ONDERWERPEN: De illusie dat de materie gescheiden wordt van de Geest – De bewustzijnsstroom in alle vormen zien – Het acceleratietempo van het universum – De stuwende kracht is de transcendentie van het bewustzijn – Weerstand overwinnen – Zie dit jaar als een kans – De illusie van de materie betwijfelen – De gedachtevorm van het Wiel van de Wet – De barrière slechten tussen spirituele en wereldse activiteiten – De waarheid over tijd en ruimte begrijpen

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 1 januari 2011

IK BEN de Boeddha. Gautama is de naam die mensen, al meer dan 2500 jaar, hebben geassocieerd met de levensvorm die ik ben. Mijn geliefden, dit kan een heel lange tijd lijken, maar heeft het voor de Boeddha zin om over tijd te spreken? Want dit is natuurlijk de grootse illusie die uit het bewustzijn van gescheidenheid ontstaat – dat het mogelijk is om de stroom van het leven in segmenten uiteen te laten vallen en die als verleden, heden en toekomst te benoemen. Of moeten we zelfs zeggen dat die alleen in het verleden en de toekomst worden benoemd, want wie verblind worden door het dualiteitsbewustzijn kan natuurlijk nooit in het heden leven. Ze leven óf in het verleden, óf in de toekomst, want ze richten hun aandacht nooit naar binnen – zodat ze het huidige moment eens zouden kunnen ervaren en dan ervaren dat het huidige moment het eeuwige nu is. Het nu dat boven het verleden staat, boven de toekomst – want dat beweegt zich, zoals jij je door de ruimte van de Boeddha heen beweegt.

Je ziet dat de illusie die door het dualiteitsbewustzijn wordt gecreëerd, is dat er een beweging door de tijd heengaat. Maar de waarheid, gezien vanuit het perspectief van de Boeddha, is dat tijd niet bestaat. Wat houdt dat in? Dat jij je alleen maar door de ruimte heen kunt bewegen. Je beweegt je niet door de tijd heen; je beweegt je door de ruimte heen, de ruimte die vormen de ruimte geeft om te bestaan en dat jij je vanaf je startpunt beweegt, niet naar het eindpunt, maar naar het versmelten tot eenzijn met je bron, met jouw Schepper, met alles wat er is natuurlijk.

Als je zou kunnen zien wat ik zie, zou je zien dat het jaar 2011 nu om de planeet heen rolt, terwijl nieuwe tijdzones het Nieuwe Jaar vieren. Dit is, zoals ik al heb uitgelegd, het jaar van de Moeder. En als je zou kunnen zien wat ik zie, zou je de energie die door het Jaar van de Moeder worden gesymboliseerd, rondom de planeet zien rollen. En je zou je voor kunnen stellen dat de planeet bedekt was met een deken die opgerold wordt door die nieuwe energie van de moeder, de nieuwe energie die de initiaties voorstelt die de mensheid in dit Jaar van de Moeder moet ondergaan. En zodoende wordt de oude energie van het Jaar van de Zoon opgerold, alsof je op één lijn van noord naar zuid begint, begint de deken op te rollen die de aarde bijna helemaal om die lijn heen had bedekt en zo door bleef gaan, alsof je een blikje openmaakt door het deksel op te rollen.

En omdat deze energie zich rondom de planeet beweegt, zal de oude gezuiverd worden en de mensen voelen dat inderdaad vaak als een golf nieuwe energie, nieuw optimisme, een nieuw perspectief bij de viering van Oud en Nieuw – tenminste als de kater overgaat en ze weer in staat zijn te denken met de helderheid van hun normale bewustzijnsstaat. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de meeste mensen in staat zijn om helder te denken, want dat is natuurlijk niet zo, dat konden ze 2500 jaar geleden ook al niet. Maar in die spanne van wat jullie tijd noemen, is er natuurlijk wel vooruitgang geweest, omdat de aarde zich in die tijd door de ruimte heeft bewogen.

De illusie dat de materie gescheiden wordt van de Geest
Zoals jullie weten – als je denkt aan wat jullie astronomen jullie verteld hebben – beweegt de aarde zich in een elliptische baan om de zon. Maar hoeveel mensen denken na over het feit dat de zon zich ook door de ruimte beweegt? En dat de zon zich dus door een veel grotere baan beweegt rondom haar centrum van zwaartekracht. En als je dan naar de baan die de aarde door de feitelijke ruimte volgt, zou kijken, zou je zien dat die baan niet elliptisch is. Hij lijkt meer op een spiraal die een duidelijke richting opgaat. Als je nog een stap verder achteruit zou doen en naar de feitelijke baan van de zon zou kijken, zou je natuurlijk zien dat hoewel de zon zich rondom een zwaartekrachtcentrum beweegt, dat centrum zich ook door de ruimte beweegt. En dat zelfs de baan die de zon volgt, een spiraal is.

Wat inhoudt dat niets stilstaat, niets gaat in een cirkel, er bestaan geen gesloten cirkels, want het hele universum breidt zich uit. En dus bestaat tijd niet echt. Tijd is de illusie, het kunstje dat de geest die wordt verblind door Maya, uithaalt door de illusie dat materie echt is, door de illusie dat de Moeder zelf echt is, op zichzelf bestaat, onafhankelijk van de Vader bestaat. En dan zie je – waar ik vorig jaar op Oudejaarsavond uitgebreid over gesproken heb – dat het Jaar van de Zoon de uitdaging was om onderscheid te leren maken tussen wat onecht en wat echt is, gezien vanuit het Christusperspectief. Maar in het Jaar van de Moeder moet dit onderscheid op een dieper niveau komen als de mensheid wil slagen voor de initiaties die door dit jaar worden gepresenteerd.

