Noot: Dit is een erg lange verhandeling, maar hij geeft een heel geconcentreerde beschrijving van het echte spirituele pad, waaronder een diepgaand inzicht in zonde, plaatsvervangende boetedoening, verlossing, de antichrist, dualiteit en non-dualiteit, de bedoeling van het leven en nog veel andere onderwerpen. Het kan worden beschouwd als het minimum dat je moet weten over het spirituele pad. Je wilt misschien één concept per keer lezen om de tijd te nemen om de informatie te verwerken voor je verder leest.

door Jezus, 16 november 2010

Mijn bedoeling met deze verhandeling is je een bondige lering geven over het ware spirituele pad in tegenstelling tot het valse pad over zonde en verlossing dat het gangbare christendom en zelfs veel verkeerde spirituele leringen, presenteert. Dit kan dan als basis dienen waarin naar verwezen kan worden als ik een specifieke vraag beantwoord die over deze onderwerpen gaan.

Ten minste zeventien eeuwen lang, hebben de hoofdrichtingen van het christendom het privilege gehad om het probleem te formuleren wat betreft concepten als zonde en verlossing – tenminste in de westerse wereld. Het gevolg is dat bepaalde concepten die door de vroeg katholieke kerk werden gedefinieerd, zo ingebakken zitten in het massabewustzijn dat weinig mensen erbij stilstaan om er vraagtekens bij te zetten. Juist omdat die concepten als vanzelfsprekend worden gezien, heb ik in een paar eerdere antwoorden op deze website er opmerkingen over gemaakt zonder te vertellen waar ze vandaan komen. Het wordt echter tijd om daar meer inzicht in te geven en daarom zal ik ertoe overgaan om een paar concepten aan de orde te stellen waar veel mensen nooit aan twijfelen.

De meeste christenen zijn opgevoed met het geloof dat ze een zondaar zijn. Dit komt doordat ze of afstammen van Adam en Eva en daardoor onderworpen aan hun oorspronkelijke zonde of omdat ze zelf zondige handelingen hebben verricht. Ze zijn ook geprogrammeerd om te geloven dat zonde eenrichtingsverkeer is. Zodra je een zonde hebt begaan, zit je eraan vast omdat jij je niet van de zonde kunt bevrijden. Je hebt de macht om een zonde te ‘begaan’, maar je hebt niet de macht om een zonde ‘ongedaan’ te maken. Daar heb je een hogere macht – voor de meeste christenen ben ik dat – voor nodig om je te kunnen bevrijden van je zonde en verlost te worden.

Het hele concept zonde en verlossing wordt gebaseerd op een fundamentele vervorming van de ware bedoeling van scheppen, waaronder hoe de Wet van Vrije Wil werkt. Het wordt gebaseerd op een aantal veronderstellingen; de belangrijkste zijn deze:

• Er is een God ver weg in de lucht die een maatstaf stelt waardoor handelingen kunnen worden verdeeld in daden die zondig of niet zondig zijn. God heeft dus het concept zonde gedefinieerd.
• Gods bedoeling om te bepalen wat zonde is, is dat hij het wil gebruiken om mensen te oordelen. De mensen die hij als zondaar bestempelt, zullen door God gestraft worden met lijden in de hel.
• De God ver weg in de lucht heeft je in een staat van zonde geschapen waaruit jij je niet kunt bevrijden of hij heeft je de vrije wil gegeven om te zondigen. Zodra je de keus hebt gemaakt om te zondigen ben je op een of andere fundamentele manier veranderd en dan kun jij je niet bevrijden van keuzes die je in het verleden hebt gemaakt door andere keuzes te maken.

De waarheid is echter dat deze veronderstellingen niet van God komen. Ze werden uitgevonden door een groep wezens die de mensheid in hun macht probeert te krijgen. Zij zijn ontstaan in het bewustzijn van de antichrist en kwamen niet uit het bewustzijn van Christus voort. Om dit te begrijpen moet je een paar concepten kennen.

Concept 1: De bedoeling van het leven

Je leeft in het materiële universum, maar dat is slechts een klein deel van een groter geheel. Dit geheel hebben wij de ‘wereld van vorm’ genoemd. Het proces dat heeft geleid tot de schepping van jouw specifieke wereld van vorm werd geïnitieerd door één van zichzelf bewust wezen dat een bewustzijnsstaat had bereikt die veel hoger was dan jij je ooit kunt voorstellen op je huidige bewustzijnsniveau. Dit is het niveau van Schepper, een Wezen dat het bewustzijn heeft dat nodig is om een wereld van vorm te scheppen die standhoudt en zichzelf niet vernietigt.

In tegenstelling tot wat veel religieuze mensen schijnen te geloven is een Schepper niet een egomaniak of tiran die een wereld schept en die met wezens bevolkt van wie verwacht wordt dat ze hem aanbidden. Een Schepper is de ultieme dienaar omdat hij een wereld schept uit zijn eigen Wezen, waardoor hij het mogelijk maakt dat zijn eigen vormloze wezen ‘gevangen’ komt te zitten in een vorm. Hij breidt zijn Wezen ook uit met talrijke zelfbewuste verlengstukken van hemzelf en geeft hen volledig de vrije wil om met zijn Wezen te doen wat zij willen.

De bedoeling is dat elk zelfbewust verlengstuk van een Schepper op den duur groeit in bewustzijn van zichzelf tot die ook het bewustzijnsniveau van een Schepper bereikt en dan in staat wordt om zijn eigen wereld van vorm te scheppen. Een wezen groeit door met een heel lokaal zelfgevoel te beginnen. Dit wezen kan geleidelijk zijn zelfbewustzijn uitbreiden en naarmate hij zich bij wijze van spreken ‘omhoog werkt in het bedrijf van zijn vader’, leert hij de principes die het mogelijk maken om een wereld te vormen die zichzelf niet vernietigt. Zo’n wezen wordt dan in staat om zijn eigen wereld te scheppen, maar een wereld die niet een kopie is van de wereld waarin hij het bewustzijn van de Schepper heeft bereikt, maar een wereld die een unieke uitdrukkingsvorm is van zijn eigen Goddelijke individualiteit.

Het belangrijkste punt is dus dat het de bedoeling van het leven is om te groeien in zelfbewustzijn. Je groeit als jij je huidige zelfgevoel transcendeert en jezelf blijft transcenderen tot je het bewustzijn bereikt van een Schepper – en zelfs dan te blijven transcenderen door je eigen wereld van vorm te scheppen.

Concept 2: Hoe het universum werd geschapen

Zoals we elders gedetailleerder hebben uitgelegd, verblijft de materiële wereld in de nieuwste sfeer die door je Schepper is geschapen. De eerste scheppingsdaad is dat een Schepper zijn wezen in één enkel punt midden in een leegte terugtrekt. Als er geen leegte zou zijn, dan is er geen ruimte om vormen te scheppen. De Schepper projecteert vervolgens zijn Wezen als een sfeer die apart staat van de leegte en projecteert daarna zelfbewuste verlengstukken van hem naar die sfeer.

Een sfeer wordt uit energie geschapen die binnen een bepaald spectrum vibreert en die energie is compact genoeg om het feit te ‘verbergen’ dat die sfeer door de Schepper is geschapen. De wezens die naar een pas geschapen sfeer worden gezonden, beginnen met een lokaal gevoel van zelfbewustzijn en zien niet dat zij of hun sfeer verbonden zijn met de Schepper. Als ze groeien in zelfbewustzijn, gaan ze geleidelijk accepteren dat zij medeschepper met hun Schepper zijn en begrijpen dat hun sfeer een verlengstuk is van het Wezen van de Schepper.

Als deze wezens groeien in zelfbewustzijn, ontstijgen ze geleidelijk de vibratie van de energie waaruit hun sfeer is gemaakt. Wanneer de vibratie een cruciaal punt bereikt, ascendeert de hele sfeer naar een hoger niveau, maakt een ‘sprong’ die veel lijkt op de kwantumsprong waarover men in de wetenschap spreekt. In een geascendeerde sfeer vibreert de energie op zo’n hoog niveau dat het duidelijk is dat die van de Schepper komt. Daardoor kan er in die sfeer geen illusie onafhankelijk van de Schepper bestaan.

De pas geascendeerde wezens breiden nu hun eigen wezen uit door de volgende sfeer in de leegte te vormen en sturen daarna zelfbewuste verlengstukken van zichzelf naar de nieuwe sfeer. Omdat de nieuwe sfeer door het ascensieproces heen gaat, leren de originele wezens als ze zien hoe de verlengstukken zelfbewustzijn ontwikkelen. En de pas geascendeerde wezens scheppen daarna de volgende sfeer. Dit proces heeft zich verscheidene malen herhaald en het materiële universum ligt in de laatste niet-geascendeerde sfeer.

Wat is het verschil tussen een niet-geascendeerde sfeer en een geascendeerde sfeer die onderdeel is geworden van het spirituele rijk? Dat is de dichtheid van de ‘materie’ of de energie die wordt gebruikt om die sfeer te vormen. In een niet-geascendeerde sfeer is de materie niet zo compact dat een niet-geascendeerd wezen direct kan waarnemen dat de materie is gemaakt van het licht van de Schepper. Met andere woorden, materie lijkt een aparte substantie te zijn; je kunt niet zien dat die echt van energie is gemaakt.

Daardoor is het mogelijk dat een wezen gelooft dat hij oorspronkelijk in die sfeer is ontstaan in plaats van dat hij een verlengstuk is van een wezen in een hoger rijk. Het is ook mogelijk om te geloven dat de niet-geascendeerde sfeer gescheiden is van het spirituele rijk of zelfs dat het een onafhankelijke, zichzelf in standhoudende eenheid is en niet iets anders. Het is mogelijk te geloven dat materie op zichzelf staat en niet uit een onzichtbare spirituele substantie geschapen die uiteindelijk van de Schepper komt.

Alle sferen die zijn gemaakt, zijn ‘dichter’ dan de vorige, wat deze illusie nog aannemelijker maakt en daardoor uitdagender om op te geven. Een visuele, hoewel inadequate, illustratie is dat materie op aarde dicht is en dat er veel verschillende vormen van materie schijnen te bestaan, zoals ijzer, rotsen of hout. In het spirituele rijk is ‘materie’ transparant en daardoor nemen geascendeerde wezens meteen waar dat alle verschillende types ‘materie’ alleen maar van licht zijn gemaakt. Daardoor is het mogelijk om de vibratie van dit licht te volgen tot aan de Schepper als de ultieme bron.

We zouden daardoor kunnen zeggen dat het proces van ascensie eruit bestaat dat een zelfbewust wezen de illusie dat er materie bestaat, opgeeft en de onderliggende werkelijkheid begint te zien dat alles uit het licht van de Schepper wordt gemaakt. Niets is dus echt van de Schepper gescheiden, waaronder jijzelf.

We zouden ook kunnen zeggen dat een niet-geascendeerd wezen begint met denken dat hij wordt beperkt door de materie en dat zijn Geest zich moet aanpassen aan de omstandigheden op de materiële wereld. Naarmate je dichter bij je ascensie komt, besef je geleidelijk dat je Geest zich niet hoeft aan te passen aan de materie, maar heerschappij moet nemen over de materie. Wanneer je volledig aanvaardt dat de Geest nooit beperkt wordt door de materie en niet verplicht is om zich aan te passen aan de huidige omstandigheden op aarde, heb jij je gekwalificeerd voor je persoonlijke ascensie.

Concept 3: Wie jij werkelijk bent

Het materiële universum is het meest compacte deel in de laatste niet-geascendeerde sfeer. Deze sfeer werd gevormd door de wezens die in de eerdere sfeer zijn geascendeerd. Deze wezens hebben zich vervolgens uitgebreid tot zelfbewuste verlengstukken die naar de nieuwe sfeer werden gezonden met de opdracht om die – en zichzelf – op het punt van ascensie te brengen. Eén van die wezens was wat we jouw IK BEN Aanwezigheid hebben genoemd.

Nu hebben veel vorige studenten de indruk dat de IK BEN Aanwezigheid een volmaakt spiritueel wezen is. Het probleem is dat voor veel mensen het woord ‘perfect’ inhoudt dat iets statisch is, iets wat niet hoeft te groeien of te veranderen. Als je de bedoeling van scheppen echter echt begrijpt, dan besef je dat het juist de bedoeling is dat alles groeit. Zelfs je Schepper groeit terwijl de wereld van vorm evolueert en de verlengstukken van hem groeien naar scheppersbewustzijn. Jouw IK BEN Aanwezigheid werd dus geschapen om een onderdeel te vormen van de laatste niet-geascendeerde sfeer en dan in zelfbewustzijn te groeien door mee te helpen om zijn sfeer op het punt van ascensie te brengen.

Zoals ik elders heb uitgelegd, heeft het materiële universum vier verschillende niveaus. We zeggen meestal dat het spirituele niveau boven het hoogste van deze niveaus, het etherische rijk, ligt. Er is echter een deel van het spirituele rijk dat de sfeer vormt waarbinnen het materiële universum bestaat. In een paar vorige leringen staat dit beschreven als het hogere etherische rijk, dus ik waarschuw mensen om niet te veel aan de interpretatie van woorden te hangen. Het punt is dat je IK BEN Aanwezigheid ‘volmaakt’ is in de zin dat hij niet vast kan komen te zitten of te verdwalen in de vorm. Dit betekent echter niet dat de IK BEN Aanwezigheid niet af kan dalen onder een bepaald vibratieniveau en dat hij niet direct kan incarneren op een planeet zoals de aarde.

Er zijn IK BEN Aanwezigheden die groeien door alleen maar vanuit het spirituele of hogere etherische rijk te werken. Veel IK BEN Aanwezigheden hebben er echter voor gekozen om verlengstukken van zichzelf naar de compactere niveaus te zenden waardoor ze in de illusie vast komen te zitten dat de materie macht heeft over de Geest of dat er alleen maar materie bestaat. Als de Aanwezigheid dit doet, krijgt hij de kans om te groeien door de illusie van binnenuit te ervaren en die op te geven en te bewijzen dat hij – als Geest – heerschappij heeft over de materie, omdat materie niet gescheiden wordt van de Geest – zoals het in het begin lijkt. In plaats daarvan is materie Geest.

Concept 4: Waarom je incarneert

Wanneer een IK BEN Aanwezigheid beslist om een verlengstuk van zichzelf te laten incarneren op aarde, wordt deze beslissing niet zomaar even genomen. De Aanwezigheid is zich bewust van de mogelijke voordelen, namelijk dat hij kan groeien in bewustzijn en dat hij door zijn licht tot uitdrukking te brengen kan helpen om een hele planeet naar de ascensie toe te laten groeien. De Aanwezigheid is zich echter ook bewust van het inherente risico, namelijk dat het verlengstuk zelf een leven moet leiden en dat betekent dat die kan gaan geloven dat hij gevangenzit in de materie of zelfs een product is van de materie. Dit kun je gemakkelijk zien aan veel mensen op aarde die geloven dat ze een zondaar zijn en zichzelf niet kunnen verlossen of zelfs geloven dat ze niets meer zijn dan hoogontwikkelde dieren.

Wanneer een IK BEN Aanwezigheid beslist om een verlengstuk te laten incarneren probeert hij het risico te minimaliseren. Je Aanwezigheid heeft een unieke individualiteit die hij heeft gekregen van zijn spirituele ouders. De Aanwezigheid wil deze individualiteit op aarde tot uitdrukking brengen en wil ook de aarde ervaren met deze individualiteit en beide helpen mee om het zelfbewustzijn van de Aanwezigheid uit te breiden. Als de Aanwezigheid echter zijn individualiteit investeerde en verankerde in de extensie, dan zou die individualiteit kunnen verdwalen of vervormen. Om dit te voorkomen zendt de Aanwezigheid een verlengstuk van zichzelf met zeer speciale eigenschappen, die wij de Bewuste Jij hebben genoemd.

We zijn ons er volledig van bewust dat niet alle spirituele studenten dit concept volledig kunnen begrijpen en laat me de reden daarvoor uitleggen. De belangrijkste eigenschap van de Bewuste Jij is dat hij uit zuiver gewaarzijn bestaat. Hij heeft het vermogen om ‘IK BEN’ te zeggen, maar omdat hij geen vorm heeft, kan hij eigenlijk niet zeggen: “Ik ben dit” of “Ik ben dat”. Het belangrijkste punt is dat de Bewuste Jij zich kan projecteren naar iedere plek of situatie op de materiewereld. Hij kan de materiewereld van binnenuit ervaren, maar niets wat hij op deze wereld ervaart, verandert de Bewuste Jij definitief.

Nu zijn er mensen die spirituele leringen bestuderen, maar die hun gedachten zo concentreren op de materiële wereld of zelfs op het bestuderen van wereldlijke leringen dat ze altijd bezig zijn en nooit rust hebben. En dan zijn er ook nog andere studenten die een staat hebben ervaren – hetzij spontaan of als gevolg van meditatie of andere spirituele activiteiten – waarin hun geest stilvalt en ze zich ervan bewust zijn dat ze bestaan zonder dat ze specifieke gedachten hebben.

