Vraag: Ik vraag me niet af waarom de vreedzame protesten in Wit-Rusland in 2020 mislukten, toen de mensen massaal protesteerden tegen verkiezingsfraude en deze protesten bruut werden onderdrukt door de autoriteiten. En nu in Georgië, waar ook massademonstraties zijn om de democratisering van het land te beschermen. Het lijkt erop dat een vrij hoog percentage van de bevolking in beide landen verandering ten goede wil. Toch kunnen de mensen hun doel niet op een vreedzame manier bereiken. Tegelijkertijd komt het voorbeeld van India in gedachten voorbij, dat erin is geslaagd om zich op een vreedzame manier te bevrijden van de Engelse kolonisatie, dezelfde heersende elite. Wat missen Georgische en Wit-Russische mensen als het om mensen of de samenleving gaat, vergeleken met vertegenwoordigers van India? Was het niveau van het collectieve bewustzijn van Indiërs destijds hoger dan dat van Georgiërs of Wit-Russen tegenwoordig? Als mijn vergelijking met India klopt natuurlijk, of gaat het allemaal om de heersende elite en waren de Engelse kolonisten minder fel en agressief en bereid om concessies te doen in tegenstelling tot bijvoorbeeld Lukashenko? Kan alleen geweld van de kant van de Wit-Russische of Georgische samenleving tot veranderingen ten goede leiden?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain – Nieuwjaarswebinar 2025:

Je stelt een aantal interessante vragen die niet volledig in een kort antwoord beantwoord kunnen worden. Maar ik zeg wel dat er duidelijk een verschil was in het collectieve bewustzijn tussen India ten tijde van de Engelse kolonisatie en landen als Georgië en Wit-Rusland tegenwoordig. Het voornaamste verschil was de invloed van religie of spiritualiteit op de Indiase samenleving. Je hebt daar zowel een hindoeïstische spirituele traditie als een boeddhistische spirituele traditie die India hebben beïnvloed en die hebben in het Indiase collectieve bewustzijn het besef gewekt dat je geweldloos moet zijn. We kunnen zeggen dat er een groter bewustzijn van geweldloosheid was in het collectieve bewustzijn van India. Er waren meer mensen die wilden veranderen en wilden wachten tot de samenleving op een geweldloze manier zou veranderen in plaats van de wapens op te nemen.

Je zou kunnen zeggen dat Gandhi, die de exponent werd van de geweldloze aanpak, in India kon opkomen vanwege het collectieve bewustzijn en hun toewijding aan geweldloosheid. Gandhi zou weinig kans hebben gehad in Wit-Rusland of Georgië, of Rusland of China. Hij zou gewoon door de autoriteiten zijn vermoord of gevangengezet. Hij had bijvoorbeeld een cel kunnen delen met Navalny.

Dit is één factor. De andere factor is natuurlijk dat de Britten niet zo wreed en ongevoelig voor het leven waren als de Russische leiders al heel lang zijn. Nogmaals, dit heeft te maken met het collectieve bewustzijn van Engeland. Als je naar Engeland en haar geschiedenis kijkt, dan zie je dat er sprake is geweest van enorme wreedheid, enorme ongevoeligheid voor mensen, maar daar is geleidelijk verandering in gekomen, er is een beschaafdere humanitaire benadering gekomen. Als je goed naar deze vergelijking wilt kijken, dan moet je ook Hitler daarin meenemen, want de Britten hadden duidelijk een hoger niveau van gevoeligheid dan het Duitsland van Hitler. Maar ze waren zich er ook van bewust wat Hitler had gedaan. Ze waren natuurlijk erg bezorgd dat ze niet als even wreed en onmenselijk zouden worden gezien als Hitler. Daarom was er meer openheid om Gandhi’s beweging niet met regelrechte wreedheid de kop in te drukken.

En natuurlijk zie je dat niet in Poetins Rusland, in Lukashenko en in verschillende andere landen, Iran, Noord-Korea, China, etc., etc., etc. De Britse regering was ten tijde van India duidelijk een democratischer regeringsvorm dan de regering van Lukashenko in Wit-Rusland of de regering van Poetin in Rusland. Dat zijn ook factoren. Nu kun je natuurlijk een stap naar achteren doen en zeggen: “Waarom trekt het Russische volk de soort leiders aan die ze hebben aangetrokken?” Dat heeft natuurlijk te maken met het collectieve bewustzijn. Hetzelfde geldt voor Wit-Rusland. Wit-Rusland had dezelfde kant op kunnen gaan als de Baltische landen en afstand kunnen nemen van Rusland en deel kunnen uitmaken van de NAVO. Natuurlijk had Rusland hen eind jaren negentig niet kunnen tegenhouden. Zoals we al zeiden, had Oekraïne dat ook kunnen doen, maar het collectieve bewustzijn was er niet, en ook niet in Wit-Rusland. We kunnen nog wel verder ingaan op de reden daarvoor, maar we hebben het al gehad over de achtergrond van het Russische volk, die teruggaat tot de tijd van Atlantis en die kun je vinden in enkele van onze oudere dictaten.