ONDERWERPEN: Wanneer zal Christus op aarde regeren? – Wat is het Levende Woord? – De essentiële test voor het Vissentijdperk – De LOGOS begrijpen – Jouw eenzijn met de LOGOS accepteren – Christus staat boven tijd en ruimte – Heb je genoeg dualiteit gehad?

Geascendeerde Meester Jezus, 8 april 2007

En Christus zal waarachtig voor eeuwig en altijd regeren. En waarom zal Christus voor eeuwig en altijd regeren? Omdat Christus – het universele Christusbewustzijn, het Levende Woord, de LOGOS – boven tijd en ruimte staat. En dus hebben de machten van de antichrist de tijd gekregen, maar ze hebben het niet eeuwig aan tijd. Want zij kunnen de tijd en ruimte die hen de ruimte geeft voor hun dualiteit, niet transcenderen. Want als zij de dualiteit zouden transcenderen, dan zouden het geen machten van de antichrist meer zijn, maar zouden ze natuurlijk weer één worden met de waarheid van Christus. Dus kom ik jullie deze Paasmorgen begroeten en ik zeg tot elk van jullie: “De Christus is in Jou opgestaan!”

Wanneer zal Christus op aarde regeren?
En er bestaat geen twijfel over of Christus voor eeuwig en altijd de wereld van vorm zal regeren. Maar de vraag is, wanneer Christus in staat zal zijn op aarde te regeren en die vraag kan niet door mij beantwoord worden – zelfs al ben ik geascendeerd naar mijn Vader en zelfs al heb ik alle macht in de hemel en op aarde (Matteüs 28:18). Want alle macht op aarde hebben, betekent niet dat ik, Jezus, kan ingrijpen en de mensheid kan verlossen en de wereld als een boekrol oprollen of zomaar ineens Gods koninkrijk manifesteren.

Want ik ben weliswaar één met de universele Christusgeest die één is met de Vader – en dus één met de Vaders wil. En wat is de wil van de Vader voor de aarde? Welnu, natuurlijk dat de vrije wil van individuele medescheppers de mogelijkheid krijgt gebruikt te worden. Dus, zelfs al heb ik alle macht in de hemel en op aarde, ik kan die macht op aarde niet gebruiken, tenzij iemand op aarde bereid is de open deur voor het Levende Woord te worden en bereid is het pad van Christusschap inderdaad te bewandelen totdat zij het Levende Woord, tot ze het vleesgeworden Woord worden. En dan kan ik door hen door de sluier heenstappen en heb ik het gezag op aarde te handelen door degenen die één met de Christusgeest zijn geworden.

Wat is het Levende Woord?
En wat is de Christusgeest? Nu, wat de Bijbel het WOORD noemt, maar het is meer dan het WOORD. Dus laat me jullie nu het begin van het Evangelie van Johannes voorlezen zoals het in de officiële Bijbel staat:

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

Dat was het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God. Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader.

Mijn geliefden, het was inderdaad de bedoeling dat deze officiële versie van de Bijbel in het Vissentijdperk aan de massa bekend zou worden gemaakt. Maar als je zorgvuldig leest, zie je dat er enige ruimte voor interpretatie over is, een bepaalde dualiteit, een bepaalde onzekerheid. En dit is inderdaad met opzet gedaan, want het was een bepaalde test voor de mensheid. En die test was de essentiële test van het Vissentijdperk. En ik zal zo terugkomen op wat die test is.

Maar waar ik jullie nu over wil laten nadenken, is dat de formulering van het begin van het evangelie van Johannes de officiële christelijke kerken een reden heeft gegeven om mij op een voetstuk te plaatsen, de indruk te wekken dat de historische persoon in de buitenwereld, Jezus, een synoniem is voor het WOORD, een synoniem voor God, een synoniem voor het vleesgeworden WOORD, het WOORD dat vlees geworden is. Want het evangelie van Johannes spreekt weliswaar over het WOORD en spreekt over het WOORD alsof het een persoon was, door het WOORD ‘hij’ te noemen.

En dit heeft het de Christelijke kerken mogelijk gemaakt om zich op de historische persoon in de buitenwereld te richten in plaats van de diepere betekenis te begrijpen. En er zijn inderdaad andere uitspraken die ik weloverwogen heb gedaan om hen te testen, of zij alleen naar de letterlijke, oppervlakkige interpretatie zouden kijken, of dat zij verder zouden kijken en de ware innerlijke boodschap die ik kwam brengen, zouden beseffen.

