Hoe begin je de zelven te zien? Door te erkennen dat je daarmee al begonnen bent. Als je afstand neemt van het concept dat er een spiritueel pad is en spirituele leraren zijn, dan zou je kunnen zeggen dat je niemand echt iets kunt leren.

De zelven vormen een filter dat kleurt hoe je alles ziet, alsof je een bril draagt met gekleurde glazen. Je zou ook kunnen zeggen dat het materiële universum een ‘apparaat’ is om je een bepaald type ervaringen te geven, het is een ervaringsmachine. De zelven bepalen wat voor soort levenservaring je krijgt en de zelven laten deze ervaringen echt en belangrijk lijken.

Zelven zetten mensen apart van anderen
Veel groepen mensen identificeren zich bijvoorbeeld met bepaalde kenmerken en ze vinden dat die kenmerken hen onderscheiden van, vaak het tegengestelde zijn van, andere groepen mensen. Het bewustzijn van het hogere bewustzijn is ontworpen om de eenheid te waarborgen tussen Schepper en schepping en tussen alle zelfbewuste medescheppers. Wanneer jij jezelf beschouwt als een verlengstuk van het hogere bewustzijn, dan zie je dat de kenmerken op aarde uiteindelijk niet echt zijn en dus geen bron van conflicten tussen mensen zouden moeten zijn. Joden zijn geen echte Joden en Arabieren zijn geen echte Arabieren. Ze zijn net als alle andere mensen allebei medescheppers.

Zolang mensen naar het leven kijken door het filter van het identiteitsgevoel dat berust op gescheidenheid, zullen ze zich volledig identificeren met de kenmerken die hun groep hier op aarde definiëren. Je kunt zeggen dat de Joden nooit vrede zullen sluiten met de Arabieren. Vrede zal alleen mogelijk zijn als beide partijen verder kijken dan de kenmerken die voortkomen uit gescheidenheid en in plaats daarvan zichzelf gaan identificeren op basis van hun spirituele identiteit. Mensen kunnen nooit vrede sluiten met mensen; alleen spirituele wezens kunnen vrede sluiten met spirituele wezens.

Wanneer je echt begrijpt dat de aarde een ervaringsmachine is, dan besef je dat het, vanuit een bepaald perspectief, zinloos is om te zeggen dat er vrede zou moeten zijn tussen Joden en Arabieren. Een van de soorten ervaringen die de aarde is ontworpen om te faciliteren is juist dat je anders bent dan andere mensen. Vanuit het algemene perspectief van vrije wil kun je zeggen dat Joden en Arabieren precies de ervaring krijgen die ze willen en vanuit dit algemene perspectief is er niets mis mee dat ze die ervaring hebben. De labels ‘Joden’ en ‘Arabieren’ zijn simpelweg door mensen gemaakte labels die rechtvaardigen dat mensen de ervaring krijgen dat ze tegen iemand zijn.

De Joden hebben het bewustzijn dat je gescheiden bent, heel ver doorgevoerd naar het ene uiterste door te zeggen dat ze fundamenteel anders zijn dan welke andere groep mensen ook; zelfs dat zij Gods uitverkoren volk zijn. De Arabieren hebben zichzelf gedefinieerd als het tegenovergestelde van deze visie, wat betekent dat er een strijd tussen hen zal zijn. Deze strijd zal het leven van iedereen die in het conflict is verwikkeld, moeilijker maken. Aangezien het bewustzijn van de mensheid toeneemt, zal de strijd geleidelijk aan uitgesprokener worden, zoals je niet alleen in het Midden-Oosten maar overal op de planeet ziet.

De zelven stellen mensen in staat om zich te identificeren met de aardse kenmerken en indelingen. Het waarnemingsfilter van het zelf laat het lijken alsof je geen universeel spiritueel wezen bent, maar een menselijk wezen dat wordt gedefinieerd door de kenmerken van een groep op aarde.

Vanuit het algemene perspectief van vrije wil, is het de bedoeling dat levensstromen op aarde incarneren om een bepaald type ervaring te krijgen. Het is niet nodig dat een levensstroom in het dualiteitsbewustzijn komt en valt. Een levensstroom kan op aarde incarneren zonder zijn gevoel van verbinding met iets buiten de aarde te verliezen. Er is niets inherent verkeerds aan een levensstroom die de gescheidenheid ingaat en de soort ervaringen krijgt die jij als afzonderlijk wezen hebt – door te voelen dat je het tegenovergestelde bent met of concurreert met andere afzonderlijke wezens.

Wanneer je echter in die gescheidenheid komt, identificeer jij je onvermijdelijk volledig met bepaalde aardse kenmerken. Je bent bij wijze van spreken volledig ondergedompeld in een menselijke identiteit. Je zou kunnen denken dat God je als Jood heeft geschapen en dat er alleen Joden in de hemel zijn. Je identificeert je zo met aardse omstandigheden dat je denkt dat je zelfs kunt bepalen hoe de hemel eruitziet. In werkelijkheid staat de hemel natuurlijk volledig boven aardse omstandigheden, maar alleen een hoger bewustzijn kan je dit laten zien.

