Hoe je de zelven begint te zien

 

Hoe begin je de zelven te zien? Door te begrijpen dat je al begonnen bent. Als je en stapje naar achteren doet van het concept dat er een spiritueel pad is en dat er spirituele leraren zijn, zou je kunnen zeggen dat je helemaal niemand iets kunt leren.

De zelven vormen een filter dat alles beïnvloedt wat je ziet, alsof je een gekleurde bril op hebt. Je zou ook kunnen zeggen dat het materiële universum een ‘apparaat’ is om jou een bepaald soort ervaringen te geven, een ervaringsmachine. De zelven bepalen wat voor soort levenservaring je opdoet en de zelven zorgen ervoor dat deze ervaringen echt en belangrijk lijken.

Zelven scheiden mensen van anderen
Veel groepen mensen identificeren zich bijvoorbeeld met bepaalde kenmerken en hebben het gevoel dat die eigenschappen hen onderscheiden van, vaak tegengesteld zijn aan, andere groepen mensen. Het bewustzijn van het hogere bewustzijn is ontworpen om de eenheid tussen de Schepper en zijn schepping en tussen alle van zichzelf bewuste medescheppers te verzekeren. Wanneer jij je beschouwt als een verlengstuk van het hogere bewustzijn, dan begrijp je dat de kenmerken op aarde eigenlijk niet echt zijn en dus eigenlijk geen bron van conflicten tussen mensen hoeven te zijn. De Joden zijn geen echte Joden en de Arabieren zijn geen echte Arabieren. Ze zijn beide medescheppers net als alle andere mensen.

Zolang mensen naar het leven kijken door het filter van het identiteitsgevoel dat berust op gescheidenheid, zullen ze zich volledig vereenzelvigen met de kenmerken die hun groep hier op aarde definieert. Je kunt zeggen dat de Joden nooit vrede zullen sluiten met de Arabieren. Vrede zal alleen mogelijk zijn als beide partijen verder beginnen te kijken dan de kenmerken die voortkomen uit gescheidenheid en in plaats daarvan beginnen zichzelf te vereenzelvigen met hun spirituele identiteit. Mensen kunnen nooit vrede sluiten met mensen; alleen spirituele wezens kunnen vrede sluiten met spirituele wezens.

Wanneer je echt begrijpt dat de aarde een ervaringsmachine is, dan realiseer jij je dat het vanuit een bepaald perspectief zinloos is om te zeggen dat er vrede zou moeten komen tussen Joden en Arabieren. De soort ervaringen die de aarde mogelijk moet maken, is juist dat je tegenover andere mensen staat. Vanuit het algemene perspectief van vrije wil kun je zeggen dat Joden en Arabieren precies de ervaring krijgen die ze willen en vanuit dit algemene perspectief is er niets mis mee dat ze die ervaring krijgen. De labels ‘Joden’ en ‘Arabieren’ zijn gewoon door de mens gemaakte labels die rechtvaardigen dat mensen de ervaring hebben dat ze tegen iemand zijn.

De Joden hebben het bewustzijn van gescheidenheid heel ver tot het ene uiterste doorgedreven door zichzelf te definiëren als fundamenteel verschillend van elke andere groep mensen, zelfs dat ze Gods uitverkoren volk zijn. De Arabieren hebben zich tegen deze visie uitgesproken en dat betekent dat er een strijd tussen hen zal volgen. Die strijd zal het leven bemoeilijken van iedereen die bij het conflict betrokken is. Aangezien het bewustzijn van de mensheid zich uitbreidt, zal de strijd geleidelijk aan uitgesprokener worden, zoals je niet alleen in het Midden-Oosten ziet maar ook op de hele planeet.

Wat mensen in staat stelt zich te identificeren met deze aardse kenmerken en indelingen, zijn de zelven. Het waarnemingsfilter van de zelven zorgt ervoor dat het echt lijkt alsof je geen universeel spiritueel wezen bent maar een mens die wordt gedefinieerd door de kenmerken van een groep op aarde.

Vanuit het algemene perspectief van vrije wil is het de bedoeling dat levensstromen op aarde incarneren om een bepaald soort ervaring te krijgen. Een levensstroom hoeft niet in het dualiteitsbewustzijn te komen en daartoe te vervallen. Een levensstroom kan op aarde incarneren zonder zijn gevoel van verbondenheid met iets buiten de aarde te verliezen. Er is niets inherent verkeerd aan een levensstroom die de gescheidenheid ingaat en de ervaringen krijgt die jij hebt als gescheiden wezen – door het gevoel te hebben dat je anders bent dan of concurreert met andere gescheiden wezens.

Wanneer je echter de gescheidenheid ingaat, identificeer jij je onvermijdelijk met bepaalde aardse kenmerken. Je wordt als het ware volledig ondergedompeld in een menselijke identiteit. Je zou misschien denken dat God jou als Jood heeft geschapen en dat er alleen maar Joden in de hemel zijn. Je bent zo vereenzelvigd met aardse omstandigheden dat je denkt dat die zelfs kunnen bepalen hoe de hemel eruitziet. In werkelijkheid is de hemel natuurlijk volledig anders dan de aardse omstandigheden, maar alleen het hogere bewustzijn kan je dit laten zien.