Sommigen van jullie zullen weten dat wat in de Bijbel het WOORD genoemd wordt, een vertaling is van een Grieks woord dat correcter vertaald kan worden met ‘LOGOS‘. En wat is de LOGOS? Nu, daar zijn verschillende interpretaties van. Maar welke interpretatie je ook neemt, het is heel duidelijk dat de LOGOS veel meer is dan één enkele persoon. Je kunt de LOGOS niet tot één enkele persoon inperken. Maar omdat het ‘Woord’ niet dezelfde interpretaties kent, was het voor de kerken mogelijk om het Woord op zodanige wijze uit te leggen dat het leek dat slechts één enkele persoon het vleesgeworden Woord is geweest en dat vleesgeworden Woord ook ooit zou kunnen zijn.

Dus laat me nu opnieuw het evangelie van Johannes met een andere vertaling lezen:

In het begin was de LOGOS, de LOGOS was bij God en de LOGOS was God. De LOGOS was in het begin bij God. Alles is door de LOGOS ontstaan en zonder de LOGOS is niets ontstaan van wat bestaat. In de LOGOS was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

De LOGOS was het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. De LOGOS was in de wereld, de wereld is door de LOGOS ontstaan en toch kende de wereld de LOGOS niet. De LOGOS kwam naar de zijnen, maar zij hebben de LOGOS niet ontvangen. Wie de LOGOS wel ontvingen, heeft hij de macht gegeven de zonen van God te worden, zelfs hen die op de LOGOS geloven.

Wanneer je deze specifieke vertaling ziet en wanneer je begrijpt dat de LOGOS veel meer dan één persoon is, kun je zien dat de diepere betekenis van het Evangelie van Johannes is, dat er iets meer dan deze wereld, er iets meer dan de dualistische geest, bestaat. En dat wordt er werkelijk bedoeld met het WOORD, met de LOGOS.

Dit is iets wat onmogelijk tot één persoon beperkt kan worden. Want wordt er niet duidelijk gezegd, dat zonder hem, of zonder de LOGOS, niets gemaakt is dat gemaakt is? Nu, hoe kun je dat anders uitleggen dan door te zeggen dat de LOGOS in alles is. Want als er niets zonder de LOGOS gemaakt is, hoe kan er dan ook maar iets van de LOGOS gescheiden zijn?

De LOGOS is op de wereld en de ware betekenis is dat de wereld de LOGOS niet begrijpt, omdat de wereld niet ziet dat zij van de LOGOS wordt gemaakt en dat de LOGOS in ieder mens aanwezig is en natuurlijk in alles wat gemaakt werd. De ware betekenis is dus dat ik niet naar de aarde ben gekomen om boven alle mensen verheven en verheerlijkt te worden. Ik kwam om als voorbeeld te dienen voor het eenzijn met jouw eigen bron, met de LOGOS, in jouw innerlijk en daardoor alle mensen te helpen de LOGOS in zichzelf te ontdekken.

De essentiële test voor het Vissentijdperk
De wezenlijke test voor het Vissentijdperk, de wezenlijke beproeving was deze: zouden de mensen Christus buiten zichzelf herkennen, of zouden ze Christus in zichzelf herkennen? Dit is de essentiële test, niet alleen in het Vissentijdperk, maar dit is de test waar ik de afgelopen dagen over heb gesproken, toen ik zei dat er een filter voor de deur is die naar het koninkrijk van de hemel leidt. En jouw eenzijn met het WOORD bepaalt of jij door dat filter heen komt of wordt tegengehouden door het gevoel van dualiteit, het gevoel van gescheidenheid.

Om het koninkrijk her hemelen in te gaan, moet je ontdekken dat Christus – het WOORD, de LOGOS – binnenin jou is en in al het andere op deze wereld, waaronder alle andere mensen. En alleen wanneer je dat beseft – en verder gaat dan alleen dat besef van waar eenzijn met de LOGOS – nu, alleen dan kun jij door de hemelpoort.

De LOGOS begrijpen
Wat is de LOGOS dan echt? Welnu, die is wat wij al op verschillende manieren hebben uitgelegd: de universele Christusgeest, de enig geboren zoon uit de Vader. Het wezenlijke verenigende principe dat God de Schepper instelde om zich ervan te verzekeren dat er, omdat de medescheppers vrije wil hadden gekregen, een verborgen element was dat altijd het eenzijn van Gods schepping kon handhaven. Dus hoe ver een medeschepper ook in het bewustzijn van gescheidenheid afdaalde, er altijd de mogelijkheid aanwezig zou zijn om weer terug bij dat eenzijn te komen – zodat er niets verloren zou kunnen gaan, behalve dan door totale verloochening van iemands ware identiteit.