Het veiligheidsmechanisme dat voorkomt dat een levensstroom tot in de oneindige toekomst verdwaalt in de gescheidenheid, is dat jij, wanneer jij zegt dat jij een apart wezen bent, dit onvermijdelijk zult doen op basis van het dualiteitsbewustzijn en dat zijn er altijd twee tegengestelde polariteiten. Een gescheiden wezen zal altijd het tegenovergestelde zijn van iets of iemand, wat je leven tot een strijd maakt.

Na veel levens zullen sommige levensstromen genoeg krijgen van deze ervaring en iets meer willen. Sommigen zullen een leven op aarde willen zonder strijd, maar aangezien dit moeilijk is, zullen de meesten op den duur gaan beseffen dat er nog iets meer moet zijn dan het bewustzijn van strijd.

Wanneer levensstromen zich realiseren dat ze de strijd willen transcenderen, staan ze open voor het echte, spirituele pad dat de geascendeerde meesters bieden. In het begin zal een levensstroom dit zien als een uiterlijk pad, maar op den duur beseffen ze dat het pad echt een innerlijk pad is omdat jij je bewustzijn moet veranderen. De simpele reden is dat het materiële universum een ervaringsmachine is die reflecteert wat in jouw bewustzijn aanwezig is en dat je levensomstandigheden pas kunnen veranderen als jij je bewustzijn verandert.

Wanneer mensen dit punt bereiken staan ze ervoor open om de zelven te zien. Waarom kun je niemand iets leren? Omdat een levensstroom op aarde incarneert om een bepaald type ervaring te hebben. Hij zal dat type ervaring houden zolang hij wil. Dan, en alleen dan, zal de levensstroom zijn geest openstellen voor de mogelijkheid om een andere ervaring te krijgen.

Het heeft geen zin dat een spirituele leraar dit aan een levensstroom probeert te onderwijzen die er nog niet aan toe is. Het heeft geen zin om een levensstroom te onderwijzen over de zelven zolang hij volledig is ondergedompeld in de ervaring die hij tegen anderen is. Deze levensstroom heeft de ervaring die hij wil en de zelven laten de ervaring echt lijken. Pas als de levensstroom genoeg krijgt van die ervaring en zijn geest openstelt – gebaseerd op ervaring, niet op verstandelijk begrip en theorie – zal hij gewoon niet ontvankelijk zijn voor leringen over de zelven.

Tegenwoordig zijn miljoenen en miljoenen mensen op het punt gekomen dat ze genoeg hebben van het lijden en de conflicten en staan ze enigszins open voor een manier om verder te komen. Veel spirituele leraren plus mensen op het terrein van de psychologie en zelfhulp worden zich er in toenemende mate van bewust dat ze zelven hebben.

De mensen die zich openstellen, kunnen beginnen te begrijpen dat ze zich openstellen omdat ze al de beperkingen van de zelven begonnen zijn te zien. Ze zijn al begonnen enkele kenmerken van hun zelven te zien.

De manier om vooruit te komen is begrijpen dat zelfobservatie het belangrijkste element van het pad is. Je boekt vooruitgang door je er meer van gewaar te worden en dit gewaarzijn toe te passen op je uiterlijke en innerlijke situatie. Veel mensen hebben zich afgevraagd: “Waarom overkomt mij dit steeds weer?” en hebben zich toen gerealiseerd dat ze bepaalde situaties aantrekken vanwege hun bewustzijnsstaat. Veel mensen hebben ervaren dat ze niet meer een bepaald type mensen aantrokken toen ze een bepaalde beperkende houding in zichzelf hadden overwonnen.

De volgende stap is dat je naar je innerlijke situatie kijkt en je afvraagt waarom jij voortdurend op een bepaalde manier iets voelt; waarom je bepaalde gedachten hebt. Je kunt ook proberen een stap naar achteren te doen en te overwegen wat je algemene benadering van het leven is. Heb je bijvoorbeeld het gevoel dat deze wereld beperkt is, dat er krachten zijn die proberen iets van je af te pakken of dat God jou niet wil geven wat je wilt? Dit zouden we een gebrekkige benadering kunnen noemen en dit is een kenmerk van het bewustzijn van gescheidenheid.

Dit gaat niet over intellectuele kennis. Het is goed om te beginnen intellectuele kennis over de zelven te verwerven, maar er zal pas iets veranderen als je de zelven in jezelf ook daadwerkelijk ziet. Er zal niets veranderen totdat je een aha-ervaring krijgt waarin het bewuste zelf plotseling ervaart: “O, dit is een zelf, maar ik ben meer dan dit aspect van het zelf.”

De zelven van andere mensen zien
Wanneer je voor het eerst iets hoort over het concept zelven, is het gemakkelijk om dit verstandelijk te begrijpen en te zien dat andere mensen verblind worden door hun zelven. Je zou bijvoorbeeld bij enkele prominente figuren uit de geschiedenis kunnen zien dat zij dualistische beslissingen hebben genomen die tot rampzalige resultaten hebben geleid.