Die ervaringen noemt men mystiek, kosmisch, transcendentaal, getuigen, of nog anders. Ze scheiden religieuze mensen van mystici. Religieuze mensen geloven in een wereldlijke leer, maar mystici ervaren innerlijk dat ze meer zijn dan hun fysieke lichaam en daardoor meer dan iets op aarde, inclusief een religie of een spirituele leer. De waarheid over dergelijke ervaringen is dat het momenten zijn waarop de Bewuste Jij zichzelf in zuivere vorm ervaart, namelijk als zuiver gewaarzijn. Mensen die niet zulke ervaringen hebben gehad of niet bewust hebben begrepen wat ze betekenen, vinden het moeilijk om het concept Bewuste Jij te bevatten omdat het gewoon weer een theorie is en niet een rechtstreekse ervaring.

Als je het concept niet volledig begrijpt, is het belangrijk dat je erover nadenkt dat de Bewuste Jij op een heldere vensterruit lijkt, zoals een cameralens of een vergrootglas. Ter illustratie: stel je voor dat je buiten naar een mierenhoop kijkt. Je hebt het overzicht, maar enkel van buitenaf. Stel je nu voor dat je een medisch apparaatje pakt dat uit een heel lange flexibele buis bestaat met een lens aan het eind en dat je die in de mierenhoop steekt. Wanneer je er doorheen kijkt, zie je de mierenhoop aan de binnenkant; vanuit het standpunt van de mier. Zo ervaart jouw Aanwezigheid planeet aarde met de Bewuste Jij.

Een lens is een heldere vensterruit en dat betekent dat er licht doorheen kan stromen in beide richtingen. Jouw Aanwezigheid kan zijn licht naar de wereld zenden door middel van de Bewuste Jij en hij kan indrukken van de andere kant ontvangen. De individualiteit van de Aanwezigheid wordt niet in de Bewuste Jij ‘opgesloten’ en kan niet verloren gaan. Omdat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn is, kan hij ook niet verloren gaan. Om dit echter te begrijpen helpt het als je het volgende concept kent.

Concept 5: Een rol spelen en een rol definiëren

Het belangrijkste punt dat je moet begrijpen over de Bewuste Jij, is het volgende. Omdat hij uit zuiver gewaarzijn bestaat, heeft hij het vermogen om zich overal naartoe te projecteren waar hij maar wil om de situatie van binnenuit te ervaren. Omdat hij zuiver gewaarzijn is, kan hij nergens in vast komen te zitten waar hij zichzelf ook maar op projecteert. Hij heeft altijd de optie om terug te keren naar de staat van zuiver gewaarzijn en zich daardoor te bevrijden van elke situatie waarnaar hij zichzelf heeft geprojecteerd.

Toen je IK BEN Aanwezigheid de Bewuste Jij voor het eerst naar het materiële universum zond, werd hij naar een specifieke situatie gestuurd. Dit wordt geïllustreerd in het verhaal van de Hof van Eden. In werkelijkheid is dit, zoals Maitreya uitlegt in zijn boek ‘Master Keys to Spiritual Freedom’, een soort spirituele schoolklas in het etherische rijk die is ontworpen om wezens voor te bereiden op de fysieke incarnatie op aarde. Een van de belangrijkste lessen die wordt onderwezen, is juist dat de Bewuste Jij zich overval op de materie kan projecteren, maar zich ook weer terug kan projecteren uit elke omstandigheid in de materie.

Om je een globale illustratie te geven: Stel je voor dat je de wens hebt om een acteur in een toneelstuk te worden. Je komt dan aan de achterkant van een theater binnen. Daar zijn rekken waaraan diverse kostuums hangen. Je ziet diverse mogelijkheden en dan vestig jij je aandacht op één kostuum, namelijk dat van Hamlet. Je stelt je vervolgens voor hoe het zou zijn om de wereld in die rol te ervaren en je neemt de beslissing om je daarop te projecteren. Je trekt het kostuum dus aan en doet de make-up op en loopt het toneel op om jouw persoonlijke versie van Hamlet op te voeren.

Dit is in essentie van wat de Bewuste Jij doet op Maitreya’s Mysterieschool. Hij begon diverse van tevoren vastgestelde rollen te spelen en leerde daardoor een rol te spelen zonder zich ermee te identificeren. Stel je eens voor dat jij Hamlet in een toneelstuk speelt. Om die rol goed te kunnen spelen moet jij je inleven in die rol door je echt voor te stellen hoe het is om Hamlet te zijn. Je weet echter nog wel dat jij Hamlet niet bent en na een poosje krijg je er genoeg van om met een schedel in je hand te staan en op ernstige toon te declameren: “Te zijn of niet te zijn!” Dus je verlaat het toneel gewoon, trekt het kostuum uit en daarna ben je weer in zuiver gewaarzijn. Je zou daarna misschien nog een rol willen proberen en dat gaat zo een poosje door.

Op een bepaald moment besef je echter dat je een hogere ervaring wilt. In plaats van alleen maar rollen te spelen die anderen voor je bepaald hebben, wil je ervaren hoe het is om je eigen rol te bedenken. Dit past perfect in de Wet van Vrije Wil, maar er zit een subtiele draai aan die heel weinig mensen hebben begrepen.

Stel je voor dat je achter het toneel staat en de diverse kostuums ziet die anderen hebben gemaakt. Wanneer je in zo’n kostuum stapt en het toneel oploopt, is het tamelijk gemakkelijk om te onthouden dat je een kostuum hebt aangetrokken dat anderen hebben gemaakt en je een rol speelt die anderen hebben verzonnen. Is het niet waarschijnlijk dat je langzamerhand begint te denken dat je Hamlet bent of denkt dat je niet in een theater bent maar op de echte wereld. Daardoor ga je waarschijnlijk niet geloven dat er iets is gebeurd, waardoor jij – hoewel je het kostuum op eigen kracht hebt aangetrokken – de kracht niet hebt om het kostuum uit te trekken en uit die rol te stappen.

Je zou kunnen denken dat jij, wanneer je op het punt komt dat jij je eigen rol wil bedenken, ook doet wat je in een theater zou doen. Je maakt een kostuum dat je daarna op een rek hangt en schrijft de rol die je gaat spelen. Je trekt daarna dit kostuum aan en loopt het toneel op wat het gemakkelijk maakt om te herinneren dat je een kostuum hebt aangedaan en dat ook weer uit kunt trekken. In werkelijkheid ligt de zaak wat subtieler.

Stel je voor dat je in plaats van een kostuum te maken dat je daarna aantrekt, een kostuum om je lichaam heen maakt. Met andere woorden, je merkt niet dat jij je naar een kostuum hebt geprojecteerd. In plaats daarvan bouw je geleidelijk het kostuum om jezelf heen en dat betekent dat je de wereld begint waar te nemen door het kostuum zonder dat je hebt ervaren dat je het kostuum hebt aangetrokken – en daardoor geen referentiekader hebt hoe het is om de wereld waar te nemen zonder dat kostuum. In plaats van abrupt het kostuum aan te trekken, groei je er langzaam in.

Dit kun je vergelijken met wat de meeste mensen ervaren wanneer ze geboren worden. Je hebt geen bewuste herinnering aan een bestaan in een ander rijk en dat je bij je geboorte een lichaam betrekt. In plaats daarvan denk je dat jouw zelfgevoel binnen het lichaam is begonnen en daardoor wordt het veel gemakkelijker om te geloven dat je geen bestaan hebt onafhankelijk van je lichaam.

Kun je begrijpen dat jij, als je het toneel opgaat en Hamlet speelt – en het daarna zolang blijft spelen dat je gaat geloven dat je echt Hamlet bent – je oorspronkelijke identiteitsgevoel kwijt bent geraakt? Je speelt geen rol meer; je zit gevangen in die rol. Je houdt niet langer een rol bezet, de rol bezit jou. Dit kan er precies gebeuren met de Bewuste Jij als hij zijn eigen rol begint te bedenken voor hij klaar is voor deze initiatie. De Bewuste Jij verandert hier niet door; alleen zijn zelfbewustzijn. En hij kan aan dit identiteitsgevoel ontsnappen door terug te keren naar zuiver gewaarzijn.

Concept 6: De verboden vrucht begrijpen

Het verhaal van de Hof van Eden spreekt over een verboden vrucht die Adam en Eva niet mochten eten. De slang misleidde Eva om van de verboden vrucht te eten omdat hij haar vertelde dat ze in goden zouden veranderen die goed en kwaad kenden. Maitreya legt dit diepgaand in zijn boek uit, maar de essentie van de lering is dat de ‘verboden vrucht’ verband houdt met het proces om te bepalen wat jouw rol te is. Het was eigenlijk niet zo dat die ‘verboden’ was, maar omdat het een heel subtiele en moeilijke initiatie was, werd die werd gereserveerd voor de meest gevorderde studenten. Als een student die initiatie te vroeg onderging, zou hij heel waarschijnlijk in die rol vast komen te zitten die hij had bepaald. Hij zou dan kwetsbaar worden voor de overtuiging dat hij er niet op eigen kracht uit zou kunnen komen.

Begrijp je hoe dat komt? Wanneer je ervaart dat jij je naar een van tevoren vastgestelde rol hebt geprojecteerd, is het gemakkelijker om te onthouden dat je ook nog een bestaan hebt buiten die rol om en dan kun jij jezelf gemakkelijker weer uit die rol projecteren. Wanneer je de rol echter om je heen maakt, dan heb je niet de ervaring dat jij je ernaar toe projecteert en heb je geen referentiekader. Dan wordt het moeilijker om te beseffen dat je het vermogen hebt om je weer uit die rol te projecteren naar zuiver gewaarzijn. In plaats daarvan ga je geloven dat je niet zuiver gewaarzijn bent, je bént de rol, de hele rol en niets dan de rol.

De rol van de leraar was dat hij een student moest voorbereiden op de initiatie om zijn eigen rol bedenken, maar ervoor te zorgen dat de student die zou kunnen transcenderen nadat hij er genoeg van had gekregen om de wereld in die rol te ervaren. Hoe heeft Maitreya dat gedaan? Je denkt misschien dat een leraar voor een spirituele klas staat en de klas frontaal lesgeeft en dat heeft Maitreya inderdaad gedaan. Je denkt misschien dat de leraar de studenten ook een één op één sessie zou geven en dit heeft Maitreya ook gedaan.

Maar zo heeft Maitreya echt ‘onderricht’ en waarom hij de Grote Initiator wordt genoemd: Neem nu een typisch nieuwe student. De student besluit een specifieke rol uit te proberen en maakt dan keuzes en voert handelingen uit in die rol. Als je de rol van Hamlet neemt, dan zou je kunnen doen wat het karakter heeft gedaan of je kunt ook besluiten om je leven te beschermen door degenen die je willen doden als eerste aan te vallen. Hoe leer je echter van je handelingen? Je leert door je handelingen te evalueren, maar nu komt het subtiele punt.

Je kunt de handelingen in een bepaalde rol eigenlijk niet evalueren zolang je de wereld nog steeds vanuit die rol ziet. Omdat elke handeling die je hebt verricht terwijl jij de wereld in die rol zag, gerechtvaardigd, noodzakelijk of de enig mogelijke keus zal lijken. Je leert enkel als jij je handelingen beoordeelt op grond van een referentiekader buiten die rol om. Dit referentiekader is natuurlijk Maitreya. In plaats van dat jij in die rol naar je handelingen kijkt, zal Maitreya je het perspectief geven van hoe hij naar jouw handelingen kijkt van buiten die rol. En hij zal je ook zijn Geest van Vriendelijkheid geven zodat je weet dat de leraar nog wel van jou houdt, zelfs als je iets gedaan hebt wat niet de beste keuze was en je kunt je vorige keuzes gewoon ongedaan maken door betere keuzes te maken.

Maar hoe geeft Maitreya je dit referentiekader? Hij doet dat niet door je te vertellen hoe hij jouw handelingen ziet. Om Maitreya’s kijk op jouw handelingen te weten te komen moet je gebruik maken van het vermogen van de Bewuste Jij om zichzelf overal naartoe te projecteren wat hij zich maar kan voorstellen. Dan moet jij tijdelijk uit je huidige rol stappen en één worden met Maitreya. Dan kun jij je handelingen zien zoals Maitreya ze beziet. Je ervaart zowel zijn realisme als zijn vriendelijkheid.

Kun je de ongelooflijke wijsheid zien van deze benadering – dit elimineert het probleem om in woorden te communiceren. Op dit moment lees je deze woorden en je begrijpt heel goed dat ze van buiten je gedachten, van buiten je huidige rol komen. Of je nu gelooft of ik de echte Jezus ben of iemand anders, in beide gevallen zie je mij buiten jou en daardoor neem je mijn woorden waar door jouw gedachten in plaats van in mijn gedachten. Het gevolg is dat je mijn woorden kunt tegenspreken of mijn woorden interpreteren via het filter van je huidige rol. Jouw beeld van mijn woorden is niet mijn mening, maar hoe mijn woorden via het filter van jouw rol verschijnen en dit betekent dat je mijn woorden niet kunt gebruiken om aan jouw rol te ontsnappen.

Hoe kun jij mijn lering volledig gaan begrijpen? Dat lukt nooit in woorden; alleen wanneer de Bewuste Jij projecteert dat hij één wordt met mij zodat je de lering ook ziet zoals ik die zie. Daarna moet je de barrière overwinnen die woorden zijn want ze zijn altijd onderworpen aan een interpretatie. Je hebt ook een referentiekader buiten je huidige rol gekregen dat je vervolgens in staat stelt om je geleidelijk niet meer te identificeren met de rol. De enig echte manier om iets van een spirituele leraar te leren is verder kijken dan de uiterlijke lering van de leraar en die als springplank te gebruiken om je af te stemmen op zijn Aanwezigheid totdat de Bewuste Zelf zich naar eenwording met de leraar kan projecteren.

Een nieuwe student zou door Maitreya getraind worden tot hij had bewezen dat hij zich naar een van tevoren vastgestelde rol kon projecteren en zichzelf ook weer uit die rol kon projecteren en één worden met Maitreya. Dat de student zich naar eenwording met Maitreya projecteerde, kwam vanwege de dichtheid van deze sfeer; het was voor nieuwe studenten moeilijk om weer één te worden met hun IK BEN Aanwezigheid. Daarom begonnen ze eerst te proberen om weer één te worden met een leraar die tastbaarder voor hen was. Het doel was echter eigenlijk dat een student op den duur in staat zou zijn om in elke willekeurige rol te stappen en zichzelf toch kon projecteren naar eenwording met de Aanwezigheid.

Wanneer de student altijd zijn referentiekader vanuit zichzelf zou kunnen halen door zichzelf naar eenwording met de Aanwezigheid te projecteren, dan was de student klaar om voor zichzelf te zorgen. Op dat moment was de student klaar voor de initiatie om zijn eigen rol te bedenken.

Concept 7: Incarneren en noodgedwongen incarneren

Ik heb gezegd dat de Bewuste Jij net een vensterruit is; er kan dus van beide kanten licht doorheen stromen. Dit betekent ook dat de Bewuste Jij naar beide kanten kan ‘zien’. Met andere woorden, de Bewuste Jij kan naar de IK BEN Aanwezigheid opzien en zeggen: “Ik ben die IK BEN”, wat betekent: “IK BEN wie ik daarboven ben.” Wanneer dit bewustzijn zich uitbreidt en totaal één wordt, kwalificeert de Bewuste Jij zich voor de ascensie. We zouden ook kunnen zeggen dat je IK BEN Aanwezigheid door de Bewuste Jij naar de wereld kijkt voor jij ontwaakt. Nadat je ontwaakt bent, kijkt de IK BEN Aanwezigheid naar zichzelf met de Bewuste Jij.

De Bewuste Jij kan op aarde neerkijken en zich met een bepaalde rol op aarde vereenzelvigen. Hij kan beslissen of hij wil ervaren hoe het is om de wereld in deze rol waar te nemen en zich in die rol tot uitdrukking te brengen. Hij kan zich vervolgens naar een fysiek lichaam projecteren met de bedoeling om die rol te openbaren. Als een student spiritueel in zijn eigen onderhoud kan voorzien voor hij incarneert, kan hij zich nooit volledig met het lichaam of een rol op aarde vereenzelvigen.

Je moet nu iets heel subtiels begrijpen. Als je met de leraar werkt, incarneer je niet en probeer je niet je eigen rol te bedenken totdat jij jezelf in spiritueel opzicht voor jezelf kunt zorgen en jij je IK BEN Aanwezigheid als referentiekader hebt. Dan zul je niet vast komen te zitten in een rol die jij voor jezelf bedenkt.