Het veiligheidsmechanisme dat voorkomt dat een levensstroom tot in het oneindige in de gescheidenheid blijft, is dat jij, wanneer je jezelf definieert als een gescheiden wezen, dit onvermijdelijk doet met het dualiteitsbewustzijn en dat heeft altijd twee tegengestelde polariteiten. Een gescheiden wezen zal altijd tegen iets of iemand zijn, wat je leven tot een worsteling maakt.

Gedurende veel levens zullen sommige levensstromen genoeg krijgen van deze ervaring en iets meer willen. Sommigen zullen een leven op aarde willen zonder strijd, maar aangezien dit moeilijk te bereiken is, zullen de meesten op den duur tot het besef komen dat er iets naast het bewustzijn van strijd moet zijn.

Pas wanneer levensstromen beseffen dat ze de strijd willen transcenderen, staan ze open voor het echte, spirituele pad dat de geascendeerde meesters bieden. In het begin zal een levensstroom dit als een uiterlijk pad zien, maar uiteindelijk zal hij tot het besef komen dat het pad eigenlijk een innerlijk pad is, omdat hij zijn bewustzijn moet veranderen. De simpele reden is dat het materiële universum een ervaringsmachine is die reflecteert wat er in je bewustzijn zit en daardoor kunnen je levensomstandigheden pas veranderen wanneer jij je bewustzijn verandert.

Wanneer mensen dit punt bereiken, staan ze open om de zelven te zien. Waarom kun je niemand iets leren? Omdat een levensstroom naar de aarde afdaalt om een bepaald soort ervaring te krijgen. Hij zal die ervaring blijven hebben zolang hij wil. Dan, en alleen dan, zal de levensstroom zijn geest openen voor de mogelijkheid dat hij een andere ervaring kan krijgen.

Het heeft geen zin dat een spirituele leraar probeert een levensstroom te onderwijzen als hij er niet klaar voor is. Het heeft geen zin een levensstroom over de zelven te onderwijzen zolang hij volledig opgaat in de ervaring dat hij tegen anderen is. Deze levensstroom krijgt de ervaring die hij wil en de zelven laten die ervaring echt lijken. Totdat de levensstroom genoeg heeft van deze ervaring en zijn geest opent – gebaseerd op ervaring, niet op intellectueel begrip en theorie – zal hij gewoon niet ontvankelijk zijn voor leringen over het zelf.

Tegenwoordig hebben miljoenen en miljoenen mensen het punt bereikt dat ze er genoeg van hebben om te lijden en conflicten mee te maken en staan ze enigszins open voor een andere manier. Veel spirituele leraren plus mensen op het terrein van de psychologie en zelfhulp verhogen zodat zij zich bewust worden van de zelven.

De mensen die zich openstellen, kunnen beginnen te begrijpen dat ze openstaan omdat ze de beperkingen van zelven zijn gaan inzien. Ze zijn al begonnen enkele kenmerken van hun zelven te herkennen.

De manier om vooruit te komen is dat je begrijpt dat het belangrijkste element van het pad zelfobservatie is. Je boekt vooruitgang door je bewuster te worden en dit bewustzijn toe te passen op je situatie in de wereld en je innerlijke toestand. Veel mensen hebben zich afgevraagd: “Waarom overkomt mij dit steeds weer?” en ze realiseerden zich toen dat ze bepaalde situaties naar zich toe trokken vanwege hun bewustzijnsstaat. Veel mensen hebben ervaren dat ze door een bepaalde beperkende houding in zichzelf te overwinnen, een bepaald type mensen niet meer aantrekken.

De volgende stap is naar je innerlijke toestand kijken en jezelf afvragen waarom jij je steeds op een bepaalde manier voelt, waarom je bepaalde gedachten hebt. Je kunt ook proberen een stapje naar achteren te doen en na te denken over jouw algemene benadering van het leven. Heb je bijvoorbeeld het gevoel dat deze wereld beperkt is, dat er krachten zijn die iets proberen van jou af te pakken of dat God je niet wil geven wat jij wilt? Van deze aanpak zouden we kunnen zeggen dat jij je tekortgedaan voelt en dit is een kenmerk van het bewustzijn van gescheidenheid.

Dit gaat niet over intellectuele kennis. Het is goed om te beginnen om intellectuele kennis over de zelven te vergaren, maar er zal pas iets veranderen wanneer je de zelven in jou ziet. Er zal niets veranderen totdat je een Aha-ervaring krijgt omdat het bewuste zelf plotseling voelt: “O, dit is een zelf, maar ik ben meer dan dit aspect van het zelf.”

De zelven van andere mensen zien
Wanneer je voor het eerst iets hoort over het concept zelven, is het gemakkelijk om dit verstandelijk te begrijpen en te zien dat andere mensen verblind worden door hun zelven. Je zou bijvoorbeeld naar enkele prominente figuren uit de geschiedenis kunnen kijken en zien dat zij dualistische beslissingen namen die tot desastreuze gevolgen hebben geleid.

