Je moet beginnen te lopen voor je weet waar je heen gaat

ONDERWERPEN: Stop met beperken wat God door jou heen kan doen – Erken dat jij vrijwilliger bent voor een speciale missie – Geef op wat jouw missie blokkeert – Je moet je in beweging zetten om leiding te ontvangen

Kim Michaels, 19 mei 2007

Deze lezing kwam na een dictaat van Saint Germain.

De meesters willen dat ik spreek als de Omegapolariteit van wat Saint Germain heeft gezegd, vooral over mijn ervaring toen ik deze website zou opzetten. Omdat je de website misschien bekijkt en dan zegt: “Welnu, het heeft een bepaalde stuwkracht, hij heeft zeker de eerste hobbel genomen.” En je denkt misschien dat het zo gemakkelijk was om die website te maken, omdat ik de leiding van Jezus had en ik zijn steun en sponsoring en zo had.

Maar je moet beseffen dat ik voor precies dezelfde uitdaging stond als waar Saint Germain het over had – of dit zoveel verschil zou maken? Is het de moeite waard om dit te doen? Waarom zou ik al die moeite doen? Waarom mijn leven afbreken, waarom mijn leven totaal veranderen – omdat ik wel doorhad dat het mijn leven drastisch zou veranderen – wanneer het misschien toch niets uitmaakt?

En dat is dezelfde uitdaging die jullie allemaal krijgen. Omdat het in feite zo is dat de meesters niet willen dat je naar mij kijkt als specialer dan jij. Je moet de waarheid beseffen die de meesters verkondigen – God zit in ons allemaal. En dit is het Aquariustijdperk. Er komt geen Christuswezen die hetzelfde is als Jezus voor het Vissentijdperk. Als er een Gouden Eeuw en een bewustwording komt, moeten er vele, vele mensen hun Christusschap durven manifesteren.

En zeker het feit dat jij openstaat voor de leringen op de website – die spreken over het manifesteren van jouw Christusschap – zou jou moeten vertellen dat jij ergens in jouw wezen weet dat jij dat potentieel hebt. Omdat jij anders niet eens open zou staan voor die leringen, het zou je niets zeggen, het zou niet in jou resoneren.

Dus ik weet dat jij met jouw dagelijkse denkgeest naar alles kunt kijken op de manier van: “Zou ik het waard kunnen zijn? Wat zou ik ooit kunnen doen? Ik heb deze fout, ik heb die tekortkoming. Ik heb dit en dat gedaan.” Maar je moet beseffen dat dit deel uitmaakt van de menselijke conditie. En dat betekent dat iedereen die ooit is geascendeerd, iedereen die ooit iets heeft gedaan wat het dagelijkse ontsteeg – nu, zij hadden allemaal een menselijke conditie, een of andere tekortkoming.

Ze spreken over Paulus – hij heeft gesproken over een doorn in het vlees hebben, waar ik het gevoel van heb dat het een spraakgebrek is – dat hij in principe niet kon spreken, tenzij hij door de geest werd overmand. En toch werd hij de meest vooraanstaande prediker, omdat hij bereid was daar boven te gaan staan en toch te spreken. En dus kunnen wij uit onszelf niets doen wat verschil uitmaakt. Maar we moeten realistisch zijn en beseffen dat God in ons is, en als wij daartoe bereid zijn, dan kan en ZAL God in ons het verschil uitmaken.

Stop met beperken wat God door jou heen kan doen
Ik had veel van die stadia in mijn leven die mij nu op het punt hebben gebracht waar ik zit. Maar één van de allerbelangrijkste stadia waar ik doorheen ben gegaan, was die waarin ik verscheidene jaren over heb nagedacht – en ik het echt ging begrijpen – dat God binnenin ons allen is. En daarom hebben wij allemaal het potentieel om met Jezus te zeggen: “Ik en mijn Vader zijn één. En ik doe het werk niet, dat doet de Vader in mij.”

En ik kwam tot het besef dat ik moest ophouden met beperken wat God door mij heen kan doen. Omdat ik wist – en ik begon dit in te zien – dat ik beperkte – door mijn verwachtingen, door mijn ideeën over het leven – wat God door mij heen zou kunnen doen. Omdat ik niet bereid was andere mensen lastig te vallen. Ik maakte me heel, heel erg druk om andere mensen niet lastig te vallen, niet hun vrije wil te schenden. Ik was naar het totaal andere uiterste overgegaan dan de machtsmensen die andere mensen in hun macht willen hebben.

