Het dilemma van de zelven is dat, hoewel ze niet willen dat het bewuste zelf hen ziet, ze wel gezien willen worden door de wereld en door de god die de zelven hebben geschapen. In hun poging om status op te bouwen bij hun god, moeten de zelven proberen status op de wereld op te bouwen.

De zelven begrijpen niet in dat ze nooit status bij de echte God kunnen krijgen en ze geloven dat de god die de zelven in het leven hebben geroepen de criteria die de zelven hebben gesteld, voor wat het betekent om status op aarde te hebben, zal respecteren. Wanneer meerdere mensen allemaal proberen status op te bouwen door belangrijker te zijn dan anderen, ontstaat er natuurlijk onvermijdelijk een machtsspel tussen hen.

De overlevingsspelletjes zijn misschien enigszins passief van aard in die zin dat mensen niet-agressief kunnen zijn als de zelven zich niet bedreigd voelen. Je ziet wel voorbeelden van lokale gemeenschappen, zelfs naties, waarin mensen zo homogeen zijn geworden dat de zelven van individuele personen zich vrij veilig voelen. Mensen kunnen vreedzaam samenleven door hetzelfde spel te spelen, maar dan is er niet veel echte spirituele groei meer in zo’n gemeenschap. Iedereen leeft gewoon binnen de waarnemingsfilters van hun zelven.

Je ziet zelfs dat verschillende groepen of naties in een staat van vrede en samenwerking kunnen komen waarin ze een onuitgesproken overeenkomst hebben gesloten. Als de ene groep de zelven van een andere groep niet bedreigt en vice versa, dan kunnen ze zich allebei veilig voelen en is er geen behoefte aan een machtsspel tussen hen. Vanzelfsprekend is dit niet de echte vrede die alle begrip te boven gaat, maar een relatieve vrede volgens de logica van de zelven. Die zal niet standhouden omdat het universum onvermijdelijk omstandigheden zal veroorzaken die voor de vervormde waarneming van de zelven een bedreiging lijken te vormen.

Wanneer je de wens hebt om gezien te worden op de wereld en door je eigen god, dan zijn deze machtsspelletjes vanzelfsprekend op geen enkele manier passief van aard. De zelven denken dat ze status in de ogen van hun god kunnen bereiken door macht op aarde te verwerven. Vanwege de dualistische logica zullen de zelven letterlijk geloven dat ze in staat zijn om hun weg naar de hemel te forceren of te kopen als ze de allerhoogste macht op aarde bereiken. De zelven geloven dat God en de vertegenwoordigers van de Christusgeest kunnen worden gedwongen of overgehaald door aardse macht. Ze denken dat God hetzelfde moet doen als genoeg mensen op aarde hun status erkennen.

Vanwege deze overtuiging – en het feit dat de zelven die misvatting nooit zullen begrijpen – spreekt het vanzelf dat mensen, zodra ze hebben besloten dat ze de allerhoogste macht op aarde willen, geen limiet hebben aan hoever ze willen gaan en welke middelen ze willen gebruiken om die macht te verwerven – en als ze die eenmaal hebben verworven, veilig te stellen. Het is ook vanzelfsprekend dat er op een gegeven moment meer dan één persoon of een groep mensen op zoek zal zijn naar de allerhoogste macht. Als twee of meer mensen de allerhoogste macht willen, dan zal er onherroepelijk een strijd tussen hen ontstaan, want er kan er maar één de allerhoogste macht hebben.

Wat is ware macht?
Wat is een machtig persoon precies? Veel mensen zullen zeggen dat dit iemand is die veel macht heeft op de fysieke wereld, zoals dictators, leiders van naties of bevelhebbers van grote legers. Hadden mensen zoals de Romeinse keizers, Dzjengis Kahn, Attila de Hun, Hitler, Stalin of Mao Zedong ook werkelijk veel macht – persoonlijke macht dus?

Als je naar de gemoedstoestand van deze mensen kijkt, dan zie je dat ze vaak bereid waren om een groot aantal mensen te doden, zelfs hun eigen mensen, om aan de macht te blijven. Stalin en Mao lieten allebei miljoenen mensen van hun eigen volk executeren en dit kwam vaak niet omdat deze mensen de leider hadden bedreigd. In de meeste gevallen was dit slechts een vermeende dreiging, een dreiging in de gedachten van de leider zelf.