De LOGOS bestaat in alles, omdat alles uit de LOGOS werd geschapen. Maar ik wil jullie een dieper inzicht geven, want je zou de indruk kunnen krijgen dat de LOGOS iets onpersoonlijks is, iets daarboven buiten jouw bereik. De LOGOS is veel meer. Want de Schepper, zoals Maitreya in zijn boek uitlegt, creëerde eerst één sfeer die van de leegte werd afgezonderd, schiep daarna zelfbewuste verlengstukken van zichzelf en zond die naar die sfeer toe met de opdracht zich te vermenigvuldigen en de heerschappij te hebben. En toen deze eerste medescheppers hun zelfgevoel hadden vermenigvuldigd – tot het moment dat zij weer één met hun bron werden, toen zij het Christusbewustzijn van eenzijn met hun bron hadden bereikt – nu, toen werden zij een onderdeel van de LOGOS.

En dit proces is in daarop volgende sferen voortgezet. En alle wezens die de dualiteit en gescheidenheid te boven waren gekomen, alle wezens die één waren geworden, vormen daadwerkelijk onderdeel van de LOGOS. Dus vormen alle geascendeerde wezens, alle leden van de geascendeerde meesters, onderdeel van de LOGOS. Maar zelfs meer dan dat, wij ZIJN de LOGOS, want de LOGOS is ons en wij zijn het.

Want zie je, mijn geliefden, wanneer je de dualiteit en gescheidenheid overwint, bestaat er geen gescheidenheid meer, hoewel er nog wel individualiteit is. We zijn allen individualisaties van de Schepper, maar wij beschouwen onze individuele wezens niet als apart, als los, zoals jullie op aarde. We beschouwen ons als één, want wij weten dat wij onderdeel zijn van iets groters dan wijzelf. Maar wij zijn een deel van dat grotere iets en wij zijn dat iets. Want de Bewuste Jij heeft immers de vaardigheid zich met alles te vereenzelvigen, zijn bron inbegrepen, en het Al-zijn van wat uit die bron is gekomen.

Jouw eenzijn met de LOGOS accepteren
Dus is het verschil tussen jullie en mij dat ik mijn eenzijn met mijn bron volledig aanvaard heb, terwijl jullie die acceptatie nog niet bereikt hebben. En waarom hebben jullie die acceptatie nog niet bereikt? Nu, gisteren gaf ik jullie het beeld dat de wereld een toneel is en dat er bepaalde vooraf vastgestelde rollen zijn die je op deze wereld kunt spelen – en je kunt natuurlijk zelfs je eigen unieke rol creëren waar niemand anders ooit aan gedacht heeft. Maar alle rollen op deze wereld hebben één ding gemeen – ze maken deel uit van het rijk der dualiteit.

En wat is het rijk der dualiteit? Nu, het rijk waar altijd twee tegengestelden bestaan. En wat betekent dit nu eigenlijk? Dat er altijd een tegenstelling is in de dualiteit – goed en kwaad, vreugde en verdriet, geluk en wanhoop, boosheid en vrede. Wanneer je hier diep en logisch over nadenkt, besef je dat je het koninkrijk der hemelen niet kunt ingaan, zolang jij deze dualistische tegenstellingen nog in jouw wezen hebt. En dat betekent dat je die dualistische uitersten niet in de hemel ziet.

Je kunt dit ongetwijfeld begrijpen. Want jij kunt je toch niet voorstellen dat Moeder Maria en ik ooit in een verhitte discussie raken en kwaad op elkaar worden. Of misschien kun jij je dit wel voorstellen. Want met het dualistisch filter is alles mogelijk. Maar ik moet zeggen dat als Moeder Maria en ik een meningsverschil zouden krijgen, er een moment zou komen waarop wij plotseling stil zouden vallen, in elkaars ogen zouden kijken en beseffen: “Wie heeft er nu ruzie met wie?” Want omdat we één zijn, ruzie ik met mijzelf in haar. En wat voor zin heeft dat? Dus jullie begrijpen wel dat door die erkenning, de ruzies die jullie op aarde hebben, gewoon niet mogelijk zijn. Want wanneer je het eenzijn kent, kun jij nooit volledig in die dualistische rollen opgaan.

