Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 5 januari 2025 – Nieuwjaarswebinar van 2025

IK BEN de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha.

De gedachtevorm voor 2025
Laat ik beginnen met jullie de gedachtevorm voor 2025 te geven. Je visualiseert dat er een boom is met een dikke, sterke stam. Aan de voet van de boom zit de gedaante van een Boeddha. Als jij je op je gemak voelt, visualiseer dan dat jij daar zit met gevouwen benen in een Boeddhahouding aan de voet van de boom. Als je hier moeite mee hebt, visualiseer dan dat ik, Gautama, aan de voet van de boom zit. Voor de boom is een groot water, de oceaan. Je weet dat alle oceanen op de wereld met elkaar verbonden zijn en de hele aardbol rondgaan. Het water is turbulent. Er zijn golven, sommige klotsen, sommige schuimen. Het is chaotisch, het is turbulent. De wortels van de boom reiken tot in het water en vormen een heel fijn net dat steeds dunner wordt en tot het water reikt. De top van de boom zijn de takken die heel hoog de atmosfeer in reiken. Ze reiken niet tot in de hemel, tot in het spirituele rijk omdat er geen bomen in de hemel groeien. Maar ze reiken hoog en de takken worden steeds dunner en vormen een heel dun net, een filigraannet van takken.

Nu visualiseer je dat de aartsengelen in het spirituele en hogere identiteitsrijk zijn. Je kunt ze visualiseren als menselijke figuren die hun handen met de palm naar beneden houden en licht uitstralen met hun handen. Of je kunt visualiseren dat ze lichtbollen zijn waarin je misschien alleen de ogen ziet. Dit mag je zelf weten. Ze stralen het witte Christuslicht uit dat vervolgens naar het fijne filigraannet van de takken van de bomen gaat dat zich geleidelijk concentreert in de stam; naar beneden gaat, in de wortels komt en door het fijne filigraannet van de wortels naar buiten gaat die zich tot aan het water verspreiden en het water verlichten. En terwijl het licht zich verspreidt, nemen de golven af. Geleidelijk wordt het water zo glad als een spiegel. En wat reflecteert het? De aartsengelen boven. Je ziet ze weerspiegeld in de spiegelachtige oceaan: “Zo boven, zo beneden.” Dit is de gedachtevorm voor het komende jaar.

De dubbele schok
Wat kunnen we nog toevoegen aan de vele dingen die al op deze conferentie zijn gezegd? Laat ik teruggaan naar de prachtige verhandeling aan het begin van Serapis Bey. Er was een tijd voordat jullie op aarde kwamen, toen de meesten van jullie avatar waren. Jullie hadden, zoals we al zeiden, een enorme groei doorgemaakt op natuurlijke planeten. Hoe waren jullie gegroeid? Door creatief te zijn. Jullie kwamen op een punt dat jullie besloten dat jullie vrijwillig zouden afdalen naar de onnatuurlijke planeet aarde. Jullie hadden wel enig idee dat het anders zou zijn op een onnatuurlijke planeet vergeleken met een natuurlijke planeet, maar jullie hadden er niet heel veel aandacht aan besteed, omdat jullie, zoals we al vaker hebben gezegd, op een natuurlijke planeet alleen maar hadden ervaren dat je door creatief te zijn elk probleem kon oplossen. Je kon alles manifesteren wat je maar wilde. En jullie zagen echt geen reden waarom het anders zou moeten zijn op een onnatuurlijke planeet. Het zou misschien wat meer creativiteit kunnen vragen om iets naar buiten te brengen op een onnatuurlijke planeet omdat jullie wisten dat materie compacter was. Maar jullie zagen niet waarom dit fundamenteel anders zou moeten zijn.

Dan ben je er, je incarneert en ervaart – iets wat je daarvoor eigenlijk niet kon bevatten, iets wat niemand van ons daarvoor kon bevatten – hoe dicht een fysiek lichaam is, hoe dicht de materie op aarde is. En zelfs die ervaring was schokkend voor ons omdat het er heel anders was dan op een natuurlijke planeet. En je voelde je gevangen, beperkt, onderdrukt door de dichtheid van de materie zelf. Maar toch bleef je de optimistische kijk houden dat je een positieve impact op deze planeet kon hebben met jouw creativiteit. Door te doen wat we hier hebben beschreven: contact maken met je ingebouwde verlangen om meer te worden; contact maken met het Christusbewustzijn; bereid zijn om naar de huidige omstandigheden te kijken en iets beters te conceptualiseren.