Mijn hele leven was ik me al bewust van het punt macht en ik was op het andere uiterste overgegaan door geen macht te willen gebruiken. En dat was natuurlijk niet in evenwicht en dit beperkte wat God door mij heen zou kunnen doen.

Dus wanneer je naar de website kijkt, krijg je misschien de indruk dat ik op een of andere manier onmiskenbare visie had dat Jezus dit werk door mij wilde doen. En je denkt misschien zelfs wel dat ik dan een soort visioen heb gehad waarin hij aan mij is verschenen of dat ik een donderende stem uit de hemel heb gehoord en dat soort dingen. Maar het is allemaal door innerlijke, intuïtieve communicatie gegaan. Het was allemaal dit heel subtiele innerlijke gevoel, een innerlijk weten, dat Jezus mijn meester IS en ik vrijwillig heb aangeboden om voor een specifieke missie te incarneren.

En jullie hebben allemaal een specifieke missie waarvoor jullie zijn geïncarneerd. En die is niet meer of minder belangrijk dan die van mij. Het is alleen anders, het is jouw missie. Maar om die te vinden, te ontdekken, moet je bereid zijn te kijken naar wat de overtuigingen in je geest zijn die jij hebt geaccepteerd en die verhinderen dat die missie wordt vervuld. Omdat jouw hogere zelf en God en de meesters niet door jou heen kunnen werken, omdat jij allerlei blokkades hebt, jij wordt door die overtuigingen in jouw bewegingen beperkt. En dus zou ik heel erg gemakkelijk in staat zijn om te loochenen wat ik tegenwoordig doe, om eraan te twijfelen, om het weg te redeneren, er smoezen voor te bedenken en zeggen: “O, dat kan niet waar zijn.”

Erken dat jij vrijwilliger bent voor een speciale missie
Dus ik had heel, heel veel in mijn bewustzijn dat zou kunnen worden gebruikt als excuus om te zeggen: “O, dit kan niet echt zijn. Dit kan niet waar zijn. Dit kan niet de echte Jezus zijn, dit moet een paranormale bedrieger zijn. Waarom ik? Wat is er zo bijzonder aan mij?” Maar het zit zo, er is niets speciaals aan mij – behalve dat ik, toen ze daarboven in de hemel om vrijwilligers vroegen, heb gezegd: “Ik ga wel.” En jullie hebben dat allemaal ook gezegd – daarom zijn jullie hier.

Toen ze vroegen wie dat wilde doen en jouw missie te vervullen, heb je gezegd: “Ik ga.” En dus is het voor ons allemaal hetzelfde. Wij hebben een missie en door onze dagelijkse denkgeest en onze programmering – omdat wij door de krachten van het anti-Zijn zijn geprogrammeerd toen we opgroeiden – durven wij onze missie niet te vervullen. Maar ik zeg – jullie kunnen echt op het punt komen dat je weet wat jouw missie is en die vastberadenheid krijgen. Maar om dat te doen, moet je kijken naar wat er in je psyche zit wat ervoor zorgt dat jij daaraan twijfelt, wat ervoor zorgt dat jij een smoes bedenkt, het wegredeneert en zegt: “Dat kan ik niet – waarom ik?”

En echt, er is niets bijzonders aan mij. In die zin dat er niets is wat ik wel kan, wat jij niet kunt. Omdat ik niets kan. God in mij is alles en die God zit ook in jou. En dat is het ontwaken dat de meesters graag willen zien. Dat we dit allemaal herkennen en wij allen dat bewustzijn weigeren te accepteren dat God maar in één persoon is en dat God maar door één persoon heen kan werken. Dit zijn de krachten van anti-Zijn die, zoals geascendeerde meester Patrick heeft gezegd, de eersten zijn die je proberen neer te halen, en als ze dat niet kunnen, dan zullen ze jou tot afgod verheffen en zeggen: “O ja, hij was bijzonder, niemand kan wat hij doet.”

