ONDERWERPEN: Het leven te serieus nemen – Het universele van Christus – Het zwaard van Christus – Stop met het onderdrukken van je individualiteit – Spirituele bewegingen en individuele manieren om je te uiten – Het begin van de christelijke beweging – Je door de Geest mee laten voeren in 2012

Geascendeerde Meester Jezus, 31 december 2011 – Almaty, Kazachstan

‘Joy to the world, the Lord has come’ is de titel van een lied dat doorveel christenen overal ter wereld wordt gezogen, vooral rond de kerst. Hoewel we daar geen uitgebreide lessen over hebben gegeven, is het zo dat iedereen een muziekstuk heeft, dat hun grondtoon wordt genoemd, dat wordt gespeeld wanneer zij ascenderen. En de grondtoon die ik heb uitgezocht, staat heel dicht bij het lied op aarde ‘Joy to the world’. Hoewel de tekst van dat lied op aarde natuurlijk niet gelijk aan de tekst is die ik in mijn hogere wezen heb.

Ik kom dus om je te vertellen dat een sleutelingrediënt om te slagen voor de initiatie van het jaar 2012, daadwerkelijk blijdschap is. Je kunt het komende jaar eigenlijk niet doorkomen zonder te reiken naar de blijdschap die meer is dan wat menselijke wezens blijdschap noemen. Want die is hetzelfde als de vrede die alle begrip te boven gaat; het is de blijdschap die alle begrip te boven gaat. Het is de blijdschap waar geen tegenovergestelde van is en waarbij je niet aan bepaalde voorwaarden op aarde hoeft te voldoen om zich tot uiting te brengen.

Daarom is het woord dat er het dichtst bij komt iets wat ónvoorwaardelijk is, omdat het alle voorwaarden ontstijgt. Je hoeft niet aan een bepaalde voorwaarde op aarde te voldoen om haar te laten stromen. Ze stroomt door iedereen heen die zijn hart openstelt. En het hart is natuurlijk de sleutel.

Het leven te serieus nemen
Er zijn heel veel dingen op de wereld die mensen kunnen verdelen. En zodra ze onvermurwbaar worden als het over een bepaald standpunt gaat, merk je wat er gebeurt. Wanneer mensen ervan overtuigd zijn dat zij gelijk hebben of dat er maar één standpunt juist is, worden ze heel erg serieus. En dan is hun blijdschap verdwenen. Maar er is een sleutel die je moet begrijpen, namelijk dat jij, als je vreugde weg is, ook geen contact meer hebt met de Heer Jezus Christus. Je kunt niet een ware discipel van Jezus Christus als je niet blij bent, want IK BEN vreugde en ik kwam vreugde op de wereld brengen.

Ik begrijp heel goed dat het moeilijk is om blij te blijven, wanneer je bent geïncarneerd. Wanneer je naar mijn leven kijkt dat in de Bijbel wordt beschreven, dan zie je ook wel dat ik niet een bijzonder vrolijk mens was tijdens die incarnatie en dat kwam natuurlijk omdat ik in mijn laatste incarnatie voor mijn ascensie, het hele planetaire momentum van anti-vreugde moest doorwerken.

En onder jullie zijn zeker ook velen die de antithese van de Godvlam die je naar de aarde kwam brengen, op dezelfde manier moeten doorwerken. Daarom hebben jullie soms het gevoel dat je zelf te maken hebt met bepaalde lasten of vind je het moeilijk om vreugde, liefde, zuiverheid of wat je Godvlam ook maar is, te uiten. Ik vertel dit niet om je er belast door te laten voelen, of je er weer een schuldgevoel bij te laten krijgen naast de vele andere schuldgevoelens die er al in het massabewustzijn rondzwerven en gewoon op zoek zijn naar iemand bij wie ze kunnen landen.