In het begin was je natuurlijk geschokt door hoe anders de omstandigheden op aarde waren vergeleken met een natuurlijke planeet. Maar toch dacht je: “Hoe de huidige omstandigheden ook zijn, het is altijd mogelijk om ze te accelereren en meer te laten worden. Ik hoef me alleen maar voor te stellen, gebaseerd op de huidige omstandigheden, dat ik ze geleidelijk op een hoger niveau kan brengen.” Maar toen werd je blootgesteld aan een dubbele schok. In de eerste plaats had je verwacht dat jij, wanneer je mensen op aarde die lijden, die onderdrukt worden, liet zien dat er een uitweg is uit hun lijden, ze die zouden grijpen, graag en dankbaar.

En de tweede, ook al had je enig idee wat gevallen wezens zijn, had dat jij je niet gerealiseerd hoever ze willen gaan om te voorkomen dat jij de status quo verstoort. Je realiseerde je niet helemaal waarom ze jou als een bedreiging zagen omdat je duidelijk kon zien dat de gevallen wezens leden, zelfs meer dan de oorspronkelijke bewoners. Jij dacht dat ze ook een uitweg uit hun lijden wilden. “Hoe intenser het lijden, hoe gretiger wezens zouden moeten zijn om daaraan te ontsnappen,” dacht je. Dat dachten wij allemaal. En dit is heel begrijpelijk en logisch. Ik probeer niemand iets kwalijk te nemen. Ik probeer je niet te bekritiseren. Ik had dezelfde benadering ook toen ik hier kwam.

Onze creativiteit beperken
Ik stel alleen het feit vast dat je werd blootgesteld aan het dubbele trauma dat de oorspronkelijke bewoners je óf negeerden óf jou agressief het zwijgen wilden opleggen, en de gevallen wezens vielen je agressief aan, probeerden jou het zwijgen op te leggen, jou zelfs te vernietigen. Wat was het resultaat? We hebben het gehad over het geboortetrauma, het scheppen van gescheiden zelven, maar wat was eigenlijk het resultaat met betrekking tot jouw creativiteit? Jij, wij, wij allemaal, kregen de schrik van ons leven en die zorgde ervoor dat we onze creativiteit volledig afsloten of heel erg beperkten. De reden was dat we gingen betwijfelen of creativiteit wel de oplossing is, dat creativiteit een betere situatie op aarde kan brengen, dat creativiteit de status quo kan veranderen.

En waarom gingen we hieraan twijfelen? Omdat we geconfronteerd werden met iets wat we een existentieel probleem zouden kunnen noemen dat we nog nooit eerder op natuurlijke planeten hadden gezien. Dit probleem ontstaat pas als wezens in de dualiteit en gescheidenheid terechtkomen. En het probleem kan worden omschreven als de spanning tussen het individu en de mensheid als geheel, tussen de vrije wil van één wezen en de vrije wil van een hele bevolking. Je kwam erachter dat je dacht dat jouw creativiteit de problemen op aarde wel kon oplossen net als op een natuurlijke planeet, maar op een natuurlijke planeet had je mensen die wilden groeien en die jouw drang om je creativiteit te benutten en jouw creatieve oplossingen, omarmden. Op aarde realiseerde jij je dat jij je creativiteit niet kon gebruiken op aarde als zelfs de oorspronkelijke bewoners jouw creatieve oplossingen niet wilden omarmen. Jullie hadden individuele reacties. Niet alle avatars reageerden precies hetzelfde, maar we namen allemaal bepaalde beslissingen, vormden bepaalde onderbewuste zelven die rechtvaardigden dat we onze creativiteit, onze creatieve drive óf uitschakelden óf op zijn minst sterk verminderden.

