Schuldspelletjes

 

De verhandeling over verantwoordelijkheidsspelletjes is niet volledig op zich. De zelven zullen nooit de verantwoordelijkheid accepteren, maar zullen maar al te graag proberen jou zover te krijgen dat jij de verantwoordelijkheid op je neemt voor iets waar jij niet verantwoordelijk voor bent. Dit kunnen andere mensen zijn, zoals is uitgelegd, of het kan de verantwoordelijkheid zijn voor de selectie van de zelven wat de reactie op een bepaalde situatie is of het leven in het algemeen. De zelven hebben altijd een verdeling in ten minste twee, wat betekent dat er een zelf is die alle verantwoordelijkheid voor een bepaalde situatie en de uitkomst ervan ontkent, en een ander zelf dat op jou projecteert dat jij eraan schuldig bent.

In elke situatie die je in het leven tegenkomt, zullen er in elk geval twee zelven zijn. Wanneer je de situatie of de uitkomst ervan onder ogen ziet, is er één zelf dat projecteert dat jij niet verantwoordelijk bent en een ander die projecteert dat jij wel de schuldige bent. Vanzelfsprekend zijn deze twee zelven volledig tegengesteld aan elkaar en dat betekent dat het moeilijk is om naar beide tegelijk te luisteren. Dit leidt tot stress, en dat noemen psychologen ‘cognitieve dissonantie’.

Je probeert tegelijkertijd twee elkaar uitsluitende opvattingen te hebben. Bij de meeste mensen is een van die zelven dominant. Welke wordt het bij jou? Dat hangt ervan af welke van die twee jou het meest reëel lijkt gezien de situatie en je huidige niveau van spirituele volwassenheid. Als het ene zelf er niet in slaagt jou ervan te overtuigen dat jij niet verantwoordelijk bent, sta je in principe open voor degene die zegt dat jou iets te verwijten valt.

Aan de onderkant van de schaal van volwassenheid heb je mensen die totaal egoïstisch zijn en die luisteren naar het zelf dat zegt dat ze niet verantwoordelijk zijn. Als je begint te ontwaken voor het spirituele pad, is het onvermijdelijk dat je meer persoonlijke verantwoordelijkheid op je neemt en dit zal je gevoelig maken voor het zelf dat jou ergens de schuld van geeft.

Je kunt het pad veel gemakkelijker voor jezelf maken wanneer jij je realiseert dat je als spirituele zoeker door een schizofrene fase heen moet waarin je tussen het ene zelf en het andere wisselt totdat je uiteindelijk beide zelven kunt afwijzen. Het gaat er niet om dat je bepaalt welk zelf gelijk heeft; het is een kwestie van begrijpen dat ze allebei niet bestaan.

Hoe zelven worden gevormd
Voordat er manipulatoren op aarde mochten incarneren, begonnen de oorspronkelijke bewoners de gescheidenheid in te gaan. Dit betekent dat ze al begonnen waren met het vormen van een aantal zelven die berusten op gescheidenheid maar niet op het gevallen bewustzijn. De zelven werden oorspronkelijk geschapen door individuen en bestonden alleen in het energieveld van een individu. In de loop van de tijd was er zoveel energie en bewustzijn op deze zelven geprojecteerd dat ze ook begonnen te bestaan in het collectieve bewustzijn.

Collectieve zelven bestaan op een van de drie andere niveaus, namelijk het identiteits-, mentale en emotionele niveau. Daardoor werd het gemakkelijker voor geïncarneerde mensen om de gescheidenheid in te gaan toen er eenmaal collectieve zelven waren geschapen. Mensen konden bijvoorbeeld hun emotionele lichaam openstellen voor een collectief zelf zonder te beseffen wat ze aan het doen waren. Zodra een zelf hun individuele energieveld was binnengedrongen, kon die hun emoties snel overweldigen.

Toen manipulatoren het energieveld van de aarde mochten betreden, kwamen ze op alle vier niveaus binnen. Sommigen van hen begonnen toen de collectieve zelven op de drie hogere niveaus te intensiveren en te vervormen, terwijl ze tegelijkertijd nieuwe zelven creëerden met het gevallen bewustzijn. Dit vormde een heel subtiele cocktail en zorgde ervoor dat veel mensen de Cool Aid gingen drinken.

