Het rechtssysteem van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn

 

Denk eens aan de opmerking die Jezus zoveel jaren geleden maakte toen hij zei: “Wee jullie wetgeleerden.” Wat betekent dit voor het Tijdperk van Hoger Bewustzijn? Het betekent simpelweg dat het beroep dat jullie nu zien als een juridisch beroep drastisch zal moeten veranderen om op één lijn te komen met de visie op het Tijdperk van Hoger Bewustzijn. Dit moet niet alleen beginnen bij de advocaten die bij wijze van spreken de wet interpreteren, maar ook bij de wetgevers die de wetten maken.

Wetgeving voor de bevoorrechte elite
Tegenwoordig heb je een traditie die heel erg oud is. De bedoeling van wetten en het opzetten van een rechtssysteem, een gerechtshof, het interpreteren van die wetten, wordt zozeer beïnvloed door de mentaliteit van de manipulatoren dat in veel landen de ware bedoeling van dit hele systeem is dat de heersende elite speciale privileges krijgt of een manier heeft om aan hun verantwoordelijkheid te ontsnappen. In veel democratische landen kunnen ze natuurlijk bepaalde limieten stellen aan de wetten die ze maken om zichzelf privileges te geven, omdat een democratie gebaseerd is op het fundamentele principe dat al haar burgers voor de wet gelijk moeten zijn. Maar zelfs in democratische landen zijn er altijd mensen die wetten zo willen opstellen dat ze uitzonderingen maken voor bepaalde mensen of bepaalde segmenten van de samenleving. Je ziet dit vooral bij het bedrijfsleven, omdat in veel landen bepaalde bedrijven zo groot zijn dat men ze te belangrijk voor het land vindt waardoor het land niet het risico mag lopen dat ze failliet gaan of hun bedrijf ergens anders naartoe verhuizen. Daarom bestaat de tendens om wetten op een zo’n manier op te stellen dat die bedrijven in feite in een gunstige positie komen.

Dit kan niet bestaan in het Tijdperk van Het hogere bewustzijn. Men moet al die speciale privileges of vrijstellingen in de wetten van democratische landen schrappen, zodat ze bepaalde bedrijven of organisaties niet bevoordelen. Dit vraagt om een mentaliteitsverandering. Natuurlijk moet men in de naties het vertrouwen hebben dat we bepaalde bedrijven geen speciale privileges hoeven te geven. We hoeven ze in feite geen monopolie te geven om onze economie het te laten overleven.

In veel landen bestaat tegenwoordig de wijdverbreide overtuiging dat de economie van bepaalde landen het eenvoudigweg niet zou kunnen overleven zonder die enorme bedrijven. Dat is natuurlijk niet correct, want het is heel goed mogelijk dat veel kleinere bedrijven het verlies van één groot bedrijf kunnen goedmaken. Deze waarneming heeft de machtselite in het leven geroepen om hen macht en privileges te geven en die privileges te behouden, zodat ze in feite geen bedrijf hoeven te runnen dat zich richt op het bedienen van haar klanten. Ze kunnen hiermee wegkomen omdat er geen effectieve concurrentie is vanwege de bevoorrechte positie die ze hebben gekregen.

Onnodig ingewikkelde wetten
Zodra je dergelijke barrières in de wetten hebt weggenomen, is het enige wat overblijft dat je kijkt naar het rechtssysteem en hoe de rechtbanken en de advocaten de wetten interpreteren en in veel gevallen manipuleren. Wanneer je naar democratische landen kijkt, is het niet zo moeilijk om een situatie te scheppen waarin bepaalde organisaties geen speciale privileges meer hebben. Je hebt nog wel het feit dat je een cultuur in het rechtssysteem van de meeste landen hebt gevormd waarin de mensen die deel uitmaken van het rechtssysteem, het systeem niet op een fundamentele manier willen veranderen omdat ze hun brood verdienen met dat systeem.