De zelven van andere mensen zien doet eigenlijk niets om je eigen bewustzijn te veranderen. Pas wanneer je iets bij jezelf ziet, schuif je naar een hogere staat op. De zelven van anderen zien kan je helpen om de patronen van de zelven te zien, maar het kan ook dienen om je aandacht van jou af te leiden.

Nogmaals, je moet jezelf en anderen door de stadia van het pad heen laten gaan. Je kunt de zelven niet meteen loslaten, want dat zou zo’n abrupte verandering zijn dat je dat gewoon niet aankunt. Je moet ergens beginnen en de zelven verstandelijk beginnen te begrijpen is een eerste stap. Sommige mensen kunnen een lering over de zelven gebruiken om de zelven in andere mensen te herkennen, maar nogmaals, dit is een stadium.

Je persoonlijke zelven bepalen de levenservaring die je krijgt. Zolang je levenservaring wordt bepaald door de zelven, zul je een vorm van strijd ervaren. Het is slechts een kwestie van tijd – soms levens – totdat een levensstroom er genoeg van krijgt om naar anderen te wijzen en zich begint af te vragen waarom zijn eigen leven niet verandert. Dit zal op den duur leiden tot het ervaringsgerichte besef: “Mijn leven verandert niet omdat mijn bewustzijn niet verandert.”

De zelven proberen altijd een gevoel van superioriteit op te bouwen en wanneer ze dat doen, halen ze anderen vaak naar beneden. Het hogere bewustzijn kan onmogelijk een lering te geven die de zelven niet kunnen verdraaien. Het is heel goed mogelijk dat mensen de leringen over de zelven gebruiken om een gevoel van superioriteit op te bouwen omdat zij in staat zijn om deze geavanceerde leringen verstandelijk te begrijpen. Het is mogelijk dat mensen de leringen gebruiken om andere mensen naar beneden te halen om zichzelf superieur te laten voelen.

Je kunt gewoon geen leer geven die niet op deze manier gebruikt kan worden. Zie dat Jezus een totaal geweldloze lering gaf en dat de mensen die hebben verdraaid om allerlei vormen van geweld te rechtvaardigen. Hoe kun je het gebod gehoorzamen om de andere wang toe te keren en tegelijkertijd een medechristen veroordelen tot de brandstapel? De zelven doen dit heel gemakkelijk.

Mensen kunnen beginnen hun eigen zelven te zien door zich ervan bewust te worden dat ze al een beetje momentum hebben om de zelven te zien. Als je openstaat voor een spirituele leer, dan komt dat doordat je al wat contact hebt met je hogere zelf. Als je moeite doet om je bewuster te worden van dit contact, kun je snel het gevoel krijgen dat het hogere bewustzijn het nooit juist vindt of goedkeurt dat je een ander mens neerhaalt. Je kunt leren voelen dat deze pogingen om jezelf te verheffen door anderen neer te halen, gewoonweg niet van het hogere bewustzijn komen en dit betekent dat je begrijpt dat ze uit de zelven voortkomen.

Het hogere bewustzijn is bedoeld om de eenheid te waarborgen. Wanneer je begrijpt dat alle mensen uit dezelfde bron komen, dan besef je dat je, als iedereen deel uitmaakt van het ‘lichaam van God’, als je één persoon naar beneden haalt, het geheel naar beneden haalt, wat betekent dat jij jezelf naar beneden haalt. Dit zal nooit je eigen bewustzijn verhogen.

Je zou even de tijd kunnen nemen om op een rustige plek te gaan zitten en na te denken over de volgende vraag: “Waar wil ik echt heen in het leven?” Wat wil je eigenlijk bereiken als spirituele student? Of specifieker: “Wil ik blijven worstelen of wil ik echt uit het bewustzijn van de strijd komen?”

Het is gewoon een feit dat het heel goed mogelijk is om een spirituele leer te gebruiken om de strijd te intensiveren. Kijk maar eens naar wat sommige mensen hebben gedaan met de leringen die Jezus tweeduizend jaar geleden heeft gegeven. Je kunt in je innerlijk voelen wat uit de eenheid komt en wat niet. Alle mensen kennen dit gevoel, hoewel veel mensen dit in de dualistische termen goed en fout tot uitdrukking brengen.

Een belangrijk kenmerk van de zelven is dat ze hun relatieve logica kunnen gebruiken om alles te rechtvaardigen wat je wilt doen. Bijvoorbeeld, alle mensen – zelfs psychopaten – begrijpen innerlijk dat het doden van een ander mens niet acceptabel is volgens een hogere maatstaf. Om een ander mens te doden moet je een rechtvaardiging hebben, hetzij voordat je het doet of erna. De zelven geven altijd deze rechtvaardiging, en zelfs de leringen van Christus zijn gebruikt om het doden van anderen te rechtvaardigen.

Betrek dit nu op je eigen innerlijke situatie. Als je wilt blijven worstelen, dan kun je er zeker van zijn dat je zelven je alle redenen zullen geven die je ooit nodig zou kunnen hebben om in de strijd te blijven. Dan heb je het hogere bewustzijn eigenlijk niet nodig. Dat kan je niet helpen om te worstelen; dat kan je helpen om de strijd te transcenderen.

