Vraag over Wit-Rusland

Vraag: Wat zouden de geascendeerde meesters kunnen zeggen over de stand van zaken in Wit-Rusland en wat zou de meest gunstige richting zijn voor haar ontwikkeling? En wat kunnen de geascendeerde meesters zeggen over president Lucashenko, zijn persoonlijkheid, en het vooruitzicht op veranderingen in het land?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, 2019 – Oekraïne:

Er zijn veel overeenkomsten tussen Wit-Rusland en Oekraïne, omdat het nodig is dat ze aan de manier van denken van Rusland ontsnappen en een opener manier van denken krijgen die meer gericht is op vrijheid. Oekraïne, de mensen in Oekraïne, zijn verder met hun ontwikkeling en daarom hebben ze ook geen dictatoriale regering zoals in Wit-Rusland. Wij hebben al eerder gezegd dat elke regering een reflectie is van het collectieve bewustzijn van het volk. Als mensen een dictatoriale regering krijgen, dan komt dat omdat zij niet de verantwoordelijkheid willen dragen voor hun eigen situatie. Nu begrijpen wij heel goed dat mensen die in de Sovjet-Unie zijn opgegroeid, of met elke andere soort van dictatuur, zich hieraan moesten aanpassen door eenvoudig het vuur van vrijheid in hun hart te doven, omdat zij zich realiseerden dat ze het anders niet zouden overleven. En we nemen die mensen dan ook niets kwalijk; we begrijpen dat zij in een heel moeilijke situatie zijn opgegroeid. Maar de mensen moeten wel begrijpen dat er verband bestaat tussen het bewustzijn van het volk en de soort leider die zij hebben.

Je moet begrijpen dat, nadat de Sovjet-Unie uiteenviel, er een schok ging door het collectieve bewustzijn van alle naties die deel uitmaakten van de Sovjet-Unie of het Warschaupact. Als je had kunnen zien wat wij konden zien vanuit het geascendeerde perspectief, dan zag je dat er een heel erg grote schok ging door het collectieve bewustzijn, golven van energie, golven energie die op angst berustte. In de tijd van de Sovjet-Unie wist ieder zijn plaats in het leven. Zij wisten: “Dit is mijn taak en als ik het absolute minimum doe voor mijn baan, dan betalen ze mij en kan ik in dit appartement blijven wonen en een veilig leven leiden.” Nu leek het of dit van de mensen was afgenomen en de mensen reageerden daar verschillend op. En als je dit per natie bekijkt, dan was het de vraag of de meerderheid van de mensen dit als een kans zouden kunnen zien of dat ze het als een bedreiging voelden, iets wat angst inboezemde? En je ziet dat de mensen in de naties die dit als een kans beschouwden, het meest zijn vooruitgegaan na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. In de naties die minder vooruitgang hebben geboekt, zoals Wit-Rusland en nog een paar andere voormalige Sovjetrepublieken, vonden de mensen dit een bedreiging. Zij hadden liever de hun bekende misère dan een bepaalde kans, zoals we al eens gezegd hebben. Natuurlijk zien we wel dat jullie in Wit-Rusland in een bijzonder positie zitten, omdat jullie een president hebben die eerlijk gezegd een gevallen wezen is die is geïncarneerd, ook al hebben jullie niet hiernaar gevraagd, en een campagne heeft opgezet tegen het ondernemerschap. Het ondernemerschap in de andere landen heeft de economie getransformeerd en beter gemaakt, en de mensen een beter leven gegeven. Door er zo actief campagne tegen te voeren, maakt hij het heel moeilijk om de economie te laten groeien, iets wat hem niets kan schelen omdat hij aan de macht wil blijven. Maar dit betekent ook dat het gevolg is dat dit zichzelf versterkt, omdat de meeste mensen die bang zijn om initiatieven te ontplooien in een ander land zullen incarneren. In ieder geval veel van hen. Dit is een moeilijke situatie die je moet overwinnen en daarom kunnen we jullie alleen aanmoedigen om wat geduld te hebben. Jullie kunnen niet verwachten dat enkele studenten van geascendeerde meesters in een land de oproepen kunnen doen en dat er dan ogenblikkelijk resultaat op volgt.

Je moet het meer op de lange termijn bekijken en je niet laten ontmoedigen. Blijf in ieder geval de oproepen doen, roep op dat er veranderingen komen in het collectieve bewustzijn opdat de mensen wakker worden, meer verantwoordelijkheid nemen en nadenken over: “Willen we in een natie zoals deze blijven leven of niet?” De eerste stap is dat de meerderheid van de mensen deze beslissing neemt, waardoor ze beslissen: “Ik wil niet met deze regering leven, in dit onderdrukkende land.” Dan zullen er veranderingen komen. Ik kan je ervan verzekeren dat de meeste dictators dit op een bepaald niveau voelen: die veranderingen in het collectieve bewustzijn. Zij zullen zich realiseren dat er hervormingen moeten komen. Dit voelde Gorbatsjov ook toen hij begon te praten over glasnost en perestrojka en probeerde de Sovjet-Unie te hervormen. Jullie moeten de oproepen doen en het beeld voor ogen houden dat dit gebeurt. Het hoeft maar een paar jaar te duren, het kan ook langer zijn afhankelijk van de bereidheid van de mensen om die beslissing echt te nemen. Ik zeg niet dat zij op de barricaden moeten en de regering bestrijden. Ik zeg alleen dat zij in gedachten zover moeten komen en die beslissing nemen.