Het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is geen definitief resultaat, het zal nooit zo zijn dat er een datum komt waarop je kunt zeggen dat de Gouden Eeuw zich nu manifesteert en dat de ideale samenleving duizend jaar of meer zal duren. Het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is een voortdurend proces of een ontwikkeling die de komende tweeduizend jaar zal doorgaan. Je zult in de komende tweeduizend jaar meer veranderingen zien dan je in de afgelopen tweeduizend jaar hebt gezien. Als je tweeduizend jaar terugkijkt naar de tijd van Jezus, zie je welke enorme veranderingen er in ieder geval bij de meeste samenlevingen op aarde hebben plaatsgevonden. Je kunt natuurlijk ook plekken vinden waar nauwelijks veranderingen zijn geweest.

Desalniettemin is het Tijdperk van Hoger Bewustzijn een voortdurend proces, relaties in de Gouden Eeuw zullen dus ook in de loop der tijd blijven veranderen. Dit betekent dat je zelfs van de bewustere mensen niet kunt verwachten dat ze hier en nu relaties van de Gouden Eeuw manifesteren. Dit gaat niet over het geven van een eindresultaat waar je nu al naar zou moeten leven. Het gaat er niet om dat jij probeert je een doel voor te stellen dat je niet kunt waarmaken. Het gaat om het geven van enkele leringen die je kunnen helpen om verder te gaan naar de volgende fase van jouw persoonlijke groei, van je relaties, en daardoor kun je ook meehelpen om het collectieve bewustzijn omhoog te trekken naar meer relaties van het type Gouden Eeuw. Maar in de huidige situatie op aarde is het natuurlijk niet mogelijk om echt relaties van een Gouden Eeuw te manifesteren, zelfs niet voor de bewustere mensen, hoewel zij het zeker kunnen beginnen te benaderen.

Waarom is het in de huidige situatie op aarde niet mogelijk om relaties van een Gouden Eeuw te manifesteren? Als je naar de meeste mensen over de hele wereld kijkt, of ze nu in de ene cultuur leven, of in de andere, een meer ontwikkelde of een minder ontwikkelde cultuur, dan zie je dat er bepaalde algemene tendensen zijn. De meeste mensen hebben een bepaald gevoel van rechtvaardigheid, ze hebben het gevoel dat je niet in een situatie moet worden gebracht waarin je dingen niet weet, en omdat je als je iets niet weet op den duur een ernstige fout maakt. Ondanks dat je niet precies wist wat je deed, niet precies wist hoe de situatie was, niet precies wist wat de consequenties zouden zijn, moet je toch met die consequenties leven. De meeste mensen zouden zeggen dat dit oneerlijk is.

Natuurlijk is het hogere bewustzijn het daarmee eens, maar de harde realiteit van het leven op aarde is dat de overgrote meerderheid van de mensen zich voortdurend in situaties bevindt waarin ze niet alle aspecten van die situatie kennen en weten hoe die hen zullen beïnvloeden, hoe die anderen zullen beïnvloeden en wat de consequenties daarvan zullen zijn. De meeste mensen leven hun hele leven in een zeer dramatische vorm van onwetendheid over basale aspecten van hun situatie en hun leven. Dit probeert het hogere bewustzijn natuurlijk te veranderen en ook al heel lang probeert te veranderen door geleidelijk progressieve openbaringen te geven maar ook door samen te werken met mensen op alle terreinen van de samenleving die openstaan voor het ontvangen van nieuwe ideeën die de samenleving verder brengt.

Als je terugkijkt op de afgelopen tweeduizend jaar en een deel van de vooruitgang die is geboekt, zie je dat de toegenomen kennis een zeer grote factor in die vooruitgang is geweest, maar niet alleen de toegenomen kennis, ook het bewustzijn is toegenomen, het bewustzijn is verhoogd. De drijvende kracht achter vooruitgang is eigenlijk dit toegenomen bewustzijn van hoe het leven werkt. Naarmate we verder in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn komen, wordt het bewustzijn van de mensen natuurlijk verder verhoogd en de snelheid waarmee de Gouden Eeuw zich kan manifesteren, sterk bepaald door het vermogen en de bereidheid van mensen om hun bewustzijn te verhogen.

Nu leven veel mensen in een zeer ernstige vorm van onwetendheid. Een van de aspecten van deze vorm van onwetendheid is dat ze denken dat de toename in bewustzijn (die je kunt zien wanneer je terugkijkt) gewoon kwam omdat mensen in vroeger tijden iets niet wisten. Er waren heel veel dingen die ze niet wisten, omdat ze die nog niet hadden ontdekt. De waarheid is natuurlijk dat de reden waarom de mensen die dingen niet wisten, was dat de manipulatoren niet wilden dat ze die wisten.

De meeste mensen denken dat onwetendheid onschuldige onwetendheid is omdat je iets gewoon niet weet. Maar er zijn natuurlijk twee vormen van onwetendheid die bij de meeste mensen heel gewoon zijn. De meeste mensen hebben een vorm van onwetendheid omdat ze bepaalde dingen niet willen weten, er zijn bepaalde dingen die ze niet willen zien. Daarnaast is er echter een agressievere, externe, vorm van onwetendheid omdat er krachten op de wereld zijn die niet willen dat mensen iets weten en actief kennis voor hen achterhouden. Dit geldt natuurlijk voor alle aspecten van het leven op aarde. Een van de terreinen waarop mensen bewust in onwetendheid worden gehouden over hun feitelijke situatie, zijn juist relaties.

Als we een stap naar achteren doen en naar relaties kijken, is er niets persoonlijker voor mensen dan hun relaties; er zijn maar weinig dingen waar ze meer emotioneel bij betrokken raken, waar ze zich persoonlijker mee verbonden voelen dan persoonlijke relaties. Met andere woorden, wat het leven van mensen personaliseert, zijn persoonlijke relaties, meer dan bijna elke andere factor. Hoe persoonlijker iets is, hoe persoonlijker je het opvat, hoe serieuzer het voor je is, hoe blinder je natuurlijk bent om te zien wat er aan de hand is, hoe moeilijker het voor je zal zijn om iets te zien.

Laten we proberen afstand te nemen van je persoonlijke situatie, jouw persoonlijke situatie. Laten we ons voorstellen dat we een stap naar achteren doen, we stijgen in feite op van het aardoppervlak. We stijgen fysiek op door de atmosfeer, we stijgen op door het emotionele niveau, we stijgen op door het mentale niveau, we stijgen op door het identiteitsniveau naar de hogere niveaus van het identiteitsniveau. Vanuit deze verhoogde positie kijken we van grote afstand op de aarde neer. We staan niet echt op grote afstand zodat alles klein lijkt en moeilijk te zien is, maar we zijn buiten ons persoonlijke waarnemingsfilter waardoor alles zo belangrijk en zo serieus lijkt. We kunnen alles zien, maar het lijkt alsof we alles van een afstand zien.

