Geascendeerde Meester Master MORE, Pasen 2025 – webinar Oekraïne

IK BEN de Geascendeerde Meester Master MORE en ik wil deze verhandeling beginnen met verwijzen naar wat ik heb gezegd tijdens ons webinar in Oekraïne in 2022, waarin ik heb gesproken over de noodzaak dat Oekraïne het slachtofferbewustzijn overwint. Wanneer ik kijk naar Oekraïne tegenwoordig en wat er in de tussentijd is gebeurd, dan is er zeker aanzienlijke vooruitgang geboekt wat betreft het overwinnen van het gevoel dat je het slachtoffer bent, of je nu slachtoffer bent van de Sovjet-Unie of van de oorlog. Toch kan er nog wel iets worden gedaan om Oekraïne succesvoller te laten overleven en een moderne, democratische natie na de oorlog op te bouwen. Laat ik hierover enkele opmerkingen maken.

Het slachtofferbewustzijn
Ik wil dat dit aansluit bij de vlam die verankerd is door Surya, de Vlam van Godrealiteit. Wat was, wanneer we terugkijken op de Sovjet-Unie, op Oekraïne als Sovjetrepubliek, het kenmerk van dit hele systeem? Dat ze leefde in een zelfgemaakt mentaal kader. Zoals we al zo vaak hebben besproken, geloven mensen met het dualiteitsbewustzijn dat ze een wereldbeeld, een theorie, een ideologie, een religie kunnen definiëren en dat die hen kan vertellen hoe de wereld moet werken en vervolgens geloven ze dat het universum zich aan hun ideologie zal aanpassen.

Dit is wat de mensen in het Sovjetsysteem die daadwerkelijk in staat waren om helder te denken, in hun achterhoofd hadden. Zij geloofden dat de wereld zich uiteindelijk aan hun ideologie zou aanpassen. Zoals we ook hebben uitgelegd, verhef je, zodra je in de dualiteit terechtkomt, één dualistisch uiterste, één relatief uiterste, tot de status van absoluut. Maar anderen zullen een ander dualistisch uiterste geloven en dat verheffen tot de status van absoluut en dan komt er een botsing. We hebben ook gezegd dat je, wanneer je een krachtige impuls schept die op het dualiteitsbewustzijn wordt gebaseerd, in zekere zin ook de tegenpool van jouw impuls vormt. Op elke actie komt een gelijke reactie in de tegenovergestelde richting.

Wat doet dit? Dit geeft je het gevoel dat het universum zich aan jouw theorie zou moeten conformeren, maar je merkt dat dit niet gebeurt. Dus hoe voel jij je dan? Het slachtoffer. Dit is de essentie van het slachtofferbewustzijn. Maar waar ben je het slachtoffer van? Je bent het slachtoffer van je eigen bewustzijnsstaat. Dit is de realiteit van God, de Godrealiteit.

De dualistische strijd
Zoals we al hebben gezegd, zijn er anderen die voor een tegengesteld dualistisch uiterste zullen kiezen: het communisme, het kapitalisme. En dan krijg je het volmaakte excuus om te geloven dat je het slachtoffer van hen bent, maar de Godrealiteit is dat je elke ervaring mag krijgen die je wilt zolang je hem hebt, dus zolang je die nog wilt hebben. Maar de Godrealiteit is dat je ervaring pas zal veranderen wanneer jij je gemoedstoestand verandert. Dus je denkt misschien op bewust niveau dat je, wanneer je op een dualistische manier denkt en het communisme verheft tot de superieure ideologie, eigenlijk wilt voelen hoe het is om superieur te zijn, maar in werkelijkheid, op onbewust niveau, wil je geen superioriteit ervaren. Je wilt de dualistische strijd ervaren en hoe kan er strijd zijn als er geen tegenstander is? Je wilt dat er een tegenstander is en als je dit niet erkent, voel jij je het slachtoffer en kom je daardoor vast te zitten in het bewustzijn van de gedachte dat je moet strijden.

