Geascendeerde Meester Jezus, 31 december 2011

Maar dit is niet de beweging die ik 2000 jaar geleden heb opgezet. Besef je niet dat de christelijke religie een door mensen geschilderd beeld van Christus heeft gemaakt? Als je goed luistert naar wat de christelijke kerk over mijn leven zegt, toen ik 2000 jaar geleden op aarde rondliep, dan zou je denken dat ik mijn rede op de berg van de Sint Pieterskerk in Rome gaf, toch? En jullie begrijpen natuurlijk ook wel dat dit niet het geval was, want dit monumentale gebouw voor het menselijk ego is niet gebouwd in de tijd dat ik over de stoffige wegen in Galilea liep.

Dus waar ik gaf ik dan mijn preken, waar ontmoette ik de mensen in het begin van mijn missie? Dat was net zoals je tegenwoordig andere mensen ontmoet: bij de mensen thuis, waar mensen als de kleine kinderen bijeenkwamen, die een nieuwe boodschap wilden horen. En zij voelden de boodschap die ik gaf, zij voelden de blijdschap die erachter zat, de blijdschap dat ik één was geworden met iets wat hoger was dan de indelingen op aarde. En dat is de Geest waarin zij samenkwamen, die vroege volgers van de Weg, die geen agenda hadden, die geen intellectuele argumenten hadden, die niet kwamen om hun gelijk te halen, die niet kwamen om te bewijzen dat ik ongelijk had. Hoewel er natuurlijk wel mensen waren die iets van het bewustzijn bezaten dat Petrus demonstreerde, of die zelfs wilden dat de Levende Christus met hen meeliep, dat die aan een bepaald beeld moest voldoen dat mensen hadden gevormd.

Toch kwamen er velen en zij waren bereid om eerst te zeggen wat hun beeld was, maar dat daarna te ontgroeien, het vervolgens te transcenderen door meer één met mij als leraar te worden, door meer één te worden met elkaar als Volgelingen van de Weg. En daarom willen wij, de geascendeerde meesters van tegenwoordig jullie geen duidelijk omschreven doctrine, een duidelijk omschreven serie regels geven. Wij willen niet eens dat jullie organisaties opzetten die zich van elkaar apart plaatsen of zeggen dat zij beter zijn dan andere. Wij willen graag dat je het gewaarzijn hebt van het innerlijke kind, waarbij je niet denkt dat jij het beter weet dan de leraar.

Want als je goed naar dat kind kijkt, zie je dan niet dat hij graag iets wil leren. En die openheid om iets te leren opent het hart voor een leraar, of het nu een leraar op aarde is geïncarneerd of de geascendeerde meesters. Wij, de geascendeerde meesters, kijken op de aarde neer en wij proberen altijd iemand te helpen om op te klimmen op hun individuele pad, wij proberen iemand altijd een lering te geven.

Maar wij zien dat er mensen zijn die wij niet kunnen helpen, omdat zij niet die onschuld bezitten, de kindergeest, de beginnersgeest, de openheid in hun hart om iets te begrijpen wat ze vandaag nog niet kunnen zien. Om de leraar hun hand te laten pakken en hen hogerop te leiden, tot zij kunnen terugkijken op hun vroegere bewustzijnsstaat en zien: “Ah, wat was dit beperkt en wat ben ik blij dat ik nu een hoger perspectief heb.”

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.