De duivel kan het niet schelen of je de strijd wint – want de duivel weet wel dat die niet echt is – maar wil je alleen maar oneindig lang in die strijd houden. Het hogere bewustzijn zal nooit goedkeuren dat je tegen andere mensen vecht of ze neerhaalt. Dit soort rechtvaardigingen kunnen alleen van de zelven komen.

Je kunt dit gebruiken als leidraad om de zelven bloot te leggen, tenzij je de strijd wilt voortzetten. In dat geval zal het hogere bewustzijn gewoon wachten tot je er genoeg van krijgt en je daarna opnieuw hulp bieden.

Ga nu een stap verder. Wat doe je wanneer jij jezelf probeert te verheffen en anderen naar beneden te halen? Je oordeelt op basis de wereldlijke schijn. Je hebt een standaard geaccepteerd die is gebaseerd op de onechtheid van het dualiteitsbewustzijn en de omstandigheden op de wereld. Je zelven hebben je de rechtvaardiging gegeven dat deze standaard het absolute gezag heeft en oordeelt zelfs over God op jouw manier.

Er is geen enkele manier waarop het hogere bewustzijn je een argument kan voorleggen dat de redenering van de zelven weerlegt. Daarom kun je mensen niets leren. Ze zullen een bepaald aantal ervaringen moeten hebben voordat ze er genoeg van krijgen en eraan toe zijn om verder te gaan.

Het is mogelijk dat jij je gewaarwordt van de neiging om alles te beoordelen en jezelf af te vragen wat dit eigenlijk doet met je gemoedstoestand. Zolang je het gevoel hebt dat je andere mensen moet beoordelen, ben je voortdurend in een gespannen toestand. Je bent voortdurend bezig om ervoor te zorgen dat niemand superieur aan jou kan worden en dat je nooit ongelijk krijgt. Dit is een voortdurende strijd en het betekent dat je nooit, nooit, gemoedsrust kunt vinden.

Vraag jezelf nu eens af wat je echt wilt. Wil je deze strijd blijven ervaren? Als dat zo is, ga dan in vrede (of liever gezegd onvrede) en weet dat het hogere bewustzijn je niet veroordeelt. Als je niet wilt worstelen, besef dan dat juist de zelven je vrede wegnemen. De enige weg naar vrede is de illusies van de zelven zien en ze weg doen als iets wat niet meer relevant is voor de soort levenservaring die je wilt krijgen.

De zelven vormen een waarnemingsfilter. Zodra je erin stapt, ervaar je het leven door dat filter. Dat betekent dat je vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week gevangenzit in het filter van de zelven. De zelven vormen een bewustzijnsstaat en bepalen hoe je het leven ervaart. Als je genoeg hebt van die levenservaring, moet jij je eigen bewustzijn veranderen, niet dat van andere mensen. Dat doe je alleen als je naar jezelf kijkt en een patroon ziet en vervolgens besluit: “Ik wil het leven niet langer ervaren door dat patroon.”

Nogmaals het voorbeeld van iemand die een bril draagt met gele glazen. Wanneer je de bril opzet, heeft alles wat je ziet een gele tint. Je zou dat kunnen compenseren door de dingen waar je naar kijkt letterlijk te veranderen. Je zou bijvoorbeeld alles in je huis in verschillende kleuren kunnen verven, zodat het eruitziet zoals jij wilt, ook al draag je een gele bril.

Stel je nu voor dat alle mensen een gele bril dragen en ze het zat zijn om te zien dat de oceaan groen is. Ze besluiten om enorme hoeveelheden kleurstof te produceren om de kleur van de oceaan te veranderen. Theoretisch gezien zou dit mogelijk kunnen zijn, maar hoe verander je dan de kleur van de lucht? Nogmaals, in sommige gebieden hebben mensen zoveel luchtvervuiling geproduceerd dat ze de kleur van de lucht hebben veranderd. Zou er niet een voortdurende strijd voor nodig zijn om de omgeving te beheersen?

Zou deze constante worsteling om iets buiten jou te veranderen je aandacht niet afleiden van de vraag waarom alles er geel uitziet en ontdekken dat je een gekleurde bril draagt, en daarna besluit om die bril gewoon af te zetten? Het overwinnen van de zelven is slechts een kwestie van gaan zien dat de zelven je waarneming kleuren; zien dat er een betere manier is om de wereld waar te nemen en dan bewust te besluiten dat je de bril die de zelven zijn, of op zijn minst één aspect ervan, afzet.

Dit is de volledige kracht van de leringen over het bewuste zelf. Zodra je een patroon ziet, herken je dat dit afkomstig is van de zelven en neem je de beslissing dat jij dat niet bent; op dat moment ben je bevrijd van dat aspect van de zelven. Je hoeft geen jaren of levens te besteden aan boetedoening of zelfs het oproepen van spiritueel licht. Je hoeft alleen maar het patroon duidelijk te zien en er afstand van te nemen.

Totdat je het patroon ziet, zal geen enkele boetedoening of licht oproepen dat automatisch doen. Natuurlijk kan het oproepen van licht de energie verwijderen die je zicht blokkeert en het zo gemakkelijker voor je maken om het patroon te zien, maar je moet wel dat moment van bewuste herkenning en beslissing krijgen.

