Volg mij – niet Petrus!

Een boodschap van Jezus

Je kent het gezegde: “Er is een weg die een man goed toe lijkt, maar het eind daarvan is de dood.” Het is in feite correcter om te zeggen: “Er is een weg die een vrouw goed toe lijkt, maar het eind daarvan is de weg van de dood van de ziel.” Wat is de weg die een vrouw goed toe lijkt?

“Vrouw” is een ander woord voor het vrouwelijke aspect van iedere ziel. Zoals elders wordt uitgelegd, heeft elke ziel een mannelijk en vrouwelijk aspect. Het vrouwelijke aspect van de ziel is het ontmoetingspunt tussen de ziel en de wereld. Het vrouwelijke aspect van de ziel heeft de vaardigheid om zich af te stemmen op de energieën van het materiële universum, de energieën van de materie, of Mater.

Het is het vrouwelijke aspect van de ziel dat de ziel in staat stelt om op de wereld te zijn. Maar denk eens na over hoe de ziel het gebod kan vervullen om in de wereld, maar niet van de wereld te zijn. De ziel kan dit gebod enkel vervullen, wanneer ze getrouw blijft aan het mannelijke aspect van de ziel en daardoor aan het spirituele zelf. Terwijl de ziel nog steeds in het spirituele rijk is, is dit niet zo’n moeilijke taak. De ziel wordt niet gebombardeerd met de energieën van de materiële wereld en ze heeft een duidelijke visie op het spirituele zelf. Maar wanneer de ziel afdaalt naar het fysieke octaaf, wordt de taak moeilijker.

De ziel wordt nu gebombardeerd met de energieën van de materiële wereld en het wordt moeilijker om een helder contact te onderhouden met het spirituele zelf. Hoe kan een ziel in de wereld zijn en niet van de wereld? Ze kan dit door de correcte balans te houden, de correcte polariteit, tussen de mannelijke en vrouwelijke aspecten van de ziel. Om deze balans te handhaven moet het vrouwelijke aspect van de ziel getrouw en gehoorzaam blijven aan het mannelijke aspect van de ziel en daardoor aan het spirituele zelf.

Het gezegde dat de man de meester van het huis is, verwijst niet naar een gezin op aarde, maar naar het feit dat het mannelijke aspect van de ziel de meester is van de ‘huishouding’ van de ziel. Om dit te handhaven moet het vrouwelijke deel van de ziel dienstbaar gehouden worden voor het mannelijke aspect. De moeilijkheid om deze taak te handhaven is dat het vrouwelijke aspect van de ziel het gemakkelijk vindt om zich af te stemmen op de energieën van de wereld en om zelfs de energieën van de wereld aan te nemen. Zolang de ziel getrouw blijft aan het spirituele zelf, is dit niet schadelijk. Het is een geschenk dat de ziel in staat stelt om haar ware rol te vervullen voor haar komst naar het materiële universum.

Het gevaar zit erin dat het vrouwelijke aspect van de ziel verlokt wordt door de energieën van de wereld door de redenering van de wereld en de logica van de wereld. Die logica, die kromme logica, is de logica van de Geest, gescheiden van God. Het vrouwelijke aspect kan niet, in en vanuit zichzelf, door deze logica heen zien. Het vrouwelijke aspect kan niet, in en vanuit zichzelf, vermijden dat ze geleidelijk aan in deze subtiele logica van de wereld gehuld wordt. Daarom moet de ziel, om te vermijden dat ze verdwaald in de zeden van de wereld, alert en een niet tot compromissen bereid zijnde devotie hebben voor het spirituele zelf. Dit vereist voortdurende waakzaamheid en constante aandacht.

Als een ziel niet bereid is constante waakzaamheid en aandacht te handhaven, als een ziel niet bereid is een poging te doen om haar verbinding met het spirituele zelf te onderhouden, dan zal ze geleidelijk aan omringd worden en verlokt door de kromme logica van de wereld. Als de ziel meer begint te luisteren naar haar vrouwelijke dan haar mannelijke aspect, zal de ziel langzaamaan, zonder dat het haar opvalt, afdalen naar een lagere bewustzijnsstaat, een lager identiteitsgevoel, waarin zij zichzelf en de wereld gescheiden gaat zien van de bron, namelijk God.

