Ik, Jezus, trek mijn Licht terug uit het Christendom

ONDERWERPEN: Het patroon van de Christus loochenen – Het gevallen bewustzijn in de katholieke kerk – De Geest kan niet in een organisatie gevangen worden – Er is geen plaats voor Christus in de kerk – De kerk wordt gebaseerd op afgoderij – Het oordeel over het beest gevormd door de grote christelijke religies – Leg de huichelarij van het christendom bloot – Jezus heeft de sleutels tot het koninkrijk niet aan Petrus gegeven – Er is geen heilige plek op aarde – Jezus’ uitdaging aan de mensheid – Het verlangen om iets te weten voor je het ziet – Voortdurende overgave – De bouwwerken in jouw geest

Geascendeerde Meester Jezus, 11 februari 2010. Dit dictaat werd gegeven in de Sint-Pietersbasiliek

Ga terug, achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen. Dit zijn de woorden die ik tot Petrus sprak op die fatale dag, toen hij het patroon vormde dat model stond voor de katholieke kerk – en door de katholieke kerk voor het hele christendom.

Het patroon van de Christus loochenen
Het patroon was dat van jouw ingebouwde vermogen te Christus te herkennen – dat er iets ongewoons aan Christus was of degenen die het licht van de Geest hebben – maar je wilt niet dat zij jou uit je mentale kader halen. Je wilt ze – je wilt de Levende Christus – in jouw mentale kader plaatsen en dat zij zich daaraan aanpassen, daarmee alle overtuigingen bevestigend die erin zitten, alle mentale beelden, de gesneden beelden, de afgoden, die jij gemaakt hebt door jouw verlangen om te vermijden dat je de verantwoording voor jezelf moet dragen en je leven moet veranderen om Christus te volgen.

Want je bent niet bereid om die oude identiteit te laten sterven en herboren te worden. Je bent niet bereid die oude identiteit op te geven om Christus naar het onbekende te volgen, waar het even – een fractie van een seconde – lijkt alsof je geen identiteit hebt – want je hebt die laten sterven. En dat is natuurlijk ook zo, want je moet de oude laten sterven voor je herboren kunt worden in de Geest. Dat is de wet, dat is de eeuwige wet die iedereen die geascendeerd is, onder ogen heeft moeten zien. Je moet bereid zijn het oude los te laten, niet wetend of er nog enig zelfbewustzijn zal zijn na dat moment van loslaten. Niet wetend hoe het zal zijn, niet wetend of je naar de hemel of de hel zult gaan – of wat jij je ook maar voorstelt nadat jij dat sterfelijke zelf hebt opgegeven dat je vergoddelijkt heb, of geïdealiseerd, en beschouwt als het gesneden beeld dat je voor God hebt geplaatst.

Dit is de initiatie die Petrus niet heeft gehaald en hij haalt die van zijn levensdagen niet en hij is er tot op de dag van vandaag nog niet in geslaagd. Daarom is de levensstroom van Petrus nog steeds niet geascendeerd. Maar om je de waarheid te zeggen, is Petrus niet de enige van mijn persoonlijke discipelen die nog niet geascendeerd is. Want de waarheid is dat twee-derde van hen tot de gevallen engelen behoorden die in de eerste sfeer vielen en zijn blijven vallen tot ze hier in deze sfeer, op planeet aarde, belandden. Ze werden hier gedurende een lange periode verzameld, ze werden incarnatie na incarnatie bij elkaar gezet en ik ben afgedaald om hen de allerlaatste kans te geven om zich tot Christus te bekeren of Christus te verloochenen. En ze hebben hem allemaal verloochend, op één na die nu met het proces van ascensie bezig is. Wie het is, is onbelangrijk. Maar ik geef je deze realisatie – dat het zelfs voor de oorspronkelijke gevallen engelen mogelijk is om aan dat gevallen identiteitsgevoel te ontstijgen – als ze dat willen laten sterven. En als ze dat niet willen, welnu, dan gaan ze verder in de neerwaartse spiraal totdat ze bij de tweede dood uitkomen, omdat hun kans verkeken is.

Het gevallen bewustzijn in de katholieke kerk
Dit, mijn geliefden, is precies het bewustzijn waar de katholieke kerk van doordrenkt is. Want de gevallen wezens die de valse hiërarchie hier op deze aarde, voor deze aarde vormen, waren er snel bij – toen ze zagen dat het christendom niet verdelgd kon worden en niet vanzelf zou uitsterven – ze waren er snel bij om hun oude axioma op te volgen van “Als je ze niet kunt verslaan, ga dan bij die club.”

Zij voegden zich al heel gauw bij het christendom en ze probeerden dat te beïnvloeden en te vervormen door er, wat ik giftige ideeën genoemd heb, in te laten sluipen. Giftige ideeën die het christendom – op subtiele en schijnbare niets met elkaar te maken hebbende manieren – in een neerwaartse spiraal heeft gebracht die dit heeft gecreëerd, wat je voor je ziet, deze Sint Pieterskathedraal, deze Sint Pietersbasiliek, de kerk van Sint Pieter, dit monument voor het doodsbewustzijn dat bij Petrus begint en helemaal terug traceerbaar is. Want dit is de waarheid over de apostolische opvolging waar de katholieken zo trots op zijn.

