Laat elk Gevoel van Verplichting aan de Aarde los

 

Geascendeerde Meester PadmaSambhava, 10 oktober 2022. Webinar voor Amerika – De Wederopstanding van de Democratie

IK BEN de Geascendeerde Meester PadmaSambhava. IK BEN een Vajra-goeroe. Dit geeft aan dat ik een bepaald niveau van Boeddhaschap heb bereikt en dat geeft mij het recht om op aarde te zijn, om op aarde les te geven. Ik spreek niet vaak op deze manier, maar ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om een lering te geven waar je misschien iets aan hebt.

Astrea sprak over de mogelijkheid om verslaafd te raken aan een bepaalde prikkel op aarde. Als iemand op het pad naar Christusschap verhef jij je boven verslavingen aan dingen op de wereld. Maar het is ook mogelijk om bijna verslaafd te raken aan het oplossen van problemen, aan het oplossen van dingen in je eigen psyche, je eigen psychologische problemen.

De tendens om je op de problemen te concentreren
Ik wil je een beeld geven. Er is een uitgestrekt landschap, een grote vlakte omringd door heuvels en bergen dat zich uitstrekt tot aan de verre horizon. Daarboven is een uitgestrekte blauwe lucht waaruit de zon prachtig schijnt. Op de grond in het midden van deze enorme vlakte staat een persoon. Boven het hoofd van die persoon hangt een klein zwart wolkje. En die persoon kijkt omhoog naar dat wolkje en zegt: “Oh, kijk die zwarte wolk eens, de wereld vergaat vast binnenkort”, het uitgestrekte landschap, de uitgestrekte lucht, de stralende zon worden volledig genegeerd, hij kijkt alleen naar de zwarte wolk.

Ik weet heel goed – wij weten heel goed – dat de veel leringen die we hebben gegeven bijna overweldigend kunnen worden, vooral die via deze boodschapper over het oplossen van je psychologische problemen, over het overwinnen van je geboortetrauma, het opruimen van gescheiden zelven. Zoals sommigen van jullie hebben gezegd, voel je bijna een zekere hopeloosheid, omdat het bijna onmogelijk is om zeer diepe aspecten van je psyche te gaan zien. Anderen van jullie hebben aanzienlijke resultaten behaald en realiseren zich dat ze veel van die zelven, veel van die wonden, veel van die problemen in je psyche hebben opgelost.

Deze boodschapper is daar nu al meer dan vijfenveertig jaar mee bezig. Er was een periode in de jaren negentig van de vorige eeuw dat hij regelmatig dacht: “Maar ik heb al zoveel dingen in mijn psyche gezien en opgelost, maar er komen steeds weer nieuwe dingen bij. Zal dat ooit verdwijnen?” En natuurlijk is hij nog steeds op zoek naar dingen in zijn psyche. Hij stelt zich al geruime tijd gewoon open om iets te zien en op te lossen. Maar hij concentreert zich er niet op. Hij wordt er niet door belast. Het neemt zijn rust niet weg. Hij raakt er niet door gefrustreerd.

Vooral avatars, degenen die naar de aarde kwamen met de bedoeling om een positief verschil te maken, hoe je dit ook zag voordat je kwam, hoe je er ook naar kijkt, hoe jij ook je MO hebt veranderd nadat je hier bent gekomen en geïncarneerd bent, hebben nog steeds een bepaald idee over waarom je hier bent, wat je geacht wordt te doen, wat je zou moeten bereiken. En dit kan je de neiging geven om je op de problemen te concentreren, om je te concentreren op iets wat niet is opgelost. En jij lijkt op de persoon die in dit uitgestrekte landschap staat en er niet naar kijkt, maar alleen wel naar dat ene donkere wolkje boven je hoofd.

Natuurlijk heb je misschien nog een paar onopgeloste psychologische problemen over. Natuurlijk zijn er illusies waar je doorheen moet kijken totdat je ascendeert, zoals we hebben gezegd, maar wat als je niet zoveel meer over hebt als je denkt? Wat als je de overgrote meerderheid van wat je moet oplossen, al hebt opgelost en het niet hebt gezien, niet hebt erkend, omdat je zo geconcentreerd bent op de volgende? Je bent bijna verslaafd aan het oplossen van een probleem en de stimulans te ontvangen om het probleem op te lossen of je erop te concentreren.