Het spirituele evenwicht bewaren
Nu betekent dit niet dat we passief zijn geworden, want we redeneerden nog steeds: “Als ik mijn creativiteit niet op de wereld mag uiten, dan kan ik het in ieder geval vanbinnen uiten door mijn bewustzijn te verhogen. Als ik geen nieuwe oplossingen op aarde kan brengen, kan ik in ieder geval het evenwicht bewaren.” Je weet dat er verhalen in het oosten rondgaan, zoals wordt beschreven in het boek van Yogananda, dat er wezens zijn met een hoog bewustzijnsniveau die op afgelegen locaties in de Himalaya leven. Sommigen hebben honderden jaren een fysiek lichaam in stand gehouden. Die leven daar gewoon, onbekend bij de mensen. Ze nemen niet actief deel aan de samenleving. Ze bewaren het spirituele evenwicht. En veel avatars kwamen in die manier van denken terecht: “Als ik niets op de wereld kan doen, dan moet ik tevreden zijn met het bewaren van het spirituele evenwicht.”

Maar wat betekent dit? Dat je het evenwicht in stand houdt zodat de gevallen wezens de aarde niet kunnen vernietigen. Als de mensen echter niet bereid zijn om te groeien, als ze zelfs niet bereid zijn om te groeien als ze zien dat de gevallen wezens hun oorlogsvoering en conflicten openbaren en daardoor het lijden verergeren, dan handhaaf je eigenlijk alleen maar de status quo. Dit kan de aarde misschien wel in stand houden en misschien wel langzame vooruitgang bewerkstelligen omdat de aarde omhoog wordt getrokken door de rest van het universum, maar de Gouden Eeuw van Saint Germain wordt niet gemanifesteerd. Als je op de golf van de komende twaalfjarige cyclus mee wilt surfen – en ik weet dat we al veel op jullie bord hebben gelegd en ik weet dat sommigen van jullie nog niet helemaal klaar zijn met je werk aan je geboortetrauma – maar wat ik zeg, heeft eigenlijk te maken met je geboortetrauma. Om op de golf van de komende twaalf jaar mee te surfen, moet je naar de onderbewuste zelven kijken die je hebt gevormd toen je besloot je creativiteit te reduceren.

Het excuus doorzien om creativiteit te beperken
Wat waren daar de redenen voor? Jullie hadden individuele redenen, maar die kun je in twee categorieën groeperen. De ene was dat je niet door de gevallen wezens wilde worden aangevallen en vernietigd. Je besloot om geen bedreiging voor hen te vormen. De andere was dat je zag dat de mensen je gewoon negeerden, voelde dat jij ze in de war bracht en zichzelf niet zo wilden veranderen dat ze zagen dat ze een medescheppend wezen zijn. Je besloot dat je de mensen met rust zou laten of dat je in plaats van heel creatief te zijn, je creativiteit zou temperen zodat jij je kon mengen onder de mensen en dacht dat ze misschien naar je zouden luisteren als de mensen jou konden accepteren als één van hen, één van hun groep. Misschien zou je dan wat invloed uit kunnen oefenen. Misschien zou je dan creatieve oplossingen op kleine schaal kunnen aandragen.

En dit heeft een positief effect gehad. Er zijn veel avatars die hun creatieve visie, hun creatieve drive, hebben getemperd doordat ze de harde realiteit van de planeet onder ogen zagen, maar ze hebben wel een soort creativiteit tot uitdrukking gebracht die de samenleving en de mensheid geleidelijk vooruit heeft gebracht. Dat is een van de redenen dat je goed kunt zien dat er een progressie is naar vrijere samenlevingen, welvarender samenlevingen, democratische samenlevingen, zodat we op een punt zijn gekomen waarop we zelfs kunnen praten over het manifesteren van Saint Germains Gouden Eeuw, iets wat we niet hadden kunnen doen als er niet heel veel avatars waren geweest die een beetje creatief waren.

Als je het maximale uit deze cyclus van twaalf jaar wilt halen, dan zul je eens moeten kijken naar de onderbewuste zelven die je hebt gevormd en de reden waarom je hebt besloten dat het goed was om je creativiteit uit te schakelen of te verminderen. Je moet naar die zelven kijken en zien dat de reden slechts een reden was. Het was slechts een reden die jij hebt gekozen. Dit was niet de absoluut objectieve realiteit. Het was alleen maar iets waar je voor hebt gekozen als reactie op de traumatische gebeurtenis van op aarde komen. Zoals we al vaker hebben gezegd, was het eerste geboortetrauma een schok vanwege het contrast, maar nu ben je al zo lang op aarde; je hebt hier zoveel meegemaakt dat je nooit meer zo geschokt kunt raken. Zelfs als je vandaag je volledige creativiteit de vrije hand zou geven, en zelfs als die opnieuw zou worden afgewezen of genegeerd, dan zou je niet zo geschokt zijn als de eerste keer.

