ONDERWERPEN: Waarom preekte Jezus in de heuvels? – Waarom Jezus de geldwisselaars eruit zette – Jezus preekte in de natuur – Jezus werd niet geboren met volledig Christusschap – Degenen zonder respect voor God – Veel mensenkwamen om aanmerkingen op Jezus te maken – Jezus en zijn vrouwelijke polariteit – Volg het vuur in je hart – Het leven is vreugde

Geascendeerde Meester Jezus, 28 oktober 2009. Dit dictaat werd gegeven in een openbare tuin op de plek waarvan men beweert dat Jezus daar de Bergrede en de Zaligsprekingen gaf. Het ligt aan de Noordkust van het Meer van Galilea

Hoe vond je het om toestemming te vragen om naar een plek te gaan waarvan men veronderstelt dat ik de Bergrede gaf? Een hele ervaring, of niet soms? Heb ik op deze heuvel de Bergrede gegeven of op de volgende, of die daar in het oosten? Welnu, niemand weet het, toch? Ze raden er dus maar naar. Ze bestuderen de Bijbel. Ze analyseren. Ze kijken naar het landschap en dan zeggen ze: “We weten het niet precies, maar we moeten een heuvel kiezen, dus we nemen deze maar.” Ze denken dat ze die tot in eeuwigheid kunnen vastleggen en proberen natuurlijk een monument op te bouwen dat hun eigen onwil aantoont om naar binnen te gaan en contact te maken met de Levende Christus in hun hart.

De kerk die achter mij gebouwd is door de katholieke kerk, is geen gebedshuis; het is geen huis waarin je de Levende Christus kunt aanbidden. Het is een verklaring van dat je hem bezít, want ze denken dat zij de Levende Christus kunnen bezitten. Ze denken dat ze mijn Geest in een stenen huis kunnen zetten, een huis dat met handen is gebouwd, of een Bijbelboek, een doctrine, een stel regels en reguleringen. Zoals je trouwens ook in Jeruzalem in de moskee ziet en bij de westelijke muur, waar jullie, de discipelen van de Levende Christus, niet welkom waren omdat jullie je niet aan de regels wilden houden, maar slechts je hart wilden volgen.

Waarom preekte Jezus in de heuvels?
Was het wel deze heuvel of een andere? Doet het er iets toe? Is het niet relevanter om te vragen waarom ik, Jezus, de heuvels inging om te preken in plaats van in de dorpen te blijven? Dat was omdat ze mij niet in hun synagogen wilden toelaten. Ze wilden niet dat ik daar binnenkwam en de boel in de war stuurde. Dus ging ik de heuvels in waar ik vrij kon spreken, want daar waren geen gebouwen, geen regels, geen reguleringen. Daardoor kon ik de geest laten waaien waarheen hij wilde en de mentale kaders vernietigen van degenen die bereid waren te luisteren.

Zelfs van de mensen die alleen maar in de hoop kwamen dat er een wonder zou gebeuren; dat ze genezen werden, en zelfs van de mensen tegen wie ik vanuit mijn hart tot hun hart kon spreken. Als ze bereid waren met hun hart te luisteren in plaats van de Bijbel te lezen, te bestuderen en te analyseren of dat wat ik zei wel in overeenstemming was met de joodse geschriften of hun interpretatie ervan, zoals christenen tegenwoordig doen met de christelijke Bijbelboeken.

En ze analyseren of iets wat ik zeg wel in overeenstemming is met de Bijbelboeken of hun specifieke interpretatie ervan. Zoals ik mensen de hele tijd zie doen als ze mijn website vinden en onmiddellijk een kleinigheidje ontdekken waarvan zij denken dat het niet in overeenstemming is met de interpretatie van hun Bijbel. En die dat gebruiken als excuus om de hele site te verwerpen en zelfs het concept dat ik, de Levende, geascendeerde Jezus Christus, tegen de mensheid zou kunnen spreken door een voertuig dat een ‘nul’ is, want hij is geen voorganger van een geautoriseerde Kerk.