De enige uitweg hieruit, in zekere zin zijn er twee, maar is er in zekere zin maar één uitweg en dat is een bewustzijnsverandering. De vraag is wat deze bewustzijnsverandering teweeg zal brengen en dat kan de Harde Leerschool zijn of de School van Hoger Bewustzijn, waarop jij je ervan bewust wordt dat je een slachtoffer bent van wat jij projecteert. Je bent eigenlijk geen slachtoffer omdat je iets op de kosmische spiegel projecteert en de kosmische spiegel alleen kan reflecteren wat jij erop projecteert.

Wat is er in de Sovjet-Unie gebeurd? De Sovjet-Unie bepaalde dat het de tegenstander van het westen, van het kapitalisme, was. Welk excuus gebruikt Poetin voor zijn oorlog, om zijn oorlog tegenover het Russische volk te rechtvaardigen? Dat het een oorlog is om te voorkomen dat het westen Rusland probeert te vernietigen. Het is een defensieve oorlog, want er is een tegenstander, namelijk het westen. Dit heeft de Sovjettijd gedomineerd, de tegenstander is het westen en dat heeft de onderdrukking van de burgers in de Sovjet-Unie gerechtvaardigd. Oekraïne, als onderdeel van de Sovjet-Unie, werd ook beïnvloed door deze visie en het zit in het collectieve bewustzijn van Oekraïne dat ze zich slachtoffer voelt van externe krachten. Nu heb je een tijdje de kans gehad om niet rechtstreeks bedreigd te worden door externe krachten, maar plotseling valt Rusland Oekraïne binnen en is het heel gemakkelijk om het bewustzijn dat ze het slachtoffer zijn van een externe kracht, weer aan te wakkeren.

Aangevallen, maar geen slachtoffer
Nu ga je misschien zeggen: “Master MORE, ontken je dat we het slachtoffer zijn van een externe kracht?” Ja dat is zo. Je wordt aangevallen door een externe kracht, maar je bent geen slachtoffer, tenzij jij jezelf als slachtoffer beschouwt. Ik wil erop wijzen dat er inderdaad een externe realiteit is. Je wordt aangevallen door Rusland, maar het slachtofferbewustzijn is een innerlijke staat die je kunt aannemen of weigeren. Als je die wilt houden, dan blijf je slachtoffer en word je aangevallen door een externe kracht, want je projecteert op de kosmische spiegel dat je dat wilt zijn. Als je dat weigert te zijn, dan opent dat de deur voor jou om de karmische spiegel van de agressor te worden en reflecteer je hun agressie die daardoor tot zelfvernietiging leidt. Wat wil je? Dit heeft heel subtiele gevolgen. Wanneer jij je afstemt op de Vlam van Godrealiteit, dan kun je zien: “We zullen oorlog niet overwinnen zolang we nog het slachtofferbewustzijn hebben. Wat betekent dit? Dat we onze kijk op onszelf moeten veranderen, zodat we onszelf niet meer als slachtoffer beschouwen.” Zoals we al besproken hebben tijdens de laatste conferentie voor Oekraïne, mogen jullie jezelf niet beschouwen als bedelaars die naar Europa komen en smeken om tot de EU te worden toegelaten. Jullie moeten omschakelen en zien dat jullie iets te bieden hebben; dat jullie een waardig lid van de Europese gemeenschap zijn. Maar je moet natuurlijk ook zo leven door de democratische idealen te omarmen.

De oude mentale bubbel vernietigen
Om terug te komen op wat ik in het begin heb gezegd: het kenmerk van de Sovjet-Unie was dat je leefde binnen dit zelfgemaakte waarnemingsfilter, in deze bubbel. En Oekraïne heeft dit ook gedaan nadat de Sovjet-Unie was gevallen, en heeft zich nog steeds niet bevrijd uit die bubbel, de neiging om alles vanuit ons eigen perspectief te bekijken en te denken dat anderen naar ons kijken zoals wij naar onszelf kijken. Anderen kijken naar onze situatie zoals wij naar onszelf kijken.

