Vraag: Kunnen de meesters ons meer inzicht geven in de dood, in deze incarnatie? Waarom hebben we zoveel pijn als we een geliefde verliezen? Hoe moeten we naar veronderstelling reageren wanneer we iemand verliezen? Huilen? Hoe transcenderen we alle negatieve gevoelens die we voelen wanneer we een geliefde verliezen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2021 – Webinar Een Einde maken aan het Tijdperk van Ideologie

Dit is natuurlijk een moeilijk onderwerp voor veel mensen. En er zit een heel conglomeraat van gescheiden zelven aan vast die daar mee te maken hebben. Dus nogmaals, je moet onze leringen en hulpmiddelen gebruiken om met die gescheiden zelven om te gaan, wat die ook voor jou persoonlijk betekenen.

In het algemeen kun je zeggen dat de kern hiervan is dat je het gevoel hebt dat je een ander bezit. Je hebt het gevoel dat dit jouw geliefde is en je hebt jezelf toegestaan dat iets in jou, jouw identiteitsgevoel, jouw gevoel van heelheid, jouw totaliteit, jouw gevoel van stabiliteit, jouw gevoel van veiligheid, afhangt van die andere persoon.

Maar als je naar de werkelijkheid op planeet aarde kijkt, dan ben je een individueel menselijk wezen. Je geliefde is een individueel menselijk wezen. Het lichaam van je geliefde kan op elk moment sterven, jouw lichaam kan op elk moment sterven. Hoe kun je ooit jezelf het gevoel geven dat jij afhankelijk bent van, dat jouw gemoedsgesteldheid afhangt van iets wat je op elk moment kunt verliezen. Het is niet verstandig om je zo te voelen.

Ik weet dat dit je niet per se helpt, omdat jij dit zo voelt, omdat je gescheiden zelven hebt uit vorige levens die je dat gevoel geven of die je in die afhankelijke staat lieten komen. Maar toch is het mogelijk om onze leringen en hulpmiddelen te gebruiken om die zelven bloot te leggen en eraan te werken dat ze sterven.

Wanneer je heftige pijn voelt als een geliefde sterft, dan komt dat omdat jij op jezelf gericht bent. Je concentreert je op jezelf in plaats van op je geliefde. Het kan misschien helpen als je een paar beschrijvingen leest van bijna-doodervaringen waarin veel mensen hebben beschreven dat doodgaan geen onaangenaam proces is, ze lijden niet, zij gaan naar een hoger rijkt, waar ze een veel beter bestaan hebben dan op aarde.

Je hoeft dus geen medelijden te hebben met je geliefde, je hebt medelijden met jezelf. Of beter er is een zelf dat medelijden met zichzelf heeft. Je moet er dus aan werken om de zelven bloot te leggen die al die gevoelens bij jou opwekken en de een na de ander laten sterven. En dan kun jij je bevrijden van die pijn, je kunt reageren op een manier die veel meer in evenwicht is.

Het betekent niet dat je niet mag huilen om het verlies, maar er zijn verschillende manieren van huilen. Eén manier van huilen is dat je gevoelens loslaat, en daarna voel jij je lichter, je voelt je vrijer. Dan is er nog een manier die te maken heeft met het collectieve bewustzijn, de collectieve beesten en demonen die erachter zitten. En de zuigen je energie in een neerwaartse spiraal die je steeds ellendiger laat voelen.

Als je dit soort reacties voelt, dan moet je op een vastberaden manier onze decreten aan Aartsengel Michaël en Astrea gebruiken om je van die collectieve entiteiten los te snijden, dit hele momentum dat gewoon op jou projecteert dat jij je ellendig moet voelen, want anders heb je niet van je geliefde gehouden. Maar jouw geliefde is naar een beter bestaan gegaan; waarom zou je dan verdriet moeten voelen? Je ziet dat het heel logisch is. In het collectieve bewustzijn zijn bepaalde zelven die heel erg sterk zijn en die je hebt overgenomen en je moet ze laten sterven in je eigen gemoedstoestand om je ervan te kunnen bevrijden.