Waarom heb je gezag van buitenaf nodig wanneer je het interne gezag hebt van de Levende Christus, de Heilige Geest, het Levende Woord. Want als het Levende Woord je hart niet in beroering kan brengen, dan is je hart van steen geworden. Je bent een van de doden en je kunt je doden gaan begraven wat mij betreft, want ik ben niet naar de aarde gekomen om tot de doden te preken en ik ben tegenwoordig niet hier om tot de doden te preken. Ik ben hier om te preken tot de mensen die het doodsbewustzijn willen opgeven – met alles wat dat inhoudt, waaronder deze monumenten van bezit die ze zogenaamd in mijn naam hebben gebouwd. Maar hoe kon dat ooit in mijn naam zijn, want ik ben eeuwig meer dan een door mensen gemaakt monument dat zij met hun dualiteitsbewustzijn kunnen verzinnen, het bewustzijn van de antichrist dat wil dat mensen een symbool op de wereld, een manifestatie op de wereld, aanbidden in plaats van naar binnen te gaan en de levende God te ontdekken die alle vormen ontstijgt, en dus alle manifestaties, alle religies, alle Bijbelboeken ontstijgt.

Waarom Jezus de geldwisselaars eruit zette
Neem de tempel in Jeruzalem waar ik de geldwisselaars uit de tempel zette. Geloof je dat dit alleen maar was, omdat ze er dieren verkochten of offers brachten? Geloof je dat het vanwege de geldwisselaars was of stonden de geldwisselaars symbool voor iets groters – de neiging om altijd een zichtbaar symbool op de wereld te willen hebben dat je kunt aanbidden in plaats van de volledige verantwoording te willen dragen voor je eigen bewustzijn en je vermogen om rechtstreeks contact te maken met de Levende God in je hart.

Zie je het subtiele, maar o zo essentiële verschil waar ik over spreek? Begrijp je dat mensen, wanneer je een symbool in de buitenwereld maakt – zoals een kerk, een synagoge of een moskee – kunnen geloven dat zij, door dat gebouw in te gaan en een aantal van tevoren bepaalde gebeden op te zeggen – de rituelen uit te voeren die voorgeschreven zijn – dan hun plicht hebben gedaan? Dat je hebt gedaan wat er van je verwacht werd en dat er dan van God wordt verwacht dat hij een wederdienst bewijst door iets voor jou te doen. Omdat ze, bij wijze van spreken, een gunst van God hebben gekocht door een gebouw in te gaan en betekenisloze woorden te uit te spreken die de Levende God nooit kunnen bereiken als die niet vanuit hun hart worden gesproken – doordrenkt zijn met de liefde in hun hart.

Wat is de noodzaak van gesproken woorden en rituelen als ze doordrenkt zijn met de liefde van hun hart? Je zou je dan net zo goed op je hart kunnen afstemmen en liefde sturen naar de Levende God, of een manifestatie van de Levende God zoals je naaste. Begrijp je dat het een mechanische vorm van aanbidding is om naar een gebouw op de wereld toe te gaan en daar een ritueel uit te voeren – en dan zogenaamd hebt voldaan aan wat er van je verwacht wordt om dichterbij je verlossing, de toegang tot het koninkrijk van God, te komen.

Zet dit nu eens tegenover de ware boodschap die ik tweeduizend jaar geleden heb gepreekt en die ik tegenwoordig predik. Die van het innerlijke pad naar Christusschap. Begrijp je dat iedereen die bereid is om te doen wat nodig is om te slagen voor een initiatie om lid te worden – of het nu is om jood, moslim of christen te worden – iedereen die, bij wijze van spreken, entree wil betalen, de kerk op de wereld kan binnengaan. En ze kunnen zichzelf dus laten geloven dat zij zich door de rituelen te doen in de gunst van God hebben geplaatst.

