Je aandacht afleiden van het innerlijke pad

 

Laten we een stapje naar achteren doen en naar het grote geheel kijken, en zodoende een duidelijkere uitleg geven van hoe de zelven erin slagen om de aandacht van mensen af te leiden van de ware weg naar het hogere bewustzijn, namelijk het innerlijke pad van zelftranscendentie.

Je bent geschapen als spiritueel wezen en het was nooit de bedoeling dat je het besef van je ware oorsprong en identiteit zou verliezen. Door je vrije wil te gebruiken om te experimenteren met het dualiteitsbewustzijn, begon het bewuste zelf zichzelf geleidelijk te beschouwen als iemand die gescheiden is van zijn bron, dat wil zeggen jouw hogere zelf. Deze acceptatie van gescheidenheid vormde jouw zelven en sindsdien hebben de zelven geprobeerd een ondoordringbare muur te vormen tussen jouw bewuste zelf en de aanvaarding van jouw ware identiteit als medeschepper met het hogere bewustzijn.

Het scheidingsproces bracht de meeste medescheppers in een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal – of liever, een spiraal die werd versterkt door de zelven en de krachten van gescheidenheid – die hen steeds meer in een gevoel van vervreemding van God (hoe ze die ook zagen) bracht. Dit heeft hen ertoe gebracht om een identiteitsgevoel op te bouwen op basis van de dingen van de materiële wereld, inclusief hun lichaam en zichzelf.

Er is theoretisch geen limiet aan hoever deze neerwaartse spiraal je mee kan voeren in het gevoel dat je er absoluut van overtuigd bent dat je gescheiden bent van God of zelfs dat God niet bestaat. Er is een kracht in je wezen ingebouwd die de neerwaartse aantrekkingskracht tegengaat, namelijk je verlangen naar iets meer dan wat de materiële wereld te bieden heeft.

Hoe meer jij je identificeert met de materiële wereld, hoe meer jij je identiteitsgevoel limiteert. Je bouwt als het ware een gevangenis voor jezelf en die wordt geleidelijk kleiner totdat jij je nauwelijks nog kunt bewegen.

Hoe kleiner je mentale gevangenis wordt, hoe groter de kans dat je de leegte van de dingen op deze wereld ziet en besluit naar iets meer te zoeken. Hoewel er geen garantie is dat dit zal gebeuren, zullen de meeste medescheppers uiteindelijk de bodem bereiken waarna ze besluiten terug te gaan naar een onbeperkter identiteitsgevoel.

De zelven zouden veel liever hebben dat dit keerpunt niet kwam, maar zodra het er wel is, zullen de zelven het niet zomaar opgeven. Ze zullen weerstand bieden tegen elke opwaartse stap en hun primaire wapen is je aandacht afleiden van het innerlijke pad zelf. De zelven willen het verkeerde pad vormen, waardoor je gelooft dat je ‘gered’ kunt worden zonder met de zelven geconfronteerd te worden en ze te laten sterven.

Niet alle medescheppers dalen af naar hetzelfde lage niveau voordat ze omkeren. Het laagste niveau waarnaar men op deze planeet kan afdalen, is een leven als holenmens of andere primitieve culturen waarin geen echte spiritualiteit was (dit telt niet alle inheemse culturen als zodanig mee). Ze leefden in wezen als dieren en hun aandacht richtte zich bijna uitsluitend op het fysiek overleven en daardoor waren ze verwikkeld in een eindeloze strijd tegen soortgenoten, dieren of zelfs Moeder Natuur.

Het feit dat de meerderheid van de mensen niet meer op deze manier leeft, toont aan dat de mensheid is geëvolueerd naar een hogere bewustzijnsstaat, een hoger identiteitsgevoel. Dit bewijst dat de meeste mensen op deze planeet zich hebben omgedraaid en aan de opwaartse klim zijn begonnen. De meeste mensen zijn zich hier nog niet van bewust, dus begrijpen ze het proces niet en worden daardoor gemakkelijk gemanipuleerd door hun zelven en de krachten van de dualiteit.