Nu we er op deze afstand naar kijken: Hoe zien relaties op aarde eruit? In de eerste plaats moeten we naar de aarde kijken. Op wat voor planeet ben jij? Dit is een vraag waar de overgrote meerderheid van de mensen op de wereld zelden of nooit over nadenkt. “Op wat voor soort planeet ben ik?” Zijn er dan andere soorten planeten dan de aarde? Zouden er planeten kunnen zijn met totaal andere omstandigheden dan wij op aarde hebben? De meeste mensen gaan er natuurlijk van uit dat ‘de aarde alles is wat er is’, zoals ze zeggen. Dit is de enige planeet die er is of in ieder geval de enige planeet die ze kennen of willen kennen. Hoe de dingen op aarde zijn, is gewoon de enige manier waarop die kunnen. Ze denken dat relaties op aarde de enige manier is waarop je relaties kunt hebben. Misschien zelfs dat dit de manier is waarop zij kunnen bestaan.

Veel bewustere mensen staan open voor de mogelijkheid dat er andere soorten planeten zijn, zoiets als natuurlijke planeten. In tegenstelling hiermee is de aarde een onnatuurlijke planeet, omdat de aarde veel dichter is, veel donkerder, het collectieve bewustzijn op aarde is lager. Het gevolg hiervan is dat alle omstandigheden op aarde veel moeilijker zijn dan op een natuurlijke planeet die lichter is, omdat je daar niet die weerstand en dichtheid hebt.

De waarheid is eigenlijk dat de aarde een heel erg moeilijke planeet is om op te leven en vooral een heel erg moeilijke planeet voor persoonlijke relaties. Wanneer je naar het leven op aarde kijkt (en dit geldt voor iedereen, of je nu spiritueel bent, of iemand die op dit moment niet naar spiritualiteit neigt), dan kunnen we zeggen dat voor alle mensen hun persoonlijke relaties een van de moeilijkste aspecten, zo niet het moeilijkste aspect van hun leven, is.

Heel veel mensen worden al heel vroeg, bijna van kinds af aan, erg beïnvloed door hun persoonlijke relaties; het gezin, broers en zussen, maar daarna ga je naar de kleuterschool of naar school. Dan zijn er leraren en klasgenoten. Er zijn nog andere familieleden en naarmate je verder komt in het leven, ontmoet je steeds meer mensen. Je breidt de kring uit van mensen die je kent en waarmee je omgaat, en dat houdt in dat je in het leven steeds meer persoonlijke relaties krijgt.

Voor de meeste mensen worden hun persoonlijke relaties ook steeds persoonlijker. Ze kunnen gevoeliger worden voor conflicten, ze kunnen moeilijker worden. Mensen kunnen relaties steeds serieuzer opvatten en het wordt moeilijk voor hen om er lang genoeg afstand van te nemen om zich af te vragen of er ook een ander type relatie is dan die waarin zij in dit leven zijn terechtgekomen.

De reden om je hierover te laten nadenken, is dat de eerste stap om een relatie te verbeteren is dat je er lang genoeg afstand van neemt om op zijn minst de vraag te kunnen stellen: “Zou er een andere benadering van deze relatie kunnen zijn dan ik tot nu toe heb gehad?” Hoe kun je een relatie verbeteren of veranderen als je die vraag niet kunt stellen? Als je de vraag niet eens kunt stellen, hoe kun je dan aan dat proces beginnen? Is er een betere manier? Dat is de eerste vraag die gesteld moet worden en die kun je niet stellen wanneer je zo verwikkeld bent in een relatie dat je die zo serieus neemt dat die je blind maakt voor elk alternatief.

Als je naar de meeste relaties op aarde kijkt, de relaties die heel persoonlijk, heel serieus, heel intens, zijn, dan zie je dat het lijkt alsof ze op één spoor zitten. Je kunt praten over een kapotte plaat die in dezelfde groef blijft draaien, dezelfde regel van het nummer herhaalt en dan overspringt… en het couplet zich weer herhaalt, enzovoort. Je kunt ook zeggen dat mensen in een achtbaan van ups en downs zitten, soms gaat de relatie beter, soms slechter, maar nog steeds op een spoor dat nooit echt lijkt te veranderen, dat nooit een andere richting op lijkt te gaan of resultaat heeft. Hoe komt dit? Hoe komt het dat mensen vast komen te zitten op zo’n spoor? Dan moeten we het opnieuw hebben over de onwetendheid van de meeste mensen.

Een van de ernstigste vormen van onwetendheid als het om persoonlijke relaties gaat, is dat de meeste mensen niet opgroeien met het begrip reïncarnatie. Daarom kunnen ze alleen naar hun relaties in dit leven kijken. Maar de meeste persoonlijke relaties zijn niet in dit leven begonnen. Die gaan vaak al heel veel levens terug, soms zelfs tot je eerste incarnatie op aarde. Hoe kun je een relatie verbeteren als je alleen maar nadenkt over wat er in dit leven is gebeurd? Je kunt naar je interacties met een bepaalde persoon in dit leven kijken. Laten we als voorbeeld je moeder noemen.

Kijk naar je relatie met je moeder, uit wie je bent geboren, hoe ze jou heeft opgevoed, hoe ze jou als baby heeft behandeld, hoe ze je zindelijk maakte (iets waar de freudiaanse psychologen heel graag naar kijken), wat ze je over jezelf heeft verteld, hoe ze je heeft gestraft, hoe ze je heeft uitgescholden, hoe ze je heeft opgevoed tot een bepaald type persoon. Je krijgt natuurlijk wat aanwijzingen door de manier waarop ze jou behandelde en hoe jij daarop reageerde. Dit kan je misschien de indruk geven dat er bepaalde patronen zijn, dat er een bepaalde dynamiek in jullie relatie is. Maar hoe kun je de diepte, de ernst, de complexiteit en het momentum van deze patronen echt goed begrijpen, tenzij je begint te bedenken dat die er misschien al meerdere, misschien zelfs al veel levens zijn. Pas als je een langere tijd in ogenschouw neemt, kun je gaan begrijpen waarom mensen vastzitten in hun relaties, waarom hun relaties op één spoor vastzitten.