Wat voelt zich bedreigd? Alleen de zelven. Waarom voelen de zelven zich bedreigd? Omdat ze een existentiële angst hebben, een angst die ze nooit kunnen loslaten. Wanneer je bereid bent miljoenen mensen te doden om een vermeende dreiging te vernietigen, dan laat je zien dat je gedachten volledig worden beheerst door angst. Hoe meer mensen jij bereid bent te doden hoe groter je angst. Van een man die wordt verteerd door angst kan niet worden gezegd dat hij persoonlijke macht heeft – ondanks de fysieke macht die hij kan uitoefenen als leider van een systeem dat de mensen die het systeem lijken te bedreigen, heeft ontmenselijkt.

Een man die de wereld beheerst, is nog steeds inferieur aan iemand die zijn eigen gedachten beheerst. Echt persoonlijke macht bezitten betekent dat je in elke situatie die je op aarde tegenkomt, vrij je reactie kunt kiezen. In plaats van te reageren door middel van een van de spelletjes van de zelven kun je ook de open deur zijn voor je hogere zelf en de macht van het hogere bewustzijn. Deze macht kan de natuurwetten opheffen die mensen normaal gesproken beschouwen als beperkingen voor hun gebruik van macht – en die ook inderdaad beperkingen vormen voor de macht die op geweld berust.

Wat is ervoor nodig om de open deur te zijn voor ware macht? Dat je bevrijd bent van de illusie dat je gescheiden bent, zodat je de situatie niet door het filter van de dualiteit waarneemt en niet als een gescheiden individu reageert. Een gescheiden individu zal zich vaak bedreigd voelen en kan alleen reageren door te proberen de dreiging – reëel of waargenomen – te vernietigen.

Het vernietigen van een deel van het leven kan alleen maar het geheel afbreken. Wanneer je niet verblind wordt door gescheidenheid, zul je de open deur zijn voor daden of woorden die gericht zijn op het verheffen van het geheel. Dit kan inhouden dat je mensen je fysieke lichaam laat doden om hun spelletjes te openbaren en zichtbaarder te maken. Het gaat er nooit om dat je andere mensen doodt of tot iets dwingt. Wanneer je één bent, kun je nooit een deel van het leven vernietigen of vernederen, want je weet dat dit het geheel aantast – waarvan jij een individuele uitdrukkingsvorm bent.

Waarom een dualistische macht zichzelf zal vernietigen
De mensen die vastzitten in de dualiteit zullen de illusie van de zelven geloven dat ze een gescheiden wezen zijn en dat ze worden bedreigd door andere gescheiden wezens. Ze geloven dat het een verlies voor hen zal zijn als die andere wezens hen doden. Ze geloven dat het “hij of ik” is en daarom is het acceptabel om andere wezens te doden om het gescheiden zelf te kunnen behouden. Ze zullen zelfs geloven dat ze anderen mogen doden zonder dat dit hen beïnvloedt, iets wat alleen een gescheiden wezen kan geloven.

Wanneer je verblind wordt door deze illusie, dan geloof je dat macht de fysieke kracht is die je in het materiële rijk hebt. Je gelooft dat macht hetzelfde is als geweld, een kracht die sterker is dan welke tegenstand ook en andere mensen kan dwingen om niet meer een bedreiging voor jou te zijn. Op elke actie komt echter een reactie van de kosmische spiegel.

Wanneer je een impuls naar de kosmische spiegel zendt die op geweld berust, dan zeg je in feite tegen de spiegel dat je in een wereld wilt leven waar jij – een gescheiden wezen – wordt tegengewerkt door andere gescheiden wezens. Als alle mensen geweld gebruiken om te krijgen wat ze willen, dan wordt het leven een gigantische competitie om te zien wie het meeste geweld kan opwekken.

Elke impuls die je uitzendt die op geweld berust, vormt een impuls die door de vier niveaus van het materiële universum gaat voordat die bij jou terugkomt op het fysieke niveau. Dit is niet duidelijk omdat de impuls in de meeste gevallen pas veel levens later terugkomt wanneer jij je niet bewust bent van wat jij oorspronkelijk hebt uitgezonden. Wanneer de impuls bij je terugkomt, zal hij niettemin vermenigvuldigd zijn door de kosmische spiegel. Wie wind zaait, zal storm oogsten.

Wanneer die impuls terugkomt, kom je in een situatie terecht waarin jij je fysiek bedreigd voelt en vaak ís dat ook zo. Hoe kun je die dreiging voorkomen? Als je nog steeds denkt dat je gescheiden bent, dan denk je dat dit alleen kan wanneer jij een impuls opwekt die op geweld berust die krachtig genoeg is om de dreiging af te wenden. Wat heb je dan gedaan? Je hebt een tweede impuls die op geweld berust naar de spiegel gezonden.