De afleidingstactiek van de zelven
Zolang je in een neerwaartse spiraal zit, slagen de zelven erin om je verlangen naar iets meer op te heffen of te negeren. De zelven kunnen dit bij de meeste mensen niet oneindig doen en zullen uiteindelijk het keerpunt bereiken. Hoewel de zelven zullen proberen te voorkomen dat jij je omdraait, zijn ze niet beslist ongelukkig omdat je streeft naar een groter identiteitsgevoel.

Dit klinkt misschien als een tegenstrijdigheid en de reden is dat de zelven vol tegenstrijdigheden zitten. De zelven zijn één grote tegenstelling. De zelven zien alleen de dingen van deze wereld en de allergrootste triomf van je persoonlijke zelven zou dus zijn dat je absolute macht had op deze wereld.

De zelven worden gedreven door tegenstrijdige krachten. Aan de ene kant zullen ze er alles aan doen om te voorkomen dat je het ware spirituele pad ontdekt en volgt, dat leidt tot het opbouwen van een identiteitsgevoel dat de zelven niet omvat. Om te voorkomen dat je het spirituele pad vindt, zijn de zelven bereid je in een bewustzijnsstaat te brengen waarin je jezelf beziet als – en handelt als – een dier dat vecht voor het voortbestaan van het fysieke lichaam. Ze zijn bereid je gevoel van eigenwaarde volledig te vernietigen om de macht over jou te behouden.

Dit is een zeer beperkt identiteitsgevoel en het vervult niet een van de essentiële behoeften van de zelven. Omdat de zelven alleen deze wereld zien, maken ze relatieve vergelijkingen tussen jou en andere mensen. Wanneer je een heel laag bestaan leidt, zoals holbewoner of iemand die op straat leeft, vinden de zelven het moeilijk om de illusie in stand te houden dat je beter bent dan anderen. Zowel jij als jouw zelven zullen ongelukkig zijn in zo’n bestaanstoestand.

Hoewel sommige zelven bang zijn dat jij je omdraait en het pad bewandelt naar een groter bestaansgevoel, verwelkomen andere zelven dit eigenlijk – zolang ze de macht maar over jou kunnen behouden en je verlangen naar iets meer een bepaalde richting op kunnen sturen. Om je een beter inzicht in dit mechanisme te geven, zullen we de stadia schetsen die veel mensen doorlopen als ze het pad beklimmen om hun ware identiteit terug te krijgen:

