Veel mensen in heel Amerika gaan naar hun christelijke kerken. Ze weten niet, ze begrijpen niet, ze vermoeden niet dat de kerk waar ze naartoe gaan bijna een totale vervorming is van de leringen die Jezus tweeduizend jaar geleden gaf, laat staan de leringen waar hij vandaag voor staat. Ze vermoeden niet dat het christendom een verkapte vorm van satanisme is, omdat die het bewustzijn van Satan verheft boven het bewustzijn van Christus.

Wat is het Satanbewustzijn dan? Dat is het bewustzijn dat je denkt dat jij het beter weet, je denkt dat je iets het beste weet, je weet het beter dan God, je weet het beter dan Christus. Een voorbeeld hiervan is Petrus die beter wist of dacht dat hij beter wist wat er wel of niet met Jezus mocht gebeuren met betrekking tot de autoriteiten. Dit bewustzijn werd de basis voor de rooms-katholieke kerk en is al zeventienhonderd jaar de basis voor de rooms-katholieke kerk. Het is ook de basis voor de overgrote meerderheid van niet-katholieke christelijke kerken. Dit bewustzijn is niet aangevochten, niet begrepen, niet herkend. Het is bij wijze van spreken niet ‘in beeld gekomen’ zodat mensen het kunnen zien, en begrijpen hoezeer dat bewustzijn de christelijke religie doordrenkt. Natuurlijk doordrenkt het ook andere religies en andere aspecten van de samenleving.

Hoe kan een land met een democratisch politiek systeem, maar een antidemocratische religie, die de dominante religie is in dat land, het christendom in een of andere vorm in Amerika hebben? Hoe zit dat precies? De bewustere mensen kunnen het belangrijkste kenmerk van het satanische bewustzijn, het bewustzijn van antichrist, het dualiteitsbewustzijn, begrijpen.

Het zelfbevestigende systeem van het dualistische bewustzijn
Er is onlangs een grote orkaan in Amerika aan land gekomen, en elk jaar komen er in een bepaald seizoen in het midden van Amerika in veel staten tornado’s voor. Wat gebeurt er bij dit soort weersverschijnselen? Dit is eigenlijk vrij goed bekend en bestudeerd door wetenschappers. Een deel van de oceaan warmt het water op. Geleidelijk aan ontstaat hierdoor beweging in de lucht en wanneer die beweging een cruciale massa krijgt, vormt dit het begin van een orkaan. De wind wervelt in de orkaan, trekt warmte uit de oceaan, waardoor de windsnelheid toeneemt en naarmate de windsnelheid toeneemt, kan die meer warmte uit de oceaan halen, waardoor de windsnelheid nog meer toeneemt. Met andere woorden, dit is een zichzelf voedend, zichzelf versterkend systeem dat zich vervolgens over de oceaan kan gaan bewegen en meestal pas aan kracht verliest als die wind het land of een koeler deel van de oceaan bereikt, waar de hitte hem niet meer aanstuurt.

Dit moet je begrijpen over het dualiteitsbewustzijn. Het is natuurlijk niet precies hetzelfde als het fysieke fenomeen, maar het punt is dat het langzaam begint. Het begint ermee dat mensen één leugen geloven, dan nog een, dan nog een, maar er komt een punt dat er een verandering in de gedachten van mensen plaatsvindt en dan worden ze verblind door, overgenomen door, het dualistische bewustzijn en dan wordt hun geest een zichzelf versterkend, zelfbevestigend systeem. Dit komt doordat deze mensen een waarnemingsfilter vormen, een onbewuste database, dat elk idee beoordeelt dat ze gepresenteerd krijgen. Dat beoordeelt: “Is dit idee in overeenstemming met mijn basisovertuigingen, mijn basiswereldbeeld, of is het er niet mee in overeenstemming?” En dan legt het er natuurlijk ook nog een waardeoordeel overheen. Als het in overeenstemming is met mijn wereldbeeld, dan is het goed. Als dat niet zo is, dan is het slecht; het is slecht, het komt van de duivel en het bewustzijn van antichrist zou zo’n idee zelfs antichrist kunnen noemen. Dit is het oude gezegde van de pot verwijt de ketel dat hij zwart is, maar dat is een kenmerk van het dualiteitsbewustzijn.