Oekraïne is al begonnen en er is aanzienlijke vooruitgang geboekt, maar er is nog geen echte doorbraak geweest. Oekraïne moet beseffen dat deze oorlog een kans is om uit de oude bubbel te breken, zich af te stemmen op de Vlam van Godrealiteit en te zeggen: “Wat is er nodig om Oekraïne te laten overleven? We kunnen of door Rusland worden ingelijfd of deel uitmaken van de internationale gemeenschap. Als we door Rusland willen worden ingelijfd, hoeven we niet uit onze mentale bubbel te breken, want Rusland zit nog steeds in dezelfde bubbel als in de Sovjettijd. Dat is gemakkelijk. We kunnen ons gewoon laten inlijven. Als we als onafhankelijke natie willen overleven, kan dat alleen als we deel uitmaken van de internationale gemeenschap, oftewel het democratische deel van de wereld, want geen enkele dictatuur zal ons beschermen tegen de dictatuur van Poetin. Alleen de democratische wereld zal ons beschermen of ons helpen onszelf te beschermen tegen de dictator. Ze zullen dit alleen doen als we ernaar streven de democratische idealen na te leven die hen ertoe aanzetten om ons te helpen. Dat betekent dat we de wereld op een andere manier moeten bekijken.”

En jullie hebben de mogelijkheid om dit te doen omdat er besprekingen zijn geweest tussen de Oekraïense regering, in de eerste plaats president Zelensky, maar ook anderen, en internationale leiders. Vluchtelingen uit Oekraïne zijn naar democratische landen gevlucht en die hebben gezien hoe het leven daar is en die kunnen als ze terugkomen dat perspectief bieden. En zoals ik al heb gezegd, is het proces natuurlijk al begonnen en is er al veel vooruitgang geboekt. Ik wijs er alleen op dat, zoals Surya heeft gezegd, de mensen die goed uit dit conflict zullen komen, degenen zijn die contact kunnen maken met de Vlam van Godrealiteit.

Onderhandelingen met de regering Trump
Laat ik een voorbeeld geven. Je hebt de situatie dat Zelensky wordt uitgenodigd op het Witte Huis en het Witte Huis, hoe zullen we het noemen, een circus in de Oval Office opvoert met Trump, Vance en anderen. En als je naar deze situatie kijkt, probeer ik op geen enkele manier goed te praten wat Trump en Vance hebben gedaan, maar wat gebeurde er realistisch gezien? Zuiver realistisch gezien deden Trump en Vance hun dansje. Ze openbaarden hun bewustzijnsstaat. Ik praat hun bewustzijnsstaat niet goed. Ik wijs erop dat je als je hier neutraal naar kijkt, ziet dat Zelensky de noodzakelijke omschakeling niet had gemaakt en daardoor werd hij meegesleept in het circus dat ze hadden gepland omdat ze hem wilden vernederen, hem wilden laten buigen, omdat ze beseften dat ze Poetin niet zover konden krijgen.

Het is volkomen begrijpelijk dat Zelensky gewend was aan de empathie, sympathie en steun van westerse leiders, waaronder president Biden en de mensen die hem vertegenwoordigden. Het is volkomen begrijpelijk dat hij hoopte dat hetzelfde zou gebeuren bij een regering onder Trump. Het is volkomen begrijpelijk, maar desalniettemin is het niet realistisch omdat Trump en zijn regering niet lijken op wat Zelensky gewend was van democratische regeringen omdat ze geen democratischgezinde regering zijn. Ze hebben in feite grotendeels dezelfde manier van denken als Poetin. Maar ik zeg dat Oekraïne moet begrijpen dat dit de nieuwe realiteit is. Je kunt niet terugverlangen naar wat er voor 20 januari was. Je kunt alleen naar de nieuwe realiteit kijken en een besluit nemen: “Willen we doorgaan met Amerikaanse militaire steun en militaire inlichtingen delen? Kunnen we overleven? Kunnen we de oorlog ook zonder hen voeren?” Als je ja zegt, dan kun je de zaken op zijn beloop laten. Maar als je besluit dat je die willen houden, dan moet je de omschakeling maken en naar de realiteit kijken, de praktische realiteit. De Vlam van Godrealiteit is ook een kwestie van kijken naar de praktische realiteit van de situatie zoals die op dit moment is.