Nogmaals, ik zeg je niet dat je moet stoppen met het oplossen van je psychologische problemen. Ik zeg alleen dat je af en toe een stap naar achteren moet doen en steeds een stap verder gaan totdat je verder kunt kijken dan die donkere wolk boven je hoofd en het uitgestrekte landschap kunt zien, de blauwe lucht van je psyche, en de zon van je IK BEN Aanwezigheid kunt zien schijnen en de warmte voelt die je IK BEN Aanwezigheid op jou schijnt.

Erkennen dat je vooruitgang hebt geboekt
We hebben jullie veel leringen gegeven over het dualiteitsbewustzijn. Maar ik vraag me af of je een bepaald aspect van deze leringen hebt begrepen en op jezelf hebt toegepast. We hebben gesproken over evenwicht, we hebben gesproken over de Middenweg, niet in een van de dualistische uitersten te schieten, maar we hebben ook gezegd dat het dualiteitsbewustzijn elke uitspraak van een spirituele leraar uit balans kan brengen. Heb je volledig begrepen dat er een gescheiden zelf in je geest zal zijn – zelfs duistere krachten buiten jouw geest – die je naar het andere uiterste zullen trekken of iets wat het andere uiterste lijkt van de dualistische geest, wanneer we een bepaalde lering geven?

We hebben een behoorlijk aantal keren gesproken over spirituele studenten die naar het spirituele pad, naar de geascendeerde meesters toe komen omdat ze zich speciaal willen voelen. Ze willen het gevoel hebben dat ze verder gevorderd zijn dan andere studenten, zelfs dat ze de meest geavanceerde spirituele studenten op de planeet zijn. Veel van jullie hebben deze leringen aangenomen en besloten dat je deze neiging wilt overwinnen als je hem hebt, of dat je hem niet wilt hebben. Maar dan komt er een zelf in je geest die zegt dat jij om je niet speciaal te voelen moet vermijden iets over jezelf te voelen. Met andere woorden, je mag niet erkennen wat je hebt bereikt, niet erkennen wat je in je psyche hebt opgelost, want dat zou je hoogmoedig kunnen maken.

Er is een zelf dat wil dat je trots bent en er is een zelf dat zegt dat jij je niet trots mag voelen en daarom jouw vooruitgang niet mag erkennen. Maar wat is het pad naar Christusschap? Het is een pad van vooruitgang, zelftranscendentie. Als jij niet erkent dat jij jezelf niet hebt getranscendeerd, dan kom je terecht in een soort niemandsland waarin je zo bang bent om trots op jezelf te zijn dat je niet durft erkennen dat je daadwerkelijk vooruitgang hebt geboekt en dat je bent opgeklommen tot een zeker niveau. Dit is het effect van het dualiteitsbewustzijn van deze zelven.

Nu kun jij jezelf observeren. Je kunt hiernaar kijken. Welke neigingen heb je als je mij dit hoort zeggen? Wat voor soort zelven kun je voelen? En dan kun je onze hulpmiddelen gebruiken om hieraan te werken om die zelven te overwinnen totdat je op het punt kunt komen waarop je de behoefte loslaat om je speciaal te voelen, om je superieur te voelen, om je trots te voelen. En dan kun je ook het zelf loslaten dat je die valse bescheidenheid geeft, die valse nederigheid, om je vooruitgang niet te willen erkennen. Je kunt ze gewoon loslaten en daardoor in een neutrale gemoedstoestand komen waarin je tot het besef kunt komen, je kunt terugkijken op je pad, en zeggen: “Ik heb eigenlijk al veel stappen op mijn pad genomen. Ik heb veel ervaringen gehad. Ik heb veel dingen in mijn psyche gezien. Ik heb veel dingen opgelost. Ik heb echt vooruitgang geboekt.” Jij voelt geen hoogmoed, maar je wordt er wel vrolijk van.