Wat zet hen daartoe aan? Dat je mensen hebt die deze verschuiving maken en dan geloven dat ze gelijk hebben: “We kunnen geen ongelijk hebben.” Het maakt niet uit wat hun geloofssysteem of religie of politieke ideologie is. Dit geldt niet alleen voor het christendom, hoewel het natuurlijk een grote ironie is dat het christendom, dat beweert Christus te vertegenwoordigen, wordt overgenomen door het bewustzijn van antichrist. Maar het kenmerk hiervan is: “Wij horen bij een speciale groep mensen. Wij kennen de waarheid, we hebben het juiste geloof, het juiste systeem, de juiste filosofie, ideologie, religie, wat ook maar. En we kunnen geen ongelijk hebben, want onze religie of ideologie kan niet verkeerd zijn.” Waarom is dit het bewustzijn van antichrist? Omdat het een val is die groei stopt. Hoe kan er groei zijn wanneer je denkt dat je alles weet? Je hebt het absolute systeem, de absolute ideologie die wordt bevestigd door de hoogst mogelijke autoriteit, of het nu God zelf is of een wetenschappelijke methode of uit historische noodzaak of welke bevestiging mensen ook maar hebben bedacht, of liever die de manipulatoren door de eeuwen heen hebben bedacht. Je denkt dat je het absoluut goed hebt, het is dus niet nodig om verder te kijken.

Dit is de definitie van een zichzelf versterkend, zelfbevestigend systeem. Mensen hebben in de eerste plaats de overtuiging gekregen: “Ik kan het niet mis hebben.” Dan hebben ze meestal in hun onderbewustzijn een waarnemingsfilter dat elk idee eruit filtert dat bij hen opkomt en oordeelt: Is dit goed of fout? Is dit waar of niet waar? Komt dit van God? Komt dit van de duivel? Komt dit van Christus, komt dit van de antichrist? Hoe kunnen ze ooit uit deze gemoedstoestand komen? Hoe kunnen mensen uit deze gemoedstoestand komen? Alles wat hen zou kunnen helpen om uit die gemoedstoestand te komen, wordt eruit gefilterd als zijnde van de duivel, zodat ze het kunnen negeren of er argumenten tegen kunnen bedenken. Ze kunnen argumenten vinden tegen elk idee dat hen kan bevrijden van dit zichzelf versterkende gesloten systeem dat hun geest is geworden.

Het proces van voortdurende zelftranscendentie
Je zegt misschien, waarom zouden ze hieruit moeten komen als ze gelijk hebben? Kijk eens in de geschiedenis naar hoeveel groepen mensen in deze gemoedstoestand zijn geweest en die allemaal dachten dat ze gelijk hadden. Maar kijk nog eens naar de geschiedenis en vraag je af hoeveel van hen het hebben overleefd. Moesten ze niet allemaal vroeg of laat veranderen? Wat is het verschil tussen de geest van Christus en de geest van antichrist? Welnu, de geest van Christus is één, in de eerste plaats één met God, één met het leven zelf, het levensproces en daarom weet die dat het leven uit voortdurende zelftranscendentie bestaat, het leven bestaat uit verandering, verandering is aan de orde van de dag. Als je terugkijkt op de geschiedenis, zie je dan geen veranderingen? Zie je niet dat veel van de wereldrijken die niet met hun tijd mee wilden gaan, door de tijd zijn ingehaald omdat ‘de tijden veranderen’, zoals een Amerikaanse zanger het uitdrukte.

Je realiseert je zelfs als je niet in wetenschap en evolutie gelooft, dat je aan de geschiedenis kunt zien dat er een proces is dat voor verandering zorgt. Dat proces gaat zelfs een duidelijke richting op en daardoor is de wereld geëvolueerd van uitsluitend dictaturen naar veel democratieën. Van minder vrijheid van mensen naar meer vrijheid, of in ieder geval voor veel van de mensen op aarde van minder welvaart naar meer welvaart, enzovoort. Als je niet kunt zien dat er vooruitgang is geboekt op de wereld, dan zijn jouw gedachten een typisch voorbeeld van een gesloten systeem dat alleen maar zijn eigen wereldbeeld ziet. De waarheid is dat vrije wil mensen de mogelijkheid geeft om het bewustzijn van antichrist, het dualiteitsbewustzijn, in te gaan. Het is niet zo dat ze dit moeten doen, maar op aarde hebben de meeste mensen dat wel gedaan, en het gevolg hiervan is dat hun geest een gesloten systeem wordt en ze heel erg lang in dat gesloten systeem kunnen blijven.

De uitweg uit het gesloten systeem van de geest
Wat is de uitweg? Er zijn twee mogelijkheden. De ene is de Harde Leerschool, omdat er fysieke gebeurtenissen op aarde plaatsvinden die het wereldbeeld van mensen, hun denkwijze, uitdagen en hen dwingen in te zien dat hun kijk op de wereld niet klopt met de werkelijke situatie die ze niet langer kunnen ontkennen, omdat de klappen te hard worden. Dus dit is één manier, de Harde Leerschool. Die heeft veel mensen bevrijd van de gesloten systemen in hun eigen geest.
Die heeft echter niet iedereen bevrijd en heeft hen ook nog niet in de hoogste mate bevrijd, en wat dat betreft kan het hen niet tot in de hoogste mate bevrijden, want om volledig bevrijd te zijn van het bewustzijn van antichrist, als je dat eenmaal hebt, moet je ervaren dat er een alternatief is voor het dualiteitsbewustzijn. Er is iets buiten je geest om dat je geest niet in zijn macht kan krijgen, niet in zijn wereldbeeld kan trekken, zoals Petrus probeerde Jezus in zijn wereldbeeld te trekken. Dit kun je Christus noemen of Boeddha of Krishna of de Heilige Geest of hoger bewustzijn of hoe je dit ook wilt noemen, maar dit iets kan niet in het bewustzijn van antichrist worden getrokken; het zal zich er niet aan conformeren.

