Geascendeerde Meester Saint Germain, 24 december 2007

Vele eeuwen geleden zijn de dualistische leiders erin geslaagd een maatschappij te vormen waarin ze zichzelf in leiderschapsposities hadden geplaatst. Posities die onaantastbaar waren, omdat de mensen die niet konden aanvechten – hetzij omdat ze daartoe niet fysiek de kracht hadden, of omdat ze geloofden dat zij die leiders niet konden of mochten tegenspreken.

De Joden hadden in de tijd van Jezus net zo’n maatschappij gevormd. En dit was een maatschappij, waarin zij zich heel erg comfortabel voelden. En hoewel ze het concept hadden dat er een Messias zou komen, keken ze er niet echt naar de komst van een Messias uit. Natuurlijk zouden ze dit niet bewust hebben toegegeven, maar onderbewust waren ze niet bereid om hun gerieflijke leventje op te geven, hun sterfelijke leven te verliezen om de Messias te kunnen volgen. Daardoor waren ze onderbewust blij dat ze konden geloven dat de Messias pas ergens in de verre toekomst zou komen.

Dus toen Jezus verscheen en zei: “IK BEN de Messias en ik ben hier nú,” kwamen ze met allerlei smoezen aan om hem te negeren. En ze lieten de gevallen leiders zijn lichaam doden in een poging om te voorkomen dat hij de status-quo omver zou werpen door de tafels van de spirituele geldwisselaars om te keren – die niet het geld, maar het bewustzijn van overvloed van de mensen hadden afgepakt. Hen daardoor uit de stroom van de Rivier van Leven hadden gehaald, zodat niet een van de mensen genoeg licht, genoeg Christusschap, zou kunnen vergaren om te protesteren en de gevallen wezens in de leiderschapsposities tegen te spreken.

Een subtiel geheim over gevallen wezens
Ik zal je nu een subtiele waarheid vertellen die heel weinig mensen op deze aarde begrijpen. En ik zeg dit niet om een vorm van hoogmoed in je wezen op te wekken, hoewel ik het wel met de bedoeling zeg om je een test te geven of je daar wel of niet met hoogmoed op reageert. Wat gebeurt er, wanneer een cultuur of maatschappij of levensgolf zich van de stroom van de Rivier van Leven afscheidt. Welnu, ze worden vanzelfsprekend van de creatieve krachten van God afgesneden, namelijk de uitbreidende kracht van de Vader en de samentrekkende kracht van de Moeder. Ze kunnen niet de open deur zijn voor deze creatieve kracht en daardoor kunnen zij geen overvloed meer naar hun sfeer, de sfeer van hun planeet, brengen. Maar daarnaast moet je precies begrijpen wat er in de gedachten van zulke wezens omgaat.

Laat ik, ter illustratie, je vragen om je iets te verbeelden. Stel je voor dat je een geweer had zoals je die op aarde tegenkomt. En stel je voor dat je door het bos liep – en dat je stierf van de honger en je gezin en je gemeenschap leden honger – en een hert zag dat voeding voor jullie gemeenschap zou kunnen opleveren. Je richtte op jouw doel, vuurde het geweer af, het geweer ging af en het hert werd gedood. Maar als je woedend zou worden en dat geweer op één van je medemensen richtte en schoot, zou dat geweer weigeren. Zo gaat het ook met de creatieve kracht van God, de stroom van de Rivier van Leven. Als je met zuivere bedoelingen en een zuivere visie mede schept, dan zou de kracht en de liefde van God – in volmaakte balans – graag en liefdevol door jou heen stromen. Dan gaan die mee op het enthousiasme van de God die zichzelf tot uitdrukking wil brengen door al zijn zonen en dochters. En dan krijg je de kracht van God voor wie niets onmogelijk is.

Wanneer jij je medescheppende vermogens met een onzuivere visie, een onzuivere bedoeling, tot uitdrukking brengt, dan zal de kracht van God niet door jou heen stromen. We zouden kunnen zeggen dat het kosmische geweer niet afgaat en dan zul je de kracht van God niet hebben. Je hebt slechts de kracht die je hebt vergaard in jouw eigen wezen door jouw initiaties op de eerste stralen voor je bent gevallen. De oorspronkelijke gevallen wezens – die dit mechanisme doorhadden nadat zij in de materiële rijken waren afgedaald – beseften dat ze al spoedig geen macht meer over zouden hebben als ze niets deden. En dit is het plan wat zij hadden bedacht om hun eigen bestaan in het materiële rijk zo lang mogelijk te verlengen.

We zouden kunnen zeggen dat de Rivier van Leven – de creatieve kracht van God – creatief is, en met creatief bedoel ik dat het niet voorspelbaar, niet mechanisch, is en dat die creatieve kracht alleen werkt wanneer je een zuivere bedoeling hebt. Die werkt dus niet bij degenen die in de dualiteit vastzitten en andere vormen van leven proberen te beperken en zichzelf te verheffen. En zij probeerden een sfeer te vormen in het materiële rijk – niet beperkt tot planeet aarde, maar wel inclusief planeet aarde – waar ze een mechanische kracht hadden gecreëerd om de creatieve kracht van God te imiteren. Een kracht die het hen mogelijk maakt om macht tot uitdrukking te brengen met onzuivere bedoelingen.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.