Vraag: Wat is de spirituele definitie van narcisme en wat is de spirituele achtergrond en reden waarom iemand een narcist wordt? Is narcisme de exclusieve eigenschap van gevallen wezens of zijn er ook niet-gevallen wezens die narcistisch zijn?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, Korea 2025:

Om te beginnen met de laatste vraag: Er zijn veel mensen die geen gevallen wezens zijn, maar die wel narcistische persoonlijkheidstrekken hebben. En de reden is vrij eenvoudig. Narcisme is in feite het belangrijkste kenmerk van het ego. We hebben eerder besproken dat je op het achtenveertigste niveau jezelf ziet als een verbonden wezen, maar wanneer je naar het zevenenveertigste niveau gaat, verlies je dat gevoel van verbondenheid. Daarom vorm je het ego om te compenseren voor het verlies dat je voelt en het ego krijgt dan de taak om jou, als apart wezen, een goed gevoel te geven – wat jouw definitie van ‘goed’ ook mag zijn.

Er zijn twee hoofdmanieren om met dit gevoel van verlies om te gaan. De ene is dat je passief wordt en het collectieve bewustzijn volgt en niet probeert om een sterke individualiteit of een prominente positie in de samenleving te ontwikkelen. Dit zie je bij veel mensen op aarde: ze zijn passief, ze zijn, zoals we al vaker hebben gezegd, als kwallen die meedrijven op de stroming in de oceaan van het collectieve bewustzijn.

De andere manier om met het gevoel van verlies om te gaan is dat je probeert je gescheiden zelf sterker te maken, het gescheiden zelf tot een hogere of bijzondere status te verheffen. Met andere woorden, je voelt verlies; de ene manier om hiermee om te gaan is je potentieel als zelf ontkennen en dus het excuus te hebben: “O, ik kan niets bijzonders doen, ik doe gewoon wat iedereen doet.” De andere manier is proberen bijzonder te worden omdat je denkt dat dit je kan helpen om je beter te voelen of om opnieuw verbondenheid te ervaren, of om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan, of wat mensen ook geloven – en je denkt dat dit bereikt kan worden door het gescheiden zelf te verheffen.

Degenen die passief worden, zijn gevallen door de invloed van de gevallen wezens die mensen in hun macht willen. Degenen die actief worden, geloven in de leugen van de gevallen wezens, namelijk dat het gescheiden zelf zó verhoogd kan worden dat God je wel onsterfelijk moet maken en zelfs toegang tot de hemel moet geven. En zoals we eerder hebben gezegd, dat is niet mogelijk.

Je ziet inderdaad veel mensen op aarde die proberen hun gescheiden zelf te verheffen tot een speciale status in de maatschappij. En dit zijn niet allemaal gevallen wezens, ook al zijn sommigen dat wel, maar relatief weinig gevallen wezens zijn daadwerkelijk fysiek geïncarneerd. Veel meer narcisten zijn oorspronkelijke bewoners van de aarde en zelfs sommige avatars zijn deze weg ingeslagen. Vanuit een bepaald perspectief zou je kunnen zeggen dat degenen die proberen het afgescheiden zelf te verheffen, iets grotere kans hebben om op den duur tot het inzicht te komen dat dit zinloos is – dat ze het zat zijn, de ijdelheid ervan inzien en dan kiezen voor een oprechtere benadering, het spirituele pad.

Degenen die passief zijn, kunnen vele levens passief blijven, maar ze kunnen ook vooruitgang boeken als ze de gulden regel volgen en proberen volgens die regel te leven. Dan kunnen ze hun bewustzijn verhogen en dichter bij het zevenenveertigste niveau komen. Ook kunnen zij geïnspireerd worden om het contact weer te herstellen.

Beide manieren kunnen werken, maar voor sommige mensen is het pad van het zelf verheffen sneller. Je zou kunnen zeggen dat sommige narcisten dichter bij de overstap zijn naar een oprecht spiritueel pad, maar er zijn ook narcisten die zichzelf steeds dieper ingraven omdat ze blijven geloven in de leugen van de gevallen wezens: dat het gescheiden zelf een ultieme status kan krijgen door aan wereldlijke voorwaarden te voldoen.

Je zou kunnen zeggen dat de essentie van narcisme is: proberen of het gescheiden zelf een ultieme status kan krijgen door aan wereldlijke voorwaarden te voldoen.

Dit is natuurlijk, zoals we vaker hebben gezegd, een onmogelijke zoektocht, die je nooit gemoedsrust of voldoening zal geven. Er zal altijd weer iets nieuws zijn dat je kunt bereiken voor het afgescheiden zelf, totdat je uiteindelijk inziet dat de hele poging om het gescheiden zelf te verheffen zinloos en ijdelheid is.