Deze impuls zal ook vermenigvuldigd bij je terugkomen en daarna moet je een nog sterkere impuls opwekken om die af te wenden. Als je dit blijft doen, zal er echter een moment komen waarop je gewoon niet de kracht hebt om je eerdere daden af te wenden en dit zal onherroepelijk tot jouw ondergang leiden.

Een levensstroom zoals Hitler had in vorige levens veel impulsen uitgezonden die op geweld berustten. Wanneer zo’n oude impuls terugkomt, komt die niet rechtstreeks terug op fysiek niveau. Die komt eerst terug op het identiteitsniveau, vervolgens op het mentale, daarna op het emotionele en ten slotte op het fysieke vlak.

Dit betekent dat de meeste mensen zich bewust zullen worden van de impuls op een van de hogere niveaus en dat betekent dat ze zich bedreigd zullen gaan voelen voordat die impuls daadwerkelijk het fysieke vlak bereikt. Die persoon heeft dan twee opties. Hij kan zijn bewustzijn veranderen en mogelijk voorkomen dat de karmische impuls het fysieke niveau bereikt of hij kan proberen zichzelf te beschermen tegen de terugkeer door fysiek bescherming op te bouwen om de dreiging af te wenden.

Hitler voelde zich van jongs af aan bedreigd en probeerde de Duitse natie in een persoonlijk bolwerk tegen deze dreiging te veranderen. Zelfs de legers van een grote natie waren niet voldoende om een impuls die op geweld berustte te genereren die sterk genoeg was om de fysieke gevolgen terug te draaien van wat Hitler persoonlijk in vorige levens had uitgezonden.

Door op zo’n grote schaal agressief op te treden zond Hitler in werkelijkheid een impuls uit die vanwege de kracht die deze had, veel eerder terugkwam. Op het moment dat hij besloot een oorlog te beginnen om de wereld te veroveren, stond zijn ondergang karmisch gezien vast. Hij had dit kunnen voorkomen als hij zijn macht niet op een destructieve manier had gebruikt, maar daar koos hij niet voor en het resultaat is voor iedereen zichtbaar.

Natuurlijk hadden de mensen die tegen Hitler waren, in vroeger tijden ook impulsen gegenereerd die op geweld berustten. De Tweede Wereldoorlog was een gigantisch web van karmische banden die iedereen de kans gaf om te zien dat niemand echt kan winnen wanneer hij geweld gebruikt.

Ontsnappen aan de wapenwedloop
De zelven zullen nooit begrijpen dat macht die op geweld berust, zichzelf uiteindelijk vernietigt. Ze zullen altijd geloven dat jij, als je tegenstander een sterkere stenen muur bouwt, gewoon een sterker kanon moet bouwen. De zelven zullen tot in het oneindige doorgaan met deze ‘wapenwedloop’. Waarom? Omdat ze niet kunnen begrijpen dat er nooit een definitief of absoluut wapen- of verdedigingssysteem zal komen zolang je macht gebruikt die op geweld berust.

Ter illustratie, denk eens aan een wip die je op veel speelplaatsen over de hele wereld ziet. Het is een balk die in het midden in evenwicht is waarvan elk uiteinde op en neer kan bewegen. Als je een kind op elk uiteinde zet en als ze hetzelfde gewicht hebben, dan houden ze elkaar in evenwicht. Is het ene kind zwaarder, dan wordt het andere kind de lucht in getild. Als alternatief kun je ook een kind verder van het middelpunt plaatsen, zodat een lichter kind een zwaarder kind in evenwicht kan houden.

Breng dit principe nu eens over op de situatie tussen twee naties met legers van gelijke sterkte. Hoe kun je de ‘machtsverhoudingen’ veranderen? Vanzelfsprekend door meer gewicht aan jouw zijde toe te voegen, zoals het bouwen van een sterker stenen fort.

De andere optie is dat je het gewicht aan jouw zijde verder van het midden van de wip verplaatst, misschien zelfs door jouw zijde van de balk te verlengen zodat deze langer wordt. Je ziet dat naties in het verleden hebben geprobeerd om zowel grotere legers te vormen als hun wapens steeds extremer te maken. Wat jij aan jouw kant kunt doen, kan je tegenstander aan de andere kant in principe ook doen.