Je hoeft die schuldgevoelens niet bij jou te laten landen, maar ik wil jullie wel laten weten dat het belangrijk is dat je weet, als jij jezelf als een ware discipel van Christus beschouwt, dat ik de vlam van onvoorwaardelijke vreugde kwam brengen. Als je ontdekt dat je denkt dat jij het werk van Christus doet of voor Christus opkomt, of dat jij de waarheid van Christus spreekt, maar tegelijkertijd geen vreugde voelt terwijl je daarmee bezig bent, dan zou het verstandig zijn om een stap naar achteren te doen en te zeggen: “Kan ik wel echt een discipel van Christus zijn, echt Christus vertegenwoordigen, als ik niet in staat ben om de open deur te zijn voor de vlam die Christus juist op de wereld kwam brengen?”

Om echt een stap omhoog te doen naar een hoger niveau om Christus te vertegenwoordigen, om Christus tot uitdrukking te brengen, dan is het zeker nodig dat jij je hart opent om de vlam te zijn die ik ben. Dit wil niet zeggen dat Jezus en Jezus Christus de enige vertegenwoordiger van Christus op aarde is. Jij hebt misschien nog een andere vlam als opdracht meegekregen en die jij vol blijdschap op de wereld tot uiting brengt. Maar als je weet dat jij een discipel bent van Jézus Christus, dan is mijn vlam natuurlijk vreugde. En spreekt het dan niet vanzelf dat jij je op die vlam afstemt en die tot uitdrukking begint te brengen?

Hoe kun jij jezelf laten denken dat jij mij echt vertegenwoordigt als je de vlam die ik ben, niet kunt voelen en die bij anderen tot uitdrukking brengt? Ik zeg dit natuurlijk niet om je schuldig te laten voelen, maar eenvoudig om je te inspireren om een stap hoger te gaan; naar een hoger niveau van dienstbaarheid, naar een hoger niveau van afstemming. Je zelfs afstemmen op eenwording met mij, want ik wil graag één zijn met al mijn persoonlijke discipelen, net zoals elke andere geascendeerde meester graag één wil zijn met zijn of haar discipelen.

Begrijpen jullie niet dat ik niet graag zou willen dat er mensen op aarde zijn die beweren dat zij Jezus Christus vertegenwoordigen – of ze nu op de kansel staan van een christelijke kerk of in een New Age of spirituele beweging zitten – maar tegelijkertijd het beeld van Christus bevorderen dat zij in hun hoofd hebben bedacht. Ik wil graag dat er mensen zijn die mij echt kunnen vertegenwoordigen, niet door een beeld aan te prijzen, maar door de open deur te zijn, door zo één met mij en mijn vlam te worden dat ik door hen heen kan stromen. En dan kunnen de mensen die mijn ware discipelen zijn, een toorts van vreugde zijn die de wereld verlichten en het hart verlichten van ieder die zij ontmoeten.

Vreugde is een vlam die alle conflicten kan oplossen. Vreugde is een vlam die een probleem niet oplost, maar er een ander perspectief, een ander referentiekader, voor geeft. Dan lijkt het probleem ineens niet meer zo erg en dan beschouw je dat probleem niet meer als iets heel ergs. Dan begrijp je misschien ineens dat het probleem in feite niet opgelost hoeft te worden met hetzelfde bewustzijnsniveau waarmee je er tot nu toe naar hebt gekeken. Misschien bestaat er een manier om een stap omhoog te doen, je mening bij te stellen, je af te stemmen op een hogere vlam. En dan zie je dat je het probleem, hoewel er geen lineaire oplossing voor is en de denkwijze waardoor het probleem heel erg leek – of zelfs de denkwijze waardoor het probleem een probleem leek te zijn – wel kunt transcenderen.