Dus het pad dat een vrouw juist toe lijkt, of liever het vrouwelijke aspect van de ziel, is het pad van scheiding van God, het pad van een individualiteit gescheiden van God, in plaats van een individualiteit die een uitdrukking van God is. Het pad van individualiteit apart van God, in plaats van een individualiteit als een deel van God.

Dit vormt dan het pad dat alle mensen hebben gevolgd en dat is de reden dat ze uit de genade van een bewust contact met het spirituele zelf zijn geraakt.

De twee dodelijke leugens
Wat gebeurt er met een ziel wanneer ze de kromme logica heeft geaccepteerd dat jij je individualiteit kunt behouden, zelfs als je gescheiden van God bent? De ziel zal het pad gaan bewandelen om een identiteitsgevoel op te bouwen, een gevoel van individualiteit dat gebaseerd wordt op de kernovertuiging dat ze van God gescheiden is. In vele levens kan een dergelijke ziel een heel sterk en zeer complex gevoel van individualiteit en gescheidenheid opbouwen. Ze kan ook een stel overtuigingen opbouwen die de ziel er vast van overtuigd maakt dat dit gevoel van individualiteit echt is en dat het pad om dit gevoel van individualiteit op te bouwen het ware pad is dat naar God terug leidt.

De eerste kromme leugen is dat de ziel niet zal sterven door van de verboden vrucht te eten van de kennis van relatief goed en kwaad, namelijk het relatieve goed van de lagere bewustzijnsstaat. Toch sterft de ziel wel in spirituele zin, omdat wanneer ze zich bezig gaat houden met de dualistische logica, ze het directe contact verliest met de bron van leven, het spirituele zelf.

Er zijn enkele zielen die gevallen zijn, maar die zich, of niet hebben gerealiseerd dat ze tot zonde vervallen zijn, of niet bereid zijn toe te geven dat ze hun vorige terrein zijn kwijtgeraakt. Maar de meeste zielen zullen tot een innerlijke erkenning komen dat ze iets verloren hebben. Ze beseffen dat er iets veranderd is en dat er iets niet goed is. Op dit punt gebruikt de kromme logica de tweede leugen in een poging om haar wurggreep op de ziel te houden. De tweede leugen is dat zelfs al is de ziel tot zonde vervallen, ze terug kan keren naar Gods koninkrijk zonder de eerste leugen aan te vechten. Met andere woorden, de ziel hoeft niet toe te geven dat de eerste leugen, de leugen dat ze een individualiteit op kan bouwen die gescheiden is van God en toch nog overleven, fout is. De tweede leugen verklaart dat de ziel terug kan komen bij God door de individualiteit die gebaseerd wordt op gescheidenheid op te blijven bouwen en te perfectioneren.

Er zijn veel mensen op aarde die nog zo verlokt zijn door de eerste leugen dat ze, of niet kunnen, of niet zullen zien en erkennen dat ze tot zonde vervallen zijn en daarom terug moeten keren naar God. Maar heden ten dage begint een groeiend aantal mensen te beseffen dat ze een poging moeten doen om terug te keren naar God. Deze mensen beseffen dat ze een pad moeten zoeken, een systematisch pad, dat hen naar God terug kan leiden.

Omdat de mensen nog steeds slapen, is er geen gevaar dat de krachten van deze wereld hun controle over deze zielen zullen verliezen. Maar wanneer de mensen wakker worden met de behoefte om hun weg terug naar God te vinden, is er een reëel gevaar, of liever een reële hoop, dat de krachten van deze wereld hun controle over deze zielen misschien kunnen verliezen. Als deze mensen het ware pad ontdekken en ijverig dat pad volgen, zullen ze het zeker bij God komen. Daarom is de illusie van het verkeerde pad, de weg die een mens goed toe lijkt, maar het einde daarvan de dood is, de tweede verdedigingslijn die gebouwd is door de krachten van deze wereld.

Het verkeerde pad, het linkerhandpad, lijkt een mens goed, omdat het niet vereist dat de ziel de keuzes onder ogen ziet, die ervoor zorgden dat de ziel in de eerste leugen ging geloven. Het verkeerde pad maakt dat het lijkt dat de ziel nooit ongelijk heeft gehad. Ze was, of het slachtoffer van krachten die ze niet in haar macht had, of God wilde echt dat de ziel zou vallen, of er was een goede reden waarom de ziel viel, of hoeveel andere redenen ook, die het natuurlijk en onvermijdelijk laten lijken dat de ziel in een lagere bewustzijnsstaat verviel.