Jezus preekte in de natuur
Wat heb ik gepreekt? Ik preekte een innerlijk pad, een levend pad, omdat er geen mechanische manier is om je te plaatsen, want je wordt geplaatst in overeenstemming met je bewustzijnsstaat, je openheid, de zuiverheid en liefde van je hart. Je kunt op geen enkele manier de zaak beduvelen op het innerlijke pad. Je kunt het pad op geen enkele manier op een mechanische manier gaan als je denkt dat een ritueel op de wereld uitvoeren, wel genoeg is. Dat is niet genoeg! Het was nooit genoeg! Het zal ook nooit genoeg zijn!

Je zult het Koninkrijk van God niet ingaan tot je het binnenin jou vindt. En hoe kun je dat vinden? Je kunt gedurende tienduizenden levens een ritueel op de wereld uitvoeren en gebeden opzeggen zonder het te vinden. Of je kunt het bewustzijn van een klein kind aannemen, je kunt naar je hart gaan en je hart openen om de onvoorwaardelijke liefde van God te ontvangen – die elke seconde, iedere minuut, ieder uur, vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week, driehonderdenvijfenzestig dagen per jaar, enzovoort tot in de eeuwigheid regent op de rechtvaardige en de onrechtvaardige mensen. Begrijp je dat ik dít pad preekte? Ik ging de heuvels in omdat ik niet wilde dat mijn boodschap werd geassocieerd met, of verduisterd door, of passen moest in, een mentaal kader dat de joodse religie of welke religie ook had gemaakt. Wat was dan mijn kerk? Dat waren de heuvels, het uitzicht op het prachtige Meer van Galilea met de blauwe koepel van de lucht erboven. Dat was mijn kerk.

Je kunt een kerk of kathedraal bouwen en beweren dat het de Kerk van Christus is, maar ik zeg dat het niet mijn kerk is als het muren en plafonds heeft. Ik pas in geen enkel gebouw, dus waarom zou je dan één proberen te bouwen? Dat gebouw zou slechts weergeven hoever jij je hebt verwijderd van het begrijpen van het innerlijke pad. Hoe groter en gedetailleerder het gebouw, hoe meer je aantoont dat jij je verwijderd hebt uit het centrum in jouw hart waar je de Levende Christus kunt leren kennen als een levend brandend vuur in je hart.

Jezus werd niet geboren met volledig Christusschap
Denk je dat ik hier op deze berg stond en uit de Bijbel voorlas of een Bijbelboek interpreteerde? Of denk je dat ik hier stond en het Levende Woord sprak, doordrenkt met de Geest zoals jullie nu horen? Voel je dat ik een levende boodschap gaf? Waarom denk je dat ik hem niet opschreef? Omdat het nooit twee keer dezelfde boodschap was – zoals je ook niet twee keer in dezelfde rivier kunt stappen. Waarom denk je dat ik, de Levende Christus, dezelfde boodschap twee keer zou kunnen preken? Heb ik de zaligsprekingen maar één keer of vaker gegeven? Of waren ze elke keer een beetje anders afhankelijk van de plaats en de bewustzijnsstaat van de mensen, of zelfs mijn eigen staat van afstemming of het niveau dat ik had bereikt op het pad – dat ik mijn hele leven had gevolgd?

Vergeet dus die onzin over dat ik geboren ben met volledig Christusschap. Het is een totale misvatting zoals iedereen die de Bijbel goed leest, je kan vertellen. Wat denk je dat er gebeurd is tussen mijn twaalfde en dertigste? Denk je dat ik alleen maar mijn vader hielp in de timmerzaak in Nazareth? Denk je dat ik meubels timmerde of hielp om gebouwen neer te zetten? Of denk je dat ik door het oosten reisde, mezelf onderwees en trainde in de spirituele mysteries van diverse tradities, zodat ik het innerlijke pad volledig en totaal begreep voordat ik terugkwam om het aan de joden te preken, degenen die met God worstelden?