De zelven van andere mensen zien verandert niets aan jouw eigen bewustzijn. Pas wanneer je iets bij jezelf ziet, krijg je daadwerkelijk een hogere bewustzijnsstaat. Zelven zien van andere mensen kan je helpen de patronen van de zelven te zien, maar het kan ook dienen om je aandacht van jezelf af te leiden.

Nogmaals, je moet jezelf en anderen door de fasen van het pad heen laten gaan. Je kunt de zelven niet meteen loslaten omdat de verandering zo abrupt zou zijn dat je die gewoon niet kunt hanteren. Je moet wel ergens beginnen en in staat zijn om de zelven verstandelijk te begrijpen; dat is de eerste stap. Sommige mensen kunnen een lering over de zelven daadwerkelijk gebruiken om de zelven in andere mensen te herkennen, maar nogmaals, dit is een fase.

Jouw persoonlijke zelven bepalen de levenservaring die je krijgt. Zolang de zelven jouw Ervaring van het Leven bepalen, zul je een vorm van strijd ervaren. Het is slechts een kwestie van tijd – soms levens – voordat een levensstroom er genoeg van krijgt om met de vinger naar anderen te wijzen en zich begint af te vragen waarom zijn leven niet verandert. Dit zal uiteindelijk leiden tot het ervaringsgerichte besef dat: “Mijn leven verandert niet omdat mijn bewustzijn niet verandert.”

De zelven proberen altijd een gevoel van superioriteit op te bouwen en daarmee halen ze vaak anderen naar beneden. Het is onmogelijk voor het hogere om een lering te geven die de zelven niet kunnen vervormen. Het is heel goed mogelijk dat mensen de leringen over de zelven gebruiken om een gevoel van superioriteit op te bouwen, omdat ze in staat zijn om die verfijnde leringen verstandelijk te begrijpen. Het is mogelijk dat mensen de leringen gebruiken om andere mensen naar beneden te halen om zichzelf superieur te voelen.

Je kunt geen enkele leer geven die niet op deze manier gebruikt kan worden. Zie dat Jezus een volkomen geweldloze leer gaf en dat de mensen die hebben vervormd om allerlei soorten geweld te rechtvaardigen. Hoe kun jij je aan het gebod houden dat je de andere wang toekeert en tegelijkertijd een medechristen tot de brandstapel veroordeelt? Daar hebben de zelven geen moeite mee.

Mensen kunnen beginnen hun eigen zelven te zien door zich ervan bewust te worden dat ze al een bepaald momentum hebben om de zelven te zien. Als je openstaat voor een spirituele lering, komt dat omdat je al contact hebt met je hogere zelf. Als jij je best doet om je meer bewust te worden van dit contact, kun je snel het gevoel krijgen dat het hogere bewustzijn het nooit rechtvaardigt of goedkeurt dat je een ander mens kleineert. Je kunt die pogingen om jezelf te verheffen door anderen naar beneden te halen gaan voelen, omdat die gewoon niet voortkomen uit het hogere bewustzijn en dit betekent dat je dan kunt gaan herkennen dat ze afkomstig zijn van de zelven.

Het hogere bewustzijn moet de eenheid veiligstellen. Wanneer je begrijpt dat alle mensen uit dezelfde bron komen, realiseer jij je dat, als ze allemaal deel uitmaken van het ‘lichaam van God’ en jij één persoon naar beneden haalt, jij het geheel naar beneden haalt en dat betekent dat jij ook jezelf naar beneden haalt. Dit zal nooit jouw eigen bewustzijn verhogen.

Je zou even de tijd kunnen nemen om op een rustige plek te gaan zitten en na te denken over de volgende vraag: “Waar wil ik echt naartoe in mijn leven?” Wat wil je eigenlijk bereiken als spirituele student? Of specifieker: “Wil ik blijven worstelen of wil ik het bewustzijn van strijd achter me laten?”

Het simpele feit is dat het heel goed mogelijk is om een spirituele lering te gebruiken om de strijd te intensiveren. Kijk maar eens wat sommige mensen hebben gedaan met de leringen die Jezus tweeduizend jaar geleden heeft gegeven. Je kunt innerlijk voelen wat vanuit eenheid gebeurt en wat niet. Eigenlijk hebben alle mensen dit gevoel, hoewel veel mensen het verkleden in de dualistische termen goed en fout.

Een belangrijk kenmerk van de zelven is dat ze de relatieve logica kunnen gebruiken om alles wat je wilt doen te rechtvaardigen. Alle mensen – zelfs psychopaten – begrijpen bijvoorbeeld innerlijk dat het doden van een ander mens niet acceptabel is volgens een hogere standaard. Om een ander mens te doden, moet je een rechtvaardiging hebben, voordat je dit doet of erna. Het zijn altijd de zelven die deze rechtvaardiging leveren en zelfs de leringen van Christus zijn gebruikt om het doden van anderen te rechtvaardigen.

Pas dit nu eens toe op je eigen innerlijke toestand. Als je wilt blijven strijden, dan kun je er zeker van zijn dat de zelven jou alle redenen zullen geven die je ooit nodig hebt om in de strijd te blijven. Dan heb je eigenlijk geen hoger bewustzijn nodig. Die kan je niet helpen om te strijden; die kan je helpen om de strijd te transcenderen.