Mijn punt is dat ik jullie wil laten zien dat jullie je benadering van diplomatie, van vredesonderhandelingen, moeten veranderen als je de Amerikaanse steun van de regering Trump wilt houden. Jullie moeten je realiseren dat Trump realistisch gezien geen idealen heeft. Hij heeft geen democratische idealen. Hij geeft niets om vrijheid en democratie in Oekraïne. Waarom niet? Omdat hij niets geeft om vrijheid en democratie in de Verenigde Staten. Dus waarom zou hij zich daar in Oekraïne dan wel om bekommeren? Hij is niet trouw aan democratische principes. Daarom bekijkt hij ze vanuit een zuiver praktisch, pragmatisch perspectief, dat volledig om hem draait: “Waardoor zal ik goed overkomen? Waardoor zal ik niet goed overkomen?” en beloofde hij een einde te maken aan de oorlog in Oekraïne.

Als jullie als Oekraïners ook maar enige kans willen maken op blijvende steun, dan moeten jullie het spel spelen. Jullie moeten de dans opvoeren. Al die pogingen om de oorlog te stoppen komen niet voort uit Trumps principes. Het kan hem niet eens schelen of er mensen sterven, ook al zegt hij dat voortdurend. Hij is alleen geïnteresseerd in wat hem in zijn eigen ogen goed laat overkomen.

En je moet begrijpen dat het gevolg is dat het moet lijken alsof je over vrede wilt onderhandelen. En wat betekent dat? Het betekent dat je geen rode lijnen kunt hebben. Wat zou je kunnen zeggen als je van een afstandje naar de oorlog in Oekraïne kijkt? Het zou de oorlog van de rode lijnen kunnen zijn. Hoe vaak heb je de uitdrukking, rode lijnen, al gehoord? “O, we kunnen Oekraïne geen langeafstandsraketten geven, want dat is een van Poetins rode lijnen.” En dan krijgen jullie die raketten, en Rusland doet niets anders dan wat ze altijd al heeft gedaan en daarna schuiven de rode lijnen steeds verder op. Als de regering Biden eerder had beseft dat Poetin aantoonbaar geen rode lijnen had, dan hadden ze al eerder meer militaire steun kunnen geven. Maar laten we niet weeklagen over het verleden. Mijn punt is dat het een oorlog is van rode lijnen, maar wat betekent dat voor Oekraïne? Het betekent dat je als je met de regering Trump in onderhandeling gaat en rode lijnen hebt, zegt: “We kunnen geen grondgebied opgeven”, net zo goed niet naar die onderhandelingen kunt gaan.

Je moet doen alsof je geen rode lijnen hebt, zodat je volledig de focus op Poetin legt en daarmee de realiteit blootlegt die jullie al kennen en die Trump niet wil zien, namelijk dat Poetin geen vrede wil. Jullie kunnen niet de mensen zijn die een rode lijn trekken die Trump ervan tegenhoudt om zijn pr-stunt op te voeren en de oorlog te stoppen. Jullie moeten de aandacht op Poetin richten en laten zien dat hij rode lijnen heeft. Hij wil geen vrede. Hij wil niets opgeven in ruil voor vrede.

Nu kun je misschien denken: “Het is niet realistisch dat we met de regering Trump iets bereiken.” Maar dit is feite ook niet realistisch. Je kunt de situatie manipuleren. Je kunt het spel zo spelen dat Poetin degene is die uiteindelijk de vredesonderhandelingen afbreekt of in ieder geval laat mislukken, zodat Trump zijn gezicht alleen maar kan redden door Oekraïne te blijven steunen en inlichtingen te verstrekken.

