Vraag: Alexei Navalny kende het risico van terugkeer naar het land en offerde zichzelf gewillig op. Is zijn dood Rusland op de lange termijn ten goede gekomen? Heeft zijn vrouw, Yulia Navalny, een kans om net als haar man de leider van Rusland te worden? Is het waar dat hij de eerste persoon ter wereld is die heeft geprobeerd het bestaande systeem van onderaf te veranderen en is hij daar gedeeltelijk in geslaagd? Een regimeverandering vindt immers meestal plaats wanneer anderen bepaalde elites vervangen. Is de ervaring met Navalny van significant mondiaal belang voor de wereld en Rusland?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria – Webinar Pasen 2024: Christus bevrijden:

Zoals ik in het antwoord op een andere vraag heb gezegd, had Navalny een hoger bewustzijnsniveau dan de huidige Russische leiders, maar niet echt een niveau dat hoog genoeg was om Rusland naar de Gouden Eeuw te brengen. Dit wordt geopenbaard door het feit dat hij terugging naar Rusland en zich liet opsluiten, want hij wist dat dit zou gebeuren en hij wist ook dat hij uiteindelijk zou worden vermoord. Hij had meer kunnen doen als hij buiten Rusland was gebleven en in het buitenland een oppositie had gevormd, maar vanwege zijn gebrek aan evenwicht koos hij ervoor om iets te doen wat tot zijn dood heeft geleid. Zijn vrouw bevindt zich eigenlijk ook niet op een bewustzijnsniveau waarop ze Rusland veel verder zou kunnen brengen; er moeten leiders opkomen die daartoe in staat zijn.

Ze zijn al geïncarneerd, maar ze kunnen pas opkomen als er een verschuiving in het collectieve bewustzijn plaatsvindt die de regering Poetin ten val brengt, omdat de mensen de misvatting zien van de beweringen van Poetin en hun vertrouwen in hem verliezen. En zoals Jezus heeft gezegd, bereid zijn om hun eigen beslissingen te gaan nemen en de leugens te doorzien waarmee de propagandamachine hen heeft geprogrammeerd.

Impliciet luidt je vraag of er in het collectieve bewustzijn van de meeste Russen nog steeds de overtuiging leeft dat één persoon Rusland naar grootsheid zal leiden. En zoals we ook hebben uitgelegd, moet een meerderheid van de mensen in Rusland het niveau bereiken waarop ze bereid zijn om contact te maken met de Christusgeest in zichzelf en weten wat echt en onecht is. Ze moeten ook fundamentele menselijkheid manifesteren en beginnen de hogere niveaus van de mensheid te accepteren, de essentiële menselijkheid van hun potentieel om te groeien. Dit is in de democratische landen gebeurd.

Eén persoon was misschien de voorloper van een verschuiving, maar dit gebeurde eigenlijk alleen omdat er een verschuiving in het collectieve bewustzijn plaatsvond. Dit hele idee, dat heel ver teruggaat in Rusland, dat één persoon is de allerhoogste leider in Rusland is, is precies de illusie die Rusland ervan weerhoudt om in het bewustzijn van de Gouden Eeuw te komen. Zolang de Russen, de meerderheid van de Russen, zich in deze bewustzijnsstaat bevinden, kan Rusland niet in de Gouden Eeuw komen.

Het is niet juist dat Navalny de eerste persoon is die probeert het systeem van onderaf te veranderen. Veel mensen hebben dit geprobeerd. En daarom hebben sommige democratische landen feitelijk de overgang naar de democratie gemaakt zonder een bloedige revolutie zoals tijdens de Franse Revolutie of de Bolsjewistische Revolutie. Dat kwam omdat er mensen waren die het systeem van onderaf veranderden. Daardoor kwam er een moment waarop het collectieve bewustzijn voldoende veranderd was dat de machtselite kon zien dat ze een deel van hun macht moesten opgeven. Hier zijn heel veel voorbeelden van over de hele wereld. Je moet je realiseren dat de Russische bevolking, de meerderheid, echt in een zeepbel leeft, in een sluier van illusies, waardoor ze zo op Rusland zijn gericht dat ze denken dat de rest van het universum en de rest van de planeet zich aanpast aan hun visie of zich daaraan zou moeten conformeren. Maar Rusland is niet het centrum van het universum. Het is niet het middelpunt van de aarde. Het is niet de redder van de aarde. Geen enkel ander land ook niet. Sommige landen beseffen dit al. De meerderheid van de mensen beseffen dit al. Anderen nog niet. Maar Rusland zal pas in de Gouden Eeuw komen wanneer het Russische volk de focus op de grootsheid van Rusland heeft overwonnen.

En helaas zal dit Rusland en de Russische bevolking de komende jaren een aantal harde klappen bezorgen. Het zou kunnen doordat ze gewoon kijken naar het feit dat de Russen een veel lagere levensstandaard hebben dan de meeste andere landen. Kijk naar de manier waarop veel Russen leven. Geen sanitair binnenshuis, geen elektriciteit, geen stromend water, ze wonen in oude appartementsgebouwen uit het Sovjettijdperk die vervallen zijn en nauwelijks meer goed functioneren. Kijk naar het niveau van vrijheid dat ze hebben, of liever niet hebben, en erg onderdrukt worden door hun eigen regering, veel meer dan in de meeste andere landen. Dit zou mensen in staat moeten stellen, als ze ernaar zouden willen kijken, om te zien dat Rusland de wereld niet kan redden wanneer ze zichzelf niet heeft gered, wanneer ze zichzelf niet naar een hoger plan heeft getild. Het hele idee dat Rusland op een of andere manier een voorsprong heeft op de democratische naties is slechts fictie. Hoe kan Rusland de wereld redden van mensen die een hoger bewustzijnsniveau hebben dan de Russen? Helaas zijn veel mensen niet bereid om deze simpele observatie te maken. En dat is de reden waarom Rusland, nu ze aan de oorlog is begonnen, zich in een neerwaartse spiraal bevindt die gewoon moet eindigen met klappen die zo hard worden dat het Russische volk bereid is te zeggen: “Dit kan niet doorgaan. We kunnen Poetin en de mensen om hem heen niet blindelings blijven volgen. Deze oorlog moet stoppen omdat het niet in het belang van Rusland en het belang van het Russische volk is.”

En de vraag is: hoe hard moeten de klappen worden voordat de meerderheid van de mensen verandert? Ik heb geen antwoord op die vraag.