De waarheid is dat wat zij aan Petrus overgehouden hebben, nou net het Petrusbewustzijn, het doodsbewustzijn, is dat ze in een ononderbroken lijn hebben gehandhaafd. En waarom is het een ononderbroken lijn? Omdat het doodsbewustzijn op het fysieke vlak in een ononderbroken lijn gehandhaafd kan worden, terwijl de Geest niet in een ononderbroken lijn gehandhaafd kan worden, omdat de Heilige Geest waait waarheen zij wil. Die kan niet tot een systeem, een mentaal kader, een bepaald bouwwerk, zoals een kerk of een organisatie, worden beperkt. Er kan geen ononderbroken lijn van de Geest zijn, want sommigen hebben de Geest maar een tijdje. Anderen zullen hem hun hele leven houden, maar wanneer zij zijn overleden, waar zal de Geest dan landen, wie staat er dan open voor de stroom van de Geest?

De Geest kan niet in een organisatie gevangen worden
Dit is natuurlijk de vraag en daarom is het onmogelijk dat een organisatie de ononderbroken lijn van de Geest bezit. Het kan gewoon niet, want als je aan een organisatie begint en wanneer die organisatie een bepaalde grootte en complexiteit krijgt, hebben de mensen die de structuur, die complexiteit hebben gevormd, er onvermijdelijk voldoende van hun bewustzijn in gegoten om een levende entiteit, een levend beest, in het leven te roepen. En dat beest zal proberen zich te handhaven, het te overleven. En het zal die uiterlijke organisatie gebruiken om zichzelf te in stand te houden.

En als de mensen die in die organisatie zitten, niet bereid zijn hun sterfelijke identiteit te laten sterven, zelfs de organisatie schijnbaar te laten sterven – zodat die voortdurend herboren kan worden – dan zullen ze aan dat beest toegeven en hem de continuïteit geven die hij zoekt. Want hij bestaat niet in de Geest en daarom moet hij in het fysieke octaaf onsterfelijkheid zoeken door ervoor te zorgen dat de mensen hem aanbidden, het beest vereren in plaats van de Levende Christus – die niet vereerd hoeft te worden, maar wil dat je één met mij wordt.

Ik heb geen behoefte aan aanbidding. Ik heb mensen nodig die één met mij willen zijn in de voortdurende regeneratie, de voortdurende zelftranscendentie. Maar degenen die niet transcenderen, die niet het oude willen laten sterven, willen continuïteit in het fysieke octaaf in de vorm van een structuur, een organisatie, een kerk. En dit is precies wat je ziet in het mausoleum van dode pausen, die totaal geen Geest hebben, want ze hebben geen band met de waarheid over wie ik ben of waarom ik op aarde kwam. Ze hebben alles waar ik voor stond, alles waar ik tegenwoordig voor sta, verdraaid. Er is hier niets dat vibreert met de waarheid over wie ik ben.

Er is geen plaats voor Christus in de kerk
Deze boodschapper besefte toen hij hier rondliep dat er nauwelijks een afbeelding van mij was, maar zelfs de afbeeldingen van mij die hij hier wel vond, waren niet representatief voor mij. En terwijl hij hier zo rondliep, besefte hij dat, toen hij een zonnestraal ontwaarde die door een raam naar binnenviel, dit het enige ware spirituele licht hierbinnen was – dat van buitenaf dit bouwwerk binnenkwam dat geen leven in zich heeft – dat geen Geest in zich heeft – want er is geen plaats voor mij.

Er is geen plaats voor mij in dit bouwwerk, in de organisatie – er is geen plaats voor mij. Hoewel veel mensen die hier komen mij in hun hart toegewijd zijn, wordt de devotie die zij bezitten zo gekleurd door de gesneden beelden die de katholieke kerk – en andere belangrijke christelijke kerken – heeft gemaakt dat er totaal geen plaats is voor de Levende Christus. Ze hebben enkel plaats voor de dode Christus die aan hun beeld beantwoordt. En als ik niet aan hun beeld beantwoordde, zouden ze mij ogenblikkelijk mijden. Ze zouden zich van mij terugtrekken, mij zelfs de duivel noemen, net zoals toen ik op aarde was en de Schriftgeleerden en de farizeeërs zeiden dat ik een valse profeet was of de duivel. Dus ze zouden hier hetzelfde zeggen, als ik deze boodschapper op liet staan om een spektakel te creëren. Ze zouden ogenblikkelijk de Levende Geest die door iedereen stroomt, verwerpen, want ze zullen niet erkennen dat iemand de Levende Geest kan bezitten, want ze denken dat de Geest gekooid is in dit bouwwerk, zodat die maar bij één persoon berust, de Paus.

Maar kijk naar hem en de preek en de dienst die hij vanmorgen hield. Zat er een Levende Geest in die man? Ik zeg je: “Nee”, er was geen vonk, er was geen levensvonk, mijn geliefden. Men was niet bereid om met de Rivier van Leven, met de vreugde van het leven, mee te gaan. Er was slechts een gepleisterd graf, dat aan de buitenkant prachtig lijkt, met alle pracht en praal die je in het bouwwerk vindt, maar het bevat geen waarheid – het is gevuld met doodsbeenderen. De doodsbeenderen die hier opgeslagen liggen als de doodsbeenderen van de overleden pausen.