Wees een praktische realist!
Ik wil op het volgende wijzen: het laatste element om het slachtofferbewustzijn te overwinnen is dat jullie die oude bubbel vernietigen en beseffen in wat voor wereld je leeft, wat voor landen er zijn en hoe je ermee om moet gaan. Je moet begrijpen dat je erop kunt rekenen dat de meeste Europese landen volgens hun democratische idealen leven, maar je kunt hier alleen op rekenen als jullie je ook aan de democratische idealen houden. Je kunt er niet meer op rekenen dat de Verenigde Staten hun zogenaamd democratische idealen naleven omdat de regering Trump geen democratische idealen heeft; daar geen loyaliteit aan heeft. Dit is een cruciaal aantal mensen die op Trump hebben gestemd en hem hebben gesteund, nog niet duidelijk geworden en daarom moet je tijd winnen. Je moet tijd winnen door het spel mee te spelen. Je kunt altijd zeggen: “We zouden het spel niet mee hoeven spelen.” Maar dat is het slachtofferbewustzijn. Het is volkomen waar dat je het spel niet mee zou moeten hoeven spelen, maar dat verandert niets aan wie er in het Oval Office van het Witte Huis zit. Daarom moet jullie je afstemmen op die Vlam van Godrealiteit en zeggen: “Wat is de situatie waarmee we te maken hebben en hoe kunnen we er het beste gebruik van maken?” Begrijp je wat ik bedoel vanuit een breder perspectief? Dit zal je helpen om uit de bubbel van het Sovjettijdperk die nog steeds in het collectieve bewustzijn van Oekraïne zit, te stappen en te vernietigen en een van de belangrijkste factoren is die Oekraïne momenteel belemmert om volledig de overgang naar een democratische manier van denken te maken.

Veel mensen in Oekraïne hadden voor de oorlog een slachtofferbewustzijn, in die zin dat ze vasthielden aan wat ze hadden, ook al was het niet veel. Maar ze dachten dat het nooit beter zou worden. Dat is weg, maar veel mensen hebben hun bewustzijn niet veranderd. Veel mensen ook wel en wat zal de overleving en welvaart van Oekraïne bevorderen? Dat veel mensen die het slachtofferbewustzijn achter zich hebben gelaten, hun eigen bedrijf starten, nieuwe ideeën bedenken en initiatieven nemen.

Wat is de kans die Oekraïne realistisch gezien heeft? De oorlog in Oekraïne heeft aangetoond dat de oude manier van oorlogvoering totaal achterhaald is, deels vanwege drones, maar ook om andere redenen. Rusland heeft zich dat aan het begin van de oorlog niet gerealiseerd. Nu beginnen ze dat te beseffen. Oekraïne heeft zich dat ook niet aan het begin van de oorlog gerealiseerd. Ze hebben meer vooruitgang geboekt dan de Russen, maar er zou nog meer vooruitgang geboekt kunnen worden, zoals we al zeiden. Maar het westen heeft het nog niet volledig beseft omdat ze het niet hebben opgenomen tegen het Russische leger in de huidige vorm vanwege de toevoeging van drones. Nu Europa heeft besloten zich onafhankelijker te maken van de Verenigde Staten en zich te bewapenen krijgen Oekraïense bedrijven de enorme kans om inzichten, ideeën, maar ook de benodigde praktische middelen te leveren. Je zou kunnen zeggen dat de verkoop van wapens aan de wereld, aan wie ook maar, aan de hoogste bieder, een van de dingen is die Oekraïne heeft geholpen om te overleven na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Nu is dat de verkoop van technologie: Wapentechnologie, dronetechnologie, communicatietechnologie. Ik zeg niet dat dit ideaal is. Ik zeg dat het praktisch realisme is.