Zodat ik met hen kon worstelen en hun kennis van de Bijbel en hun analytische benadering kon weerleggen. Zodat ik hen uit hun mentale kader zou kunnen losschudden, hun mentale kader op de kop zetten, binnenstebuiten keren en hen uit hun rigide benadering opschrikken. Ik preekte tot degenen die oren hadden om te horen en ogen om te zien. En voor degenen die zich aan hun mentale kaders vastklampten, kon niets gedaan worden. Ze zouden de drama’s blijven spelen die hun mentale kader had geschapen, tot hun tijd ten einde liep.

Degenen zonder respect voor God
En sommigen voerden ook echt hun drama’s op door de Levende Christus te doden – de mensen van het Sanhedrin. Zij beraamden mijn dood, want zij zagen het gevaar dat ik, als ik bleef preken en vijfduizend mensen hier, achtduizend daar, en tweeduizend daar, bleef aantrekken, de mensen spoedig tegen hun tradities zou laten keren. En wat zou dat betekenen? Het zou gewoon betekenen dat het Sanhedrin – de machtselite uit die tijd – hun macht over de mensen zou verliezen als de mensen geen angst meer hadden voor de tradities. Dat mocht natuurlijk niet, want zij waren er volledig van overtuigd dat hun leiderschap het beste voor het volk was. En het was niet het beste om naar deze zelfbenoemde Messias te luisteren, zoals zij zeiden.

Zij hadden hoegenaamd geen respect voor mij, noch hadden ze respect voor het volk – maar zelfs ook geen respect voor God. Want ze aanbaden geen levende God, maar een dode god die zij zelf hadden gemaakt, een dode god met wie ze hadden geworsteld, en met de Bijbelboeken van vroeger, met de oude profeten, met het Levende Woord, tot ze die gecodeerd hadden tot een traditie die zo rigide was dat degenen die hen volgden, niet uit dat mentale kader durfden te stappen om zelfs maar naar mij te luisteren of te gaan zien of ze geheeld konden worden van een of andere ziekte door de levende kracht van de Geest die door mij heen stroomde.

Deze zogenaamde hoeders van de mensen, vertegenwoordigers van God, hadden zichzelf benoemd tot leiders van het volk. Dat waren de blinde leiders die de blinden leidden, zoals je tegenwoordig nog in kerken, moskeeën, in synagogen, in de politieke instellingen, financiële instellingen, wetenschappelijke instituten overal ter wereld ziet. Daar zie je ze: de blinde leiders.

Maar zoals ik in Jeruzalem zei, zijn hun dagen geteld, want naarmate de Christuswezens opstaan en hun Christusschap erkennen – dat durven uit te drukken als het Levende Woord, niet beslist in een dictaat zoals nu, maar vanuit hun hart gesproken in elke context waarin jij je geroepen voelt te spreken, afhankelijk van je achtergrond, expertise, ervaring of zelfs het vuur in je hart, naarmate jullie je verheffen boven deze zware last die aan jullie is gelegd door een of andere traditie te volgen – welnu, dan ga je het verschil merken, je gaat inzien dat de wereld lichter wordt, dat het hart en de gedachten van mensen zich gaan openstellen.

Veel mensen kwamen om aanmerkingen op Jezus te maken
Denk eens na over hoe weinig mensen er tweeduizend jaar geleden in dit gebied leefden en bedenk dan eens dat het een wonder was dat vijfduizend mensen naar deze prediker kwamen luisteren, die sommigen als de Messias, maar de meesten als een charlatan, bezagen. En ze kwamen enkel uit nieuwsgierigheid en hoopten mij op een fout te betrappen die ze tegen mij konden gebruiken. En weet je dat zelfs toen ik de geïncarneerde Levende Christus was, er mensen naar me toe kwamen met hun persoonlijke drama’s en mentale kaders, die probeerden mij bij hun drama’s te betrekken, hun beelden op mij probeerden te projecteren? Weet je dat de overgrote meerderheid van hen altijd wel een minuscuul detail vond dat ze konden gebruiken om mij te veroordelen en te zeggen: “O dit kan niet de Messias zijn. Dit kan de Levende Christus niet zijn als hij die op deze manier spreekt, zich op deze manier uit, op die manier kijkt, zich op deze manier gedraagt.” Elk klein detail dat ze maar konden vinden, gebruikten ze om mij af te wijzen.

