Hoe het Ego probeert je Aandacht van het innerlijke Pad af te leiden

In deze verhandeling zal ik een stap terugdoen om naar het grote plaatje te kijken om zo een duidelijker uitleg te geven over hoe het ego erin slaagt de aandacht van mensen van het ware pad naar verlossing, namelijk het innerlijke pad van zelf-transcendentie, af te leiden. Zoals ik in de voorgaande verhandelingen heb uitgelegd, ben je als spiritueel wezen geschapen en het was nooit de bedoeling dat je het gewaar zijn van je ware oorsprong en identiteit zou verliezen. Door je vrije wil te gebruiken om met het dualiteitsbewustzijn te experimenteren, ging je bewuste zelf zich geleidelijk aan scheiden van zijn bron, wat inhoudt je eigen hogere Wezen en God zien. Deze acceptatie van gescheidenheid schiep je ego en sindsdien heeft het ego geprobeerd een ondoordringbare muur te bouwen tussen je bewuste zelf en je acceptatie van je ware identiteit als medeschepper met God.

Het proces van afscheiding bracht de meeste medescheppers in een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal – of liever, een spiraal die door het ego en de machten van de antichrist versterkt wordt – wat hen steeds verder tot een gevoel van vervreemding van God leidde. Dit bracht hen ertoe een identiteitsgevoel op te bouwen dat gebaseerd is op de dingen in de materiële wereld, waaronder hun lichaam en hun ego. Er bestaat theoretisch geen beperking aan hoever deze neerwaartse spiraal je bij een gevoel kan brengen waarin je er absoluut van overtuigd bent dat je van God gescheiden bent of zelfs dat God niet bestaat. Er bestaat echter een ingeboren kracht in je wezen die de neerwaartse spiraal tegengaat, namelijk je verlangen naar iets meer dan wat de materiële wereld kan bieden.

Hoe verder je afdaalt in je identificatie met de materiële wereld, hoe meer jij je identiteitsgevoel zult beperken. Je bouwt bij wijze van spreken een gevangenis voor jezelf en die wordt geleidelijk aan kleiner, totdat jij je nauwelijks meer kunt bewegen. Hoe kleiner je mentale gevangenis wordt, hoe groter de mogelijkheid dat je de leegheid van de dingen van deze wereld zult zien en besluit naar iets meer te zoeken. En hoewel er geen garantie is dat dit zal gebeuren, zullen de meeste medescheppers uiteindelijk een bodem bereiken, vanwaar ze het besluit nemen naar een onbeperkter identiteitsgevoel terug te gaan.

Het ego zou er heel sterk de voorkeur aan geven dat dit keerpunt niet plaats vond, maar als het eenmaal is gebeurd, zal het ego het niet zomaar opgeven. Hij zal weerstand bieden bij elke stap die je naar boven neemt en zijn allerbelangrijkste wapen is je aandacht van het innerlijke pad zelf af te leiden. Het ego wil graag het verkeerde pad creëren dat je laat geloven dat je ‘gered’ kunt worden zonder het ego onder ogen te zien en het te laten sterven.

Niet alle medescheppers dalen af naar hetzelfde lage niveau voordat ze zich omkeren. Maar het laagste niveau waar iemand op deze planeet naar kan afdalen, wordt vertegenwoordigd door het leven van de holbewoner of andere primitieve culturen die geen ware spiritualiteit kenden (Ik reken niet alle inheemse culturen hier onder). Hun aandacht werd vrijwel geheel door de fysieke overleving in beslag genomen, waardoor ze in een eindeloze strijd tegen anderen van hun eigen soort, tegen dieren of zelfs tegen Moeder Natuur verwikkeld zaten.

Het feit dat er nauwelijks mensen meer zijn die op deze wijze leven, laat zien dat de mensheid zich naar een hogere bewustzijnsstaat, tot een hoger identiteitsgevoel ontwikkeld heeft. Dit bewijst dat de meeste mensen op deze planeet een ommekeer hebben gemaakt en aan de opwaartse klim zijn begonnen. Maar de meeste mensen zijn zich hiervan nog niet bewust, dus begrijpen ze het proces niet en worden daardoor gemakkelijk door hun ego en de prins van deze wereld gemanipuleerd.