Degenen die dat tegenkomen, degenen die het bestaan ervan erkennen, hebben dan een alternatief voor het bewustzijn van antichrist. Ze hebben een referentiekader buiten het gesloten systeem van hun eigen geest en de collectieve geest van de cultuur waarin ze leven. Dit wordt het zuurdesem dat, als ze dat willen, het hele brood dat hun bewustzijn is, laat rijzen totdat ze bevrijd zijn van alle aspecten van het dualiteitsbewustzijn. De rol van Christus, van het hogere bewustzijn, is dat zuurdesem, dat alternatief, te bieden.

De narcistische leiders met een gesloten geest
Wat heeft dit met democratie te maken? Heel veel mensen uit veel verschillende lagen van de bevolking, psychologen, historici, filosofen en zelfs veel mensen die geen specifiek beroep hebben, beginnen zich bewust te worden van het fenomeen narcist, sociopaat, enzovoort. Dit komt doordat ze in het openbaar leiders zien deze narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben, die geen empathie hebben, geen zorg voor het lijden van andere mensen dat ze zelf hebben veroorzaakt. Er ontstaat een groeiend besef dat dit type mensen op de wereld zijn en dat zij eigenlijk het archetypische voorbeeld zijn van de extremiteiten van het dualiteitsbewustzijn.

Als je naar Vladimir Poetin kijkt, dan zie je heel duidelijk dat zijn geest een gesloten, zichzelf versterkend, zelfbevestigend systeem is, tenminste voordat hij besloot Oekraïne binnen te vallen. Sindsdien is zijn geest enorm geschrokken. Hij heeft het niet volledig begrepen, niet bewust begrepen, dat zijn geest door elkaar is geschud, omdat de dingen in de fysieke realiteit niet gingen zoals hij dacht dat ze zouden gaan volgens de ‘realiteit’ van zijn gedachten. De fysieke wereld wilde zich niet conformeren aan het gesloten systeem van zijn geest.

Er kan een doorbraak komen omdat heel veel mensen ineens begrijpen dat ze dit soort leiders door de geschiedenis heen hebben gehad. Dit soort leiders hebben we tegenwoordig ook en als je naar dictaturen kijkt, dan zie je dat bijna alle dictators dit type mens zijn of zijn geweest: een narcist, een sociopaat, hoe je ze ook wilt noemen; zelfs een combinatie van psychopaat, sociopaat en narcist zoals sommige mensen beginnen te zeggen. De reden hiervoor is dat hun geest geslotener is dan die van de meeste andere mensen. Dan kan er iets veranderen omdat de mensen zich realiseren dat de wereld werkelijk vooruit is gegaan, omdat de meeste mensen hun geest hebben opengesteld voor nieuwe ideeën, ideeën die verder gaan dan het oude systeem, de oude cultuur, de oude religie, de oude politieke ideologie, enzovoort. Mensen kunnen daardoor een ommezwaai maken omdat ze zich realiseren dat er een dynamiek bestaat waardoor er mensen zijn die zich actief tegen vooruitgang verzetten omdat hun geest gesloten is, en er zijn mensen die aan vooruitgang werken omdat hun geest enigszins open is.

Dit kan ertoe leiden dat mensen die het gevoel hebben dat ze de vooruitgang willen bevorderen, naar zichzelf moeten kijken en zeggen: “Hoe open staan mijn gedachten? Sta ik echt open voor nieuwe ideeën of heb ik bepaalde overtuigingen die mij inperken?” Dit is vooral nodig bij wetenschappers die moeten erkennen dat de wetenschap momenteel vooral wordt ingeperkt door hun filosofie die het materialisme, de ideologie die het materialisme, de religie die het materialisme, de politieke filosofie die het materialisme, is. Dit houdt wetenschappelijke experimenten en wetenschappelijke doorbraken tegen, men moet dit dus aan de kant zetten. Maar er is ook een keerzijde, namelijk de erkenning dat democratie een fundamenteel ander soort regering is dan een dictatuur, omdat de macht niet in handen van een of enkele mensen mag worden geconcentreerd.