Hier ligt een kans. Als je een stap naar achteren doet en dit vanuit een breder perspectief bekijkt – karma, wat uiteindelijk vrede op de planeet zal scheppen – is het natuurlijk niet ideaal, maar we moeten praktische realisten zijn, vooral wij, de Chohans. En dit is het praktische realisme. Elke situatie biedt een kans, maar het principe is simpel. Wat heeft elke situatie in het leven geroepen? Het bewustzijn van de betrokkenen. Je kunt elk conflict vanuit het slachtofferbewustzijn bekijken en dan kun je de kans niet zien of je kunt het slachtofferbewustzijn transcenderen en dan zul je de kans duidelijk zien. Hier ligt een enorme kans voor Oekraïne, maar om die te kunnen zien, moeten mensen dat slachtoffergevoel transcenderen.

Een gelijkwaardig onderdeel van de internationale gemeenschap
Oekraïne heeft ook een geweldige kans om onderdeel van de internationale gemeenschap te worden. Laten we eens een stap terug doen en dit realistisch bekijken. Waar stond Oekraïne voor de oorlog op de wereld? Veel mensen hadden Oekraïne niet op de wereldkaart kunnen aanwijzen. Waarom? Omdat Oekraïne nog in de bubbel van de Sovjettijd leefde. Nu krijg je de kans om uit die bubbel te stappen en je plek te vinden als gelijke onder democratische landen, maar je moet de slachtoffermentaliteit en de tegenstander ervan, de dualistische polariteit, de mentaliteit dat je superieur bent, overwinnen. Er bestaat een mentaliteit dat je de meester bent en een mentaliteit dat je het slachtoffer bent. Ze vormen een dualistische polariteit; je ziet die bij het Russische volk dat het gevoel heeft dat Rusland bijzonder moet zijn, dat het Russische volk bijzonder moet zijn, dat het een bijzondere positie op de wereld moet hebben. Toch is iedereen hun tegenstander en zijn zij het slachtoffer op de wereld. Je kunt niet tegelijkertijd meester en slachtoffer op de wereld zijn, maar je kunt ook niet alleen meester of slachtoffer zijn omdat je het ene niet kunt omarmen en volledig aan de andere ontsnappen – ze vormen een dualistische polariteit. Wat kun je doen? Beide transcenderen en daar draait het om bij democratie. De landen die het welvarendst zijn en succesvolst hun inwoners een hogere levensstandaard te bieden, zijn de landen die allebei hebben getranscendeerd. Ze zien zichzelf niet als slachtoffer, maar ze streven er ook niet naar om superieur te zijn aan anderen. Daarom kunnen ze als gelijken samenwerken.

Oekraïne krijgt een geweldige kans om de dualistische polariteit van slachtoffer en meester te overwinnen en een gelijkwaardig lid van de Europese gemeenschap te worden. Het is een geweldige kans en als die wordt gegrepen zoals Shakespeare heeft gezegd: ” Er is een getij in de zaken van de mens, dat, bij volle vloed genomen, leidt naar fortuin.” Welnu, de vloedgolf werkt voor Oekraïne op volle toeren. En als je die grijpt, zul je amper kunnen geloven hoeveel de levensstandaard en welvaart van Oekraïne in vijf tot tien jaar zullen veranderden Als Oekraïne die niet grijpt, zal ze wel overleven, maar ook niet veel meer.

De Harde Leerschool in Rusland
Hiermee heb ik je stof tot nadenken gegeven. Je zegt misschien: “Wie gaat dit nu lezen of horen van de mensen die beslissingen mogen nemen?” Maar zoals we altijd zeggen, heb ik door jullie deelname dit uitgestraald naar het collectieve bewustzijn. Dit betekent dat er nu mensen zijn die dit oppikken, die anders deze ideeën, deze inzichten, niet hadden gekregen. Ik hoop dat je begrijpt dat ik Oekraïne niets kwalijk neem. Ik geef Zelensky niet de schuld van het circus in het Witte Huis. Ik wijs er gewoon op dat er altijd een kans is, dat er altijd een les te leren valt. En ik wijs erop omdat ik, net als heel veel andere geascendeerde meesters, vastbesloten ben om alles te doen wat we kunnen om de toekomst en de groei van Oekraïne als onafhankelijke, democratische natie veilig te stellen. Wij zijn natuurlijk net zo toegewijd aan de toekomst van Rusland.