Afleidingstactieken van het ego
Zolang je in een neerwaartse spiraal zit, is je ego erin geslaagd je verlangen naar iets meer te neutraliseren of te ontkennen. Maar bij de meeste mensen kan het ego dit niet oneindig blijven doen en zullen ze uiteindelijk het keerpunt bereiken. Het belangrijke punt om te begrijpen is dat, hoewel het ego proberen zal je van verandering af te houden, hij niet noodzakelijk ongelukkig is met het feit dat je naar een groter identiteitsgevoel streeft.

Dit zou als een tegenstrijdigheid kunnen klinken en de reden daarvoor is dat het ego vol met tegenstrijdigheden zit. In feite is het ego één grote tegenstrijdigheid, zoals ik later zal uitleggen. Het ego ziet enkel de dingen van deze wereld en daardoor zou het de ultieme triomf van je ego zijn als hij absolute macht op deze wereld had. Met andere woorden, het ego wordt door tegenstrijdige krachten bestuurd. Aan de ene kant zal hij alles doen om jou te verhinderen het ware spirituele pad dat je leidt naar het opbouwen van een identiteitsgevoel waar het ego niet bij is, te ontdekken en het te volgen. Om te voorkomen dat jij het spirituele pad vindt, is het ego bereid je een bewustzijnsstaat in te drijven waarin jij jezelf ziet en handelt als een dier dat vecht voor de overleving van het fysieke lichaam. Hij is bereid om je eigenwaarde volledig te vernietigen om de macht over je te handhaven.

Maar dit is een heel beperkt identiteitsgevoel en het vervult geen één van de wezenlijke behoeften van het ego. Omdat het ego alleen deze wereld ziet, maakt hij relatieve vergelijkingen tussen jou en andere mensen. En wanneer je een heel laag bestaan leidt, zoals van een holbewoner of een zwerver op straat, vindt het ego het moeilijk de illusie te handhaven dat jij beter dan anderen bent. Daardoor zullen zowel jij als je ego niet gelukkig zijn met een dergelijke manier van bestaan.

Mijn punt hier is dat hoewel één deel van het ego bang is dat jij je omkeert en het pad opgaat naar een groter gevoel van bestaan, verwelkomt een ander deel van het ego dit in feite – zolang hij zijn macht over jou kan houden en je verlangen naar iets meer in een bepaalde richting, de verkeerde kant op kan leiden. Om jullie een beter begrip van dit mechanisme te geven, laat me in het kort de stadia schetsen waar veel mensen doorheen gaan, wanneer ze het pad om hun ware identiteit opnieuw op te eisen, beklimmen:

  • Het laagste stadium is waar al je aandacht en energie besteed wordt aan de overleving van het fysieke lichaam. Je leven is een voortdurende strijd tegen anderen van je eigen soort, tegen dieren, de natuur en je eigen karma uit vorige levens. We zouden kunnen zeggen dat dit de laagste trap van het dualiteitbewustzijn is, het zwart wit denken, dat je laat geloven dat jij – als individu – tegen de hele wereld vecht. Natuurlijk is dit een heel beperkt gevoel van bestaan en de meeste mensen zullen – tenminste na een aantal incarnaties – redeneren dat er meer in het leven moet zijn dan alleen maar overleven. Dit is vaak het beginpunt van een opwaartse klim van mensen.

 

  • Wanneer je aan het overleven bent, zie je de wereld als een plaats van tekorten en daardoor moet je voor alles vechten wat je krijgt door het van iemand anders of van de natuur af te nemen. In werkelijkheid is dit een waarneming die van het dualiteitbewustzijn komt. De hogere weg uit deze bewustzijnsstaat is de waarheid in mijn woorden te beseffen dat de Vader jou met het grootste genoegen zijn koninkrijk – het leven in overvloed – geeft. Daardoor zullen alle dingen – door eerst het koninkrijk van God te zoeken – het Christusbewustzijn – je erbij gegeven worden.