Het probleem dient zich aan wanneer een student besluit de initiatie te ondergaan om zijn eigen rol te bedenken voordat hij zichzelf spiritueel kan onderhouden. In dat geval zal hij zich waarschijnlijk van de leraar afscheiden en in zijn rol vast komen te zitten. Dit gebeurt omdat de student terwijl hij zijn eigen rol bepaalt, naar de leraar begint te kijken door het referentiekader van die rol. Daardoor begint de student de leraar bepaalde eigenschappen toe te dichten, bijvoorbeeld dat de leraar de student probeert tot iets te dwingen of te veroordelen om wat hij heeft gedaan. En zodra dit gebeurt, wil de student niet meer doen wat ik heb beschreven, namelijk zich naar eenwording met de leraar te projecteren.

Dit is een heel belangrijk punt waarvan je profijt kunt hebben als je er zorgvuldig over nadenkt. Zoals ik zei, wanneer jij je naar eenwording met Maitreya projecteert, zie jij je handelingen zoals hij ze ziet en dat overstijgt woorden en de interpretatie van woorden. Je kunt je hier niet echt voor verbergen. Zodra je dat niet meer wilt, kun je Maitreya nog wel zien en de woorden horen die hij tot je spreekt, maar die woorden zullen dan worden geïnterpreteerd met het filter van de rol die je op je hebt genomen. Dus als jij in je rol Maitreya ziet als een leraar die probeert te voorkomen dat je van die heerlijke vrucht eet – en die je vervolgens wil veroordelen omdat je hem niet hebt gehoorzaamd – dan zul je alles wat hij zegt interpreteren op een manier die het beeld dat je op hem projecteert, bevestigt.

Je zult je dan verder van Maitreya blijven afscheiden tot je bewustzijn naar een niveau zakt waarop je de mysterieschool niet meer kunt waarnemen. Dan val je letterlijk naar een fysiek lichaam. Dit wordt gesymboliseerd in het verhaal van Adam en Eva die zagen dat ze naakt waren nadat ze van de verboden vrucht hadden gegeten – ze namen zichzelf waar door het filter van de rol die ze hadden gemaakt. Ze probeerden zich vervolgens voor ‘God’ te verbergen, wat betekent dat ze weigerden om zich naar eenwording met Maitreya te projecteren. In plaats daarvan verborgen ze zich achter de uiterlijke schijn die alleen in hun eigen gedachten bestond. Het verhaal zegt vervolgens dat ze met geweld uit de tuin werden gegooid en in het zweet huns aanschijns moesten werken, maar dit is alleen maar de waarneming door de gescheiden rol. In werkelijkheid gebeurde dit allemaal in hun innerlijk en wezens die vielen, schiepen gewoon het beeld van de boze God en schreven dat erbij in het verhaal van Genesis.

We zouden dus kunnen zeggen dat je incarneert als je voor het eerst spiritueel meesterschap bereikt, terwijl je in een lichaam valt als je dat niet doet. En wanneer je daadwerkelijk valt, dan ben jij je er niet van bewust dat er ook nog een bestaan buiten de aparte rol en het fysieke lichaam bestaat en dat betekent dat het veel moeilijker wordt om je gevoel van zuiver gewaarzijn en het vermogen om je uit je huidige zelfgevoel of rol te projecteren weer terug te krijgen.

Concept 8: Het verschil tussen een extern en een intern referentiekader

Nu nog een subtiel onderscheid, en laat ik hetzelfde op twee verschillende manieren zeggen:

Punt 1: De IK BEN Aanwezigheid verblijft in een rijk met vibraties die veel hoger zijn dan de vibraties op de vier niveaus van het materiële universum. Het verschil is zo groot dat het een soort ‘observatiehorizon’ vormt. Je weet bijvoorbeeld wel dat je ogen slechts bepaalde vormen van licht kunnen zien. Als de frequenties van licht hoger of lager zijn, kunnen je ogen het licht niet zien – er is een horizon waar je ogen niet achter kunnen zien.

Wanneer de IK BEN Aanwezigheid voor het eerst een verlengstuk van zichzelf naar het materiële universum zendt, moet de waarneming van de Bewuste Jij afgestemd zijn op het rijk waar hij naartoe gezonden wordt – anders zou hij zijn zelfbewustzijn gewoon niet op dat rijk kunnen concentreren. Het is globaal vergelijkbaar met een radio die afgestemd moet zijn op een bepaalde frequentie om een bepaald station te kunnen horen.

Punt 2: Ik heb gezegd dat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn is. De vraag is nu hoe dat zuivere gewaarzijn in een rijk met een bepaalde vibratie kan komen en daar blijven. Wat zou kunnen voorkomen dat het zuivere gewaarzijn niet meteen weer uit het materiële rijk glipt; hoe kan hij zich blijven focussen op een bepaalde locatie zoals een fysiek lichaam op aarde?

Om je ervan te verzekeren dat het zuivere gewaarzijn van de Bewuste Jij op een bepaalde locatie blijft, projecteert de IK BEN Aanwezigheid de Bewuste Jij naar een van tevoren vastgestelde rol in een specifieke omgeving. Bijvoorbeeld, Maitreya’s Mysterieschool had een aantal van tevoren vastgestelde rollen. Dit betekent dat de Bewuste Jij niet naar de Mysterieschool afdaalde als zuiver gewaarzijn, hij daalde af naar een bepaalde rol en nam de Mysterieschool in die rol waar.

Het gevolg hiervan was dat de Bewuste Zelf wanneer hij voor het eerst afdaalt, niet direct de IK BEN Aanwezigheid kan waarnemen en daardoor zichzelf niet als een verlengstuk van de Aanwezigheid kan zien. Daarom heeft hij een leraar nodig die in hetzelfde rijk van vibraties is (zodat hij de leraar kan zien), maar die het Christusbewustzijn heeft bereikt en daardoor geleerd heeft zichzelf te accepteren als een verlengstuk van de Aanwezigheid. Deze leraar kan dan de Bewuste Jij begeleiden bij het verhogen van zijn zelfbewustzijn tot hij zowel de vibraties van deze wereld als de vibraties van zijn eigen IK Ben Aanwezigheid kan waarnemen – of zich erop kan afstemmen. We zouden kunnen zeggen dat het vergelijkbaar is met je ogen erop trainen om zowel het zichtbare als het ultraviolette licht te zien.

Dit is het proces van je persoonlijke Christusschap aannemen, waardoor de Bewuste Jij zijn eenwording met de ‘vader’, met zijn IK BEN Aanwezigheid, opeist. Je ziet meteen dat je een verlengstuk bent van de IK BEN Aanwezigheid en dat je oorsprong niet in de materiële wereld is. Je bent op de wereld, maar niet van de wereld. Wanneer je het punt bereikt waarop jij jezelf kunt onderhouden, ben je geslaagd voor Maitreya’s Mysterieschool, en dan heb je geen externe leraar meer nodig. Je hebt geen extern referentiekader meer nodig omdat je het interne referentiekader hebt dat je IK BEN Aanwezigheid is.

Het is belangrijk dat je nadenkt over het verschil tussen een leraar van buitenaf en de interne verbondenheid met je IK BEN Aanwezigheid. Laat ik je een globale illustratie geven. Ik heb gezegd dat de Bewuste Jij de wereld door het filter van een rol ziet, wanneer je een bepaalde rol op je neemt. Dit is vergelijkbaar met het opzetten van een gekleurde bril; alles wat je ogen zien, wordt gekleurd door die bril. Zoals Paulus zei: je ziet door een donker glas.

Laten we ons nu eens voorstellen dat je ogen zich ‘omdraaien’ en naar binnen kijken. Het brein zou bij wijze van spreken de ogen omdraaien en naar zichzelf kijken. In dat geval zou het niet mogelijk zijn om een bril voor je ogen te zetten en dat betekent dat je waarneming niet vervormd kan worden.

Begin je te begrijpen wat ik nu probeer uit te leggen? Dit is absoluut een essentieel punt als je voorbij een bepaald niveau op het spirituele pad wilt komen. We zouden kunnen zeggen dat er twee verschillende vormen van waarnemen beschikbaar zijn voor de Bewuste Jij. Je kunt naar buiten kijken naar de wereld waar je op gericht bent of je kunt naar binnen naar je IK BEN Aanwezigheid kijken. Wanneer je naar buiten kijkt, naar de wereld, dan kun je dat alléén doen in de rol die de Bewuste Jij op zich heeft genomen. Dat betekent dat je om naar binnen te kunnen kijken verder dan die rol móét kijken.

Je kunt alle spirituele zoekers op de wereld op een rij zetten en dan zie je dat veel mensen oprecht pogingen hebben gedaan op het spirituele pad. Ze hebben spirituele leringen bestudeerd en allerlei technieken beoefend en de meesten zouden met absolute zekerheid zeggen dat ze het ware spirituele pad hebben gevolgd. In werkelijkheid hebben de meesten het spirituele pad alleen gevolgd zoals zij dat pad zien door het filter van de rol die ze hebben aangenomen.

Alles wat ze doen op hun spirituele pad zal worden beïnvloed door hun waarneming en dat betekent dat deze mensen zich meer gaan identificeren met hun huidige rol. Hoe meer ze doen in een spirituele context, hoe meer zij zich gevangenzetten in de rol die hen ervan afhoudt om één te worden met de Aanwezigheid. In tegenstelling hiermee, het echte spirituele pad is dat jij je losmaakt uit je huidige rol. Pas als de Bewuste Jij beseft dat hij meer is dan die rol; dat hij een verlengstuk is van de Aanwezigheid, zou hij nooit meer gescheiden kunnen worden van de Aanwezigheid.

De essentiële vraag wordt dan hoe je verder kunt komen dan de wereld en het spirituele pad te zien in de rol die je moet transcenderen. Het énige antwoord is dat de Bewuste Jij moet beseffen en erkennen dat hij zuiver gewaarzijn is. Dan heeft hij het vermogen om zich uit zijn huidige rol te projecteren. Op de mysterieschool bereikte een student dit door zich naar eenwording met Maitreya te projecteren. Dan zou de student zijn handelingen zien zoals Maitreya ze zag en niet door het filter van de rol die voor die handelingen hebben gezorgd.

Als de student groeide, onderrichtte Maitreya hem echter ook om naar binnen te kijken en zijn handelingen te gaan zien zoals de IK BEN Aanwezigheid ze zag. Zie je het verschil? Je bent een geïndividualiseerd wezen en Maitreya ook. Maitreya kijkt naar de wereld vanuit een bepaald gezichtspunt. Het kan waardevol voor je zijn om het standpunt van Maitreya te ervaren omdat je dan een referentiekader hebt buiten je rol, je mentale kader, om. Uiteindelijk is dit niet het ultieme perspectief. Je bent geen verlengstuk van Maitreya; je bent een verlengstuk van je IK BEN Aanwezigheid. Op dezer manier groeien jij en je Aanwezigheid.

Maar dit is ook subtiel. Je IK BEN Aanwezigheid is géén extern wezen; hij is niet gescheiden van de Bewuste Jij. In feite hebben veel studenten een terugval in hun vorderingen gehad door hun IK BEN Aanwezigheid te zien als de theïstische God, namelijk een volmaakt wezen boven in de hemel. In werkelijkheid zul jij je IK BEN Aanwezigheid nooit bereiken zolang je hem buiten jou of gescheiden van jou ziet. Je Aanwezigheid zal niet tegen jou spreken als een donderende stem die uit een brandend bosje komt. Je Aanwezigheid zal zelfs niet in woorden tegen je spreken en dit is nog een belangrijk punt.

Woorden horen bij deze wereld en houden daardoor verband met en worden beperkt tot het vibratieniveau van deze wereld. Er zijn veel concepten die simpelweg niet overgebracht kunnen worden met woorden. Het is echter wel mogelijk om een impuls te krijgen van je Aanwezigheid die doorkomt in je bewuste geest als een boodschap die in woorden wordt overgebracht. Dit is vergelijkbaar met de manier waarop ik deze verhandeling door deze boodschapper geef. Het is echter essentieel om te begrijpen dat élke boodschap die in woorden gegeven wordt, enigszins vervormd zal zijn door je rol. Dus nogmaals, je moet echt leren om je naar eenwording met je IK BEN Aanwezigheid te projecteren zodat je de wereld ziet zoals jouw Aanwezigheid die ziet. Woorden heb je alleen maar nodig wanneer er afstand is, terwijl de ervaring dat je één wordt, afstand overstijgt.

We zouden kunnen zeggen dat er een stadium of niveau op het spirituele pad is waarop jij je Aanwezigheid buiten jou moet zien en dat je contact met hem maakt zoals je hem waarneemt. Maar om dat niveau te kunnen ontstijgen, is het noodzakelijk dat je zelfs het verlangen naar externe communicatie ontstijgt, vooral over persoonlijke beslissingen die je neemt. Je moet bereid zijn om beslissingen te nemen en je dan naar eenwording met de Aanwezigheid projecteren tot je de allerhoogste feedback krijgt.

Met andere woorden, zolang jij het spirituele pad benaderd door je uiterlijke waarneming, zul je nooit een bepaald niveau ontstijgen. Pas wanneer jij leert je innerlijke waarneming te gebruiken, zul je naar het niveau stijgen waarop je aan het echte pad naar Christusschap begint. Om op het pad te kunnen stappen naar Christusschap, moet je eerst de antichrist gaan begrijpen.

Concept 9: Het verschil tussen Christus en de antichrist

Ik heb gezegd dat de Bewuste Jij een ‘rol’ moet spelen om op de materiële wereld gericht te blijven. Hij begint met zichzelf naar een van tevoren vastgestelde rol te projecteren, maar daarna begint hij een rol ‘om zich heen’ te maken. Nu komt een fundamenteel onderscheid. Als de Bewuste Jij de aanwijzingen van de leraar opvolgt, zal hij zijn eigen rol pas gaan bepalen wanneer hij zichzelf spiritueel kan onderhouden en dat betekent dat de Bewuste Jij accepteert dat hij een verlengstuk van de IK BEN Aanwezigheid is. Hij heeft een innerlijk referentiekader en heeft geen uiterlijk referentiekader nodig.

Waarom is dit belangrijk? Wanneer jij je naar een van tevoren vastgestelde rol projecteert, heb je een extern referentiekader. Je weet dat de rol niet door jou bedacht werd; jij stapte er van buitenaf in. Wanneer jij je echter jouw eigen rol maakt, zul jij – als jij die rol volledig bepaalt – elk referentiekader buiten die rol verliezen. Je zult de rol niet zien als iets wat je aangenomen hebt; je zult je niet herinneren dat je een bestaan buiten die rol had net als de meeste mensen zich op aarde zich niet herinneren dat ze al voor hun geboorte bestonden. Het proces om je eigen rol te bedenken, kan – en in mystieke leringen is dit zo geweest – worden beschreven als een spirituele dood, zoals vergeten of een slaap. De bedoeling is natuurlijk dat het een grotere uitdaging om is door dit proces heen te gaan en daardoor tot meer groei leidt.

Hoe word je ‘wakker’ uit deze dood of dit vergeten zodra je alle uiterlijke herinneringen of je referentiekader bent kwijtgeraakt? Je doet dit door naar je innerlijke referentiekader, namelijk je IK BEN Aanwezigheid, te refereren. Wanneer jij je als een verlengstuk van je Aanwezigheid ziet, zal de rol die je definieert ook een verlengstuk zijn van je Aanwezigheid. Je zult daarom een herinnering hebben dat je rol bedacht werd als een verlengstuk van iets wat groter is dan de Bewuste Jij. Als jij probeert om hierachter te komen, kan de Bewuste Jij geleidelijk ontwaken met het volledige bewustzijn dat hij een verlengstuk is van de Aanwezigheid en dat hij enkel hier is om de open deur te zijn voor de Aanwezigheid – om de wereld te ervaren en zijn individualiteit uit te drukken door de wereld te verheffen.

Wanneer je een rol bepaalt die wordt gebaseerd op het gevoel dat je één bent met de Aanwezigheid, dan kun je die rol niet zien als een gescheiden rol. Daardoor kun jij je in die rol niet als een gescheiden wezen zien. Je kunt nooit gaan geloven dat je een god bent die kan bepalen wat waar is, zoals ik later zal uitleggen. Je weet dat er meer is dan alleen die rol, een hogere bedoeling, een hogere waarheid en als je naar meer duidelijkheid zoekt, zul je geleidelijk ontwaken.

Wat gebeurt er echter wanneer de student beslist om zijn eigen rol te bedenken voordat de leraar heeft gezegd dat hij er klaar voor is? Zo’n student kan de rol vanzelfsprekend niet in eenheid met de leraar bepalen en hij is ook nog niet voldoende één met de Aanwezigheid. Het gevolg is dat zo’n student zijn rol niet kan definiëren met het bewustzijn van Christus. Het bewustzijn van Christus is het verbindende of verenigende principe bij het scheppen, één zijn in alle verschillende vormen.

