Geascendeerde Meester Jezus, 28 oktober 2009
Denk je dat ik hier op deze berg stond en uit de Bijbel voorlas of een Bijbelboek interpreteerde? Of denk je dat ik hier stond en het Levende Woord sprak, doordrenkt met de Geest zoals jullie nu horen? Voel je dat ik een levende boodschap gaf? Waarom denk je dat ik hem niet opschreef? Omdat het nooit twee keer dezelfde boodschap was – zoals je ook niet twee keer in dezelfde rivier kunt stappen. Waarom denk je dat ik, de Levende Christus, dezelfde boodschap twee keer zou kunnen preken? Heb ik de zaligsprekingen maar één keer of vaker gegeven? Of waren ze elke keer een beetje anders afhankelijk van de plaats en de bewustzijnsstaat van de mensen, of zelfs mijn eigen staat van afstemming of het niveau dat ik had bereikt op het pad – dat ik mijn hele leven had gevolgd?
Vergeet dus die onzin over dat ik geboren ben met volledig Christusschap. Het is een totale misvatting zoals iedereen die de Bijbel goed leest, je kan vertellen. Wat denk je dat er gebeurd is tussen mijn twaalfde en dertigste? Denk je dat ik alleen maar mijn vader hielp in de timmerzaak in Nazareth? Denk je dat ik meubels timmerde of hielp om gebouwen neer te zetten? Of denk je dat ik door het oosten reisde, mezelf onderwees en trainde in de spirituele mysteries van diverse tradities, zodat ik het innerlijke pad volledig en totaal begreep voordat ik terugkwam om het aan de joden te preken, degenen die met God worstelden?
Zodat ik met hen kon worstelen en hun kennis van de Bijbel en hun analytische benadering kon weerleggen. Zodat ik hen uit hun mentale kader zou kunnen losschudden, hun mentale kader op de kop zetten, binnenstebuiten keren en hen uit hun rigide benadering opschrikken. Ik preekte tot degenen die oren hadden om te horen en ogen om te zien. En voor degenen die zich aan hun mentale kaders vastklampten, kon niets gedaan worden. Ze zouden de drama’s blijven spelen die hun mentale kader had geschapen, tot hun tijd ten einde liep.
Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.