De kerk wordt gebaseerd op afgoderij
Geloven jullie serieus dat de prediker die door de heuvels van Galilea zwierf – die zich terugtrok in de heuvels van Galilea om te ontsnappen aan de mentale kaders van de joodse religie – geloven jullie nu serieus dat ik wilde dat zij een mentaal kader zouden vormen van de religie die ik kwam beginnen en een bouwwerk zoals dit creëren, waar absoluut niets van waar is? Niets van dit alles brengt je gedachten, je hart, bij God. Het brengt je bij een door mensen gemaakt beeld. Een gesneden beeld, een afgod.

En dat is precies het hele idee en bewustzijn achter dit bouwwerk: iets creëren dat je aandacht hier op aarde bezig houdt, je een ritueel verschaft, jou een structuur geeft die je aandacht afleidt van het enige waar je het koninkrijk van God kan vinden, het koninkrijk van God binnenin jou, de opening in jouw eigen hart, waar je niet heen mag. Want jij moet je aan de regels in de buitenwereld van het bouwwerk houden dat opgezet is door deze organisatie die beweert dat het de enige ware kerk is die mij op aarde vertegenwoordigt. Maar die vertegenwoordigt niets meer dan de onwil van de mensen om hun sterfelijke leven op te geven voor de waarheid van Christus. Ze proberen hun leven te redden; ze zijn niet bereid om hun leven omwille van mij op te geven. En daardoor, zoals ik al eerder gezegd heb, moeten degenen die mij bij de mensen verloochenen, mij bij de Vader verloochenen.

Niet dat ik hen verloochen of dat ik hen wil verloochenen, maar dat degenen die het Christuslicht niet geïnternaliseerd hebben – die niet hun ego en hun menselijke bewustzijn hebben opgegeven – welnu, vanzelfsprekend kunnen zij niet de poort naar de ascensie doorgaan. Want ze kunnen hun gesneden beelden, hun sterfelijke zelfgevoel, niet achterlaten, omdat ze denken dat die op de een of andere manier kunnen worden geperfectioneerd, of die op een of andere manier 2000 jaar geleden al geperfectioneerd werden door het offer van mijn eigen fysieke lichaam aan het kruis. Hoe dit logisch op iemand kan overkomen, is mij een raadsel waardoor ik er zelfs over ga nadenken, hoewel ik precies de vaardigheid van de menselijke geest, het dualiteitsbewustzijn, ken die van iets onlogisch schijnbaar iets logisch te maken.

Desondanks moet jij je eens afvragen wanneer er voldoende mensen zullen ontwaken die veranderingen eisen, die gewoon weigeren die oude doctrines en dogma’s te geloven – en eindelijk zeggen: Laten we eens bekijken waar die vandaan kwamen, laten we eens kijken naar de mensen die erin geslaagd zijn deze giftige ideeën aan de christelijke kerk toe te voegen. En laten we dan ons Christusonderscheid en ons hart gebruiken om vast te stellen wat in overeenstemming is met de visie van Christus en wat niet. En laten we dan beslissen dat we met wortel en al uittrekken wat in gebreke blijft, wat niet in overeenstemming is met waarheid over mijn missie en visie.

Het oordeel over het beest gevormd door de grote christelijke religies
Dus zeg ik tot jullie – Ik, Jezus, de levende Christus – hef de rechterhand van deze boodschapper om de scepter van Surya te gebruiken om het absolute en allerlaatste oordeel te geven over dit beest het orthodoxe christendom en de katholieke kerk. Het beest dat er zelfs al eerder dan Petrus was, want hij had het in vele incarnaties aanbeden voor hij mij in levenden lijve ontmoette. En hij aanbidt het zelfs tegenwoordig nog, weigert het los te laten. Mijn geliefden, aan dat beest is vandaag een einde gekomen.

Het zal natuurlijk bijna ogenblikkelijk opnieuw in het leven geroepen worden door degenen die hem niet kunnen, niet willen, loslaten. Maar toch is de impuls die zich gedurende 2000 jaar heeft gevormd dood – die impuls is dood – nu op dit ogenblik; het is weg. En dan krijgen de mensen een nieuwe start, een nieuwe witte bladzij, waar ze dan op moeten schrijven. En iedereen die hier is, elk van de miljarden mensen die zichzelf katholiek noemen – en de vele miljoenen die beweren dat ze een andere christelijke religie hebben – zij voelen het op dit moment op innerlijk niveau, hoewel de meesten van hen het niet bewust willen erkennen. Ze zullen voelen dat er een omslag heeft plaatsgevonden, dat een cyclus ten einde is gelopen. Want dit is het jaar 2010, dat het eind van het Vissentijdperk en het begin van het Aquariustijdperk markeert.