De manipulatoren die fysiek incarneerden, hadden meestal het laagste niveau van zelfbewustzijn, wat inhoudt dat ze – hoewel ze geavanceerd leken vergeleken met veel andere mensen –marionetten waren die werden bestuurd door manipulatoren op de hogere niveaus. Zoals uitgelegd, leken Hitler of Stalin misschien machtig, maar ze waren bijna volledig in de macht van manipulatoren op hogere niveaus.

De fysieke manipulatoren werden gebruikt om mensen te dwingen in een simpele actie-reactieval te lopen. De manipulatoren zouden fysiek de vrije wil van andere mensen schenden, bijvoorbeeld door openlijk geweld. Sommige mensen zouden hier onvermijdelijk met geweld op reageren en dan zouden andere manipulatoren mensen de schuld ervan geven dat ze erop reageerden. De ene groep manipulatoren zou een reactie uitlokken en een andere groep manipulatoren zou mensen hun reactie op de eerste groep verwijten.

Het resultaat was dat mensen een dualistische reactie kregen op de schuld krijgen en ze zouden proberen de schuld af te wentelen door de verantwoordelijkheid te ontkennen (of de aanklager aan te vallen) of ze zouden de schuld accepteren en proberen te compenseren wat ze hadden gedaan. Op de hogere niveaus stelden mensen onbewust hun energieveld open voor de zelven die de manipulatoren hadden geschapen. Er waren zelven op het emotionele, mentale en identiteitsniveau en sommige mensen stelden zich open voor één zelf en anderen voor meerdere zelven. De zelven drongen vervolgens het persoonlijke energieveld van mensen binnen en overweldigden hen vaak.

Het effect was dat mensen het gevoel kregen dat ze voor een ondraaglijk lijkende situatie stonden en om hier verlichting van te krijgen vormden de mensen vervolgens een individueel zelf om met de collectieve zelven om te gaan. Dit bracht mensen in een nooit eindigend spel waarin ze reageerden op de overtredingen van de manipulatoren door zelven die de manipulatoren hadden gevormd en die vervolgens steeds meer zelven schiepen.

Het netto-effect is dat hoe meer zelven je in je energieveld hebt, hoe meer je aandacht naar buiten wordt gericht en hoe moeilijker het voor je wordt om opnieuw contact te maken met je middelpunt. Hoe kun je ooit de stilte van je middelpunt herontdekken als je gedachten een slagveld zijn met talloze zelven die voortdurend om jouw aandacht schreeuwen?

Hoe stap je uit deze tredmolen? Door gebruik te maken van de hulpmiddelen om spirituele hulp op te roepen. Je kunt de bescherming van Aartsengel Michaël oproepen, zodat zelven niet zo gemakkelijk toegang krijgen tot je energieveld. Je kunt Elohim Astrea oproepen om je los te snijden van collectieve zelven en individuele zelven te binden en te verteren. Er zijn ook andere hulpmiddelen om specifieke zelven te overwinnen.

De belangrijkste manier om wat gemoedsrust terug te krijgen is je bewustzijn verhogen en de leiding te nemen over je eigen gedachten en energieveld. Er zijn veel leringen en hulpmiddelen om dit te doen, maar de mensen kunnen het ook doen door zorgvuldige naar zichzelf kijken. Je kunt de twee belangrijkste vermogens van het bewuste zelf gebruiken, namelijk het vermogen om uit je huidige zelfgevoel te stappen en de oneindigheid te ervaren en het vermogen om naar jezelf te kijken en je af te vragen: “Waarom blijf ik dit doen wanneer ik het resultaat niet leuk vind?”