Creativiteit volledig de vrije hand geven
Wanneer je dit toegeeft, kun je een neutrale blik werpen op de reden waarom je besloot je creativiteit uit te schakelen. Je kunt zien dat het slechts een reden was. Er was geen kosmische noodzaak. Er was zelfs geen materiële noodzaak. Het was een illusie. En daarom kun je hem opgeven en het zelf laten sterven. Je kunt besluiten dat je creatief wilt zijn. Sommigen van jullie zullen hun creativiteit nog steeds beperken om niet te veel op te vallen. Anderen zijn op een punt beland waarop ze kunnen zien dat dit hun laatste incarnatie op deze planeet is – en waarom zou je dan niet de volledige creativiteit de vrije hand geven in de tijd die je nog hebt? Wat heb je te verliezen, zoals ze zeggen? Als dit je laatste incarnatie is, waarom zou je dan bang moeten zijn om de status quo in twijfel te trekken, om de status quo uit te dagen? En als dit je laatste incarnatie is, waarom zou je dan met spijt daarop terugkijken en wensen dat je creatiever was geweest?

Waarom ruim je die barrières niet op, laatje ze niet desintegreren, omvallen? Wees gewoon de open deur voor je IK BEN Aanwezigheid en de geascendeerde meesters. Waarom ruim je de onderbewuste zelven niet op die je laten denken dat jij je moet inperken, dat jij je moet aanpassen aan mensen, aan de samenleving, aan wat zij kunnen accepteren of niet accepteren?

Als je terugkijkt op mijn tijd als de Boeddha en zegt: “Maar Gautama, dit was ook jouw laatste incarnatie. Heb jij je creativiteit volledig de vrije hand gegeven?” En het antwoord is: “Nee, dat heb ik niet gedaan.” Ik heb me aangepast aan de omstandigheden, aan het collectieve bewustzijn. Dat kwam gedeeltelijk omdat het mijn taak was om een nieuwe filosofie, een nieuwe benadering, naar buiten te brengen. Vanzelfsprekend moest die beginnen op het punt waarop mensen zich in bewustzijn bevonden en hen iets hoger brengen. We hebben het vaak gehad over progressieve openbaringen. Er zat een limiet aan wat er vijfentwintighonderd jaar geleden naar buiten kon worden gebracht vanwege het collectieve bewustzijn. Ik besloot een bepaalde rol te vervullen. Had ik creatiever kunnen zijn? Ja. Betekent dit dat ik met spijt terugkijk? Nee, want als je ascendeert, geef je elk gevoel van spijt op. Anders hadden de demonen van Mara iets bij mij gevonden wat een reactie zou hebben opgeroepen en dan had ik nog een ronde op aarde moeten doen om die creativiteit naar buiten te brengen.

Stop met aanpassen, wees gewoon creatief!
Tegenwoordig sta je voor een andere situatie. Het collectieve bewustzijn is hoger. Er kunnen dingen naar buiten worden gebracht die toen niet naar buiten konden worden gebracht. Kijk maar eens naar wat deze boodschapper naar buiten heeft gebracht. Dat gaat veel verder dan alles wat er in de geregistreerde geschiedenis naar buiten is gebracht en op bepaalde manieren veel verder dan alles wat er ooit naar voren is gebracht. Het collectieve bewustzijn is dus hoger. En ik zeg dit alleen omdat ik je aanmoedig om te overwegen wat het voor jou zou betekenen als je het allemaal gewoon laat stromen en zo creatief mogelijk te zijn. Misschien kun je naar je opvoeding kijken, je levenspad, en zien dat jij je hebt aangepast aan andere mensen, aan situaties. En dan zeggen: “Misschien wordt het tijd om te stoppen met me aanpassen en gewoon creatief te zijn. Wat is mijn wildste droom? Wat zou ik echt willen doen in dit laatste leven?” En reken dan af met de zelven die opduiken en die je vermogen om dit te doen betwisten. Ruim die zelven op.