Kijk naar een simpel feit dat veel mensen in hun familie hebben waargenomen. Je hebt twee broers en zussen die al bijna vanaf hun kindertijd ruzie met elkaar maken. Misschien kunnen ze niet zonder elkaar, maar ze kunnen niet met elkaar leven zonder ruzie te maken, zonder te plagen en zonder te proberen de baas te zijn over de ander. Het lijkt alsof ze vanaf baby dit spel moeten spelen. Hoe kun je dit verklaren als je naar de traditionele wereldlijke psychologie kijkt? Hoe kun je uitleggen dat er twee broers en zussen zijn die prima met elkaar overweg kunnen en dat er twee andere broers en zussen zijn die voortdurend conflicten hebben? Hoe kun je uitleggen dat iemand een broer of zus heeft waarmee hij wel kan opschieten en een andere broer of zus waarmee hij niet kan opschieten en dat dit al begon in de kindertijd of toen ze nog heel jong waren? Wat kan er met deze kinderen gebeurd zijn toen ze nog baby waren dat dit soort conflicten en die vijandigheid en het onvermogen om met elkaar te praten, heeft veroorzaakt?

Wanneer je over reïncarnatie nadenkt, dan weet je natuurlijk dat deze twee broers en zussen, als deze relaties al veel levens teruggaan, letterlijk honderden jaren in verschillende incarnaties in conflict kunnen zijn geweest. Dit dragen ze al heel lang bij zich. Is het dan een wonder dat ze met deze patronen incarneren en het daarom al begint wanneer ze nog in de wieg liggen? Ze werden vechtend met elkaar geboren, omdat ze ook met elkaar vochten in hun laatste leven en in hun laatste vele levens samen. Als je dit niet begrijpt, hoe kun je dan naar je persoonlijke relaties kijken en echt begrijpen wat er aan de hand is?

Als je dit niet weet, dan is een ander aspect dat mensen behoorlijk natuurlijk ongeduldig worden of het opgeven. Sommige mensen geven het op omdat ze niet kunnen zien hoe ze iets zouden kunnen veranderen. Zo is iemand gewoon en zo is mijn relatie met die persoon. Ze geven zelfs het proberen op, maar anderen staan open voor het feit dat de relatie misschien zou kunnen veranderen. Ze lezen een paar boeken over populaire psychologie, misschien doen ze verschillende oefeningen of gaan ze in therapie of iets dergelijks, maar ze denken dat ze, als er in dit leven een patroon is ontstaan, het gemakkelijk moet kunnen oplossen. Wanneer ze zien dat er na jaren van werken geen vooruitgang lijkt te zijn in hun relatie, worden ze erg ongeduldig met de ander, met zichzelf en beginnen ze zichzelf vaak de schuld te geven of komen ze op het punt waarop ze het gewoon opgeven en zeggen: “O, de ander zal nooit veranderen, dus de relatie zal ook nooit veranderen.”

Jullie, de bewustere mensen, moeten toegeven dat je de geneigdheid hebt om snel resultaten te willen. Dit is natuurlijk een tendens die in hoge mate in de collectieve psyche is geprogrammeerd door de hele reclame-industrie, door bedrijven, maar uiteindelijk natuurlijk door de manipulatoren. De psychologie die onmiddellijk bevrediging wilde – was er lang geleden al. Die begon al heel lang geleden, maar werd natuurlijk versneld door het tijdperk van plastic, de kleine kaartjes in je portemonnee waarmee je direct kunt kopen wat je maar wilt en later betalen. Dit heeft geleid tot een tijdperk van onmiddellijke bevrediging zodat veel mensen verwachten dat er een resultaat moet zijn, wanneer ze een bepaalde inspanning leveren, wanneer ze het geld betalen. De resultaten moeten gegarandeerd zijn en er snel zijn. Zelfs spirituele mensen zijn hierdoor beïnvloed. Spirituele mensen zijn geneigd te denken dat ze onmiddellijk resultaat moeten behalen wanneer ze een spirituele oefening doen of een spirituele leer bestuderen. Dit wordt enorm versterkt door de vele valse leringen en valse goeroes die hun volgelingen onmiddellijk resultaten beloven.

Je moet begrijpen dat er valse goeroes zijn die de mensen beloven dat ze zo’n diepgaande leer hebben, zo’n krachtige spirituele techniek, dat slechts een paar jaar oefenen verbazingwekkende resultaten zal opleveren waarbij alle problemen van mensen zullen worden opgelost. Ze zullen hun bewustzijn verhogen en in slechts een paar jaar kosmisch bewustzijn krijgen door hun ogen te sluiten en ’s ochtends en’ s avonds twintig minuten te mediteren, of iets dergelijks. Er is een hele industrie van valse goeroes die onmiddellijk resultaat beloven. Veel spirituele mensen hebben het gevoel dat ze, als dit echt de hoogste spirituele leer is en ik me erop toeleg, direct resultaat zouden moeten behalen. Als dat niet zo is, raak je teleurgesteld in de leer of teleurgesteld in jezelf en vraag jij je af wat je verkeerd hebt gedaan. Maar nogmaals, hoe kun je verwachten dat je relaties binnen een paar jaar oplost als je relaties hebt die eeuwen teruggaan?

Dit zou je niet mogen ontmoedigen. Het hogere bewustzijn heeft je een aantal zeer krachtige hulpmiddelen gegeven waarmee je veel dingen vrij snel kunt oplossen, maar alleen als je heel erg ver teruggaat in de tijd en kijkt naar de heel vroege ervaringen die je op aarde had. Voor veel bewustere mensen begonnen je relatieproblemen toen je de manipulatoren tegenkwam die jou probeerden te vernietigen omdat je naar de aarde kwam. Als je een van de oorspronkelijke bewoners van de aarde bent, zijn je relatieproblemen ook begonnen toen jij de manipulatoren voor het eerst ontmoette, omdat ze ook probeerden de baas over jou te zijn en je tot slaaf te maken of je in ieder geval geen bedreiging te vormen voor hun heerschappij op aarde. Hoe het ook zij, er zijn bepaalde patronen in je relaties die heel erg ver teruggaan in de tijd. Hoe kun je verwachten dat dit heel snel wordt opgelost?

Nu kan het wel worden opgelost. Veel bewustere mensen hebben al zeer diep zittende problemen in hun relaties opgelost. Veel van hen kunnen deze problemen in de rest van dit leven oplossen, voor veel van hen, in minder dan de rest van dit leven, maar je moet een zeker geduld met jezelf en de andere mensen in je relaties hebben en die dingen kunnen tijd vergen. Daarom moet je uitkijken voor de beginnende frustratie die sommige mensen voelen omdat de manipulatoren dit genadeloos zullen uitbuiten. Er wordt niet voor niets gezegd dat ontmoediging het scherpste werktuig is in de gereedschapskist van de duivel. Wanneer je ten prooi valt aan het dubbele effect: eerst de projectie dat je onmiddellijk bevrediging zou moeten krijgen en daarna de projectie dat als je die niet krijgt, er iets mis is en jij ontmoedigd raakt, dan zul je genadeloos worden aangevallen door lagere krachten, misschien zelfs door andere mensen die zullen worden gebruikt om jou te proberen te ontmoedigen.