De verkeerde weg die een mens goed toe lijkt, of liever het menselijke bewustzijn, omdat als de ziel eenmaal een verkeerd identiteitsgevoel heeft opgebouwd, een gevoel van individualiteit dat gebaseerd wordt op gescheidenheid van God, kent de ziel geen ander gevoel van identiteit of individualiteit meer. Het menselijke zelf, het ego, ontspringt aan het gevoel van scheiding, dus kan hij nooit zien wat er verkeerd is aan de staat van scheiding. Daarom begrijpt de ziel niet, zolang ze naar het ego of verkeerde leraren luistert dat de enige ware individualiteit, die van een individuele uitdrukkingsvorm van de vlam van God zijn, is.

Dus het verkeerde pad maakt dat de ziel denkt dat ze haar weg naar God terug kan gaan door haar verkeerde individualiteit van gescheidenheid van God, verder op te bouwen. Dit zorgt er daarna voor dat de ziel de behoefte voelt om een uiterlijk pad te zoeken, een uiterlijke organisatie, een uiterlijk overtuigingssysteem die je de belofte geeft dat je automatisch verlost zult worden. De belofte is dat zolang jij gelooft in de juiste doctrines, de juiste regels opvolgt en tot een bepaalde organisatie behoort, je automatisch verlost zult worden, omdat God je gewoon in het koninkrijk der Hemelen toe moet laten.

Het verkeerde pad
Door de geschiedenis heen hebben talrijke mensen het verkeerde pad gevolgd. Zelfs vele zogenaamd spirituele leraren of leiders hebben het verkeerde pad gevolgd en het verkeerde pad bevordert. Dergelijke leraren hebben de mensen meestal niet opzettelijk misleid. Ze geloofden echt in de leugen dat je op een of andere manier verlossing kunt bereiken en terug te keren naar het koninkrijk van God zonder het gevoel van gescheidenheid van God te transcenderen en achter te laten, te overwinnen.

Deze leugen is erg overtuigend en doordringend. Hij is zo overtuigend dat zelfs vele zielen die al levens lang bezig zijn met spirituele oefeningen, nog steeds deze leugen niet doorzien hebben. Ze geloven echt dat ze het waarachtige spirituele pad volgen en ze gebruiken allerlei uiterlijke signalen of innerlijke ervaringen om die illusie te versterken dat zij het waarachtige pad volgen en dat ze steeds dichter bij God komen. Enkele van deze zielen boeken op gevarieerde manieren vooruitgang, maar ze hebben nog steeds niet het fundamentele probleem aangevochten dat het nodig maakt om terug te keren naar God, namelijk het feit dat ze ervoor gekozen hebben om zich gescheiden van God te zien.

Hoewel er een spiritueel pad is dat hen geleidelijk aan naar een hogere staat van bewustzijn brengt, komt er een punt dat het geleidelijke pad je niet verder kan leiden. Er komt een punt wanneer je een sprong van vertrouwen recht in de armen van God moet doen. Je kunt niet terug naar God gaan, zolang jij ook nog maar de minste afstand tussen jou en God ziet. Wat betekent het om in Gods koninkrijk te zijn? Het betekent dat je één bent met God, een individualisatie van God, zelfs God in een lichaam, bent. Het betekent dat jij je ware identiteit accepteert als zoon of dochter van God, als een individualisatie van een Godvlam.

De fout van Petrus
Toen ik 2000 jaar geleden op aarde rondwandelde, was mijn belangrijkste doel het pad te tonen dat je terug leidt naar de eenheid met God. Datzelfde pad van eenheid is door alle echte spirituele leraren en mystici getoond en onderwezen. Veel zielen zijn studenten van dergelijke leraren geweest, maar ze hebben toch niet de diepste kern van de lering begrepen. Dergelijke studenten kunnen jarenlang aan de voeten van een ware Meester zitten en nog steeds niet de leugen van het verkeerde pad begrijpen. Ze kunnen naar de ware leraar kijken en erkennen dat hij een ware leraar is, maar in hun hart kunnen ze niet begrijpen of accepteren dat de enige manier om de leraar te volgen is door de leraar te worden.