Nogmaals, dit is niet iets wat je verstandelijk kunt leren. Het gevaar van elke vorm van lering is dat je hem kunt veranderen in een intellectuele bezigheid om te oordelen wat er ‘daarbuiten’ is zonder te zien wat er ‘hierbinnen’ is. Degenen die eerlijk zijn over hun pad, zullen ervaringen van het echte leven krijgen waardoor ze ineens het contrast voelen tussen een bepaald patroon van handelingen, gevoelens of gedachten en het hogere bewustzijn daarbinnen; wanneer je kunt zien dat het een patroon van de zelven is en niet echt is, kun jij je ervan afscheiden.

De meeste zoekers die klaar zijn voor deze leringen hebben al ervaringen gehad dat ze ontwaken, het is gewoon een kwestie van je hier bewuster van worden. Hoe meer jij je bewustzijn verhoogt, hoe meer aandacht je zult besteden aan je Christuszelf en hoe meer ervaringen je zult krijgen.

Jezelf observeren
Jezelf observeren is noodzakelijk, maar dat kan lastig zijn. Je kunt een spirituele leer vinden en dan bijna hysterisch worden omdat je voortdurend naar jezelf kijkt en probeert te voldoen aan de wereldlijke eisen van die leer. Veel spirituele mensen zijn zich hier zo van bewust, zo gespannen, dat ze geen plezier lijken te halen uit het leven.

Ze kunnen het pad zeker niet zien als een plezierig proces. Ze rennen met hun tong uit de mond en zijn altijd bezig dit doel te bereiken en het voelt alsof het leven en het pad gewoon iets zijn waar je doorheen moet om deze verheven bewustzijnsstaat te bereiken.

Je kunt dit in evenwicht brengen door te begrijpen dat een belangrijk kenmerk van de zelven is dat ze zullen proberen alles in het ene of het andere uiterste te trekken. Als je naar mensen op de wereld kijkt, dan zie je dat mensen in sommige gebieden tegenwoordig nog op bijna dezelfde manier leven als hun voorouders duizenden jaren geleden. Er zijn letterlijk mensen op aarde die nog niet genoeg van hun ervaring hebben en daarom niet openstaan voor enige vorm van verandering. Dit is volkomen acceptabel volgens de Wet van Vrije Wil. Daarentegen staan mensen die openstaan voor het pad wel enigszins open voor verandering.

De volgende stap is dat jij je bewust wordt van wat het betekent om te veranderen. Veel mensen denken dat hun uiterlijke omstandigheden het product zijn van factoren waar ze geen controle op hebben, zoals Gods wil. Ze denken dat er alleen verandering kan plaatsvinden door tot God te bidden en God een soort wonder te laten verrichten. Wanneer je daarentegen het concept begrijpt dat de zelven je gevangenhouden in beperkingen, dan zie je dat de enige manier om je leven echt te veranderen is dat jij jezelf verandert.

Wat is er nodig om je bewustzijn te veranderen, wat is er nodig om enige vorm van verandering teweeg te brengen? Dan moet je mentaal een stap terugdoen, je situatie bekijken en vervolgens erkennen dat je niet op deze manier wilt blijven leven, dat je iets beters wilt. Dit is de essentie van zelfobservatie. Je erkent dat er een beperking is en je erkent dat je die kunt overwinnen door er iets aan te doen.

Bij een baby komt er een moment waarop hij ziet dat de volwassenen lopen en zich veel vrijer kunnen bewegen dan hij kan doen met kruipen. Hij erkent dan hoe beperkt hij zich voelt omdat hij niet kan lopen en besluit dan om dat te proberen. Hij doet zijn eerste pogingen zonder zichzelf op enigerlei wijze te veroordelen omdat hem dat niet bij de eerste poging lukt. Hij blijft het gewoon proberen totdat hij het onder de knie heeft. Dit is de gemoedstoestand die alle zoekers moeten cultiveren en daarom zei Jezus dat je het koninkrijk niet kunt binnengaan als je niet wordt als een klein kind.

Natuurlijk kunnen de zelven deze neutrale zelfobservatie niet maken omdat ze alles zien door een dualistisch filter met twee tegenpolen die worden gedefinieerd door een waardeoordeel. Wanneer het bewuste zelf een neutrale zelfobservatie maakt en zichzelf een doel stelt, zullen de zelven onmiddellijk proberen je zoektocht te verdraaien door een waardeoordeel op te leggen.

Je zelven zullen bijvoorbeeld liever willen dat je nooit het concept tegenkomt dat er zelven bestaan en dat je ze moet overwinnen om te kunnen ascenderen of gemoedsrust te krijgen. Als je zelven je er niet van kunnen weerhouden om dit te accepteren, zullen ze proberen je het gevoel te geven dat je slecht bent of in gebreke blijft, zolang je nog zelven hebt.

Dit zorgt ervoor dat we allemaal in een stadium terechtkomen waarin we ons ervan bewust worden dat we moeten veranderen. We worden ons hiervan bewust door een moment van neutrale zelfobservatie. De zelven zullen dit dan vervormen, zodat we van zelfgewaar naar zelfbewust gaan.