En dus zeg ik jullie dat ik, Jezus, mijn licht terugtrek, het licht dat veel christenen in de gelegenheid heeft gesteld om zich christen te noemen, terwijl ze de afgoden van de antichrist aanbidden. Die sluier, die dispensatie is ingetrokken. Ik heb het toegelaten, omdat ik de mensen zoveel mogelijk tijd wilde geven om innerlijk onderscheidingsvermogen, in hun hart, op te bouwen dat hen in staat zou stellen de waarheid van Christus in zichzelf te erkennen. Toch kan ik deze dispensatie niet langer geven en die moet ingetrokken worden – zodat mensen op zichzelf gaan staan, hun eigen impuls zonder iets van mijn licht te krijgen, zonder iets van de genade die hen heeft ondersteund. En dus moeten ze met hun eigen karma, hun eigen gedachten, hun eigen afgoden, hun eigen dualistische beelden die ze voortdurend aan het Ma-terlicht opleggen, en daardoor aan zichzelf opleggen, hun uiterlijke geest, hun fysieke lichaam, afrekenen.

Leg de huichelarij van het christendom bloot
Ze moeten het vanaf vandaag zelf afhandelen, want ik zal niet langer de ‘zonden’ van de wereld dragen, de gesneden beelden van de wereld dragen en hen nog steeds de mogelijkheid bieden om te blijven bestaan. Ik, Jezus, heb mijn licht en het sponsorschap uit het christendom teruggetrokken. Zij krijgen geen kans meer om zich te verbergen onder het mom van christen, terwijl ze niet de geboden naleven die ik 2000 jaar geleden gegeven heb. Deze huichelarij mag niet meer in stand blijven.

Dus heb ik het licht nu teruggetrokken. En ik daag iedereen uit die deel wil uitmaken van het Aquariustijdperk om op te staan en het openbaar te maken. Breng het aan het licht als je spreekt, als je oproepen doet en door jullie levende voorbeeld. Leg de huichelarij en de misvattingen van het orthodoxe christendom bloot, breng het aan het licht als de lege huls die het is. Het is niet de bedoeling dat één persoon dit doet, want ik wil niet dat één persoon als enige zijn nek uitsteekt. Dit is het Aquariustijdperk, dit is de tijd van de Heilige Geest, dit is de tijd van gemeenschap, omdat de meesten ervoor uit moeten komen en bereid zijn hierin een rol te spelen, hoe ze ook door andere mensen bekeken zullen worden.

Laat zien dat er een manier is om de dualiteit te ontstijgen, laat zien dat er een manier om boven de dualistische benadering van spiritualiteit en religie te gaan staan. Niet in die zin dat je er een spektakel van moet maken voor jezelf, maar dat je moet willen tonen dat er een betere manier is. Er is een manier om God te benaderen, om Christus te benaderen, om spiritualiteit te benaderen die niet ernstig is, die niet belast wordt door deze hypocriete houding van je gezicht in de plooi houden wanneer jij denkt dat je in een religieuze omgeving bent. Benader religie door de vlam die ik naar de aarde kwam brengen, de vlam van Levende Vreugde, de vlam van de Levende Vreugde die IK BEN.

Kijk eens naar deze plek, kijk naar deze plek – is hier vreugde te vinden? Nee, want die wordt gebaseerd op het bewustzijn dat je een zondaar bent, dat jij je schuldig moet voelen en dat religie een verplichting is en geen vreugde. Haal dit bewustzijn weg en wat blijft er dan over? Als de meer dan een miljard katholieken op deze wereld geen angst voor hel of vagevuur hadden, als ze niet het gevoel van zonde, schuldgevoel, hadden wat zou hen dan bewegen om naar de kerk te gaan? Wat zou hen ertoe aanzetten, zeg ik? Niets, want ze zouden beseffen dat zij zonder de last van zonde en schuld en angst, geen behoefte aan een kerk in de buitenwereld hebben, maar zouden ze mijn gebod kunnen opvolgen om naar hun binnenkamer, hun hart, te gaan om te bidden. En dan kunnen ze mij, de Levende Christus, in hun hart vinden.

Jezus heeft de sleutels tot het koninkrijk niet aan Petrus gegeven
Want het koninkrijk van God is natuurlijk niet in de katholieke kerken of in welke andere kerk ook. Het koninkrijk van God zit binnenin jou, daarom is het ook zo’n misvatting dat ik de sleutels tot het koninkrijk aan de Heilige Petrus heb gegeven. Nee, ik heb de sleutels niet aan Petrus gegeven; ik gaf de sleutels aan het bewustzijn dat het mogelijk maakt dat alle mensen het potentieel hebben om de levende Christus te erkennen en te erkennen dat er een waarheid buiten jouw mentale kader bestaat.

Dit is de sleutel tot het koninkrijk, dit is de sleutel tot kennis die de poort opent naar het koninkrijk in jouw hart – wanneer je hem gebruikt. Maar wanneer je hem niet gebruikt – zoals Petrus, door mij drie keer en veel vaker te verloochenen – welnu, dan vind je het koninkrijk niet in jou. En dan word je gevoelig voor de leugen dat je het nooit alleen kunt vinden, maar dat je een kerk in de buitenwereld nodig hebt, een organisatie in de buitenwereld, een predikant van Christus of zelfs het offer van Christus om gered te worden.

