Denk eens na over de fundamentele dynamiek van het leven op aarde. De Schepper heeft je zelfbewustzijn en vrije wil gegeven. Je groeit in zelfbewustzijn door gebruik te maken van je vrije wil. Je hebt twee basisopties om keuzes te maken, de ene is keuzes maken die berusten op het besef dat al het leven één is, wat het Christusbewustzijn of het hogere bewustzijn is. De andere is keuzes maken op basis van de illusie dat je een gescheiden wezen bent, wat het bewustzijn van de antichrist is, het bewustzijn van de dood.

In tegenstelling tot wat veel religieuze en spirituele mensen geloven, is de waarheid dat God je in werkelijkheid vrije wil heeft gegeven, je doet dus niet inherent iets verkeerd als je ervoor kiest om de gescheidenheid in te gaan. God oordeelt niet over jou en veroordeelt je ook niet tot de hel omdat je de gescheidenheid bent ingegaan. De reden van Gods bedoeling om jou vrije wil te geven is dat dit de enige manier is waarop je kunt groeien in zelfbewustzijn en door het leven te ervaren als gescheiden wezen kun jij je zelfbewustzijn op lange termijn vergroten.

De gescheidenheid ingaan betekent echter dat jij je zelfbewustzijn inperkt, de expansie vindt dus pas plaats nadat je de illusie hebt losgelaten dat je een gescheiden wezen bent. De gescheidenheid ingaan betekent dat je denkt: “Ik ben déze identiteit.” Na een tijdje realiseer jij je: “O, ik ben deze identiteit niet; ik ben meer dan deze identiteit.” Dit besef leidt tot groei omdat jij je daar bewust van bent. Je ascendeert wanneer jij je realiseert dat je meer bent dan welke identiteit ook die er ooit op aarde zou kunnen worden geschapen.

Vanuit dit perspectief is er niets inherent mis met de zelven en de spelletjes van de zelven. De zelven maken het gewoon geloofwaardig dat je een gescheiden wezen bent en dat je nog iets op aarde wilt doen en meemaken.

De spelletjes van de zelven geven je de ervaring dat je een bepaald soort gescheiden wezen bent dat iets op aarde wil doen of beleven. We kunnen dit vergelijken met een acteur die een kostuum aantrekt en zich schminkt, en vervolgens psychologisch in het personage stapt voordat hij het podium op stapt.

Denk eraan dat een acteur niet vergeet dat hij of zij meer is dan het personage dat hij op het podium uitbeeldt. Wanneer het toneelstuk klaar is, trekt de acteur gewoon het kostuum weer uit en verwijdert de schmink en keert terug naar zijn of haar normale zelfgevoel. Het verschil tussen acteren en incarneren is dat je de herinnering niet bewaart dat je een spiritueel wezen bent dat gewoon een rol speelt.

Je komt in de gescheidenheid doordat het bewuste zelf letterlijk in een gescheiden zelf stapt en zodra je dat hebt, bevestigt alles wat je ziet, dat jij een gescheiden wezen bent. Je vergeet dat je een spiritueel wezen bent en denkt dat je een sterfelijk wezen bent. Je kunt op elk moment uit dit vergeten ontwaken, maar je moet ontwaken en dat is niet zo eenvoudig als het uittrekken van een kostuum.

Daar komt nog bij dat er manipulatoren bestaan die ervoor hebben gekozen om niet alleen de gescheidenheid in te gaan, maar ook in opstand te komen tegen Gods bedoeling en plan om alle wezens te laten groeien in zelfbewustzijn. Ze hebben een gescheiden zelf opgebouwd dat gelooft dat hij het beter weet dan de Schepper en dat het zijn missie is om te bewijzen dat de Schepper een fout heeft gemaakt toen hij alle zelfbewuste wezens vrije wil gaf. Deze wezens hebben hun vrije wil gebruikt om te beslissen dat zij alle andere wezens hun vrije wil willen ontnemen.