• Het laagste stadium is dat al je aandacht en energie wordt gebruikt voor het voortbestaan van het fysieke lichaam. Je leven is een voortdurende strijd tegen anderen van je eigen soort, dieren, de natuur en je eigen karma uit vorige levens. We zouden kunnen zeggen dat dit het laagste stadium is van het dualiteitsbewustzijn, het zwart-witdenken, dat je laat denken dat je – als individu – tegen de hele wereld vecht. Vanzelfsprekend is dit een zeer beperkt bestaansgevoel is, en de meeste mensen zullen – in ieder geval na een paar incarnaties – redeneren dat er meer in het leven moet zijn dan alleen overleven. Dit is vaak het startpunt voor de opwaartse klim van mensen.
• Wanneer je in de overlevingsmodus bent, zie je de wereld als een plek waar gebrek aan middelen is en daarom moet je vechten voor alles wat je krijgt door het van iemand anders of van de natuur af te pakken. In werkelijkheid is dit een waarneming die voortkomt uit het dualiteitsbewustzijn. De hogere uitweg uit deze bewustzijnsstaat is dat je de waarheid van Jezus’ woorden beseft dat de vader je met het grootste genoegen zijn koninkrijk geeft – het overvloedige leven. Door eerst het koninkrijk van het hogere bewustzijn te zoeken zul je ook alle dingen krijgen.
• Bij de meeste mensen slagen de zelven erin hen ervan te overtuigen dat ze hun aandacht en energie moeten richten op het verzamelen van dingen op deze wereld. Op zoek gaan naar materiële bezittingen wordt het doel van het leven en mensen kunnen veel levens besteden aan het zoeken naar een staat van ultieme rijkdom die – zogenaamd – hun verlangen naar iets meer zal bevredigen. De zelven zijn hier blij mee omdat ze dan het gevoel kunnen krijgen dat jij, als je meer bezittingen hebt dan andere mensen, beter bent dan zij.
• Hoewel het hebben van bezittingen je verlangen naar iets meer lange tijd kan bevredigen, zal het uiteindelijk een loze belofte blijken te zijn. Je zult je realiseren dat jij je ondanks alles wat je bezit, nog steeds niet helemaal tevreden voelt. Ook het feit dat jij, hoe meer je verzamelt, meer tijd en energie moet besteden aan dit beschermen tegen de krachten die het proberen af te pakken. Tot slot, hoeveel je ook bezit, je kunt de dood nog steeds niet vermijden, wat onvermijdelijk betekent dat je alles verliest. Maar wat als jij je zou kunnen bevrijden van de angst voor verlies?
• De hogere manier om dit te doen is op zoek gaan naar de ware onthechting van de dingen op deze wereld. Dit komt voort uit het besef dat er een hoger doel in het leven is, namelijk de groei in bewustzijn. Als je de zelven hebt overwonnen en het hogere bewustzijn bereikt, zul jij je hogere zelf de controle over je leven geven en met het hogere bewustzijn is alles mogelijk. Je realiseert je dat jij, zelf, niets kunt doen, maar dat het hogere bewustzijn in jou, jouw eigen hogere zelf, de ware doener is. Met het hogere bewustzijn is alles mogelijk.
• De zelven slagen er bij de meeste mensen in om hun aandacht af te leiden van het ware pad. Wanneer mensen zich ervan bewust worden dat materiële bezittingen hen niet tevredenstellen, slagen de zelven erin hen ervan te overtuigen dat de macht om hun eigen lot te bepalen is wat ze echt nodig hebben. Sommige mensen gaan op zoek naar de allerhoogste macht op aarde, zodat ze de macht hebben over elk aspect van hun leven. Hierdoor raken ze onvermijdelijk verwikkeld in een strijd tegen andere mensen met dezelfde aanpak. Zulke mensen zijn vaak gepolariseerd in twee tegengestelde kampen en ze kunnen veel levens vechten voor hun zaak, zelfs de ‘allerhoogste’ zaak; de epische strijd tussen wat mensen hebben gedefinieerd als goed en kwaad.
• Nogmaals, mensen kunnen levens aan deze zoektocht besteden, totdat ze uiteindelijk één van twee dingen beseffen, namelijk dat het onmogelijk is om de allerhoogste macht en controle te krijgen of dat die macht nog steeds niet hun verlangen naar iets meer bevredigt. Dit besef kan ertoe leiden dat mensen op een heel ander niveau komen.

Meer dan de materiële wereld
Wanneer je de hierboven geschetste fasen vergelijkt, zie je dat ze allemaal op dezelfde kenmerken berusten:

• Je bent geconcentreerd op je eigen – gescheiden – zelf, geconcentreerd op je fysieke lichaam en de zelven.
• Je bent geconcentreerd op een gevoel van gemis, wat inhoudt dat je zelven onvolledig zijn en jij iets van buitenaf nodig hebt.
• Je bent geconcentreerd op het krijgen van wat je nodig hebt uit de materiële wereld.
• Je concentreert op jezelf met anderen vergelijken en denkt dat je beter bent dan anderen als je meer bezittingen of macht hebt dan zij.