De duivel kan het niet schelen of hij de strijd wint – want de duivel beseft eigenlijk wel dat hij niet echt bestaat – maar wil je alleen tot in het oneindige in de strijd houden. Het hogere bewustzijn zal nooit goedkeuren dat je tegen andere mensen vecht of ze naar beneden haalt. Dit soort rechtvaardiging kan alleen uit een zelf komen.

Je kunt dit als richtlijn gebruiken om de zelven bloot te leggen – tenzij je de strijd wilt voortzetten; in dat geval wacht het hogere bewustzijn gewoon tot je er genoeg van krijgt en bied je dan weer hulp.

Ga nu een stap verder. Wat doe je wanneer je probeert jezelf beter te voelen en anderen naar beneden te halen? Je beoordeelt iemand op het uiterlijk. Je hebt een standaard geaccepteerd die berust op het niet bestaan van het dualiteitsbewustzijn en de omstandigheden op deze wereld. Jouw zelven hebben je de rechtvaardiging gegeven om deze norm het absolute gezag te geven en dus oordeelt zelfs God net als jij.

Op geen enkele manier kan het hogere bewustzijn jou een argument geven dat de redenering van jouw zelven zou weerleggen. Daarom kun je mensen niets leren. Ze zullen een bepaald aantal ervaringen moeten krijgen voordat ze er genoeg van hebben en klaar zijn om hogerop te komen.

Het is mogelijk om je bewust te worden van de neiging om alles te beoordelen en je kunt je afvragen wat dit eigenlijk doet met je gemoedstoestand. Zolang je het gevoel hebt dat je andere mensen moet beoordelen, verkeer je voortdurend in stress. Je bent voortdurend bezig om ervoor te zorgen dat niemand superieur aan jou kan zijn en dat je nooit ongelijk krijgt. Dit is een voortdurende strijd en het betekent dat je nooit gemoedsrust kunt krijgen.

Vraag jezelf nu eens af wat jij echt wilt. Wil je deze strijd blijven voelen? Als je dat doet, ga dan in vrede (of liever onvrede) en weet dat het hogere bewustzijn je niet veroordeelt. Als je niet wilt strijden, realiseer je dan dat juist de zelven jouw vrede wegnemen. De enige weg naar vrede is de illusies van de zelven doorzien en ze niet meer relevant te laten zijn voor de levenservaring die jij wilt.

De zelven vormen een waarnemingsfilter. Zodra je dat krijgt, ervaar je het leven door dat filter. Dat betekent dat je vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week, gevangen zit in het filter van de zelven. De zelven vormen een bewustzijnsstaat en die bepaalt hoe jij het leven ervaart. Als je genoeg hebt van die levenservaring, moet jij je eigen bewustzijn veranderen, niet dat van andere mensen. Dat doe je alleen door naar jezelf te kijken en het patroon te zien en dan te besluiten: “Ik wil het leven niet meer beleven door dat patroon.”

Neem nogmaals het voorbeeld van iemand die een gele bril draagt. Wanneer je de bril opzet, heeft alles wat je ziet een gele tint. Je zou dat kunnen compenseren door de dingen waarnaar je kijkt fysiek te veranderen. Je zou bijvoorbeeld alles in je huis in andere kleuren kunnen schilderen, zodat het eruitziet zoals je wilt, ook al draag jij een gele bril.

Stel je nu voor dat alle mensen een gele bril dragen en dat ze het beu worden om te zien dat de oceaan groen is. Ze besluiten enorme hoeveelheden kleurstof te produceren om de kleur van de oceaan te veranderen. Theoretisch zou dit mogelijk zijn, maar hoe verander je de kleur van de lucht? Nogmaals, in sommige gebieden hebben mensen zoveel luchtvervuiling veroorzaakt dat ze de kleur van de lucht hebben veranderd. Zou dit niet voortdurende strijd vereisen om de omgeving onder controle te houden?

Zou deze voortdurende strijd om iets buiten jou te veranderen je aandacht er niet van weerhouden om de vraag te stellen waarom alles er geel uitziet en te ontdekken dat je een gekleurde bril draagt en dan besluit die bril gewoon af te zetten? Het overwinnen van de zelven is niets meer dan inzien dat de zelven jouw waarneming beïnvloeden, dat er een betere manier is om de wereld waar te nemen en dan bewust te besluiten dat je de bril van de zelven, of in ieder geval één aspect, af te zetten.

Dit is de totale kracht van de leringen over het bewuste zelf. Zodra je een patroon ziet, herken je dat het afkomstig is van de zelven en neem je de beslissing dat jij dit niet bent en op dat moment ben je vrij van dat aspect van de zelven. Je hoeft geen jaren of levens lang boete te doen of zelfs maar spiritueel licht op te roepen. Je hoeft alleen maar het patroon duidelijk te zien en er afstand van te nemen.