Je moet begrijpen dat een persoonlijke relatie voor de meeste mensen het moeilijkste aspect van hun leven is. Het moeilijkste wat ze ondernemen of op zich nemen, is een persoonlijke relatie en de reden hiervoor is heel simpel. Nogmaals, je moet nadenken over reïncarnatie. De wereldlijke psychologie kijkt naar een kind, dat groeide op in wat men volgens de meeste maatstaven een normaal, relatief harmonieus gezin noemt. Hij heeft een vader en een moeder, ze kunnen het redelijk goed met elkaar vinden, hun huishouding loopt op rolletjes, ze wonen in een huis en het kind groeit op in een stabiele omgeving. Toch blijkt het kind niet goed te kunnen functioneren in het leven. Hij kan problemen hebben met boosheid. Hij kan problemen hebben met drugs. Hij kan geen initiatief tonen, wil niets doen. Het kan ernstiger psychische problemen hebben.

De traditionele psychologie kijkt naar heel veel kinderen op de wereld, je kent er waarschijnlijk zelf ook wel een paar, en kan geen verklaring geven waarom iemand zulke ernstige psychologische problemen heeft. Hij is op geen enkel moment in zijn leven blootgesteld aan een trauma. Hoe verklaar je dat mensen ernstige problemen hebben, sommigen zelfs van kinds af aan, wanneer er geen misbruik van is gemaakt, wanneer ze niet werden blootgesteld aan trauma’s? Er was in dit leven echt geen reden waarom het kind zulke erge psychologische problemen zou kunnen hebben.

Je kunt dit alleen begrijpen wanneer je naar reïncarnatie kijkt en je realiseert dat iemand niet alleen in dit leven de tijd heeft gehad om zijn psyche op te bouwen. Hij heeft heel veel levens gehad die honderden en duizenden jaren teruggaan. Kijk dan naar planeet aarde, kijk naar wat je weet over de geschiedenis, alle oorlogen, alle conflicten, alle hongersnoden, alle armoede, allemaal situaties die in diverse samenlevingen hebben bestaan en je zegt: “Eigenlijk zouden we onze definitie van normaal moeten veranderen, want, omdat reïncarnatie bestaat, hoe het er de afgelopen honderden jaren op deze planeet aan toe is gegaan, moet de normale mens wel een moeilijke psyche hebben, want een normaal mens moet zijn blootgesteld aan veel traumatische gebeurtenissen in vorige levens. Ze hebben in vorige levens absoluut geen hulp gekregen bij hun psychologische problemen, ze dragen die natuurlijk met zich mee naar dit leven. En daarom incarneren met zoveel moeilijke psychologische problemen.”

Als we dit zouden begrijpen op het terrein van de psychologie, dan zouden ze misschien in dit leven hulp kunnen krijgen om met hun psychologische problemen om te gaan, maar hoe moeilijk is het niet om zulke mensen te helpen als je dit niet herkent? De mensen die psycholoog zijn en eerlijk zijn, weten dat ze vaak ten einde raad zijn. Psychologen zijn vanzelfsprekend opgeleid volgens de westerse wetenschappelijke traditie: een gevolg moet een oorzaak hebben. Je hebt een client bij je op kantoor of één die op je bank ligt en jou vertelt over een probleem dat ze hebben. Jij zegt natuurlijk: “Dit is een gevolg, daar moet een oorzaak voor zijn; er moet een traumatische gebeurtenis of trauma in het leven van die persoon zijn gebeurd. Ik ga bij die persoon tot in de kindertijd graven en kijken of ze iets hebben onderdrukt waarvan ze zich niet eens bewust zijn.”

Je begint aan een proces om dit te ontrafelen, gaat terug naar de vroege kinderjaren, op zoek naar iets dat misschien onderdrukt is maar er is niets te vinden. Bij veel psychologen komt er als ze eerlijk zijn, een moment waarop ze zeggen, of misschien niet zeggen maar in ieder geval wel voelen en ze zouden dan moeten zeggen: “Ik heb nu het hele leven van deze persoon ontrafeld tot aan de geboorte en geen enkele traumatische ervaring gevonden die de oorzaak kan zijn van het effect dat ik waarneem in de psyche van die persoon. Wat moet ik nu?” Je kunt ofwel de zoektocht naar de oorzaak opgeven en het probleem gewoon aanpakken, zoals sommige psychologen doen. Of je kunt zeggen: “Als ik in dit leven geen oorzaak kan vinden, moet ik misschien verder kijken”, zoals sommige psychologen ook doen. Dit kan en zal natuurlijk het hele terrein van de psychologie veranderen wanneer we in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn komen.

Een van de aspecten van relaties in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn zal natuurlijk een hoger bewustzijn zijn, en dit is één aspect van dit hogere bewustzijn. Naarmate we verder in de Gouden Eeuw komen, zal er een groeiend besef ontstaan dat mensen in de eerste plaats psychologische wezens zijn. Elk aspect van het leven van een mens wordt beïnvloed door de psyche van iemand. Daarom moeten we, als we mensen willen helpen met hun psychologische problemen, diep in iemands psyche kijken om de oorzaak te vinden voor de patronen, de disfuncties, de trauma’s, die we waarnemen. Naarmate we verder komen in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn, zal er een groeiend bewustzijn ontstaan van het feit dat reïncarnatie bestaat en dat zal ook erkend worden. Dit zal niet gebeuren in de context van een bepaalde religie. Het is niet zo dat mensen in de westerse wereld ineens hindoe of boeddhist worden, zoals veel christenen projecteren dat je, als ze aan reïncarnatie denken, hindoe of boeddhist moet worden. Dat is niet het geval.

Er zal een universeel bewustzijn ontstaan dat reïncarnatie bestaat, gebaseerd op het werken aan de psychologische problemen van mensen en mensen die zich vorige levens herinneren en nieuwe soorten therapie, sommige zijn al ontwikkeld zoals hypnotherapie, waarin mensen hun vorige levens kunnen blootleggen, in ieder geval genoeg om de oorzaak van een bepaald trauma te zien, dat trauma op te ruimen en ziedaar, ze zijn vrij van het trauma in hun huidige leven. Maar dit gebeurt alleen omdat ze ver genoeg terug zijn gegaan om het bloot te leggen en er bewust aan te werken, waardoor ze het trauma oplossen dat ze niet in dit leven hebben opgelopen.