Wanneer een medeschepper volwassen wordt, begint hij of zij geleidelijk te beseffen dat de materiële wereld niet alles kan zijn wat er in het leven is. Dan gaat iemand openstaan voor de mogelijkheid dat er een wereld naast de materiële wereld zou kunnen zijn en dat er een soort voortbestaan in die wereld zou kunnen zijn nadat je lichaam sterft. Het wordt mogelijk dat je gedrag op deze wereld van invloed is op wat er met je gebeurt in het hiernamaals. Meestal ontwaakt iemand dan of gaat over op een religieuze of spirituele aanpak.

De zelven die bang zijn om de macht te verliezen hebben liever niet dat deze bekering plaatsvindt en dat jij je blijft concentreren op de materiële wereld. Een religieuze bekering is altijd een klap voor de zelven. Andere zelven hebben de benadering: “Als je ze niet kunt verslaan, doe dan mee” en ze zullen proberen je religieuze bekering te gebruiken om jou in hun macht te houden.

We zouden kunnen zeggen dat de hierboven geschetste stadia de materiële stadia van jouw groei waren en we kunnen nu enkele religieuze stadia schetsen:

• Het laagste stadium wordt vertegenwoordigd door het zwart-witdenken, waardoor mensen geloven dat er maar één ware religie is. Alleen leden van die religie zullen worden gered, wat betekent dat je redding gegarandeerd is alleen al door lid te zijn van die religie en aan de eisen te voldoen. Wanneer een levensstroom zich de eerste keer bewust wordt van iets buiten de materiële wereld, gelooft hij vaak in de beweringen van een van de zogenaamde reguliere of orthodoxe religies en gelooft hij dat hij beter is dan niet-leden. Dit kan mensen opsluiten in een religieuze versie van de strijd tussen relatief goed en relatief kwaad, en dit is een gevaarlijke valstrik omdat de zelven mensen laten denken dat ze Gods werk doen en daardoor de noodzaak tot zelftranscendentie kunnen ontkennen.
• Zulke mensen ondergaan de dood van het lichaam in de vaste overtuiging dat ze onmiddellijk in de hemel zullen komen. Het is dan ook een behoorlijke schrik voor de levensstroom wanneer deze wordt geconfronteerd met reïncarnatie. Sommige levensstromen weigeren de droom los te laten en in hun volgende incarnatie vallen ze regelrecht terug in een orthodoxe religie. Sommigen gaan naar dezelfde religie terug, terwijl anderen geloven dat er een andere moet zijn die de belofte kan waarmaken dat het lidmaatschap garandeert dat ze gered worden. Sommige levensstromen moeten steeds opnieuw geboren worden bij een groot aantal verschillende religies voordat ze uiteindelijk accepteren dat er geen automatische verlossing bestaat.
• De levensstroom beseft dan dat het niet genoeg is om gewoon lid te zijn van een wereldlijke organisatie, maar dat je aan een aantal individuele eisen moet voldoen. Het beste resultaat van dit proces is dat jij je realiseert dat je verlossing wordt bepaald door je bewustzijnsstaat.
• De zelven slagen er vaak in om een levensstroom te laten geloven dat hij in aanmerking komt voor verlossing als hij maar aan bepaalde wereldlijke eisen voldoet. Dit zorgt ervoor dat veel mensen zich concentreren op het doen van goede werken en proberen hun weg naar de hemel te kopen door te doen wat hun religie voorschrijft. Sommigen zoeken status of een positie in een religieuze organisatie om op die manier hun redding te kopen. Sommigen slaan zelfs de doodlopende weg in door te proberen om aan de behoefte aan macht van de zelven te voldoen door middel van een religieuze organisatie. Als je per slot van rekening de hoogste vertegenwoordiger van God op aarde bent, kunnen de zelven het gevoel krijgen dat ze bijna de absolute macht op aarde hebben.
• Mensen spelen deze spelletjes met een scherp gevoel voor vergelijking, in de veronderstelling dat hun redding gegarandeerd zal zijn als ze meer goede werken doen dan anderen. Uiteindelijk zal een levensstroom zelfs deze droom loslaten na heel veel ervaringen dat hij ondanks zijn goede werken opnieuw moet incarneren.
• Het hoogste potentieel in de volgende fase is dat de levensstroom volledig de verantwoording neemt voor zijn eigen verlossing en erkent dat het hogere bewustzijn vereist dat je onderscheid maakt tussen de relatieve ‘waarheid’ van de zelven en de non-dualistische waarheid van het hogere bewustzijn.
• De meeste levensstromen zijn er nog niet helemaal aan toe om de volledige verantwoordelijkheid op zich te nemen. Ze laten zich door hun zelven overhalen tot het grijze denken dat in een eerdere verhandeling is beschreven. Dit zorgt ervoor dat sommige mensen alle religies ontkennen, waardoor ze in een soort land zonder goden terechtkomen, vaak gedurende meerdere levens. Anderen nemen een van de vele variaties van een leer waardin je geen onderscheid hoeft te maken. Een voorbeeld is dat je, als je zachtaardig en vriendelijk bent, dan het juiste doet en gered wordt.
• Hoewel dit iets anders is dan het zoeken naar verlossing door goede werken, is het een soortgelijk mechanisme omdat je denkt dat je gered zult worden door niet te oordelen of door een bepaalde benadering van het leven te cultiveren. Het probleem is dat deze ‘hogere’ bewustzijnsstaat wordt bepaald door de zelven – dat wil zeggen de geest van gescheidenheid – en niet door het hogere bewustzijn. Die kan je nooit in de hemel brengen, hoe bedreven je ook wordt om te doen alsof je een goed of spiritueel persoon bent. Het is gewoon het oordeel van de zelven naar de schijn, de schijn die wordt bepaald door hun eigen relatieve definitie. De zelven hebben bepaald wat het betekent om een spiritueel persoon te zijn en deze definitie kan je nooit naar het hogere bewustzijn leiden. Helaas kunnen oprechte spirituele zoekers dit feit moeilijk toegeven en toegeven dat hun spirituele zoektocht de verkeerde richting is opgegaan.