Wat betekent het om zelfgewaar te zijn? Het betekent dat je een beperking erkent, een doel stelt waar je naartoe wilt en dan – net als de baby – dat blijft proberen totdat je er bent. Wat betekent het om zelfbewust te zijn? Het betekent dat je de beperking gebruikt om het te laten lijken alsof je slecht bent of tekortschiet omdat je die beperking hebt.

Vervolgens gebruik je het doel om het te laten lijken alsof je slecht bent of in gebreke blijft omdat je er nog niet bent. Zelfgewaarzijn is een constructieve benadering omdat je begint waar je bent en streeft naar groei, in de wetenschap dat het goed is dat je groeit. Zelfbewustzijn is een gebrekkige benadering omdat je stelt dat jij niet goed genoeg bent en dat jij dat blijft totdat je het doel bereikt.

De zelven zullen proberen je spirituele leer te gebruiken om je groei af te breken. Een van die manieren is je zo bang maken om de regels te overtreden dat jij je nooit meer kunt ontspannen en genieten van het leven. Idealiter zou het spirituele pad een proces moeten zijn van geleidelijk vrijer worden, wat op een natuurlijke wijze leidt tot meer genieten van het leven en het pad. De zelven proberen een element van risico te induceren. Als je niet aan de norm voldoet, ben je een slechte student of ben je gezakt voor je initiaties. Dit komt niet van het hogere bewustzijn, maar van de zelven en de valse leraren.

Natuurlijk zullen de zelven ook proberen het doel zo te definiëren dat je dat onmogelijk kunt bereiken. Een voorbeeld is dat mensen die verblind zijn door de dualiteit, de afgelopen tweeduizend jaar een afgodscultus hebben gecreëerd rond Jezus, maar trouwens ook alle andere ware spirituele leraren. Jezus is gekomen om een voorbeeld te geven aan alle mensen dat ze ook kunnen volgen, maar door hem zo hoog boven de mensheid te verheffen hebben de valse leraren het voor mensen ondenkbaar gemaakt om in zijn voetsporen te treden.

De zelven halen je naar beneden omdat je niet perfect bent en geven je het gevoel dat je tekort blijft schieten zolang je bent geïncarneerd. Dit is een ondraaglijke gemoedstoestand, maar de zelven bieden je wel enige verlichting. Ze gebruiken de leringen om een wereldlijk pad te definiëren, zodat jij, als je dit doet en dat niet doet, een goede student zult zijn en het gevoel dat je in gebreke blijft, kunt terugdringen.

Natuurlijk is de prijs die je betaalt dat je voortdurend alert moet zijn, zodat jij je aan alle voorschriften op het wereldlijke pad houdt en dat zorgt ervoor dat mensen hun vreugde kwijtraken. Je beoordeelt jezelf maar ook anderen voortdurend omdat jij verlichting krijgt wanneer je andere mensen slechter vindt dan jij. Hoe kun je van het leven genieten als je voortdurend al je handelingen, gevoelens en gedachten moet observeren en ze vergelijken met een bovenmenselijke standaard van perfectie?

Dit zorgt ervoor dat heel veel oprechte studenten met goede bedoelingen zichzelf en hun pad zo serieus nemen dat ze al hun vreugde verliezen. Dit zorgt ervoor dat hun zelven zich veilig voelen, want zolang je probeert te leven volgens een standaard die door de zelven is gesteld, zul jij je vanzelfsprekend niet van de zelven afscheiden. We kunnen stellen dat de zelven, wanneer je het bestaan van de zelven begint te erkennen, zullen proberen je een pad te laten volgen dat belooft dat dit je verder brengt dan de zelven, maar dat zullen ze nooit doen omdat elke stap die je zet, nog steeds binnen de parameters valt die door de zelven zijn gesteld.

Het zal tijd kosten om de zelven te overwinnen
Wanneer je voor het eerst hoort over het concept zelven, denk je misschien dat het mogelijk is om vrij te worden van zelven terwijl je nog bent geïncarneerd. Toch zul je zolang je op aarde bent, de zelven nooit helemaal overwinnen. Het zal je helpen om dit te accepteren en vrede te hebben met het proces.

De zelven houden ervan om je mee te nemen op een wilde ganzenjacht waardoor je denkt dat je op weg bent naar een waardevol doel, maar in werkelijkheid loop je gewoon op een loopband die je gevangenhoudt in de illusies van de zelven. Een van de manieren waarop de zelven proberen je pad te vervormen is dat ze je de indruk geven dat je de zelven op een dag kunt opgeven en dat je pas volmaakt wordt als je dat doet.

Ze geven je dan een wereldlijk pad waardoor het lijkt alsof je, als je al die wereldlijke dingen goed doet – en nooit naar de balk in je eigen oog kijkt – op een dag op magische wijze bevrijd zult zijn van zelven. Je zult bevrijd zijn van zelven zonder jezelf van hen af te scheiden door middel van neutraal zelfgewaarzijn.