In de meeste landen behoren de advocaten vaak tot de rijkste mensen omdat ze zeer hoge honoraria kunnen vragen. Ze kunnen hoge honoraria in rekening brengen omdat het land zulke gecompliceerde wetten en zo’n ingewikkeld rechtssysteem heeft dat de advocaten daardoor in feite een bevoorrechte positie innemen, in sommige gevallen zelfs een soort monopoliepositie. Zij zijn de enigen die het systeem kunnen interpreteren. Landen moeten beseffen dat deze hele cultuur berust op een simpel feit, namelijk dat het rechtssysteem, het stelsel van de wetten, steeds gecompliceerder, steeds omvangrijker, wordt. Er bestaat gewoon een onnodige last van allemaal wetten die in alle landen steeds complexer wordt.

Vanzelfsprekend kun je in een complex land geen heel eenvoudige wet maken, omdat er veel overwegingen in het rechtssysteem moeten worden opgenomen. Desalniettemin is er behoefte aan vereenvoudiging van de wetten, zodat er minder ruimte komt voor andere interpretaties. Het rechtssysteem wordt vaak complex omdat de hele advocatuur in een land een cultuur in het leven heeft geroepen waarin bijvoorbeeld wordt gezegd dat de wetten niet mogen discrimineren. Om discriminatie te voorkomen moeten we verschillende voorwaarden in de wetten opnemen, zodat niemand wordt gediscrimineerd. Zelfs dit kan worden gebruikt, niet alleen om het ingewikkelder te maken, maar ook om een situatie te scheppen waarin de pogingen om ogenschijnlijk niet te discrimineren, in feite een manier wordt om de wetten bijna eindeloos te interpreteren, zodat er geen duidelijkheid is over hoe deze wetten moeten worden geïmplementeerd.

Zodra zo’n complex systeem van wetten ervoor begint te zorgen dat bijna niemand ze goed kan interpreteren, kom je terecht in een situatie waarin de mensen die de wetten schrijven, vaak totaal geen idee hebben dat de nieuwe wet die ze maken, misschien wel in tegenspraak is met wat er in een eerdere wet wordt gezegd. Je krijgt situaties waarin alles zo ingewikkeld is dat niemand echt kan voorzien wat de consequenties zijn van een nieuwe wet en dat die in tegenspraak kan zijn met een eerdere wet. Dit geeft de advocaten opnieuw ruimte om die anders te interpreteren en ineens worden de wetten die bedoeld waren om bijvoorbeeld discriminatie van bepaalde groepen te voorkomen, een instrument waardoor degenen die het zich kunnen veroorloven om dure advocaten in te huren, gebruik kunnen maken van die wetten als een soort maas in de wet. Ze kunnen de wet die bedoeld was om discriminatie tegen te gaan, in feite gebruiken om een nieuwe vorm van discriminatie te scheppen omdat ze zelf de wetten kunnen manipuleren zodat ze een bepaalde vrijheid opeisen waarop ze geen recht hebben omdat ze eigenlijk niet gediscrimineerd worden. Ze gebruiken het om zichzelf in een uitzonderingspositie te plaatsen waardoor zij niet dezelfde regels hoeven te volgen als anderen.

De democratische naties moeten wakker worden en beseffen dat ze een stap terug moeten doen en naar hun rechtssysteem moeten kijken en zien dat het wordt misbruikt door de advocaten om uitzonderingsposities te geven aan een kleine elite die het zich kan veroorloven om die advocaten te betalen. Ze kunnen deze advocaatkosten blijven betalen en rechtszaken aanspannen die eindeloos lijken te duren. Uiteindelijk geven ze hen speciale privileges waar gewone burgers nooit aanspraak op kunnen maken, omdat die het zich eenvoudig niet kunnen veroorloven om de juridische kosten te betalen.

Alleen de elite kan juridische kosten betalen
Jullie hebben een rechtssysteem gevormd dat erg ingewikkeld is geworden. Ook al is het gebaseerd op goede bedoelingen om discriminatie van bepaalde groepen mensen te voorkomen, de complexiteit van het systeem, de mate van complexiteit van het systeem, versterkt in feite de situatie waarin een hogere klasse het zich kan veroorloven om dat spelletje met de wet te spelen. De gewone bevolking kan geen verhaal halen omdat die het zich niet kan veroorloven om een rechtszaak aan te spannen die tienduizenden, honderdduizenden, miljoenen dollars aan juridische kosten oplevert.