Deze fase is een zeer kritieke fase op het spirituele pad, juist omdat een levensstroom hier heel veel levens in kan blijven hangen. Zulke levensstromen gaan vaak door de dood van hun lichaam heen in de vaste overtuiging dat ze gered zullen worden. Ze zijn zwaar teleurgesteld, maar ze kunnen ze niet verder als ze niet bereid zijn de verantwoordelijkheid voor hun verlossing op zich te nemen en geen onderscheid te maken tussen de relatieve waarheid van de zelven en het hogere bewustzijn.

Sommigen gaan geloven dat zij het oké vinden om steeds opnieuw te incarneren en zijn dan niet meer teleurgesteld omdat ze niet gered zijn. Sommigen geloven dat ze vrijwillig naar de aarde terugkeren om het spirituele evenwicht te bewaren en spirituele gaven te brengen en dit zorgt ervoor dat ze er nog meer van overtuigd zijn dat ze hun benadering van het pad niet hoeven te veranderen.

Mensen in dit stadium zijn zo dichtbij, maar toch blijven ze totaal onbereikbaar voor een spirituele leraar. Als ze maar een klein beetje aan de knop van het bewustzijn zouden draaien, zouden ze de grotere waarheid zien, maar de zelven zijn erin geslaagd hen er vast van te overtuigen dat ze zo spiritueel zijn dat ze hun perspectief niet hoeven te veranderen. Ze zijn vaak net zo onbereikbaar als een holbewoner, maar toch zijn ze er vast van overtuigd dat ze ver boven de holbewoner en alle anderen staan.