Het komt erop neer dat vrije wil de belangrijkste wet is zodat geen enkel zelf toegang kan krijgen tot je energieveld tenzij je hem uitnodigt. De manipulatoren hebben veel subtiele intriges bedacht om je ertoe te brengen jezelf open te stellen voor zelven zonder dat je weet wat er gebeurt. Je kunt ze allemaal tegengaan door je van ze bewust te worden en te besluiten dat jij je niet meer bezig wilt houden met die gedragspatronen, gevoelens, gedachten of identiteitsgevoel. De bedoeling van deze verhandelingen is jou te helpen je bewustzijn te verhogen, in de spiegel te kijken, de trucs te zien die jouw eigen zelven gebruiken en vervolgens te beslissen: “Dit is gewoon geen reflectie van wie ik ben.”

Hoe je stopt met anderen ergens de schuld van te geven
De belangrijkste stap die je kunt zetten om jouw eigen gedachten te beheersen is dat je besluit dat je volledig en totaal zult stoppen om te proberen andere mensen van gedachten te laten veranderen. Dit betekent (onder andere) dat je stopt met het schuldspelletje dat gewoon een manier is om jou en anderen te beheersen, een manier die voortkomt uit het gevallen bewustzijn.

Elke keer – elke keer – dat jij jezelf of andere mensen ergens de schuld van geeft, stel jij je open voor de overheersing van onzuivere zelven en via hen voor overheersing van de manipulatoren. Alles op de materiële wereld is energie en dat betekent dat elke gedachte of elk gevoel een bepaalde vibratie heeft. Schuld is een vibratie die in het spirituele rijk eenvoudig niet bestaat. De Christusgeest bevat geen spoortje schuld. Alleen in de gedachten van antichrist kan schuld bestaan.

De kern van de lering over het bewuste zelf is dat het zuiver gewaarzijn is en dat houdt in dat hij niet kan worden veranderd door iets wat hij tegenkomt in het materiële rijk. Dit betekent iets extreem belangrijks. Je schept misschien veel soorten afzonderlijke zelven en je kunt daarin stappen en de meest ongelooflijke fysieke gewelddaden begaan. Wat je ook hebt gedaan, het bewuste zelf is er niet door veranderd. Daarom kun je nooit het potentieel verliezen om ‘als kleine kinderen te worden’ en het koninkrijk van God binnenin jou in te gaan.

Hoe kunnen mensen onuitsprekelijke gruweldaden plegen? Omdat ze zijn vergeten dat ze zuiver gewaarzijn zijn en zich zijn gaan identificeren met een zelf dat is gevormd uit gescheidenheid. Dit is precies wat de manipulatoren willen en hun doel is dat de mensen op aarde, zodra ze gescheiden zijn (wat niet moeilijk te bereiken is), er nooit meer uit zullen komen.

Om dat te bereiken hebben de manipulatoren een uitgebreid web van schuldspelletjes gemaakt die als voornaamste doel hebben je te laten geloven dat jij, als je iets slechts hebt gedaan, slecht bent geworden. In werkelijkheid ben jij wie je bent. Alleen als je gescheiden bent, zul je denken dat je bent wie je dénkt dat je bent. Je kunt – op elk willekeurig moment – ontwaken uit deze illusie en contact maken met de waarheid door de Christusgeest – “dit is mijn lichaam dat voor jou gebroken is”.

Dit is een eenvoudige vergelijking. Elke keer dat je iemand anders verwijt dat hij slecht is of een fout heeft gemaakt, stel jij je open voor de schuldenergie die de manipulatoren hebben geschapen. Je wordt jezelf letterlijk een verlengstuk van de manipulatoren en sneller kun je geen karma maken.

Je vormt ook een zelf dat er gewoon voor leeft om anderen ergens de schuld van te geven, misschien zelfs één die er plezier in heeft om anderen de schuld te geven. Elke keer dat je die beschuldigende energie door je heen laat stromen, versterk je en intensiveer je dat zelf en dit betekent dat hij steeds meer macht over jou zal krijgen, waardoor het voor jou moeilijker wordt om te ontsnappen.

Een subtiel mechanisme staat in de uitspraak: “Ik zal wraak nemen, zegt de Heer, ik zal vergelden.” De eigenlijke betekenis daarvan is dat God een wet heeft opgesteld die alle energie die je uitzendt naar je terugzendt. Dit gebeurt misschien niet in dit leven, maar het gebeurt wel.