Een van de grote veranderingen die zullen plaatsvinden in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn, en dat is niet zo ver weg, is dat mensen de ‘ideologische manier van denken’ zullen opgeven, omdat ze naar het leven kijkend zeggen: “Dit is onze ideologie, dit is onze prachtige theorie over hoe het leven zou moeten werken. We moeten manieren vinden om die theorie te bevestigen en aantonen dat die de moeite waard is, want die moet werken en daarom moet die de resultaten opleveren die we graag willen.”

Een van de vakgebieden die het potentieel heeft om als een van de eersten dit te doorbreken, is juist de psychologie, omdat heel veel psychologen gefrustreerd zijn geraakt, omdat ze alles hebben gedaan binnen de huidige psychologische theorie om hun patiënten te helpen, maar ze kunnen hun patiënten niet helpen. Ze moeten kijken: “Is er een andere modaliteit? Is er een andere aanpak die mijn cliënten kan helpen om diepe trauma’s te overwinnen?” Ook al ze niet letterlijk in reïncarnatie geloven, kunnen ze toch een bepaalde vorm van therapie gebruiken om hun cliënten te helpen. Sommige psychologen zijn hiertoe bereid geweest, ze hebben zelfs gezegd: “Het gaat er niet om te bewijzen of te weerleggen of reïncarnatie echt bestaat. Het enige wat voor mij op dit moment telt, zijn de praktische resultaten. Kan ik mijn cliënt door een reeks regressies uit vorige levens leiden en die cliënt helpen iets in zijn psyche op te lossen? Als dat werkt, maakt het me niet uit waarom of hoe het werkt.”

Dit is natuurlijk niet de allerbeste aanpak die men in het Tijdperk van Het hogere bewustzijn zal gebruiken. Maar het is wel een tussenstap die heel acceptabel is. In de praktijk zeg je: “Als onze huidige aanpak, die een ideologische aanpak is en die berust op een idee van hoe de wereld zou moeten werken, als die huidige aanpak niet werkt, kunnen we dan een aanpak vinden die wel werkt? Dan kunnen we onze cliënten natuurlijk helpen en als die werkt, zullen we die ook gebruiken. Waarom niet? Als we een natuurlijke remedie ontdekken of een chemische stof die mensen helpt een lichamelijke ziekte te overwinnen, dan zouden we die remedie natuurlijk ook gebruiken, ook al weten we niet precies hoe die werkt, we hebben juist gezien dat die werkt.”

Je ziet eigenlijk dat er een verschuiving is (en die begint al bij veel mensen te komen) dat mensen een praktische, realistische, aanpak hebben door te zeggen: “Wat kan helpen? Wat werkt? Wat helpt mensen eigenlijk?” Ze zijn bereid om verder te kijken dan de grenzen van hun huidige visie, hun huidige ideologie, de huidige wetenschap, omdat het er uiteindelijk niet zoveel toe doet wat het inzicht is. Het gaat erom dat het werkt. Dit zijn mensen die in plaats van een ideologische benadering kiezen voor een praktische benadering en kijken hoe ze anderen kunnen helpen en dat dan doen.

De volgende verschuiving die zal plaatsvinden als we een beetje verder komen in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn, is dat het besef komt dat mensen in de eerste plaats psychologische wezens zijn. Wat betekent dat? Dat elk aspect van het leven van de mensen wordt beïnvloed door hun persoonlijke psychologische problemen. Het is duidelijk dat hun persoonlijke relaties worden beïnvloed door hun persoonlijke psychologische problemen. Dit betekent dat je bij een relatie tussen twee mensen, of zelfs meer mensen, niet zoals veel relatietherapeuten of therapeuten tegenwoordig vaak doen, naar de relatie, naar het gezin, als eenheid kijken.

Je moet eigenlijk beginnen met kijken naar de individuele psychologische problemen van de betrokken mensen. Welke patronen hebben ze? Je ziet een bepaalde houding die niet alleen bij therapeuten voorkomt, maar ook bij veel andere mensen. De houding dat wanneer je een relatie hebt met de ander en jij geneigd bent boos te worden, dit komt omdat de ander iets doet wat jou boos maakt. Je kijkt naar de dynamiek in de relatie. Wat doet de ander waardoor jij boos wordt en dan zou je kunnen zeggen: “Zou de ander zijn of haar gedrag kunnen veranderen, zodat je niet boos wordt?” Dit maakt deel uit van het proces, maar de waarheid is, en dit zal steeds duidelijker worden naarmate we een beetje verder in de Gouden Eeuw komen, dat jouw boosheid niet door de ander wordt veroorzaakt. Jouw boosheid wordt veroorzaakt door patronen in jouw psyche, iets wat veel levens terug kan gaan. Je hebt misschien levens met die andere persoon gehad, maar misschien ook niet. Het kan zelfs zo zijn dat het patroon van boosheid niets te maken heeft met de persoon die momenteel je echtgenoot of partner is en dat dit daarom niet door hen werd veroorzaakt.

Sommige therapeuten die progressief, creatief en vooruitstrevend zijn, hebben deze verschuiving al gemaakt. De verschuiving die zal plaatsvinden, is dat een relatie tussen twee mensen niet de oorzaak is van wat er gebeurt in de individuele psyche van twee mensen. De relatie is slechts de katalysator die het naar buiten brengt. De relatie maakt zichtbaar wat er in het onderbewuste van die twee mensen omgaat. Om de dynamiek van de relatie te veranderen, moet je de persoonlijke psyche van die twee mensen bekijken en daarmee aan de slag gaan.

Dit is een verschuiving die al gaande is, maar in een stroomversnelling zal komen en jij kunt helpen die verandering in momentum tot stand te brengen of je kunt helpen om dat momentum op te bouwen en te versterken. Je kunt dat op verschillende manieren doen. Dat kan natuurlijk door energiewerk, maar ook door zelf die verandering te maken door naar je eigen relaties te kijken en te zeggen: “Als mijn partner nu eens niet de oorzaak is van mijn reactie? Wat als mijn partner alleen iets in mijn eigen psyche zichtbaar maakt en iets in mijn psyche mijn reactie op mijn partner veroorzaakt”? Let wel, dit wil niet zeggen dat je partner geen psychische problemen heeft. Die kan heel goed ernstige psychische problemen hebben, maar dat is niet het probleem voor jou. Het probleem voor jou, als je tot de bewustere mensen behoort, is hoe jij vorderingen maakt om jouw bewustzijn ter verhogen?