Van angst naar hoogmoed
Wanneer je de religieuze stadia vergelijkt, zie je dat ze wel wat kenmerken gemeen hebben met de materiële stadia:

• Ze concentreren zich nog steeds erg op de zelven en we zouden zelfs kunnen zeggen dat mensen in iedere fase proberen hun religie te gebruiken om zichzelf te ‘redden’. Het verschil tussen deze en de materiële stadia is dat mensen het gevoel hebben dat er nog iets anders is dan de zelven, namelijk God of de Geest. Ze zien God nog steeds buiten hen en dus zijn ze buiten zijn koninkrijk. Het gevolg is dat ze gevoelig zijn voor de bewering van de zelven dat ze aan bepaalde vereisten moeten voldoen om het uiterlijke koninkrijk in te mogen gaan.
• Mensen richten zich nog steeds op het gevoel van gebrek en dat betekent dat ze geloven dat de zelven in spiritueel opzicht onvolledig zijn en een redder van buitenaf nodig hebben.
• Het verschil is dat ze dan beseffen dat ze iets uit het spirituele rijk nodig hebben in plaats van het materiële rijk. Hoewel dit besef wel vooruitgang is, is het probleem dat je er echt niet dichter bij komt om het ook te ontvangen als je denkt dat ‘iets’ uit het spirituele rijk alleen van buitenaf naar jou toe kan komen.
• Veel spirituele mensen richten zich nog steeds op het vergelijken van zichzelf met anderen en denken dat ze beter zijn dan anderen als ze spiritueler lijken volgens de definitie van hun kerk en zelven. Hoewel je beter kunt streven naar spirituele kwaliteiten dan materiële bezittingen, is het slechts een marginale verbetering. Als je spirituele kwaliteiten zoekt om de zelven acceptabel te laten lijken in de ogen van God of beter dan andere mensen, ben je nog steeds verwikkeld in een onmogelijke zoektocht. Hoe spiritueel je ook mag lijken volgens een aardse maatstaf, je bent niet dichter bij het eigenlijke koninkrijk van het hogere bewustzijn gekomen.

Wanneer mensen vastzitten in de materiële stadia, worden ze vaak vooral door angst gedreven. Wanneer ze in de religieuze stadia komen, beginnen ze gemotiveerder te worden door hoogmoed. Dit betekent niet dat deze mensen geen vooruitgang hebben geboekt. Angst overwinnen is een prestatie en brengt je op een hoger niveau van het pad. Angst ontstijgen betekent niet dat je er al bent – zoals veel spirituele zoekers geloven.

Naarmate je angst meer ontstijgt, zal de kameleon van de zelven van kleur veranderen en zullen ze stoppen om je in hun macht te houden met middelen die op angst berusten. In plaats daarvan zullen ze veel subtieler te werk gaan en proberen ze je af te leiden met middelen die op hoogmoed berusten. De onvolwassener zoekers vallen vaak hals over kop voor deze manipulatie en omarmen gretig een soort geloofssysteem waardoor ze beter lijken dan anderen. De volwassener spirituele zoekers kunnen begrijpen dat het essentieel is om op je hoede te zijn voor hoogmoed. Hoogmoed zal een verleiding blijven zolang je geïncarneerd bent op aarde.

Er is maar één manier om de subtiele valkuilen van hoogmoed te vermijden, namelijk door je alertheid te vergroten en je vermogen om de spelletjes van de zelven te doorzien. Niemand kan dit voor je doen, zelfs de beste goeroe niet. Het is een vaardigheid die jij jezelf in je eentje moet bijbrengen, want alleen jij kunt de subtiele spelletjes tegengaan die je persoonlijke zelven in de diepste uithoeken van je geest spelen.

Een essentiële sleutel tot het ontmaskeren van hoogmoed is het besef dat alle hoogmoed berust op een vergelijking die leidt tot een waardeoordeel. Noch de vergelijking, noch het waardeoordeel kan plaatsvinden in de geest van het hogere bewustzijn. Een vergelijking is altijd een relatieve maatstaf, wat betekent dat het plaatsvindt in het rijk van de dualiteit die een schaal tussen twee relatieve uitersten vormt. Dit is het oordeel naar de schijn, dat wil zeggen voorwaarden die zijn gesteld door de dualistische geest.