Het universele van Christus
Wat is het doel van Christus eigenlijk? Je moet nu opnieuw een onderscheid maken. Ik, Jezus, kwam naar de aarde om Christus te vertegenwoordigen; zowel het universele aspect van het Christusbewustzijn als een specifieke vlam onder de vele Godvlammen. Daarom zeg ik dat ik persoonlijk de Vlam van Vreugde kwam vertegenwoordigen. Maar daarnaast kwam ik natuurlijk ook het universele Christusbewustzijn vertegenwoordigen dat natuurlijk ook veel andere uitdrukkingsvormen heeft, zoals liefde, schoonheid, zuiverheid, vrijheid, heelheid en alle andere eigenschappen van God. Maar behalve al deze eigenschappen heeft het Christusbewustzijn één eigenschap en dat is één zijn.

Zoals in het evangelie van Johannes staat: In het begin was het Christusbewustzijn. En het Christusbewustzijn was met God en het Christusbewustzijn was God en zonder het Christusbewustzijn werd niets dat gemaakt is. God zag natuurlijk dat het mogelijk was dat een aantal verlengstukken van hemzelf uit het basale één zijn met al het leven zouden stappen als hij de van zichzelf bewuste verlengstukken van hem vrije wil zou geven. Zij zouden het gevoel dat ze één zijn met hun bron verliezen, zij zouden het gevoel dat ze één zijn met elkaar kwijtraken en daardoor in diverse conflicten terechtkomen.

God zag, de Schepper zag, dat het noodzakelijk was om alles uit de ene, basale, universele bewustzijnsstaat te scheppen die één zijn is, het één zijn van de Schepper met zijn schepping, het één zijn tussen de verschillende uitdrukkingsvormen van de Schepper. Hoever een van zichzelf bewust wezen dus ook naar de dualiteit en gescheidenheid is afgedaald, zou dat wezen nooit naar een plek kunnen gaan waar je Christus niet kunt vinden. Want zonder Christus kan er geen één ding gemaakt worden. En daardoor is er altijd een uitweg. Er is altijd een weg omhoog. Er is altijd een mogelijkheid om de weg uit de gescheidenheid naar eenwording op te gaan. En dat is het universele – zelfs geen vlam – maar het universele Christusbewustzijn.

Het één zijn van de Schepper met de schepping. Het één zijn met de verschillende uitdrukkingsvormen van die ene Schepper zonder differentiatie. Dit is waarlijk de vlam, het bewustzijn, het gewaarzijn, het zijnzijn van de Christus. En daarom moet elke uitdrukkingsvorm van Christus naast blijdschap, die mijn persoonlijke uiting van Christus is, een fundament zijn van het één zijn, het verlangen naar één zijn. Het verlangen om één te worden eerst met iemand boven jou, met een geascendeerd wezen, met jouw hogere wezen, jouw IK BEN Aanwezigheid, zodat jij, wanneer je één wordt met het IK BEN aspect van de Aanwezigheid, het IK ZAL ZIJN aspect van de Aanwezigheid in actie wordt. Net zoals ik dat was toen ik zei: “Ik en mijn vader zijn één.” En vervolgens: “Mijn vader heeft tot nu toe gewerkt en ik werk ook.”

De onderliggende waarheid van Christus is dus dat alles één is. En dan kun je wel begrijpen dat er zelfs in de discussie die jullie hadden voor jullie de rozenkrans hebben opgezegd, heel veel dingen op de wereld zijn die je in een bewustzijnsstaat proberen te krijgen waarin er maar twee polariteiten lijken te bestaan. Er moet spanning zijn, er moeten conflicten zijn, er moeten confrontaties zijn, er moet een onderlinge strijd zijn tot één van die twee polariteiten superieur wordt geacht.

Ja, het klopt ook dat wij graag willen dat de spirituele mensen zich bezighouden met alle terreinen van de samenleving, zelfs de politiek, die meer dan iets anders geneigd is om zich te polariseren. Maar wij willen natuurlijk graag dat de spirituele mensen de vertegenwoordiger van Christus zijn, het element van één zijn dat niet probeert om één te worden door de ene polariteit de andere te laten verslaan, zodat die zich moet onderwerpen en dat de ene groep mensen een andere groep verslaat en dat die zich dan moet onderwerpen. Maar die in plaats daarvan probeert om het ware één zijn te bevorderen, waarin mensen juist het bewustzijn transcenderen dat ervoor zorgt dat zij polariseren naar een of ander uiterste.

