Geniet van de Reis!

ONDERWERPEN: Naar een evenwichtige benadering voor het spirituele pad zoeken – Ga op zoek naar jouw persoonlijke evenwicht op het pad – Laat het leven van binnenuit stromen

Geascendeerde Meester Moeder Maria, 1 oktober 2006

Mijn geliefde harten, omdat ik deze conferentie begon, kom ik, Maria, haar afsluiten. En ik kom met de zachte vlam van de Moeder. Want ik ben het natuurlijk voortdurend eens met El Morya en de andere meesters. Maar ik zorg ook voor de Omegabalans. En dus kom ik met een woord van bemoediging, dankbaarheid en troost.

Naar een evenwichtige benadering voor het spirituele pad zoeken
Een van de dingen die mensen stress op het spirituele pad kunnen geven, is wanneer zij een meester over een hoge visie en een hoog doel horen praten. En je kijkt dan naar jezelf en zegt: “Maar ik ben daar zover van af, waar ik in bewustzijn zou moeten zijn.” En bij de herkenning van de kloof, raak je zo ontmoedigd en voel jij je zo overmand dat je het gevoel krijgt dat het zelfs geen zin heeft om het te proberen. Dit is natuurlijk precies hoe jouw ego wil dat jij je voelt. Want dan probeer je het zelfs niet eens. En als je het niet probeert, dan kun je niet transcenderen en dus zul je vast blijven zitten. Dus dan voel jij je zelfs nog slechter over je situatie dan voor je het spirituele pad vond en niet wist dat er een mogelijkheid was om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken.

Dus begrijp ik dat sommige mensen soms naar de mensen op de wereld kijken die een normaal leven leiden en zeggen, of misschien alleen maar onbewust bespeuren dat het zoveel gemakkelijker was toen je nog geen weet van het pad had. Het was zo veel gemakkelijker toen jij net als iedereen kon leven en kon voelen dat jij normaal, dat jij oké was.

Maar weet je, de waarheid is dat er nooit een reden voor jou is om te voelen dat jij onbekwaam bent – zolang jij bereid bent om één kleine doenlijke en te geloven stap per keer te zetten. Dit is alles wat ervoor nodig is. Het is een truc van jouw ego jou op dit hoge doel te laten richten en dan te zeggen: “Ik moet nu de Christus zijn. En aangezien ik dat niet ben, moet ik wel een slecht mens zijn. Er moet iets verkeerd aan mij zijn. Ik doe waarschijnlijk iets niet goed.” En dan trap je in de valkuil van meer doen, hectisch worden of harder lopen. En dit kun je tien of twintig jaar doen. Toch bestaat die kloof nog steeds tussen waar je nu bent en waar je denkt dat jij moet zijn. Net als die ezel die blijft rennen om de wortel te pakken die voor zijn neus bengelt. Maar hoe harder hij loopt, hoe meer hij de wortel wegduwt. En heel veel mensen hebben dit met het spirituele pad gedaan.

Ga op zoek naar jouw persoonlijke evenwicht op het pad
Daarom, zoals El Morya zei, moet je soms een stap achteruit doen en herkennen dat er een hogere benadering is. En dit is de benadering waar wij deze hele conferentie over gepraat hebben, van Zijn in plaats van doen. Ik zal er niet in detail over uitweiden, want dat is al gedaan en er zal meer over gesproken worden als de juiste tijd daar is. Maar ik wil wel dat jullie over het concept nadenken dat zolang je blijft transcenderen en één stap per keer zet – en zonder stoppen één stap per keer blijft doen – dan kom je vooruit. En dat is eigenlijk wat God wil dat jullie doen. En als je vooruit blijft gaan en één stap per keer doet, zul je uiteindelijk je doel bereiken.

Aan de ene kant zit het uiterste dat je denkt dat je dit hoge doel moet bereiken en denkt dat als je alle dingen in de buitenwereld maar doet, je wel onderweg naar dat doel moet zijn en jij wel een goede student moet zijn. Aan de andere kant is er het uiterste dat je denkt dat je dat doel nooit kunt bereiken en jij daarom niet deugt en het dus geen zin heeft om het te proberen. Maar opnieuw, dan is er de middenweg, mijn geliefden. En dat is wat wij wensen dat jullie vinden, want dat is de sleutel tot gemoedsrust.

