Vraag over de waarneming van het leven door Kim en zijn standpunt op het leven

Vraag: Mijn vraag gaat over jou Kim. Hoe neem jij de wereld waar, jouw lichamen, je lagere lichamen, je hogere lichamen? Hoe integreer jij het wereldsysteem?

Antwoord van Kim, 2019 – Oekraïne:

Hoe ouder ik word, hoe minder ik over mezelf te zeggen hebt, omdat ik steeds minder naar mezelf kijk vanuit menselijk perspectief. Ik denk zelfs niet eens over mezelf na vanuit een meer menselijk perspectief, zoals ik bijvoorbeeld jaren geleden nog deed.

Vraag: Ik zal specifieker zijn, het was niet een vraag over hoe jij als menselijk wezen de wereld waarneemt, maar als spiritueel wezen.

Kim: Ja dat probeer ik te zeggen. Wanneer je het menselijke perspectief transcendeert, denk je niet meer op die manier, je analyseert niet, je evalueert niet en beoordeelt iets niet, waaronder jij of de wereld. Ik richt mij in de eerste plaats op spirituele groei, maar ik concentreer me ook op het werk dat ik doe voor de meesters. En soms concentreer ik mijn aandacht en tijd op gewoon leven en de dingen doen die ik moet doen in een actief leven. En ik weet het dus eigenlijk niet, ik heb hier niet echt een antwoord op.

Vroeger had ik meer meningen over de wereld en veel dingen, en nu heb ik bijna geen meningen meer. Ik vel geen oordelen over andere mensen, en wat andere mensen moeten doen, hoe zij hun leven moeten inrichten. Ik vel geen oordeel over wat er op de wereld moet gebeuren, omdat ik weet dat het de vrije wil van de mensen is. Ik ben veel vrijer wanneer ik niet beoordeel wat andere mensen wel of niet moeten doen.