Als je deze race om de macht vanuit een oppervlakkig gezichtspunt bekijkt, dan lijkt het dat de natie die het meeste gewicht wil toevoegen en verder naar het uiterste wil doorgaan, kan winnen en de aarde kan overnemen. Er zijn inderdaad zeer machtige rijken geweest die hebben geprobeerd de aarde over te nemen, maar waarom is geen van hen daarin geslaagd? Dit komt door drie factoren:

• In het materiële universum heeft alles een prijs. Als je een sterkere stenen muur bouwt, heb je middelen nodig en geen enkel individu of land heeft onbeperkt middelen. Een middeleeuwse stadstaat heeft bijvoorbeeld haar burgers gedwongen om een sterkere stenen muur rond de stad te bouwen, maar de mensen die de muur bouwden, konden niet tegelijkertijd de velden bewerken om zichzelf en de soldaten te voeden.
• Alles wat met materie en energie kan worden gedaan, kan worden tegengegaan door de materie en energie anders te gebruiken. Hoewel de derde wet van Newton werd ontwikkeld om een specifiek scenario te beschrijven verklaart het principe dat er voor elke handeling een gelijke en tegengestelde reactie is, dat elke handeling die je mogelijk in het materiële rijk zou kunnen doen, kan worden tegengegaan door een tegengestelde handeling. Misschien kun je tijdelijk een doorslaggevende handeling verrichten en de overwinning behalen. Op lange termijn zal iemand een tegenzet doen die jouw voordeel zal neutraliseren. Je kunt wel tijdelijk voordeel behalen, maar nooit een permanente staat van superioriteit.
• Elke impuls die op geweld berust, zal op den duur vermenigvuldigd door de kosmische spiegel worden geretourneerd.

Bedenk nu eens wat er de afgelopen eeuw op wereldschaal is gebeurd. In veel voorgaande eeuwen hadden mensen geprobeerd om sterkere wapens en sterkere verdedigingen te bouwen. In de middeleeuwen bijvoorbeeld was het belangrijkste wapen een ondoordringbare stenen muur.

Dit heeft duizenden jaren geduurd totdat het buskruit werd uitgevonden. Ineens kon een op veilige afstand opgesteld kanon zelfs de sterkste stenen muur vermorzelen en stenen vestingwerken raakten bijna van de ene op de andere dag achterhaald. Dit heeft natuurlijk alleen maar tot een nieuwe race geleid, namelijk steeds sterkere kanonnen maken.

In de lineaire wapenwedloop hebben mensen geprobeerd meer gewicht toe te voegen aan hun kant van de wip door kwantitatief grotere legers te bouwen en de balk groter te maken door nieuwe en krachtiger wapens toe te voegen. Deze wapenwedloop is al duizenden jaren aan de gang en hoewel hij nog steeds voortduurt, heeft één ding de verhoudingen veranderd, namelijk de uitvinding van kernwapens. Mensen hebben nu wapens die zo krachtig zijn dat de gevolgen, als ze op voldoende grote schaal worden ingezet, zodanig zijn dat ze in plaats van de wip één kant op te laten kantelen, de balk zouden breken – en dat betekent dat ze de planeet zouden vernietigen.

Het gevolg hiervan is dat in ieder geval sommige naties de nutteloosheid van de wapenwedloop zijn gaan begrijpen en de noodzaak inzien dat ze andere manieren moeten vinden om meningsverschillen op te lossen in plaats van met geweld. Bedenk dat de dreiging van het allergrootste geweld nodig was om mensen ertoe te brengen deze sprong te maken. Als kernwapens niet waren uitgevonden, zou het bewustzijn niet zijn veranderd.

Wat heeft dit te maken met het overwinnen van de zelven? Zelfs op persoonlijk vlak zit er een limiet aan hoeveel macht je kunt uitoefenen. Je hebt maar een beperkte hoeveelheid fysieke kracht en je hebt slechts een beperkt vermogen om anderen voor jou te laten vechten.

Veel levensstromen moeten een aantal levens lang de droom najagen dat ze een of andere vorm van allerhoogste persoonlijke macht willen verwerven. Veel mensen zitten nog steeds gevangen in deze race en wanneer ze excarneren en naar hun leven kijken, zien ze dat ze iets hebben gedaan waardoor ze geen macht kregen en bedenken meteen iets wat ze anders hadden kunnen doen. Dit betekent dat ze dan opnieuw moeten incarneren om te zien of hun nieuwste theorie wel werkt.