Totdat je het patroon ziet, zal geen enkele vorm van boetedoening of het oproepen van licht dit automatisch doen. Natuurlijk kan het oproepen van licht de energie verwijderen die je gezichtsveld blokkeert en het daardoor gemakkelijker voor jou maken om het patroon te zien. Maar je moet wel een moment van bewuste herkenning krijgen en die beslissing nemen.

Nogmaals, dit is niet iets wat je verstandelijk kunt leren. Het gevaar van elke lering is dat je hem kunt veranderen in een intellectueel streven om te beoordelen wat ‘ergens daar’ is zonder te zien wat ‘hierbinnen’ is. Degenen die eerlijk zijn over hun pad, zullen real-life ervaringen krijgen waarin ze plotseling het contrast voelen tussen een bepaald patroon van handelingen, gevoelens of gedachten en het hogere bewustzijn in hun innerlijk. Op dat moment zie je dat een patroon van de zelven komt en niet echt is, en dan kun jij je ervan ontdoen.

De meeste zoekers die toe zijn aan deze leringen hebben al zulke ontwakingservaringen gehad; het is gewoon een kwestie van je hier bewuster van worden. Hoe meer jij je bewustzijn verhoogt, hoe meer je aandacht zult schenken aan je Christuszelf en hoe meer ervaringen je zult krijgen.

Zelfobservatie beoefenen
Zelfobservatie is noodzakelijk, maar kan lastig zijn. Je kunt een spirituele leer vinden en er bijna gek van worden dat je voortdurend naar jezelf kijkt en probeert te voldoen aan de eisen van die leer. Veel spirituele mensen zijn zich daar zo van bewust, zo gespannen, dat ze geen plezier meer in het leven lijken te hebben.

Ze kunnen het pad niet als een plezierig proces beschouwen. Ze rennen met hun tong uit de mond, proberen altijd een doel te behalen en het voelt alsof het leven en het pad iets zijn waar je doorheen moet om een verheven bewustzijnsstaat te bereiken.

Je kunt dit in evenwicht brengen door te begrijpen dat een hoofdkenmerk van de zelven is dat ze zullen proberen om alles van het ene uiterste in het andere uiterste te brengen. Als je naar mensen op de wereld kijkt, zie je dat mensen in sommige gebieden tegenwoordig bijna nog op dezelfde manier leven als hun voorouders duizenden jaren geleden. Er zijn letterlijk mensen op aarde die maar geen genoeg krijgen van hun ervaring en daarom staan ze niet open voor wat voor verandering ook. Dit mag volgens de Wet van Vrije Wil. Daar tegenover staan mensen die wel openstaan voor het pad, die wel enigszins openstaan voor verandering.

De volgende stap is dat jij je bewust wordt van wat het betekent om te veranderen. Veel mensen denken dat hun uiterlijke omstandigheden het product zijn van factoren waar ze geen controle over hebben, zoals Gods wil. Ze denken dat veranderingen alleen tot stand kunnen komen door tot God te bidden en dat God dan een of ander wonder verricht. Wanneer je daarentegen het concept begrijpt dat de zelven jou gevangenhouden in beperkingen, dan begrijp je dat de enige manier om je leven echt te veranderen, is jezelf veranderen.

Wat is er nodig om je bewustzijn te veranderen – wat is er nodig om een bepaalde verandering teweeg te brengen? Dat je mentaal een stap naar achteren doet, naar je situatie kijkt en dan erkent dat je niet op deze manier wilt blijven leven, je wilt iets beters. Dit is de essentie van zelfobservatie. Je erkent dat er een beperking is en je erkent dat je die kunt overwinnen door iets te doen.

Een baby komt op een punt waarop hij merkt dat de volwassenen lopen en veel vrijer kunnen bewegen dan bij kruipen. Hij begrijpt dan dat hij zich beperkt voelt als hij niet kan lopen en besluit vervolgens om te proberen te lopen. Het doet zijn eerste pogingen zonder zichzelf op wat voor manier ook te veroordelen omdat die eerste poging niet perfect was. Hij blijft het gewoon net zolang proberen totdat het lukt. Dit is de gemoedstoestand die alle zoekers moeten cultiveren en daarom zei Jezus dat je het koninkrijk pas kunt binnengaan wanneer je als een kind wordt.

Natuurlijk kunnen de zelven deze neutrale zelfobservatie niet doen, omdat ze alles zien door een dualistisch filter met twee tegenstellingen die worden bepaald door een waardeoordeel. Wanneer het bewuste zelf een neutrale zelfobservatie maakt en zichzelf een doel stelt, zullen de zelven onmiddellijk proberen jouw zoektocht te vervormen door er een waardeoordeel over te geven.

Je zelven zouden bijvoorbeeld liever hebben dat je nooit het concept tegenkwam dat er zelven bestaan en dat je ze moet overwinnen om te kunnen ascenderen of gemoedsrust te krijgen. Als je zelven niet kunnen voorkomen dat je dit accepteert, zullen ze je het gevoel proberen te geven dat je slecht bent of tekortschiet zolang je zelven hebt.

Dit zorgt ervoor dat we allemaal in een fase terechtkomen waarin we ons bewust worden dat we moeten veranderen. We worden ons hiervan bewust op een moment van neutrale zelfobservatie. De zelven zullen dit dan weer vervormen, zodat we van gewaarwording van onszelf naar zelfbewustzijn gaan.