Veel spirituele mensen kunnen natuurlijk elkaars groei versterken en samen hun bewustzijn verhogen, maar uiteindelijk stijgt ieders bewustzijn als individu. Alleen jij loopt door de poort naar het hogere bewustzijn. Om je bewustzijn te verhogen, moet jij je psychologische problemen oplossen, niet die van je partner, niet die van je vader, niet die van je moeder, niet die van je kinderen. Jij moet jouw psychologische problemen oplossen. Als jij die verandering wilt doorvoeren, zoals veel van jullie natuurlijk al hebben gedaan, dan help je het collectieve bewustzijn te verhogen zodat je steeds meer mensen bij deze verschuiving kunt brengen (omdat niet alleen therapeuten maar ook de mensen die therapeuten zoeken), die verandering doorvoeren en zeggen: “Laten we eens kijken naar de persoonlijke psychologische problemen.”

De verschuiving die zal plaatsvinden is in feite veelzijdig en behoorlijk diepgaand. In plaats van een relatie tussen twee mensen als een eenheid te bekijken, deel je die op in twee afzonderlijke sferen. Dit zou eigenlijk heel erg overeen moeten komen met de westerse wetenschappelijke traditie waarin je altijd probeert dingen op te splitsen in kleinere eenheden, maar dit even terzijde. Je kijkt naar de persoonlijke psychologische problemen van elk. In veel relaties zie je vaak, in ieder geval de soort relaties waarmee therapeuten in aanraking komen, dat er twee mensen zijn; de een staat open voor therapie en doet iets aan de relatie en de ander niet of is op zijn minst terughoudend. Natuurlijk staat de vrouw in een relatie (als het een man-vrouwrelatie is) vaak meer open voor therapie dan de man. Niet altijd, maar vaak wel. De situatie is zo dat je een gespannen relatie hebt, de een wil er iets aan doen, gaat naar een hulpverlener, maar de feedback die de vrouw krijgt is: “We kunnen pas echt iets doen als je echtgenoot ook in therapie gaat.” Dan moet zij druk uitoefenen op haar man in een toch al gespannen relatie om te proberen hem te dwingen iets te doen wat hij niet wil. In veel gevallen schept dit alleen maar vijandigheid en spanning die niet echt tot een positief resultaat leidt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen op, maar deze tendens bestaat.

Zodra je inziet dat een relatie tussen twee individuele mensen is, elk met hun individuele psychologische problemen, dan kun je zeggen: “Oké, ik ben één partner in een relatie. We hebben wat spanning of wat moeilijkheden. Door die spanning kan ik moeilijk met mijn partner praten, kan ik mijn partner moeilijk laten veranderen of hem de noodzaak van therapie laten inzien. Wat kan ik doen? Is mijn enige optie dat ik probeer mijn partner daartoe te dwingen?” Nee, je andere optie is: “Waar moet ik aan werken in mijn psyche? Wat heb ik nodig om iets op te lossen en als ik me nu gewoon eens concentreer op het oplossen van zoveel mogelijk van mijn persoonlijke psychologische problemen? Zou dit ook niet de dynamiek van de relatie kunnen veranderen?”

Veel bewuste mensen hebben die omslag gemaakt. Maar kijk eens naar de wereld en bedenk eens hoeveel mensen er zijn die hier nog nooit over hebben nagedacht. Ze hebben hier zelfs nooit over nagedacht omdat ze zo blind zijn geraakt door de intensiteit en de ernst van hun relatie dat ze projecteren: “Mijn partner is zo en daarom moet ik zo reageren en ik kan pas veranderen als mijn partner verandert.” Dit is natuurlijk een leugen die al heel lang door de manipulatoren wordt versterkt, omdat ze altijd proberen mensen in een situatie te krijgen waarin twee mensen, man en vrouw, elk projecteren dat het de schuld van de ander is en dat die moet veranderen en zij pas kunnen veranderen als hun partner verandert.

Waarom doen de manipulatoren dit? Omdat er dan twee mensen echt vastzitten in dat patroon, en hoe kunnen ze daar ooit uitkomen? Dat kunnen ze niet, omdat de manipulatoren gedurende een zeer lange tijd deze rollen voor mannen en vrouwen hebben geschapen. Dit is nog iets wat inhoudt dat mensen geblinddoekt zijn wanneer ze relaties aangaan, omdat ze niet beseffen hoe krachtig de collectieve patronen zijn. Je zou kunnen zeggen dat veel mensen op een andere manier worden verblind omdat ze niet beseffen dat er iets is wat het collectieve bewustzijn wordt genoemd waar zij deel van uitmaken en door worden beïnvloed.

Ze realiseren zich niet dat er patronen, matrijzen, in het collectieve bewustzijn zijn die hen persoonlijk proberen te beïnvloeden. Mensen realiseren zich niet dat er op deze planeet al heel lang de projectie bestaat dat mannen de baas zijn. Mannen zijn sterker, mannen zouden de leiding moeten hebben en vrouwen zouden een onderdanige, passieve, rol moeten spelen.

Kijk eens waar dit toe heeft geleid in veel verschillende culturen. Kijk naar die hele patriarchale cultuur, de patriarchale manier van denken dat vrouwen hun plaats moeten kennen. Vrouwen dienen een bepaalde rol te vervullen en dienstbaar te zijn en de dienaar van mannen. Is er één idee of een reeks ideeën dat meer relatieproblemen heeft veroorzaakt dan het idee dat mannen superieur moeten zijn aan vrouwen in een relatie tussen twee mensen? Toen, teruggaand in de nevelen van de geschiedenis, hebben jullie al een heel erg sterke collectieve matrix geschapen die alle mannen en vrouwen die een relatie durven aan te gaan, beïnvloedt. Daarin zitten een man en een vrouw al opgesloten in een bepaald patroon en wanneer dat patroon intenser wordt en hen beiden negatief beïnvloedt, wordt er spanning opgebouwd. Hoe kunnen ze een neutraal gesprek voeren als die spanning er al is?

Er is al eerder gezegd dat de jaren vanaf 2020 het decennium van de vrouw is. Maar je kunt zelfs zien dat vrouwen al vele jaren, zelfs al decennia, meer openstaan voor verandering. Vrouwen zijn vaak degenen geweest die de aard van de relatie willen veranderen, maar de relatie zit al vast in een patroon omdat mannen zo moeten zijn en vrouwen zo moeten zijn. Dat betekent dat mannen en vrouwen op een bepaalde manier met elkaar moeten praten of juist niet. Ze zitten al vast in een patroon dat millennia teruggaat.

Hoe kunnen een man en een vrouw dit oeroude patroon, dit oersterke patroon in het collectieve bewustzijn doorbreken? In de meeste gevallen lukt dat niet. In sommige gevallen wel en het siert zowel de man als de vrouw dat ze in vorige levens deze traditionele rollen in twijfel zijn gaan trekken. In sommige progressievere landen is de relatie tussen mannen en vrouwen de afgelopen decennia drastisch veranderd en zijn vrouwen vrijer of is er meer gelijkheid. Er is meer gelijkheid in de manier van denken omdat mannen en vrouwen kunnen praten over dingen waar vorige generaties niet over konden praten.

