Vraag: Op 3 december 2024 werd de staat van beleg afgekondigd in Zuid-Korea door president Yoon Suk Yeol. Vanwege hevig verzet van de burgers en de passieve houding van het leger en de politie, voerde de Nationale Vergadering echter onmiddellijk een revolutie door om de staat van beleg op te heffen. Vervolgens nam de vergadering op 14 december een motie aan om de president af te zetten. Na bijna vier maanden beraadslaging door het Constitutionele Hof werd de afzetting op 4 april 2025 unaniem gehandhaafd, wat resulteerde in de officiële afzetting van de president. Gedurende dit hele proces hebben veel studenten in Korea zich oprecht ingezet om dit te boven te komen. Hoewel de democratie in Zuid-Korea nog een lange weg te gaan heeft, welke spirituele lessen kan het Koreaanse volk uit deze ervaring trekken? En wat zijn de innerlijke en uiterlijke uitdagingen die het land in de toekomst moet overwinnen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, Pasen 2025 – Webinar voor Oekraïne:

Ik prijs het Koreaanse volk natuurlijk voor het doorlopen van dit proces. En ik prijs onze studenten in Korea voor de vele oproepen die grote impact hebben gehad op het proces. Het belangrijkste is dat de democratie goed functioneerde en dat de democratie rustig bleef en zich richtte op het gebruik van overheidsinstrumenten om de situatie aan te pakken in plaats van het leger of anderen drastische maatregelen te nemen.

Wat kan de Koreaanse samenleving hiervan leren? De belangrijkste les is dat het onderscheidingsvermogen van de mensen moet worden aangescherpt, zodat ze beter politieke kandidaten kunnen beoordelen voordat ze gekozen worden. Als je terugkijkt op de toespraken van deze president voor de laatste verkiezingen en op zijn leven, dan zie je dat er al bepaalde tendensen tot onevenwichtigheid waren. En wat hij deed door de staat van beleg af te kondigen, was duidelijk onevenwichtig. Ik begrijp heel goed dat de staat van beleg een concept is dat veel mensen in Korea absoluut niet als iets positiefs beschouwen vanwege het verleden omdat Korea heel lang in een staat van beleg heeft geleefd. Maar mijn punt, mijn grote punt, is desalniettemin dat het erom gaat dat mensen beter worden in het beoordelen van politieke kandidaten, zodat ze niet stemmen op mensen met duidelijke onevenwichtigheden in hun psyche, in hun benadering van de politiek, in hun wereldbeeld.

En een andere les is natuurlijk de les die je bij alle democratieën ter wereld ziet. Het is de overtuiging dat er simpele oplossingen voor onze problemen bestaan en dat één persoon die zwart-wit denkt de problemen kan oplossen. En het is heel belangrijk dat mensen wereldwijd deze les leren: dat zwart-wit denken onze problemen niet kan oplossen, en dat er geen sterke man is die onze problemen kan oplossen, want het doel van een democratie is juist dat het collectieve bewustzijn verhoogd wordt. We zullen hier tijdens onze conferentie in Korea nog wel meer over te zeggen hebben, dus dit is wat ik er nu over wil zeggen.