Wat betekent het om zelfbewust te zijn? Het betekent dat je een beperking erkent, het doel bepaalt waar je heen wilt en dan – net als de baby – iets blijft proberen totdat het lukt. Wat betekent het om zelfbewust te zijn? Het betekent dat de beperking het laat lijken alsof je slecht bent of tekortschiet omdat je die beperking hebt.

Het doel wordt dan dat het lijkt alsof je slecht bent of tekortschiet omdat het je nog niet is gelukt. Je ergens ervan gewaar zijn is een constructieve benadering omdat je begint waar je bent en streeft naar groei – in de wetenschap dat het goed is dat je groeit. Zelfbewustzijn benadert het als tekortschieten omdat je zegt dat je niet goed genoeg bent en dat ook zult blijven totdat je het doel bereikt.

De zelven zullen proberen je spirituele leer te gebruiken om je groei af te breken. Een van de manieren is dat je zo bang wordt om de regels te overtreden dat jij je nooit kunt ontspannen en van het leven genieten. Idealiter zou het spirituele pad een proces moeten zijn van je geleidelijk vrijer voelen, wat natuurlijk leidt tot meer plezier in het leven en op het pad. De zelven proberen een risico op te wekken. Als je niet aan de maatstaf voldoet, ben je een slechte leerling of ben je gezakt voor je initiaties. Dit komt niet van het hogere bewustzijn, maar van de zelven en de verkeerde leraren.

Natuurlijk zullen de zelven ook proberen het doel zo te definiëren dat je het onmogelijk kunt bereiken. Een voorbeeld daarvan is dat de afgelopen tweeduizend jaar door dualiteit verblinde mensen een afgodscultus hebben gevormd bij Jezus maar ook bij alle andere ware spirituele leraren trouwens. Jezus zou een voorbeeld worden voor alle mensen dat alle mensen konden opvolgen, maar door hem zo boven de mensen te verheffen, hebben de verkeerde leraren het voor mensen ondenkbaar gemaakt om in zijn voetsporen te treden.

De zelven kleineren je omdat je niet perfect bent en geven je het gevoel dat je tekort zult schieten zolang je geïncarneerd bent. Dit is een ondraaglijke gemoedstoestand, maar de zelven bieden je wel wat verlichting. Ze gebruiken de leringen om een uiterlijk pad te definiëren, zodat je een goede student zult zijn als je dit wel doet en dat niet doet, om het gevoel van ontoereikendheid terug te kunnen dringen.

De prijs die je betaalt is natuurlijk dat je er voortdurend alert op moet zijn dat je alle voorschriften op het uiterlijke pad opvolgt en dit zorgt ervoor dat mensen hun vreugde verliezen. Je veroordeelt jezelf, en ook anderen, voortdurend omdat jij je beter voelt als je ziet dat andere mensen slechter zijn dan jij. Hoe kun je van het leven genieten als je elke actie, elk gevoel en elke gedachte voortdurend moet bekijken en vergelijken met een of andere bovenmenselijke maatstaf van perfectie?

Dit is de reden waarom heel veel oprechte en goedbedoelende studenten zichzelf en hun pad zo serieus gaan nemen dat ze hun vreugde verliezen. Dit zorgt ervoor dat hun zelven zich veilig voelen, want zolang je probeert te voldoen aan de maatstaven die de zelven hebben gesteld, zul jij je duidelijk niet van de zelven afscheiden. We kunnen zeggen dat wanneer je het bestaan van de zelven begint te erkennen, de zelven zullen proberen je een pad te laten volgen dat belooft je voorbij de zelven te leiden, maar dit zal nooit gebeuren omdat elke stap die je zet nog steeds binnen de parameters valt die zijn gesteld door de zelven.

Het kost tijd om de zelven te overwinnen
Wanneer je voor het eerst hoort over het concept zelven, denk je misschien dat het mogelijk is om je te bevrijden van zelven terwijl je nog geïncarneerd bent. Je zult de zelven echter nooit volledig overwinnen zolang je op aarde bent. Dit zal je helpen om het te accepteren en vrede te hebben met het proces.

De zelven nemen je graag mee op een wilde jacht waardoor je denkt dat je op weg bent naar een goed doel, maar in werkelijkheid loop je gewoon in een tredmolen die je gevangenhoudt in de illusies van de zelven. Een van de manieren waarop de zelven proberen je pad te vervormen, is dat ze je de indruk geven dat je op een dag de zelven kunt overwinnen en dat je onvolmaakt zult blijven totdat je dat doet.

Ze geven je vervolgens een uiterlijk pad waardoor het lijkt alsof je, als je alle uiterlijke dingen goed doet – en nooit naar de balk in jouw eigen oog kijkt – op een dag op magische wijze van je zelven bevrijd zult zijn. Je zult bevrijd zijn van zelven zonder je van hen af te scheiden door je neutrale gewaarzijn van jezelf.