Er is inderdaad al vooruitgang geboekt. Om deze vooruitgang echt te kunnen versnellen, moet men gaan begrijpen dat een vrouw niet per se haar man in relatietherapie hoeft te krijgen om de relatie te verbeteren. De vrouw, of de man trouwens als het omgekeerde het geval is, kan zeggen: “Ik ga me richten op mijn eigen psychologische problemen. Ik zal mijn partner gebruiken als echo, als een klankkast, die naar me terugstuurt wat ik projecteer, ook al ben ik me er niet van bewust.” Dus ik zal zeggen: “Wat zegt mijn reactie op mijn man over mijn psychologische problemen en hoe kan ik met die problemen omgaan, ze tot op de bodem uitzoeken en oplossen?”

Dit is, eerlijk gezegd, een revolutionaire verandering. Als vrouwen, en natuurlijk ook sommige mannen, maar als veel vrouwen over de hele wereld, vooral in de meer ontwikkelde landen, deze verschuiving zouden maken, dan zou dat in de loop der tijd zeer dramatische gevolgen hebben voor het collectieve bewustzijn. Vrouwen zouden dingen gaan oplossen, diepe patronen in hun psyche die veel levens teruggaan. Als je geen patroon in je psyche hebt, ga je ineens niet meer op je man reageren zoals je deed voordat je dat patroon had opgelost. Wat gaat er dan gebeuren? Er kunnen meerdere dingen gebeuren. Een daarvan is dat je man kan zeggen: “O, heerlijk, ze klaagt en zeurt niet meer, ik kan verder leven op een manier waarbij ik me prettig voel.” Of de man kan ook veranderen en beseffen: “O, ik hoef me eigenlijk niet zo te gedragen tegenover mijn vrouw als mijn vader zich tegenover mijn moeder gedroeg.” Hij zou wel kunnen veranderen. Hij kan zijn gedrag veranderen. Hij kan zelfs naar zijn psychologische problemen gaan kijken, hij zou geïnspireerd kunnen raken door de veranderingen bij zijn vrouw en zeggen: “Wauw, ze is echt veranderd. Kwam dat echt door die therapie die ze deed? Wat als ik ook zou kunnen veranderen?”

Wat gebeurt er natuurlijk als de echtgenoot niet bereid is te veranderen? Nogmaals, er kunnen twee dingen bij de vrouw gebeuren. Ze kan zeggen: “Nu ik niet meer zo op mijn man reageer, kan ik met hem leven. Onze relatie is niet zo slecht. We hebben kinderen, we hebben verantwoordelijkheden. Ik kan hiermee leven, althans voorlopig. Misschien ga ik het nog eens bekijken wanneer de kinderen groot zijn.” Of de vrouw zou kunnen zeggen: “Ja, nu ik niet meer op mijn man reageer, kan ik met mijn man leven, maar wil ik dat wel? Is dit de soort relatie die ik echt wil of wil ik een andere relatie?” Als jij verandert, dan verandert je partner mee of jij verandert je partner en vindt een partner die meer opgeloste psychologische problemen heeft dan jij en daarom kunnen jullie een betere relatie krijgen.

Wanneer de erkenning dat reïncarnatie bestaat echt in een stroomversnelling komt, kun je veel vragen stellen over relaties. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat de meeste mensen tegenwoordig in onwetendheid leven omdat ze niets weten over reïncarnatie. Maar wat is het Omega-aspect van reïncarnatie bij wijze van spreken? Dat is natuurlijk karma.

Spirituele mensen kennen het allemaal, maar kijk eens om je heen in de meeste ontwikkelde samenlevingen op aarde; daar zijn ze zich totaal niet bewust van het concept karma. Je kunt je afvragen: “Is dit echt duurzaam?” In de landen die in veel opzichten hoogontwikkeld zijn, hebben ze verbazingwekkende resultaten bereikt in vergelijking met hoe ze twee of drie generaties geleden waren, maar ze zijn nog steeds totaal onwetend van het meest fundamentele aspect van het leven op aarde, namelijk dat alles wat je doet met energie wordt gedaan. De energie krijgt een bepaalde vibratie en die energie blijft bij je in je vier lagere lichamen en blijft bij je van leven naar leven, totdat je er iets aan doet.

Een daad die je verricht, kan een bepaalde fysiek consequentie hebben. Stel dat jij een gebruikte auto koopt en ze weten dat de motor versleten is, maar dat zeggen ze niet tegen jou. Je tekent dan een contract, je tekent voor een lening en je denkt dat je een goede auto koopt en je rijdt de parkeerplaats voor gebruikte auto’s af. Drie weken later verbrandt de motor en de verkoper van gebruikte auto’s wist dat, maar heeft het je niet verteld. Dit is een fysiek gevolg en in de meeste ontwikkelde landen zouden ze zeggen: “Je zou niet aansprakelijk moeten zijn voor dat gevolg, want je wist het niet – als je het had geweten, zou je die auto niet hebben gekocht. De tweedehands autoverkoper had dat je moeten vertellen en zou je daarom je geld moeten teruggeven.”

Diezelfde hoogontwikkelde landen willen niet dat hun eigen kinderen weten dat alles wat ze doen, karma oplevert. Karma is een consequentie. Nu doen kinderen misschien bepaalde dingen die een lichamelijk gevolg hebben. De hoogontwikkelde samenlevingen willen dat hun kinderen weten wat de fysieke consequenties zijn. Als je een hete kachel aanraakt, brand jij je vingers. Als je de straat oploopt zonder naar rechts en links te kijken kun je overreden worden door een auto. Die samenlevingen willen dat hun kinderen alles weten over de fysieke consequenties, zodat ze zichzelf kunnen beschermen.

Ze willen niet dat hun kinderen weten wat de niet-fysieke consequenties zijn van wat ze doen en dat het karma veroorzaakt, dat dit energie een bepaald kwaliteit geeft die zich ophoopt in hun emotionele lichaam, hun mentale lichaam, hun identiteitslichaam, en de kinderen in zeer grote mate beïnvloedt. Het beïnvloedt hoe ze over zichzelf denken, hoe ze over het leven denken, wat ze denken, hoe helder ze kunnen denken, wat ze kunnen beredeneren. Het beïnvloedt zelfs hoe ze zichzelf zien.