Dus betekent dat dan dat wij geen vreugde in de hemel kennen, dat wij geen geluk in de hemel hebben? Dat klopt inderdaad – als je met vreugde en geluk de menselijke definitie van vreugde en geluk bedoelt, de definitie die op dualiteit wordt gebaseerd. In de hemel bestaat geen verdriet, geen je ongelukkig voelen. Dus daarom kennen we ook geen vorm van geluk dat tegengesteld is aan ongelukkig zijn.

In de hemel zijn wij veel meer in evenwicht, bij wijze van spreken. Dit is de reden dat ik altijd de nadruk op evenwicht leg voor diegenen die het pad van Christusschap willen gaan. Maar dit betekent niet dat wij geen ware vreugde kennen. Want wij hebben natuurlijk een geestestoestand die permanent, constant, is. Dit betekent niet dat die nooit verandert, want naarmate wij ons bewustzijn vergroten, kunnen we natuurlijk meer van die geestestoestand ervaren. En deze geestestoestand is een toestand die je niet nauwkeurig met woorden kunt beschrijven, geen enkel woord op deze wereld kan dat.

Maar, zoals Maitreya in zijn boek zegt, als we een woord zouden moeten gebruiken, is het woord dat er het dichtst bij komt ‘gelukzaligheid’. Maar nogmaals, je kunt gemakkelijk met een dualistische definitie van gelukzaligheid aankomen, wanneer je het ziet als de tegenstelling van niet-gelukzaligheid. Er zijn een aantal leraren dat de misvatting van het dualiteitsbewustzijn begint te begrijpen en er zijn er zelfs die dit al vele eeuwen zien. Toch hebben enkelen van hen de uitweg uit de dualiteit gedefinieerd door de non-dualiteit in te gaan. Maar toch definiëren velen het als non-dualiteit, gebaseerd op dualiteit – als het tegengestelde van dualiteit – en dan blijft het nog steeds dualiteit.

Dus, jullie zien dat er geen manier is om de geestestoestand die wij kennen nauwkeurig in woorden over te brengen. Maar je kunt die wel ervaren! En velen van jullie hebben daadwerkelijk korte glimpen opgevangen van een bewustzijnsstaat die boven de dualiteit, de dualistische uitersten, staat. Want hebben jullie soms niet een stilheid in je innerlijk, een innerlijke vrede, gevoeld, bijna alsof je in een andere dimensie zat. Of alsof je de situatie van buitenaf ervoer?

Zelfs wat de mensen beschrijven, hoe zij in een levensbedreigende, stressvolle situatie, plotseling stil werden, bijna alsof ze zich buiten de situatie bevonden. Dit is een staat van non-dualiteit, waar geen contrast is. Het wezen van het leven is dat omdat God alles is, God geen tegenpool heeft. Slechts de wezens die gevangen zijn komen te zitten in een dualistische geestestoestand denken dat zij God en Gods werk tegenstand bieden – en die er in hun dwaasheid prat op gaan dat zij de macht hebben Gods werk te vernietigen of Gods plan te verstoren.

Christus staat boven tijd en ruimte
Maar zoals ik in het begin al zei, er bestaat geen twijfel over of Christus voor eeuwig en altijd zal regeren. Want Christus staat boven tijd en ruimte. En tijd en ruimte kunnen niet eeuwig bestaan. Want het is niet mogelijk dat iets op deze wereld tot in het oneindige doorgaat, want alles wordt door grenzen, door contrasten, bepaald. Enkel het feit dat jullie afzonderlijke vormen hebben, betekent dat er een grens aan moet zijn. Dus alles moet een limiet hebben, zelfs de tijd.

Laat mij, om jullie logische geest in verwarring te brengen, iets aanhalen waar bepaalde wiskundigen over hebben nagedacht. En sommigen van hen zijn gestopt met erover nadenken, terwijl anderen erover bleven nadenken totdat zij er geen kant meer mee op konden. Want het is inderdaad een van die dingen die niet door de analytische geest opgelost kan worden. Nu, jullie weten heel goed dat als je begint te tellen, één, twee, drie, vier, je maar door kunt blijven gaan. En misschien speelden sommigen van jullie als kind het spel om van één tot duizend te tellen, gewoon om te zien hoe dat zou zijn.