Alleen als je een relatieve vergelijking hebt, is het mogelijk om een waardeoordeel toe te voegen en te zeggen dat de ene relatieve schijn beter is dan de andere relatieve schijn. Alleen dan is het voor je zelven mogelijk om het geloof te scheppen dat jij, omdat je aan bepaalde wereldlijke eisen voldoet, beter bent dan andere mensen en dat jij gegarandeerd gered wordt.

In het hogere bewustzijn zijn geen relatieve vergelijkingen. Er is maar één evaluatie: Voldoe je aan het hoogste potentieel als medeschepper of schiet je tekort? Als je je potentieel waarmaakt, ben je de unieke persoon die je geschapen bent en er kunnen geen vergelijkingen of waardeoordelen zijn als je uniek bent. Als je dat potentieel niet waarmaakt, veroordeelt het hogere bewustzijn je niet. Hij doet er alles aan om jou te helpen om zo snel mogelijk aan dat potentieel te voldoen.

Het hogere bewustzijn is niet blind, maar probeert nooit een onvolmaakte toestand blijvend te maken. De geest van gescheidenheid probeert daarentegen onvolmaakte omstandigheden te scheppen door zijn eigen relatieve maatstaf te stellen. Als hij heeft gezegd dat hij beter is dan anderen, wil hij hun tekortkomingen in stand houden om zijn eigen gevoel van superioriteit in stand te houden. De zelven proberen zichzelf te verheffen door andere mensen naar beneden te halen.

Dit spel wordt al talloze levens door veel mensen gespeeld. Het is heel goed mogelijk dat de zelven een religieuze of spirituele lering gebruiken om dit spel te spelen. Sommige mensen die denken dat zij het meest religieus of spiritueel zijn, zijn verstrikt in dit spel en gebruiken gewoon hun spirituele leer – en vooral hun status in een wereldlijke organisatie – om het geloof op te bouwen dat ze beter zijn – dat wil zeggen spiritueler – dan anderen.

De enge poort en de smalle weg
Denk eens na over een uitspraak van Jezus:

13 Gaat in door de enge poort, want wijd is de poort en breed is de weg die naar het verderf leidt, en velen zijn er die daardoor binnengaan.
14 Want eng is de poort en smal de weg die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die hem vinden. (Mattheüs 7)

We hebben nu gekeken naar de ware betekenis van de brede poort en de brede weg die naar vernietiging leidt. Het is de weg van de zelven. Wat is de enge poort en de smalle weg die maar weinig mensen vinden? Het is de ware weg van zelftranscendentie waardoor je een andere mystieke uitspraak van Jezus volgt:

3 Jezus antwoordde en zei tot hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het koninkrijk van God niet zien.
4 Nicodemus zei tegen hem: Hoe kan een mens geboren worden wanneer hij oud is? Kan hij voor de tweede keer in de baarmoeder van zijn moeder komen en geboren worden?
5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Tenzij iemand geboren wordt uit water en [uit] de Geest, kan hij het koninkrijk van God niet binnengaan.
6 Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en dat wat uit de Geest geboren is, is geest.
7 Verwonder je niet dat ik tegen je zei: Je moet opnieuw geboren worden.
8 De wind waait waar hij wil, en je hoort het geluid ervan, maar je kunt niet zeggen waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat: zo is het met iedereen die uit de Geest geboren is. (Johannes 3)

Opnieuw geboren worden betekent dat je herboren wordt met een nieuw identiteitsgevoel. In plaats van jezelf te identificeren met het dualiteitsbewustzijn, accepteer jij je ware identiteit in het hogere bewustzijn. Dit nieuwe identiteitsgevoel zal volkomen ondoorgrondelijk zijn voor de zelven, zoals de vraag van Nicodemus aantoont.

De zelven zullen proberen het letterlijk te interpreteren, dus de enige oplossing is dat het bewuste zelf beseft dat we het hebben over een spirituele wedergeboorte die de dood van de zelven vereist en afwijkt van hun dualistische redenering. Geboren worden uit water betekent dat je meester wordt over je emoties – het waterelement van je wezen – en daardoor angst beheerst. Geboren worden uit de geest betekent dat je meesterschap over je gedachten hebt – zelfs tot in je identiteitslichaam – en dus hoogmoed meester bent. Alleen dan kun je in het koninkrijk van het hogere bewustzijn komen.