Uiteindelijk schep je een bevoorrechte positie waardoor de mensen die van het systeem kunnen profiteren, dit doen om zichzelf privileges te geven of winst te maken. Ze kunnen de concurrentie effectief vernietigen door rechtszaken tegen hun concurrenten aan te spannen die kleinere bedrijven zich niet kunnen veroorloven. Daarom kunnen de kleinere bedrijven de oudere gevestigde bedrijven niet uitdagen. In de meeste landen bestaat ook de tendens om heel veel regels te maken waar bijvoorbeeld bedrijven zich aan moeten houden, dat dit op zich al een bevoorrechte positie schept voor de grote bedrijven die het zich kunnen veroorloven om de advocaten of de experts in te huren of de faciliteiten te scheppen die nodig zijn. In principe schep je een situatie, waarin het rechtssysteem dat eigenlijk bedoeld was om de mensen te beschermen, wordt gebruikt door grote gevestigde bedrijven om de concurrentie te vernietigen of te voorkomen dat die concurrentie zelfs maar ontstaat omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om zich aan de uitgebreide regels te houden.

De mensen in de meeste landen hebben wel het vermogen om te beseffen dat er altijd een machtselite is die speciale macht en privileges voor zichzelf probeert te verwerven en die elk aspect van de samenleving, inclusief het rechtssysteem en het bureaucratische systeem, zal gebruiken. De mensen hebben wel het vermogen om te beseffen dat het in het belang van de gewone burger in een democratisch land is dat ze een relatief eenvoudig rechtssysteem en relatief eenvoudige, bureaucratische regels hebben, zodat ze zelf kunnen uitzoeken wat hun rechten zijn. Mensen moeten beseffen dat de neiging om alles ingewikkelder te maken (om het rechtssysteem ingewikkelder te maken, om de bureaucratie ingewikkelder te maken) alleen in het voordeel van de elite is. Zij zijn de enigen die het zich kunnen veroorloven om advocaten in te huren om te profiteren van dit complexe systeem. Ze gebruiken het keer op keer om zichzelf zo op te stellen dat de mensen hen niet kunnen uitdagen. Daardoor schept dit systeem van complexiteit een bevoorrechte positie voor de weinigen en sluit het effectief de velen uit om deze privileges te verwerven.

Moeilijkheden bij het starten van nieuwe bedrijven
In veel landen zijn de regels die gelden voor het opzetten van een nieuw bedrijf op veel terreinen zo ingewikkeld, zo uitgebreid en zo duur, dat je in feite geen nieuw bedrijf kan starten. In ieder geval niet door één persoon of een paar mensen, maar alleen door iemand die genoeg ervaring en voldoende connecties heeft, zodat hij het systeem zou kunnen manipuleren en financiering krijgen van de grote financiële instellingen. Dit zou inhouden dat zo’n bedrijf, om überhaupt te kunnen beginnen, een onderdeel moet worden van het establishment bij wijze van spreken.

Er is een bevoorrechte positie gecreëerd omdat alleen degenen die deel uitmaken van het establishment een nieuw bedrijf kunnen starten. Om dat bedrijf op gang te krijgen, moeten ze deel gaan uitmaken van het establishment. Dit betekent dat ze het establishment accepteren (de regels waarop ze zijn gebaseerd) en dat ze dit systeem voortzetten; dat ze het systeem niet aanvallen.