Want het onderscheid dat je natuurlijk dit komende jaar moet verwerven, in die volgende cyclus van initiaties, is natuurlijk dat je leert de illusie te doorzien dat de Moeder, de energie van de materie, gescheiden wordt van haar bron – wat natuurlijk de Vader of de Geest is. Kijk naar deze planeet en zie hoeveel mensen volledig verblind worden door de illusie dat je in een wereld leeft die gescheiden wordt van haar bron, die gescheiden is van de Geest. Kijk eens hoeveel mensen verblind worden door de illusie dat er geen Geest is, dat er niets meer bestaat dan de materiële wereld. Kijk eens hoeveel mensen hun eigen spiritualiteit ontkennen, hun eigen bestaan als een spiritueel wezen dat slechts tijdelijk in een materiewereld verblijft.

Maar is dit een wereld die bestaat uit materie, of is er zelfs nog diepere waarheid dat je een spiritueel wezen bent dat in een wereld van de Geest vertoeft. Want als je een uitdrukkingsvorm van de Geest bent, dan is alles in de materiële wereld een uitdrukkingsvorm van de Geest. Zonder hem werd niets gemaakt dat gemaakt werd, zoals de christelijke Bijbel zegt. En je vindt hetzelfde concept bij het boeddhisme, het hindoeïsme, het taoïsme, de islam en de meeste andere religies of spirituele filosofieën.

Maar ondanks het feit dat deze leringen voor hen zijn die ogen hebben om te zien, hebben de meeste mensen niet de ogen om te zien. De meeste mensen luisteren naar een religie; ze kunnen die leringen bestuderen, ze kunnen er in uiterlijke zin in geloven, maar ze geloven niet in die zin dat ze, als innerlijk besef, ervaren wat de leringen eigenlijk zeggen. En daardoor kunnen mensen een schriftlezing steeds opnieuw lezen zonder de diepere waarheid die in die woorden schuil gaat, echt te ervaren, die waarheid kan niet in woorden worden gevat, die kunnen nooit worden ingekapseld in het onvolmaakte voertuig dat woorden zijn.

Want hoe kunnen woorden de Geest bevatten – tenzij die natuurlijk worden geïnterpreteerd door een wezen dat zich bewust is van zijn eigen ingebouwde spiritualiteit en daarom de woorden met een diepere betekenis, met een subtielere energie, kan bezielen. En dan kun je de woorden gebruiken als stapsteen om een bewustzijnsstroom over te steken en de andere kant te bereiken, waar de Geest wacht om jou zichzelf te laten ervaren. Zodat je een glimp kunt opvangen dat er zelfs achter de sluier van de materie, maar één waarheid is. Zelfs de myriaden vormen die je zinnen prikkelen, die je aandacht trekken, dat er maar één waarheid, één Geest is.

De bewustzijnsstroom in alle vormen zien
En wanneer je dit ziet, zelfs in glimpen, kun je beginnen de sluier weg te halen, zodat jij niet meer de stroom hoeft over te steken. Want dan zie je dat het niet juist is dat de Geest aan de andere kant van de stroom staat en dat de materie van de Geest wordt gescheiden. Want je ziet dat de Geest ook de stroom vormt en de Geest ook de materie is. Je begint te doorzien dat de Geest een bewustzijnsstroom is, niet de onveranderlijke God die door vele religies in de buitenwereld zo foutief is neergezet – of liever de verkeerde predikers van die religies in de buitenwereld die met doctrines en interpretaties aankomen die zo ver van de eigenlijke Bijbelboeken afstaan en steeds maar weer worden aanbevolen door degenen die de mensen in hun macht willen krijgen door de illusie te versterken dat de mensen van hun bron, van hun God, gescheiden zijn. En dus heb je die verkeerde predikers van de machtselite nodig om bij God te komen, want jij kunt God niet zelf vinden.

De diepere waarheid is dat God de levende God is. God is een bewustzijnsstroom en wanneer je God als een bewustzijnsstroom begint te zien, kun je geleidelijk jezelf als een bewustzijnsstroom gaan zien. En dan kun je nog verder gaan en inzien dat zelfs de materiële wereld een bewustzijnsstroom is. En dan ga je beseffen dat God de Vader een bewustzijnsstroom is die zich in materiële vormen heeft uitgedrukt. Maar zelfs die vormen kunnen gescheiden– van elkaar onderscheiden, gescheiden van geest, gescheiden van elkaar – lijken, maar echt gescheiden zijn ze niet. En zelfs al kan het zo lijken dat deze vormen, enige continuïteit hebben, zelfs enigszins permanent kunnen lijken, het zijn toch alleen maar bewustzijnsstromen.

Want juist het feit, correct geobserveerd door jullie wetenschappers, dat het hele materiële universum zich uitbreidt, is natuurlijk het bewijs dat het een bewustzijnsstroom is. Want mijn geliefden, kijk eens naar de wetenschappelijke mythe – en let er goed op dat ik ‘mythe’ zeg – van de Big Bang. Denk eens na over het concept dat ergens ver weg, het hele materiële universum zoals jullie het kennen in een enkel punt werd samengeperst, eenpuntigheid. En alles wat ooit heeft bestaan en ooit zal bestaan, werd – in de vorm van materie en energie – naar buiten geworpen in een reusachtige explosie.