In een dictatuur is er altijd sprake van machtsconcentratie. En in een dictatuur is het meestal zo dat degenen die die naar de macht grepen, het meest meedogenloos zijn. Wanneer je meedogenloos zegt, moet dit zo worden uitgelegd dat deze mensen zichzelf niet meedogenloos vinden, maar dat zij degenen zijn die de beste visie hebben en die gelijk hebben. Poetin meende, in ieder geval tot voor kort, dat hij de grootste visie had op de toekomst van Rusland en hij vond dat hij volkomen gelijk had met die visie. Je ziet veel andere leiders die er ook absoluut van overtuigd waren dat zij de juiste visie hadden. Ze dachten dus dat ze gelijk hadden. Daarom was het goed dat zij aan de macht kwamen en dat ze indien nodig alle middelen konden inzetten om die macht te grijpen, te behouden. Nogmaals, dit is het bewustzijn van Satan: “Ik heb volkomen gelijk. Ik kan geen ongelijk hebben en daarom is het acceptabel dat ik alle middelen gebruik die ik nodig acht om elke tegenstand neer te slaan die mijn gelijk zou kunnen aanvechten. Ik kan alle middelen inzetten tegen iedereen die beweert dat ik geen gelijk heb, die ik nodig denk te hebben om hen en hun uitdaging van mijn gevoel van juistheid te vernietigen.”

Dit zie je natuurlijk bij Poetin, Stalin, Mao, Kim Jung-Un, Donald Trump – hoewel hij niet dezelfde middelen gebruikte als de anderen. Hij gebruikte wel bepaalde middelen om mensen die het niet eens waren met hem en zijn visie dat hij gelijk had, te vernietigen, af te straffen, neer te halen en te ontslaan. Dit moet doorbreken in democratieën. Dit moet vooral in Amerika doorbreken, omdat Amerika zich moet afvragen: “Waarom hebben we de situatie zo uit de hand laten lopen dat iemand als Donald Trump werd gekozen? Wat is er gebeurd? Wat in het collectieve bewustzijn van Amerika heeft het mogelijk gemaakt dat zo iemand tot president gekozen kon worden en kon doen wat hij heeft gedaan, niet alleen toen hij president was, maar ook nadat hij de verkiezingen had verloren? Hoe was dit mogelijk? Wat in de nationale psyche heeft dat veroorzaakt?” En dat komt heel erg door het gevoel onder veel Amerikanen dat ze gelijk hebben; zij zijn het beste land ter wereld. Dit beperkt zich niet alleen tot christenen, maar het is zeker sterk geconcentreerd in de christenen van Amerika. “Wij hebben de enig ware religie. Wij zullen worden gered. Wij hebben gelijk, wij hebben het recht om onze visie aan Amerika op te leggen.”

Wanneer je erkent dat bepaalde dictatoriale leiders een narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben, moet je ook zeggen dat de christelijke beweging in Amerika een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Die geloven dat ze absoluut gelijk hebben. Het maakt niet uit wat de gevolgen zijn voor andere mensen. Zij moeten hun visie aan anderen opleggen, wat het de mensen ook kost, wat de gevolgen voor de mensen ook zijn. Daarom willen ze bijvoorbeeld een verbod op abortus maar ze willen niet kijken naar de situatie van de vrouwen die hierdoor worden getroffen. Narcisten willen ook niet kijken naar de menselijke gevolgen. Maar een van de belangrijkste principes van democratie is dat je wel naar het menselijk bewustzijn, naar de mensheid, kijkt en daarom mensen als mensen behandelt. Je kunt een kwestie als abortus niet herleiden tot de vraag of het legaal of illegaal zou moeten zijn. Er zitten zoveel andere aspecten aan dit hele debat over de menselijke gevolgen die daarin moeten worden opgenomen voordat je een betere beslissing kunt nemen.

De polarisatie in het politieke leven van Amerika
Wat is er de afgelopen decennia in de Verenigde Staten gebeurd? We hebben gezien dat het politieke leven is gepolariseerd. Veel mensen weten dat het dertig of veertig jaar geleden regelmatig voorkwam dat er wetten werden aangenomen door het Congres en de Senaat met een meerderheid aan beide zijden van het politieke spectrum. Vaak konden de senatoren en congresleden wel samenwerken. Ze konden een groep vormen die het aan beide kanten van de scheidslijn helemaal met elkaar eens was, wat toen nog niet zo’n grote scheidslijn was, dat dit het beste voor Amerika was. Dit was het beste voor de mensen. Destijds werd het samen optrekken nog als een normale gebeurtenis beschouwd. Maar door de polarisatie is dat grotendeels verdwenen. En hoe is deze polarisatie ontstaan?

De studie van de RAND Corporation over inkomensongelijkheid zegt dat de inkomensongelijkheid in Amerika de afgelopen veertig jaar een grote groei heeft doorgemaakt. En tegelijkertijd is de polarisatie, de partijdigheid, de impasse, gegroeid. Denk je echt dat die twee niets met elkaar te maken hebben? Begrijp je echt niet dat er een financiële machtselite is, waarvan de mensen allemaal narcist zijn, die erin geslaagd is de regering te manipuleren om de financiële sector te dereguleren, waardoor ze de vrijheid kregen om rijkdom in hun eigen handen te concentreren? Ze willen niet dat dit aan het licht komt bij de mensen. Ze willen niet dat de mensen dit weten en ertegen in opstand komen, en wat hebben ze toen gedaan? Verdeel en heers, verdeel de mensen.

