In het kort wat ideeën over de geestelijke gezondheid

 

Geestesziekten in welvarende landen
De Europese naties, vooral de meer ontwikkelde en welvarende naties, zijn decennia geleden op een punt gekomen waarop ze niet verder kunnen groeien tenzij ze gaan kijken hoe ze anderen kunnen dienen. Als ze deze stap niet zetten, zullen er steeds meer interne problemen opduiken die hun financiële middelen opslokken en hun aandacht opeisen, maar de natie niet vooruithelpen. Een voorbeeld hiervan is geestesziekte. Wanneer een natie bijvoorbeeld geen doel heeft dat verder reikt dan zichzelf, zullen steeds meer mensen een gevoel van hopeloosheid, een gevoel van wanhoop, vertonen. Ze komen in een depressie of andere vormen van geestesziekte of drugsgebruik.

De reden is simpel. Wanneer een natie het niveau bereikt waarop ze de middelen heeft om anderen te helpen, zal een golf van zielen daar incarneren omdat ze weten dat in hun Levensplan staat dat ze in die hoedanigheid moeten dienen en ze zien dat deze natie hen die kans biedt. Wanneer ze incarneren, vergeten ze wie ze zijn. Er is niets in hun natie wat hun verlangen stimuleert om het geheel te helpen. Dan voelen alleen maar innerlijke spanning; ze hebben het gevoel dat het leven geen zin heeft: “Waarom ben ik hier? Wat is het doel van dit alles?” Ze komen in een neerwaartse spiraal van steeds ernstiger psychische aandoeningen.

Dit is geen kwestie van analyseren. In veel gevallen is het een kwestie van je energie in een constructieve richting kanaliseren om te kunnen doen waarvoor je hier bent gekomen. De naties van Europa willen dit niet begrijpen. De reden hiervoor is dat ze zich niet willen bevrijden van het paradigma, het wereldbeeld, van zowel het materialisme als de christelijke kerken.

Het is duidelijk dat de naties van Europa de mentaliteit die het christendom heeft overgenomen en de mentaliteit die het materialisme heeft overgenomen, moeten transcenderen om een Tijdperk van Hoger Bewustzijn in Europa te krijgen. Het is geen kwestie van je terugtrekken, op het andere uiterste over te gaan of alle vormen van religie verwerpen. Het is een kwestie van beseffen dat het enige alternatief voor de katholieke kerk niet het materialisme of atheïsme is. Er is een middenweg, een andere benadering omdat je begrijpt dat het leven een doel heeft dat niet binnen het materiële rijk ligt.

De manipulatoren willen je laten geloven dat de wereld een aparte eenheid is. Of er is niets buiten de materiële wereld, of de wereld is gescheiden van wat daarbuiten valt. Daarom heeft de wereld in zekere zin genoeg aan zichzelf. Die is een doel op zich. Die is een gesloten cirkel. Er zijn heel erg weinig mensen die een heel leven tevreden kunnen zijn binnen deze gesloten cirkel. De meeste mensen verlangen naar iets wat verder reikt, maar als ze het niet kunnen vinden, kunnen ze zich alleen maar depressief voelen.