Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2 april 2005

Ik zeg dat het absoluut noodzakelijk is om priesters toe te staan om te trouwen. En het is net zo noodzakelijk om vrouwen tot het ambt van priester toe te laten. Dit is vanzelfsprekend een stap die ontzettend veel weerstand zal wekken, niet alleen in de hiërarchie van de katholieke kerk, maar ook bij veel katholieken zelf. Maar ik zeg dat ik geen toekomst meer in de katholieke kerk zie, tenzij men deze stap neemt, en die in de komende paar jaar neemt. De kerk zal achter de tijd aan blijven lopen totdat het aantal leden zo afneemt dat er een moment komt waarop ze een onbelangrijke macht op de wereld wordt.

Ik moet zelfs zeggen dat ik, tenzij men het juiste evenwicht tussen mannen en vrouwen, het mannelijke en vrouwelijke, in de kerk herstelt, verscheidene rampen voorzie die de kerk in feite zullen vernietigen. Dit gebeurt van binnenuit in de vorm van innerlijke onrust en conflicten. Het zal ook door gebeurtenissen in de buitenwereld gebeuren, zoals de rechtszaken die tot het faillissement van veel congregaties in de Verenigde Staten hebben geleid en dat kan naar de rest van de wereld overslaan.

Ik besef heel goed dat de vele katholieken die om de dood van de paus rouwen, liever een bemoedigender boodschap willen horen, maar als je bereid bent in je ziel te kijken en te luisteren naar wat je hogere wezen in jouw hart vertelt, dan besef je dat mijn boodschap juist heel troostrijk is. Ik geef jullie niet alleen maar mooie woorden die je een ogenblik beter laten voelen, maar waar je niets aan hebt om de organisatie te veranderen. In plaats daarvan is mijn boodschap een boodschap van hoop en troost voor degenen die bereid zijn tot het besef te komen dat de kerk moet veranderen of ten onder gaan.

De vraag is dus gewoon: “Wil je tijdelijk troost en moeilijkheden op lange termijn door de kerk waar jij van houdt in de vergetelheid te zien raken of wil je dit donkere uur gebruiken om een nieuwe kans, een nieuwe cyclus van groei en verandering, te scheppen die de katholieke kerk in een moderne organisatie kan veranderen?”

Gebruik mijn rozenkransen om de kerk te hervormen
Daarom zeg ik dat het elf uur is. Dit is het moment om te kiezen, want als om middernacht de klok twaalf uur slaat en het jaar 2012 inluidt, dan zal het óf duidelijk worden dat de kerk aan een proces van fundamentele, basale, hervorming is begonnen óf zich tegen veranderingen heeft verzet en daardoor in een periode van onomkeerbaar verval is gekomen. Ik moet zeggen dat de komende zeven jaren cruciaal voor de katholieke kerk zullen worden, net zo cruciaal als voor de hele planeet. Ik moet ook zeggen dat ik, tenzij een veel groter aantal mensen mijn rozenkransen gaat gebruiken als middel om niet alleen de wereld maar ook de katholieke kerk te veranderen weinig hoop heb dat de kerk in staat en bereid is om zichzelf te transformeren.

Dus als jij katholiek bent of je zorgen maakt over de katholieke kerk, dan moedig ik je aan om mijn rozenkransen naar zoveel mogelijk mensen te verspreiden. Geef hen de uitleg die jij geschikt vindt, maar gebruik de rozenkransen zelf en getuig van de transformerende kracht die ze in jouw eigen leven hebben.

Ik moet zeggen dat de mensen in de katholieke kerk of degenen die om de katholieke kerk geven, open moeten staan voor de realiteit van de boodschap die ik hier uitspreek. Want ik gebruik juist een boodschapper die geen katholieke achtergrond heeft, zodat hij niet door angst en tradities belemmerd wordt, waardoor hij ongenegen zou zijn om mij de waarheid die op dit moment uitgesproken moet worden, door hem te laten uitspreken.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.