Deze hoogontwikkelde samenlevingen weten allemaal wat Einstein zei, namelijk dat alles energie is. Ze willen niet dat hun eigen kinderen het simpele feit kennen dat ze vier lichamen hebben, waarvan er drie niet fysiek zijn, die we energetische lichamen zouden kunnen noemen, ook al is het fysieke lichaam natuurlijk ook een energetisch lichaam, maar het zijn in ieder geval niet-fysieke energetische lichamen. Net zoals gifstoffen en chemicaliën en straling en zware metalen zich kunnen ophopen in je fysieke lichaam, kunnen giftige emoties, giftige gedachten en een giftig identiteitsgevoel zich ophopen in de drie hogere lichamen. Hoe meer zich daar ophoopt, hoe meer het de gevoelens, het denken en de manier waarop ze zichzelf zien, beïnvloedt. Deze hoogontwikkelde samenlevingen willen om een of andere reden niet dat hun kinderen dit weten. Ze bekrachtigen eigenlijk onofficieel dat al hun kinderen opgroeien in onwetendheid over een van de meest fundamentele feiten van het leven op aarde, namelijk dat alles wat je doet, gebeurt met energie en alles wat je doet de energie beïnvloedt die zich zal ophopen en jou zal beïnvloeden. Heel eenvoudig.

Dit wordt in het Oosten karma genoemd. Je zou het net zo goed een ‘energetische consequentie’ kunnen noemen. Je zou er een andere mooie naam aan kunnen geven die je kunt bedenken, maar dat doet er niet toe. Het is de realiteit. Het is een realiteit die zelfs zichtbaar gemaakt zou kunnen worden met de technologie die er al is, digitale camera’s die gekoppeld zijn aan computers. Maar zelfs door gewoon tegen mensen te praten, naar mensen te kijken, zouden veel psychologen zelfs al heel snel een doorbraak kunnen maken als ze begrijpen dat er een energetische component zit in een mentale toestand, een psychische aandoening, een psychische ziekte. Het is niet moeilijk om bij een cliënt die een ernstig emotioneel trauma heeft opgelopen, te zien dat er een bepaalde soort energie moet zijn opgebouwd in het emotionele lichaam van die persoon. Je kunt gedurende het hele leven van die persoon zien dat die opbouw steeds intenser is geworden, en hoe intenser die wordt, hoe meer het de persoon emotioneel kreupel maakt. Hoe moeilijk is het om dit te zien?

Kijk gewoon naar iets wat al is waargenomen, waar veel psychologen al over hebben gesproken, concentreer je daarop en realiseer je: “Als we onze patiënten echt willen helpen, moeten we een manier vinden om hen te helpen om deze ophoping van emotionele energie te boven te komen.” Of kijk eens naar het feit dat bepaalde mensen vastzitten in een patroon, maar die alleen op een bepaalde manier naar zichzelf, hun leven en hun relaties kunnen kijken omdat er een bepaalde hoeveelheid energie is opgebouwd in hun mentale lichaam. Die werkt als een magneet en magnetiseert de bewuste gedachten van deze mensen om in bepaalde patronen te denken. Hun gedachten kunnen alleen in dat patroon denken omdat de energie zo’n magnetisch effect heeft dat het aan hun gedachten trekt.

Of kijk eens in het identiteitslichaam en realiseer je dat sommige mensen zo opgesloten zitten in een bepaald identiteitsgevoel; zoals bijvoorbeeld mensen die je narcist noemt, waar men zich in toenemende mate van bewust wordt in de psychologische professie. Kun je niet zien dat narcisten een heel erg gesloten identiteitsgevoel hebben, niet alleen van wie ze zijn, maar ook wie ze zijn in relatie tot andere mensen? Is het niet mogelijk dat dit komt omdat er bepaalde energie is opgebouwd in het identiteitslichaam van deze mensen en zich gedraagt als een gevangenis omdat deze mensen dat niet kunnen zien? Ze kunnen die gevangenis niet verlaten en op een andere manier naar zichzelf en andere mensen en hun relatie tot andere mensen kijken. Ze zitten vast in een patroon. Als we deze mensen willen helpen, moeten we een manier vinden om hen te helpen omgaan met die opeenhoping van energie. Is dat echt te veel gevraagd?

Natuurlijk zijn sommige therapeuten al op die manier gaan denken, maar het kan zich als kringen in het water verspreiden, zodat steeds meer mensen dit oppikken. Ineens ervaart iemand die hier lang over heeft nagedacht een doorbraak. Dan komen verschillende dingen samen en is het vanzelfsprekend dat het zo is. Omdat het wordt begrepen, wil men wel diverse methodes uitproberen. Wanneer je ziet dat het werkt, al begrijpen we misschien niet precies hoe het werkt, het werkt wel en daar gaat het om.

Binnen afzienbare tijd zal er een verschuiving plaatsvinden in het beroep van psycholoog. Dit is in brede zin, niet alleen mensen die een universitair diploma als psycholoog of psychiater hebben, maar mensen die mensen op veel manieren proberen te helpen met hun psychologische problemen. Er zal een verschuiving plaatsvinden, omdat er een nieuw type therapeut, hulpverlener, hoe je ze ook wilt noemen, zal opkomen.

Dit zijn mensen die openstaan voor nieuwe ideeën, die experimenteel zijn en die hun cliënten daadwerkelijk kunnen helpen en resultaat kunnen boeken. Je ziet, zoals altijd wanneer dit soort dingen gebeuren, dat de psychologische professie zelf, de instituties van de professie, ‘neerbuigend’ zullen zijn, zoals ze zeggen, vast willen houden aan hun beproefde principes. Ze zullen alles wat nieuw is, bestempelen als kwakzalverij en onwetenschappelijk en proberen dit te onderdrukken. Maar er zal een nieuwe revolutie van onderaf opkomen, omdat steeds meer mensen, gewone mensen bij wijze van spreken, zullen zeggen: “Het kan me niet schelen wat de psychologische professie zegt. Ik geef om resultaten en als deze persoon mij kan helpen, ga ik naar die persoon.” Dat zal de psychologische professie uiteindelijk dwingen om te veranderen, omdat ze zullen beseffen dat ze op een zijspoor zijn geraakt. Ze zijn gemarginaliseerd. Niemand geeft nog iets om hen, behalve degenen in de kring van ‘echte’ professionals, de ‘echte’ wetenschappers.

We kunnen pas hogere-bewustzijnsrelaties krijgen als we hogere-bewustzijnspsychologie, hogere-bewustzijnstherapie krijgen. Steeds meer mensen zullen een doorbraak krijgen, ze kunnen zien dat er vanzelfsprekend een andere manier is, dat we een andere aanpak nodig hebben, en ze zullen bereid zijn ermee te experimenteren en ervoor te gaan. Veel mensen zullen op zoek gaan naar alternatieven. Plots zal er een verschuiving in bewustzijn komen. Een van de resultaten van het decennium van de jaren 2020 is dat steeds meer vrouwen op zoek gaan naar alternatieve benaderingen om met hun eigen psychologische problemen en ook relaties in het algemeen om te gaan.