De bewustere mensen zouden gemakkelijk moeten kunnen begrijpen dat de droom van de zelven om de allerhoogste persoonlijke macht te krijgen gewoon nooit kan uitkomen. Het gaat er niet om dat een levensstroom geleidelijk (gedurende veel levens) de kennis, de vaardigheden en de macht krijgt om zijn visie erdoorheen te laten dringen. Het is slechts een kwestie van hoeveel levens het duurt voordat het bewuste zelf er genoeg van krijgt om de onmogelijke droom van de zelven na te jagen en besluit om gewoon weg te lopen van die hele race om de macht.

Winnen en verliezen
Een van de factoren die voor veel mensen een omweg kan worden waardoor ze langer dan nodig gevangen blijven in de race om de macht, is dat de zelven het perspectief kunnen toevoegen dat de macht niet alleen goed voor hen is, maar om een of andere doorslaggevend zege te kunnen behalen. We zullen hier meer over praten wanneer we het hebben over concurrentie maar ook in de lering over drama’s.

Als je denkt dat persoonlijke macht jou in staat stelt om een of andere belangrijke overwinning te behalen, dan zul je denken dat de reden dat je nog niet hebt gewonnen, is dat je nog niet genoeg macht hebt gekregen. Logischerwijs kun je dan de race om de macht pas opgeven als je de overwinning hebt behaald.

Om uit dit spel van de zelven te komen heb je twee dingen nodig. Het ene is dat het bewuste zelf gaat begrijpen wat hierboven is gezegd, namelijk dat je het uiteindelijke of doorslaggevende resultaat nooit kunt bereiken met aardse macht. Het andere is dat het bewuste zelf begint in te zien dat alles wat je op aarde doet, een prijs heeft, namelijk dat het je energie en aandacht opslokt.

Kijk naar de machtige leiders die we in de geschiedenis hebben gezien. Ze besteden er als eerste enorm veel energie en aandacht aan om in een machtspositie te komen. In sommige gevallen zijn ze er wel in geslaagd om tijdelijk een beslissende stap te nemen. Sommige Romeinse keizers hebben bijvoorbeeld beslissende veldslagen gewonnen die hen een groot gevoel van overwinning en macht hebben gegeven, maar wie geeft er tegenwoordig nog iets om die overwinningen?

Zelfs als je een of andere overwinning behaalt, kom je onherroepelijk op een punt waarop al je energie en aandacht wordt verteerd door het op peil houden van je macht. Kijk maar eens hoeveel leiders het grootste deel van hun leven besteden aan het beschermen van hun positie tegen allerlei soorten bedreigingen, vaak slechts vermeende bedreigingen. Er komt gewoon een moment in de ontwikkeling van een levensstroom waarop het bewuste zelf de ijdelheid en nutteloosheid ervan inziet en besluit dat hij meer wil dan aardse macht hem kan geven.

Spirituele mensen en machtsspelletjes
Vanzelfsprekend hebben de meest spiritueel ingestelde mensen het verlangen overwonnen om de fysieke macht te krijgen om hun vijanden te vernietigen. Sommigen zitten echter nog steeds verstrikt in het verlangen om een vijand te vernietigen en willen zich bij een leger aansluiten om te vechten voor hun land of een zaak die zij vanuit spiritueel oogpunt wenselijk achten.

Kan er ooit een spirituele zaak zijn die het doden van mensen of hen tot iets te dwingen, noodzakelijk maakt? In de ogen van de zelven kunnen er, getuige de kruistochten, de inquisitie, het moderne terrorisme en veel andere voorbeelden, mensen zijn die het gevoel hebben dat het gebruik van geweld door God zelf werd goedgekeurd. Nogmaals, hoeveel levens zal het duren voordat het bewuste zelf beseft dat dit een illusie is en er gewoon van wegloopt?

Veel spirituele mensen hebben niet het verlangen om fysiek die macht te verwerven, maar psychologische macht, de kracht van de geest. Veel spirituele mensen maken een bewustwording door en realiseren zich dat de wereld veel problemen heeft die worden veroorzaakt door gebrek aan bewustzijn. Ze zien terecht dat de enig echte oplossing is dat je het spirituele bewustzijn van de bevolking moet verhogen, maar vervolgens worden ze door hun zelven misleid om te denken dat dit betekent dat iedereen zich moet bekeren tot een specifieke spirituele leer of goeroe.

Terwijl ze proberen andere mensen te bekeren en teleurgesteld zijn door het gebrek aan respons, kunnen ze misleid worden om te denken dat mensen, als ze maar een of ander zichtbaar fenomeen zouden kunnen produceren, ervan overtuigd zouden worden dat ze gelijk hebben en dat iedereen dan de waarde van het spirituele pad zou inzien zoals die door hun leer wordt gedefinieerd. Dit brengt hen in een andere machtsrace, namelijk de zoektocht naar paranormale macht.