Als oprecht spirituele student komt er een moment waarop je pas hoger op het pad kunt komen als je toegeeft dat er manipulatoren zijn en dat ze het zelf en hun spelletjes gebruiken om te voorkomen dat jij ontwaakt uit de illusie dat je gescheiden bent.

Zonder de manipulatoren zou je nog steeds zelven hebben die bepaalde spelletjes spelen. Je zou je vereenzelvigen met die zelven, maar nadat je een bepaald aantal ervaringen hebt gehad, zou je ingebouwde drang om meer te worden ervoor zorgen dat jij je afvraagt of er niet meer in het leven is dan jij ervaart in een bepaald spel van de zelven. Zonder de manipulatoren zou het gewoon bepaalde tijd duren voordat je begint te ontwaken uit het op de zelven gebaseerde identiteitsgevoel.

De manipulatoren proberen dit ontwaken tot in het oneindige uit te stellen. Bij de overgrote meerderheid van de levensstromen kunnen ze dit niet voorkomen, maar op een planeet als de aarde zijn ze behoorlijk succesvol geweest om het ontwaken van de levensstromen die hier incarneren te vertragen. Hoe hebben ze dit gedaan?

Door gebruik te maken van de natuurlijke spelletjes van de zelven en ze verder door te voeren of door totaal nieuwe spelletjes te maken. Ze hebben een basispatroon; ze wekken een bepaalde angst op of scheppen een bepaald probleem met één zelf en daarna wekken ze de illusie dat je die angst kunt verlichten of het probleem kunt oplossen met een ander zelf. Laten we, met dit in ons achterhoofd, eens kijken naar een voorbeeld van hoe dit gaat.

Jij bent niet goed genoeg
In een ver verleden was er een stadium waarin de aardbewoners in toenemende mate gescheiden begonnen te raken. Ze hadden het collectieve bewustzijn nog niet op het lage punt gebracht dat manipulatoren konden gaan incarneren op deze planeet. Destijds had je het spel dat mensen die zichzelf als aparte wezens beschouwden, een competitie tegen elkaar voerden om te kunnen winnen.

Wat je destijds zag, leek meer op de soort competities die je vandaag de dag als de hoogste vorm van sportiviteit beschouwt. Dit zit belichaamd in de Olympische geest die in zuivere vorm bedoeld is om mensen bij elkaar te brengen tijdens een vriendschappelijke competitie om een gemeenschappelijke band op te bouwen, zelfs een gevoel van teamgeest. Iedereen deed zijn best om zo goed mogelijk een bepaalde taak te verrichten, maar probeerde nooit de capaciteiten van andere mensen te vernietigen.

Toen de manipulatoren op aarde begonnen te incarneren begonnen ze onmiddellijk het competitiespel te gebruiken om het ontwaken van mensen uit de gescheidenheid te vertragen. Ze deden dit door de illusie te wekken dat God een boze en oordelende God is en dat sommige mensen niet goed genoeg zijn in de ogen van God en dat betekent dat ze gestraft zullen worden en naar de hel worden gezonden.

Degenen die dit beeld van God geloofden, vormden toen twee zelven in hun wezen, één die echt geloofde in de boze God en één die verlichting of ontsnapping bood aan de toorn van deze niet-bestaande God. Dit had het volgende effect op de mensen die aan de competitiespellen meededen. Eén zelf zei tegen hen dat ze niet goed genoeg waren in de ogen van God en een ander zei dat God hen zou moeten accepteren als ze beter waren dan anderen, want hij kon niet iedereen naar de hel sturen.

De manipulatoren veranderden onmiddellijk het spel van een vriendschappelijke competitie in een zeer onvriendelijk spel waarin jij je eigen tekorten probeert te compenseren door beter te zijn dan anderen. Toen werd het spel heel gemakkelijk veranderd in een spel waarin jij je probeert te verheffen boven anderen door andere mensen op een agressieve manier te laten verliezen.