Dat wat uit het vlees is geboren – wat inhoudt dat het voortkomt uit het dualiteitsbewustzijn – kan het koninkrijk nooit erven. Alleen dat wat uit de Geest geboren is, kan het koninkrijk binnengaan, en dat betekent het bewuste zelf – wanneer jij jezelf identificeert als medeschepper met het hogere bewustzijn.

De wind die waait waarheen hij wil, symboliseert dat je niet langer de ‘logica’ en ‘rationaliteit’ van de geest van gescheidenheid volgt wanneer je de geest van Christus bereikt. Noch jouw zelven, noch de krachten van deze wereld kunnen voorspellen – en dus niet beheersen – wat jij zult doen. Je zult de hogere logica en rationaliteit van de Christusgeest volgen, die volkomen ondoorgrondelijk is voor de dualistische geest.

Veel spirituele zoekers op deze planeet zijn al begonnen met het proces van spirituele wedergeboorte. Het proces zal veel gemakkelijker worden als jij je realiseert dat het bewuste zelf de kern van je wezen is die het vermogen heeft om zichzelf te identificeren met alles waarvoor hij kiest. Als je het spirituele pad bewandelt terwijl jij je nog steeds identificeert met de zelven, zul je het heel moeilijk vinden om de illusies van de zelven los te laten. Je zult voortdurend een strijd voeren omdat je zult denken dat jij zult sterven als een van jouw zelven sterft.

Wanneer je bewust uit de mentale gevangenis van de zelven stapt, krijgt het pad een totaal nieuwe dimensie. Je beseft dan dat je veel meer bent dan de zelven en dan kun je een van de zelven laten sterven zonder het gevoel te hebben dat je doodgaat of zelfs maar iets verliest. Je kunt snel tot het besef komen dat de zelven – en hun dualistische overtuigingen – jouw ware wezen inperken. Een van de zelven laten sterven is een bevrijding en herboren worden met een nieuwe identiteit is de ultieme bevrijding.

Om op dit hogere niveau van het pad te stappen – dat we het spirituele niveau zouden kunnen noemen – moet je diep nadenken over de betekenis van Jezus’ uitspraak dat het koninkrijk van God binnenin jou is. Je moet de misvatting gaan inzien van de bewering van de zelven dat alle omstandigheden in deze wereld je verlossing kunnen garanderen – of voorkomen.

Je moet de volledige en uiteindelijke verantwoordelijkheid nemen voor jouw eigen groei door je te realiseren dat de enige factor die bepaalt of jij gered wordt, is of je het Christusbewustzijn hebt of dat je nog steeds elementen van het dualiteitsbewustzijn in het vat van jouw zelf hebt zitten.

Je zult moeten nadenken over het feit dat verlossing geen wereldlijke voorwaarde is die je wordt geschonken door een externe God of een externe verlosser. Niemand kan jou voor je redden. Verlossing is een innerlijke toestand waardoor je een gevoel van eenheid met je hogere zelf krijgt.

Hoe kun je in het koninkrijk van God zijn terwijl je het gevoel van de zelven behoudt dat je gescheiden bent van God? Het is gewoon niet mogelijk, dus alleen wanneer je voelt dat je één bent in de Christusgeest, kun je in het koninkrijk zijn.

Natuurlijk heeft dit gevoel van eenheid een Omega-aspect, namelijk het gevoel van eenheid met al het leven, zodat je niet meer probeert jezelf te verheffen boven anderen. In plaats daarvan ben je totaal onbaatzuchtig geworden – of misschien zouden we kunnen zeggen totaal egoïstisch – in de wetenschap dat je één bent met al het leven. Je verheft jezelf alleen echt als jij probeert al het leven te verheffen.