Nu, als dat echt het geval was, hoe kun je dan verklaren dat het materiële universum zich niet alleen uitbreidt, maar dat ook in versneld tempo doet? Je kunt op geen enkele manier verklaren dat de allereerste energie van de explosie van de Big Bang ervoor kan zorgen dat het universum zich in toenemend tempo uitbreidt. Want waar zou die energie vandaan moeten komen die de versnelling aandrijft? Die kon niet van de allereerste explosie komen, want de logica vertelt je natuurlijk dat als alle stuwkracht in het begin werd uitgegeven, het universum dan in hetzelfde tempo zou moeten stoppen en zich op den duur beginnen samen te trekken. Maar observaties en metingen hebben bewezen dat dit niet het geval is – het universum breidt zich in toenemende mate uit. Dus de vraag is: “Wat zorgt voor die versnelling?” Het kan geen materiële kracht zijn, want die bestaat niet. En dus is de enig rationele, logische verklaring natuurlijk dat de ware kracht die het universum aanstuurt, het feit is dat het universum een bewustzijnsstroom is.

Het acceleratietempo van het universum
En dit mijn geliefden – let nu op – is natuurlijk de essentiële eigenschap van bewustzijn: het kan doen wat de materie zelf als aparte entiteit – waar je een denkbeeld van vormt – niet kan. De materie kan niet transcenderen, de materie kan niet in een andere toestand veranderen dan het gemaakt werd. Maar het bewustzijn bezit die vaardigheid, het bewustzijn kan zichzelf opnieuw uitvinden, het bewustzijn kan transcenderen, het bewustzijn kan kiezen om het oude te laten sterven en herboren te worden en op een hoger niveau weer tot leven komen.

Dit bracht de Schepper ertoe om te scheppen en dit bracht de schepping van de Schepper ertoe om in steeds hoger tempo te accelereren. Net zoals het gehele materiële universum zich uitbreidt in dit steeds hogere tempo, wordt jij als een individueel van zichzelf bewuste wezen door die levenskracht zelf gedwongen jouw bewustzijn uit te breiden, om bij te houden wat er met het universum gebeurt. En dit is natuurlijk precies wat de aarde door de ruimte ook vooruit laat schieten met steeds hogere snelheid.

Maar wat veroorzaakt dan wat ik de illusie van tijd heb genoemd? Dat is juist het feit dat de bewoners van de aarde hun bewustzijn niet met dezelfde snelheid uitbreiden als de aarde door de ruimte getrokken wordt in de mate waarin het hele materiële universum en de hele niet geascendeerde sfeer waarin jullie bestaan, wordt uitgebreid. Jullie zijn niet alleen in dit universum. De mensen op aarde zijn niet de enige van zichzelf bewuste wezens in het materiële universum. Er zijn talloze, talloze planeten met intelligente levensvormen en de grote meerderheid van die planeten bevindt zich in een accelererende spiraal, omdat de bewoners van die planeten hun bewustzijn accelereren. Dit heeft, iets in het leven geroepen dat te vergelijken valt met wat jullie wetenschappers de kosmische achtergrondstraling noemen. Er is een zich uitbreidende kracht op de kosmische achtergrond die christenen traditioneel de Heilige Geest noemen die door alle van zichzelf bewuste wezens in het universum die hun bewustzijnsstaat verhogen en transcenderen, wordt gevormd.

Dit is het tempo waarin het hele materiële universum accelereert. Deze uitbreiding in bewustzijn stuwt het materiële universum, de fysieke planeten en melkwegstelsels, met accelererende snelheid uiteen. Dit is bij wijze van spreken, de mate van groei op de achtergrond van het universum waarin je leeft. De bewoners op aarde breiden hun bewustzijnsstaat niet in dat tempo uit; ze breiden het in een langzamer tempo uit. En dit betekent dat de aarde die positie in de absolute ruimte niet kan bijhouden waarin ze geweest was als het uitbreidingstempo van het universum als geheel was gevolgd.

Dit achteropraken creëert de illusie van tijd. Dit achteropraken creëert de frictie die heel veel problemen waar geen oplossing voor lijkt te zijn, op aarde veroorzaakt. De waarheid is dat de aarde door de uitbreidende kracht op de achtergrond van het universum wordt meegetrokken om zich met steeds hogere snelheid door de ruimte te bewegen. Maar wat is er voor nodig om een planeet met steeds grotere snelheid door de ruimte te laten bewegen? Nu, kijk eens naar een voorwerp op aarde, een auto bijvoorbeeld, wanneer je de snelheid verhoogt. Er is toenemende luchtweerstand, er is toenemende frictie en daarom is er meer kracht voor nodig om die te overwinnen. Dus dan lijkt het alsof er een steeds groter wordende kracht moet zijn om de aarde te laten groeien en dit is inderdaad op dit moment het geval. Maar er is een alternatief voor dit scenario, want de steeds toenemende kracht is alleen maar noodzakelijk om een lichaam met dezelfde dichtheid voort te stuwen. Maar wat nu als de aarde steeds minder dicht werd, zodat – omdat die voortgestuwd werd om sneller te bewegen – er minder frictie, minder weerstand, zou zijn. En dan zou de aarde zich moeiteloos met steeds grotere snelheid door de ruimte kunnen bewegen zonder dat de kracht toeneemt.

De stuwende kracht is de transcendentie van het bewustzijn
Wat dit mogelijk kan maken, is inderdaad het transcenderen van het bewustzijn, de acceleratie in bewustzijn, waardoor je het oude identiteitsgevoel loslaat dat op een bepaald niveau van dichtheid was. En wanneer dit op collectieve schaal gebeurt – omdat de hele mensheid het collectieve bewustzijn verhoogt – wordt de hele planeet minder dicht. En dan kan die zich door de ruimte bewegen in een steeds hoger tempo zonder dat er meer kracht hoeft te worden gebruikt.