En waarom zou jij je niet steeds vrolijker mogen voelen naarmate je hoger op het pad komt? De Christusgeest is vrolijk. De Christusgeest is niet zo serieus als heel veel mensen denken, zelfs veel studenten van geascendeerde meesters, maar ook veel christenen die denken dat Christus heel erg serieus is, dat God heel erg serieus is. Christus is blij. En waarom zou jij jezelf niet blij maken omdat je vooruitgang op het pad hebt geboekt? Deze blijdschap heeft geen contrast met een tegendeel, het is geen geluk versus ongeluk, volgens een menselijke definitie. Deze vreugde overstijgt de paren en dualiteiten en polariteiten van de mensen. Je hebt het recht om dit te voelen. Waarom zou jij jezelf niet toestaan om dat te voelen, om dat te erkennen?

De Via Dolorosa
We hebben nooit gezegd dat het pad naar Christusschap een Via Dolorosa is. Integendeel, we hebben het tegenovergestelde gezegd. Wie heeft dat hele concept van de Via Dolorosa bedacht? De gevallen wezens natuurlijk. Ze wilden alle vreugde uit de mensen persen omdat zij de mensen niet zover konden krijgen dat ze de gebruikelijke christelijke illusie van het automatische pad gingen geloven: Ga naar de kerk, houd je aan de regels en voorschriften, geloof de doctrines en dan word je automatisch gered. Er waren altijd wel een paar mensen die meer wilden. Maar toen hebben ze het concept bedacht dat dit een pad van verzaking is, een pad van lijden, en als je het pad van de heiligen bewandelt, dan mag je niet blij zijn. Hoe zou je natuurlijk blij kunnen zijn als je een kerk hebt die berust op het bewustzijn van Petrus en het bewustzijn van antichrist? Hoe konden de leiders van die kerk blijdschap voelen? En als de leiders geen vreugde voelden, waarom zouden andere leden dan vreugde voelen? Je bent per slot van rekening van nature een zondaar. Hoe kun jij jezelf toestaan om vreugde te voelen als je een ellendige zondaar bent die zich zou moeten bekeren en een slecht gevoel zou moet hebben alleen al omdat je bestaat? Dit is allemaal onzin. Onzin. Laat het los. Herken de zelven, kijk ze recht in de ogen en zeg: “Jullie zijn mij niet. Ik ben jullie niet. Ik wil jullie niet meer. Ik laat jullie sterven”. Dat bedoelde Christus toen hij zei: “Wie zijn leven wil verliezen om mijnentwil, zal het vinden,” Je zult een hogere vorm van leven vinden die deze gescheiden zelven overstijgt.

De reden die jou naar de aarde bracht
Wanneer je naar de geschiedenis kijkt, wanneer je naar tegenwoordig kijkt, dan moet je wel zeggen dat het werkelijk verbazingwekkend is wat mensen in staat zijn te geloven. De hoeveelheid leugens, de hoeveelheid illusies, die mensen hebben kunnen geloven, is onthutsend. Niet echt voor een geascendeerde meester, want wij zien het allemaal wel, maar de mensen kunnen nog steeds een ongelooflijke hoeveelheid leugens en illusies geloven, zelfs dat ze een absolute waarheid vertegenwoordigen, of dat God dat zegt, of de Boeddha, of Krishna of Christus, of welke autoriteit ze ook zien. Kijk ernaar en zie dat het onzin is. En laat het gewoon los.