 

  • Maar bij de meeste mensen slaagt het ego erin hen ervan te overtuigen dat ze hun aandacht en energie op het vergaren van de dingen van deze wereld moeten richten. Daardoor wordt het zoeken naar materiële bezittingen het doel van het leven en mensen kunnen vele levens besteden aan het zoeken naar een bepaalde staat van ultieme rijkdom die – zogenaamd – hun verlangen naar iets meer zal bevredigen. Het ego is hier gelukkig mee, omdat hij nu het gevoel kan nastreven dat als je meer bezittingen dan andere mensen hebt, je beter dan hen bent.

 

  • Hoewel het hebben van bezittingen je verlangen naar iets meer lange tijd kan vervullen, zal het uiteindelijk op een loze belofte gaan lijken. Je zult beseffen dat ongeacht hoeveel je hebt, jij je nog steeds niet volledig voldaan voelt. Ook is er het feit dat hoe meer je vergaart, hoe meer tijd en energie je moet besteden om het te beschermen tegen de krachten die trachten het van je af te pakken. En ten slotte, hoeveel je ook bezit, je kunt de dood niet vermijden, wat onvermijdelijk het verlies van alles betekent. Maar wat als jij jezelf zou kunnen bevrijden van de angst voor verlies?

 

  • De hogere manier om dit te doen is de ware onthechting van de dingen van deze wereld te zoeken. Dit komt door het besef dat er een hoger doel in het leven is, namelijk een groei in bewustzijn. Als je eenmaal het ego overwonnen hebt en het Christusbewustzijn bereikt, laat je God de leiding in je leven nemen en met God is alles mogelijk. Daardoor besef je dat jij, je ego-zelf, niets kunt doen, maar dat de vader in je, je eigen IK BEN Aanwezigheid, de ware doener is. En met God is alles mogelijk.

 

  • Bij de meeste mensen echter slaagt het ego erin hun aandacht van het ware pad af te leiden. Wanneer mensen zich ervan bewust worden dat materiële bezittingen hen geen voldoening geven, slaagt het ego erin hen ervan te overtuigen dat wat ze werkelijk nodig hebben, de kracht is om hun levenslot te bepalen. Dus sommige mensen starten een zoektocht naar de ultieme macht op deze aarde, zodat ze ieder aspect van hun leven onder controle kunnen hebben. Dit sluit hen onvermijdelijk in een strijd op tegen andere mensen met dezelfde benadering. Dergelijke mensen worden vaak in twee tegengestelde kampen gepolariseerd en ze kunnen vele levens besteden aan het vechten voor hun zaak, zelfs voor de ‘ultieme’ zaak van de epische strijd tussen wat mensen als goed en kwaad gedefinieerd hebben.

 

  • Weer kunnen mensen vele levens aan deze zoektocht besteden, totdat ze uiteindelijk één van twee dingen realiseren, namelijk dat het onmogelijk is ultieme macht en controle te krijgen of dat het hebben van dergelijke macht nog steeds hun verlangen naar iets meer niet bevredigt. Dit besef kan ervoor zorgen dat mensen naar een heel nieuw niveau gaan.

De materiële wereld voorbij
Wanneer je de hierboven beschreven stadia vergelijkt, zul je zien dat ze alle op dezelfde karakteristieken gebaseerd zijn:

  • Je bent op je eigen zelf gericht, op het fysieke lichaam en het ego.
  • Je bent gericht op een gevoel van gebrek, wat inhoudt dat je zelf incompleet bent en iets van buitenaf nodig hebt.
  • Je bent gericht op het krijgen van wat je van de materiële wereld nodig hebt.
  • Je bent erop gericht jezelf met anderen te vergelijken en denkt dat je beter dan anderen bent als je meer bezittingen of macht dan hen hebt.

Als een medeschepper volwassen wordt, begint hij of zij geleidelijk te beseffen dat de materiële wereld niet alles kan zijn wat er in het leven is. Dit is het punt waarop iemand open komt te staan voor de mogelijkheid dat er een wereld buiten de materiële wereld zou kunnen zijn en dat je een of andere vorm van voortbestaan in die wereld zou kunnen hebben, nadat het lichaam gestorven is. Daardoor wordt het mogelijk dat je gedrag in deze wereld misschien van invloed kan zijn op wat er met je in het leven na de dood gebeurt. Dit gebeurt gewoonlijk wanneer iemand ontwaakt of zich tot een religieuze levensstijl heeft bekeerd.