Ditzelfde circus gaat nog steeds door bij de mensen die mijn website bezoeken. Nogmaals, als je komt om iets te projecteren en af te wijzen, dan vind je altijd wel iets wat aan jouw wens voldoet om mij af te wijzen. Ga in vrede als je dat wilt. Ga in vrede, want ik, de Levende Christus, kan niets voor jou doen. Ga je dode doctrines, je dode beelden, je dode mentale kaders, je dode persoonlijke drama’s begraven. Ga ze begraven op het kerkhof dat de blinde leiders voor je hebben gemaakt en die erin geslaagd zijn hun epische drama’s aan jou op te leggen, zodat jij denkt dat je binnen hun grenzen, de mentale kaders die zij hebben vastgesteld, moet blijven. Geen enkel mentaal kader kun jij zo maken dat ik erin pas. Want als je niet begrijpt dat ik hier ben om alle mentale kaders die jij ooit hebt gemaakt te vernietigen, dan begrijp je niets van de Levende Christus.

Jezus en zijn vrouwelijke polariteit
Toen ik op aarde was, in de bergen van Galilea, werd ik de meestal vergezeld door mijn geliefde metgezel, Maria Magdalena. We bekleedden destijds een spiritueel ambt dat de Twee Getuigen heette: degenen die de Vlam van Christus in de mannelijke en vrouwelijke polariteit belichamen. En door zich te verenigen, één te zijn en in harmonie, kunnen ze dat spirituele ambt bekleden. Toen ik op aarde was, hadden veel mensen kritiek op mijn relatie met Maria Magdalena, want wij waren niet getrouwd, toch waren we in alle opzichten elkaars metgezel. Ze gebruikten dit zelfs als excuus om mij af te wijzen, want ik hield mij niet aan hun traditie. Ik zocht niet de goedkeuring van mensen, maar enkel de goedkeuring van God.

De reden dat Maria en ik destijds metgezellen waren, was dat wij wisten dat de kracht van de Geest, ons één zijn, nodig was om mijn missie in evenwicht te houden, want ik had dit niet kunnen doen zonder mij te verenigen met de vrouwelijke polariteit, de goddelijke metgezel die ook geschapen werd toen mijn levensstroom werd geschapen. Wij konden ons niet door iets op aarde laten belemmeren, toen we elkaar fysiek ontmoetten. Het was noodzakelijk om alles los te laten, alles op te geven, hoe dat ook in de ogen van de mensen leek – die dat door hun persoonlijke en epische drama bekeken, door hun tradities en dat scherp veroordeelden, zou je kunnen zeggen.

Dit staat niet in de Bijbel, maar Maria Magdalena was getrouwd toen ze mij ontmoette en ze verliet haar echtgenoot om mij te volgen. Ze kon niet scheiden en daardoor konden wij niet trouwen. Dit was natuurlijk voor veel mensen een reden om mij te veroordelen en te vervloeken. Toch wisten wij dat die drie korte jaren die ik in dit gebied had voor deze missie, een hogere bedoeling hadden waaraan moest worden voldaan. Dus konden wij de mens niet laten scheiden wat God in het begin had samengebracht. Dit is natuurlijk de waarheid.

Wanneer een ambt, een spirituele kans, zich voordoet en er mensen zijn die hem kunnen bekleden en als ze daartoe bereid zijn, dan moeten ze de hand aan de ploeg slaan en nooit meer achteromkijken, want als ze achteromkijken, zouden ze in oude patronen en drama’s kunnen terugvallen en dus kijken ze op naar mij, de Levende Christus, terwijl ik tegen jullie allen zeg: “Wat doet het ertoe, volg mij.” Laat de doden de doden begraven. Kom bij mij op de berg van transfiguratie, waar je een gedaanteverwisseling ondergaat en jij jezelf niet eens meer herkent als degene die je gisteren was, of een jaar of tien jaar geleden.