Wel, wiskundigen stonden voor de vraag “Hoeveel getallen er zijn – hoe ver kun je tellen voor de getallen op zijn?” Als je hierover logisch nadenkt, zou je aan de ene kant kunnen zeggen dat je oneindig door kunt gaan. Je kunt tot in het oneindige doorgaan steeds weer één getal toe te voegen, in staat zijn altijd één getal aan het laatste getal toe te voegen. Maar hoeveel tijd zou ervoor nodig zijn om een oneindig aantal getallen op te tellen? Welnu, zou er niet een oneindige hoeveelheid tijd voor nodig zijn?

Wat is de oplossing van het raadsel? Welnu – zoals Einstein trouwens intuïtief aanvoelde maar nog niet wiskundig tot uitdrukking kon brengen – het materiële universum vormt een gesloten lus, die weer bij zichzelf terugkomt. En jij dus in zekere zin – als jij maar lang genoeg blijft tellen van één naar twee naar drie, er steeds één getal aan toevoegt – weer op jouw beginpunt zou uitkomen. Maar vanuit lineair opzicht zou dit niet zo zijn, want ik besef heel goed dat jullie lineaire en analytische geest uit alle macht probeert dit snel te begrijpen. Maar wat er gebeuren zou, was dat jij op een bepaald moment zo ver geteld hebt dat jij tegen jezelf zegt: “Dit is belachelijk. Er moet een betere manier zijn om mijn leven te besteden dan getallen tellen.”

En dit is de sleutel. Want de reden dat jullie nog steeds in tijd en ruimte zijn, is dat jullie nog niet beseffen dat je genoeg hebt van de wereld waar goed en kwaad, vreugde en verdriet contrasteren. Sommigen van jullie vervielen natuurlijk tot het dualiteitsbewustzijn uit nieuwsgierigheid: Hoe zou het buiten die gelukzaligheid zijn waar geen contrast bestaat? Hoe zou het zijn om in een wereld met contrasten te leven? Zou het niet een intensere ervaring zijn – zodat je een intensere ervaring van vreugde kreeg, maar waar je ook verdriet had ervaren?

Heb je genoeg dualiteit gehad?
Mijn geliefden, dit is niet verkeerd. Jij hebt vrije wil. De wereld is opgezet – de wereld van vorm is opgezet zoals Maitreya uitlegt – om je meer waardering voor het eenzijn van God te geven door te beseffen en te ervaren dat er iets buiten dat eenzijn is. Dus je hebt het recht om naar de dualiteit af te dalen.

Het probleem ontstaat wanneer jij in die dualiteit komt vast te zitten, omdat jij niet alleen in de rol van de theaterproductie genaamd aarde bent gestapt – de productie waarin jij jezelf ervaart als schurk, slachtoffer of held – maar waar jij je mee hebt vereenzelvigd tot het moment kwam dat jij vergat dat er iets buiten dat wereldtoneel bestaat. En dan gaat het mis, omdat jij je niet meer uit die rol kunt losmaken. En vanwege de begrenzingen in tijd en ruimte, kun jij die rol oneindig houden. Maar omdat tijd en ruimte niet oneindig zijn, moet er een tijd komen dat jouw kansen ophouden, wat wij de tweede dood hebben genoemd.

De waarheid over tijd en ruimte is dat degenen die in tijd en ruimte zijn verdwaald, daadwerkelijk het punt kunnen bereiken waarop hun kansen verkeken zijn. En daarom moeten zij het uitwissen van die dualistische identiteit waar zij zich mee hebben vereenzelvigd, ondergaan. En dit is natuurlijk niet iets waar God op hoopt, want zoals Maitreya en Moeder Maria uitleggen, werden jullie in het begin allemaal met een beperkt gewaarzijn van jezelf geschapen, maar om dat te ontwikkelen tot je het totale Godbewustzijn kreeg, waardoor je beseft dat je dan de totaliteit van jouw Schepper bent, hoewel je nog steeds een individueel wezen bent.

God heeft jou geschapen om meer te worden, niet om minder te worden. Dus je ziet dat er niets mis is met de ervaring van de dualistische wereld, daar naartoe te gaan, waardoor jij de tegenstelling tussen licht en donker leert kennen. Maar wanneer jij daar in vast komt te zitten, hebben wij een probleem. Daarom wordt het Levende Woord gezonden in een poging jou wakker te schudden, om je ervan bewust te maken dat er iets meer is dan de dualistische rol die jij op dit moment aan het spelen bent.