De kern van vergelijken
In het ideale scenario begint een nieuwe levensstroom met een zelfgevoel dat in één punt is samengebald maar dat ook een innerlijk gevoel van verbondenheid heeft met iets wat groter is dan hij. Dat iets is het hogere zelf, maar lange tijd zal de nieuwe levensstroom geen bewust idee hebben van een hoger zelf. Hij krijgt daar een beeld van wanneer hij zijn zelfgevoel vergroot; door zijn bewustzijn te verhogen.

Hoe breidt een nieuwe levensstroom zijn zelfgevoel uit? Het doet dit door interactie met de materiële wereld én al zijn interacties verwijzen naar zijn innerlijke verbondenheid. Dit betekent dat de nieuwe levensstroom het gevoel heeft dat er nog iets anders is dan de materiële wereld en dat betekent dat niets op deze wereld uiteindelijk echt bestaat. Hij weet dat hij geen product is van de materiële wereld, maar ergens anders vandaan komt. Hij kan zichzelf niet vereenzelvigen met zijn eigen creatie en denken dat hij zijn creatie is, maar hij ziet zijn creatie op deze wereld als een springplank om zijn zelfgevoel uit te breiden.

Een nieuwe levensstroom groeit door zijn creativiteit te uiten en het resultaat te vergelijken met wat hij vanbinnen voelt. Als hij iets heeft gemaakt, kijkt hij ernaar en beoordeelt hoe het voelt vergeleken met zijn innerlijke gevoel van verbondenheid. Hij bekijkt in wezen (hoewel dit enige tijd niet bewust wordt gedaan) de vraag: “Hoe goed drukt mijn materiële creatie uit wie ik werkelijk ben?” Een levensstroom die zichzelf niet verliest in die gescheidenheid, heeft een innerlijk referentiekader waarmee hij al zijn creatieve prestaties beoordeelt. Hij schept niet om iets op de wereld te kunnen bereiken of bezitten, maar om zijn zelfgevoel te vergroten.

Zodra een wezen in de gescheidenheid stapt, vergeet hij zijn innerlijke verbondenheid. Hij kan geen innerlijk referentiekader meer hebben. Hij kan wel een waardevol referentiekader hebben in de vorm van een spirituele leer op de wereld, maar dit is wel iets buiten hem.

Als jij bepaalt wat iemands referentiekader is, kun je ongelooflijk veel macht over hem uitoefenen. De manipulatoren wisten dit al voordat ze naar de aarde toekwamen, dus vanaf het moment dat ze hier waren, begonnen ze elk denksysteem op aarde volledig te herdefiniëren om het voor hun eigen doeleinden te vervormen.

De geascendeerde meesters kunnen dat tegengaan door nieuwe spirituele leringen, zelfs directe openbaringen, te geven. Op het moment dat een leer het materiële rijk binnenkomt, zullen de manipulatoren proberen die te vernietigen, tegen te werken of te verdraaien. Ze weten heel goed dat hun macht over de bevolking afhangt van hun vermogen om te bepalen wat mensen als referentiekader gebruiken. Het komt erop neer dat ze een situatie moeten handhaven waarin de mensen een extern referentiekader gebruiken.

De kern van competities is juist dat je iets vergelijkt, maar de kern van vergelijken is dat jij jezelf vergelijkt met andere mensen en dat doe je met een maatstaf die op deze wereld is gesteld. Let erop dat een nieuwe levensstroom, die zijn verbondenheid met zijn hogere zelf niet heeft verloren, zichzelf niet vergelijkt met andere mensen omdat hij altijd naar binnen kijkt om zijn creatieve prestaties te beoordelen. Hij heeft geen externe maatstaf op de wereld nodig omdat hij een interne maatstaf heeft die buiten deze wereld omgaat. Zelfs een wezen met een beperkt zelfbewustzijn is moeilijk onder de duim te houden.