De enige optie van de student is dat hij zijn rol definieert op grond van het bewustzijn van de antichrist, maar hier heb je weer een subtiel onderscheid voor nodig. Ik besef dat mensen met een christelijke achtergrond de antichrist zullen associëren met iets wat overduidelijk en willens en wetens slecht is, zoals de satan of de duivel. In werkelijkheid is de antichrist eigenlijk niet slecht; die is gewoon het neutrale gevolg van het feit dat in een niet-geascendeerde sfeer de ‘materie’ nog zo dicht is dat die de onderliggende werkelijkheid verduistert dat alles uit het Wezen van de Schepper wordt geschapen.

Met andere woorden, wanneer je een niet-geascendeerde sfeer van binnenuit ervaart, kun je niet meteen waarnemen dat de materie in die sfeer wordt gevormd uit spiritueel licht, zodat je geen link tussen de vele verschillende vormen ziet. Je denkt dat vormen echt apart zijn en dat ze of van Gods koninkrijk gescheiden worden of zelfs zelfstandig bestaan.

Het belangrijkste punt is hier dat Christus het bewustzijn is dat ziet dat alles één is en de antichrist een bewustzijn is dat dit niet kan zien. De antichrist is dus noch slecht noch goed. De antichrist bestaat gewoon niet echt, die berust op een illusie; die is een illusie. Maar juist omdat die een illusie is, kan de Bewuste Jij een ervaring krijgen die hij niet kon krijgen met het bewustzijn van Christus. Dit is de ervaring dat je een gescheiden wezen bent en dat betekent dat je – onder andere – kunt ervaren hoe het is om boven andere wezens te staan of dat je anderen iets kunt aandoen zonder jezelf pijn te doen.

Als globale illustratie: overweeg eens hoeveel verschillende rollen je op aarde kunt spelen. Als jij je als een verlengstuk van de Aanwezigheid beschouwt, dan weet je dat het leven één is. Dan zou je rollen kiezen die de vrije wil van anderen niet schenden zoals leraren, spirituele gidsen, helers, uitvinders, schrijvers, acteurs, enzovoort. Je zou echter geen rol uitkiezen die de vrije wil van anderen schendt zoals piraat, dictator of misdadiger. Om te verdedigen waarom je zo’n rol kiest, moet je de geest van de antichrist gebruiken om te verbergen dat wat je anderen aandoet, ook jezelf aandoet.

Concept 10: Waarom er niets goed of slecht is in de geest van Christus

Vanwege de mentale beelden die het officiële christendom heeft bevorderd, zal het moeilijk voor mensen met een christelijke achtergrond zijn om te geloven dat de antichrist bestaat. De reden is dat hun beeld van zowel Christus als de antichrist is ontstaan door de illusie van de antichrist als een opzettelijke misleiding van de mensen met het doel om mensen in het bewustzijn van de antichrist gevangen te houden.

Het eerste probleem dat veel mensen hebben, is begrijpen dat er in het bewustzijn van Christus, geen onderscheid is tussen goed en slecht, er is geen waardeoordeel. De reden dat dit zo moeilijk te begrijpen is, is dat mensen nog niet hebben ervaren dat al het leven één is. Zoals ik zei, de Bewuste Jij is zuiver gewaarzijn, en zuiver gewaarzijn is één zijn. Wanneer je zuiver gewaarzijn ervaart, ervaar je gewaarzijn zonder differentiatie. Dit ervaart de Schepper.

Denk er nu eens over na dat er in het één zijn dat de Schepper is, geen mogelijkheid is om verlengstukken van de Schepper te maken die in zelfbewustzijn kunnen groeien. Om zelfbewuste, geïndividualiseerde wezens te kunnen zijn en om hen te kunnen laten groeien, moet er een wereld zijn die – hoewel van binnenuit waargenomen – gezien wordt als niet één. De wereld die verschillende vormen heeft, wordt met maar één bedoeling geschapen, namelijk om de groei in zelfbewustzijn mogelijk te maken door individuele wezens een contrast met het één zijn aan te bieden.

We zouden kunnen zeggen dat de Schepper een verlengstuk van zichzelf buiten het één zijn projecteert, waardoor het wezen in de illusie gaat geloven dat hij gescheiden is van zijn bron. Door ervaringen te krijgen in de illusoire wereld van gescheiden vormen en vervolgens te ontwaken uit de illusie dat je een apart wezen bent, groeit zo’n wezen in zelfbewustzijn. Hij keert dan terug naar het één zijn met zijn bron, hoewel hij zijn individualiteit behoudt als een wezen met het scheppersbewustzijn.

De hele bedoeling van de wereld van vorm is dus zelfbewuste wezens een ervaring te geven die in contrast staat met het één zijn; om die wezens door het vergeten heen te laten gaan en hen er daarna weer uit te wekken.

We zien nu dat het bewustzijn van de antichrist de illusie is dat je een apart wezen bent en dit stelt wezens in staat om door het vergeten heen te gaan. Het bewustzijn van Christus is het element dat ervoor zorgt dat hoever een wezen ook gaat in de illusie dat je een apart wezen bent, hij nooit de optie verliest om terug te komen in het één zijn. We zouden ook kunnen zeggen dat de antichrist het je mogelijk maakt om de illusie te krijgen dat je een apart wezen bent – hij wekt die illusie – en Christus stelt je in staat om je van die illusie te bevrijden. Let op wat ik net gezegd heb. Christus bevrijdt je niet van de illusie; hij geeft je de optie om jezélf te bevrijden.

Begin je het nu te snappen? Werkelijk alles wat met de geest van de antichrist werd bedacht, is slechts een illusie. Er is eigenlijk niets mis mee; er is niets slecht, kwaadaardig of zondig aan die illusie. De bedoeling ervan is dat je een contrasterende ervaring krijgt en alles wat er kan gebeuren in de illusie van de antichrist dient dit doel. De geest van Christus ziet de antichrist niet als slecht of kwaadaardig. Die ziet het alleen maar als een illusie.

Nu komt het essentiële punt. De Wet van Vrije Wil stelt een wezen in staat om in de illusie van de antichrist te geloven en zodra hij die gelooft, is het onmogelijk om te voorspellen hoever een wezen de spiraal van egoïsme in zou kunnen gaan. Maar hoever een wezen ook gaat, dit valt nog steeds binnen de Wet van Vrije Wil en levert nog steeds een contrasterende ervaring op. Daardoor kijkt de geest van Christus nooit naar een wezen alsof hij niet meer verlost kan worden. Die zou nooit oordelen dat een wezen zo slecht of kwaadaardig is geworden is dat hij niet weer één kan worden.

In tegendeel, de geest van Christus is geschapen om ervoor te zorgen dat een wezen nooit de optie kan verliezen om terug te keren naar eenwording, hoever hij ook gescheiden wordt. Hoe gaat dit in zijn werk? Het komt omdat niets ooit geschapen kon worden zonder de geest van Christus. De realiteit is dat je één bent en de geest van Christus is dus de realiteit. Zoals het Evangelie van Johannes zegt: “Zonder hem werd niets gemaakt dat gemaakt is.” Dit betekent dat geen vorm ooit geschapen kon zijn zonder de geest van Christus.

Het belangrijkste punt is dat de realiteit van Christus overal inzit in de wereld van vorm. Zoals ik heb gezegd: als de mens Christus niet zou verdedigen, dan zouden de stenen het uitschreeuwen. Zelfs als je naar een rots kijkt – als je verder kijkt dan de zintuiglijke ervaring – dan zie je dat alles één is zoals de wetenschap weet door moleculen, atomen en subatomaire deeltjes te ontdekken.

Mijn punt is dat hoe dicht de materie ook zou kunnen lijken, het alleen maar zo lijkt wanneer het wordt waargenomen vanuit een bepaalde rol, een rol die werd gedefinieerd op grond van de illusie dat je een apart wezen bent. En daarom zal er ongeacht de rol die je voor jezelf hebt bedacht omdat je dacht dat je gescheiden was, altijd iets zijn wat je kunt waarnemen in die rol wat je de optie geeft om de rol te transcenderen. Hoe gesloten jij je mentale kader ook hebt gemaakt, er zal altijd iets in dat kader zijn wat je – als je het erkent en er gebruik van maakt – in staat zal stellen om de Bewuste Jij weer in contact te brengen met het zuivere gewaarzijn en het kader te transcenderen.

Aan de andere kant zal het meeste wat je ziet met je mentale kader, de realiteit echter schijnen te bevestigen dat je mentale kader echt is en dan ben je pas echt een gescheiden wezen. De reden is dat de rol die berust op de illusie dat je gescheiden bent, werd gedefinieerd om de ‘realiteit’ te bevestigen van het gescheiden zelf. Wat in werkelijkheid betekent dat jij, wanneer je een rol maakt die wordt gebaseerd op gescheidenheid, niet zomaar een rol maakt: je bepaalt je eigen universum waarin jij de belangrijkste figuur bent. Je bent de ‘God’ in jouw wereld en enkel jij bepaalt wat goed en slecht is in jouw persoonlijke universum.

Concept 11: Wat het betekent om ‘op goden te lijken die weten wat goed en kwaad is’

Wanneer jij je eigen rol maakt op grond van het bewustzijn van Christus, wie of wat is dan het centrum van die wereld? Dat is natuurlijk je IK BEN Aanwezigheid en het belangrijkste punt is dit: Je neemt nog steeds de wereld waar vanuit jouw rol en je rol zal je niet het hele, onbelemmerde wereldbeeld geven, maar je bent verbonden met iets buiten die rol, je hebt een referentiekader dat er nog iets buiten die rol is. Daardoor identificeer jij je niet volledig met die rol  en dat betekent het volgende: Je bent er niet volledig van overtuigd dat de manier waarop jij de dingen in die rol ziet, een absoluut betrouwbare waarneming is. Je weet dat je een bril op hebt die je gezichtsveld vervormt. Je bent misschien nog niet in staat om te zien dat de glazen geel zijn en dat de lucht daardoor niet echt groen is, maar je weet in ieder geval wel dat jouw waarneming niet hetzelfde is als de werkelijkheid.

In tegenstelling daarmee, wanneer jij je eigen rol bepaalt voor je contact hebt gemaakt met je IK BEN Aanwezigheid, heb je geen referentiekader buiten die rol. Daardoor zul je denken dat je waarneming – de manier waarop jij het leven ziet door de gekleurde glazen in die rol – niet alleen de realiteit is; het is de énige manier om de realiteit te zien. Je ontkent dat je een gele bril op hebt en je bent ervan overtuigd dat de lucht groen is.

Begin je het te snappen? In het eerste geval erken je dat er een realiteit is buiten jouw rol om en niet door jou gedefinieerd kan worden, terwijl je in het laatste geval geen realiteit of gezag erkent die anders is dan de manier waarop jij de wereld waarneemt.

Ik weet dat dit een beetje lastig te begrijpen is. Bijvoorbeeld, veel christenen zouden – als ze dit zouden lezen – onmiddellijk beweren dat ze ook een werkelijkheid buiten hun rol erkennen, namelijk God. Maar de hypocrisie van deze bewering wordt onmiddellijk bewezen door het feit dat ze er vast van overtuigd zijn dan hun religie – gebaseerd op de onfeilbaarheid van de Bijbel – heeft bepaald hoe die werkelijkheid eruitziet.

Wanneer je níét door je rol wordt verblind, begrijp je dat jouw waarneming een limiet heeft. Dan besef je dat jij voortdurend moet proberen om je visie op de realiteit uit te breiden tot jij je rol volledig transcendeert. Daardoor kun jij jezelf nooit het gevoel geven dat je huidige inzicht en je huidige waarneming alles is wat je moet weten over de realiteit. In tegenstelling daarmee, wanneer jij je wel met je rol identificeert, zie je er de noodzaak niet van in om verder dan je waarneming te ‘zien’ of ontken je de noodzaak dat je dit moet doen. Je denkt dat jouw waarneming van het leven de enig mogelijke of de enig juiste is.

Begrijp je wat dit betekent? Wat je waarneemt in élke rol is níét de realiteit; het is een mentaal beeld van de realiteit dat je in gedachten hebt gemaakt. Je gelooft misschien dat je religieus bent en dat God het middelpunt van je wereldbeeld is. Het is echter niet de echte God die het centrum van je leven is; het is een gesneden beeld van ‘god’, geschapen uit de illusie dat je een apart wezen bent.

Als je nu een stapje naar achteren doet, dan zie je de echte realiteit. Zodra je in een bepaalde rol stapt, zúl je het leven ‘zien’ door het filter van die rol. Er is geen manier om daaraan te ontkomen en de wereld zien vanuit die rol geeft je precies de gelegenheid om te groeien. Die groei komt echter omdat je eerst die rol doorziet en je daarna van die visie bevrijdt, zodat je het leven ziet vanuit het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid terwijl je nog in die rol bent. Dit betekent dat groei enkel ontstaat wanneer de Bewuste Jij verder kijkt dan die rol.

Wanneer jij je níét vereenzelvigt met die rol, zul je bewust erkennen dat er een realiteit buiten die rol is en dat je daar contact mee moet maken. Wanneer jij je wel met die rol identificeert, denk je dat je waarneming in die rol je de realiteit laat zien zoals die echt is. In het eerste geval is het centrum van je wereld een realiteit die buiten de waarneming van de je rol valt, terwijl in het laatste geval het centrum van je wereld een mentaal beeld is dat gevormd werd in die rol. Daardoor ben jíj in het laatste geval de ‘god’ van jouw wereld. Jij bent het wezen dat de overtuiging heeft gekregen dat je in staat bent om de realiteit te definiëren volgens jouw waarneming, wat inhoudt dat jíj het nu op je genomen hebt om als een ‘god’ te zijn die kan bepalen wat goed of slecht is.

Dit wil niet zeggen dat ieder menselijk wezen op aarde zijn of haar persoonlijke God of beeld van de realiteit heeft. De meeste mensen hebben een beeld van God en de realiteit overgenomen dat door wezens werd bepaald die de mensheid in hun macht proberen te krijgen. Niettemin heeft elke persoon de benadering van het leven geaccepteerd dat jij de waarheid kunt bepalen op basis van je waarneming en dat die ‘realiteit’ in je mentale kader kan passen. In contrast daarmee: Degenen die op de Weg naar Christus zijn, beseffen dat ze niet het vermogen hebben om te bepalen wat de waarheid is – zij moeten de waarheid vinden. De realiteit zal ook nooit in hun mentale kader passen of zich daaraan aanpassen – ze moeten hun mentale kader transcenderen om de realiteit te ervaren zonder een bepaald filter.

Zie je het essentiële verschil? In het eerste geval hebben de mensen geen referentiekader buiten het mentale kader dat door hun rol werd gevormd. Ze slagen er niet in om te begrijpen dat de rol bepaalt hoe zij de wereld zien en daardoor toont hun waarneming hen niet de wereld; die toont hen hun rol. Zolang mensen er niet in slagen dit te zien, kunnen ze de rol niet transcenderen omdat alles wat zij ‘zien’ door de rol die rol zal bevestigen. Een klassieke catch-22.

Dus waar komt goed en kwaad dan vandaan? De Schepper is één en als alles één is, dan is er ook geen differentiatie. Om verschillende vormen te kunnen maken moet alles wat één is, worden gedifferentieerd in meer dan één. De Schepper begint door zich als twee polariteiten te manifesteren, namelijk de uitbreidende kracht (de mannelijke) en de samentrekkende kracht (de vrouwelijke). Voor de geest van Christus zijn dit gewoon twee manifestaties van hetzelfde, dus zijn zij niet gescheiden van elkaar of het tegenovergestelde van elkaar. Ze zijn geen tegenstanders en heffen elkaar niet op; ze vullen elkaar aan en door de wisselwerking tussen die twee wordt nieuw leven geschapen.

Voor de geest van de antichrist zijn er echter twee indelingen; die zijn gescheiden, het zijn tegengestelden. Ze moeten elkaar opheffen en dit illusionaire gezichtspunt zorgt ervoor dat het idee ontstaat dat een van die indelingen juist is en de andere onjuist, de ene is goed en de andere slecht.

Zie je het essentiële onderscheid? In de geest van Christus zijn er geen tegenstellingen. Christus ziet de antichrist zelfs niet als zijn eigen tegenstelling. Christus ziet altijd de realiteit dat alles één is en daardoor ziet hij dat de antichrist – en iedere indeling die daardoor ontstaat – gewoon een illusie is; die is geen realiteit en bestaat niet permanent. Iets wat niet echt bestaat, is níét het tegenovergestelde van de realiteit omdat iets wat niet echt bestaat nóóit de werkelijkheid of zelfs het tegenovergestelde kan opheffen. Iets wat echt is, kan niet beïnvloed worden door iets wat niet echt is.