Denk eens aan wat er gebeurt met iemand die een spirituele leer over de zelven gelooft en vervolgens een wereldlijk pad volgt totdat hij gaat geloven dat hij bevrijd is van de zelven. Wat zou moeilijker kunnen zijn dan een aspect van het zelf tonen aan iemand die er vast van overtuigd is dat hij geen zelven meer heeft?

Hij zou het perfecte excuus hebben om te negeren wat een spirituele leraar zegt of te zeggen dat een bepaald gedrag niet afkomstig is van de zelven. Niemand is blinder dan degenen die door een gekleurde bril kijken, maar denken dat ze de realiteit zien zoals die echt is. Daarom is het verstandig om jezelf nooit te laten geloven dat je bevrijd bent van zelven zolang je nog geïncarneerd bent.

We kunnen praten over het sterven van de zelven. De volwassener studenten moeten dan een fragiele overweging begrijpen. Het klopt helemaal dat je op een punt kunt komen waarop jij je afscheidt van een bepaald zelf en dat dit zelf dan letterlijk sterft. Op dat moment ben je bevrijd van dat zelf.

Je kunt jezelf niet in één grote beweging bevrijden van de zelven, want dat zou je gevoel van continuïteit vernietigen. Je bewandelt het pad naar het hogere bewustzijn door de zelven één voor één te laten sterven. Zoals Paulus zei: “Ik sterf dagelijks.” Er zit een waarheid in het feit dat de zelven kunnen sterven, maar er sterft slechts één zelf.

Nu wordt het nog subtieler, omdat de zelven meesters zijn in het verdraaien van woorden. Het dualiteitsbewustzijn is relatief en daardoor kan hij altijd een interpretatie geven aan woorden die de hogere waarheid in de woorden verhult. Het is een kwestie van hoe je de zelven definieert.

Veel mensen hebben het gevoel dat de zelven hen duidelijk egoïstisch en egocentrisch maken. Bepaalde wereldleiders waren bereid om miljoenen mensen te doden om aan de macht te blijven, maar de meeste spirituele zoekers hebben deze gemoedstoestand overwonnen.

Je kunt bepaalde zelven overwinnen. Veel zoekers zijn inderdaad bevrijd van de laagste zelven. Betekent dat dat ze vrij zijn van alle zelven? Niet als ze nog fysiek geïncarneerd zijn!

Een belangrijk aspect van de leringen over het bewuste zelf is dat hij zuiver gewaarzijn is, het is een grenzeloos, ongebonden spiritueel wezen. Hoe past een oneindig wezen zichzelf aan door in een fysiek lichaam en een uiterlijke geest te gaan die zo beperkt zijn? Door te accepteren dat er een hogere bedoeling is. Het doel is groei in bewustzijn, maar zodra je incarneert, vergeet je dit. In plaats daarvan ga je denken dat je hier bent om iets te doen, om iets te bereiken, om iets op aarde te veranderen. Je bent hier om een positief verschil te maken.

Wanneer een levensstroom in het bewustzijn stapt dat hij gescheiden is en de zelven vormt, dan vervormen de zelven de motivatie die er juist voor zorgt dat je hogere zelf het bewuste zelf laat incarneren. Ze doen dit door specifieke veranderingen te definiëren die je moet doorvoeren voordat je de aarde achter kunt laten. Zolang je dit gelooft, kun je de aarde niet achterlaten totdat je die veranderingen hebt doorgevoerd (iets wat nooit zal gebeuren) of ziet dat het illusies zijn.

De veranderingen die door de zelven worden gedefinieerd, zullen altijd te maken hebben met het veranderen van andere mensen, wat ingaat tegen hun vrije wil en het recht om de ervaring te krijgen die ze willen totdat ze er genoeg van hebben. Dit zal alleen gebeuren als mensen genoeg ervaringen hebben gehad en innerlijk de beslissing nemen dat ze iets meer willen.

De zelven zullen je laten geloven dat de andere mensen iets doen wat verkeerd is en dat je ze dus zover moet krijgen dat ze veranderen. Jouw vertrek van deze planeet hangt dan af van de keuzes van andere mensen en dat betekent dat je niet de controle hebt – en dat is precies wat jouw zelven willen. In werkelijkheid kunnen alleen je eigen keuzes je ervan weerhouden om deze planeet te verlaten. Pas als je de illusies van de zelven doorziet, ben je vrij om te ascenderen.

Daarom moest Jezus, zelfs toen hij aan het kruis hing, innerlijk de beslissing nemen om de zinloosheid hiervan in te zien. Gedurende zijn missie had hij nog steeds zelven die hem lieten denken dat hij hier was om andere mensen op andere gedachten te brengen. Hij verwachtte dat hij gelijk zou krijgen op een manier die iedereen kon zien. Pas toen hij dat spook opgaf en zijn lichaam liet sterven, kreeg hij de vrijheid om te ascenderen. Hij verdiende die door het gevoel op te geven dat hij de gedachten van andere mensen tegen hun eigen wil in moest veranderen.