Als je naar de huidige situatie in Amerika kijkt, dan zie je dat deze verdeeldheid is verergerd door Donald Trump en zijn presidentschap en zijn reactie op de verkiezingen, omdat families zo verdeeld zijn dat de mensen die in Trump geloven, niet kunnen en willen praten met de mensen die niet in Trump geloven en andersom. Er zijn heel veel mensen die niet kunnen praten met mensen die aan de andere kant van de kloof staan. Er is geen dialoog. Er is geen interactie. En wat zie je als twee groepen mensen niet kunnen communiceren? Dan worden verschillen overdreven, spanningen groeien en dat kan leiden tot allerlei gewelddadige uitbarstingen, zoals het aanvallen van het huis van de Amerikaanse democratie zelf en veel andere dingen.

De neiging om met geweld te reageren
Amerikanen hebben de neiging om met geweld te reageren als ze te veel worden gepusht. Je ziet dat die tendens in Amerika groter wordt, niet alleen door de massale schietpartijen, maar ook bij demonstraties die gewelddadig worden, meer dan je ziet in veel andere democratische landen. Je begrijpt wel dat dit een onhoudbare situatie is. Het is een gevaarlijke situatie. Het is een situatie die Donald Trump niet alleen heeft veroorzaakt.

Poetin heeft natuurlijk ook gedaan wat hij kon om dit vuur aan te wakkeren, maar het gaat echt om de kloof die de machtselite heeft gevormd in de jaren zeventig, tachtig en daarna, waarin ze heel langzaam, heel methodisch, verdeeldheid onder de mensen hebben gezaaid. Het christendom heeft hierin een rol gespeeld door nog verder terug te gaan, omdat de christenen zichzelf zijn gaan zien als: “Wij zijn degenen die gered zullen worden. Wij zijn degenen die gelijk hebben en alle anderen zullen naar de hel gaan en misschien wel door de duivel gestuurd zijn.” Je ziet dat dit heel erg ver teruggaat, maar dat het de laatste decennia wordt overdreven.

Het alternatief voor de confronterende manier van denken
Hoe kom je uit deze situatie? Hoe kan Amerika daar overheen stappen? Dat kan alleen als een cruciaal aantal Amerikanen ziet dat er ook een alternatief voor is. Er bestaat een alternatief voor de denkwijze die gepolariseerd is, die confronterend is, omdat dit de denkwijze is van antichrist, van de dualiteit. Wanneer twee mensen er absoluut van overtuigd zijn dat elk van hen gelijk heeft en de ander ongelijk, dan weet je dat ze allebei gevangenzitten in het bewustzijn van antichrist. Ze hebben allebei een waarnemingsfilter gevormd op basis van de fundamentele overtuiging: “We hebben gelijk en iedereen die het niet met ons eens is, heeft ongelijk. We kunnen ons niet vergissen. Wij zijn christenen. We kunnen ons niet vergissen over het feit dat het christendom de enig ware religie is, dat wij de enigen zijn die gered kunnen worden.”

De enige uitweg is dat een cruciaal aantal Amerikanen ervaart dat er een alternatief is voor deze gemoedstoestand. Ze komen het Christusbewustzijn, het hogere bewustzijn, tegen. Ze hoeven het Christusbewustzijn niet te kennen of het zo te noemen, ze hoeven alleen maar de ervaring te krijgen dat er nog iets anders is.

Het zal helpen als ze gaan inzien dat dit een tendens van de menselijke geest is die je door de geschiedenis heen kunt zien, en dat die meer verwoesting heeft veroorzaakt dan iets anders op de planeet. Daardoor kunnen ze begrijpen dat de geest, wanneer die een gesloten systeem wordt, gepolariseerd zal zijn. Er zullen confrontaties komen. Misschien zal er wel een oorlog, een revolutie of een ramp komen en als we dit willen vermijden, moeten we slimmer worden. We moeten ons realiseren dat dit een neiging is in de menselijke psyche. Ze hoeven niet te weten dat het niet iets natuurlijks is voor de menselijke psyche, maar ze moeten begrijpen dat we dit aan de geschiedenis kunnen zien en dat democratie een poging is om dit te voorkomen, want we hebben vrijheid van meningsuiting, vrijheid van spreken, de macht wordt niet geconcentreerd in handen van een paar mensen, enzovoort.