Het zwaard van Christus
Maar mijn geliefden, als je naar deze lering kijkt – die een veel hogere lering is dan ik tweeduizend jaar geleden kon geven – dan kijk je misschien ook naar de lering die ik heel lang geleden heb gegeven en te zeggen: “Maar Jezus, waarom heb je toen gezegd dat je geen vrede op de wereld kwam brengen, maar het zwaard?” Welnu, de waarheid is dat ik het zwaard van Christus kwam brengen. En een van de functies van het zwaard van Christus is dat het de conflicten uitvergroot die de mensen in zichzelf hebben, het vergroot zelfs de conflicten tussen mensen en groepen mensen. Zodat zij die niet kunnen verhullen, zodat ze die niet kunnen verbergen, zodat ze die niet onder het kleed kunnen vegen, zoals in het gezegde.

Want je begrijpt wel dat de mensen in de samenleving heel vaak geneigd zijn om het conflict te willen negeren, te willen verhullen, of dat ze dit willen onderdrukken. Begrijp je niet dat de Sovjet-Unie met het communisme beoogde, en wat China nog steeds probeert te doen – en Rusland trouwens ook – een kunstmatige vorm van eenzijn is door iedereen te programmeren om hetzelfde te zijn. Maar eenzijn is niet hetzelfde als hetzelfde zijn. Eenzijn is dat iedereen zijn of haar unieke individualiteit tot uiting mag brengen. Maar de unieke individualiteit ligt verankerd in de IK BEN Aanwezigheid. En dan kan er geen conflict bestaan tussen de ene individualiteit en een andere.

En eenzijn kun je dus niet met geweld tot stand brengen, net zoals je onschuldig zijn niet kunt afdwingen. En je ziet dat zelfs de christelijke kerk, de afgelopen tweeduizend jaar, dus heeft geprobeerd om dat kunstmatige eenzijn te scheppen, waarbij ieder zogenaamd wordt bekeerd tot dezelfde overtuigingen, op basis van een beeld van Christus. En de gedachte is dus dat als iedereen hetzelfde beeld van Christus accepteert, iedereen eensgezind moet zijn. Maar wanneer je naar de geschiedenis van het christendom kijkt, dan zie je wel dat dit niet zo is. Want ook al slaagde de katholieke kerk er duizend jaar in om elk tegengeluid te onderdrukken – met ongeveer dezelfde wreedheid en geweld als de Sovjet-Unie gebruikte om elk tegengeluid te onderdrukken, er op den duur een punt kwam, waarop een aantal mensen dat niet meer wilde accepteren. En je hebt gezien dat sinds de opkomst van de Protestantse beweging, het christendom is blijven fragmenteren in veel verschillende kerken en sekten. En dit is opnieuw een uitdrukkingsvorm van het feit dat als de mensen geen waar eenzijn vinden, het beter is dat de verschillen steeds uitgesprokener worden, zodat de mensen ze niet kunnen negeren, onderdrukken, niet kunnen doen alsof ze goede volgelingen van Christus zijn, omdat zij zeggen dat ze één zijn, wanneer er in werkelijkheid geen waar eenzijn is.

En dus nogmaals, eenzijn is niet hetzelfde als hetzelfde zijn. Want hetzelfde zijn is een kunstmatige situatie, de grote droom is van de gevallen wezens dat zij iedereen kunnen programmeren om hetzelfde te zijn. En dan denken dat er hier beneden een vrede en eenzijn komt die zelfs kan concurreren met het eenzijn in het spirituele rijk en dat zelfs kan vervangen. Zij proberen één te worden met het bewustzijn van gescheidenheid en dat kan natuurlijk niet. Want hoe meer dwang zij gebruiken om ieder hetzelfde te maken, hoe meer tegendruk zij creëren, die dat hetzelfde zijn zal fragmenteren.

