Het evenwicht op het pad behouden

Commentaar: Je ontwikkelt natuurlijk gevoeligheid met de jaren. Je kunt feedback krijgen van mensen door het gezicht wat ze trekken of hun energie of hun reactie te ervaren – een soort natuurlijk mechanisme. Je kunt natuurlijk ontvankelijker worden voor wie zij zijn, in plaats van al te voorzichtig te worden.

Antwoord van Kim Michaels bij een conferentie in Nederland:

Kim: Dat wilde ik zeggen, ik had dat bij mezelf ontdekt. Ik heb natuurlijk die gevoeligheid ontwikkeld. Vooral toen ik jonger was, dacht ik dat ik de wereld moest redden en het liefst nog vanmiddag. (Gelach). Maar toen heb ik mij ook laten meeslepen en dan word je bijna overgevoelig voor de reactie van de mensen en durf je niet meer jezelf te zijn. Daar ben ik de laatste jaren mee begonnen. Ik ben gaan zeggen: “Weet je wat? Laat de mensen vrij om te reageren op de manier waarop zij willen. Maar laat jezelf ook vrij om te zijn wie jij bent.”

Commentaar: De uitspraak ‘ik zal zijn wie ik wil zijn.’

Kim: Ja, God zegt in wezen: “Wat er in het verleden is gebeurd dat mij in de toekomst tegen zal houden, transcendeer ik. Jij kan mij niet vasthouden.”

Commentaar: El Morya had ook die uitbundigheid. En toen hij ascendeerde, zei hij: “Wat is mijn taak?” en ze zeiden: Welnu, de aarde redden.” Hij zei: “Ja, en wat moet ik daarna doen?” (Gelach). Toen besefte hij dat er veel meer werk was dan hij had verwacht.

Kim: Zoals ik zei na het dictaat van de Grote Goddelijke Leider, ik kon echt voelen dat het licht zo krachtig is dat het alles op aarde zou kunnen verteren. Maar wij weten natuurlijk wel dat het niet is toegestaan om alles op aarde te verteren. Dus je moet evenwicht vinden. Ik herinner mij dat toen ik de leringen van de geascendeerde meesters voor het eerst vond, ik mij hierover zo opgewekt en optimistisch voelde dat het heel erg moeilijk was om dat optimisme te behouden en met het dagelijkse leven op aarde bezig moest zijn.

Commentaar: Ja, maar het blijft anders. Wanneer je opgewonden bent over iets, dan moet je dat natuurlijk tot normale proporties terugbrengen om het over te brengen en ik begrijp dat deel. Maar wanneer je de liefde in jou voelt vibreren om de Wijsheid van de Moeder te gebruiken, om dat tot normale proporties terug te brengen, vind ik moeilijk. Het ene is een emotie en het andere is wie jij bent, een staat van zijn.

Kim: Ja, ik denk dat wij allemaal dat evenwicht moeten vinden. En opnieuw, ik heb er geen oplossing voor, maar ik kan begrijpen dat een deel van mij dat soms wel verwacht, als ik maar lang genoeg blijf praten, komt het goede antwoord wel. (Gelach). Maar ik probeer mij soms op de andere persoon af te stemmen en wat iemand echt nodig heeft.

Dan zeg ik dat het eigenlijk niet om mij gaat en dat heb ik al jaren zo gedaan als boodschapper. Wanneer ik bijvoorbeeld een conferentie heb gedaan en ik twee dagen nodig had om daar te komen en ik een beetje moe ben, zijn er vaak mensen die mijn aandacht of andere dingen van me willen. Dan moet ik daarna ineens gaan staan en een dictaat opnemen. Het kan soms echt moeilijk zijn om het horizontaal contact te hebben en daarna verticaal. Ik heb dat in het verleden opgelost door te zeggen: “O, het gaat niet om mij. Het gaat om het dienen van de meesters en andere mensen helpen.” Dus dat heeft mij min of meer geholpen om dat in evenwicht te brengen, zodat ik ben afgestemd op wat de mensen nodig hebben.

Maar de laatste jaren heb ik mij ook gerealiseerd dat ik echt moet zijn wie ik ben en mij te uiten. Dat is een heel dynamisch evenwicht. Het lijkt alsof er weer geen oplossing voor is, omdat ik het gevoel heb dat ik mij op ander mensen moet afstemmen, maar er moeten situaties zijn waarin ik mezelf moet durven te zijn en te zeggen wat ik moet zeggen. Het kan niet altijd zo zijn dat ik mij zo druk maak over andere mensen dat ik mijzelf niet laat gaan. Maar ik ben nog enigszins bang om mij te laten gaan, omdat ik niet weet of de mensen dat aankunnen. En dat is grappig, omdat ik niet weet wat er gebeurt als ik mijzelf laat gaan. Dus ik ben bang voor iets wat ik niet ken.

Commentaar: We zullen het je laten weten.

Kim: Daar was ik al bang voor! (Gelach)