Maar om volledig aan die rol te ontsnappen, die rol achter je te laten, moet jij je realiseren dat jij de tegenstellingen tussen vreugde en verdriet, kwaad en goed, licht en donker niet meer wilt ervaren. Want je bent dan bereid die ervaring achter je te laten en die hogere ervaring van de gelukzaligheid, van het eenzijn te bereiken, de eeuwige vrede die in het spirituele rijk tot jouw beschikking staat. Of liever, zelfs in dit rijk tot jouw beschikking staat, wanneer jij dat dualiteitsbewustzijn opgeeft en de Christusgeest aanneemt.

Overdenk het feit dat jij bent opgegroeid in een wereld van contrasten, maar dat er een alternatief voor die wereld van tegenstellingen is, namelijk een bewustzijnsstaat waarin jij in de eeuwige gelukzaligheid bent die niet in de dualistische uitersten ingedeeld kan worden. En daarom ervaar jij niet het verdriet en het lijden dat zoveel mensen op aarde ondervinden. Maar je ervaart ook niet het soort geluk dat contrasteert met verdriet.

Jullie moeten gewoon in je wezen erover nadenken of je genoeg contrasten hebt ervaren, zodat je bereid bent die staat van leven los te laten, die sterfelijke, dualistische, contrasterende staat van leven, en dat leven laten sterven, dat leven verliezen om het eenzijn met Christus te bereiken (Matteüs 16:25), zodat de Christus binnenin jou, jou bij die vrede, bij die gelukzaligheid, kan brengen die de wereld met haar contrasten niet kan aantasten.

Dit, mijn geliefden, is een beslissing die alleen jij kunt nemen en ik zeg niet dat je het op een bepaalde tijd moet doen. Ik zeg alleen maar dat als jij in jouw wezen zou kunnen beseffen dat jij genoeg hebt van bepaalde dingen op aarde, er dan een alternatief is. En de enige manier om werkelijk het verdriet dat jij op aarde voelt, het lijden dat jij op aarde ervaart te boven te komen, de enige manier om het totaal te boven te komen, is de dualiteit van zowel verdriet als vreugde achter je te laten.

En wanneer jij hier klaar voor bent, kun jij dat ook inderdaad doen. Je kunt ook een poosje in een soort gemengde staat blijven, waarin je nog steeds een beetje verdriet en een beetje vreugde ervaart, maar je vereenzelvigt je er niet meer totaal mee. Dus, wanneer je in een staat van verdriet bent, weet je dat er meer is en ben je er niet meer zo in verwikkeld dat dit jou totaal overneemt. En dit is weer een andere ervaring. En zolang je die ervaring wilt, je hebt vrije wil.

Maar nogmaals, wanneer je voelt dat je er genoeg van hebt, laat het dan gewoon los. Neem mijn hand en kijk naar de wereld en kijk naar de dingen die vroeger zo belangrijk voor jou waren, dat jij dacht dat jij zou doodgaan als jij dit of dat niet zou krijgen of als jij je zin niet kreeg van andere mensen. Kijk er dan naar en zeg: “Wat kan mij dat schelen. Ik volg Christus naar de eeuwige vrede die boven deze dualistische strijd verheven is” (Johannes 21:22).

Dit is het geschenk dat ik de mensheid 2000 jaar geleden kwam brengen, maar ik kwam alleen niet op een bepaalde tijd, want Christus kan natuurlijk niet op een tijd komen, Christus kan niet tot tijd beperkt worden. Christus komt in het Eeuwige NU. Wat betekent dat het geschenk van Christusschap altijd aan de mensen ter beschikking staat en altijd voor hen beschikbaar zal zijn. Maar zoals wij hebben gezegd, hoe meer geïncarneerde mensen het pad naar Christusschap kunnen demonstreren, hoe meer mensen wakker zullen worden en van hun voorbeeld leren en hen naar die eeuwige rust volgen, die niet echt rust is, maar in werkelijkheid de dynamische rust van de Rivier van Leven is.

Zo, mijn geliefden, ik dank jullie voor jullie aandacht. Ik dank jullie voor jullie aanwezigheid op deze conferentie. En ik dank jullie zeker voor de bereidheid de open deur voor het Levende Woord te zijn. Want elk van jullie die hier was, heeft natuurlijk het Levende Woord in zijn wezen gevoeld, heeft gevoeld dat het iets heeft beroerd. En daarvoor ben ik dus dankbaar en ik zal nog dankbaarder zijn als jullie vermenigvuldigen wat jullie ontvangen hebben en het aan anderen geven. Ik zal mij terugtrekken, jullie in mijn hart verzegelend, want Moeder Maria heeft jullie iets te zeggen.