Het is dus mogelijk dat een bepaalde kracht op deze wereld een kunstmatige staat van hetzelfde zijn schept door de individualiteit te onderdrukken. Maar het is alleen maar mogelijk om die eventjes te handhaven, omdat het Zwaard van Christus dat kunstmatige eenzijn zal fragmenteren en zichzelf opnieuw tot uitdrukking te gaan brengen door de individualiteit van de verschillende levensstromen. En zelfs als wij naar onszelf als spirituele mensen kijken, dan zie je misschien dat je bent opgegroeid in een samenleving waarin jouw individualiteit werd onderdrukt, die je heeft geprogrammeerd om jouw individualiteit te onderdrukken. Hier ben je misschien van buitenaf toe gedwongen, zoals je in de Sovjet-Unie hebt gezien, of misschien door de sociale druk die je in heel veel van de zogenaamd vrije westerse naties ziet, zoals onze twee boodschappers gisteren hebben beschreven in het gesprek over het ego.

Stop met het onderdrukken van jouw individualiteit
En dan is het vanzelfsprekend dat je bent opgegroeid met het creëren van diverse aspecten van je ego die gericht waren op het onderdrukken van jouw individualiteit, die moesten voorkomen dat jij je individualiteit tot uiting bracht. En wanneer je dit begint te beseffen, en wanneer je daar begint uit te breken, spreekt het dus vanzelf dat je in een fase komt waarin jij je op alle manieren wilt uiten Je wilt jezelf op extremere manieren uiten dan vroeger. Want je moet al die kunstmatige beperkingen weggooien, die je hebt gevoeld.

Dit zie je ook bij de meeste tieners; zij gaan door een fase waarin zij schijnbaar in opstand komen tegen hun ouders of dingen doen die hun ouders hen verboden hebben in een noodzakelijke fase om uit te vinden wie zij werkelijk zijn. Maar je ziet ook dat tieners dit in het ideale geval slechts een bepaalde tijd doen, en dat zij dan moeten ontdekken wie zij zijn, zodat zij niet meer hoeven te rebelleren. Omdat zij dan weten wie zij zijn; niet tegen iets hier op aarde in opstand komen, maar door hun unieke individualiteit verankerd zijn in hun IK BEN Aanwezigheid.

En dan begrijp je dat dit ook jullie doel als spirituele mensen moet zijn. Je moet ook door een fase heen mogen gaan om jouw individualiteit tot uiting te brengen en die niet meer te onderdrukken. Maar wat je in plaats daarvan in veel spirituele bewegingen ziet, is dat zij natuurlijk een nieuw ideaal opleggen, een nieuwe serie regels, die je weer een reden geven, weer een excuus, om je individualiteit te onderdrukken. Maar dit kan niet tot groei leiden, alleen maar tot spanning. En dan zie je opnieuw dat veel spirituele bewegingen na een poosje beginnen te fragmenteren. Er zullen conflicten ontstaan tussen mensen, of in veel gevallen zullen mensen individueel vertrekken, omdat zij zichzelf niet meer in dat uiterlijke kader kunnen plaatsen.

Maar dit kan worden getranscendeerd door bewegingen te vormen waarin de mensen zichzelf tot uiting mogen brengen, net zoals jullie dat hebben gedaan voor jullie deze rozenkrans hebben opgezegd vandaag. Jullie stonden de mensen toe om zich helemaal vrij te uiten. Er was geen globaal doel, er was geen globaal ontwerp, er was geen politiemacht die mensen probeerde te vertellen hoe zij spiritueel moesten zijn en wat zij wel of niet mochten zeggen. Er was geen enkele poging om een probleem op te lossen; je mocht je alleen helemaal vrij uiten.