Dit brengt natuurlijk een revolutie tot stand, niet alleen in het menselijke denken, maar in de samenleving als geheel. Omdat je ziet dat je die kracht niet meer nodig hebt, die fysieke, mentale, emotionele kracht om de oude structuren overeind te houden. Want die worden vervangen, niet door nieuwe structuren, maar door de bereidheid om met de stroom van het leven mee te gaan. Zodat je de lichtstroom niet in jouw structuur probeert op te sluiten en te omsluiten om jou het gevoel te geven dat het permanent is, continuïteit geeft. Want je ontleent je identiteitsgevoel niet meer aan de structuur, je ontleent het aan het voorbijzien van die structuur, zelfs de structuur van de aarde zelf.

Want dan zie je dat jij een uitdrukkingsvorm bent van de bewustzijnsstroom. Je gaat met die bewustzijnsstroom mee en waarom zou je die structuur dan nog handhaven, wanneer jij niet meer het gevoel hebt dat je in de stroom verdrinkt? Waarom je vasthouden aan de oevers of een reddingsboei proberen te grijpen, als je niet bang bent om te verdrinken?

Want je weet dat je het liefst met de Rivier van Leven mee wilt gaan, op de stroom zelf meegaan, gewoon los te laten en rustig in de stroom van het leven te zijn in plaats van er weerstand aan te bieden, in plaats van het in jouw mentale kaders, in een mentaal kader dat door jouw waarneming wordt gevormd, te laten passen. De waarneming die bij het ego vandaan komt, het gescheiden zelf, dat bang is dat hij op een bepaald moment in de tijd ophoudt te bestaan.

Want dit is natuurlijk de prijs die je moet betalen, omdat je achterop loopt bij het acceleratietempo van het universum. Op het moment dat je begint achterop te komen bij de rest van het universum, ontstaat er een kloof. En die kloof geeft aanleiding tot angst voor de dood. De angst dat er een moment komt waarop jij er, als van zichzelf bewust wezen, er niet meer zult zijn.

Maar die angst kan alleen maar bestaan, omdat het van zichzelf bewuste wezen dat jij bent, het leven dan waarneemt door het filter – de structuur, de waarneming – van jouw ego in plaats van het leven waar te nemen door het zuivere gewaarzijn dat je kunt krijgen wanneer jij ziet dat jij de Bewuste Jij, als uitdrukkingsvorm van het eigen Wezen van de Schepper bent. En dan zie jij je, de Bewuste Jij, als de open deur, als de heldere vensterruit, zoals Jezus zo zorgvuldig heeft uitgelegd. En je weet dat de levensstroom, de bewustzijnsstroom die jouw IK BEN Aanwezigheid is, ongehinderd, moeiteloos, kan stromen. En dan hoef je geen dwang te gebruiken om het illusoire bestaan van het gescheiden zelf in stand te houden. Want je kunt moeiteloos op de bewustzijnsstroom meegaan die jouw IK BEN Aanwezigheid, die zich probeert uit te drukken door jou, is.

Weerstand overwinnen
Waarom zou er dwang nodig zijn, waarom zou je weerstand moeten hebben, wanneer je (h)erkent wie je bent: de open deur voor de IK BEN Aanwezigheid. En je accepteert dit en je gaat mee met de bewustzijnsstroom die de Aanwezigheid is, die door jouw wezen stroomt. En in plaats van het bulderen van de stroom te horen als een dreigend geluid – omdat je het gevoel hebt dat dit jou op een dag zal overweldigen en verdrinken – ga je dan met die stroom mee. En daardoor hoor je geen gebulder dat je dreigt te vernietigen; het is dan de lieflijk stromende, borrelende stroom van gelukzaligheid van de Schepper die door jou tot uitdrukking wordt gebracht.

En dan zou je die gelukzaligheid ervaren door gewoon het gevoel los te laten dat er iets is waar jij weerstand aan moet bieden – of iets wat je in stand moet houden of vernietigen. Het gevoel dat de materie echt is, dat de materie permanent is, laat jou struikelen, voorkomt dat je met de stroom meegaat. Want je denkt dat je de materie moet accepteren als iets wat in zijn huidige vorm permanent is en daardoor macht over jou heeft. Of je moet accepteren dat de materie in haar huidige vorm niet goed is en dus moet worden veranderd of vernietigd door jou. En dus ben je hier om de wereld te redden of het kwaad te vernietigen, en beide keren moet je iets buiten jou veranderen. En dat geeft aanleiding tot de drama’s en de epische denkwijze waar we nu al twee jaar over spreken.

Een tijdsspanne, als je weer over tijd wilt spreken, die lang genoeg is om zelfs de meest dichte (mensen) te laten beginnen de diepere lering uit onze woorden te halen. Je kunt er natuurlijk afstand van nemen door over onze woorden te bekvechten op het niveau van woorden en zodoende missen waar het over gaat. En dit is natuurlijk jouw goed recht – als je nog verder achterop wilt komen en daardoor steeds grotere weerstand, steeds grotere tegenstand tegen jouw wezen, tegen jouw stromen, tegen jouw vreugde, tegen jouw geluk, voelen.

Bied zoveel weerstand als je maar wilt, maar laat mij jullie een realistische inschatting geven dat wanneer je het op planetaire schaal bekijkt, ziet dat de mensen het in het komende jaar 2011, het Jaar van de Moeder, steeds moeilijker krijgen om weerstand te bieden aan de stroom van de Rivier van Leven, de stroom van verandering, de stroom van acceleratie, die deze planeet met een gigantische kwantumsprong vooruit zal stuwen en die daarom begint in te halen, de kloof versmalt tussen waar de planeet nu is en waar die had kunnen zijn als de bewoners ervan het acceleratietempo op de achtergrond van het hele universum hadden gevolgd.