Daar moeten we naar kijken en zeggen: “De keizer heeft niets aan!” En wat het ook voor jou individueel is, voor jouw cultuur – omdat ik steeds meer doorheb dat ieder land een bepaald nationaal bewustzijn heeft dat echt het effect heeft dat iedereen de grote massa volgt – en dus moet je daar naar kijken. Wat zit er in jouw nationale bewustzijn dat het anti-Zijn is en dat je verhindert om te Zijn en jouw missie te vervullen? Omdat het een onderdeel van jouw missie is – waarom jullie uit verschillende landen kwamen, is om de voorloper te zijn om de mensen in jouw land te tonen dat je spiritueler kunt zijn, en je die kracht van anti-Zijn kunt overwinnen.

Dus je moet daar naar kijken en de cultuur bekijken en zien welke illusies specifiek voor dat land zijn. En ze dan overwinnen en alleen maar te gaan staan en te zeggen: “Ik heb het recht om te zijn wie ik ben.” En je zegt misschien wel: “Hoe kan ik dat weten?” of “Ik heb geen idee wat mijn goddelijke plan is.” En zoals ik heb gezegd, ik had aan alles kunnen twijfelen, ik had het weg kunnen redeneren. Maar het enige wat mij meer dan al het andere heeft geholpen, is dat ik de noodzaak van overgave, het belang van overgave, ging begrijpen.

Geef op wat jouw missie blokkeert
Dus de kern van de zaak is dat, als je geen helder beeld van jouw missie en goddelijke plan hebt, dat komt omdat je iets niet hebt opgegeven. En dat iets verhindert je om dat beeld helder te krijgen. Dus als je daarover wilt nadenken, kun je geleidelijk aan gaan inzien wat jij nog niet hebt opgegeven. En dan kun je dat loslaten.

Ik leg op de website uit dat ik op een punt kwam, waarop ik letterlijk op mijn knieën viel en zei: “God haal me nu maar naar huis.” En als ik op dat moment was gestorven, had ik de planeet vredig verlaten. En dat was een ongelooflijke stap voor mij, omdat ik mijn hele leven tot aan dat moment toe werd gedreven door het gevoel dat ik een missie had, dat er iets was wat ik moest doen. En ik raakte in toenemende mate gefrustreerd, omdat ik wist dat ik het niet deed, ik was niet bezig mijn missie te vervullen.

Maar de reden dat ik niet bezig was mijn missie te vervullen was, was dat ik een verkeerd beeld had van wat mijn missie was en hoe dat zou moeten worden bereikt. En hoe meer ik eigenlijk bezig was mij in te spannen om daaraan te voldoen, hoe meer ik het van me afduwde. En wat de spiraal heeft doorbroken, was dat ik alles opgaf. En ik zei: “Oké, als ik op aarde nooit iets kan doen wat verschil uitmaakt, dan ik dat ook oké.” En door die totale overgave, kon ik de blokkades loslaten. En plotseling begon ik de missie te zien die ik daarvoor niet had durven zien. Omdat ik, zoals ik zei, er niet eens aan had durven denken dat ik een spreekbuis kon zijn voor de meesters en boodschapper zijn. Ik durfde die gedachte gewoon niet te hebben.

En misschien hebben veel van jullie wel dezelfde blokkade, waardoor je dagelijkse denkgeest simpelweg niet wil accepteren – of misschien zich zelfs maar indenken – wat jouw missie is. Omdat het boven je pet gaat. En als je dus bereid bent die verwachtingen op te geven over wat jouw missie zou moeten zijn of juist niet, als jij bereid bent daar boven te staan, nu dan kun je op een punt komen dat je het wel ziet.

En wat mij ook heel erg geholpen heeft, was een idee over de incarnatie van El Morya als Abraham. En de grondgedachte van dat concept was dat wij, opnieuw, de neiging hebben te denken dat Abraham, omdat hij het werk van God deed, natuurlijk alles wist wat er ging gebeuren en hij wist waar het op uit zou draaien. En daarom was het gemakkelijk voor hem. Maar dat was niet zo. God zei tegen Abraham: “Ik wil machtig werk door jou doen, maar ik kan het niet in je eigen land doen.” Maar hij zei niet tegen Abraham waar hij zou uitkomen. Hij zei: “Begin maar te lopen!”

En omdat Abraham bereid was die eerste stap te zetten – zonder te beseffen waar hij uiteindelijk naar op weg was – nu, toen stond hij open voor leiding. En toen hij eenmaal die eerste stap had gedaan, toen kon hij leiding ontvangen voor de volgende stap en daarna de derde en zo voort. En toen hij na een poosje een helderder beeld kreeg en een impuls opbouwde, werd het gemakkelijker voor hem. Maar als hij niet bereid was geweest om die eerste stap te zetten, zou hij nergens zijn uitgekomen.