Aan alles in de materiële wereld hangt een prijskaartje. Alles waar jij je gedachten op richt, zal je aandacht en psychische energie opslokken. Hoe meer jij je aandacht op iets richt, hoe meer psychische energie je erin stopt.

Die energie zal op den duur een draaikolk in je energieveld vormen en zodra die is gevormd, zal die als een magneet werken die meer energie naar zich toe trekt. Zolang jij je aandacht op het onderwerp richt, voer je energie aan die draaikolk.

Nu komt er een subtiel onderscheid. Je kunt zo’n sterke vortex van psychische energie opbouwen dat die op den duur zelfs effecten kan hebben op de fysieke materie. Zoals je misschien weleens bij sommige mensen hebt gezien, kunnen ze voorwerpen verplaatsen, lepels buigen of andere soortgelijke verschijnselen veroorzaken. Er zijn zelfs mensen die zwarte magie hebben gebruikt om de macht te verwerven om anderen te doden of hun geest te overweldigen alleen al met hun gedachten. Het is gewoon een feit dat dit volledig door zelven wordt aangestuurd en nóóit van de Christusgeest komt.

De Christusgeest wil wel dat mensen ontwaken, maar niet met geweld. De Christusgeest staat klaar om ieder mens te helpen om zijn bewustzijn op een hoger niveau te brengen, maar de Christus probeert mensen niet te dwingen. Hij wacht tot mensen er klaar voor zijn en biedt dan hulp aan. Wat is er nodig voordat mensen er klaar voor zijn? Dat ze een bepaalde hoeveelheid ervaringen hebben op de materiële wereld en meer willen dan de materie te bieden heeft.

Zelfs als je veel paranormale kracht zou hebben en zichtbaar verschijnselen zou kunnen produceren, zou dit geen positief effect hebben. Ten eerste, als je begrijpt wat er over waarnemingsfilters is gezegd, dan zie je dat mensen alles kunnen ontkennen. Een scepticus of materialist zal altijd een verklaring kunnen vinden om de verschijnselen die je zou kunnen teweegbrengen, weg te redeneren.

Ten tweede, zelfs als mensen door dergelijke verschijnselen worden bekeerd, wil dat nog niet zeggen dat ze klaar zijn voor het ware spirituele pad. Ze volgen misschien een bepaalde leer of goeroe, maar dat is niet hetzelfde als klaar zijn om echt hun bewustzijn te verhogen en de zelven te overwinnen.

Terug naar het subtiele onderscheid. Het is inderdaad mogelijk om bepaalde fenomenen voort te brengen met de Christusgeest. Jezus heeft veel wonderen verricht, zelfs veel meer dan in de Bijbel staan. Wanneer je de Bijbel zorgvuldig leest, vallen je misschien meerdere dingen op. Jezus vroeg het iemand altijd voordat hij hem of haar genas. De overtuiging van iemand was de open deur om een genezing uit te voeren, Jezus drong zichzelf nooit op aan anderen als een externe kracht. Er waren veel mensen die niet genezen werden omdat ze er niet klaar voor waren of het wilden.

Je weet ook dat Jezus de mensen die genezen waren, vaak vroeg om het aan niemand te vertellen. Een echte meester brengt geen fenomenen voort om mensen te overtuigen die er niet klaar voor zijn. Merk op dat Jezus de Schriftgeleerden en farizeeërs vaak confronteerde, maar dat hij dat alleen in woorden deed, niet met wonderen.

Wanneer de Christusgeest een fenomeen uitvoert dat de natuurwetten ontstijgt, dan doe jij dit niet – als gescheiden zelf. Je hebt – in ieder geval tijdelijk – de gescheidenheid overwonnen en bent in zekere mate één met de Christusgeest geworden. Jij bent niet de doener, jij bent de open deur voor de Christusgeest die door jou handelt.

Om dit te kunnen bereiken moet je alle verlangens van de zelven opgeven. Je bent volkomen neutraal en je laat de Christusgeest beslissen wat hij wil doen – als hij al iets wil doen. Als er niets gebeurt, heb je daar volkomen vrede mee omdat je weet dat jij met je gedachten geen enkel fenomeen kunt voortbrengen dat de moeite waard is.