De kloof moet voor het jaar 2012 gedicht zijn, zodat de cycli veranderen. Niet dat die volledig gedicht moet zijn, maar wel aanzienlijk gekrompen. Want als dat niet zo is, wordt de weerstand nog groter nadat de cyclus die door het jaar 2012 gemarkeerd wordt, verandert. En dit kan dan resulteren in fysieke gebeurtenissen, niet precies van die omvang die sommigen voorspellen, maar zeker een grotere omvang dan je tot dusver hebt gezien.

Zie dit jaar als een kans
En daardoor is het Jaar van de Moeder een uitzonderlijke kans voor de spirituele mensen op aarde om op wereldschaal positieve invloed op de maatschappij uit te oefenen. Let op wat ik net gezegd heb. Je oefent geen positieve invloed uit als je vastzit in de epische denkwijze en denkt dat je eropuit moet om andere mensen of de maatschappij te veranderen, gebaseerd op het dualistische bewustzijn dat zegt dat er iets is misgegaan en dat dit gecorrigeerd moet worden.

Het is geen kwestie van een zwart schaap in de vorm van andere mensen vinden en dan die mensen proberen te dwingen om te veranderen. Jij moet de verantwoording nemen voor jouw eigen bewustzijnsstaat, die bewustzijnsstaat te accelereren en dan, als natuurlijk uitdrukkingsvorm van jouw eigen acceleratie, jouw Aanwezigheid delen, je deelt je blijdschap, je deelt je inzichten met anderen – zelfs op grotere schaal met de samenleving.

Mijn geliefden, velen van jullie hebben de leringen die we jullie door deze boodschapper geven al jaren bestudeerd. Jullie hebben de AskRealJesus website al jaren bestudeerd. Jullie hebben dat opgenomen, jullie hebben dat geïnternaliseerd, jullie hebben rozenkransen opgezegd en aanroepen gedaan, en dit is allemaal goed en wel. Het is niet mijn bedoeling te zeggen dat wat jullie gedaan hebben, niet adequaat was. Maar ik heb natuurlijk de bedoeling om te zeggen dat in dit jaar 2011, het bestuderen van de leringen, de rozenkransen en aanroepen uitvoeren, op zich niet genoeg is. Als je echt voor die initiatie wilt slagen en de kans die het komende jaar biedt, benutten, dan moet je beginnen dit tot uitdrukking te brengen, uit te geven, te delen. Zodat jij je Aanwezigheid deelt, je laat je Aanwezigheid door jou heen stralen en verheft andere mensen. Niet zozeer door te zeggen wat er mis met hen, of met de samenleving, of met het universum, of met Gods plan, is maar je deelt gewoon jouw inzichten, jouw blijdschap, jouw acceleratie.

Je toont wat anderen kunnen doen in plaats van het hen kwalijk te nemen, omdat ze dat niet doen. Dit is het belangrijkste onderscheid tussen degenen die afgestemd zijn op de Rivier van Leven, op de geascendeerde meesters, op de beweging van de Heilige Geest en op de acceleratie op de achtergrond van het universum en dan degenen die niet meer in de pas lopen met de voorwaartse progressie en die denken dat ze helpen de wereld te redden. Maar ze gaan gewoon door met het eeuwenoude spelletje – waar de gevallen wezens in een verafgelegen sfeer aan zijn begonnen – om te proberen het universum in hun mentale kader te dwingen.

Als je die weg neemt – wat natuurlijk je goed recht is vanwege jouw vrije wil – dan zul je ontdekken dat het dit komende jaar in toenemende mate moeilijk wordt om de illusie te houden dat jouw mentale kader echt is en dat het mogelijk is om het universum te dwingen zich daarbij aan te passen. Dit ga je ook op planetaire schaal zien. Vorig jaar heb ik de gedachtevorm gegeven dat in het Jaar van de Zoon, het zwaard van Christus als het weerlicht voort zou flitsen en de sluier doorklieven die het echte voor het onechte verborg, de sluier doorklieven die het de machtselite mogelijk maakt zich te verschuilen. Jullie hebben natuurlijk gezien hoe dit vorig jaar op diverse manieren is gebeurd, waaronder het lekken van vele documenten die de machtselite liever geheim had gehouden voor de mensen.

De illusie van de materie betwijfelen
Niettemin zul je dit komende jaar zien dat dit zelfs nog naar een hoger niveau wordt geaccelereerd, omdat de mensen door die acceleratie worden ‘gedwongen’ – zo je wilt – om veel dingen te onderzoeken die ze tot nu toe zelfs nog niet eens betwijfelden. Dit gaat niet over de machtselite onderzoeken of het gezag betwijfelen. Nee, dit gaat natuurlijk over juist die illusie onderzoeken die door de materie zelf in het leven wordt geroepen, of beter, het feit dat de materie vanuit het dualiteitsbewustzijn bezien dicht lijkt, echt lijkt, continuïteit lijkt te hebben, de materie zelf permanent lijkt.

Dit zijn de illusies die dit komende jaar bedreigd beginnen te worden. De kaartenhuizen zullen beginnen te vallen. Dit zal op veel gebied in de samenleving plaatsvinden, waaronder de financiële wereld. Maar je ziet echter ook dat er behoefte komt om veel van de instituties van de maatschappij te onderzoeken die nog niet onderzocht zijn, waaronder of de democratie wel echt op haar hoogste potentieel functioneert. Of dat er behoefte is om die op een hoger plan te brengen in plaats van te denken dat de westerse democratieën een bepaald niveau hebben bereikt dat niet getranscendeerd kan worden.