Wanneer je terugkijkt op de manier waarop veel landen hun economie op gang hebben gebracht, dan was het vaak dat één persoon het initiatief kon nemen en met heel weinig kapitaal kon beginnen en een nieuw bedrijf kon beginnen dat uiteindelijk zou uitgroeien tot een groter bedrijf. In feite is dit in veel landen niet meer mogelijk op de belangrijkste terreinen van het bedrijfsleven. Alleen op nieuwe terreinen zoals je bijvoorbeeld een paar decennia geleden zag met de computerindustrie. Iedereen die de expertise had, kon een nieuw bedrijf beginnen zoals een softwarebedrijf, en eenvoudigweg met zijn knowhow een nieuw bedrijf starten. De reden was heel eenvoudig dat de oude gevestigde bedrijven de computerindustrie in het begin niet begrepen, het potentieel niet zagen en daarom was dit een zeldzame kans voor de kleine onafhankelijke ondernemer. De kleine onafhankelijke ondernemers stimuleren de innovatie, de nieuwe technologie en de nieuwe bedrijfsmodellen die het Tijdperk van Hoger Bewustzijn tot stand zullen brengen.

De elite kan geen nieuwe technologie ontvangen
De nieuwe uitvindingen en de nieuwe bedrijfsmodellen die nodig zijn in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn zullen waarschijnlijk niet van de grote gevestigde bedrijven komen. Die zijn meer bezig met het beschermen van hun positie en hun belangen dan iets nieuws bedenken.

Veel bedrijven worden zo groot en ingewikkeld dat ze niet iets kunnen uitvinden. Omdat een bedrijf, wanneer het zo groot wordt dat het onderdeel wordt van de gevestigde orde in een land, onvermijdelijk profiteert van een ingewikkeld rechtssysteem en zelf intern een aantal regels moet opstellen. Die zullen ook steeds ingewikkelder worden zodat het bedrijf zelf op den duur zo verzandt in interne procedures dat er geen ruimte meer is voor vindingrijkheid, voor creativiteit. Daardoor ontstaat een proces van onnatuurlijke selectie, waardoor het de mensen niet selecteert die iets kunnen uitvinden maar de mensen die de regels willen gehoorzamen.

Om het Tijdperk van Hoger Bewustzijn te manifesteren, moeten er veel nieuwe zakelijke methoden, zakelijke visies en veel nieuwe technologie naar buiten komen. Dit zullen de grote gevestigde bedrijven waarschijnlijk niet doen, omdat ze een nieuwe uitvinding niet als een mogelijkheid zien omdat ze denken dat die een bedreiging voor hun bedrijf vormt en hem daarom willen onderdrukken. Er zijn enkele zeer machtige krachten door deze enorme bedrijven in het leven geroepen.

Multinationale bedrijven
Er zijn enorme internationale, multinationale ondernemingen die de economie van elk willekeurig land willen overnemen. Je zult zien dat deze bedrijven er zullen komen. Als je bijvoorbeeld de situatie in Oost-Europa na de val van het communisme bestudeert, zul je zien dat in elk land er zich grote multinationale ondernemingen probeerden te vestigen die de zakenwereld probeerden te domineren omdat ze het kapitaal hadden, die het zich konden veroorloven om advocaten in te huren. Ze wilden ervoor zorgen dat zij de markt overnamen in de net vrije economieën in plaats van dat de lokale bevolking ondernemer zou worden en bedrijven zou opzetten die uiteindelijk het grootste deel van de markt zou overnemen. In plaats daarvan wilden de grote multinationals deze markten domineren en kregen ze in veel landen deze vorm van dominantie.

Het wordt tijd om de mensen ervan bewust te maken dat de omvang van bedrijven moeten worden ingeperkt, zodat ze niet zo machtig kunnen worden dat ze het politieke proces in democratische landen kunnen gaan beïnvloeden. Het is één ding om een nationaal bedrijf te hebben dat het bedrijf van dat land beïnvloedt, omdat dat nationale bedrijf op zijn minst wat loyaliteit kan voelen voor het land waarin het is gevestigd. De grote multinationals zijn niet loyaal aan welk land of volk ook. Ze beschouwen de mensen slechts als werknemers die ze kunnen gebruiken om van hen te profiteren, of als klanten omdat ze het monopolie krijgen, waardoor de mensen in feite heel weinig keuze hebben.