Een perfect voorbeeld van een dergelijke student was mijn geliefde Petrus. Petrus was een oprechte student, hij had een bepaald niveau van onderscheidingsvermogen bereikt en dit stelde hem in staat mij als de geïncarneerde Christus te herkennen. Toen ik zei: “op deze rots wil ik mijn kerk bouwen” bedoelde ik niet de uiterlijke persoon Petrus. Ik bedoelde de innerlijke bekwaamheid om de Christus te herkennen, de ware leraar te herkennen.

Toch was hij, ondanks het feit dat Petrus een oprechte student was met een bepaalde kundigheid en onderscheidingsvermogen, niet bereid het ware pad naar Christusschap te bewandelen. Daarom ontkende hij mij drie keer, toen de test voor het Christusschap bij hem kwam. Hij dacht dat hoewel hij het Christusschap herkend had en me het pad zag begaan dat naar de dood van het ego, het verkeerde identiteitsgevoel, leidt, hij datzelfde pad niet hoefde te bewandelen. Petrus redeneerde dat hij zijn individualiteit kon behouden als gescheiden zijnd van God, als gescheiden zijnd van Christus. Hij redeneerde dat hij nog steeds terug kon gaan naar God door mijn uiterlijke leringen te volgen in plaats van het innerlijke pad om het verkeerde identiteitsgevoel te overwinnen en het ware identiteitsgevoel terug te winnen van één zijn met God, als een individualisatie van God en niet een individualisatie van het wereldbewustzijn.

Precies op het moment dat hij me de eerste keer ontkende, begon hij een trend die het christendom op de verkeerde koers zette. Het christendom dat Petrus stichtte, de kerk die Petrus stichtte, was vanaf het allereerste begin gebaseerd op een verkeerd pad, de leugen van individualiteit en gescheidenheid van God. De leugen dat je naar God terug kunt komen zonder het pad van Christusschap te bewandelen dat van je vraagt of je bereid bent je leven te verliezen, je sterflijke leven te verliezen, je sterflijke identiteitsgevoel, om het onsterflijke leven van het Christusbewustzijn te winnen.

De orthodox christelijke kerken hebben 2000 jaar lang de illusie die door Petrus belichaamd werd versterkt en gehandhaafd. Ze hebben uitgebreide doctrines en dogma’s rondom deze illusie opgebouwd. Ze hebben een cultuur opgebouwd die deze illusie zo zeer versterkt, dat miljoenen zielen stevig gevangen zitten door die illusie. Ze denken dat ze echte christenen zijn, toch zeg ik je dat ze het pad volgen dat een mens goed toe lijkt en daardoor de weg van de dood van de ziel is.

Wees niet als Petrus
Leer van de fouten van Petrus
Doe een poging en zie door de illusie heen die Petrus in de val liet lopen. Wanneer de wereld je komt vragen of je één bent met Christus, ontken dan je eenzijn met mij niet. Vrees de gevolgen of de straffen die op deze wereld gevonden worden niet. Verzin geen smoezen en probeer het Christusschap op een manier uit te leggen die aangenaam is voor het wereldbewustzijn.

Wees bereid je sterfelijke identiteitsgevoel op te offeren, je verkeerde gevoel van individualiteit, je gevoel van hoogmoed over het menselijke ego en de menselijke successen, om de vereniging met Christus te krijgen.

Word wakker en kom tevoorschijn!
Peter redeneerde dat als hij had bekend dat hij één van mijn discipelen was, hij naast mij gekruisigd zou zijn en daardoor niet in staat zou zijn geweest om op de wereld te blijven en mijn boodschap te verspreiden. Maar toen Petrus op het water liep en begon te zinken, stak ik toen mijn hand niet uit en tilde hem op? Dus waarom zou Petrus denken dat als hij naast mij gekruisigd was, ik niet in staat zou zijn geweest hem weer op te laten staan, zoals ik mezelf weer liet opstaan? En zou de wederopgestane Petrus niet weer over de aarde hebben gelopen zoals ik deed en andere discipelen geholpen heb mijn boodschap te verspreiden.