Misschien kun je een bepaald zelf herkennen, een bepaald zelf dat de meeste avatars hebben, en dat ze hem eigenlijk hadden vanaf het moment dat ze incarneerden. Het is een effect van het feit dat je hier komt met het verlangen om mensen te helpen, om een verandering teweeg te brengen. Om mensen te kunnen helpen, vind je dat je naar hen moet luisteren, je moet gevoelig voor hen zijn. Je ontmoet mensen die deze leugens geloven of je ontmoet gevallen wezens en je denkt: “Ik moet nadenken over wat ze zeggen. Ik zou me open moeten stellen om naar hen te luisteren”. Je begint dit in je op te nemen, je voelt je verplicht. Wanneer de gevallen wezens je een verkeerd idee geven, voel jij je verplicht om erover na te denken: “Zou het kunnen kloppen? Zou het waar kunnen zijn?” Je ziet dit zelfs in het verhaal van de Hof van Eden omdat Eva zich verplicht voelde om naar de slang te luisteren en na te denken wat hij had gezegd. Als avatar komt er een moment waarop je hiernaar moet kijken. Je moet kijken welke verplichting je voelt jegens de aarde, andere mensen, of zelfs de gevallen wezens. En je moet het zelf afwijzen en hem laten sterven, zodat je kunt begrijpen: “Ik ben niet verplicht om iets op aarde te doen. Ik heb geen verplichtingen op aarde.”

Om dit proces volledig te doorlopen moet je misschien nadenken over wat je op aarde heeft gebracht, wat je wilde bereiken; wat je wilde bereiken, want dat is de reden dat jij je daartoe verplicht voelt. Je wilt iets bereiken en je denkt dat je iets moet doen om dat te bereiken. Je voelt je gevangen, je voelt dat je vastzit, omdat je hebt ervaren dat doen wat je denkt te moeten doen, niet het resultaat oplevert dat je wilt bereiken. Wat voor optie heb je?

Veel mensen zijn leven na leven blijven pushen, hebben geprobeerd manieren te vinden om de resultaten te manifesteren. Er is maar één uitweg uit dit dilemma, dit enigma, deze catch 22 en dat is dat je bedenkt dat het jou misschien niet inspanningen ontbreekt. Het kan zijn dat jouw doel het probleem is. En misschien moet je de reden waarom jij op aarde naar de aarde bent gekomen, heroverwegen en beseffen dat dit niet de beste reden was. Het was een product van het bewustzijnsniveau dat je op dat moment had, maar nu ben je naar een hoger bewustzijnsniveau gestegen, zodat je ernaar kunt kijken en het opnieuw kunt overwegen, en het los kunt laten. Laat het los!

Deze boodschapper is hier al vijf of zes jaar mee bezig sinds we voor het eerst leringen over het gescheiden zelf gaven. Hij heeft beschreven dat de eerste grote doorbraak die hij had, was dat hij besefte: “Er is niets wat ik op aarde hoef te doen.” Maar hij heeft ook nog veel andere doorbraken gehad die hiermee in verband staan: waarom hij op aarde is, wat hij als zijn rol ziet, zijn doel om hier te zijn, en hij is bereid geweest om het allemaal opnieuw te overwegen. Dit gaat verder dan het geboortetrauma omdat je deze dingen al had voordat je het geboortetrauma kreeg.

Dit heb je meegenomen van een natuurlijke planeet, dit heeft je hier gebracht van een natuurlijke planeet. En dat is de volgende stap nadat je het geboortetrauma hebt opgelost, namelijk deze diepere aspecten te overwegen, zoals: Waarom ben je eigenlijk hier, hoe kun je weggaan als je dit niet oplost? Hoe kun je ascenderen? Hoe kun je voor de poort staan en een laatste blik op de aarde werpen om te zien of er iets is wat je terugtrekt naar hier? Hoe kun je zien dat de demonen van Mara een bepaalde reactie proberen te ontlokken, maar niet te reageren? Alleen wanneer je voelt dat je geen actie op aarde hoeft te ondernemen, kun je een reactie op alle omstandigheden op aarde voorkomen.

Sommigen van jullie zijn nog niet zover dat jullie toe zijn aan deze lering. Maar ik wilde dat die naar het fysieke vlak werd gebracht opdat degenen die er nu klaar voor zijn het kunnen oppakken en degenen die er in de toekomst klaar voor zullen zijn, het dan kunnen vinden en lezen. En ik heb, als Vajra-goeroe het recht om elke lering te geven die ik wil geven wanneer ik een open deur heb waardoor die kan worden gegeven. En daarom zeg ik Vajra, Vajra, Vajra, Vajra. IK BEN Padmasambhava.