Ik vraag je niet om in gedachten te beslissen: “O, ik ga mijn baan opzeggen, mijn huis verkopen en een schilder worden die impressionistische schilderijen schildert.” Ik vraag je niet om in gedachten te beslissen om het een of ander te doen. Ik vraag je om te stoppen met in gedachten beslissen dat je niet iets creatiefs doet, om die zelven op te ruimen. En daarom een open deur te worden. Wat wil je IK BEN Aanwezigheid tot uitdrukking brengen zolang je nog een podium hier in het fysieke rijk hebt?

Je kunt naar de boodschapper kijken en zeggen: “Hij heeft besloten om boodschapper te zijn. Hij is de open deur om deze leringen naar buiten te brengen. De leringen zijn zeker creatief, maar is hij persoonlijk creatief?”

Wel, het boek ‘Mijn Levens met…”, was eigenlijk een boek dat zijn IK BEN Aanwezigheid besloot naar buiten te brengen, naar buiten wenste te brengen, hoewel het ook geïnspireerd werd door de geascendeerde meesters. Er zijn andere dingen die zijn IK BEN Aanwezigheid graag naar buiten wil brengen. Dat geldt voor jullie allemaal. Ik vraag jullie alleen om je geen zorgen te maken over wat andere mensen wel of niet zouden moeten doen. Kijk naar jezelf. Ruim de obstakels voor je creativiteit op. Laat ze één voor één wegvallen en ga dan naar dit neutrale, zuivere bewustzijn, waarin je bereid bent om de IK BEN Aanwezigheid iets door jou heen te laten uiten.

Jouw IK BEN Aanwezigheid ís een creatief wezen en de hoogste vorm van creativiteit voor de Bewuste Jij is dat hij versmelt met de IK BEN Aanwezigheid, zodat de creativiteit van de IK BEN Aanwezigheid tot uitdrukking komt via de Bewuste Jij en jouw vier lagere lichamen hier op aarde. Hoe zou creativiteit er voor jou uitzien; iets waar je misschien nooit echt van gedroomd hebt, als iets wat je misschien nooit echt durfde te visualiseren of te conceptualiseren? Hoe zou dat eruit kunnen zien? Het hoeft niet iets wilds en geks te zijn. Je hoeft geen bohemien kunstenaar te worden. Maar hoe zou dit eruit kunnen zien: iets wat je tegenwoordig eigenlijk niet durft visualiseren? Ik vraag je alleen om hierover na te denken en de hulpmiddelen te gebruiken om de onderbewuste zelven op te ruimen die jouw creativiteit inperken.

 

 

 

 

 

[Langdurige stilte]

Wat is stilte? Wat gebeurt er met je gedachten wanneer ik niets zeg? Is er geen proces dat zich afvraagt: “Waarom stopte hij met spreken? Is het dictaat klaar? Maar dat heeft niet zo lang geduurd.” Is er niet een aspect van je gedachten dat moeite heeft met stilte?

De gedachten die van de hak op de tak springen
De meeste mensen op aarde hebben gedurende veel levens, en zeker ook in dit leven, structuren in hun geest gevormd die kijken naar wat er wel of niet zou mogen gebeuren. De maatstaf van de gevallen wezens is erin geslopen. Vooral op mentaal niveau is er een voortdurend denkproces dat alles beoordeelt. Is dit oké? Is het niet oké? Is het zoals het zou moeten zijn? Zal ik hiervoor gestraft worden? Zal ik hiervoor beloond worden?

Er is voortdurend een evaluatieproces. Een deel hiervan komt uit het onderbewuste zelven, en die kun je opruimen door onze hulpmiddelen te gebruiken, maar een deel ervan zijn gewoon je gedachten op mentaal niveau. Boeddhisten noemen het de monkey mind omdat een aap moeite heeft om stil te zitten in de boom. Hij springt altijd in het rond. Op aarde is hetzelfde gebeurd, vooral sinds de opkomst van de wetenschap en wat het tijdperk van de rede wordt genoemd, is de mentale geest bij de meeste mensen zo actief is geworden dat hun aandacht altijd in de richting van die gedachten wordt getrokken.