Het deel van het ego dat bang is de controle te verliezen, zou liever zien dat deze bekering niet plaats had en dat je op de materiële wereld gericht blijft. Daardoor is een religieuze bekering altijd een klap voor het ego. Maar een ander deel van het ego heeft de andere benadering ‘als je ze niet kunt verslaan, doe er dan aan mee’ en probeert je religieuze bekering te gebruiken om je in zijn macht te houden.

We zouden kunnen zeggen dat de hierboven beschreven fases de materiële stadia van je groei waren en we kunnen nu een aantal religieuze stadia schetsen:

  • Het laagste stadium wordt vertegenwoordigd door het zwart wit denken, dat mensen laat geloven dat er slechts één ware religie is. Daardoor zullen alleen leden van die religie gered worden, wat betekent dat door het simpele feit lid van die religie te zijn en aan de uiterlijke eisen te voldoen, je verlossing gegarandeerd wordt. Wanneer een levensvorm voor het eerst voor iets buiten de materiële wereld ontwaakt, gelooft hij vaak in de beweringen die door een van de zogenaamde doorsnee of orthodoxe religies gedaan zijn en hij gelooft dat hij beter is dan de niet-leden. Dit kan mensen opsluiten in een religieuze versie van de strijd tussen relatief goed en relatief kwaad en dit is een gevaarlijke val, omdat het ego mensen laat denken dat ze Gods werk doen en daardoor kunnen ze de noodzaak voor zelftranscendentie negeren.

Dergelijke mensen gaan door de dood van hun lichaam in het vaste geloof dat ze onmiddellijk de Hemel ingaan. Het is daarom een behoorlijke shock voor de levensvorm wanneer hij met de werkelijkheid van reïncarnatie geconfronteerd wordt. Sommige levensvormen weigeren de droom los te laten en in hun volgende incarnatie vallen ze meteen terug in het volgen van een orthodoxe religie. Sommigen gaan naar dezelfde religie terug, terwijl anderen geloven dat er een andere religie moet zijn die de belofte kan vervullen dat het lidmaatschap verlossing garandeert. Daardoor moeten sommige levensvormen in een groot aantal verschillende religies herboren worden, voordat ze eindelijk kunnen accepteren dat er geen automatische verlossing bestaat.

  • De levensvorm beseft nu dat het niet voldoende is om eenvoudig lid van een uiterlijke organisatie te zijn, maar dat je aan een aantal individuele eisen moet voldoen. De hoogste uitkomst van dit proces is dat je beseft dat verlossing bepaald wordt door je bewustzijnsstaat. Zoals ik zei: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven: niemand komt tot de vader dan door mij” – d.w.z. het Christusbewustzijn dat ik vertegenwoordig.

Maar het ego slaagt er vaak in een levensvorm te laten geloven dat als het slechts aan bepaalde eisen voldoet, hij voor verlossing in aanmerking komt. Dit zorgt ervoor dat vele levensvormen zich concentreren op het doen van goede werken en proberen zo hun plekje in de Hemel te kopen door te doen wat hun religie voorschrijft. Sommigen zoeken status of een positie in een religieuze organisatie als manier om hun verlossing te kopen. Sommigen gaan zelfs de doodlopende weg in om de behoefte van het ego aan macht door middel van een religieuze organisatie te vervullen. Als je per slot van rekening de hoogste vertegenwoordiger van God op aarde bent, kan het ego voelen dat hij bijna absolute macht op aarde heeft.

Mensen spelen deze egospelletjes met een scherp gevoel voor vergelijkingen en denken dat als zij meer goede werken dan anderen doen, hun verlossing gegarandeerd zal zijn. Uiteindelijk zal een levensvorm zoveel ervaringen gehad hebben opnieuw te moeten reïncarneren ondanks zijn goede werken, dat hij zelfs deze droom loslaat.

  • De hoogste mogelijkheid voor de volgende fase is dat de levensvorm de volledige verantwoording voor zijn eigen redding op zich neemt en erkent dat het Christusbewustzijn vereist dat men onderscheid tussen de relatieve ‘waarheid’ van het ego en de absolute waarheid van de Christusgeest maakt.