En nadat jullie die standpunten hadden geuit, waren jullie nog steeds in staat om samen het ritueel op te zeggen dat de rozenkrans is, dan jullie vervolgens hielp om je bewustzijn te verhogen en de uitdrukkingsvormen te transcenderen die niet de ware jij was, die niet jullie ware individualiteit was. maar het was slechts een noodzakelijke fase voor jullie om je te bevrijden van de beperkingen om jouw individualiteit tot uiting te brengen.

Spirituele bewegingen en individuele uitdrukkingsvormen
Je ziet dat een spirituele beweging mensen de ruimte moet geven om op verschillende manieren te groeien, in hun eigen tempo. Niet iedereen is hetzelfde en dat is iets wat je moet onthouden: dat je een beweging vormt met een hoge mate van tolerantie omdat je verschillende mensen laat zijn wie zij zijn en hen zich totaal vrij te laten uiten zonder hen beperkingen op te leggen.

Je moet dit natuurlijk ook in evenwicht brengen door je te realiseren dat je onderscheid moet maken en dat onderscheid is heel eenvoudig dit: denk eens na over mijn uitspraak dat je als een kind moet worden omdat je anders niet in het koninkrijk kunt komen. Wat is het kenmerk van kinderen? Dat zij zichzelf willen uiten. Als je naar een kind kijkt, dan kun je soms zien dat hun manier om zich te uiten, niet volwassen is. Dan ga je dat kind niet straffen, je laat hem zijn gang gaan omdat je weet dat het kind dit zal ontgroeien als hij opgroeit.

Maar soms zie je ook bij kinderen dat zij zich uiten op een manier waardoor er een conflict met een ander kind ontstaat. Of je ziet dat het ene kind de andere kinderen probeert te overheersen, hen zelfs opzettelijk pijn probeert te doen. En in dat geval grijp jij in als ouder en maak je hier een eind aan omdat je beseft dat het kind zichzelf niet kan stoppen, zodat jij als ouder grenzen moet stellen en zeggen: “Niet meer doen!” Gewoon omdat je beseft dat dit niet het hoogste potentieel van het kind is.

Ik zeg dus niet dat je een spirituele beweging moet hebben waarin iedereen zomaar een negatief of haatdragend, of destructief standpunt ten aanzien van andere mensen kan innemen. Als iedereen zich vrij mag uiten, dan zie je natuurlijk ook dat er mensen zullen komen die zo in het dualiteitsbewustzijn vastzitten dat zij zullen proberen om jullie spirituele beweging te veranderen in weer een verlengstuk van de dualistische machtsstrijd.

Zij hebben in hun agenda staan dat zij mensen willen overheersen, invloed op hen uitoefenen of zelfs straffen. En dit kan natuurlijk niet in een spirituele beweging die tot doel heeft om één zijn onder haar leden te bewerkstelligen. Je ziet dat je niet een extreem standpunt in kunt nemen omdat je aan de ene kant ziet dat de traditionele christelijke kerken niet toestaan dat iedereen zegt wat hij wil. Je kunt echter ook naar het tegenovergestelde uiterste springen en zeggen dat je niet toestaat dat iedereen alles maar zegt omdat je op geen van beide manieren één zijn zult worden.

Je kunt het ware één zijn alleen maar tot stand brengen wanneer je te maken hebt met mensen die de noodzaak ervan inzien om naar het bewustzijn van een kind op zoek te gaan omdat je bereid bent om je gevoel vrij te uiten, maar je ook naar de mensen wilt luisteren die de rol van ouder op zich nemen omdat zij meer ervaring en meer inzicht hebben en je daarom kunnen begeleiden en een grens stellen en zeggen: “Ik denk dat je nu iets tot uiting brengt wat niet helemaal een verlangen naar eenwording uitdrukt, en ik denk dat je het beter kunt.”

Je ziet dat het een wankel evenwicht is. Heel veel mensen willen, en het ego wil meer dan iets anders, dat wij, de geascendeerde meesters, erbij komen en zeggen: “Dit is een duidelijk omschreven beweging. Die heeft duidelijke doctrines, duidelijke regels. Als je dit doet en dat niet, dan word je gegarandeerd gered.”