De kern van vergelijken is de externe maatstaf, een maatstaf die op de wereld wordt gesteld. Maar heel weinig mensen hebben een zelf dat sterk genoeg is om eigen maatstaven te stellen en bij de meesten wordt hun persoonlijke maatstaf sterk beïnvloed door de maatstaven die in de loop van de tijd op de wereld zijn gesteld. Deze maatstaven werden niet gesteld door één manipulator, want zelfs een manipulator heeft geen zelven die groot genoeg zijn om in zijn eentje de maatstaven te stellen. De maatstaven die in het collectieve bewustzijn aanwezig zijn, zijn gesteld door veel manipulatoren (zowel geïncarneerd als niet geïncarneerd) en die zijn in de loop van de tijd bedacht.

Dit verklaart waarom het voor elk individu moeilijk is om die maatstaven te doorzien en bloot te leggen en dit verklaart waarom je de Christusgeest en leringen nodig hebt die vanuit het hogere bewustzijn door de geascendeerde meesters worden gegeven. Je kunt deze leringen gebruiken als referentiekader totdat jij je innerlijke verbondenheid met je hogere zelf weer terugkrijgt en sterker maakt en geen leer op de wereld meer nodig hebt.

Het zwarte gat dat competitie is
Let erop dat competitiespellen je ontwaken uit de dualiteit heel lang kunnen vertragen. Je bent jezelf als een afzonderlijk wezen gaan beschouwen en je bent je innerlijke referentiekader kwijtgeraakt. Je bent vergeten dat jij je ooit innerlijk verbonden voelde, maar je hebt het vage gevoel dat je iets bent kwijtgeraakt, dat er iets mist. De manipulatoren kunnen dit gebruiken om het geloofssysteem te bedenken dat je tot zonde bent vervallen, dat je uit zonde bent geschapen of dat je op andere manieren tekortschiet in de ogen van de boze god in de lucht.

Ze bieden je dan verlichting van deze angst voor vernietiging aan door je een extern referentiekader te geven. Als je aan de eisen van dit referentiekader voldoet en als je dat beter doet dan andere mensen, zul je acceptabel worden in de ogen van hun god.

Je zit dan gevangen in een spel waarin je probeert beter te worden dan andere mensen vanwege een externe maatstaf die is gesteld door de manipulatoren. Je denkt misschien dat je aan de eisen van deze norm voldoet als je de allerhoogste prestatie hier op aarde levert zoals honderd meter sneller rennen dan een ander mens ooit heeft gedaan.

Hoe snel je ook rent op aarde, je kunt niet zomaar naar de hemel rennen. De maatstaven hier op aarde berusten allemaal op het dualiteitsbewustzijn, het bewustzijn dat je gescheiden bent. Deze maatstaven zullen je nóóit toegang tot de hemel geven, wat een gezag op aarde ook zegt. God laat niet met zich spotten en God houdt geen rekening met maatstaven die door mensen zijn gesteld.

Je begrijpt de illusie nu. De competitie- en vergelijkingsspelletjes van de zelven geven je allemaal de indruk dat God jou zal accepteren als je beter bent dan andere mensen op grond van jouw maatstaven. Het maakt niet uit hoeveel energie je erin stopt om aan zo’n maatstaf te voldoen en hoe goed je ook wordt, het brengt je geen stap dichter bij de hemel.

Je geeft gewoon je energie aan een zwart gat en zoals je weet, kun je dat nooit vullen, hoeveel je er ook ingiet. De manipulatoren op aarde hebben miljoenen mensen zover gekregen dat ze deze competitiespellen spelen en je kunt ze tot in het oneindige blijven spelen of in ieder geval totdat er geen kansen meer over zijn.

