Vraag: Saint Germain had het in onze openbare discussie over politiek. In mijn familie kunnen we niet over politiek praten, omdat de meningen tussen de leden heel erg van elkaar verschillen. Kunnen de meesters mij een voorbeeld geven van hoe we bij elkaar kunnen komen? Onderwerpen die bij mij opkomen, zijn de gezondheidszorg en wapencontrole.
Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2018 – Albuquerque (USA):
Welnu, mijn geliefde, Saint Germain heeft jullie al een paar heel belangrijke aanwijzingen en hulpmiddelen gegeven over hoe je dit in het algemeen kunt aanpakken. Ik zal me nu richten op de situatie in families. Wanneer je het over een familie hebt waarin je niet over politiek kunt praten, dan is het probleem niet de politiek: Het probleem is karma dat jij hebt met jouw familieleden en dat waarschijnlijk al meerdere generaties speelt. Je zou kunnen zeggen dat politiek alleen maar het excuus is om ruzie te maken en je maakt geen ruzie omdat jullie elkaar leuk vinden (Gelach). Je betreurt het feit dat jullie samen in deze familie gedumpt zijn en je bent opgevoed in een situatie waarin je het gevoel hebt dat je er niet gewoon uit kunt stappen, omdat jij je familie trouw moet blijven. Je moet een manier vinden; je moet in ieder geval gedurende het jaar bij je familie zijn bij bepaalde gebeurtenissen die in jouw cultuur familiegebeurtenissen worden genoemd.
In plaats van eerlijk tegen jezelf te zijn en te erkennen dat je deze mensen niet leuk vindt en dat je volgend jaar niet de kerst met hen wilt doorbrengen en niet naar huis gaat op Thanksgiving Day – in plaats daarvan dwing jij jezelf erheen te gaan. Je probeert misschien om een harmonieus gesprek te voeren en niet je mening te geven, door niet jezelf te zijn en dan wordt er onvermijdelijk een onderwerp aangesneden waarbij iedereen explodeert en dan is het opeens ieder voor zich. Hoe vaak hebben wij dat wel niet gezien vanuit het geascendeerde octaaf?
Wat kun je daaraan doen? Als student van geascendeerde meesters kun je wel aan jezelf werken, je eigen psychologische problemen oplossen, het oerzelf, zodat je niet op je familieleden reageert. Je kunt letterlijk besluiten dat je dit niet wilt. Het helpt wanneer je de dingen in jou hebt opgelost, zodat je die dwang niet voelt. Deze boodschapper heeft beschreven wat hij op jonge leeftijd heeft gedaan met zijn vader toen hij eenvoudig zag dat als de relatie op dit spoor zou blijven, er een moment zou komen waarop ze niet meer tegen elkaar konden spreken. Hij zei toen bij zichzelf: “Wil ik in de situatie komen waarin ik geen contact heb met mijn vader?” Hij besloot toen: “Nee, maar op welke manier kan ik dan contact hebben met mijn vader zonder ruzie te maken?” Was het waarschijnlijk dat zijn vader zou veranderen? Nee. Als er dus iets moest veranderen in die situatie, wie moest er dan veranderen? Hij natuurlijk. Hij begon toen zijn vader gewoon te accepteren zoals hij was, en probeerde niet hem te veranderen, maar zich ook niet verplicht te voelen om zich door zijn vader te laten veranderen.
Jij kunt dat ook beslissen bij jouw familieleden – ze niet proberen te veranderen, maar ze te accepteren zoals ze zijn. Dan kun je naar hen luisteren zonder het gevoel te hebben dat je moet weerleggen wat zij zeggen, omdat jij je er niet door bedreigd voelt. Je beseft dat de politieke standpunten van jouw familieleden een uitdrukkingsvorm zijn van hun bewustzijnsstaat en dat het niet jouw taak is om hun bewustzijnsstaat te veranderen. Je luistert gewoon naar hen en jij gaat niet tegen hen in. Je voedt de antagonistische situatie niet. Wanneer zij je proberen te provoceren, reageer dan niet op dezelfde manier.