Het begin van de christelijke beweging
Maar dit is niet de beweging die ik tweeduizend jaar geleden heb opgezet. Besef je niet dat de christelijke religie een door mensen geschilderd beeld van Christus heeft gemaakt? Als je goed luistert naar wat de katholieke kerk over mijn leven zegt toen ik tweeduizend jaar geleden op aarde rondliep, dan zou je denken dat ik mijn rede op de berg van de Sint-Pieterskerk in Rome gaf, toch? En jullie begrijpen natuurlijk ook wel dat dit niet het geval was, want dit monumentale gebouw voor het menselijk ego is niet gebouwd in de tijd dat ik over de stoffige wegen in Galilea liep.

Dus waar ik gaf ik mijn preken dan, waar ontmoette ik de mensen aan het begin van mijn missie? Dat was bij de mensen thuis net zoals je tegenwoordig andere mensen ontmoet: waar mensen als de kleine kinderen bijeenkwamen die een nieuwe boodschap wilden horen. En zij voelden de boodschap die ik gaf; zij voelden de blijdschap die erin zat, de blijdschap dat ik één was geworden met iets wat hoger was dan de indelingen op aarde. En dat is de Geest waarin zij, de vroege Volgelingen van de Weg, samenkwamen en die geen agenda hadden, geen intellectuele argumenten hadden, niet hun gelijk wilden halen, niet kwamen om te bewijzen dat ik ongelijk had, hoewel er natuurlijk wel mensen bij waren die iets van het bewustzijn bezaten dat Petrus demonstreerde; die zelfs wilden dat de Levende Christus met hen meeliep, dat die aan een bepaald beeld moest voldoen dat mensen hadden gevormd.

Toch kwamen er veel mensen die eerst wilden zeggen wat hun beeld was, maar het daarna ontgroeiden, het transcendeerden door meer één met mij als de leraar te worden, door meer één te worden met elkaar als Volgelingen van de Weg. En daarom willen wij, de geascendeerde meesters van tegenwoordig, jullie geen duidelijk omschreven doctrine, geen duidelijk omschreven regels geven. Wij willen niet eens dat jullie organisaties opzetten die zich apart plaatsen van andere of zeggen dat zij beter zijn. Wij willen graag dat jullie het bewustzijn hebben van het innerlijke kind, waarbij je niet denkt dat jij het beter weet dan de leraar.

Want als je goed naar dat kind kijkt, dan zie je dat het graag iets wil leren. En de openheid om iets te leren stelt je hart open voor een leraar, of het nu een leraar is die op aarde is geïncarneerd of de geascendeerde meesters. Wij, de geascendeerde meesters, kijken naar de aarde en proberen altijd iemand te helpen om hoger te komen op hun individuele pad; wij proberen altijd iemand een lering te geven.

Maar wij zien ook dat er mensen zijn die wij niet kunnen helpen omdat zij niet de onschuld, de kinderlijke geest, de beginnersgeest bezitten, de openheid van hart hebben om iets te zien wat ze vandaag nog niet kunnen zien. Om de leraar hun hand te laten pakken en hen hogerop te brengen tot zij kunnen terugkijken op hun vroegere bewustzijnsstaat en zien: “Ah, wat was die beperkt en wat ben ik blij dat ik nu een hoger perspectief heb.”

Je door de Geest mee laten voeren in 2012
Dit stelt je natuurlijk open voor de leraar. Maat nog belangrijker, het zal je ook openstellen voor de stroom van de Heilige Geest. En een deel van de bedoeling van dit gesprek is je voor te bereiden op de initiaties van 2012. Want zoals al is gezegd, als jij je niet mee kunt laten voeren door de Geest in 2012, dan zul je het heel moeilijk vinden om dit komende jaar door te komen. En wat helpt je om je door de stroom van de Geest mee te laten voeren? Dat is de kindergeest, waardoor je openstaat voor iets wat je nog niet eerder had gezien, waardoor je openstaat om te zien dat jouw huidige standpunten je hebben beperkt en je de stroom van de Geest door jou heen hebt ingeperkt.