De waarheid is dat je de hemel – de geascendeerde staat – alleen binnenkomt wanneer jij je zelfbewustzijn zo vergroot dat het materiële universum dit niet meer kan bevatten. Nu komt een subtiel onderscheid. We zagen eerder al dat jij je zelfgevoel kunt vergroten als je de gescheidenheid ingaat. Het lijkt misschien alsof het winnen van het competitiespel jouw zelfgevoel vergroot, want het vereist per slot van rekening behoorlijk wat vaardigheden en zelfbeheersing om heel goed te worden in een bepaalde taak. Beter zijn dan alle andere mensen kan de zelven zeker groter maken.

In werkelijkheid breid jij je zelfgevoel niet uit als je goed bent in een bepaald competitiespel. Je breidt je zelfgevoel alleen uit wanneer je uit dat spel ontwaakt door je te realiseren: “Ik ben meer dan dit gescheiden zelf dat denkt dat hij beter is dan andere gescheiden zelven. Ik ben een oneindig zelf en daarom heeft het voor mij geen waarde om beter te zijn dan anderen volgens een eindige maatstaf.” De vraag is eenvoudig: Geloof je dat het van speciaal belang is dat jij hier op aarde een meetbaar resultaat behaalt of beschouw je een activiteit alleen van waarde voor zover het jouw bewustzijn vergroot?

Nogmaals, je groeit alleen in zelfbewustzijn wanneer je ontwaakt uit de gescheidenheid. Je ontwaakt door je te realiseren: “Ik ben niet wát ik ben”, waarmee je het gescheiden zelf bedoelt dat je hebt opgebouwd. Nu zijn er twee manieren om te groeien in zelfbewustzijn. Je kunt een gescheiden zelf opbouwen dat ontworpen is om bepaalde ervaringen te krijgen en wanneer je daaruit ontwaakt, breid jij je zelfgevoel uit. Je bouwt daarna een ander zelf op om andere ervaringen op te doen en dit gaat zo door totdat je er genoeg van hebt.

Dit zouden we het geleidelijke pad kunnen noemen. Het alternatief is dat je een gescheiden zelf opbouwt waaraan je dingen blijft toevoegen totdat hij zo ver ontwikkeld is dat hij superieur lijkt aan elk ander gescheiden zelf op aarde. Als (let op de áls) je ontwaakt uit dat zelf, dan heb je vooruitgang geboekt in zelfbewustzijn.

De geleidelijke aanpak was de enige aanpak op aarde voordat de manipulatoren op het toneel verschenen. Zij hebben de alles-of-niets-benadering ‘uitgevonden’ en ze hebben dit niet bewust gedaan. Het is een feit dat een manipulator zijn gescheiden zelf blijft opbouwen en als hij daaruit ontwaakt, zal hij inderdaad zoveel ervaring hebben dat hij heel snel naar hetzelfde bewustzijnsniveau kan stijgen als een levensstroom die voor de geleidelijke benadering heeft gekozen, maar nooit de gescheidenheid is ingegaan. Het grote verschil is natuurlijk dat het veel moeilijker is om te ontwaken uit een gescheiden zelf, een gevallen zelf.

Het is wel voorgekomen dat manipulatoren zijn ontwaakt. Daarom heeft Jezus de gelijkenis over de terugkeer van de verloren zoon verteld. Zelfs een manipulator zal welkom zijn in het koninkrijk – zodra hij volledig ontwaakt is uit de gescheidenheid. Het probleem is echter dat veel manipulatoren eenvoudig niet kunnen ontwaken en in een doodlopende steeg terechtkomen zonder geascendeerde meester te worden.

Hoe ontwaak je uit het gevallen bewustzijn? Levensstromen die de gescheidenheid zijn ingegaan, maar niet het gevallen bewustzijn hebben gekregen, kunnen worden gewekt als ze een spirituele leraar met Christusbewustzijn ontmoeten. Deze leraar geeft ze een nieuw referentiekader dat hen helpt beseffen dat er iets buiten hun huidige bewustzijnsstaat is, wat hun verlangen om dat te krijgen wekt.