Dit filtert door naar het identiteits-, mentale en emotionele niveau en staat op het punt om door te breken naar het fysieke niveau omdat steeds meer mensen dit gaan begrijpen en beseffen dat de polarisatie te ver is gegaan. We moeten dit stoppen. We moeten iets doen om dit te stoppen voordat het, fysiek, echt heel erg slecht gaat. Het potentieel bestaat dat veel mensen begrijpen dat er een alternatief is voor de gemoedstoestand die een gesloten systeem is geworden, een systeem dat naar zichzelf refereert. En echt, de essentie van democratie, om die goed te laten functioneren, is dat de geest, de collectieve geest, geen gesloten systeem mag worden.

Neem de Onafhankelijkheidsverklaring: “Alle mensen zijn hetzelfde geschapen. Ze zijn door hun schepper begiftigd met onvervreemdbare rechten.” Wat betekent dat? Dat een land dat berust op dit fundament, geen gesloten systeem mag laten worden, omdat noch het volk noch de regering noch een willekeurige groep bepaalt wat de rechten van het volk zijn. Een autoriteit buiten de menselijke geest om bepaalt wat de rechten van de mensen zijn. Wat gebeurt er als je gepolariseerd bent, als twee groepen mensen gepolariseerd zijn? Kijk naar de mensen die op 6 januari 2021 hebben ingebroken bij het Capitool. Respecteerden zij de rechten van andere mensen om anders te zijn dan zij? Respecteerden ze de politieke instituten, het politieke proces waardoor Amerika het per slot van rekening eeuwenlang heeft overleefd? Ze respecteerden dit in gedachten niet omdat ze er zo zeker van waren dat ze gelijk hadden dat het acceptabel, zelfs noodzakelijk, was om geweld te gebruiken om hun visie bij de natie af te dwingen. Welnu, dit is precies wat de Onafhankelijkheidsverklaring en de Grondwet moeten voorkomen.

Deze mensen, die beweerden dat ze de grondwet verdedigden, schonden alles waarop de grondwet gebaseerd is en begrepen dat niet. Het gaat er niet om dat je die mensen van gedachten laat veranderen; het gaat erom dat je een cruciaal aantal Amerikanen helpt om dit mechanisme te zien, omdat dit het collectieve bewustzijn zal veranderen, zodat steeds meer mensen wakker worden en zeggen: “Dit kan zo niet doorgaan. We kunnen dit niet laten doorgaan. We kunnen niet toestaan dat zoiets ooit nog een keer gebeurt.” We hebben het niet zozeer over de fysieke uitkomst als wel over een verandering in bewustzijn. En het bewustzijn kan heel snel veranderen omdat dit al een hele tijd aan de gang is door de inspanningen van veel mensen die wel openstonden voor ideeën uit een hoger bewustzijn. Amerika is op geen enkele manier verloren. Amerika komt dichter bij een doorbraak, een verandering in het collectieve bewustzijn omdat de mensen zullen gaan inzien dat de verdeeldheid, de vijandigheid, niet blijvend is. En daarom moeten ze naar dit bewustzijn kijken: “We hebben gelijk, we kunnen geen ongelijk hebben.”

Alles eruit filteren wat je wereldbeeld uitdaagt
Kijk eens naar al die mensen die ervan overtuigd zijn dat ze gelijk hadden. Wat doen ze altijd? Ze zoeken naar bewijs dat bevestigt wat zij geloven dat juist is. Ze geloven dat de verkiezingen van Trump zijn gestolen. Ze kijken op het internet, ze doen onderzoek, ze ‘doen hun eigen onderzoek’ en vinden websites die precies zeggen wat ze willen horen: “Je hebt gelijk. Je hebt gelijk over Trump en Trump heeft gelijk. Trump kan geen ongelijk hebben en jij kunt geen ongelijk hebben over Trump.” Dat willen ze horen. Ze filteren alle informatie eruit die dat aanvecht en richten zich alleen op dingen die dat bevestigen. Dit is bij veel andere mensen net zo. Alle christenen in Amerika doen precies hetzelfde. Ze kijken alleen naar dingen die hun christelijke overtuigingen bevestigen. Ze filteren alles eruit wat die overtuigingen aanvecht. Ze zouden de Levende Christus eruit filteren als hij op aarde rondliep. Als Jezus tegenwoordig op de aarde zou rondlopen, dan zouden ze hem eruit filteren en zichzelf nog steeds christen noemen en er nog steeds van overtuigd zijn dat ze gered zouden worden; zelfs nadat ze de Levende Christus hadden verworpen.

Mensen kunnen gaan inzien dat je elk punt kunt bewijzen als je alleen maar kijkt naar bewijs dat dit bevestigt. Als je alle bewijzen weggooit die dit betwisten, kun je alles bewijzen wat je wilt. En zolang de discussie op dit niveau zit, zullen de mensen verdeeld zijn en zal Amerika zwakker zijn. De mensen zullen niet in staat zijn om bij elkaar te komen en de machtselite omver te werpen en daardoor een beter leven te krijgen, het leven dat ze hadden moeten hebben als hun inkomen niet door de elite van hen was gestolen.