Dit is een aanbod dat ik allen doe die discipel wil zijn van de Levende Christus in deze tijd, die weten dat ze geïncarneerd zijn om dat Christusschap te manifesteren als een van de tienduizend, een van de miljoenen mensen. Kijk niet achterom, kijk vooruit. Sla je hand aan de ploeg die ik al in beweging heb gezet, die al momentum heeft gekregen, die de velden omploegt en het echte van het onechte scheidt. En wanneer je de onvermijdelijke trekkracht van andere mensen tegenkomt, dan maak je contact met mij in jouw hart en zeg je: “O Jezus, het kan mij niets schelen; ik volg jou.” Je zult de terugkomende stroom voelen omdat ik de onvoorwaardelijke liefde naar jouw hartchakra stuur om het vuur aan te wakkeren dat er al brandt – zodat je het zelfs nog helderder kunt voelen branden en weet dat dit de ware ster van Bethlehem is die je naar de geboorteplek van Christus brengt.

Volg het vuur in je hart
Niet nog weer een uiterlijk symbool, maar het innerlijke vuur van jouw hart, dat zelfs elke keer dat jij de keus maakt om achter te laten wat minder is en doorloopt naar wat meer is, nog helderder brandt. Want IK BEN MEER. IK BEN eeuwig MEER. IK BEN iedere seconde, elke moment, elk ogenblik MEER. IK BEN méér en daardoor kun je het allerbeste richtsnoer nemen wanneer je naar jezelf kijkt, je ideeën, je overtuigingen, je gedachten, wanneer jij je afvraagt of je iets moet doen. Als een optie je niet naar die plek van méér brengt, brengt het je niet voorwaarts op het pad, dan is het niet wat je wilt volgen. Het is niet het meest optimale wat je kunt doen.

Doe datgene wat je naar méér brengt en dan zul je mij niet uit het oog verliezen. Je zult je verbinding met mij niet verliezen. Maar op het moment dat jij je gemak ervan gaat nemen, op dat moment begin je naar de diepte te zakken. En zelfs al zou ik mijn hand naar jou uitstrekken zoals bij Petrus, als jij die niet grijpt, kan ik jou niet optrekken. Want jij moet jezelf optrekken door naar de balk in je eigen oog te kijken, naar het drama te kijken, naar jouw ego te kijken, de o zo subtiele manieren ontdekken waardoor je erin geluisd bent om een of ander door mensen gemaakt mentaal kader in plaats van de Levende Waarheid van de Levende Christus te accepteren.

Het leven is vreugde
Het leven bestaat uit vreugde. Het leven is vreugde! Zelfbewustzijn is de allerhoogste vreugde die je door een onvoorwaardelijk liefdevolle Schepper geschonken wordt die wil dat jullie alles zijn wat de Schepper is, en zelfs nog meer zijn – en dit alleen kan doen door jullie het geschenk van zelfbewustzijn te geven. Ik weet heel goed dat zelfbewustzijn als een vloek kan worden gezien en ook door veel mensen als een vloek wordt beschouwd, wat de waarheid is die de Boeddha in dat leven tot uiting bracht: dat het leven lijden is wanneer het door het filter van de dualiteit wordt bezien.

Zalig zijn zij die het verschil kennen tussen het innerlijke pad en het uiterlijke mechanische pad. Zalig zijn zij die beseffen dat de Levende Christus meer is dan een door mensen gemaakt figuur, kerk, doctrine of ritueel. Zalig zijn zij die de Levende Christus zoeken en bereid zijn verder te kijken dan alle symbolen op de wereld. Zalig zijn zij die beseffen dat Christus volgen niet gaat over een wereldlijk van tevoren vastgesteld pad of ritueel. Zalig zijn zij die beseffen dat Christus volgen gaat over naar binnen gaan, je eigen bewustzijn verhogen, dagelijks dat bewustzijn wijzigen, dagelijks het oude bewustzijn laten sterven, de oude mens afleggen, de nieuwe mens aannemen, spiritueel in Christus herboren worden, iedere dag als een nieuw mens in Christus worden.