Wanneer iemand anders iets doet wat jou of anderen onteert, hoef je die persoon niet de schuld te geven of te straffen. De wetten van God zullen hier feilloos voor zorgen en Gods wet heeft de hulp van mensen niet nodig.

De manipulatoren hebben een reeks subtiele schuld- en strafspelletjes gemaakt die berusten op de onderliggende illusie dat de Schepper niet in staat is om voor zijn eigen schepping te zorgen. Menselijke wezens moeten ingrijpen en de fouten corrigeren en de daders straffen waar Gods wet niet voor kan zorgen. Dit is allemaal één gigantische illusie en probeert je alleen maar gevangen te houden in het bewustzijn van antichrist.

Je kunt niet één zelf scheppen dat anderen de schuld geeft. Je moet een paar maken, een die de schuld naar buiten richt en een die de schuld naar binnen richt. Natuurlijk kun jij je lange tijd bewust concentreren op het zelf dat anderen de schuld geeft, maar je kunt nog steeds niet ontsnappen aan de onderbewuste invloed van de andere die jou de schuld probeert te geven.

Het effect is dat jij je bezig moet houden met een uitgebreide hoeveelheid regels en gedragingen die zijn ontworpen om aan te tonen dat je niets verkeerd doet en dat jou geen schuld treft. Als de spelletjes die proberen mensen de schuld te geven onecht zijn, wat denk je dan dat het geval is met de spelletjes die zijn ontworpen om jou te helpen aan die schuld te ontsnappen? Wat zijn je kansen om terug te keren naar de realiteit als al je aandacht en energie naar onechte activiteiten gaat? Waar je schat is – dat wil zeggen waar jij je bewuste aandacht op richt – daar zullen ook jouw hart en gedachten zijn.

Geen enkele geascendeerde meester kan rechtstreeks werken met een student die nog steeds gevangenzit in het schuldspelletje. Er zijn inderdaad veel studenten die de leringen van geascendeerde meesters hebben gebruikt om schuldspelletjes te maken of ze te versterken.

Dit wil niet zeggen dat die studenten geen baat hebben bij de leringen, maar de meesters kunnen pas rechtstreeks een student-leraarrelatie met een student aangaan wanneer hij of zij ophoudt anderen ergens de schuld van te geven en zich begint te concentreren op het veranderen van zijn of haar eigen gedachten. Het is gewoon niet mogelijk, want de student zal niet in staat zijn de aanwijzingen op te volgen en zal karma maken omdat hij afwijst wat de meesters aanbieden. Ze kunnen zulke mensen alleen een uiterlijke lering aanbieden.

Ontsnappen aan het schuldspelletje
Hoe ontsnap je aan de schuldspelletjes? Door eerlijk naar jezelf te willen kijken en na te gaan of jij je met deze spelletjes bezighoudt. Dit is iets wat je kunt doen.

Het meest subtiele effect van de schuldspelletjes is dat ze je in een staat van voortdurende spanning brengen, op scherp staan. Dit betekent dat je geneigd bent om alles wat je overkomt persoonlijk op te vatten. Je reageert op manieren die laten zien dat je gespannen bent. Hoe meer je geneigd bent om dingen persoonlijk op te vatten, hoe meer je verstrikt raakt in schuldspelletjes. Hoe kun je daaraan ontsnappen? Door te beseffen dat niets op aarde persoonlijk is en jij dus ook niets persoonlijk moet opvatten.

Er zijn twee stukjes informatie die je kunnen helpen om jezelf te bevrijden van alle schuldspelletjes. De ene is dat het bewuste zelf zuiver gewaarzijn is en niet is veranderd door iets wat jij op aarde hebt gedaan of meegemaakt. De andere is dat vrije wil persoonlijk is en de belangrijkste wet van het universum. Wanneer je deze twee samenvoegt, kom je tot meerdere conclusies:

• Niets wat iemand je aandoet, kan jou op wat voor manier ook veranderen. Waarom zou jij je bedreigd voelen door iets op deze wereld?
• Anderen kunnen ervoor zorgen dat je ervoor kiest om een zelf te vormen dat op hen reageert, maar jij moet ervoor kiezen om hem te maken, wat betekent dat jij er ook voor kunt kiezen om hem weer op te ruimen.
• Alle mensen handelen en praten op grond van hun huidige bewustzijnsniveau, dat wil zeggen de hoeveelheid zelven die ze in hun bewustzijn hebben.
• De meeste mensen hebben zoveel zelven dat ze heel weinig van wat ze doen of zeggen, opzettelijk of bewust doen. De daden en woorden van mensen komen van hun onderbewuste zelven.
• Een zelf valt je niet opzettelijk en welbewust aan, net zomin als jouw computer je persoonlijk probeert te beledigen. De zelven handelt gewoon mechanisch volgens hun programmering. Waarom zou je iets persoonlijk nemen wat niet persoonlijk is?
• Natuurlijk kan iemand anders je wel opzettelijk en persoonlijk aanvallen. Hij wordt gewoon overgenomen door zijn of haar beschuldigende zelven en als jij het niet was, zouden de zelven een ander doelwit zoeken. Waarom zou je dit persoonlijk opvatten en het gevoel hebben dat je erop moet reageren?
• Je reageert ook op het leven met je huidige bewustzijnsstaat, inclusief de zelven die je in je onderbewustzijn hebt. Jouw zelven zullen alles persoonlijk lijken op te vatten. Betekent dit dat jij ook alles persoonlijk moet opvatten? De zelven zijn tenslotte niet zelfbewust en kunnen niets echt persoonlijk opvatten – ze handelen gewoon volgens hun programmering en lijken dingen persoonlijk op te vatten.
• De zelven zijn gemaakt om dingen persoonlijk op te vatten, zodat jij dat niet hoeft te doen. Dit zal niet werken, omdat je het leven wel ervaart door het waarnemingsfilter van de zelven. De zelven voelen zich eigenlijk niet slecht; jij voelt je slecht en daarom moet je de zelven achter je laten.
• Je bent je van de zelven gewaar. Je hebt ervoor gekozen om dingen persoonlijk op te vatten – en je kunt er op elk moment voor kiezen om die keuze ongedaan te maken.

Als je over deze feiten nadenkt, kun je het niet langer persoonlijk opvatten wanneer het leven of andere mensen jou iets aandoen. Maar hoe zit het wanneer je denkt dat je een fout hebt gemaakt en jezelf daarvan de schuld gaat geven?

Stop met jezelf ergens de schuld van geven
Nogmaals, schuld komt niet van de Christusgeest. Echt, het bewuste zelf geeft zichzelf niet de schuld – een zelf geeft het bewuste zelf de schuld. Nogmaals, zo zijn de zelven gewoon geprogrammeerd door de manipulatoren, dus waarom zou je het dan persoonlijk opvatten?

Ja, jij hebt het zelf geschapen of – in het geval van alle beschuldigende zelven – jij hebt ze geaccepteerd in jouw energieveld, maar wat je door jouw keuze hebt binnengelaten, kun je ook door jouw keuze weer eruit laten – wanneer je de verantwoordelijkheid neemt voor het feit dat jij die keuze hebt gemaakt.

Nu komt er nog iets subtiels. Om Christusschap te kunnen manifesteren moet je de volledige verantwoordelijkheid voor je leven nemen. Betekent dit dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor alles wat je doet of zegt? Dat niet, want veel van wat je doet of zegt, is niet het resultaat van een bewuste keuze die is gemaakt door het bewuste zelf, maar is het resultaat van een selectie die is gemaakt door het kernzelf om een bepaald zelf te activeren dat vervolgens reageert volgens zijn programmering.

Begrijp je wat de zelven en de manipulatoren proberen te doen? Ze proberen je zover te krijgen dat je met één zelf op hun aanvallen reageert. Dan geeft een ander zelf jou de schuld van die actie. Je zit dan gevangen in het moeten reageren op je eigen interne reactie op je actie.

Vaak ga je dan proberen te verdedigen wat je hebt gedaan of je er schuldig over voelen en het compenseren. Wat is het resultaat? Jij – het bewuste zelf – zit dan gevangen in het reageren op een actie van een zelf. Je concentreert je op de actie en je denkt dat jij die actie hebt ondernomen.