Dit op zich zou al genoeg kunnen zijn om het gesprek, de dynamiek in de familie, te veranderen, als er maar één is die weigert het beest te voeden, bij wijze van spreken. Je kunt natuurlijk ook oproepen doen voor je familieleden, maar daar gaat de vrije wil een woordje meespreken. Je familieleden zijn waarschijnlijk niet op het spirituele pad en niet bereid om aan hun psychologische problemen te werken. Zij denken niet dat zij moeten veranderen; zij denken dat jij moet veranderen. Jij bent het probleem; zij zijn niet het probleem. Dat is karma. Dat is een karmische situatie.
De kwestie is dat veel van de spirituele mensen vrijwillig in een familie zitten met mensen die in principe niet zelfbewust zijn. Zij projecteren altijd dat het probleem ergens anders ligt. Niet bij hen. Zij zijn nooit bereid om naar zichzelf te kijken. Je hebt aangeboden om dit te doen om twee redenen. Eén, om hen de kans te geven om te begrijpen dat zij anders kunnen reageren om die kans natuurlijk te krijgen moet jij niet reageren. En hoe reageer je niet? Welnu, uiteindelijk door je eigen psychologische problemen op te lossen. Waarom heb jij aangeboden om te incarneren in een familie met mensen zoals zij? Gedeeltelijk omdat zij heel duidelijk demonstreren wat er gebeurt wanneer mensen niet aan zichzelf werken.
Je hebt dit ook gedaan om iets te los te laten wat je vaak in een moeilijke situatie brengt met andere mensen, namelijk de overtuiging dat je hen moet veranderen, helpen. Daarom heeft deze boodschapper ook beschreven dat hij, toen hij voor de eerste keer naar de aarde kwam, de houding had dat hij het lijden op aarde moest verlichten, andere mensen moest helpen. In essentie betekende dit dat hij hen moest veranderen in plaats van dat zij hun vrije wil mochten gebruiken en hen alleen maar een voorbeeld te geven dat je het ook anders kunt doen in het leven. Hij had het gevoel dat hij erheen moest om hen van gedachten te laten veranderen. Iedereen die in zijn Goddelijke plan heeft staan dat hij gaat ascenderen in dit leven, moet de bewustzijnsstaat overwinnen dat hij andere mensen moet veranderen. Zolang je nog denkt dat je dit moet doen, kun je de aarde niet verlaten, omdat je die mensen niet kunt loslaten.
Zoals ik zei over het vertellen van je persoonlijke verhaal, kun je ook naar de interactie met je familieleden kijken; beschouw de volgende Thanksgiving Day als een kans om je eigen vooruitgang te meten. Heb je jouw reactiepatronen losgelaten of vind je dat je nog steeds reageert? Als dat zo is, gebruik dan de hulpmiddelen om erin te duiken, het zelf te ontdekken en dat zelf los te laten. Je blijft dit doen totdat je zover bent dat je niet meer op je familieleden reageert. Je bent dan vrij om de keuze te maken en tegen jezelf te zeggen: “Wil ik echt mijn tijd en aandacht aan deze mensen spenderen?” Maar je kiest er niet voor om hen achter te laten om van hen of van jouw eigen reactie weg te kunnen lopen, omdat je het reagerende zelf hebt opgeruimd.
Je merkt misschien dat je ervoor kiest om nog wel met hen om te gaan en er vrede mee te hebben dat ze zo zijn, dat ze dit bewustzijnsniveau hebben. Je hebt het dus over de dingen die hen interesseren, je praat over dingen die ze aankunnen, je luistert naar hen, je laat hen razen over dingen zonder erop te reageren en je vindt het nog steeds leuk om met hen om te gaan. Je zou ook kunnen besluiten dat je niet meer met deze mensen wilt omgaan. Je wilt mensen vinden die op jouw bewustzijnsniveau zijn, die jouw mening over het leven delen en dat is ook prima. Je gaat je familie zien als een kans om te groeien en dan handel je dat af tezamen met je psychologische problemen totdat er geen reactie meer komt, en dan weet je dat je hebt opgelost wat je wilde opruimen door in deze familie geboren te worden.