouwen zijn zolang ze jonger zijn, niet zo bezorgd over hun fysieke lichaam. Als ze redelijk gezond zijn, er redelijk goed uitzien, tamelijk slank volgens zichzelf, hoe ze dat persoonlijk ook zien, dan maken ze zich geen zorgen over hun lichaam. Maar dan komt het punt van de perimenopauze waarop ze zich realiseren dat hun lichaam verandert, het veroudert, en dat brengt iets naar boven wat ze eerder hadden onderdrukt of genegeerd, namelijk hun relatie tot hun fysieke lichaam omdat ze zich in een lichaam bevinden, hun relatie met het fysieke materiële universum.

Denk eens na over opvliegers; wat produceert hitte? Zoals alle padvinders en padvindsters je willen laten geloven, kun je vuur maken als je maar lang genoeg twee blokjes hout tegen elkaar wrijft. Hitte kan worden gecreëerd door middel van wrijving. En met wrijving bedoel ik niet fysieke wrijving, want zoals we hebben uitgelegd, is je fysieke lichaam gewoon het dichtste deel van je totale energieveld. We hebben het gehad over je vier lagere lichamen en het kan dus zijn dat er een bepaalde wrijving bestaat in de zin dat je in je emotionele, mentale en identiteitslichamen onderbewuste zelven hebt die zich ertegen verzetten dat ze in een fysiek lichaam zijn; die zich ertegen verzetten dat ze in een fysiek lichaam omdat het fysieke lichaam je pijn kan bezorgen of een gevoel van schaamte als je aankomt of als je niet meer zo mooi bent als vroeger.

In principe is het beste advies dat ik mensen in deze fase kan geven, en dit geldt in zekere mate ook voor mannen ook al hebben zij misschien niet dezelfde symptomen als vrouwen, maar er is wel een bepaald verouderingsproces, een bepaald besef van “Ik verlies mijn haar”, bijvoorbeeld. Dat je kunt kijken naar je houding, je benadering van je fysieke lichaam. Probeer de zelven te ontdekken die een hekel hebben aan je lichaam, die niet in je lichaam willen zijn, die denken dat je fysieke lichaam geen ernstige en onaangename gevolgen zou mogen hebben, geen pijn of schaamte, of wat dan ook. Voor ieder zal dit persoonlijk anders zijn.

Er zijn natuurlijk algemene tendensen, maar je moet ontdekken wat jouw individuele benadering van het lichaam is. Veel van jullie hebben bijvoorbeeld het gevoel dat het lichaam jou geen pijn zou mogen doen. In een bepaalde situatie heb je pijn in je fysieke lichaam, maar je lichaam voelt die pijn niet echt. Het lichaam zegt niet: “O, dit doet pijn.” Het lichaam registreert alleen dat er een onevenwichtigheid is in een bepaald deel van het lichaam, en voelt niet dat dit onaangenaam is of niet onaangenaam is. Het lichaam beoordeelt dit niet. De evaluatie vindt plaats in je gedachten, op het emotionele, mentale en identiteitsniveau, waar je zelven hebt die zeggen: “O, dit mag niet gebeuren.” En dan verzet jij je tegen wat er gebeurt. En veel mensen gaan dan, omdat ze willen dat de pijn weggaat, pijnstillers nemen, omdat ze niet willen nadenken over wat het onderliggende symptoom zou kunnen zijn. Veel mensen proberen de pijn te onderdrukken in plaats van te zoeken naar de oorzaak van de pijn, wat de ziekte natuurlijk nog erger kan maken, zodat ze hem niet meer kunnen negeren.

Ik zeg dat je geest pijn voelt. Je lichaam ervaart alleen maar energie. Je gedachten maken er iets negatiefs van en dit maakt de pijn erger. Als je het zelf kunt ontdekken dat pijn verafschuwt en dat zelf loslaat, verdwijnt de pijn in sommige gevallen. In andere gevallen wordt het veel beter beheersbaar. Maar natuurlijk moet je ook kijken naar het feit dat pijn altijd een waarschuwingssignaal van je lichaam is dat er een probleem is.

Als je daarnaar wilt kijken, kun je veel meer bereiken dan wanneer je alleen maar de pijn verafschuwt of probeert te onderdrukken. Er zijn yogi’s die hebben geleerd om met pijn te leven omdat ze beseffen dat alles een energetische component heeft. Zelfs een fysieke ziekte, en om je een voorbeeld te geven, er zijn gedocumenteerde gevallen in de oosterse geneeskunde waarbij iemand die verbrand was, die een brandwond had, de brandwond bedekte met aluminiumfolie, een koperdraad aan een acupunctuurnaald in een ander deel van het lichaam plaatste, zodat de energie die de hitte veroorzaakte werd afgeleid in plaats van zich te concentreren op één plek, want als er pijn is op een bepaalde plek in je lichaam, daarna gaat je aandacht daarheen. En dat betekent dat je energie dan daarheen stroomt en de concentratie van energie maakt de pijn erger, die vergroot de energetische onbalans.

Als je mentaal kunt leren de pijn af te leiden en de pijn over je hele lichaam of een groter deel van je lichaam te verspreiden, kun je de energie daadwerkelijk verspreiden. In sommige gevallen kan dit ervoor zorgen dat de pijn verdwijnt, omdat de pijn werd veroorzaakt door een onevenwichtigheid in je energie. In essentie is elke ziekte een onbalans van energie, een concentratie van energie. Als je die kunt verspreiden, kan dit voldoende zijn om bepaalde aandoeningen te genezen. Maar dit vereist natuurlijk dat je de zelven overwint die een hekel hebben aan de pijn, want wanneer je reageert met hekel aan de pijn, dan concentreer jij je op de pijn en dan concentreer je daar ook meer energie.