Wat een onzin, wat een misvatting, wat een huichelarij. Laat deze leugen vandaag ophouden. Laat het ontmaskerd worden, laat het beest zijn ondergang tegemoet gaan, terwijl ik nogmaals de scepter ophef en het derde oog van deze beesten van het christendom aanraak. En laat hen dan meenemen. Maar laat ze ook blootleggen – die leugens aan het licht brengen – zodat de mensen die kunnen zien en nieuwe vrijheid vinden en die niet opnieuw creëren. Zodat ze er niet de rest van hun leven in blijven, maar wakker worden en de tijd die ze nog over hebben in het fysieke octaaf gebruiken als de allergrootste kans om dit doodsbewustzijn te boven te komen, dit Petrusbewustzijn te boven te komen, dit bewustzijn van de antichrist – en naar binnengaan en de waarheid, de Levende Waarheid, in hun hart zoeken.

Die vind je niet in bouwwerken; niet in boeken of gebouwen. Nergens buiten jou. En als jij je richt op iets buiten jou – zodat het jouw bewustzijn krijgt, jouw aandacht afleidt van wat binnenin jou zit, van het punt van stil zijn in jou – dan is dat uiterlijke ding natuurlijk een afgod, een gesneden beeld, geworden dat tussen jou en God in staat, tussen jou en de Levende God – die voortdurend transcendeert en daarom niet tot een bepaalde structuur, een bepaalde vorm kan worden beperkt, want die ontstijgt de vorm.

Er is geen heilige plek op aarde
Kijk naar de vormen hier, kijk naar hoe zorgvuldig die zijn vervaardigd. Je mag het kunst noemen, je mag het bewonderen. Ik bewonder ze niet, ondanks de vakkundigheid die erin zit, ondanks de goede bedoelingen die erin zijn gegaan van een paar kunstenaars. Het is geen kunst, mijn geliefden, het is de gruwel van troosteloosheid, die op de heilige plek staat waar het niet hoort te zijn. Behalve het feit dat dit niet een heilige plaats is, want er bestaat geen enkele heilige plek in Rome, noch in Jeruzalem, noch ergens anders. Er is geen heilige plek op aarde, want die heilige plek zit in jou. En als je die daar niet vindt, heb je een plek in de buitenwereld gemaakt die je aandacht afleidt van jou innerlijk, je hebt heiligschennis gepleegd, je hebt er een afgod van gemaakt. En dus moet die inderdaad sterven voor je vrij kunt zijn.

En als je niet bereid bent het alleen te laten sterven, dan moet jij mee sterven en moet jij mee ten onder gaan. Want je raakt zo verstrikt in dat bewustzijn – door jouw onwil om na te denken, jouw onwil om de verantwoording te dragen voor jouw eigen wezen, jouw spirituele pad, jouw eigen verlossing – want dat is natuurlijk de essentie van de boodschap die in 2000 jaar geleden predikte. Het koninkrijk van God zit binnenin jou.

Wat betekent dat? Het betekent dat jij alleen verantwoordelijk bent om naar het koninkrijk van God binnenin JOU op zoek te gaan. Niemand kan het voor jou zoeken, niemand kan jou naar dat koninkrijk brengen, tenzij jij het in jezelf zoekt. En daarom ben jij verantwoordelijk voor je eigen verlossing, want jij bent verantwoordelijk voor het gebruik van jouw vrije wil en hoe je die wil gebruikt hebt en de kracht van jouw aandacht, je medescheppende krachten, om een identiteitsgevoel te creëren als sterfelijk mens die óf een zondaar is, óf jou er op andere manieren van weerhouden heeft om naar dat koninkrijk te gaan. Jij denkt dat je een proces moet doormaken voor jij naar het koninkrijk kunt gaan in plaats van te accepteren wat ik 2000 jaar geleden zei: het koninkrijk is nabij – als je bereid bent naar binnen te gaan en het daar te zoeken.

Je kunt het op elk moment vinden; er is geen ander proces dan het proces waar je doorheen moet om de waarheid te veranderen die je gelooft – de waarheid die een leugen is, maar jij gelooft dat het de waarheid is en denkt dat er iets is dat jou van het koninkrijk van God scheidt. Iets wat je in het verleden hebt gedaan, een voorwaarde die God heeft gesteld, omdat jij in zonde of wat ook maar geboren bent. Je hebt een of andere voorwaarde op deze wereld macht over jouw Geest, over je Bewuste Zelf en je eenzijn met je spirituele zelf, je IK BEN aanwezigheid, gegeven. Dat is het gesneden beeld dat je voor God geplaatst hebt binnenin jou, en JIJ alleen hebt het gecreëerd en alleen JIJ kunt het ont-creëren. Alleen jij kunt eraan voorbij gaan, alleen jij kunt beslissen dat he het wilt laten sterven door het geen licht te voeden met jouw aandacht.