De geest van Christus ziet dat goed en slecht het product zijn van de onechtheid van de antichrist. Hij ziet dat wat de antichrist zowel als goed als slecht definieert, alleen maar illusies zijn. In de geest van Christus bestaat geen goed of slecht; alleen iets wat echt en onecht is. Eén zijn is alles wat uiteindelijk echt is en daardoor is de waarheid dat alle gedifferentieerde vormen uitdrukkingsvormen zijn van het onderliggende één zijn van de Schepper.

Niets is natuurlijk van de Schepper gescheiden; gescheidenheid is slechts een illusie. Gescheidenheid heeft zelfs geen onafhankelijk bestaan. Het is niet correct – zoals de geest van de antichrist denkt – dat je de wereld kunt verdelen in twee aparte sferen. Er is geen enkele wereld gescheiden van de Schepper. Gescheidenheid ‘bestaat’ slechts in de gedachten van een wezen dat de wereld door het filter van de geest van de antichrist waarneemt. Het is geen echte situatie; het is een wáárgenomen situatie, een verschijning en die kan enkel bestaan in de gedachten van een wezen dat ervan overtuigd is dat hij een ‘god’ is die het recht en het vermogen heeft om te bepalen wat echt is of niet. Welke wezens kunnen ooit zo spiritueel blind zijn?

Concept 12: De geest van de antichrist en de kracht van de antichrist

We hebben elders de val gedetailleerder uitgelegd, maar dit is een korte samenvatting. In de eerste sferen die werden gevormd, maakte geen enkel wezen gebruik van het bewustzijn van de antichrist om zijn eigen rol te bedenken. Toen de sferen echter langzamerhand dichter werden, gebeurde het dat er in de vierde sfeer een aantal wezens was dat zich wel liet misleiden en de illusie geloofde dat je een apart wezen bent. Deze wezens mochten hun rol bepalen op basis van gescheidenheid omdat de Wet van Vrije Wil dit toestaat.

Nogmaals, deze wezens waren niet wat de meeste mensen slecht noemen. Ze wijdden zich eigenlijk aan het verheffen van hun sfeer en wilden graag in alles uitblinken wat zij deden. Niettemin raakten ze geleidelijk zo verblind door de illusie dat je een apart wezen bent dat ze begonnen te geloven dat zij het vermogen hadden om te bepalen wat de realiteit is. Ze begrepen Gods plan om hun sfeer te verheffen niet meer, maar zij waren wel zo verstandig dat zij konden bepalen hoe Gods plan eruit moest zien. Tegelijkertijd begonnen ze te geloven dat ze superieur waren aan andere wezens in die sfeer en daardoor probeerden ze in een hoge positie te komen. Het werd hen toegestaan om die positie in te nemen omdat men hoopte dat ze door deze wens te openbaren op den duur genoeg van die ervaring zouden krijgen en daardoor in staat zouden zijn om de rol te transcenderen die ze voor zichzelf hadden gedefinieerd.

Na een lange periode kwam de sfeer bij het punt waarop die eraan toe was om te ascenderen en de reden was dat de overgrote meerderheid van de wezens in die sfeer het punt had bereikt dat ze persoonlijk konden ascenderen. Ze hadden dit gedaan door hun rol te transcenderen en opnieuw contact te maken met hun eigen Aanwezigheid. Helaas waren de wezens die een rol hadden waarin ze zich superieur aan anderen voelden, nog niet eens begonnen die rol te transcenderen. In plaats daarvan waren ze zich steeds meer gaan vereenzelvigen met die rol en waren er vast van overtuigd dat hun mentale beelden echt waren en dat de werkelijkheid was zoals zij die zagen. Daarom was het een grote schok voor die wezens toen ze werden geconfronteerd met de realiteit dat hun sfeer klaar was om te ascenderen, maar zij nog niet. Plotseling zagen ze dat zij nog niet zover waren – ze zagen dat ze ‘naakt’ waren – en dat veel van de wezens van wie ze dachten dat die onder hen stonden, hen waren gepasseerd in hun spirituele ontwikkeling.

Die wezens hadden op dat moment de perfecte kans om te beginnen aan het proces om hun rol te transcenderen. Een aantal van hen maakten daar gebruik van en werden geholpen om snel vorderingen te maken zodat zij ook met hun sfeer konden ascenderen. Er waren echter ook enkelen die ervoor kozen dat om niet toe te geven dat hun waarneming van zichzelf en de wereld niet overeenkwam met de realiteit. Ze hadden zo’n spirituele hoogmoed dat ze niet eens wilden overwegen dat hun waarneming beperkt was en ze kozen voor de optie om te rebelleren tegen het hele proces van de ascensie. Daardoor konden ze niet met hun sfeer ascenderen en in plaats daarvan vielen ze in de sfeer die werd geschapen toen de vorige ascendeerde. In vorige leringen hebben we deze wezens gevallen engelen of gevallen wezens genoemd.

Over dit onderwerp valt nog veel meer te begrijpen dan Maitreya zelfs in zijn boek onthult, maar op dit moment wil ik één belangrijk punt noemen. Het is niet juist om te zeggen dat die wezens vielen als één coherent geheel. Het is niet correct dat er één opperleider was zoals Lucifer die het hoofd van de gevallen engelen was. Om dit te begrijpen moet je een subtiel, maar zeer belangrijk onderscheid maken.

De Schepper bestaat uit één geheel. Als je één bent, kunnen er geen indelingen zijn. Daardoor zijn er in het bewustzijn van Christus geen indelingen. Indelingen bestaan slechts als illusies in het bewustzijn van de antichrist, maar dat betekent dat het bewustzijn van de antichrist nooit tot een geheel verenigd kan worden. Wezens die verblind zijn door deze denkwijze, kunnen nooit een echte eenheid vormen, gebaseerd op de visie van de onderliggende eenheid achter alle verschillende vormen. Ze kunnen wel schijnbaar een geforceerde eenheid vormen, maar alleen wanneer ze tegenover iemand anders staan die ook gevangenzit in de gescheidenheid. Daardoor zullen de gevallen engelen altijd gesplitst zijn in minstens twee partijen die tegen elkaar strijden.

Zoals ik zei, heeft de Schepper zich als twee polariteiten gemanifesteerd, namelijk die van uitbreiden en samentrekken. Gezien vanuit het bewustzijn dat je gescheiden bent, lijken het tegenstellingen. Dus toen wezens in de vierde sfeer vielen, vielen sommigen omdat zij de uitbreidende kracht vervormden en anderen vielen omdat zij de samentrekkende kracht vervormden. Vanaf het allereerste begin had je al een verdeling van gevallen wezens in twee groeperingen. Beide groeperingen zijn verder opgesplitst, maar het belangrijkste punt is dat deze gevallen wezens de kracht van de antichrist vormen. Niettemin is het een kracht die verdeeld is en altijd verdeeld zal zijn.

Hoewel er veel indelingen zijn, kunnen we globaal over twee categorieën spreken:

• De wezens die de samentrekkende kracht van de moeder hebben vervormd, zijn degenen die totaal egoïstisch zijn. Ze willen gewoon doen wat ze willen doen, welke gevolgen dat ook voor anderen, voor zichzelf of voor het verheffen van hun sfeer heeft. Ze zijn totaal egoïstisch en staan klaar om anderen op alle mogelijke manieren geweld aan te doen.
• De wezens die de uitbreidende kracht van de vader hebben vervormd, zijn ook egoïstisch, maar zijn er niet zo volledig door verblind geraakt. Daardoor zijn zij berekenender. Hun uiteindelijke doel is dan ook dat ze andere mensen tot iets willen dwingen, maar zij beseffen dat openlijke of fysieke dwang niet de beste manier is om mensen in hun macht te krijgen. Daarom proberen zij de mensen te verleiden om hen te volgen.

Kun je nu deze twee naast elkaar leggen en globaal het effect zien? Kun je zien dat deze twee groepen gevallen wezens die door hun persoonlijke neigingen te openbaren inderdaad als ‘goden’ zijn geworden die bepalen wat goed en slecht is? De eerste categorie bestaat uit wezens die de meeste mensen vanzelfsprekend als slecht beschouwen, maar de tweede categorie bestaat uit wezens die de meeste mensen als goed zouden beschouwen.

De eerste groep bestaat uit wezens die proberen mensen tot iets te dwingen, maar ze proberen mensen met macht ook te misleiden, zoals het satanisme doet. Daardoor hebben ze een kracht gevormd die de meeste mensen kunnen zien als het kwaad. De tweede groep heeft hier zijn voordeel mee gedaan door zichzelf neer te zetten als het tegenovergestelde van de kracht van het kwaad. We zouden kunnen zeggen dat de eerste groep zegt: “Volg ons vanwege wat je voor jezelf kunt doen”, terwijl de andere groep zegt: “Volg ons vanwege wat je voor God (of een andere goede zaak) kunt doen.”

Kun je het nettoresultaat zien? Zowel wat de mensen als het kwaad zien als wat ze als het goede zien, wordt bepaald door het bewustzijn van de antichrist dat de enige geest is waarin de indeling tussen goed en kwaad echt kan lijken. Zodoende wordt aan mensen het vervormde beeld gepresenteerd dat ze slechts twee opties hebben. Ze onderwerpen zich of aan de kracht van het kwaad of ze gehoorzamen de kracht van het goede. Maar de naakte waarheid is dat ze in beide gevallen de leiders van de gevallen engelen volgen en dat zal je in geen geval bij het Christusschap of de ascensie brengen.

Aan welke kant je ook staat in deze dualistische strijd, je zult je ascensie niet behalen. Je zult je enkel verbinden aan een strijd die heel lang door kan gaan – tot je sfeer in haar totaliteit klaar is om te ascenderen en alle wezens uiteindelijk voor de keuze komen te staan: Kies je voor de realiteit van Christus of blijf je voor het onechte van de antichrist kiezen? Dit is de keus die beschreven wordt in Deuteronomium 30:19:

Ik roep vandaag hemel en aarde als getuigen op: u staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen.

Concept 13: Waarom de geest van de antichrist onderworpen is aan de tweede wet van de thermodynamica

Wat is leven en wat is dood? Het leven is een proces van groeien in zelfbewustzijn, terwijl de dood een proces is waarin je steeds meer de illusie krijgt dat je een apart wezen bent. Het punt is: Zodra jij jouw eigen rol bepaalt en er verblind door raakt, ben je onbereikbaar voor je spirituele leraar. Zoals ik heb gezegd, als je eenmaal besloten hebt om je voor Maitreya te verbergen kan hij niets meer doen om jou te bereiken.

We zien nu dus dat het bewustzijn van de antichrist een catch-22 vormt waaruit schijnbaar geen uitweg is. Zodra je in een rol zit die door het bewustzijn van de antichrist is gedefinieerd, zal die rol je totale waarneming van het leven vervormen. Zolang jij je er niet van bewust bent dat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn is en het vermogen bezit om zich buiten die rol te projecteren (zolang je weigert dat vermogen te gebruiken) is er geen manier om aan de illusie te ontsnappen – of toch wel?

Als jij je niet buiten het mentale kader kunt projecteren dat jouw waarneming heeft gevormd, kun je er alleen aan ontsnappen als jouw mentale kader instort; dat er wordt bewezen dat je wereldbeeld onjuist is – en dan begint te redeneren dat er iets ontbreekt aan jouw wereldbeeld. Begrijp je het punt? De Schepper was zich heel erg bewust van de mogelijke consequenties om niet-geascendeerde wezens vrije wil te geven. De Schepper wist echter ook dat dat je in zelfbewustzijn groeit door keuzes te maken op grond van je huidige zelfgevoel en daarna de consequenties van die keuzes te ervaren.

Daarom heeft de Schepper het materiële universum als een reusachtige feedbackmachine ontworpen. Je kunt op twee manieren feedback krijgen. Je kunt feedback krijgen door de Bewuste Jij naar de geest van de spirituele leraar te projecteren. Of je kunt die feedback krijgen als de kosmische spiegel fysieke omstandigheden naar je reflecteert die je bewustzijnsstaat openbaren. Dit hebben wij de Harde Leerschool genoemd.

We kunnen dit ook beschrijven door te zeggen dat Gods wet op zo ‘n manier is ontworpen dat niets stil kan blijven staan. Je gaat omhoog naar het Christusbewustzijn als je de kracht van God in jou gebruikt of je wordt naar beneden getrokken naar de geest van de antichrist door een kracht die zit ingebouwd in de materiële wereld. Deze kracht noemen geleerden de tweede wet van de thermodynamica en die zal elke structuur in een gesloten systeem afbreken. Een gesloten systeem is vanzelfsprekend een geest die gevangenzit in zijn eigen waarneming en weigert verder te zien.

Die tweede wet kan de kracht van de dood worden genoemd, maar in feite is het geen kwaadaardige of slechte kracht. Het is eigenlijk een veiligheidsmechanisme dat ervoor zorgt dat de Bewuste Jij – die zuiver gewaarzijn is en geen bepaalde vorm heeft – niet altijd vast kan blijven zitten in zijn identificatie met de vorm, met een bepaald gevoel van een gescheiden zelf.

Het subtiele onderscheid is dat zodra je de wereld door het filter van de antichrist ziet, de kracht van de tweede wet natuurlijk enigszins als een bedreiging voor je zal lijken. Die wordt gezien als een kracht die probeert je levensgevoel weg te nemen, namelijk het gevoel dat je een gescheiden zelf bent in een bepaalde rol. En de psychologische consequentie hiervan is dat, zodra jij je eigen rol bepaalt op grond van het bewustzijn van de antichrist, angst voor de dood het onvermijdelijke gevolg is.

Zolang je met een spirituele leraar werkt, heb je geen angst voor de dood. Waarom zou je die hebben, wanneer je weet dat de Bewuste Jij nooit in een vorm vast kan blijven zitten en wanneer jij je als verlengstuk van een onsterfelijk spiritueel wezen beschouwt? Je weet dat je vrij bent om te experimenteren met elke rol die jij kunt bedenken en dat jij je altijd uit elke rol kunt projecteren die je ooit in de materie zou kunnen bedenken.

Alleen wanneer je een rol maakt voor jij jezelf spiritueel kunt onderhouden, raak je volledig verblind door die rol. Dan pas kan de Bewuste Jij ‘vergeten’ dat hij zuiver gewaarzijn is en gaat vrezen dat hij vastzit in de rol en dat hij er niet op eigen kracht uit kan komen.

Mijn punt is dat de oorspronkelijke gevallen wezens in hun spirituele hoogmoed geloofden dat God hun vrije wil inperkte. Ze dachten dat als ze alleen als ze tegen God en Gods wet rebelleerden, hun ware vrijheid opeisten om elke keus te maken die ze wilden. Deze illusie werd veroorzaakt door het feit dat het voor hen leek alsof ze de macht van een god hadden opgeëist, namelijk het recht om te bepalen wat goed en slecht was – wat betekent dat ze altijd een maatstaf zouden kunnen stellen waardoor hun eigen acties altijd juist waren.

Ze beseften niet dat ze door zich af te scheiden van de levenskracht, niet konden ontsnappen aan de onmiskenbare angst voor de dood. In plaats van een staat van ultieme vrijheid te krijgen veroordeelden zij zich tot een gevangenis waarin al hun gedachten en handelingen maar op één doel gericht waren, namelijk de angst voor de dood zo verlichten dat ze denken dat ze daarmee kunnen leven. Dit heeft een paar belangrijke complicaties die in principe een nieuw licht zullen werpen op elke menselijke handeling.

Concept 14: Het concept zonde en het valse pad naar verlossing

Als een wezen gevallen is door willens en wetens tegen Gods wet te rebelleren, staat hij voor twee overwegingen van ‘leven-en-dood’. De ene is de angst voor de dood verlichten door een illusie te wekken die het laat lijken alsof je de dood kunt bedriegen. De andere is hoe je een blijvend bestaan kunt handhaven in het rijk waar hij in gevallen is. Laten we eens naar de laatste kijken.

Ik heb gezegd dat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn is. Hij wordt naar de wereld van vorm gezonden dat een rijk is waarin alles van energie wordt gemaakt. Deze energie komt van het Wezen van de Schepper en dat betekent dat de energie waar de wereld van vorm van wordt gemaakt, niet in de wereld van vorm wordt geproduceerd en daardoor geen onafhankelijk bestaan heeft. Op persoonlijk niveau betekent dit dat de Bewuste Jij energie nodig heeft om iets op deze wereld te kunnen doen. En hij krijgt die energie van de IK BEN Aanwezigheid. De Bewuste Jij kan geen energie produceren; hij kan alleen de energiestroom die uit de Aanwezigheid stroomt, richting geven.

Ik heb eerder al het beeld gegeven van een flexibele buis met een lens aan het eind. De energie van de Aanwezigheid stroomt door die buis en dat betekent dat de hoeveelheid energie die de Bewuste Jij kan ontvangen in directe verhouding staat tot de diameter van de buis. Wanneer de Bewuste Jij begint te handelen in een gescheiden rol die door het bewustzijn van de antichrist wordt bepaald, zullen die handelingen onvermijdelijk egoïstisch zijn. Dan zullen ze vaak de vrije wil van anderen schenden en dit zorgt voor dat iemand minder energie van de Aanwezigheid ontvangt.