Bedenk eens wat er gebeurt met iemand die een spirituele lering over de zelven gelooft en vervolgens een uiterlijk pad volgt totdat hij gaat geloven dat hij bevrijd is van zelven. Wat is er moeilijker dan een aspect van het zelf te laten zien aan iemand die er vast van overtuigd is dat hij geen zelven meer heeft?

Die zou het volmaakte excuus hebben om te negeren wat een spirituele leraar zou zeggen of om bepaald gedrag weg te redeneren alsof het niet van zelven komt. Niemand is blinder dan de mensen die door een gekleurde bril kijken, maar denken dat ze de werkelijkheid zien zoals die is. Daarom is het verstandig om jezelf nooit te laten geloven dat je vrij bent van zelven zolang je nog geïncarneerd bent.

We kunnen praten over het sterven van de zelven. De volwassener studenten moeten een broze overweging begrijpen. Het klopt dat je op een punt kunt komen waarop jij je afscheidt van een bepaald zelf en dan sterft dat zelf letterlijk. Op dat moment ben je bevrijd van dat zelf.

Je kunt je niet in één gigantische beweging van het zelf bevrijden, omdat het je gevoel van continuïteit zou vernietigen. Je bewandelt het pad naar een hoger bewustzijn door de zelven een voor een te laten sterven. Zoals Paulus zei: “Ik sterf dagelijks.” Het feit dat de zelven kunnen sterven, klopt maar er sterft slechts één zelf.

Nu wordt het nog subtieler omdat de zelven een meester zijn in het verdraaien van woorden. Het dualiteitsbewustzijn is relatief, dat kan dus altijd een interpretatie aan woorden geven die de hogere waarheid van de woorden verdonkeremaant. Het gaat erom hoe je de zelven definieert.

Veel mensen hebben het gevoel dat de zelven hen vanzelfsprekend egoïstisch en egocentrisch maken. Bepaalde wereldleiders waren bereid miljoenen mensen te doden om hun macht te behouden, maar de meeste spirituele zoekers hebben deze gemoedstoestand overwonnen.

Bepaalde zelven kun je overwinnen. Veel zoekers zijn inderdaad vrij van de laagste zelven. Betekent dit dat ze vrij zijn van alle zelven? Niet als ze nog steeds geïncarneerd zijn!

Een belangrijk aspect van de leringen over het bewuste zelf is dat hij puur gewaarzijn is, het is een grenzeloos, ongebonden spiritueel wezen. Hoe past een oneindig wezen in een fysiek lichaam en een uiterlijke geest die zo beperkt is? Door te accepteren dat dit een hogere bedoeling heeft. Dat doel is groei in bewustzijn, maar als je eenmaal geïncarneerd bent, vergeet je dit. In plaats daarvan ga je denken dat je hier bent om iets te doen, om iets te bereiken, om iets op aarde te veranderen. Je bent hier om een positief verschil te maken.

Wanneer een levensstroom in het bewustzijn van gescheidenheid komt en de zelven vormt, vervormen die zelven de drang die er juist voor zorgt dat je hogere zelf het bewuste zelf laat incarneren. Ze zullen dit vervormen door te zeggen dat je voor specifieke veranderingen moet zorgen voordat je de aarde achter je kunt laten. Zolang je dit gelooft, kun je de aarde niet achter je laten totdat je voor die veranderingen hebt gezorgd (die er nooit zullen komen) of ze als illusies ziet.

De veranderingen die de zelven definiëren, zullen altijd gepaard gaan met het veranderen van andere mensen, wat dan weer leidt tot de overweging dat ze vrije wil hebben en het recht hebben om de ervaring te krijgen die ze willen totdat ze er genoeg van hebben. Dit zal alleen gebeuren wanneer mensen genoeg ervaringen hebben gehad en innerlijk besluiten dat ze meer willen dan dit.

De zelven zullen je laten geloven dat andere mensen iets verkeerd doen en dat jij ze daarom moet veranderen. Je vertrek van deze planeet hangt dan af van de keuzes van andere mensen, wat inhoudt dat je niet de controle hebt – en dat is precies wat jouw zelven willen. In werkelijkheid kan niets je ervan weerhouden deze planeet te verlaten behalve jouw eigen keuzes. Totdat je de illusies van het zelf doorziet, ben je niet vrij om te ascenderen.

Daarom moest Jezus, zelfs toen hij aan het kruis hing, innerlijk een beslissing nemen omdat hij de nutteloosheid hiervan inzag. Gedurende zijn hele missie had hij nog zelven waardoor hij dacht dat hij hier was om andere mensen van gedachten te laten veranderen. Hij verwachtte dat hij gelijk zou krijgen op een manier die iedereen kon zien. Pas toen hij de geest opgaf en zijn lichaam liet sterven, had hij de vrijheid verdiend om te ascenderen. Hij verdiende die door het gevoel te overwinnen dat hij andere mensen tegen hun eigen keuze in van gedachten moest laten veranderen.

Wordt de wens om de aarde te verbeteren gemotiveerd door zelven?
Omdat je de zelven hebt gevormd, zul je altijd een zelf bij je hebben totdat je eraan toe bent om de aarde definitief achter je te laten en onvoorwaardelijk de behoefte op te geven om iets te veranderen. Dit ligt subtiel omdat voor veel mensen een belangrijke motivatie voor hun persoonlijke streven op het pad is te helpen om iets op aarde te verbeteren. Dit lijkt een paradox, een enigma.