Dit zal vooral een uitdaging voor de Verenigde Staten zijn die zichzelf als de geboorteplaats van de moderne democratie beschouwt en denkt dat ze nog steeds de meest geavanceerde vorm van democratie ter wereld hebben. Een illusie die – dit komende jaar en de jaren daarna zal – en moet – worden onderzocht. Want Amerika ligt natuurlijk achter op de oorspronkelijke visie van de stichters en vooral de visie van Saint Germain – die natuurlijk niet heeft stilgestaan sinds de stichting van Amerika en die daardoor tegenwoordig een zelfs nog grotere visie heeft dan hij de stichters destijds kon laten weten.

Daarnaast zie je de behoefte ontstaan om te onderzoeken of de materie wel echt echt is. Er is al heel lange tijd een beweging op gang, omdat veel mensen begonnen zijn te kijken naar de bevindingen van de wetenschap – die we adequaat hebben beschreven met betrekking tot de bevindingen van de kwantumfysica en nog verder. En die bevindingen in de wetenschap hebben ze als uitgangspunt genomen om te onderzoeken of de materie wel apart bestaat of dat de onderliggende werkelijkheid echt bewustzijn is.

Deze beweging, die bereidheid om iets te onderzoeken, wordt in 2011 en daarna opgevoerd tot die zo sterk wordt dat de meeste mensen op deze aarde niet meer in staat zullen zijn dat te negeren En dat er dan op den duur een omslag plaatsvindt, zodat ze dat niet langer willen negeren, want ze zien in dat dit geen bedreiging voor hun levensstijl of wereldbeeld is. Het is natuurlijk een grote kans om hun levensstijl en hun wereldbeeld uit te breiden en die beslist op een hoger niveau te brengen die nieuwe kansen geeft waar ze daarvoor nauwelijks van hadden kunnen dromen.

De gedachtevorm van het Wiel van de Wet
Dus wat is de gedachtevorm die ik jullie dit komende jaar, het Jaar van de Moeder, wil geven? Nu, dat is natuurlijk het concept van het wiel van de Boeddha, het Wiel van de Wet, het Wiel van de Dharma dat het traditionele symbool voor het boeddhisme is. Vorig jaar gaf ik de gedachtevorm van het Zwaard van Christus dat de sluiers die de illusie verbergen, doorklieft. Maar dit jaar wil ik de gedachtevorm van het Wiel van Dharma geven, die de sluier van Maya wegrolt, de sluier dat de materie echt is, dat materie gescheiden wordt van de Geest en dat de materie zo dicht is dat die de Geest kan verbergen waar die uit voortgekomen is. Houd het dit hele jaar voor ogen – zowel in jouw leven als op planetaire schaal – hoe deze sluier als een perkamentrol wordt opgerold en dan de diepere waarheid blootlegt dat de materie – de materiewereld, de Moederwereld – een uitdrukkingsvorm van de Geest is en dat de Geest de enige realiteit is in alle vormen die je ziet.

Dit is een krachtige gedachtevorm waar je ook profijt uit kunt halen in je persoonlijke leven. Want zelfs jullie, de voorlopers, om het bewustzijn te verhogen, zullen de initiatie moeten ondergaan die de mensheid krijgt. Jullie moeten die in je persoonlijke leven ondergaan, jullie zullen op vele manieren worden uitgedaagd door omstandigheden in jullie leven die zo boven je macht om te veranderen lijken, dat ze echt lijken, waardoor het lijkt alsof ze macht over jou hebben. Iets wat jij moet doen, iets waar jij je bij moet aanpassen, en jij het gevoel krijgt dat het jou inperkt. Dus daarom moet je het Wiel van Dharma, het Wiel van de Wet, voor ogen houden, hoe ik, de Boeddha, dat wiel werp – als jij het me toestaat – naar je persoonlijke leven werp om de sluier van illusies op te rollen.

Dit kan natuurlijk pas volledig effect hebben als jij echt bij de structuren die je misschien nog niet echt betwijfeld hebt in het Jaar van de Zoon, wilt onderzoeken. Begrijpen jullie waarom het zo belangrijk is – zoals wij, en Jezus in het bijzonder in de Sint Pietersbasiliek, eerder gezegd hebben – dat je die structuren onderzoekt? Je laat die structuren los en dan word je de open deur.
Maar wanhoop niet, als je niet al je structuren hebt losgelaten. Maar wees bereid er dit jaar een schepje bovenop te doen, zodat je bereid wordt om dat te onderzoeken. En als je dus die hindernis, die weerstand, tegenkomt, doe je een stapje achteruit en zeg je: “Wat heb ik niet gezien? Machtige IK BEN Aanwezigheid, toon mij de structuur, toon mij de illusie. Gautama Boeddha, werp het Wiel van de Wet om de sluier op te rollen opdat ik in staat ben te zien wat mij tegenhoudt. Zodat ik de open deur kan worden, zodat ik met de Rivier van Leven mee kan gaan. En de borrelende Rivier van Leven van mijn IK BEN Aanwezigheid naar die situatie toe kan laten stromen en de weerstand, de obstakels, kan oprollen of de weerstand oplossen. Zodat mijn geest kan worden bevrijd om zich op denkwijze wereld tot uitdrukking te brengen en dat ik niet alleen maar vrij kan worden, maar ook een inspiratie voor anderen opdat zij ook vrij kunnen worden.”

Dit is de gedachtevorm voor dit komende jaar. Gebruik die ook in jullie eigen leven om na te denken over de illusie van tijd, om na te denken over wat ik in deze uitgave heb gezegd. Om verder te kijken dan de woorden, om leiding aan mij te vragen, aan jullie Moeder Maria die dit hele jaar door nog meer leringen over dit onderwerp zal geven en natuurlijk aan jouw IK BEN Aanwezigheid. Vraag om die leiding, wees bereid om over het raadsel van de tijd na te denken.