Let erop dat twee mensen allebei een fenomeen kunnen verrichten, zoals iemand genezen. De ene persoon wordt gedreven door een verlangen dat berust op het ego terwijl de ander de Christusgeest heeft. Wanneer je alleen naar hun daden kijkt, zul je het verschil niet kunnen zien. Wanneer je Christusonderscheid krijgt, ben je in staat om de vibratie te voelen en daardoor de intentie die erachter zit.

Als je eerlijk naar jezelf kijkt en ontdekt dat er in je wezen nog restanten over zijn van het verlangen om andere mensen te bekeren of indruk te maken met paranormale vermogens, dan is het verstandig om dit eens nader te bekijken. Ondanks de slimme vermomming en de uitgebreide rechtvaardigingen, kan dit alléén maar van de zelven komen.

Waarom? Wanneer je in de Christusgeest bent, heb je geen dingen van tevoren bedacht, dan heb je geen plannen. Waarom moet je van tevoren plannen wanneer je weet dat jij niet de doener bent? Als je God de doener laat zijn, dan ben je letterlijk getuige van wat God doet terwijl het gebeurt. Hoe kun je iets van tevoren bedenken als het niet door jouw gedachten wordt voortgebracht?

Er kan een algemene gedachte zijn over wat er nodig is om de open deur te zijn voor de macht van het hogere bewustzijn en dit is waardevol voor zover het je helpt het pad te volgen om de zelven te overwinnen. Zelfs dit kunnen de zelven overnemen en veranderen in een nieuwe impuls die op geweld berust om andere mensen van gedachten te laten veranderen.

Vrije wil betekent dat mensen hun eigen pad mogen bewandelen. Om de geïncarneerde Levende Christus te zijn, moet je álle verlangens opgeven om de gedachten van andere mensen te forceren. Zolang je het subtiele verlangen hebt om anderen van gedachten te laten veranderen kun je niet de volledig open deur zijn voor het hogere bewustzijn.

Het geen-machtsspel
Als veel mensen het spel spelen door op zoek te gaan naar persoonlijke macht, zie je ook veel meer mensen het spel spelen dat de tegenovergestelde dualistische polariteit vormt, namelijk het spel dat ze hun macht ontkennen. Dit zijn mensen die het spel spelen om zichzelf neer te zetten als wezens die in principe machteloos zijn, dat ze de hulpeloze slachtoffers zijn van omstandigheden waarover ze geen macht hebben. Je vindt zelfs veel van dat soort mensen in spirituele bewegingen waarin ze passieve volgelingen zijn van een goeroe die ze een superieure status hebben gegeven en die ze nu aanbidden als een afgod die fundamenteel boven hen staat en de sleutel tot hun verlossing in handen heeft.

Nu komt nog een subtiel onderscheid. Er is een kleine groep mensen op aarde die wij manipulatoren of gevallen wezens noemen; wezens die niet alleen in het dualiteitsbewustzijn zijn gevallen, maar dat is ook in een ver verleden gebeurt. Wanneer je naar de geschiedenis kijkt, maar ook naar de wereld van tegenwoordig, dan is het wel duidelijk dat de ergste voorbeelden van machtsmisbruik door deze wezens zijn gepleegd. Dit heeft een bepaalde dynamiek op gang gebracht die spirituele zoekers moeten begrijpen.

Het zal even duren voordat een nieuwe levensstroom macht kan uitoefenen. Veel van de mensen die je op aarde ziet, zijn relatief nieuwe levensstromen en ze beschouwen zichzelf als machteloze wezens omdat ze nog niet hebben geleerd hoe ze hun macht moeten gebruiken. Ze zíjn in zekere zin ook machteloze wezens. Dit is natuurlijk een situatie die enorm wordt aangemoedigd door de manipulatoren die de bevolking in hun macht willen krijgen om hen als werktuig te gebruiken in hun persoonlijke zoektocht naar macht.

De meeste spirituele zoekers zijn oudere levensstromen die al iets over macht hebben geleerd, maar die ook het machtsmisbruik hebben gezien en meegemaakt dat door de manipulatoren is veroorzaakt. Veel spirituele zoekers zijn gaan begrijpen dat dergelijk machtsmisbruik een misvatting is en dat is in feite een van de redenen waarom ze zich aangetrokken voelen tot spirituele leringen; als een middel om de aarde boven het machtsmisbruik te verheffen. Zelfs spirituele – en vooral religieuze – leren zijn beïnvloed door de manipulatoren en gebruikt als instrument om mensen rustig te houden en hen zover te krijgen dat ze ontkennen dat ze macht bezitten.