De mensen moeten zich hiervan bewust worden als consument, zodat ze verstandigere keuzes kunnen maken. Om een voor de hand liggend voorbeeld te geven: hoewel er twee multinationals frisdranken verkopen, hebben ze in veel landen geprobeerd hun territorium als het ware af te bakenen zodat ze elkaar kunnen tolereren. Ze sluiten alle concurrerende bedrijven buiten en hoewel de mensen dan wel een keuze hebben, is de enige keuze de keuze tussen Pepsi of Coca-Cola. Dat zijn niet de soort keuzes die zullen domineren in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn.

Het probleem van onrechtvaardige rechterlijke beslissingen
Het rechtssysteem van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn zal van het volk, door het volk, voor het volk zijn. Niet van de elite, door de elite en voor de elite, zoals tegenwoordig in de meeste landen het geval is. Niet om een negatief beeld van advocaten en juristen te bevorderen, zoals je in sommige landen ziet. Vanzelfsprekend beginnen mensen in sommige landen te beseffen dat advocaten zichzelf in een positie hebben gebracht waarin ze de wetten eindeloos interpreteren en manipuleren.

Daarom kunnen ze enorme vergoedingen eisen zonder uiteindelijk in staat te zijn om mensen echt een rechtvaardige behandeling te geven volgens het rechtssysteem. Vanzelfsprekend zijn er landen waar mensen zich er steeds meer van bewust worden dat ze niet echt gerechtigheid kunnen krijgen binnen het rechtssysteem, omdat de advocaten met interpretaties kunnen komen die de rechters in zekere zin verlammen om rechtvaardige uitspraken te doen.

Het rechtssysteem moet vereenvoudigd worden en duidelijker regels maken. Heb je iets gedaan wat niet mag? Dan word je volgens de regels van het systeem aansprakelijk gesteld. Tegenwoordig is het zo dat door de wet aansprakelijk kunt worden gesteld als je iemand bent die niet veel geld heeft, maar als je genoeg geld hebt om advocaten in te huren, word je niet aansprakelijk gesteld.

Het rechtssysteem gebruiken tegen andere mensen
Er moet ook een groeiend besef komen dat de mensen zullen weigeren om het rechtssysteem bij wijze van spreken te gebruiken om persoonlijk bevoordeeld te worden ten koste van andere mensen. Je ziet heel vaak persoonlijke meningsverschillen tussen verschillende mensen; dat kan zijn bij zakelijke transacties, het kan zijn bij echtscheidingszaken, het kan zijn bij erfenissen of veel andere dingen. Mensen willen elkaar heel graag aanklagen om wraak te nemen. In de meeste gevallen moeten beide partijen uiteindelijk enorme juridische kosten betalen zonder dat er eigenlijk een definitieve uitkomst van de zaak is, juist vanwege de omstandigheden en de complexiteit van het rechtssysteem, waardoor het onmogelijk is om een rechtvaardige uitspraak te doen.

Mensen moeten zich daarvan bewust worden, zodat ze niet worden opgezogen in energetische vortexen die door het rechtssysteem in het leven zijn geroepen. Dit is gebeurd omdat de mensen die deel uitmaken van het systeem hun bestaan willen voortzetten; ze willen steeds meer geld verdienen. Mensen worden in die spiraal gezogen en worden zo boos dat ze elkaar willen aanklagen omdat ze denken dat ze zo een vorm van gerechtigheid zullen krijgen. In veel gevallen van meningsverschillen krijgt niemand gelijk. De enige oplossing is dat je niet eens een beter rechtssysteem maakt, omdat een rechtssysteem onmogelijk elk meningsverschil tussen de mensen in een natie zou kunnen beslechten. Er zijn gewoon zoveel meningsverschillen waar mensen mee kunnen komen dat elk systeem zou verzanden in de hoeveelheid meningsverschillen wanneer mensen in deze bewustzijnsstaat zijn.

De echte oplossing voor deze persoonlijke meningsverschillen is niet naar de rechtbank gaan, maar je eigen bewustzijn verhogen. Mensen moeten een zeer realistische inschatting maken van wat ze willen met die meningsverschillen. De consequentie van het aangaan van een juridische strijd met andere mensen is dat jij je energetisch aan deze mensen bindt.