De barrière slechten tussen spirituele en wereldlijke activiteiten
Want jullie zullen allemaal worden uitgedaagd door de tijd. Je zult, dit komende jaar, het gevoel krijgen dat je minder tijd dan ooit hebt. Je zult, vooral, het gevoel hebben dat het steeds moeilijker wordt om tijd voor wat je tot nu toe als je spirituele activiteiten hebt benoemd, te vinden. Want je zult het gevoel krijgen dat de zogenaamde dagelijkse of wereldlijke activiteiten jouw aandacht zullen opvragen, je aandacht en je tijd zullen opeisen.

En dit wordt de uitdaging die specifiek voor de meest spirituele mensen is, die het pad naar Christusschap zijn gaan bewandelen, zelfs zodanig dat zij een glimp van het pad naar Boeddhaschap beginnen op te vangen. De uitdaging voor jullie is deze: kun je de illusie in stand houden dat er een deling bestaat tussen wat je spirituele en wereldlijke activiteiten noemt? Want zie je nog steeds niet dat dit, natuurlijk, een kunstmatige deling is?

Hoe kun je zeggen dat de ene activiteit spiritueel is en de andere niet, als alles een uitdrukkingsvorm van die ene waarheid van de Schepper is, als alles een bewustzijnsstroom is? De diepere waarheid is dat je alles als een spirituele activiteit kunt bezien en er geen echte deling tussen spirituele en wereldlijke activiteiten bestaat. Als je bereid bent de sluier los te laten die jij met jouw eigen geest hebt gevormd, omdat je de illusie van de gevallen wezens hebt overgenomen dat de wereld gescheiden wordt van de Geest en dat de wereld je daarom uit het eenzijn met de geest haalt. En dat jij je dus uit de wereld moet terugtrekken en in een klooster of op zondag naar de kerk moet gaan, waardoor je het gevoel krijgt dat je spiritueel bent door naar Gods huis te gaan. Maar de rest van de week kun je niet spiritueel zijn vanwege jouw wereldlijke activiteiten.

Wees bereid om die drastische stap in je geest te zetten, wees bereid te visualiseren dat het Wiel van de Dharma om de wereld heen gaat en alle kerken en tempels en gebedshuizen vernietigt, niet in fysieke zin vernietigt, maar wel in jouw eigen gedachten. Zodat er in jouw gedachten geen speciale plaatsen om te aanbidden zijn, zodat je kunt zien dat iedere plek een speciale plaats is, dat iedere activiteit een speciale activiteit is, dat ieder tijdstip een speciaal moment is. Want het huidige moment is alles wat er is en dat is dat je op het huidige moment spiritueel moet zijn, dat jij de open deur moet zijn om de geest tot uitdrukking te brengen. Want je kunt niet de open deur zijn in het verleden, je kunt niet de open deur zijn in de toekomst – je kunt de open deur slechts in het NU zijn.

En stel daarom je spiritualiteit niet uit, zodat je zegt: “O, zondag kan ik het doen, of volgend jaar, of wanneer ik deze uitdaging overwonnen heb, of wanneer ik dit bewustzijnsniveau bereik, of wanneer ik zoveel rozenkransen heb opgezegd, of wanneer ik mezelf 10.000 keer opgedrukt heb van de vloer of dit of dat gedaan heb.” Erken in plaats daarvan het feit dat je nu op dit moment spiritueel kunt zijn en dat je nooit spiritueel bent tot je besloten hebt dat dit het ‘nu’ is waarin ik spiritueel ben, waarin ik de open deur zal zijn.

De waarheid over tijd en ruimte begrijpen
Wat is tijd? Wat heeft de tijd gedaan? Wat heeft de sluier van materie, de sluier van Maya, gedaan? Nu, zoals Jezus in zijn laatste verhandeling heeft uitgelegd, luistert alles – alles – naar de Wet van Vrije Wil. Wat zeiden de gevallen wezens toen ze tegen God rebelleerden? Ze zeiden: “We eisen een plek waar wij ons gescheiden van God en de bewustzijnsstroom die God is, die de rest van onze sfeer is, kunnen voelen.” En om hen dat te geven, moest er dus een wereld geschapen worden waar de illusie kon bestaan dat de materie inderdaad echt is, dat de materie de Geest verbergt, en dat tijd bestaat. Zodat het een tijdlang mogelijk is om zelftranscendentie uit te stellen en je huidige zelfgevoel te houden.

Toen jij je van je goeroe afscheidde, toen jij weigerde jouw eigen rol te bepalen – zoals Jezus heeft uitgelegd – toen jij je voor Maitreya verborg, eiste je hetzelfde als de gevallen wezens: een plek waar je kon geloven dat je gescheiden van de leraar, gescheiden van je bron, was. Een plek waar je kon geloven dat jij je huidige zelfgevoel bepaalde tijd kon handhaven. Dit eiste je – niet bewust, maar om de keuzes te maken die je maakte, vroeg je hier onderbewust om.

Als dit de manier is waarop je wilt blijven bestaan – dan buig ik, de Boeddha – net als alle geascendeerde meesters – mij voor jouw vrije wil. Ik accepteer die keuze, maar ik zeg ook: dan ben je nog niet klaar om in de Sangha van de Boeddha te zijn. En dan heb ik jou niets meer te bieden.