Dit is het principe dat ik beschreef in de parabel over de talenten. Als je de energie die je ontvangt, gebruikt om al het leven te verheffen, zul je meer ontvangen. Als je die gebruikt om jezelf te verheffen en anderen naar beneden te halen, dan zul je minder ontvangen. De consequentie is dat je, als jij de vrije wil van anderen blijft schenden, op den duur op een punt zult komen waarop je enkel nog genoeg energie overhoudt om je fysieke lichaam in leven te houden. Op dat moment zul je het gevoel hebben dat je geen kracht hebt en zo overweldigd worden door de angst voor de dood dat je een depressie krijgt. De oorspronkelijke gevallen wezens kwamen al heel snel op dat punt, maar ze hadden manieren gevonden om de dood ‘voor de gek te houden’. Ze deden dit door energie van andere wezens te stelen die een grotere verbinding hadden met hun Aanwezigheid.

Hoe stelen de gevallen wezens energie? Er zijn myriaden specifieke manieren, maar er zijn twee hoofdcategorieën. De wezens die de meeste mensen als kwaadaardig zien, zullen energie stelen door middel van geweld. Bijvoorbeeld, als iemand je boos maakt, zul je iets van de energie die je van je Aanwezigheid hebt ontvangen, verlagen naar het niveau van boosheid. De ander – of niet belichaamde duistere krachten – kunnen die energie dan in zich opnemen. Een ander voorbeeld is oorlog. Wanneer er bloed vergoten wordt en wanneer er negatieve emoties worden opgewekt in een strijd, dan wordt er energie losgelaten. Zowel mensen als duistere krachten kunnen deze energie absorberen. Wanneer ze genoeg energie absorberen, worden ze heel ‘dronken’ en dit geeft hen het gevoel dat ze heel machtig zijn, onoverwinnelijk en de dood te slim af zijn geweest. Dit gevoel zal een poosje duren en dan moeten ze meer energie stelen om weer ‘high’ te kunnen worden.

De andere hoofdcategorie wordt vertegenwoordigd door de wezens die de meeste mensen als goed beschouwen en zij bedriegen mensen om hen energie te geven omdat zij denken dat ze een groter belang dienen. Met andere woorden, wanneer je gedwongen wordt energie los te laten door de ‘kwaadaardige’ wezens, dan weet je dat je gedwongen wordt, maar wanneer je misleid wordt door de ‘goede’ wezens, dan heb je niet het gevoel dat je gedwongen wordt en heb je vaak het gevoel dat je een bijdrage levert aan een goede zaak, misschien zelfs wel het allerhoogste belang van God. Wat is dat belang?

De ‘goede’ gevallen wezens hebben een heel verkeerd beeld van God geschapen en wat Gods plan is met dit universum. Ze hebben de illusie gewekt dat het universum in een epische strijd verwikkeld is tussen God aan de ene kant en de duivel – Gods tegenstander – aan de andere kant. Daardoor hebben de ‘goede’ gevallen wezens de ‘slechte’ gevallen wezens handig gebruikt en geprojecteerd dat zij de kracht van de duivel zijn. Ze hebben daarna ‘God’ gedefinieerd als het boze wezen in de lucht dat niet rechtstreeks met deze wereld kan werken. Deze verre God heeft dus een tussenpersoon nodig op deze wereld en de ‘goede’ gevallen wezens hebben zich daarna schaamteloos als die tussenpersoon opgesteld.

Met andere woorden, de meest bedrieglijke gevallen wezens beweren dat zij Gods vertegenwoordigers op aarde zijn en dat zij de enige manier voor mensen zijn om verlossing te krijgen. De manier om deze verlossing te waarborgen is dat ze de ‘goede’ gevallen wezens in hun voortdurende strijd tegen de ‘slechte’ gevallen wezens moeten steunen. Want het is natuurlijk in Gods allergrootste belang dat de krachten van het kwaad vernietigd worden en dat betekent dat je door God gerechtigd bent om zelfs de meeste kwaadaardige middelen te gebruiken om het kwaad te vernietigen. En wanneer de ‘goede’ gevallen wezens genoeg volgelingen hebben, ontvangen ze ook hun licht, worden dronken en hebben het gevoel dat ze de dood te slim af zijn geweest.

Hoe krijgen de gevallen wezens de mensen echter zover dat ze deze krijgslist geloven? Ze doen dit door handig gebruik te maken van juist de kracht die hen motiveert, namelijk de angst voor de dood. Zoals ik heb gezegd, zodra je geen contact meer hebt met je IK BEN Aanwezigheid, zúl je onderworpen zijn aan de angst voor de dood. Geen enkel wezen kan hiermee leven; ieder wezen moet een manier vinden om die angst voor de dood te reduceren naar een niveau waarop hij ermee kan leven – en dan vorm jij je eigen wereldbeeld, je eigen ‘universum’. De ‘goede’ gevallen wezen hebben het concept zonde bedacht, iets wat de angst voor de dood versterkt, maar ze bieden de mensen ook iets wat op een gemakkelijke uitweg lijkt, namelijk de ‘goede’ gevallen wezens volgen en alles doen wat zij zeggen.

In de vierde sfeer waren wezens die zich in schijnbaar machtige posities hadden geïnstalleerd en om hun gevoel van macht te versterken hadden ze volgelingen getrokken. Wie waren deze volgelingen? Dat waren wezens die niet bereid waren om de verantwoording te nemen voor hun eigen ascensie en hun eigen beslissingen. Er ontwikkelde zich een wederzijds afhankelijke relatie tussen de wezens die macht wilden en de wezens die geen beslissingen wilden nemen. Toen de leiders vielen, volgden veel van hun volgelingen hen blindelings en geloofden de diverse ‘rechtvaardigingen’ die de leiders hen gaven om niet te ascenderen.

Dit patroon van de blinden die de blinden volgen, gaat tegenwoordig nog steeds door en door de millennia heen heeft het ook veel andere wezens getrokken om de blinde leiders in kerk en staat te volgen. Maar kun je zien dat de basis waarom de ‘goede’ gevallen wezens zoveel macht over hun volgelingen hebben gekregen, precies de illusie is die ze hebben gewekt? Die illusie zegt in beginsel het volgende: Er ging iets fout in Gods plan met het universum en God heeft ons het gezag en de plicht gegeven om dat in orde te maken!

Kun je echter het rookgordijn gaan doorzien? In werkelijkheid ging er helemaal niets mis met Gods plan. Alleen in de geest van de antichrist vind je het concept dat er iets fout is gegaan en dat elk niet-geascendeerd wezen de visie of de macht heeft om dat in orde te maken. In de geest van Christus, is het volkomen duidelijk dat het universum helemaal intact is en dat alles volgens plan verloopt. De illusie van de epische strijd is enkel een schepping van de geest van de antichrist. Er is geen epische strijd tussen God en de duivel, want God is echt en de duivel is onecht – en de geest van Christus weet dat iets wat echt is, niet kan worden aangetast door iets wat onecht is.

De strijd is dus niet tussen God en de duivel, maar tussen twee groepen gevallen wezens, van wie de ene zo dronken van macht is dat die in feite denkt dat ze Gods plan kunnen bedreigen en de ander is zo dronken van hoogmoed dat ze denken dat ze beter dan God weten hoe het universum werkt of zou moeten werken.

Kies vandaag wie jij wilt dienen. Wil je deze versie van onwaarheid dienen of wil je de versie van onwaarheid dienen? Of wil je eindelijk wakker worden en je buiten het hele mentale kader projecteren dat door de geest van de antichrist werd bedacht?

Laat ik je nog een paar concepten geven als je die illusie wilt transcenderen.

Concept 15: Het verlangen transcenderen om naar de uiterlijke schijn te oordelen

Ik heb gezegd dat je een wereldbeeld schept wanneer je een rol bedenkt die berust op gescheidenheid en je ervan overtuigd bent dat dit de manier is waarop de wereld echt werkt. Je denkt dat je een universum hebt geschapen dat volgens jouw rol werkt.

En wanneer je met de materiële wereld omgaat door middel van dit filter, dan krijg je een selectieve waarneming en dat betekent dat je geneigd bent naar dingen te kijken die je wereldbeeld bevestigen en dingen te negeren of in diskrediet te brengen die je wereldbeeld tegenspreken. Je doet dit omdat jij, zolang je de overtuiging hebt dat je wereldbeeld intact is, je angst voor de dood kunt verlichten door te denken dat je gered kunt worden zonder je huidige rol te transcenderen. Je denkt dan dat je in het proces zit om de rol waarin je gescheiden bent te perfectioneren totdat die op den duur acceptabel voor God wordt en je in zijn koninkrijk mag komen.

Mijn punt is dat je wereldbeeld een mentaal kader vormt en de Bewuste Jij is in dit mentale kader gaan zitten zonder te beseffen dat het een metaal kader is. Daardoor begrijpt hij niet dat het kader de manier vervormt waarop hij alles waarneemt – zolang hij niet gebruik maakt van zijn vermogen om zich buiten het kader te projecteren en een ander perspectief te krijgen.

Daarom zul je er in dat mentale kader absoluut van overtuigd zijn dat je waarneming accuraat is en dat betekent dat je zult denken dat je mentale kader je een maatstaf geeft om te beoordelen wat waar en onwaar is, wat echt en onecht is, wat goed en kwaad is. Je gelooft dat je een onfeilbare maatstaf hebt om de wereld te beoordelen en je gelooft dat alles wat je met dat kader ziet, de wereld is. Je kunt zelfs gaan denken dat het echt jouw taak op deze wereld is om alle mensen te dwingen jóúw maatstaf te accepteren in plaats van te beseffen dat jouw echte taak is dat jij je maatstaf transcendeert en contact maakt met het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid.

Kun je nu alles bij elkaar brengen wat ik je eerder heb verteld en beginnen te begrijpen waarom dit een denkfout is? Ik heb gezegd dat jouw IK BEN Aanwezigheid de Bewuste Jij naar de materiële wereld zendt om te ervaren hoe het is om de wereld van binnenuit te ‘zien’. Om af te kunnen dalen naar de materiële wereld moet de Bewuste Jij een rol bedenken waardoor hij met deze wereld in wisselwerking kan treden. De Bewuste Jij heeft volledig de vrije wil om te bepalen wat deze rol wordt; hij heeft zelfs het recht om een rol te bedenken op grond van de illusie dat je een apart wezen bent. Dit is geen zonde, dit is niet fout en dit is niet slecht. Het gevolg is echter dat het voor de Bewuste Jij moeilijker wordt om zich van deze rol bewust te worden.

Kun je begrijpen waarom? Stel je voor dat je een rol bedenkt die op de geest van Christus wordt gebaseerd. Zodra die rol helemaal klaar is, zal de Bewuste Jij door het vergeten gaan. Je zult de wereld dan vanuit het mentale kader van de rol zien (ja, zelfs de rol die bepaald wordt op basis van de geest van Christus, zal je een beperkt perspectief geven). Je zult echter tenminste een beetje het gevoel hebben dat de waarneming die je hebt, niet volledig of accuraat is. Je zult het gevoel hebben dat er meer is wat je moet begrijpen of ‘zien’ over het leven dan momenteel het geval is. Daardoor kun je er nooit volledig van overtuigd zijn dat je waarneming van de wereld de allerhoogste waarheid is. Met andere woorden, je zult er nooit helemaal van overtuigd zijn dat je alles kunt beoordelen naar de uiterlijke schijn; je zult naar het hogere oordeel van de geest van Christus streven. Zoals ik zei:

Ga in uw oordeel niet op de schijn af, maar laat uw oordeel rechtvaardig zijn. (Johannes 7:24)

15 U oordeelt met menselijke maatstaven, maar ik oordeel over niemand.
16 En wanneer ik toch een oordeel vel, is mijn oordeel betrouwbaar, omdat ik niet alleen ben, maar samen met de Vader die mij gezonden heeft. (Johannes 8)

Kun je zien wat ik probeerde te onderwijzen in deze passages? Ik zei dat mensen die nog niet begonnen waren te erkennen dat er een werkelijkheid buiten hun mentale kader ligt, onvermijdelijk naar het vlees zullen oordelen. Ze zullen oordelen op grond van hoe de wereld eruitziet volgens hun mentale kader en ze beseffen niet dat wat ze binnenin dat kader zien, niet de realiteit is maar een verschijnsel. Wat ze zien, is dus niet echt, maar een mentaal beeld dat in de geest van de antichrist werd gevormd.

Kun je de ironie hiervan inzien? Mensen die verblind worden door de illusie van de antichrist kunnen de realiteit niet zien, ze zien enkel een mentaal beeld, een verschijnsel. Ze zijn er echter absoluut van overtuigd dat deze luchtspiegeling echt is en daardoor geloven ze dat zij kunnen beoordelen wat waar en onwaar is op grond van verschijnselen die allemaal onecht zijn.

Kun je begrijpen waarom dit mechanisme aanleiding heeft gegeven tot het valse pad naar verlossing? Het laat mensen denken dat het pad naar verlossing is dat je het gezag van hun specifieke illusie vestigt. De gevallen wezens denken dat ze, als ze de mensen op aarde zo ver kunnen krijgen dat ze hun illusie geloven, God hen een blijvend bestaan op deze wereld moet geven. Ze proberen de angst voor de dood te verlichten door juist de verschijnselen te gebruiken die deze angst veroorzaken. Ze proberen de hele wereld van vorm en God in hun kleine mentale kadertjes te proppen. Ze proberen onsterfelijk te worden door sterfelijkheid op te tillen naar de schijn van onsterfelijkheid.

Ik besef dat dit lastig is om te begrijpen, maar kun je op zijn minst de noodzaak beginnen te voelen dat je perspectief moet verschuiven? Het is totaal onrealistisch als je denkt dat je in een rol kunt stappen die willens en wetend de bedoeling heeft dat je een beperkt perspectief op de wereld krijgt en dat je zodra je in die rol zit, eigenlijk alles ziet wat er te weten valt over de wereld. Het is alsof je door een microscoop kijkt om het binnenste van een mierenhoop te bekijken maar gelooft dat de microscoop je ook kan tonen dat de meest afgelegen Melkwegen bestaan.

Je moet nu de meest basale van alle menselijke keuzes onder ogen zien, de keus tussen leven en dood. Want in dit artikel leg ik je leven en dood voor. Wil je ervoor kiezen om je huidige waarneming van de wereld te beschermen, erop staan dat die accuraat is en naar manieren zoeken om dat te bewijzen of stap je op de pad naar Christus en begin je manieren te zoeken om ‘buiten je mentale kader te kijken’ en een groter perspectief op de wereld te krijgen? Blijf je blindelings de valse leraren van de dood volgen of stel jij je geest open voor de echte leraren in het leven?

Concept 16: Hoe je begint verder te kijken dan je waarneming

Hoe kun je beginnen te ontsnappen aan de catch-22 die jouw rol representeert? Je moet op een punt komen waarop je er de noodzaak van inziet dat je verder moet kijken dan de rol. Een van die manieren is de tweede wet van de thermodynamica – de Harde Leerschool – die je gesloten mentale kader zal afbreken. Dit komt omdat elk mentaal kader dat wordt gebaseerd op de geest van de antichrist weerstand zal opwekken en hoe meer weerstand je biedt, hoe meer weerstand je opwekt. Op den duur zal de weerstand groter worden dan je kracht om er weerstand aan te bieden en je gevoel van equilibrium, het gevoel dat je de dood te slim af bent geweest, stort in.

Meestal zal zo’n instorting de mensen het besef geven dat er iets moet veranderen, maar vanwege de vele verkeerde leringen die door de gevallen wezens zijn verspreid, begrijpen maar weinig mensen wat er precies moet veranderen. Daardoor krijgen mensen het patroon dat ze proberen ergens van weg te komen en dit veroorzaakt juist weer een cyclus van toenemende weerstand. De echte manier om uit het oude patroon te komen is dat je beseft wat er in jouw wereldbeeld, de manier waarop jij het leven waarneemt, moet veranderen. Juist de manier waarop je het leven ziet, wekt die weerstand op, dus totdat je waarneming verandert, zal er eigenlijk niets veranderen.

Hoe verander jij je waarneming? Daar zijn twee manieren voor:

1. Zelfobservatie. Je kunt met je redenerende geest naar jou en je overtuigingen kijken en daarna beginnen te onderzoeken of je waarneming van de wereld accuraat en consistent is. Bijvoorbeeld, in de middeleeuwen accepteerden de meeste mensen kritiekloos dat het leek alsof de aarde plat was. Een paar mensen gebruikten echter de redenerende geest om deze waarneming te betwijfelen en kwamen tot de slotsom dat de algemeen geaccepteerde waarneming niet accuraat kon zijn. Eén moedig persoon ging toen de niet in kaart gebrachte oceaan op om te bewijzen dat zijn redenering juist was.