Jezus’ uitdaging aan de mensheid
Dus dit is de uitdaging die ik 2000 jaar geleden naar de mensheid toegeslingerd heb. Maar heel weinigen waren bereid om die uitdaging op te pakken. Toch zijn er in dit tijdperk veel meer mensen bereid om de uitdaging aan te nemen – als ze daartoe bereid zijn. En dus zullen velen slechts een woord nodig hebben, velen zullen maar een eenvoudige verklaring nodig hebben – niet in hoogdravende taal, niet bekleed met een bepaald gezag anders dan het gezag van de waarheid die in hen natuurlijk een innerlijke herinnering naar boven haalt van wat ze in hun hart al weten. En ineens wordt hun dagelijkse denkgeest bezield en verbinden zij zich opnieuw met dat innerlijke weten. En ze beseffen dat dit inderdaad de waarheid is: “Ik ben hier om aan te tonen dat ik een van degenen ben die bereid is om de volledige en uiteindelijke verantwoording voor mezelf te dragen, mij boven het dualiteitsbewustzijn te verheffen, door het in mijzelf bloot te leggen door eerlijk en bereidwillig naar mezelf te kijken en het bloot te leggen waar ik het ook maar in de buitenwereld zie, zelfs in de religie van mijn cultuur en mijn gezin en samenleving. Ik ben bereid het hardop te zeggen en te zeggen: “Dit klopt niet meer. Ik weiger het te geloven. Ik weiger om het mijn leven te laten leiden, het mijn leven te laten verteren. Ik weiger het en daarom ben ik bereid het hardop te zeggen. Ik ben bereid hardop te zeggen dat er méér is.”

Wat je ook van mij denkt, ik ben meer. Wat je ook van mij denkt, of je nu al decennia lang leringen van de geascendeerde meesters hebt gekregen, of je nu bepaalde dictaten hebt bestudeerd, of je nu denkt dat je echt weet wie ik ben, zelfs al heb je alles gelezen op de AskRealJesus website of alles wat in de boeken staat – ik ben MEER. Ik ben meer dan iets wat je ooit met woorden, met een lering, tot uitdrukking kunt brengen. Ik ben meer en je zult dat meer slechts kennen, wanneer je beslist om er in je hart naar op zoek te gaan. Want alleen daar zul je de Levende Christus vinden. Je zult mij nergens anders vinden, niet in de Sint-Pietersbasiliek, niet op de AskRealJesus website, noch op een andere locatie die jij op deze aarde precies kunt aanwijzen.

Je vindt mij alleen als jij in jouw hart kijkt, niet om de locatie te vinden, maar om het punt van stil zijn te vinden, de eenpuntigheid die de opening is naar het koninkrijk van God. Want die opening overstijgt tijd en ruimte, overstijgt de vorm. Want hoewel ik een vorm in een fysiek lichaam kan aannemen, zoals ik 2000 jaar geleden deed, zelfs al kan ik door een vorm spreken, zoals deze boodschapper of mijn website, ik ben altijd meer dan elke vorm die ik aanneem – net zoals jij altijd meer bent dan elke vorm die je aangenomen hebt. En dit besef moet jij van jezelf krijgen, voor je het in mij kunt zien, voor jij je opnieuw met het vormloze zelf kunt verbinden dat jij bent.

Het verlangen om iets te weten voor je het ziet
Jullie denken allemaal dat jullie een goddelijk plan hebben, jullie denken allemaal dat je een goddelijke individualiteit hebt in je IK BEN Aanwezigheid, maar jullie slagen er allemaal niet in te beseffen dat dat goddelijke plan de vorm te boven gaat. Het heeft geen vorm die je met je dagelijkse denkgeest precies kunt aanwijzen. Je kunt het niet opschrijven, je kunt het niet in een visioen zien. Je kunt het zich slechts laten ontvouwen; je weet niet wat het is tot het zich door jou manifesteert. Je weet het als je het zich ziet ontvouwen; je zult het van te voren niet weten.

Zie je dat dit precies het Petrusbewustzijn is, het idee dat er een kloof is tussen jouw actie en jouw innerlijke weten, zodat er van jou verondersteld wordt dat jij van binnen weet wat je gaat doen. En dan heb je ruimte waarin je kunt beslissen of je daartoe bereid bent of niet. Dit is het gevallen bewustzijn, dit is het dualiteitsbewustzijn dat alles wil beoordelen volgens een aardse, door mensen gemaakte, maatstaf, zelfs een maatstaf van perfectie – omdat heel velen hebben geprobeerd om een maatstaf van perfectie vast te stellen. Je wilt in staat zijn de impulsen van jouw IK BEN Aanwezigheid te beoordelen voor je die als acties of woorden wilt omzetten. En door die te willen beoordelen, ben je niet bereid om jezelf in de stroom van de Geest te laten sterven, omdat je niet weet waar de Heilige Geest door jou heen zal stromen. Maar als je wilt oordelen, ben je niet bereid om die Geest te laten waaien, waarheen hij wil. Je wilt van te voren weten of die op een geschikte manier zal stromen. En dan stop je die stroom juist door dat verlangen dat je het wil weten voor je het ziet.

Mijn geliefden, ik wil niet dat jullie mijn levende leringen op de AskRealJesus website bestuderen om de meest onderlegde spirituele mensen op aarde te worden. Ik wil niet dat je alles weet, maar er vervolgens niet in slaagt om daarnaar te handelen. Ik wil graag dat je het kleine kind wordt dat bereid is uit te drukken wat er ook maar door hem van de Geest komt. Maar die natuurlijk door het leerproces is gegaan, het proces om je van de identiteit in de buitenwereld af te scheiden, zodat jij je niet door jouw ego en de angsten van jouw menselijke wezen tot uitdrukking brengt. Maar je bent onbevreesd voor God en onbevreesd voor de mens door de Geest zich door jou tot uitdrukking te laten brengen. Dit is de Heilige Geest, dit is de stroom, dit is de kerk die ik kwam beginnen en dit is de kerk waar de poorten van de hel geen vat op zullen hebben.