Ik heb alleen iets te bieden aan degenen die op het punt zijn beland dat ze bereid zijn hun vorige keuzes, hun huidige identiteitsgevoel, hun huidige waarnemingen, te betwijfelen. Degenen die bereid zijn te zeggen: “Ik wil die ruimte niet meer waarin ik kan geloven dat ik apart sta. Ik wil mijn huidige identiteit in de toekomst niet meer een periode handhaven. Ik wil mijn huidige identiteit transcenderen en dichter bij eenzijn met mijn bron komen. Dat wens ik, daar kies ik voor, en ik ben bereid om verantwoording te nemen voor het feit dat ik degene ben die moet kiezen. En ik ben degene die bereid moet zijn om het Wiel van de Dharma, die sluier van illusie, te laten oprollen die ervoor gezorgd heeft dat ik mijn gevoel van gescheidenheid kon behouden, het gevoel dat er een gescheiden zelf in de tijd kan bestaan, of dat ik überhaupt kan bestaan.

De tijd is Moeder; de ruimte is Boeddha. Begrijpen jullie dat de Moeder het door haar liefde mogelijk maakt dat de kinderen de illusie in stand houden dat ze iets kunnen creëren – een gescheiden zelf, een levensvorm op een planeet – en dat zoiets de tand des tijds kan doorstaan? Zelfs de illusie dat het gescheiden zelf het gevoel zou kunnen krijgen dat hij permanent bestaat of onsterfelijk is of geaccepteerd kan worden in het koninkrijk van God. Die illusie laat de Moeder jou houden, zodat je hem kunt ervaren tot jij genoeg van die ervaring krijgt en er klaar voor bent om de keuze te maken dat je die wilt transcenderen.

Maar hoe kun je, zelfs op dieper niveau, de illusie hebben dat de materiële wereld gescheiden wordt van de Geest en dat er geen Geest is? Wat zorgt ervoor dat deze illusie bestaat? Dat is het feit dat de Boeddha het evenwicht voor je bewaart. De Boeddha bewaart het evenwicht voor de ruimte, de ruimte tussen waar jij nu bent en waar je geweest zou zijn als jij het acceleratietempo op de achtergrond van de wereld waarin je leeft, had bijgehouden. Het Boeddhabewustzijn laat dit gebeuren, opnieuw, zodat jij de ervaring van gescheidenheid kunt houden tot je er genoeg van krijgt. En dan wenst en besluit dat je bereid bent dat te laten sterven, dat illusoire zelfgevoel laat sterven, zodat je kunt inhalen waar je anders was geweest als jij je in hetzelfde tempo als de rest van het universum had geaccelereerd – zoals de Boeddha natuurlijk heeft gedaan.

Maar hij heeft zich ertussen laten plaatsen, zodat hij de ruimte tussen waar jij bent en waar je geweest had kunnen zijn, misschien opvult. Enkel de liefde van de Boeddha zorgt voor die ruimte. En als de ruimte niet had bestaan, had je óf het acceleratietempo moeten volgen, óf ophouden te bestaan door de tweede dood. En de Boeddha schept dus die ruimte om de achtergrond voor de Moeder te vormen die jou de illusie van tijd geeft. Tijd bestaat natuurlijk niet.

Ruimte is niet echt in die zin dat de ruimte tussen waar jij bent en waar je had kunnen zijn, niet echt is. Maar de diepere waarheid is dat ruimte wel echt bestaat, als iets wat ervoor zorgt dat er vormen bestaan en wat hen ook in staat stelt om te transcenderen en dichter bij het allerhoogste acceleratietempo te komen dat ervoor zorgt dat jullie hele planeet ascendeert en een permanent onderdeel van het spirituele rijk wordt.

Dus hoewel ik, de Boeddha, niet in tijd besta, erken ik dat ik heb gesproken in wat voor sommige mensen een heel tijd lijkt. Want zij zijn niet bereid geweest hun bewustzijn te accelereren naarmate mijn uitgave zich heeft ontvouwd. En daarom kwam er een moment waarop ze afstand gingen voelen tussen hun bewustzijnsstaat en de staat waarmee ik doorging naarmate de uitgave zich ontvouwde. Dit had je misschien een pauze kunnen geven, als jij je nooit aangesloten had op mijn bewustzijnsstaat en mijn mate van acceleratie, of als je achterop begon te raken door het gevoel: “Wanneer houdt hij nu eens een keer op, ik kan het niet meer volhouden, dit is te veel.”

De reden dat het te veel is, is dat je niet bereid was om met mij mee te gaan en jouw oude bewustzijnsstaat te transcenderen. En daardoor kan dit een teken voor jou zijn dat je aan het werk moet, dat je een stapje achteruit moet doen en naar jezelf kijken om te zien waarom je niet je bewustzijn op de Boeddha een uur in de ruimte kunt handhaven. Want bedenk eens hoe vaak je een film hebt gezien en vraag dan eens: “Als ik door een film gefascineerd kan worden, waarom kan ik dan niet net zo of nog meer gefascineerd raken door de uitgave van de Boeddha?” Omdat films in de meeste gevallen niet van je vragen om je bewustzijnsniveau te transcenderen. Het gaat maar door op een bepaald niveau en is daardoor een cirkel, terwijl mijn uitgave een opwaartse spiraal is, de acceleratie die de aarde door de absolute ruimte volgt.

En als jij in jouw eigen tijdelijke ruimte vooruit wil komen in plaats van in een opwaartse spiraal door de absolute ruimte – de diepere ruimte van de Boeddha – kun je mij zelfs geen uur volgen. En hoe kun je dan de opwaartse acceleratie voor het volgende jaar volgen? En hoe kun je dan de weerstand transcenderen die anders zal toenemen? Je ziet, het is heel simpel: je ervaart óf toenemende weerstand, óf toenemende transcendentie. De keuze is aan jou!