Laten we het hebben over de Alpha en Omega. De Alpha is dat het bewuste zelf werd geschapen door het hogere zelf om te incarneren en twee dingen te bereiken. De ene is dat je de materiële wereld van binnenuit ervaart en de andere is dat je meehelpt om het koninkrijk van het hogere bewustzijn op aarde van daaruit mede te scheppen. Het Alpha-aspect van je missie is dat je hier bent om positieve verandering teweeg te brengen. Dit is het ‘wat’-aspect van je missie.

Het Omega-aspect is het ‘hoe’-aspect, dat wil zeggen hoe je positieve veranderingen teweegbrengt. Dat doe je door een open deur te zijn voor het hogere bewustzijn en door totaal niet gehecht te zijn aan hoe andere mensen wel of niet reageren op het licht dat door jou heen stroomt. Dit is het moeilijke deel en de zelven zijn erin geslaagd om die zoektocht voor ons allemaal te vervormen.

Wanneer jij je bewust wordt van het spirituele pad, maak je opnieuw contact met je grote innerlijke verlangen om positieve veranderingen op aarde te zien. Dit is prima. Je hogere zelf, de geascendeerde meesters en het hogere bewustzijn willen graag positieve veranderingen zien, maar ze willen geen veranderingen die de vrije wil van wie dan ook geweld aan doet.

De zelven vervormen het hoe-aspect van je missie door een waardeoordeel; dat specifieke omstandigheden verkeerd zijn en andere juist. Ze laten je denken dat je hier bent om de juiste voorwaarden te scheppen en de verkeerde voorwaarden te vernietigen. Ze laten je bovendien geloven dat het acceptabel is dat je bij dit belangrijke werk de vrije wil van andere mensen geweld aan mag doen in plaats van simpelweg aan te tonen dat er een betere manier is.

Als je eenmaal in deze illusie bent gaan geloven, zul je naar specifieke veranderingen op aarde streven in plaats van eenvoudig de open deur voor het licht te zijn. Je zult eraan gehecht zijn dat je veranderingen ziet zoals veel mensen eraan gehecht zijn om te zien dat hun religie, spirituele leer of politieke filosofie door iedereen wordt geaccepteerd.

Je kunt deze illusie niet in één keer opgeven. Je geeft die in stukjes en beetjes op totdat je eindelijk de nutteloosheid ervan inziet en het laatste element opgeeft. Een element van het zelf blijft bij jou. Wanneer je de laatste geest van de zelven opgeeft, past het bewuste zelf gewoon niet meer in een fysiek lichaam en zul je ascenderen. Je zult de aarde achterlaten en elk verlangen loslaten om specifieke resultaten op deze planeet te bereiken.

Het is mogelijk om geïncarneerd te zijn en de overgrote meerderheid van de zelven op te geven, zodat jij je bijna totaal concentreert om de open deur voor je hogere zelven te zijn. Dit zal veel introspectie en overgave vergen omdat je zult moeten leren de meest subtiele zelven te doorzien. Je kunt dit verstandelijk wel snel begrijpen en het is ook waardevol om het te begrijpen. Het zal tijd kosten om het daadwerkelijk te zien en jezelf af te scheiden van de zeer subtiele zelven die voor ieder persoonlijk anders zijn.

Het kan inderdaad nuttig zijn om te accepteren dat je zelven bij je zult hebben totdat je ascendeert. Dit kan je helpen de illusie te overwinnen dat het de bedoeling is dat je de perfecte spirituele student wordt volgens een bepaalde maatstaf. Het kan je ook helpen voorkomen dat je het pad zo serieus opvat dat je alle vreugde verliest.

In plaats daarvan kun je het pad als een doorlopend proces gaan zien en genieten van elke stap van het proces in plaats van altijd te wachten op de allerhoogste uitkomst. Natuurlijk hebben de zelven altijd twee uitersten. Je kunt deze lering ook gebruiken om te redeneren dat je nu de tijd kunt nemen en je niet zo druk hoeft te maken over de zelven. Je kunt te snel rennen, maar ook te langzaam. De Boeddha sprak over de Middenweg, waarop jij jezelf voortdurend observeert, maar dan zonder tot het uiterste te gaan van het dualistisch zelfbewustzijn.

Er is een risico verbonden aan het geven van een directe lering over het zelf. De zelven zullen proberen die te gebruiken om jou zowel jezelf als anderen te laten beoordelen. De bewustere mensen kunnen zich van deze neiging bevrijden door te accepteren dat jij, zolang je er oprecht naar streeft om één zelf per keer te transcenderen, jezelf kunt toestaan dat je het gevoel krijgt dat je het beste doet wat je kunt. Je kunt dan de boodschap accepteren in de uitspraak: “Goed gedaan, goede en trouwe dienaar. Over weinig ben je trouw geweest en over veel zal ik je aanstellen. Ga binnen in de vreugde van de Heer.”