Wordt de wens om de aarde te verbeteren gedreven door zelven?
Omdat jij de zelven hebt gevormd, zul je een zelf bij je dragen totdat we klaar zijn om de aarde voorgoed achter ons te laten en onvoorwaardelijk de behoefte om iets te veranderen op te geven. Dit is subtiel, want voor veel mensen is het een belangrijke drijfveer voor hun persoonlijke streven op het pad om te helpen dingen op aarde verbeteren. Dit lijkt een paradox, een raadsel.

Laten we het hebben over Alpha en Omega. De Alpha is dat het bewuste zelf is gecreëerd door het hogere zelf om te incarneren en twee dingen te doen. De ene is de materiële wereld van binnenuit ervaren en de andere is om het koninkrijk van het hogere bewustzijn op aarde van binnenuit mede te scheppen. Het Alpha-aspect van je missie is dat je hier bent om positieve veranderingen teweeg te brengen. Dit is het ‘wat’-aspect van je missie.

Het Omega-aspect is het ‘hoe’-aspect, en dat betekent hoe je positieve veranderingen teweegbrengt. Je doet dit door de open deur te zijn voor het hogere bewustzijn en volledig onthecht te zijn van hoe andere mensen reageren of niet reageren op het licht dat door jou heen stroomt. Dit is het moeilijkste gedeelte en de zelven zijn erin geslaagd om die zoektocht voor ons allemaal te vervormen.

Wanneer jij je bewust wordt van het spirituele pad, dan maak je opnieuw contact met je diepe innerlijke wens om positieve veranderingen op aarde te zien. Dit is redelijk. Je hogere zelf, de geascendeerde meesters en het hogere bewustzijn willen positieve veranderingen zien, maar ze willen geen veranderingen zien die de vrije wil van iemand forceren.

De zelven vervormen het hoe-aspect van je missie door een waardeoordeel te formuleren dat specifieke omstandigheden verkeerd zijn en andere juist. Ze laten je vervolgens denken dat je hier bent om de juiste omstandigheden te scheppen en de verkeerde omstandigheden te vernietigen. Ze laten je bovendien geloven dat het acceptabel is om bij het doen van dit belangrijke werk de vrije wil van andere mensen te forceren in plaats van simpelweg te laten zien dat er ook een hogere weg is.

Zodra je deze illusie gaat geloven, zul je naar specifieke veranderingen op aarde streven in plaats van alleen maar de open deur voor het licht te zijn. Je zult eraan gehecht zijn om veranderingen te zien zoals veel mensen eraan gehecht zijn dat hun religie, spirituele leer of politieke filosofie door iedereen wordt geaccepteerd.

Je kunt deze illusie niet zomaar in één keer opgeven. Je doet dat bij stukjes en beetjes op totdat je uiteindelijk de zinloosheid ervan inziet en het laatste element opgeeft. Je zult een element van de zelven houden. Wanneer je het laatste spookbeeld dat een zelf is, opgeeft, dan past het bewuste zelf gewoon niet meer in een fysiek lichaam en ascendeer je. Je zult de aarde en elk verlangen om specifieke resultaten op deze planeet te behalen loslaten.

Het is mogelijk om de overgrote meerderheid van de zelven op te geven terwijl je bent geïncarneerd, zodat jij je er bijna volledig op concentreert dat je de open deur voor je hogere zelf bent. Dit vereist veel introspectie en overgave omdat je moet leren om de meest subtiele zelven te doorzien. Je kunt dit snel verstandelijk leren begrijpen en het is waardevol om het te begrijpen. Het zal tijd kosten om ze daadwerkelijk te zien en jezelf af te scheiden van de zeer subtiele zelven die voor ieder persoonlijk anders zijn.

Het kan zeker helpen om te accepteren dat je zelven bij je zult hebben totdat je ascendeert. Dit kan je helpen de illusie op te geven dat het niet de bedoeling is dat je de perfecte spirituele student wordt naar wereldlijke maatstaven. Het kan je ook helpen om te voorkomen dat je het pad zo serieus neemt dat je alle vreugde kwijtraakt.

In plaats daarvan kun je het pad beschouwen als een doorlopend proces en kun je genieten van elke stap van het proces in plaats van altijd te wachten op de allerhoogste uitkomst. Natuurlijk hebben de zelven altijd twee uitersten. Je kunt deze lering ook gebruiken om te redeneren dat je nu rustig aan kunt doen en je niet zo druk hoeft te maken over de zelven. Je kunt te snel rennen, maar je kunt ook te langzaam lopen. De Boeddha sprak over de Middenweg, waarbij je jezelf voortdurend observeert zonder in het uiterste van dualistisch zelfbewustzijn te vervallen.

Er is een risico verbonden aan het geven van een directe les over de zelven. De zelven zullen die proberen te gebruiken om zowel jezelf als anderen te beoordelen. De bewustere mensen kunnen zich wel bevrijden van deze neiging en accepteren dat jij zolang je er oprecht naar streeft om één zelf tegelijk op te geven, mag voelen dat je het beste doet wat je kunt. Je kunt dan de boodschap in het gezegde accepteren: “Goed gedaan, goede en trouwe dienaar. Je bent trouw geweest in weinig dingen, maar ik zal je over veel dingen aanstellen. Ga binnen in de vreugde van de Heer.