Ik zeg je dat als Petrus besloten had zijn eenzijn met Christus te erkennen in plaats van zijn scheiding van Christus, zou het christendom zelf er heel anders hebben uitgezien. Het staat niet vast of Petrus gekruisigd zou zijn. Maar ongeacht of hij naast me zou zijn gekruisigd of geïncarneerd bleef, Petrus zou een waarachtige vertegenwoordiger van de Christus zijn geworden. Hij zou één met Christus zijn geworden, hij zou de Christus zijn geworden en daarom had hij een kerk kunnen bouwen die gebaseerd was op het ware pad in plaats van op het verkeerde pad. Hij had een kerk kunnen bouwen die gebaseerd was op de ware individualiteit in God, in plaats van het verkeerde gevoel van individualiteit dat gescheiden van God, gescheiden van Christus is.

Ik zie miljoenen en miljoenen mensen die zichzelf beschouwen als echte christenen of zich beschouwen als ware volgers van het spirituele pad. Deze mensen worden in alle religies gevonden en velen worden in de New Age beweging gevonden. Ik houd van ieder en elk van jullie en ik wens niets liever dan dat jullie thuis komen in mijn Vaders koninkrijk. Toch moet ik jullie streng en openhartig vertellen dat zo velen van jullie het verkeerde pad begaan, de weg die een mens goed toe lijkt.

Nu zeg ik tot jullie met het volledige gezag van Christus: “Word wakker uit je slaap!” Ik zeg tot jullie zoals ik tot Lazarus zei: “Kom tevoorschijn!” Sta op uit het graf van je verkeerde identiteitsgevoel en omarm het Licht, het Licht van mijn Christusaanwezigheid dat door deze woorden op jullie schijnt.

Ik ben Jezus Christus
Ik ben het wezen dat door God is aangesteld om het ambt van Heer en Verlosser voor ieder mens op aarde te voeren. Zo veel mensen denken dat door een eenvoudige verklaring die uit woorden bestaat, ze mij als hun Heer en Verlosser hebben geaccepteerd. Dit is niet zo.

Ik kan jullie Heer en Verlosser alleen zijn als jullie me volledig accepteren en het pad naar Christusschap accepteren, het pad naar de vereniging met Christus, de vereniging met God. Ik kan alleen jullie verlosser zijn als jij bereid ben je verkeerde gevoel van individualiteit dat je baseert op de illusie dat je gescheiden bent van God, loslaat. Ik kan enkel jullie Heer en Verlosser zijn als je bereid bent het menselijke ego te laten sterven.

Volg niet het pad dat Petrus heeft genomen en spendeer de rest van dit leven aan het gebruik van de kromme logica om te verdedigen waarom jij je ego kan perfectioneren. Volg in plaats daarvan het pad dat Paulus genomen heeft, die zei: “Ik sterf iedere dag.” Hij bedoelde dat iedere dag een deel van zijn menselijke zelf stierf.

Wees bereid om toe te geven dat je menselijke zelf, je menselijke gevoel van individualiteit moet sterven voor jij je ware individualiteit in Christus kunt ontdekken. Geef toe dat het gevoel van individualiteit gebaseerd op scheiding, een leugen is. Spendeer de rest van je leven niet aan een poging om het gevoel van individualiteit te verdedigen en de overtuiging dat het verkeerde pad van het opbouwen van die individualiteit je terug bij God kan brengen.

Dit is wat Petrus deed. Dit is wat de ziel van Petrus al 2000 jaar doet. Dit is wat de christelijke kerken, die dezelfde weg als Petrus hebben gevolgd, al 2000 jaar doen.

Ik ben Jezus Christus en ik zeg tot jullie: “Tot zover en niet verder!” De tijd is gekomen om een lijn in het zand te trekken en te zeggen: “Sta op uit je illusies en waanvoorstellingen. Sta op uit je gevoel dat alles goed is en dat zolang je het pad blijft volgen dat je nu volgt, je automatisch terug zult keren naar God.”

Stop met het pogen de logica van deze wereld te gebruiken om het verkeerde pad te rechtvaardigen. Laat het verkeerde pad los en volg mij.

Ik ben Jezus Christus en IK BEN de WEG, de Waarheid en het Leven.