Omdat de poorten van de hel precies de wens is om vorm permanent te maken en de Geest in vorm op te sluiten. En dit kan niet en daarom zullen de poorten van de hel natuurlijk wel vat hebben op elke kerk die de Geest in vorm probeert op te sluiten, zoals de katholieke kerk al heel lang heeft gedaan waardoor iedereen denkt dat dit de enige manier is waarop je christen kunt zijn. Maar dat is natuurlijk niet een christen zijn, want dat is niet als Christus zijn, die uitdrukking gaf aan alles wat in mij opkwam.

Denk je echt dat ik alles wist wat ik ging doen? Het kwam heel vaak voor dat ik geen idee had wat God door mij heen wilde doen, ik liet het gewoon gebeuren. En ik was net zo verrast wanneer het gebeurde als degenen die toekeken. Er was geen gevoel van voorbeschikking, van te voren een duidelijke beschrijving, van een voorgevoel, hebben. Ik had natuurlijk bepaalde flauwe vermoedens en beelden, maar ik liet niet toe dat mijn geest mij in de val liet lopen door te willen dat ze gebeurden, of bang te zijn dat ze zouden gebeuren. Ik gaf het over en liet het gebeuren.

Voortdurende overgave
Ik had ogenblikken waarop ik het moeilijk had, zoals in de Tuin van Gethsémané voor mijn arrestatie. Ik had het zelfs ook een ogenblik zwaar aan het kruis, toen ik die laatste geest onder ogen moest zien en hem loslaten, hem laten sterven, hem aan God overgeven. En dit is een proces dat voor jou altijd door zal gaan. Ik stel me niet voor dat iemand van jullie op een punt kan komen dat je niets meer hebt om op te geven. Maar wat ik graag bij jou wil zien, is dat je in die bewustzijnsstaat komt van eeuwige overgave, voortdurende overgave, omdat je niet probeert de stroom van de Geest te beheersen die niet beheerst kan worden, maar dat je het laat gebeuren.

Je laat het op elk moment gebeuren, op elke manier – zoals deze boodschapper dit dictaat laat komen, zelfs midden in deze drukke kathedraal met duizenden mensen die voortdurend om hem heen gonzen. Mijn geliefden, laat de Geest stromen, gun jezelf de vreugde door je te laten verrassen door wat de Geest door jou heen kan doen – dingen die jij je niet kon voorstellen, omdat je intellect en je dagelijkse denkgeest zich die niet konden voorstellen, want ze pasten niet in hun mentale kader.

Geef je over aan die stroom, laat je verrassen. Verras de wereld, mijn geliefden. Wij in het geascendeerde rijk hebben een groot aantal verrassingen waar wij mee op de proppen willen komen op deze planeet, om de mensen los te schudden uit hun mentale kader. Maar we hebben bereidwillige geesten en harten nodig, we hebben mensen nodig die zich willen laten verrassen in plaats van zo juist en precies alles van te voren gepland te hebben, alles geëvalueerd naar menselijke maatstaven, die je hebt vastgesteld, zodat dit je niet in verlegenheid brengt of niet gepast is in een bepaalde context.

De Heilige Geest zal jou niet in verlegenheid brengen, want de Heilige Geest zal geen spektakel van zichzelf maken – dat doet jouw ego wel. Maar de Heilige Geest zal jou en anderen verrassen door de manier waarop die het hart van de mensen aanraakt op een oprechte manier, op een transformerende manier. Zie je het verschil? Als dat niet zo is, overweeg dan eens om je aan de Geest over te geven en de Geest jou het verschil te tonen. En je zult verrast zijn, overlopen van blijdschap, je zult opgetogen zijn over wat de Geest door jou naar buiten brengt.

Je hoeft niet in een kerk te gaan staan schreeuwen – zoals ik deze boodschapper niet in deze kerk laat schreeuwen – wat heeft dat voor zin? Maar je moet alert zijn wanneer er mensen zijn die ontvankelijk zijn voor een andere boodschap, dan laat je die woorden zo door je heen gaan dat die hun hart raken. Niet beslist om hen ultiem te laten ontwaken, maar om hun hart te raken, zodat zij de volgende stap kunnen doen, zodat ze aan het proces kunnen beginnen dat hen op den duur in staat stelt zich te ontplooien, hun mentale kader te transcenderen, hogerop te komen.