Zalig zijn zij die bereid zijn naar de balk in hun eigen oog te kijken en te beseffen dat je eigen mentale kader, je eigen overtuigingen en wereldbeelden, je gevangenhouden in een gevangenisje, een mentaal kadertje, dat fysieke gevangenissen ontstijgt. Zalig zijn zij die weten dat er geen slot op de deur van je mentale kader zit, behalve dan jouw eigen overtuigingen, jouw eigen onwil om naar je overtuigingen te kijken en in te zien dat die niet echt zijn. Zalig zijn zij die bereid zijn om te zoeken naar de waarheid van de Levende Christus die de illusies zal vernietigen die je het gevoel geven dat je dat mentale kader niet kunt, niet behoort, of niet mag opgeven.

Zalig zijn zij die bereid zijn de Levende Christus te vragen om de balk in je eigen oog aan jou bloot te leggen die je ervan weerhoudt om de illusies te zien die je mentale kader vormen. Zalig zijn zij die weten dat je op elk moment herboren kunt worden door de onvoorwaardelijke liefde van de Levende Christus te accepteren, door die liefde jouw hart en wezen te laten vullen zodat er geen ruimte meer is voor duisternis en schaduw. Zalig zijn zij die weten dat je het recht hebt, het gezag, het vermogen, om je hart en geest te openen om de Levende Christus in je hart geboren te laten worden.

Dit kun je op elk willekeurig moment doen. Je hoeft niet een of ander magisch tijdstip, magische astrologische configuratie of een bepaalde constellatie van de sterren af te wachten. Je hoeft niet op iets van buitenaf te wachten, want je kunt dit op elk moment doen wanneer je beslist dat het moment daar is, want ik sta boven tijd. Ik sta boven ruimte. Ik ben bij je, altijd.

Begrijpen jullie de innerlijke betekenis van deze verklaring niet? Het koninkrijk van God is binnenin jou. Het koninkrijk van God is nabij. Ik ben bij je, altijd. Overdenk dit. Overpeins dit en zoek dan naar mijn Geest, de Geest van de Levende Christus. Nodig mij uit in jouw hart – niet voor het laatste avondmaal, maar voor het nooit eindigende avondmaal, waardoor je elke dag het brood des levens eet, waardoor je iedere dag het bloed van Christus drinkt als de Levende Geest die IK BEN.

Dit is mijn Geest die voor jou wordt gebroken in het Levende Woord. Neem, eet, eet alles op, maar weet dat je het nooit allemaal kunt opeten, want het is oneindig. Er is altijd méér en ik ben bereid om je, eindeloos, meer te geven. Dit is mijn belofte aan degenen die bereid zijn mij te volgen naar het leven en achter te laten wat dood is. IK Bén het Léven. IK BEN de Weg, de Waarheid en het Leven. En zolang ik op de wereld ben – via degenen die geïncarneerd zijn en bereid zijn de geest van Christus in hun hart geboren te laten worden – BEN IK het licht van de wereld.

Dus ben ik het licht via degenen die de ware volgelingen van de innerlijke Christus zijn. En ik ben het licht door de tienduizenden en miljoenen mensen meer en ik zal nog meer licht worden als jullie durven erkennen dat jullie ook meer licht zijn. Zodoende verzegel ik jullie in de oneindige liefde van het hart van de geascendeerde meester Magda, de geascendeerde meester Jezus. Wij, de echte getuigen boven, verzegelen jullie in onze liefde. Laat het zo zijn. Laat het zo zijn, want het is af. Het is af en het levende woord zal nooit gedoofd worden door het dode woord, of het dode ritueel of de dode stenen. (De meester haalt diep adem.)

Neem wat tijd om je iedere morgen op je adem te concentreren. Adem in en weet dat je de Geest van de Levende Christus inademt. En daarna adem je uit en zie je dat de levende Geest door jou naar al het leven op aarde wordt uitgeademd. Daardoor ben ik net zo nabij als jouw adem. Denk aan mij. Denk dagelijks aan mij, want ik ben bij je, altijd.