Zodra je de weg kwijtraakt in het gevallen bewustzijn (wat de allerhoogste mate van gescheidenheid is), word je verblind door de logica van de slang dat jij je kunt bepalen wat jouw eigen realiteit is. Je kunt niet gewekt worden door iemand die je iets onderwijst, maar alleen wanneer je ziet dat de maatstaf die jij hebt gesteld, gewoon niet werkt en jou niet brengt waar jij heen wilt.

Een nieuwe levensstroom die experimenteert met zijn medescheppende vermogens zonder gescheiden te raken zal altijd ontwaken en zijn zelfgevoel uitbreiden. Zodra je in het gevallen bewustzijn komt, heb je geen garantie dat je er weer uitkomt. Je kunt inderdaad zo’n ‘geavanceerd’ gescheiden zelf vormen dat je een zwart gat wordt.

Je schept zo’n momentum van ontkenning dat je alles kunt ontkennen en jij zit in het centrum van die draaikolk van energie. In plaats van de controle te hebben of je superieure zelf te kunnen gebruiken om je daar weer uit te krijgen, word je overweldigd door je eigen schepping – jouw monster van Frankenstein – en ga je met je schip ten onder.

De mensen die niet verdwaald zijn in het gevallen bewustzijn, moeten toegeven dat competitiespelletjes je nooit bij het door het spel beloofde doel zullen brengen. Zelfs atleten die wereldkampioenschappen hebben behaald, krijgen vaak een gevoel van leegte, een gevoel van “Wat moet ik nu doen?”

De reden is dat je meer wilt wanneer je genoeg hebt van de competitiespellen op aarde. Niet méér competitie, maar meer dán competitie, meer dan het gescheiden zelf jou ooit kan bieden. Op dat moment word je de verloren zoon die een feestmaal met het gemeste kalf verdient.

Let erop dat er twee soorten zwarte gaten zijn zoals wetenschappers ze noemen. Het ene is een echt zwart gat dat door de manipulatoren is gevormd die alles in hun neerwaartse spiraal zuigen zonder dat dit ooit vol raakt. Het andere is een wit gat dat is gemaakt door een geascendeerd wezen dat probeert al het leven een hoger zelfgevoel te laten krijgen.

Een zwart gat wordt steeds dichter en steeds heter totdat de wezens die erin vastzitten, letterlijk net zo branden als in een vurige hel. Ze branden omdat hun zelfgevoel zo bekrompen is geworden dat ze geen enkele manier lijken te hebben om te ontsnappen aan de innerlijke verdeeldheid die de wrijving veroorzaakt die de hitte produceert. Een wit gat – wat jullie in sommige gevallen een zon noemen – wordt steeds helderder en krijgt steeds hogere vibraties die je steeds meer vrijheid en een steeds groter wordend zelfgevoel geven.

Spirituele mensen en competitiespelletjes
Je zou kunnen denken dat jij als spiritueel persoon de competitiespelletjes wel bent ontstegen. Misschien ben je de meer voor de hand liggende competitiespellen ontstegen zoals goed zijn in sport of meer geld of bezittingen hebben dan de familie Jansen. De manipulatoren hebben nog veel meer subtiele competitiespelletjes gemaakt en een daarvan is het spel dat je denkt dat je religie, spirituele leer of goeroe duidelijk de meest geavanceerde op de planeet is. Dit is een spel dat veel religieuze en spirituele mensen, zelfs veel studenten van de geascendeerde meesters, spelen.

Wat zal het Tijdperk van Hoger Bewustzijn brengen? Alleen dat een cruciaal aantal mensen zich bewust wordt van hun spirituele aard en die durven uiten. Wat zal dit teweegbrengen? Niet – zoals veel spirituele mensen denken – dat miljoenen mensen bekeerd worden tot de juiste religie, de hoogste spirituele leer of de superieure goeroe. Het verschil zal zijn dat miljoenen mensen zich er bewust van worden dat ze innerlijk verbonden zijn met hun hogere zelf en dit kan door middel van veel spirituele leringen gebeuren, zelfs bij mensen die geen spirituele leer aanhangen.