2. Je kunt gebruik maken van het vermogen van de Bewuste Jij om zich overal te projecteren waar hij zich maar voor kan stellen. Je kunt beginnen je inzicht in je IK BEN Aanwezigheid te vergroten totdat je in staat bent uit je mentale kader te stappen en ten minste een glimp op te vangen van hoe de wereld eruitziet vanuit het perspectief van je Aanwezigheid. Dit zal je dan een zeer waardevol referentiekader geven omdat zo’n mystieke ervaring waarschijnlijk niet beïnvloed wordt door het mentale kader dat je redenerende geest is.

Door beide hulpmiddelen gecombineerd te gebruiken kun je geleidelijk de onnauwkeurigheden en inconsistenties zien van je huidige mentale kader. Je kunt vervolgens je mentale kader uitbreiden tot je het perspectief krijgt van de geest van Christus. Je beseft dan dat de Bewuste Jij meer is dan je mentale kader en dat betekent dat je Bewuste Jij niet ophoudt te bestaan als hij zijn mentale kader opgeeft, als hij het gescheiden zelf laat sterven.

Begrijp je waarom dit belangrijk is?

Concept 17: de ultieme catch-22

De Bewuste Jij is zuiver gewaarzijn, maar wanneer hij een rol bedenkt die is gebaseerd op de illusie dat je een apart wezen bent, verliest hij het bewustzijn dat hij zuiver gewaarzijn is. We zouden kunnen zeggen dat de Bewuste Jij ophoudt bewust te zijn en zijn ware aard en oorsprong vergeet. Daarom kunnen mensen die niet die ervaring hebben gehad van zuiver gewaarzijn, de leringen over de Bewuste Jij ontkennen of er ruzie over maken. Als je zuiver gewaarzijn eenmaal hebt ervaren, dan weet je dat er niets is om ruzie over te maken. Je zou de Bewuste Jij andere namen kunnen geven en je zou hem op andere manieren kunnen beschrijven, maar je hebt ervaren dat er behalve een gescheiden zelf – elk zelf dat een specifieke vorm heeft – ook zuiver gewaarzijn is. Dan weet je dat de echte sleutel om de realiteit te leren kennen is stoppen met ruzie maken op het niveau van woorden en je in plaats daarvan naar één zijn met je Aanwezigheid te projecteren.

Het zuivere gewaarzijn vergeten maakt je onderworpen aan de angst voor de dood. Je denkt dat als je een specifiek zelf bent; je zou kunnen sterven – en dat klopt omdat geen enkele vorm ooit voorgoed kan blijven bestaan – en om met deze angst om te kunnen gaan versterk jij je gescheiden zelf en probeer je hem te perfectioneren volgens de maatstaf die door de geest van de antichrist is gesteld. Je gaat geloven dat het gescheiden zelf eeuwig kan blijven bestaan; dat hij onsterfelijk kan worden, en daar hebben de gevallen wezens juist hun voordeel mee gedaan door een vals pad naar verlossing te bedenken. Ze beloven je dat het gescheiden zelf onsterfelijk wordt; hij mag naar het koninkrijk van God als je hen volgt.

De naakte waarheid is natuurlijk dat het gescheiden zelf moet sterven en de Bewuste Jij ‘herboren’ moet worden met hetzelfde zuivere bewustzijn dat hij had toen hij de eerste keer afdaalde. Daarom heb ik gezegd: tenzij je als kleine kinderen wordt, zul je op geen enkele manier het koninkrijk binnengaan. Ik heb ook gezegd dat enkel het zelf dat uit de hemel afgedaald is, terug naar de hemel kan ascenderen. En daarom zei ik dat je, als jij je – gescheiden – leven probeert te behouden, het zult verliezen, maar als je bereid bent het te verliezen om mijnentwil – bereid bent het gescheiden zelf te verliezen om terug te keren naar één zijn – het eeuwige leven zult vinden. Enkel een vormloos zelf kan onsterfelijk worden en enkel de Bewuste Jij is vormloos.

Het probleem is dat wanneer je de eerste keer begint te vermoeden dat het zo is, jouw angst voor de dood zal voorkomen dat je toegeeft dat dit de waarheid is. De reden is dat de Bewuste Jij zolang hij zich nog identificeert met het gescheiden zelf, zal geloven dat het zelf zal sterven als hij toestemming geeft om het gescheiden zelf te laten sterven. Met andere woorden, de Bewuste Jij die heeft vergeten dat hij zuiver gewaarzijn is, zal denken dat de Bewuste Jij ook ophoudt te bestaan als het zelf dat vorm heeft sterft. Hij denkt dat hij geen zelfbewustzijn bezit als hij zich er niet van bewust is dat hij een bepaald zelf heeft.

Dit is een catch-22 die veel religieuze mensen en spirituele zoekers heeft laten struikelen. Is er een uitweg? Ja, maar niet met je rede. De énige manier om hieruit te komen is dat de Bewuste Jij zichzelf begint te ervaren als zuiver gewaarzijn en zichzelf begint te zien als verlengstuk van de IK BEN Aanwezigheid. Wanneer die verschuiving in zelfbewustzijn gebeurt, zal de Bewuste Jij weten – door gnosis te ervaren – dat hij meer is dan welke vorm ook – dan welk zelf op deze wereld ook – en dus niet aangetast kan worden door iets wat hij op deze wereld heeft ervaren.

Dan kan de Bewuste Jij bereid worden om het gescheiden zelf te laten sterven in de wetenschap dat dit geen verlies is maar een grote bevrijding. Je sterft niet, je verliest je zelfbewustzijn niet als je het gescheiden zelf laat sterven. In plaats daarvan zul je herboren worden meteen hoger zelfgevoel waarin je één bent met de IK BEN Aanwezigheid.

Hoewel de ultieme weg uit deze catch-22 is dat je zuiver gewaarzijn ervaart, kun je echter ook grote vorderingen maken als je het vermogen tot redeneren gebruikt om het wezenlijke verschil te begrijpen tussen een zelf dat berust op gescheidenheid en een zelf dat wordt gebaseerd op één zijn. Dan kun jij het enige vermogen bevrijden dat de sleutel is om je buiten je huidige mentale kader te projecteren, namelijk je verbeeldingskracht.

Concept 18: Het verschil tussen projecteren naar of projecteren op

Wat is de bedoeling van het bestaan van de Bewuste Jij? Dat de IK BEN Aanwezigheid een open deur krijgt naar de materiële wereld. Door deze deur kan de Aanwezigheid zijn unieke individualiteit uiten en de materiële wereld van binnenuit ervaren. Omdat de IK BEN Aanwezigheid de ervaringen verwerkt die de Bewuste Jij op de materiële wereld heeft, leert de Aanwezigheid en groeit in zelfbewustzijn. Je verwerkte ervaringen worden dan onderdeel van iets wat wij je causale lichaam noemen en dat is de som van je ervaringen op de materiële wereld.

Dit houdt in dat het echte leerproces in de Aanwezigheid gebeurt. Ik besef dat je zult denken dat jij de ervaringen ook verwerkt met je uiterlijke of lagere geest en daarvan leert. De waarheid is echter dat dit leren wordt gebaseerd op de beperkte waarneming die je hebt in je rol, je mentale kader. Het echte tijdloze leren gebeurt dus in de Aanwezigheid omdat de Aanwezigheid boven de dualiteit, boven de illusie dat je een apart wezen bent, staat.

De Aanwezigheid leert wanneer de Bewuste Jij een ervaring heeft die de Aanwezigheid niet in het spirituele rijk kan krijgen. Dit heeft twee consequenties:

• Welke ervaring de Bewuste Jij ook op deze wereld heeft, de Aanwezigheid kan er iets van leren. Dat betekent dat jij niets zou kunnen doen op deze wereld wat een zonde is voor de Aanwezigheid. De materiële wereld lijkt op een zandbak en alles wat je hier kunt doen, zal door de Aanwezigheid gezien worden als een leerervaring. De Aanwezigheid zou nooit het verlengstuk van zichzelf voor iets wat de Bewuste Jij verkiest te doen, veroordelen of vervloeken.
• Dit betekent niet dat de Aanwezigheid daarvoor zou kiezen, maar de Aanwezigheid begrijpt dat de Bewuste Jij, als je eenmaal naar deze wereld bent afgedaald, beslissingen zal moeten nemen op grond van zijn beperkte waarneming en daardoor misschien beslissingen neemt die de Aanwezigheid niet zou nemen vanuit zijn grotere perspectief. Voor de Aanwezigheid zou niets wat je ooit zou kunnen doen, slecht zijn. Iets wordt gedaan omdat je in een staat van onwetendheid bent en in een rijk worden gedaan waarin niets blijvend is. Wat de Bewuste Jij doet, heeft het geen gevolgen; wat de Aanwezigheid ervan leert, is wel belangrijk.

De Aanwezigheid weet dat alles wat de Bewuste Jij misschien zou kunnen doen op deze wereld, nooit permanent in die vorm vast kan blijven zitten, nooit aan een keuze vastzit. De Aanwezigheid leert ervan als hij de wereld van de binnenkant beziet, als je in een bepaalde situatie bent. Om de Aanwezigheid iets te laten leren moet de Bewuste Jij zich naar diverse situaties op deze wereld projecteren. De Aanwezigheid is niet bezig om de Bewuste Jij te veroordelen omdat hij dit doet. Wanneer de Aanwezigheid heeft geleerd wat hij wil leren van een bepaalde situatie, dan wil de Aanwezigheid gewoon dat de Bewuste Jij zichzelf uit die situatie projecteert naar een andere. Met andere woorden, de Aanwezigheid wil nooit dat de Bewuste Jij vast komt te zitten in een situatie.

We zouden kunnen zeggen dat de taak van de Bewuste Jij is dat hij naar deze wereld gaat door te vergeten dat hij zuiver gewaarzijn is – en zich daarna weer bewust te worden van de realiteit dat hij zuiver gewaarzijn is. Je gaat uit zuiver gewaarzijn bij de uitademing en je keert terug naar zuiver gewaarzijn bij de inademing. Wat is de sleutel om naar zuiver gewaarzijn terug te keren? Dat je het verschil weet tussen jezelf naar een situatie projecteren en een mentaal beeld op een situatie projecteren zonder er naartoe te gaan.

Ik heb gezegd dat de Aanwezigheid leert van al je ervaringen, maar de Bewuste Jij leert ook. De Bewuste Jij moet één les leren, namelijk dat hij zichzelf naar elke ‘plek’ of rol in de wereld van vorm kan projecteren zonder erin vast te komen zitten. Waar jij je ook naartoe kunt projecteren, je kunt je er altijd weer uit projecteren en dan zal het zuivere gewaarzijn van de Bewuste Jij niet veranderd worden door iets op deze wereld. Met andere woorden, de Bewuste Jij leert door de ervaring dat geen enkel verschijnsel op de materiële wereld de kracht heeft om het zuivere gewaarzijn van de Bewuste Jij te veranderen. Wanneer je dit leert, kan de Bewuste Jij beslissen om zijn ‘leven’ op deze wereld op te geven om zich weer bij de Aanwezigheid te kunnen voegen in het onsterfelijke leven van het spirituele rijk.

Mijn punt is dus dat de Bewuste Jij leert om zich naar een situatie te projecteren, zich er een poosje mee te identificeren en dan weer te ontwaken uit deze identificatie. Wanneer de Bewuste Jij doet waar hij voor ontworpen is, zal hij gebruik maken van zijn vermogen om zich naar elke situatie te projecteren, die van binnenuit te ervaren tot de Aanwezigheid genoeg van die ervaring krijgt, waarna de Bewuste Jij zich naar een andere situatie projecteert.

Wanneer de Bewuste Jij echter beslist om een rol te bedenken die wordt gebaseerd op de illusie dat je een apart wezen bent, vindt er een subtiele verandering plaats. De reden dat de Bewuste Jij zich naar elke willekeurige situatie kan projecteren, is dat hij zuiver gewaarzijn is – en dan kan hij naar elke ‘plek’ op de wereld van vorm gaan. Wanneer de Bewuste Jij niet meer weet dat hij zuiver gewaarzijn is, kan hij zich niet meer naar situaties projecteren en ze van binnenuit ervaren. In plaats daarvan vormt hij een gescheiden zelf en daarna bedenkt hij een mentaal beeld met dat gescheiden zelf. Zodra dit beeld wordt gevormd, projecteert de Bewuste Jij dat beeld op de wereld.

Ik weet dat dit subtiel kan lijken, maar het is een fundamenteel verschil. Wanneer de Bewuste Jij zich naar een situatie projecteert, kan hij snel ervaren dat hij niet de situatie is, hij is meer dan de situatie. Wanneer je echter een gescheiden zelf vormt, ervaar je de materiële wereld niet meer door je in die situaties te projecteren. In plaats daarvan vorm je een mentaal beeld in je eigen gedachten en dat beeld projecteer je op een bepaalde situatie. Je ervaart niet de wisselwerking tussen de Bewuste Jij en de situatie, maar in plaats daarvan ervaar je het resultaat van de wisselwerking tussen het mentale beeld en de situatie.

Een globale illustratie: De eerste optie lijkt op naar de bioscoop gaan om een film te zien. Je bent de Bewuste Jij die zich naar de bioscoop projecteert en je kijkt rechtstreeks naar de film. Die film geeft je een beperkt perspectief, maar je ervaart hem in ieder geval rechtstreeks. De tweede situatie om iets door mentale beelden te ervaren is dat je iemand naar de bioscoop stuurt met een mobiele telefoon. Je kunt de film enkel ‘ervaren’ als jij je vriend vragen stuurt door middel van sms’jes die hij enkel met ja of nee mag beantwoorden. Met andere woorden, de vragen die je kunt stellen, worden niet gebaseerd op de directe ervaring van de film, maar op je mentale beeld van waarover jij denkt dat de film gaat.

Begrijp je het punt? Het is de bedoeling dat de Bewuste Jij ervaringen op deze wereld heeft. Hij krijgt ervaringen door zich naar een situatie te projecteren en de wereld in die ‘rol’ of situatie waar te nemen. Wanneer de Bewuste Jij echter beelden begint te projecteren, dan ervaart hij situaties van buitenaf en neemt ze enkel door het beeld waar. De Bewuste Jij zal hier niet van leren en de IK BEN Aanwezigheid ook niet. Daarom breekt dit je hele reden om te zijn af.

Wat is dus de sleutel om uit de catch-22 te komen? Dat je beseft dat de Bewuste Jij nooit zijn les zal leren zolang hij mentale beelden op de wereld projecteert. De Bewuste Jij zal pas bevrijd worden uit zijn mentale kader wanneer hij opnieuw zijn vermogen wil benutten om zich naar en uit situaties te projecteren. Dat is de enige manier waarop de Bewuste Jij zijn vermogen opnieuw kan ontdekken om zich naar de Aanwezigheid te projecteren en het perspectief van de Aanwezigheid te krijgen. En dit externe referentiekader is de énige manier waarop de Bewuste Jij zich voorgoed kan afscheiden van het gescheiden zelf en opnieuw accepteren dat hij zuiver gewaarzijn is.

Concept 19: de rol van verbeeldingskracht

Om volledig te begrijpen hoe de Bewuste Jij zich in en uit situaties kan projecteren, moeten we de rol van verbeeldingskracht begrijpen. Hoe wordt de Bewuste Jij zich ervan bewust dat hij zich bijvoorbeeld naar een rol kan projecteren die op Maitreya’s Mysterieschool is bedacht? Dit doet hij met zijn vermogen om te redeneren om zijn kennis uit te breiden dat die rol bestaat. Deze kennis wordt vervolgens de basis voor de Bewuste Jij om zich te verbeelden hoe het zou zijn om de wereld vanuit die rol te ervaren. En juist die verbeeldingskracht wordt de ‘brug’ waarover de Bewuste Jij zich dan naar die rol kan projecteren.

Als je eenmaal die rol hebt, zie je de wereld vanuit die rol en verlies je het grotere perspectief. Hoe word je daarna weer wakker en begin je het vermogen van de Bewuste Jij te gebruiken om zich uit je huidige rol te projecteren? De sleutel is dat je beseft dat de Bewuste Jij zich alléén maar kan projecteren naar iets wat hij zich kan voorstellen.

Daarom vormt het bewustzijn van de antichrist een catch-22 – het beperkt je visie, je verbeeldingskracht. Het maakt je zelfs bang om je verbeelding te gebruiken om verder te kijken dan het door jouw geaccepteerde gezag, zoals een religie, een politieke filosofie of het materialisme. Hoe kun jij je verbeelden dat het mogelijk is om de wereld vanuit een ander perspectief te bekijken als jij je er niet van bewust bent dat er een andere manier is om naar het leven te kijken dan jij met je huidige mentale kader waarneemt? En als jij je niet kunt verbeelden dat er een ander perspectief bestaat, hoe kun jij je daar dan naartoe projecteren?