En jij daardoor bereid bent om die beperkingen achter je te laten, die beelden los te laten, die vooringenomen meningen los te laten, die je eerst zo belangrijk vond en die je heel serieus nam. Mijn geliefden, degenen die zullen slagen voor de initiaties van 2012 zullen – aan het eind van dat jaar – terugkijken op hun bewustzijnsstaat van nu en zeggen: “O, wat nam ik mijzelf serieus een jaar geleden. Wat was ik serieus over bepaalde aspecten in mijn persoonlijkheid, over bepaalde overtuigingen, over de wereld. Hoeveel vrijer en vrolijker ben ik nu, één jaar later. En wat ben ik blij dat ik het serieus nemen van die dingen los hebben kunnen laten.”

“Ik ben zoveel vrolijker, er is zoveel meer blijdschap in mijn leven, omdat ik dit los kon laten; dit gewoon los te laten. Ik kwam tot het besef dat ik niet al die problemen hoefde op te lossen; ik hoefde de problemen op de wereld niet op te lossen, ik hoefde ander mensen niet te redden. Ik kon het gewoon loslaten en mij afstemmen op de Geest en de Geest van Vreugde. En ik kon mij door die Geest mee laten voeren en hoe meer ik bereid was om dit laatste jaar over te stromen, hoe meer ik gewoon de uitdagingen kon overwinnen zonder mij erdoor te laten raken.”

Hoe meer ik naar de uitdagingen kon kijken en de uitdagende gebeurtenissen op de wereld en alleen maar zeggen: Wat kan mij dat schelen; ik laat mij onschuldig op de blijdschap van mijn Heer Jezus Christus meevoeren, die mij altijd oproept om de blijdschap te vinden en de ernst los te laten en me door die stroom van blijdschap mee te laten voeren, die uit het hart van de geascendeerde meester Jezus Christus komt. Die blijdschap die mij zal helpen om los te laten, zoals Gautama zei, en met de stortvloed mee te gaan, me door de stroom mee te laten voeren tot ik de Levende Christus zie in al die verwarring, en zelfs de Levende Boeddha in al die verwarring zie. De Levende Boeddha die rondloopt met geopende ogen, omkijkt naar mij waar ik ook maar kijk. Wat voor situatie ik ook tegenkom, welke crisis zich ook op de wereld manifesteert, ik zoek naar de blijdschap van Christus, ik zoek naar de glimlach van de Boeddha.”

En dan weet ik dat de wereld niet eindigt in 2012. De wereld zal er nog steeds zijn, maar het zal altijd een nieuwe wereld zijn, een wereld die wordt herboren, net zoals ik herboren word en nieuwe ogen krijg en daarom met andere ogen naar de wereld kan kijken. En dan weet ik, met welke ogen ik de wereld ook bekijk, dat de ogen van de Boeddha mij zullen aankijken. En of 2012 nu een ernstig of een verdrietig jaar wordt, of dat het een jaar zal worden van steeds groter wordende vreugde, een kwestie is van mijn bereidheid om gewoon elke situatie los te laten die mij ervan weerhoudt om de kindergeest te hebben, me door de stroom van de levende vreugde van Christus mee te laten voeren.”

Laat je meevoeren, mijn geliefden, laat je meevoeren. Ik ben de levende stroom van Christus en ik geef mijn stroom aan jullie, niet alleen vandaag, maar ik bied je die elke dag van het komende jaar 2012 aan. Denk aan mij. Denk aan mijn stroom van blijdschap, want ik ben altijd bij jullie. Want ik ben het altijd. Denk hierover na! Christus is de voortdurende stroom van het leven. Christus is het altijd, alle tijden, alle wegen naar eenzijn.