De bouwwerken in jouw geest
Mijn geliefden, enkel het ego stelt zich een ultiem geschenk van de Geest voor, een ultieme gebeurtenis die iedereen laat ontwaken. Kijk naar de fundamentalistische christenen die mijn wederkomst elk moment verwachten. Ik zal aan de lucht verschijnen als een onmiskenbare manifestatie die niemand kan ontkennen en dan kunnen zij opspringen en zeggen: “Wij hadden dit altijd al verwacht, kijk naar ons, zie hoe verstandig wij waren, zodat wij wisten dat Christus deze kant op zou komen.” Dat gebeurt niet, mijn geliefden. Dit is de slechte en overspelige generatie die een uiterlijk teken begeert. Ik zal als de bliksemflits van het oosten naar het westen verschijnen, op manieren die jullie niet zullen zien, omdat het voorbij zal zijn voor je ogen het zelfs maar kunnen registreren. Ik zal door veel mensen verschijnen, door een woord hier, een gebaar daar, een kopje koud water in Christus’ naam die iemand op een ander spoor zet, anders dan het neergaande spoor waar ze misschien al vele levens lang op zitten.

Zo werkt de Geest, niet op een uiterlijke, demonstratieve manier, maar op vele subtiele manieren. Laat deze stroom gebeuren, laat het gebeuren door je rituelen los te laten. Kijk naar deze katholieke kerk en hoe alles, in een of ander ritueel, is gegoten, in een uitrusting die de paus nodig heeft om zijn plichten te vervullen, in een of ander dogma en doctrine. Kijk eens hoe de Geest eruit geperst is, maar wees ook bereid om eerlijk te zijn en in de spiegel te kijken. Sta voor de spiegel, in ieder geval metaforisch gesproken, en kijk naar jezelf. Welke structuren hebben jullie welke enorme bouwwerken hebben jullie in je eigen geest gebouwd? Want ik kan wel zeggen dat sommigen van jullie bouwwerken in jullie geest – in je mentale lichaam, zelfs in je etherische lichaam – hebben opgetrokken die nog grandiozer zijn dan de Sint-Pietersbasiliek.

Jullie hebben deze bouwwerken opgebouwd en denken dat iemand op een dag op aarde jullie superieure wijsheid, jullie superieure intellect, jullie superieure ego erkent – hoewel jullie niet aan jezelf zullen toegeven dat het zo is. Kijk naar die structuren en laat ze dan door de wind van de geest verschrompelen. Je zult dan zo’n grote vrijheid, vreugde, onschuld voelen. Dit is echt de blijdschap die ik wil zien, dit is de vreugde die ik op bepaalde momenten 2000 jaar geleden ten toon spreidde die niet in de Bijbelboeken zijn vastgelegd. Dit is de vreugde, die ik ten toon spreidde wanneer ik bij mijn metgezel Maria Magdalena was.

Velen van jullie zullen ook een metgezel vinden wanneer je deze uitgebreide structuren loslaat die je buiten het koninkrijk houden. Je zult een mannelijke of vrouwelijke metgezel vinden die bedoeld is om jou aan te vullen. Want in het Aquariustijdperk, brengt de eenzelvige asceet, de celibataire priester, de mensen niet bij God. Mensen met een levensstijl die jullie gewoon zijn gaan noemen, maar die niet op een gewone manier leven, omdat zij de traditionele rol van man en vrouw hebben getranscendeerd. Zij demonstreren het evenwicht in de vereniging van man en vrouw, Alpha en Omega, die ik en Maria Magdalena destijds privé toonden. Want we wisten dat het niet in de door mannen gedomineerde cultuur erkend kon worden.

En helaas ging mijn plan om Maria Magdalena tot een integraal deel van de christelijke beweging te maken, niet door. Want ze werd afgewezen door de mannelijke discipelen, juist omdat te veel van hen vastzaten in het gevallen bewustzijn dat de vrouwen de schuld wilde geven voor de zondeval en het vrouwelijke element onderdrukken in wat zij zagen als hun religie, hun kerk, hun beweging.

In dit Aquariustijdperk, kan Christus niet tot uitdrukking gebracht worden, tenzij er evenwicht bestaat tussen het mannelijke en vrouwelijke. Sommigen kunnen dat evenwicht alleen bereiken, velen niet. En daarom is er behoefte aan een nieuw inzicht, een nieuw bewustzijn van de man-vrouwrelatie, die niet de neerwaartse spiraal hoeft te zijn die het voor heel veel mensen is geworden, de aanbidding van de uiterlijke vorm. Maar het kan worden beschouwd als een weg naar ascensie, een weg naar hogere spiritualiteit. En dit is natuurlijk iets waar we de komende tijd meer over zullen spreken, zelfs de komende jaren, omdat er veel leringen zijn die wij uit willen brengen.

Dus heb ik mij doel bereikt om hier een lering te geven, om deze boodschapper de kans te geven aan zichzelf te demonstreren dat, hoewel hij denkt dat het niet mogelijk is om een dictaat op te nemen in een overbevolkte basiliek, het toch echt wel kan. Want bij God kan alles en niemand van de honderden mensen die binnen gehoorsafstand hebben gelopen, hebben erop gelet. Want ze waren verzegeld om het niet op te merken, want ze waren zo gericht op de dingen in de buitenwereld dat ze niet konden zien wat er voor hun neus gebeurde. Want slechts degenen die een verbinding binnenin zich hebben, zijn in staat om het buiten hen te zien. Dus zal ik, de levende Jezus Christus – voor de eerste keer met de bezieling van de Geest van Christus op deze plek –zeggen: “Moge de vrede van Christus met jullie zijn.” Ik zal nog een stapje verder gaan en zeggen: “Ik ben de vrede van Christus met jullie!”