Maar de meeste levensvormen zijn nog niet helemaal klaar om de volledige de verantwoording te nemen, dus laten ze zich door hun ego tot het grijs denken overhalen dat ik in een eerdere verhandeling beschreef. Dit brengt sommige mensen er toe de betrouwbaarheid van alle religies te ontkennen, wat hen vaak diverse levens in een zonder-god-land achterlaat. Anderen gaan over op een van de vele variaties van een lering waarin geen onderscheidingsvermogen van je verlangd wordt. Eén voorbeeld is dat als je zachtaardig en vriendelijk bent, je het juiste doet en gered zult worden.
Hoewel dit verschilt van het proberen verlossing te kopen door goede werken, is het een soortgelijk mechanisme, namelijk het denken dat men gered zal worden door niet oordelend te zijn of door een bepaalde benadering van het leven te cultiveren. Het probleem is dat deze ‘hogere’ bewustzijnsstaat door het ego wordt bepaald – de geest van de antichrist – en NIET door de Christusgeest. Dus kan het je nooit naar de Hemel leiden, ongeacht hoe bedreven je erin raakt om voor te wenden dat je een goed en spiritueel mens bent. Het is gewoon het oppervlakkige oordeel van het ego, dat bepaald wordt door de relatieve beschrijving ervan. Het ego heeft nu gedefinieerd wat het betekent om spiritueel te zijn en deze karakterisering kan je nooit naar het Christusbewustzijn leiden. Helaas kan het heel moeilijk zijn voor oprechte spirituele zoekers om dit feit toe te geven en dat hun spirituele zoektocht op een dwaalspoor is gebracht.
Dit derde stadium is een heel kritiek stadium op het spirituele pad, juist omdat een levensvorm hier vele levens lang in vast kan blijven zitten. Dergelijke levensvormen zullen vaak door de lichamelijke dood gaan met de volledige overtuiging dat ze gered zullen worden. Ze worden ernstig teleurgesteld, maar als ze niet bereid zijn de verantwoording voor hun verlossing te nemen en onderscheid te maken tussen de relatieve waarheid van het ego en de hogere waarheid van de Christus, kunnen ze niet verder. Sommigen gaan geloven dat het voor hen oké is om oneindig te incarneren en daardoor zijn ze niet langer teleurgesteld als ze niet gered zijn. Sommigen geloven dat ze vrijwillig naar de aarde terugkeren om een spirituele balans te handhaven en spirituele geschenken te brengen en dit maakt hen er zelfs nog meer van overtuigd dat ze hun benadering van verlossing niet hoeven te veranderen.
Het kan voor een spirituele leraar moeilijk zijn om levensvormen in dit stadium te zien vastzitten omdat ze zo heel dichtbij zijn, maar toch volledig onbereikbaar voor ons blijven. Als ze maar een klein beetje aan de afstemknop van bewustzijn zouden draaien, dan zouden ze de grotere waarheid zien, maar het ego is erin geslaagd hen er zo vast van te overtuigen dat ze zo spiritueel zijn dat ze hun standpunt niet hoeven te veranderen. Daardoor zijn ze vaak even onbereikbaar als een holenmens, toch zijn zij er sterk van overtuigd dat ze ver boven de holenmens en ver boven alle anderen staan.

Van angst naar hoogmoed
Wanneer je de religieuze stadia vergelijkt, zie je dat ze in feite een aantal kenmerken delen met de materiële stadia:

  • Ze zijn nog steeds heel erg op het ego-zelf gericht en we zouden zelfs wel zo ver kunnen gaan door te zeggen dat in elk stadium mensen proberen hun religie te gebruiken om hun ego ‘te redden’. Het verschil tussen dit en de materiële stadia is dat mensen nu het gevoel hebben dat er iets buiten het ego bestaat, namelijk God. Maar zij zien die God nog steeds buiten zichzelf en daardoor staan ze buiten zijn koninkrijk. Als gevolg daarvan zijn ze gevoelig voor de bewering van het ego dat ze aan bepaalde uiterlijke eisen moeten voldoen om het koninkrijk binnen te gaan.