De enige oplossing voor Amerika is een bewustzijnsverandering
Veel mensen in Amerika zitten na de coronacrisis en nu door de hogere energieprijzen in een zeer benarde situatie. Ze hebben moeite om rond te komen. Ze zien hun levensstijl eroderen. Er is geen praktische oplossing voor de situatie. De enige oplossing is een verandering in bewustzijn. Niet de grote meerderheid van de mensen moet hun bewustzijn veranderen, slechts een cruciaal aantal mensen met het hoogste niveau van bewustzijn moet veranderen en dan zal de natie veranderen.

Wat is er in Europa en in de Verenigde Staten gebeurd met hun mening over Rusland? Je zag dat ze vóór de invasie blind waren wat betreft Poetin, omdat de mensen nogmaals, een bepaalde mening hadden en dachten dat die juist was; dat Rusland op den duur vanzelf zou veranderen als het als een beschaafde natie werd behandeld. Ze filterden alles eruit wat Poetin zei of deed dat dit betwistte en concentreerden zich alleen op dingen die hun mening bevestigde. Maar dat is nu wel veranderd, althans in de meeste landen in Europa en de Verenigde Staten en in de meeste democratieën over de hele wereld. Ze zijn veranderd en hebben erkend dat die niet in overeenstemming is met de realiteit. Dit is een enorm grote verschuiving in het collectieve bewustzijn geweest en dit kan tot veel andere verschuivingen leiden. Het is geen onmogelijke opgave. Zelfs niet een onpraktische. Het is de meest praktische, omdat er pas iets kan veranderen op het fysieke vlak als er een verandering in bewustzijn heeft plaatsgevonden. Bewustzijn komt vóór de fysieke manifestatie.

Dit heeft Jezus de mensen tweeduizend jaar geleden proberen te leren, met de zeer beperkte mogelijkheden die hij destijds had met betrekking tot het begrip dat de mensen hadden van zichzelf, van het bewustzijn, van de wereld. Maar veel mensen staan op het punt om dit te beseffen, om die verschuiving te maken en te beseffen dat er een verschuiving in bewustzijn moet komen. Er moet een verschuiving plaatsvinden van het bewustzijn van antichrist dat een gesloten systeem is, naar een opener bewustzijn, dat openstaat voor hogere ideeën.

Er zijn bepaalde cycli. Er wordt een bepaald idee geopperd en dat zorgt voor een verandering in de samenleving, maar dat idee kan de samenleving slechts op een bepaald punt brengen, dan moet er een hoger idee komen om de samenleving verder te brengen. Het idee van democratie, zoals het tot nu toe werd opgevat, heeft samenlevingen zover gebracht als mogelijk is. Het enige wat samenlevingen verder kan brengen, is een beter begrip van de psyche, de menselijke psyche, de psyche van de narcisten, de gesloten systemen, hoe de geest een gesloten systeem wordt en dat het potentieel bestaat om daaraan te ontkomen. Deze bewustzijnsverschuiving is de enige praktische oplossing voor de problemen waarmee niet alleen Amerika, maar ook vele andere moderne naties worden geconfronteerd. Het is trouwens de enige oplossing voor de problemen waarmee alle naties, of ze nu democratisch zijn of niet, worden geconfronteerd. Maar de democratische landen verkeren vanzelfsprekend in de beste positie om die veranderingen door te voeren en te omarmen.

Dictators die zich tegen elke vorm van verandering verzetten
Je ziet dat ze zich in Iran verzetten tegen elke vorm van verandering. Waarom? Ze geloven dat ze gelijk hebben. Ze filteren alles eruit wat in tegenspraak is met hun gevoel van juistheid en kijken alleen naar iets wat dit bevestigt, ongeacht de gevolgen voor hun eigen volk. Hoe kan zo’n kleine machtselite in Iran allerlei economische tegenspoed voor hun eigen volk veroorzaken, alleen maar omdat ze er absoluut zeker van zijn dat ze gelijk hebben? En zij zullen niet veranderen. Die zullen niet terugkrabbelen. Kijk naar Xi Jinping en zijn zero covid-beleid in China dat allerlei ontberingen heeft veroorzaakt bij de mensen, allerlei problemen in de Chinese economie. Maar hij kan niet terugkrabbelen omdat hij heeft gezegd dat dit het beleid superieur was vergeleken met het westen en het was zijn beleid, en hij is de superieure leider van China, en hij kan het niet mis hebben. Als hij zijn beleid verandert, lijkt het alsof hij eerder ongelijk had en dat mag niet. Dat mag niet. Daarom moeten de mensen blijven lijden, zodat de leider het gevoel dat hij gelijk heeft, kan behouden.