Je kunt jezelf niet naar niets projecteren. Het zou je angst voor de dood meer vergroten dan jij aankan als je dat zou proberen. Je kunt je enkel naar ‘iets’ projecteren en dat betekent dat je een idee moet hebben wat dat iets is. Je gebruikt dan een concept – dat je door redeneren hebt verkregen – als fundament om je te verbeelden hoe het zou zijn om daarin te zijn.

Zie je het verschil? Door iets te beredeneren vorm je een mentaal beeld. Bijvoorbeeld, sinds we begonnen zijn de leringen over de IK BEN Aanwezigheid in de jaren (19)30 uit te geven hebben vele studenten mentale beelden gevormd van hoe hun mentale IK BEN Aanwezigheid eruitziet. Dit is echter nog steeds ‘kennen’ vanaf een afstand, kennen door het filter van het beeld. Daar is niet beslist iets verkeerd aan omdat het een noodzakelijke fase is. Je moet eerst een mentaal concept hebben voor je jouw verbeeldingskracht kunt gebruiken om de volgende stap te zetten.

De volgende stap is dat jij beslist om verder te kijken dan het concept en de situatie rechtstreeks van binnenuit te ervaren. Dus voor jij je naar de Aanwezigheid kunt projecteren, moet je twee dingen doen:

• Je moet je vermogen om te redeneren gebruiken om de noodzaak ervan in te zien dat je een referentiekader moet hebben buiten je huidige mentale kader. Dit artikel zal je de concepten geven die je nodig hebt om dit te doen.
• Vervolgens moet jij je verbeeldingskracht gebruiken om voor je te zien hoe jouw IK BEN Aanwezigheid eruitziet. Met andere woorden, je moet beginnen je te verbeelden dat jij een wezen bent buiten jouw rol, buiten je mentale kader, en je in plaats daarvan te verbeelden dat jij eigenlijk in de Aanwezigheid bent. Deze verbeeldingskracht vormt een onzichtbare brug – een brug naar de vrijheid – waar de Bewuste Jij vanuit het mentale beeld naar de directe ervaring van jouw Aanwezigheid overheen kan.

Maar om erover heen te kunnen moet je iets doen dat noch dit artikel noch een goeroe voor jou kan doen, namelijk je kennis over je IK BEN Aanwezigheid niet in een mentaal beeld te veranderen dat je aanbidt in plaats van de echte God, maar dat jij de Aanwezigheid rechtstreeks ervaart. Je moet het beeld van je Aanwezigheid dus gebruiken om je op je Aanwezigheid af te stemmen en dan moet je dat beeld gebruiken langs het spoor van dat beeld, maar wel verder dan het beeld zelf. Door het spoor van je verbeeldingskracht zo te gebruiken kun je een plotselinge verschuiving – een kwantumsprong in gewaarzijn – doen waardoor je de wereld echt vanuit de Aanwezigheid ziet – of elke andere plek buiten je mentale kader.

En alléén wanneer jij jezelf ervaart als iets wat bestaat, iets wat zelfbewustzijn heeft, dat buiten het mentale kader is, kun je de catch-22 van beperkte waarnemingen verbreken! Het probleem is natuurlijk dat veel mensen bedrogen zijn of bang gemaakt om hun verbeeldingskracht te gebruiken of zelfs de noodzaak te ontkennen dat je een referentiekader moeten hebben buiten deze wereld en het bewustzijn van de antichrist. Laten we nu eens kijken naar een van de slimste intriges om mensen zover te krijgen dat ze hun verbeeldingskracht inperken.

Concept 20: De illusie die plaatsvervangende boetedoening is

Wanneer de Bewuste Jij beelden op de wereld, zichzelf, God en andere mensen begint te projecteren, heeft hij geen rechtstreekse ervaring meer. Hij krijgt een plaatsvervangende ervaring en dit maakt je juist kwetsbaar om bedrogen te worden en een van de vele valse paden te volgen die de gevallen wezens hebben bedacht.

Denk er eens over na dat het belangrijkste idee in het doorsnee christendom de plaatsvervangende boetedoening is. Mensen hebben gezondigd, maar ze kunnen zichzelf niet van hun zonden bevrijden en hebben Jezus dus nodig om ‘voor hun zonden te betalen met zijn bloed aan het kruis’ om van die zonden verlost te worden. Er zijn natuurlijk nog veel meer andere versies van een externe ‘verlosser’ of goeroe die iets voor jou moet doen – in plaats van jou in staat te stellen om de noodzakelijke stappen zelf te nemen.

De enige reden dat mensen geloven in plaatsvervangende boetedoening is dat ze een plaatsvervangende ervaring hebben door de mentale beelden die gebaseerd worden op de illusie dat je een apart wezen bent. De énige uitweg is dat je begint te twijfelen aan de manier waarop jij de wereld waarneemt zodat je geleidelijk naar ‘zuiver gewaarzijn’ terug kunt keren, waarnaar ik verwees toen ik zei dat je als een klein kind moet worden of sprak over mensen die ‘ogen hebben om te zien’.

Nu komt er weer een subtiel punt. Er is niets inherent mis mee dat zelfbewuste wezens de gescheidenheid ingaan. Het is geen noodzakelijke stap, maar een mogelijke stap die in overeenstemming is met de Wet van Vrije Wil. Het is zelfs geen ‘zonde’ in de ogen van God. Het is gewoon een keuze hoewel het een keuze is die moeilijk ongedaan gemaakt kan worden, want als je eenmaal gescheiden bent, zie je dat alles schijnbaar bevestigt wat je ziet door het filter van de basisillusie dat je gescheiden bent. Wanneer je een gele bril op hebt, ziet de lucht er groen uit.

Begrijp je dat gescheidenheid geen zonde is, maar dat je door de illusie dat je een apart wezen bent, geneigd bent in het concept zonde te geloven? Het is zo gemakkelijk om te geloven dat je gegarandeerd naar de hemel gaat als je maar vermijdt om iets te doen wat je religie als zonde beschouwt.

Doe nu een stap naar achteren om naar het bos te zien in plaats van de bomen. Wat is het subtiele effect van het hele bewustzijn van zonde? Dat het ervoor zorgt dat je jouw aandacht op je handelingen richt. Wat heeft er echter voor gezorgd dat jij van je leraar afscheidde? Dat je naar een ander bewustzijnsstaat ging, namelijk het bewustzijn dat je gescheiden bent. Denk je dat jij jezelf zult redden als jij je concentreert op je handelingen in plaats van te proberen je bewustzijn te veranderen – door naar de balk in je eigen oog te kijken, zoals ik tweeduizend jaar geleden heb gezegd? Nee, de énige weg naar verlossing is je bewustzijn veranderen door snel de illusie op te geven dat je een apart wezen bent.

Hoe verlos jij je van zonde? Niet door naar de gevallen wezens te luisteren. Zij willen je laten geloven dat je nu bepaalde handelingen moet verrichten om te compenseren voor de handelingen die je in het verleden hebt verricht. Je hebt een zonde begaan in het verleden en om dat te compenseren doe je wat je religie tegen jou zegt, inclusief proberen je religie aan anderen ‘op te dringen’. Maar hoe kan één handeling overwonnen worden door een andere te verrichten? Voor iedere actie is een reactie – dit is een natuurkundige wet. Zolang je jouw handelingen in het verleden probeert te compenseren door nu handelingen te verrichten, zet jij jezelf vast in de eindeloze spiraal van actie-reactie; iets wat wij de dualistische strijd noemen.

Wat is de uitweg? Je stopt met handelen door geen mentale beelden op jezelf en de wereld te projecteren. In plaats daarvan keer je terug naar zuiver gewaarzijn. Hoe kun je dit doen? Er is maar één manier. Je moet je er weer van bewust worden dat de Bewuste Jij een spiritueel wezen is dat niet beperkt of gedefinieerd wordt door iets op deze wereld. En je moet opnieuw leren hoe je bewust gebruik maakt van het vermogen om je buiten je huidige zelfgevoel te projecteren zodat je rechtstreeks kunt waarnemen hoe de wereld eruitziet wanneer je niet door het filter van het gescheiden zelf kijkt. Er is geen enkele andere manier, die was er al nooit en zal er ook nooit komen.

Kun je voelen wat ik hier probeer over te brengen? Ik heb gezegd dat je zeker vooruitgang kunt boeken door je rede te gebruiken, maar er zit een limiet aan hoe ver rede je kan brengen. Er zijn veel mensen op deze wereld die vele decennia, zelfs vele levens, religieuze of spirituele leringen hebben bestudeerd en ze begrijpen de concepten uitstekend. Maar begrijpen – waardoor jij jezelf ziet als onderwerp die een voorwerp in de verte waarneemt – zal je enkel maar zover brengen naar Christusschap.

Er is geen plaatsvervangende manier om persoonlijk Christusschap te bereiken. Het gaat erom dat de Bewuste Jij ontwaakt uit een rol die hij op zich heeft genomen – die elk zelfgevoel dat hij heeft opgebouwd op deze wereld laat sterven – en daarna terugkeert naar het zuivere zelfbewustzijn waarmee hij de eerste keer naar deze wereld is afgedaald. Je kunt dit proces niet begrijpen, maar je kunt het alléén erváren. En je ervaart het als je de onderwerp-/voorwerpbarrière transcendeert en door gnosis. Gnosis is dat de Bewuste Jij zich naar een situatie projecteert en die rechtstreeks ervaart. Christusschap is dat de Bewuste Jij zich naar de IK BEN Aanwezigheid projecteert en de wereld ervaart – terwijl je nog steeds in je fysieke lichaam bent – op de manier waarop de Aanwezigheid er vanuit zijn hogere perspectief naar kijkt.

Wanneer jij bewust jezelf als zuiver gewaarzijn ervaart, besef je dat het hele concept zonde een verzinsel is van de geest van de antichrist. Het is een poging om je gevangen te houden op deze wereld en je zover te krijgen dat je de gevallen wezens volgt die de goden op deze wereld willen zijn. Het is dus nutteloos om te proberen eerdere zonden te compenseren. In plaats daarvan moet je juist het bewustzijn transcenderen dat ervoor heeft gezorgd dat je vorige keuzes hebt gemaakt en wanneer je dat doet, dan transcendeer je ook de zogenaamde zonde.

Karma kun je beschouwen als een mentaal beeld dat je op het Ma-terlicht projecteert, een beeld dat met de geest van de antichrist werd gevormd. Je hoeft niet te compenseren wat je in het verleden hebt geprojecteerd door er nu een ander beeld op te projecteren. Je moet beseffen dat het Ma-terlicht het ingebouwde vermogen heeft om naar de zuivere staat terug te keren. Jij hoeft alleen maar het bewustzijn te transcenderen waarmee je beelden op de wereld hebt geprojecteerd. Wanneer jíj naar zuiver gewaarzijn terugkeert, bevrijd jij ook het Ma-terlicht om naar haar zuivere staat terug te keren.

Wanneer je beelden op de wereld projecteert, denk je dat jij de ‘doener’ bent en maakt dit je gevoelig om te geloven dat jij, omdat je de doener in het verleden was, nu de ‘ongedaan maker’ moet zijn.  De enig echte uitweg is dat je beseft dat jij noch de doener noch de ongedaan maker bent. Je moet gewoon geen beelden meer projecteren en het Gods heerlijke wet mogelijk maken om alles naar zijn zuivere staat terug laten keren.

De gevallen wezens hebben het concept epische strijd verzonnen, een strijd tussen goed en kwaad, God en de duivel tot de dood erop volgt. En het belangrijkste idee dat ze op jou proberen te projecteren, is dat je iets fout hebt gedaan, maar dat je dat kunt compenseren door in de epische strijd voor de kant van de krachten van het licht te kiezen. Ze projecteren ook dat er een eindoverwinning behaald moet worden en dat de tijd om deze overwinning te behalen nabij is.

Wanneer je dit vanuit het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid of een spirituele leraar ziet, zie je dat dit allemaal illusies zijn. Zoals ik gezegd heb, gaat de epische strijd tussen twee groepen gevallen wezens die allebei de absolute heerschappij over deze wereld willen. Er valt geen eindoverwinning te behalen. In feite is de énige manier voor de Bewuste Jij om de strijd te winnen is dat je gewoon niet meer strijdt. Je doet dit wanneer je ontwaakt met je ware identiteit als zuiver gewaarzijn, als de open deur voor je Aanwezigheid. Terwijl dit gebeurt, zie je dat niets op deze wereld je zuivere gewaarzijn kan veranderen of beperken.

Zie je wat de belangrijkste dynamiek is? Het is de bedoeling dat de Bewuste Jij zich naar een rol op aarde projecteert om het zuivere gewaarzijn te verliezen. Het is echter ook de bedoeling dat hij zich bewust wordt van het feit dat hij zuiver gewaarzijn is en dat zorgt ervoor dat jij de open deur wordt voor de Aanwezigheid – en dat betekent dat je de werken kunt doen die ik heb gedaan en zelfs nog grotere. Door uit zuiver gewaarzijn te gaan vestig je een ankerpunt op deze wereld en door weer te ontwaken in dat zuivere gewaarzijn, word je de open deur zodat je kunt doen wat de Boeddha, Krishna, ikzelf en andere spirituele leraren hebben gedaan, namelijk de uitweg uit illusies demonstreren.

De duivel, Satan en de krachten van de antichrist willen dat je gelooft dat je niet gewoon weg kunt lopen van de strijd; je kunt niet gewoon weglopen van vorige keuzes. Eigenlijk willen ze dat je gelooft dat je niet gewoon van hén weg kunt lopen.

En wat alle echte spirituele leraren hebben vanaf het begin der tijden proberen over te brengen is juist dat de énige manier om uit het menselijke dilemma te komen is dat je gewoon uit de strijd stapt door naar zuiver gewaarzijn terug te keren. Jij hebt ook het recht om weg te lopen van wezens die niet naar zuiver gewaarzijn terug willen keren. Zij hebben het recht om te blijven doen wat zij willen, maar jij bent niet verplicht om hen in hun neerwaartse spiraal te volgen.

Dit is het ware pad naar Christus. Geen enkel wezen kan weer naar de hemel ascenderen behalve het wezen dat uit de hemel is neergedaald. Zolang jij jezelf ziet als iemand die gescheiden is van zuiver gewaarzijn, kun jij je niet kwalificeren voor je ascensie. Op het moment dat je eindelijk elk ander zelfgevoel laat sterven en herboren wordt in het zuivere gewaarzijn van de geest van Christus, op dat moment heb jij je gekwalificeerd voor je ascensie.

Je hebt de vrije wil en niets wat jij zou kunnen doen met je vrije wil, zou kunnen veranderen wie je bent of je voorgoed van je IK BEN Aanwezigheid scheiden. Hoever je misschien de wenteltrap ook afdaalt naar gescheidenheid, je kunt nooit zover afdalen dat je niet terug kunt keren. De echte leraren van Christus zullen je nooit vervloeken of je afschrijven als iemand die te ver heen is voor verlossing. Waar je ook in bewustzijn naar afdaalt, er zal een leraar of lering zijn die je een manier zal bieden om je huidige bewustzijnsniveau te transcenderen. Het feit dat ik naar de hel ben afgedaald na mijn dood aan het kruis, getuigt hiervan.

De ware leraren van Christus zullen nooit je vrije wil schenden. We houden ons aan de wet dat de leraar verschijnt wanneer de student er klaar voor is. Veel mensen hebben echter verkeerd begrepen wat dit inhoudt. Veel mensen hebben gedacht dat je om student te kunnen worden van de geascendeerde meesters, al iets bereikt moet hebben. De waarheid is echter dat de doorslaggevende factor niet jouw inzicht is of jouw talenten. Hoe meer inzicht mensen hebben, des te meer zijn ze ervan overtuigd dat hun waarneming van de wereld ook de realiteit is en dit sluit hun geest af voor de leraar. Ze maken zich drukker over het beschermen van hun huidige waarneming dat ons toe te staan om hen bij een hogere waarneming te brengen.

De echte beslissende factor is je openheid, je bereidheid om je waarneming te onderzoeken. Pas wanneer je ervoor openstaat om je naar eenwording met de leraar te projecteren ben je een student van de echte leraren. Totdat je die openheid hebt, zul je een student blijven van de valse leraren die denken dat de realiteit door mentale beelden kan worden gedefinieerd. Daardoor zitten ze vast – en proberen jou vast te zetten – in de nooit eindigende en nutteloze zoektocht om het ultieme mentale beeld te creëren, een beeld dat God gewoon als echt moet accepteren.

Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij. Niemand kan naar de Vader terugkeren dan door het zuivere, ongedeelde bewustzijn dat IK BEN.

Je weet nu de echte weg naar Christus. Wil je over het smalle pad lopen of blijf je erop staan om de brede weg te volgen?

Noot: Klik hier voor een eenvoudige techniek die je kan helpen om een perspectief te krijgen buiten je mentale kader.