 

  • De mensen zijn nog steeds gericht op het gevoel van tekort, wat betekent dat ze geloven dat ze zelf spiritueel onvolledig zijn en een verlosser van buitenaf nodig hebben.

 

  • Het verschil is dat ze nu beseffen dat ze iets uit de spirituele wereld nodig hebben in plaats van iets uit de materiële wereld. En hoewel dit besef vooruitgang vertegenwoordigt, is het probleem dat als je denkt dat het ‘iets’ van de spirituele wereld alleen van buitenaf bij je kan komen, je niet echt dichter bij het ontvangen ervan bent.

 

  • Veel spirituele mensen zijn er nog steeds op gericht zichzelf met anderen te vergelijken en denken dat ze beter dan anderen zijn als ze spiritueler volgens de definitie van hun kerk en ego lijken te zijn. En hoewel het beter is naar spirituele kwaliteiten te streven dan naar materiële bezittingen, is het slechts een marginale verbetering. Want als je spirituele kwaliteiten zoekt om het ego acceptabel in de ogen van God of beter dan andere mensen te maken, ben je nog steeds bezig met een onmogelijke zoektocht. En ongeacht hoe spiritueel je volgens aardse normen ook mag lijken, je bent niets dichter bij het ingaan van het werkelijke koninkrijk van God gekomen. Als je het bruiloftskleed van het Christusbewustzijn niet aanhebt, kun je niet op het bruiloftsfeest blijven.

Mijn globale punt is dat wanneer mensen in de materiële stadia vastzitten, ze vaak hoofdzakelijk door angst worden gemotiveerd. Wanneer ze op de religieuze stadia overgaan, worden ze meer door hoogmoed gemotiveerd. Dit betekent niet dat deze mensen geen vorderingen hebben gemaakt. Angst overwinnen is een hele prestatie en brengt je wel op een hoger niveau op het spirituele pad. Wat ik naar voren probeer te brengen is dat boven angst uitstijgen niet betekent dat je klaar bent – zoals vele spirituele zoekers geloven.

Naarmate je boven angst uitstijgt, zal de kameleon van het ego gewoon van kleur veranderen en zal nu ophouden je door angst onder controle te houden. In plaats daarvan zal het veel subtieler te werk gaan en proberen je met op hoogmoed gebaseerde middelen in een andere richting te leiden. De meer volwassen zoekers vallen vaak languit voor deze manipulatie en omarmen heel enthousiast een geloofssysteem dat hen beter dan anderen laat lijken. Ik hoop dat de meer volwassen zoekers kunnen zien dat het essentieel is om voor hoogmoed op je hoede te zijn. Hoogmoed zal in feite een verzoeking blijven zolang je op aarde geïncarneerd bent.

Er is slechts één manier om de subtiele valkuilen van hoogmoed te vermijden, namelijk door je alertheid te verhogen en je vermogen de door het ego gespeelde spelletjes door te hebben. Niemand kan dit voor je doen, zelfs de beste goeroe niet. Het is een vermogen dat je alleen moet ontwikkelen, want alleen jij kunt de subtiele spelletjes die je persoonlijke ego speelt in de diepste schuilhoeken van je geest ongedaan maken.

Een essentiële sleutel om hoogmoed te ontmaskeren is te beseffen dat alle hoogmoed gebaseerd wordt op vergelijkingen die leiden tot waardeoordelen. Noch de vergelijkingen, noch de waardeoordelen kunnen in de geest van Christus plaatsvinden. Een vergelijking is altijd een betrekkelijke maatstaf, wat betekent dat het in de wereld van de dualiteit plaatsvindt die een schaal tussen twee relatieve uitersten opzet. Dit is wat ik op het uiterlijk beoordelen noem – op voorwaarden die door de dualistische geest gedefinieerd worden.

Enkel wanneer je een betrekkelijke vergelijking hebt, is het mogelijk een waardeoordeel toe te kennen en te zeggen dat een van de relatieve verschijnselen beter is dan een andere relatief verschijnsel. En alleen dan is het voor je ego mogelijk de overtuiging te scheppen dat vanwege het voldoen aan bepaalde wereldse eisen je beter dan andere mensen bent en je verlossing gegarandeerd wordt.