Wat de uitkomst van een rechtszaak ook is, je bindt je aan de mensen die je aanklaagt. Je moet daarom realistisch zijn en zeggen: “Wil ik me aan deze mensen binden, zodat ik in mijn volgende leven misschien weer met hen moet reïncarneren? Of wil ik verlost zijn van deze mensen zodat ik verder kan? In dat geval moet ik misschien kijken of ik mijn eigen bewustzijn kan verhogen, zodat ik een andere manier kan vinden om deze situatie aan te pakken. Mensen zullen tot het besef komen dat er betere manieren zijn om dingen met elkaar te regelen.

Nog maar een paar decennia geleden had men in de meeste landen niet de traditie om elkaar aan te klagen zoals je tegenwoordig ziet. Daardoor kunnen mensen zich beginnen af te vragen: “Hoe komt het dat we toen de zaken konden regelen zonder naar de rechter te gaan en we nu ineens met alles naar de rechter moeten stappen? Wat is er veranderd in onze psyche, in onze nationale psyche, dat we elkaar plotseling maar al te graag bij elke gelegenheid aanklagen?

De mensen kunnen zich hier bewust van worden en gaan beseffen dat de dingen gewoon te ver zijn doorgedreven. Je moet terug naar een aantal oorspronkelijke principes of zelfs een aantal nieuwe principes die het mensen mogelijk maken om open en eerlijk met elkaar te communiceren, zodat ze geschillen kunnen bijleggen zonder dat ze hun toevlucht hoeven te nemen tot advocaten die hen geen toevlucht bieden omdat ze de zaken alleen maar ingewikkelder maken.

Je kunt de mensen bewust maken van het feit dat het belangrijkste doel van veel advocaten is dat ze de zaak ingewikkelder maken, zodat ze meer juridische kosten vergoed kunnen krijgen. Hoe langer het duurt, hoe meer geld ze verdienen. De advocaten geven in veel gevallen niets om de uitkomst voor de mensen, ze geven niet om gerechtigheid. Ook al begonnen advocaten met een bepaald gevoel van idealisme, ze hebben hun ziel als het ware aan de duivel verkocht omdat ze zo gedesillusioneerd zijn geraakt door het hele rechtssysteem dat ze niets meer geven om hun idealen en principes. Ze realiseren zich dat ze in de meeste gevallen geen recht kunnen doen aan hun cliënten. Ze hebben besloten dat ze gewoon voor het geld gaan aangezien dit hun beroep is en omdat ze naar school zijn gegaan en dit het enige is wat ze weten.

Er kan daadwerkelijk een verandering komen richting een systeem voor de Gouden Eeuw waarin de wetten eenvoudig zijn, de wetten duidelijk zijn, de wetten geen uitzonderingen maken voor degenen die het zich kunnen veroorloven om advocaten in te huren. Er is geen ruimte voor een andere interpretatie waardoor een bevoorrechte elite privileges kan krijgen en behouden. Het rechtssysteem wordt beschouwd als slechts een laatste redmiddel. Je maakt een systeem om te bemiddelen tussen mensen omdat er effectievere manieren zijn om conflicten op te lossen dan naar de rechtbank stappen.

Een nieuw rechtssysteem
In de huidige situatie is een procedure in de rechtszaal een dermate ingewikkeld samenspel van het collectieve bewustzijn, het emotionele lichaam van de betrokkenen, het mentale lichaam van vooral de advocaten, dat de hele situatie zo complex is dat de kans dat er een vorm van hogere gerechtigheid komt, heel erg ver weg is. Wanneer jij je dit realiseert, kun je begrijpen dat er behoefte is aan een nieuw bewustzijn om een heel ander systeem te creëren dat eigenlijk een beroep doet op het onderscheidingsvermogen van de mensen in plaats van dat ze in hun boosheid of door hun emoties op mensen wraak willen nemen. De enige manier om een volledig rechtvaardig rechtssysteem te vormen, is door een situatie te scheppen waarin de rechters een bepaalde mate van hoger bewustzijn hebben. Zelfs de mensen moeten een hoger bewustzijn hebben om te weten te komen wat op lange termijn in hun eigen belang is.