De geascendeerde meesters proberen alle mensen te wekken die het potentieel hebben om gewekt te worden en om deze reden hebben ze veel spirituele leringen gegeven. Het is nooit hun doel geweest om ieder menselijk wezen te bekeren tot één leer. Het doel is ieder menselijk wezen te helpen om zijn huidige zelfgevoel te transcenderen totdat hij de open deur wordt voor het hogere zelf.

Een universele vorm van spiritualiteit zou het ontwaken kunnen vergemakkelijken, maar dit kan niet in één leer of systeem. Dit zweeft rond in het collectieve bewustzijn en is daar natuurlijk al tientallen jaren aanwezig en wordt geleidelijk sterker en door meer mensen herkend.

Je kunt inderdaad helpen om het spirituele ontwaken van de mensheid tot stand te brengen, maar dat kan alleen wanneer je de competitiespelletjes ontstijgt die door de manipulatoren zijn gemaakt om spirituele mensen voor de gek te houden. Als je naar jouw benadering van spiritualiteit wilt kijken, dan kun je snel gaan inzien dat je bent beïnvloed door het verlangen om bij de allerhoogste spirituele beweging te horen en van andere mensen, je goeroe of zelfs de geascendeerde meesters, de erkenning te krijgen dat je verder gevorderd bent dan andere mensen. Wanneer je dit verlangen opgeeft, zul je immens veel vrijheid voelen.

Waar is deze vorm van competitie een zoektocht naar? Een zoektocht naar erkenning door een externe bron. In veel gevallen denk je dan aan andere mensen, God of de geascendeerde meesters en probeer je hen in je macht te krijgen om de erkenning te kunnen krijgen waarvan jouw zelven denken dat die je onsterfelijkheid garandeert. Zolang je probeert de gedachten van anderen te beheersen zul je nooit volledig de controle over je eigen gedachten krijgen.

Bovendien is eenwording met je hogere zelf het enige wat je innerlijke verlangen echt zal bevredigen. Hoe kun je zolang je naar erkenning zoekt van een externe bron, één worden met het hogere zelf dat zich in het koninkrijk bevindt dat binnenin jou is? Dat kan gewoon niet en je zult je pas voldaan voelen als je wakker wordt en beseft dat dit niet mogelijk is, waardoor het spel stopt om in de buitenwereld op zoek te gaan naar iets wat je alleen van binnenuit kunt krijgen.

Het meest subtiele competitiespel is een spel waardoor je denkt dat je een of ander spel moet spelen om God ertoe te brengen om jou zijn koninkrijk te geven. Zolang je gelooft in de illusie dat God zijn koninkrijk voor jou achterhoudt en dat je het kunt – en moet – krijgen door een of andere activiteit op de wereld te doen, zul je het nooit krijgen. Je zult Gods koninkrijk alleen ontvangen wanneer je niet meer worstelt om het te krijgen en de waarheid begrijpt van Jezus’ uitspraak: “De Vader geeft je met het grootste genoegen zijn koninkrijk.”

De manipulatoren houden ervan dat je denkt dat je een van hun plannen moet uitvoeren om God te kunnen dwingen om jou te geven wat God je zomaar aanbiedt. Ze houden ervan dat je denkt dat je moet worstelen om te krijgen wat je alleen kunt krijgen door niet te worstelen maar door het gewoon te accepteren.

Wanneer je worstelt om God in je macht te krijgen of de ultieme wedstrijd te winnen lachen de manipulatoren in hun vuistje, en slaan de energie op waarmee jij hen voedt tijdens die worsteling. Volg in plaats daarvan de Levende Christus die je de vrede aanbiedt die jouw begrip te boven gaat, het ‘begrip’ dat het gevallen bewustzijn heeft geschapen in een poging om jou ervan af te houden dat je één wordt.