In de Christusgeest bestaan geen relatieve vergelijkingen. Er is slechts één evaluatie. Leef je naar je hoogste potentieel als medeschepper met God of voldoe je niet aan dit niveau? Als jij wel je hoogste potentieel waarmaakt, ben je het unieke individu dat God schiep en in uniek zijn bestaan geen vergelijkingen en waardeoordelen. Als je dat potentieel niet waarmaakt, veroordeelt de Christusgeest je niet. Het houdt vast aan het volmaakte concept voor jouw transformatie en doet alles wat het kan om je te helpen zo snel mogelijk dat potentieel te laten realiseren.

Met andere woorden, de Christusgeest is niet blind, maar probeert nooit een onvolmaakte omstandigheid permanent te maken. In tegenstelling hiermee probeert de geest van de antichrist onvolmaakte omstandigheden te scheppen door zijn eigen relatieve maatstaven te bedenken. En wanneer hij zich eenmaal als beter dan anderen gedefinieerd heeft, wil hij dat hun onvolkomenheden blijven bestaan om zijn eigen gevoel van superioriteit te handhaven. Met andere woorden, het ego probeert zichzelf te verhogen door andere mensen te vernederen.

Dit spelletje is door veel mensen gedurende ontelbare levens gespeeld. Het is heel goed mogelijk dat het ego een religieuze of spirituele lering gebruikt om dit spel te spelen. In feite zitten sommige mensen die denken het meest religieus of spiritueel te zijn, eigenlijk in dit spel gevangen en gebruiken gewoon hun spirituele lering – en vooral hun status in een uiterlijke organisatie – om de overtuiging op te bouwen dat zij beter – wat inhoudt spiritueler – dan anderen zijn. Je zult zien dat zelfs mijn discipelen dit spelletje speelden, waar vooral Petrus in opging. Dit is de reden dat de kerk die beweert op zijn autoriteit te steunen, nog steeds beweert beter dan alle andere (christelijke) kerken te zijn. IJdelheid der ijdelheden – alles is ijdelheid.

De nauwe poort en de smalle weg
Kijk eens naar een uitspraak die ik 2000 jaar geleden gedaan heb:

13. Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang.
14 Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden. (Matteüs 7)

Ik heb jullie nu de ware betekenis laten zien van de wijde poort en de brede weg die naar de ondergang leidt. Het is de weg van het ego, zoals ik die in de beschreven stadia hier beschreven heb. Maar wat is dan de nauwe poort en de smalle weg die slechts enkele mensen vinden? Het is de ware weg van zelftranscendentie, waarbij je een van mijn andere mystieke uitspraken volgt:

3 Jezus zei: Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.
4 Hoe kan iemand geboren worden als hij al oud is? vroeg Nikodemus. Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot ingaan en weer geboren worden?
5 Jezus antwoordde: Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest.
6 Wat geboren is uit een mens is menselijk, en wat geboren is uit de Geest is spiritueel.
7 Wees niet verbaasd dat ik zei dat jullie allemaal opnieuw geboren moeten worden.
8 De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is. (Johannes 3)

Opnieuw geboren worden, betekent dat je in een nieuw identiteitsgevoel geboren wordt. In plaats van jezelf op grond van het dualiteitbewustzijn te identificeren, accepteer je nu je ware identiteit in Christus. Dit nieuwe identiteitsgevoel zal VOLKOMEN onpeilbaar ZIJN voor het ego, zoals de vraag van Nikodemus aantoont. Het ego zal proberen hem letterlijk te interpreteren, dus de enige oplossing is dat de Bewuste Jij beseft dat we het hebben over een spirituele wedergeboorte die de dood van het ego vereist en een volledig vertrek van zijn dualistische manier van redeneren.

Uit water geboren worden, betekent dat je meesterschap over je emoties – het waterelement van je wezen – krijgt en daarom angst beheerst. Uit de geest geboren worden, betekent dat je meesterschap over je gedachten – zelfs helemaal tot aan die van je identiteitslichaam – krijgt en daardoor hoogmoed de baas wordt. Alleen dan kun je het koninkrijk van God binnengaan, dat het Christusbewustzijn is.