Wanneer je ascendeert, kijk je terug op je tijd op aarde en zie je dat al je incarnaties een reis waren. En dan kijk je vooruit en je ziet dat zelfs al ben je nu een geascendeerd wezen, heel ver daarboven de Schepper en het Godbewustzijn is. En dat het een lange weg is van waar jij bent, naar het Godbewustzijn. Dan besef je dat het leven een heel lange reis is. En dan zie je dat het geen zin heeft te denken dat alleen als jij het einddoel bereikt, jij in staat bent om je te ontspannen, je vredig te voelen en te genieten van wat je hebt bereikt. Je beseft dat jij, elke keer als jij een stap vooruit zet, het potentieel hebt om dat gevoel van overwinning en vreugde te voelen. En zie je dat het echt zinloos was dat toen je geïncarneerd was, jezelf te kwellen door je onbekwaam te voelen. En dat is wat ik jullie vandaag wil meegeven.

Het is zo gemakkelijk te denken dat jij onmogelijk kunt bereiken wat je anderen, hetzij een of andere spirituele meester, hebt zien bereiken. Maar de werkelijkheid is dat jij het kunt bereiken – als jij maar vooruit blijft gaan. En de waarheid is dat hoewel er een einddoel is aan de reis die het leven genoemd wordt, er een bijna oneindig aantal stappen zijn. En daardoor zal de reis pas plezierig worden als jij besluit te genieten van het opklimmen door de ene stap na de andere. En je kunt dat op elk niveau van de reis besluiten, hetzij in het geascendeerde rijk of hier in het materiële universum. En ik zou niets liever willen, dan zien dat jullie stuk voor stuk dat niveau van innerlijke vrede bereiken, dat jij jezelf laat genieten van de reis, jezelf dat  pverwinningsgevoel gunt wanneer je weer één stap vooruit hebt gezet.

Laat het leven van binnenuit stromen
Kijk eens naar jezelf en denk na over wat jullie in deze twee korte dagen hebben meegemaakt en besef dan dat je in een andere sfeer bent geweest. Je bent in een omgeving geweest die je de hemel liet proeven, je hebt even geproefd hoe het in het geascendeerde rijk is en bevrijd van de dualiteit en het ego te zijn. Misschien heb je dit nog niet helemaal kunnen zien, niet volledig kunnen waarderen. Maar ik moedig je aan om hier de komende dagen eens over na te denken. En ik moedig jullie aan op zoek te gaan naar jouw hoogste gevoel van vrede, jouw hoogste gevoel van vreugde, dat jij deze twee dagen hebt ervaren. En dan moedig ik jullie aan dit de komende dagen, weken en maanden vast te houden. Denk terug aan dat gevoel van innerlijke rust en vrijheid en laat het groeien.

Wees je ervan bewust dat als je hier vandaan gaat, jij naar jouw normale omgeving teruggaat en dat je waarschijnlijk wordt uitgedaagd door de krachten van antivrede die zullen proberen je uit die vrede weg te halen, zullen proberen je uit dat bewustzijn naar beneden te halen, waarvan je hier een glimp hebt opgevangen. Maar als jij vasthoudt aan jouw hoogste gevoel van vrede en het met jou meedraagt – en wat tijd neemt om erop te mediteren en het te laten groeien als een plant die door jouw aandacht water krijgt – dan zul jij dat met jou mee kunnen dragen en het bewaren en het zelfs in de komende weken en maanden uitbreiden.

Als mijn laatste boodschap: het is mij een voorrecht jullie te vertellen dat wij, de geascendeerde meesters, van mening zijn dat deze conferentie een absolute overwinning voor het licht was. Ze was kort en in de toekomst zouden we zeker graag een langere conferentie op het Europese continent willen. Maar ondanks de korte duur is er zoveel tot stand gekomen dat wij helemaal tevreden zijn. En wij voelen een sterke drang jullie te feliciteren met wat hier tot stand is gebracht.

En dus verlaat ik jullie met dit gevoel van dankbaarheid, dit gevoel van overwinning. En ik wil dat jullie voelen en inzien dat jullie natuurlijk een onschatbare en onmetelijke dienst aan de zaak van de geascendeerde meesters bewezen hebben door bij elkaar te komen en dat gevoel van eenzijn te bereiken dat jullie bereikt hebben, zoals gebleken is bij verscheidene rozenkransen die jullie hebben opgezegd. Waardoor het waarnemende oor zal horen dat er behalve de uiterlijke stemmen, congruentie was, eenzijn van hart, ziel en geest. Zo, mijn geliefden, met alle dankbaarheid van het hart van een Moeder, verzegel ik jullie elk. En ik zeg: “Jullie zijn mijn geliefde zonen en dochters over wie ik heel erg tevreden ben.” Het is klaar. Het is af. Het wordt verzegeld. Want de mond van de Heer, de Moeder van God, heeft het gesproken.