Er zijn veel valse goeroes op de wereld en ‘vals’ betekent mensen die hebben geleerd hoe ze hun macht kunnen gebruiken om andere mensen ertoe te brengen hun eigen macht te ontkennen. Deze spirituele leiders willen volgelingen hebben en om jou hun volgeling te laten blijven moeten ze jou ertoe brengen je innerlijke macht te ontkennen, waardoor je denkt dat je afhankelijk bent van hún macht. Een echte leraar daarentegen probeert je te helpen om de macht van het hogere bewustzijn in jou te ontdekken en je te bevrijden, zodat je op het punt komt dat jij de leraar niet meer nodig hebt.

Veel spirituele zoekers zijn klaar om de macht van het hogere bewustzijn in hen bewust uit te oefenen. Ongeveer tienduizend mensen zijn klaar om hun Christusschap op te eisen en miljoenen anderen kunnen die in dit leven ook opeisen. Veel spirituele mensen hebben gekeken naar het machtsmisbruik dat door de manipulatoren wordt veroorzaakt en hebben besloten dat ze zich nooit schuldig willen maken aan dergelijk machtsmisbruik. Dit besef komt van de Christusgeest, maar deze mensen zijn vervolgens door hun zelven misleid om naar het andere uiterste te springen en te besluiten dat ze om machtsmisbruik te voorkomen gewoon zullen weigeren om een vorm van macht in de samenleving te krijgen.

Spirituele groei gaat er alleen maar om dat je naar het Christusbewustzijn toewerkt, waardoor je een open deur wordt voor je hogere zelf zodat die zich door jou kan uitdrukken. Dit betekent niet dat je beslist een machtige positie in de samenleving moet hebben, maar het kan betekenen dat je iets in het openbaar doet. Wat er ook in je persoonlijke levensplan staat, de enige manier om dat plan uit te voeren is dat jij een open deur wordt, wat betekent dat jij – in gedachten – geen beperkingen oplegt aan wat jouw hogere zelf en de Christusgeest via jou kunnen doen.

Om de open deur te worden moet je Christusonderscheid opbouwen, zodat je beseft dat je meer dan twee opties hebt. Het is niet zo dat je óf macht moet uitoefenen op de manier zoals de manipulatoren doen óf moet weigeren macht te hebben. Je kunt de middenweg vinden om macht uit te oefenen door de open deur te zijn voor de kracht van het hogere bewustzijn waardoor jij niet de doener bent.

Er is een fijn, maar zeer reëel onderscheid tussen de dualistische polariteiten van de zelven en de Christus in actie zijn. Wanneer je het leven ziet door het waarnemingsfilter van de zelven, lijkt het alsof jij de doener bent of niets moet doen. Je oefent macht uit als een apart individu of je weigert macht te hebben.

Wanneer je naar Christusschap toegroeit, kun je verder kijken dan de dualistische schaal en macht beginnen uit te oefenen met de Christusgeest in plaats van je gescheiden gedachten. Dit is hard nodig om de aarde te bevrijden uit de greep van de manipulatoren die tegenwoordig bijna elk aspect bepalen van hoe mensen naar het leven kijken.

De truc is dat je niet onmiddellijk perfect onderscheidingsvermogen zult krijgen. Je krijgt dat door oefenen, wat betekent dat je soms fouten zult maken. Het maakt niet uit of je fouten maakt als je dit begrijpt, want dan maak je er een overwinning van.

Dat je een dualistische leugen hebt geloofd, doet er niet toe zodra je die doorziet en gebruikt hebt om Christusonderscheid op te bouwen. Dit is de allerhoogste verantwoordelijkheid van elke ware spirituele zoeker: de verantwoordelijkheid om onderscheid te maken met de Christusgeest. Iedereen die van de aarde is geascendeerd, is voor de gek gehouden door het subtiele van het dualiteitsbewustzijn, maar ze hebben ook geleerd hoe ze dit kunnen veranderen in stapstenen voor vooruitgang.

De Christusgeest bevindt zich noch in de ene, noch in de andere dualistische polariteit. De Christusgeest kan mensen in elke situatie laten zien dat er meer is dan de dualistische gedachten. Dát is ware macht omdat die macht mensen een ware keuze geeft in plaats van een valse keuze omdat ze denken dat ze moeten kiezen tussen twee dualistische polariteiten. Als je wilt helpen om de aarde in het Tijdperk van Het Hogere Bewustzijn te brengen, word dan een open deur voor díé macht en durf deze vervolgens uit te oefenen in alle situaties die je tegenkomt.