Wat uit het vlees geboren is – wat betekent dat het uit het dualiteitbewustzijn voortkomt – kan nooit het koninkrijk van God erven. Alleen wat uit de Geest geboren wordt, kan het koninkrijk binnengaan en dat betekent de Bewuste Jij, wanneer jij je als medeschepper met God ziet. De wind die blaast waarheen hij wil, symboliseert dat wanneer je de Christusgeest verwerft, je niet langer de ‘logica’ en het ‘rationaliteit’ van de geest van de antichrist volgt. Daardoor kunnen noch je ego, noch de machten van deze wereld voorspellen – en daardoor geen macht hebben – over wat je zult doen. Je zult de hogere logica en de rationaliteit van de Christusgeest volgen, die voor de dualistische geest volkomen onpeilbaar zijn.

Veel spirituele zoekers op deze planeet zijn al aan dit proces van spirituele wedergeboorte begonnen. Maar het proces zal zoveel gemakkelijker worden wanneer je beseft dat de kern van je wezen de Bewuste Jij is, die het vermogen heeft zichzelf als alles te zien waar het voor kiest. Dus, als je het spirituele pad bewandelt, terwijl jij je nog steeds met het ego identificeert, zul je het heel moeilijk vinden om de illusies van het ego los te laten. Je zult een voortdurende strijd voeren, omdat je zult denken dat als een deel van je ego sterft, jij sterft.

Wanneer je bewust buiten de mentale gevangenis van het ego stapt, neemt het pad een heel andere dimensie aan. Je beseft nu dat je veel meer dan het ego bent en daardoor kun je het ego voor een deel laten sterven zonder het gevoel te hebben dat jij sterft of zelfs maar iets verliest. In feite kun je snel tot het besef komen dat het ego – en zijn dualistische overtuigingen – je ware wezen beperken. Daardoor is een deel van het ego laten sterven een bevrijding en in een nieuwe identiteit herboren worden is de ultieme bevrijding.

Maar wil je dit hogere niveau van het pad betreden – wat we het spirituele niveau zouden kunnen noemen – dan zul je de betekenis van mijn uitspraak dat het koninkrijk van God in je is, grondig moeten overdenken. Je moet de misvatting van de bewering van het ego gaan zien dat voorwaarden op deze wereld je verlossing kunnen garanderen of voorkomen. Je moet de volledige en uiteindelijke verantwoording voor je eigen verlossing nemen door het besef dat de ENIGE factor die jouw verlossing bepaalt, is of je het Christusbewustzijn hebt of dat je nog steeds elementen van het dualiteitbewustzijn in je vat van het zelf hebt.

Je zult juist over het feit moeten nadenken dat verlossing niet een uiterlijke toestand is die door een God van buitenaf of een verlosser buiten je aan je verleend wordt. Niemand kan je van jezelf redden. Verlossing is een innerlijke gesteldheid waarbij je een gevoel van eenzijn met God bereikt. Want hoe kun je in het koninkrijk van God zijn, terwijl je het gevoel van het ego van scheiding van God handhaaft? Het is gewoon niet mogelijk, daardoor kun je alleen wanneer je het gevoel van eenzijn met God vanuit de Christusgeest bereikt in het koninkrijk ZIJN.

Natuurlijk heeft dit gevoel van eenzijn met God een Omega-aspect, namelijk het gevoel van eenzijn met alle leven, zodat je niet langer probeert jezelf te verhogen in vergelijking met anderen. In plaats daarvan heb je de totale onbaatzuchtigheid verworven – of misschien zouden we kunnen zeggen de totale egoïstischloosheid – van het weten dat je één met alle leven bent. Daardoor verhef je werkelijk alleen jezelf door ernaar te streven alle leven te verhogen.

Hoe bereik je deze bewustzijnsstaat? Ik heb jullie alle belangrijke aanwijzingen in de vorige verhandelingen over het ego gegeven en ik zal je meer aanwijzingen blijven geven naarmate we dieper ingaan op de psychologie van het ego, de psychologie van de antichrist.