En met Jezus was het net zo. Het is hetzelfde voor ons allemaal. Ik wist niet wat er ging gebeuren. Ik wist destijds niet dat er zoveel boeken zouden komen als er nu zijn, dat er zoveel leringen op de website zouden staan. Maar ik was wel bereid om die eerste stap te zetten, waarbij ik een beperkt beeld had van wat Jezus wilde doen.

En ik heb nog steeds geen idee waar dit naar toe gaat. Ik heb geen enkel idee over hoe het er over een jaar of vijf uitziet. En ik maak me er ook geen zorgen over. Omdat ik op een punt gekomen ben waarop ik zeg: “Nu, dat hoef ik ook niet te weten. Ik hoef alleen maar te weten wat Jezus mij vandaag wil laten doen.” Het is zoals Jezus heeft gezegd, laat het kwaad van de dag genoeg aan zichzelf hebben. Denk niet aan morgen, want morgen zorgt voor zichzelf. Dus met andere woorden, doe die ene stap per keer, maak je geen zorgen over wat de toekomst brengt, volg de visie en de leiding die jij vandaag krijgt en begin met iets. Want als jij niet begint, hoe kun je dan ooit een impuls opbouwen? Je komt nergens.

Je moet je in beweging zetten om leiding te ontvangen
Een analogie die ik eens heb gehoord, was dat als je een autoband op de grond zet – en hij staat stil – hij omvalt als je hem naar een kant duwt. Maar als hij eenmaal rolt en je hem dan opzij duwt, hij alleen maar van richting verandert. En dus opnieuw, als je daar staat en niets doet, kan God jou geen leiding geven, omdat jij, als hij je die leiding zou geven, zou omvallen. Maar als jij je eenmaal in beweging zet, dan kun je steeds meer visie krijgen en dan begin je geleidelijk te zien waar het toe leidt.

Maar zoals ik zei, ik weet nog steeds niet waar dit heen gaat. En er komen mensen naar me toe die zeggen: “Heb je het de meesters dan niet gevraagd, heb je hen niet gevraagd waar dit heen gaat en wat er gaat gebeuren?” En ik zeg: “Nee, waarom zou ik? Ik heb vertrouwen dat het de juiste kant opgaat. Waarom zou ik dat niet hebben?” Ik ben waar ik vandaag ben, omdat ik bereid was naar die leiding te luisteren, dus zolang ik dat doe zonder gehecht te zijn aan waar het heen gaat, nu, dan gaat het de goede kant op.

En dus is het voor jullie net zo. Jullie hebben allemaal een missie, maar je moet beginnen te lopen voor je die echt kunt zien. En dat is het belangrijkste. Omdat ik met zoveel mensen spreek die de tegenovergestelde aanpak hebben. Ze willen die visie en een garantie hebben voor ze bereid zijn zich in beweging te zetten. En dus staan ze stil en zeggen: “Waarom kan ik het niet zien? Waarom weet ik niet waar het is? Waarom vertelt God mij dat niet?” En ze vragen God het hen te zeggen, maar ze zijn niet bereid hun talenten te vermenigvuldigen en beginnen te lopen. En dus moet je dat vandaag ook beginnen te doen, je moet bereid zijn om je naar voren te bewegen – en dan maar zien waar het je brengt.

En zo zou ik nog wel heel lang door kunnen gaan. Maar ik denk dat de boodschap echt is: Durf te zijn. Durf te zijn wat jij vandaag ziet. En dan – wanneer jij zo durft te zijn – dan zul jij morgen iets groters zien. En wanneer je dat durft, dan zul je steeds meer visie krijgen. Maar als jij niet begint, kan het proces niet eens beginnen.

En dan ben je, zoals Saint Germain heeft gezegd, ten prooi gevallen aan de krachten van anti-Zijn die willen verhinderen dat jij de eerste stap doet – omdat zij wel weten dat je hier het gemakkelijkst kunt stoppen. Als je eenmaal vaart hebt opgebouwd, wordt het steeds moeilijker voor hen. Dus als ze jou kunnen tegenhouden waar jij nu bent, willen ze dat juist. Dus gun hen die overwinning niet!