Stil worden
Ik heb het al eerder gehad over manieren om je geest tot rust te brengen, maar toch wil ik het er nog even over hebben. Wat er eigenlijk is gebeurd, en wat er op alle onnatuurlijke planeten gebeurt, is dat in het collectieve bewustzijn beesten, entiteiten, worden gevormd die bang zijn voor stilte en die de angst voor stilte projecteren op het emotionele lichaam van mensen, op hun mentale lichaam, zelfs hun identiteitslichaam. En hoe komt dit? Omdat de sleutel tot creativiteit is dat jij je afstemt op de creatieve drive, dat je kijkt naar de huidige omstandigheden, om je te realiseren dat de creatieve drive je laat zien dat ze beter zouden kunnen zijn. Dan gebruik jij je conceptuele geest om te conceptualiseren wat je zou kunnen creëren dat beter is. Maar voordat je iets projecteert, is het beter, het is optimaal, dat jij iets niet overhaast projecteert, maar in plaats daarvan naar een staat van stilte gaat.

En stilte betekent eigenlijk dat jij je aandacht uit de wereld terugtrekt. Met andere woorden, normaal gesproken richt jij je aandacht op buiten. Zelfs als je de huidige omstandigheden observeert, gaat je aandacht naar buiten. Wanneer je conceptualiseert wat beter gedaan zou kunnen worden, gaat je aandacht naar buiten. Maar wanneer jij je aandacht uit de wereld terugtrekt, kun je een moment van stilte bereiken, zoals Saint Germain het noemde, wat een andere manier is om iets te beschrijven wat wij zuiver gewaarzijn hebben genoemd. De Bewuste Jij stapt uit zijn vier lagere lichamen en richt zijn aandacht omhoog naar de IK BEN Aanwezigheid. De Bewuste Jij kan dan een impuls van de IK BEN Aanwezigheid ontvangen die je een referentiekader geeft om het concept te beoordelen dat je hebt geformuleerd. Je zou kunnen zeggen dat je reikt naar ‘Zo boven, zo beneden’. Je brengt je creatieve drive op één lijn met je IK BEN Aanwezigheid. Maar om dit te laten gebeuren moet jij je aandacht uit de wereld terugtrekken, je niet op buiten richten, maar de stilte ingaan zodat er ruimte is om iets te ontvangen.

De stille geest: een kelk voor creativiteit
Dit is de heilige graal, de kelk die is opgeheven zodat er iets van bovenaf in kan worden gegoten. En die kelk is, in tegenstelling tot wat studenten van eerdere dispensaties hebben geredeneerd, geen verfijnde geest. Het is de rustige geest, de stille geest. Het helpt zeker om kennis van de wereld te hebben. Als je op zoek bent naar een creatieve oplossing op het gebied van onderwijs of geneeskunde, moet je kennis hebben van wat er al is op wetenschappelijk gebied, maar zoals veel wetenschappers hebben bewezen, is al die kennis niet de bron van creativiteit. Je creativiteit kan erdoor worden uitgedrukt, maar om echt een creatieve impuls van je IK BEN Aanwezigheid te ontvangen, moet je die stilte ingaan, zodat er ruimte is om die je geest binnen te laten komen. Want zolang je gedachten van de hak op de tak springen, is er geen ruimte om de impuls van de Aanwezigheid of de geascendeerde meesters binnen te laten komen.

Dan projecteer je natuurlijk een impuls op het Ma-terlicht, op de samenleving, en komt er een stroom terug. In het ideale scenario ga je weer in die stilte, wanneer je de stroom van je creatieve drive terugontvangt. De Bewuste Jij wordt neutraal en je reikt omhoog naar je IK BEN Aanwezigheid: “Hoe kijk jij hiernaar?” De meeste mensen observeren hun huidige omstandigheden met hun onderbewuste zelven. Ze reageren op de huidige omstandigheden. Ze voelen zich vaak gedwongen om dingen te veranderen of proberen te ontsnappen aan een vorm van lijden. Ze zijn zo gefocust op de huidige omstandigheden dat ze niet echt creatief kunnen zijn op een kwalitatieve manier. Ze kunnen misschien proberen dingen te veranderen op kwantitatief niveau, maar ze kunnen niet creatief zijn.

