Geascendeerde Meester Lady Meester Portia, 19 april 2009

Je ziet dat mensen anderen veroordelen, zij hebben het gevoel dat zij op een of andere manier slechte mensen zijn en dat God hen straft. De onderliggende overtuiging is dat mensen een verkeerd beeld van God hebben gevormd. Ze denken dat God de allerhoogste rechter is die vanuit de hemel op jou neerkijkt met een strenge uitdrukking op zijn gezicht, zich in zijn lange baard krabbend, klaar om je te veroordelen voor elke fout die je maakt – vooral de zogenaamde godslastering dat je ongehoorzaam bent aan de aardse kerk die beweert dat ze de verre God in de lucht vertegenwoordigt.

Ondanks het feit dat je opgevoed bent om God te vrezen – zodat jij vanwege die angst het aardse instituut en haar hiërarchie gehoorzaamt – willen ze ook dat jij gelooft dat deze God goed is. Een goede God zou er onmogelijk voor kunnen zorgen dat mensen ziek worden. Het is alleen maar logisch dat mensen voor straf ziek worden omdat ze iets verkeerds hebben gedaan.

Ze moeten wel iets verkeerd gedaan hebben, want God zou niet de fout kunnen maken dat hij een wereld schept waarin ziekten, kwalen en de dood bestaan. Het concept rechtvaardigheid zoals men dat meestal op aarde bekijkt, wordt op een ingewikkelde manier aan het foute concept van de externe, oordelende God gekoppeld.

Heeft Jezus niet gezegd dat zijn vader niemand oordeelt omdat hij elk oordeel overlaat aan zijn Zoon? Die Zoon is het Christusbewustzijn. Het Christusbewustzijn is Eén, het is Eén zijn. Het is de bedoeling dat alle zelfbewuste wezens vrij met hun vrije wil experimenteren. Hoever ze misschien ook naar een lagere bewustzijnsstaat afdalen, ze kunnen op elk moment naar de Christus op zoek gaan. De Christus zal hen dan helpen om hen te bevrijden van die beperkende bewustzijnsstaat. Dat is de ware betekenis van Christus de Verlosser.

De Christus oordeelt dus niet op dezelfde manier als menselijke wezens. Maar de Christus is gewoon de onbeweeglijke rots, gisteren, vandaag en eeuwig hetzelfde, in die zin dat het Christusbewustzijn altijd één is met de bron, de Goddelijke Vader, de Schepper.

Het oordeel van het Christusbewustzijn is er om het één zijn van de verdeeldheid te scheiden, degenen te scheiden die bezig zijn met één zijn en het bewustzijn dat alles één is, van degenen die nog steeds gehecht zijn aan de illusie dat je gescheiden bent en die dat niet willen opgeven.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.