Nogmaals, Poetin is een duidelijk voorbeeld. Hij geloofde dat hij gelijk had voor de invasie. Hoe zou het eruitzien als hij zich nu terugtrok? Dat hij toch geen gelijk had. Hij heeft twintig jaar lang het imago gecultiveerd dat hij de onfeilbare leider van Rusland is die het het beste weet. Hij weet dat het met hem gedaan is als dat beeld wankelt. Hij zal alles verliezen waar hij voor gewerkt heeft. Hoever is hij bereid te gaan door zijn slecht uitgeruste leger te blijven pushen en de mensen onnoemelijk veel leed te bezorgen? Hoever is hij bereid te gaan door raketten te sturen naar steden en appartementsgebouwen in gebieden waarvan hij beweert dat ze nu deel uitmaken van Rusland? Dit is een dictator die zijn eigen volk vermoordt, op zijn eigen steden schiet of in ieder geval wat hij beweert dat zijn eigen mensen en steden zijn, en niemand in Rusland ziet de waanzin hiervan in. Of zien ze het wel? Beginnen ze het in te zien? Beginnen ze het te erkennen, erover te praten? Want nogmaals, er kan een verschuiving plaatsvinden.

De hele tijd is er al een verschuiving in Rusland aan de gang die door het identiteits-, mentale en emotionele rijk heen filtert die tot stand is gebracht door veel bewustere mensen in Rusland. Ook heel veel mensen die niet spiritueel zijn, maar die hun geest hebben opengesteld voor nieuwe ideeën, die misschien democratische landen hebben bezocht, die hebben gezien hoe anders het bewustzijn daar is en zeggen: “Waarom mogen we dit niet in Rusland hebben? Waarom zouden we dit niet in Rusland kunnen hebben?” Nogmaals, het potentieel op een verschuiving is aanwezig, maar zoals je duidelijk kunt zien, zit de situatie op dit moment, de praktische, fysieke situatie, in een impasse. Er is voor Poetin geen andere uitweg dan door te gaan met pushen. Wat kan het op fysiek niveau veranderen? De enige uitweg is een bewustzijnsverschuiving, want dan worden ze ineens wakker en zeggen: “Maar de president heeft niets aan. Dit kan niet zo doorgaan.”

Het bewustzijn achter het probleem transcenderen
Telkens wanneer een situatie is gepolariseerd, vastzit, waarin confrontaties zijn en het hopeloos lijkt om er iets aan te doen op fysiek niveau, wordt die situatie veroorzaakt door het dualiteitsbewustzijn. Het dualiteitsbewustzijn heeft geen manieren om de situatie te veranderen. Je kunt een probleem niet oplossen met de bewustzijnsstaat die hem heeft veroorzaakt. Maar eigenlijk zou het gezegde moeten zijn: je kunt het probleem niet overwinnen, je kunt het probleem niet transcenderen, want er is geen oplossing voor de problemen die door het dualiteitsbewustzijn in het leven worden geroepen. De enige oplossing is dat bewustzijn transcenderen, waardoor je het probleem transcendeert. Toen ze zagen dat de keizer niets aan had, hoefde er fysiek niets te veranderen, want het enige wat nodig was, was een verandering van waarneming waardoor men ineens iets zag wat ze eerder niet hadden gezien en toen zat de situatie niet meer vast. De situatie komt weer in beweging en geleidelijk ontstaan er oplossingen. Nieuwe ideeën slaan aan. Er worden nieuwe initiatieven genomen. Amerika kan heel snel opschuiven naar dit bewustzijn over de machtselite. En als het bewustzijn van de mensen opschuift, dan moet de politieke situatie mee verschuiven. Dat kan niet anders.

Stel je voor dat de christenen in Amerika op zondagochtend een preek hadden gehoord die in ieder geval op enkele van dit soort ideeën berustte. Christenen hadden een kracht kunnen zijn om de vooruitgang te stimuleren in plaats van één die de vooruitgang stopt of tegenhoudt omdat ze altijd achteromkijken en de samenleving willen terugbrengen bij traditionele waarden die door de Bijbel zijn bepaald.

Denk je echt dat de mensen die de Bijbel hebben geschreven, of het nu het Nieuwe of het Oude testament is, dachten dat die tweeduizend jaar of langer zou meegaan en dat mensen die zouden omarmen als het woord van God en zouden denken dat ze hun samenleving hierop moet berusten? Een paar wel, maar de meesten niet. Ze hadden meestal niet echt een beeld van wat ze aan het doen waren. Ze beschouwden het natuurlijk niet als het woord van God dat werd opgeschreven.

Er is geen uitweg uit de menselijke conditie, het menselijke dilemma, zonder contact te maken met de hogere bewustzijnsstaat die niet kan worden veranderd in een gesloten zelfbevestigend systeem. Het bewustzijn van Christus, het hogere bewustzijn, bevestigt zichzelf niet omdat dit zichzelf voortdurend transcendeert. Altijd op zoek is naar een nieuwe visie, een nieuw begrip, altijd meegaat met de opwaartse beweging van het hele universum.

Volgende: Amerika, wat heb je gedaan met de talenten die je hebt gekregen?