Dit betekent dat jij je erop richt om te voorkomen dat je in de toekomst soortgelijke acties onderneemt of dat je de acties die je hebt ondernomen, probeert te compenseren. Je richt je op het veranderen van de gevolgen van een handeling, niet op het veranderen van je bewustzijnsstaat. Het nettoresultaat is dat het zelf dat de actie heeft ondernomen, verborgen blijft, evenals het kernzelf dat de zelven heeft geselecteerd.

Je moet de verantwoordelijkheid voor jezelf nemen. Je moet ook stoppen met het nemen van de verantwoordelijkheid voor acties die door de zelven in je onderbewustzijn worden ondernomen. Lijkt dit tegenstrijdig? Doe dan een stap naar achteren en kijk naar het grotere perspectief.

De zorg als spirituele leraar is jou te bevrijden van elk patroon van actie-reactie dat je gevangenhoudt in de geest van antichrist. Elke actie die door een zelf wordt ondernomen, komt uit de geest van antichrist en bestaat niet echt of heeft gevolgen voor je groei in zelfbewustzijn.

Dit wil niet zeggen dat een handeling geen karma maakt dat je in evenwicht moet brengen. Het karma wordt op deze wereld gemaakt en heeft geen gevolgen buiten deze wereld – die gewoon een zandbak is die is ontworpen om jou te laten experimenteren en zo is ontworpen dat jij jezelf, andere wezens of het zand niet echt pijn kunt doen. Alles kan worden weggeveegd; je hoeft je dus echt niet meer verantwoordelijk te voelen voor iets wat op de materiële wereld wordt gedaan: een zandkasteel op het strand te maken. Waarom zou jij je schuldig over iets voelen wanneer een actie en het bijbehorende karma zijn weggeveegd?

Een spirituele leraar wil niet dat jij je verantwoordelijk voelt voor acties die door zelven in jouw wezen worden ondernomen. Hij wenst dat je de verantwoording neemt voor de keuze om een zelf te vormen of hem in je gedachten binnen te laten. De verantwoording nemen voor een actie die door een zelf is gedaan, doet niets om dat zelf te verwijderen – dat versterkt dat zelf in feite.

De verantwoordelijkheid nemen dat je het zelf geschapen hebt en er vervolgens voor kiezen om hem ongedaan te maken, zal je inderdaad helpen groeien in zelfbewustzijn. Zodra een zelf is afgesloten van je wezen, ben je ‘onberispelijk voor God’ van alle acties die door dat zelf zijn ondernomen. Het is dan gewoon een kwestie van voldoende spiritueel licht oproepen om de energie die een lagere kwaliteit heeft gekregen door de zelven, in evenwicht te brengen en dat is een eindige taak.

Nogmaals, de zelven en de manipulatoren willen dat je de verantwoordelijkheid neemt voor iets wat niet jouw verantwoordelijkheid is en houden ervan om jou niet verantwoordelijk te stellen voor iets wat wel jouw verantwoordelijkheid is. Ze willen dat je het gevoel krijgt dat de keuzes die je in het verleden hebt gemaakt, omdat je bepaalde keuzes hebt gemaakt die heel erg slecht waren, jou je huidige en toekomstige keuzes ontnemen.

Ze willen dat je denkt dat het bewuste zelf onherstelbaar is beschadigd omdat een gescheiden zelf iets heeft gedaan en dat je niet meer kunt terugkeren naar zuiver gewaarzijn. Dit zijn allemaal leugens.

De Geest kan door niets in het materiële universum worden veranderd en het bewuste zelf is geest. Natuurlijk is het bewuste zelf in het hier en nu wat hij denkt dat hij is. Zoals Shakespeare zei, er is niets goed of slecht, maar denken maakt dat zo. In het zuivere bewustzijn is er niets goeds of slechts omdat er niet wordt gedacht. Er is alleen eenheid en in de singulariteit van het bewustzijn is er geen ruimte om gedachten op te laten komen. Er is geen plaats voor gedachten dat je schuldig bent aan iets.