De vraag is echter of de mensen in Rusland de noodzakelijke veranderingen kunnen doorvoeren om een welvarende, democratische toekomst voor Rusland veilig te stellen? Op dit moment is het veel waarschijnlijker dat de mensen in Oekraïne die transitie kunnen maken. Wat er met Rusland gebeurt, valt nog te bezien. Ik heb duidelijk een bijzondere liefde voor Rusland, voor het Russische volk. Ik zou graag zien dat ze een welvarende toekomst met vrijheid en democratie krijgen, waarin ze rechten hebben, maar helaas lijkt het erop dat de verandering die het Russische volk zal moeten doormaken om die toekomst in te gaan, alleen tot stand kan komen door een aantal zeer harde klappen. Op dit moment zijn te veel mensen in Rusland in dezelfde gemoedstoestand terechtgekomen als in de Sovjettijd: ze willen de werkelijkheid niet kennen. Ze willen zich niet afstemmen op de Vlam van de Godrealiteit. Ze willen leven in hun fantasiewereld waarin het lijkt alsof ze geen beslissingen hoeven te nemen, laat staan de beslissing: “Willen we meer dan we nu hebben?” Als je niet bereid bent te zeggen: “We willen meer dan we nu hebben omdat wat we nu hebben, niet genoeg is voor ons, niet acceptabel is voor ons.” Wat zorgt ervoor dat je die beslissing neemt als zelfs wat je hebt, je wordt afgenomen?” Dat is het principe van de vermenigvuldiging van talenten en op dit moment, door deze mentaliteit, vermenigvuldigt het Russische volk, de meerderheid van hen, de talenten niet. Ze steken hun kop in het zand en begraven de talenten daardoor ook. Wat is het principe dat Jezus tweeduizend jaar geleden heeft beschreven? Dat zelfs wat iemand wel heeft, van hem zal worden afgenomen. En daarna, als je niets meer te verliezen hebt, zul je misschien bereid zijn te beslissen: “We willen meer.”

Als je die beslissing nu zou kunnen nemen, dan zou ik je alle mogelijke hulp bieden evenals veel andere geascendeerde meesters. Maar wat hebben we al heel vaak gezegd? De vrije wil is oppermachtig. We kunnen mensen niet dwingen om een keuze te maken. De gevallen wezens kunnen mensen dwingen om bepaalde keuzes te maken, of liever, om bepaalde keuzes niet te maken. Maar wij, de geascendeerde meesters, kunnen en zullen de vrije wil niet schenden. Het is alleen een kwestie van hoe hard de klappen moeten worden voordat mensen besluiten: “We hebben er genoeg van.” Het antwoord, mijn vriend, waait weg in de wind. Het antwoord waait weg in de wind. Ik hoop oprecht dat het Oekraïense volk de kans grijpt, zodat het antwoord duidelijk is: “Wij willen meer.”

Ik verzegel jullie in de vlam van MEER die IK BEN en ik prijs jullie omdat jullie deel uitmaken van deze verhandeling en die uitstralen naar het kosmische (verspreking), het collectieve, bewustzijn. En natuurlijk ook naar het kosmische bewustzijn, ook al heeft het dat niet nodig. Jullie hebben ons ook geholpen impulsen uit te stralen naar het collectieve bewustzijn van de Verenigde Staten van Amerika dat op dit moment eigenlijk helemaal niet verenigd is. Het verkeert in een staat, maar geen verenigde staat. Maar dat kan natuurlijk ook veranderen als mensen zeggen: “We hebben genoeg van de onzekerheid, van de besluiteloosheid. We hebben genoeg van de chaos, de tegenstrijdigheden, de ‘geweldige’ verklaringen die de volgende dag weer worden teruggedraaid. We hebben er genoeg van. We willen Amerika terug.”

Ik verzegel jullie in de Vlam van MEER die IK BEN. Dat jullie je op die vlam mogen afstemmen en elke dag MEER worden.