Waarom? Omdat het onderbewuste zelven niet creatief kunnen zijn. Die wordt gevormd als reactie op de huidige omstandigheden. Die kunnen zich niet voorstellen dat ze de huidige omstandigheden transcenderen. Die kunnen alleen maar op dezelfde manier blijven reageren. Je kunt die zelven natuurlijk opruimen, maar om echt creatief te kunnen zijn moet je een moment van stilte bereiken. Vaak weerhouden die zelven mensen ervan om in de stilte te komen, dus je moet een cruciaal aantal van hen opruimen. Maar veel van jullie hebben dit al gedaan, zodat je nog steeds kunt profiteren van deze lering die ik je geef en af en toe de tijd nemen om op zijn minst te proberen in de stilte te komen, zodat je een creatieve impuls van je Aanwezigheid kunt ontvangen.

Wanneer je in je leven met situaties te maken krijgt waarin je een reactie krijgt van de wereld, van andere mensen, van de samenleving, dan kun je een poging doen om niet te reageren met de onderbewuste zelven, die voortdurend evalueren wat wel of niet zou mogen. Streef in plaats daarvan ernaar om in stilte te komen en je Aanwezigheid te vragen: “Hoe kijk jij hiernaar?” En wanneer je het referentiekader krijgt van hoe de Aanwezigheid naar jouw creatieve inspanningen kijkt, dan kun je dat gebruiken om de reactie van de onderbewuste zelven die je nog hebt, of de reactie van andere mensen. En je kunt zo voorkomen dat je reageert door middel van uiterlijke zelven. Je kunt reageren zoals de Aanwezigheid zou reageren, wat in veel gevallen betekent dat je niet geraakt wordt, en dan durf je opnieuw creatief te zijn.

De status-quo uitdagen: de stille geest versus de gescheiden geest
Kunstenaars, creatieve mensen, zijn geneigd om heel excentriek te worden, heel bohemien, heel rebels, ze komen in opstand tegen de samenleving en in opstand tegen de status quo. Je zou legitiem de vraag kunnen stellen: “Vereist creatief zijn op planeet aarde dat je een narcist of een sociopaat wordt, waardoor je niet gevoelig bent voor andere mensen en gewoon doet wat je wilt?” Maar dat is niet zo. Het alternatief is dat jij je psychologische problemen opruimt. Wat doen sommige kunstenaars? Ze weten niet hoe ze hun psychologische problemen moeten opruimen, dus komen ze in een gemoedstoestand waarin ze denken dat het van episch belang is dat ze in opstand komen tegen de samenleving; dat ze de status quo uitdagen. En ze vormen zo’n sterk onderbewust zelf dat hij de andere onderbewuste zelven onderdrukt die bang zijn om creatief te zijn of gevoelig zijn voor de reactie van andere mensen.

Met andere woorden, ze worden ongevoelig. Daarom zie je vaak dat veel van hen iets in de kunst naar buiten brengen, dat bijvoorbeeld totaal uit harmonie is, dat geen enkele schoonheid bevat, dat helemaal niet creatief is. Het is gewoon verstorend, maar zij vinden dat dit op een of andere manier een doel dient, en in sommige gevallen is dat ook zo: de status quo uitdagen. Ik zeg niet dat zogenaamde bohemien kunstenaars geen effect hebben gehad op het uitdagen van de status quo, maar ze hebben dat niet gedaan met de Christusgeest, maar de gescheiden geest. Als spirituele mensen is het genoeg om je psychologische problemen op te ruimen, zodat je in staat bent om in de stilte te komen en je af te stemmen op de Aanwezigheid en iets naar buiten te brengen met de Christusgeest die echt creatief is omdat hij de mensen bevrijdt uit de gevangenis.

Je weet dat sommigen beroemde kunstenaars die bekend staan om hun rebellie; dat ze heel geagiteerd zijn, hun geest zo gestoord, omdat hun gedachten altijd zo actief waren. Ze hadden een obsessieve dwang om te schilderen of te beeldhouwen of om wat dan ook te doen. Van sommigen is in hun geest zo gestoord dat ze iets tot uiting hebben gebracht wat totaal geen waarde heeft, eigenlijk geen kunst is. Het is gewoon chaos. Sommigen van hen zijn drugs of alcohol gaan gebruiken om wat verlichting te krijgen van de intensiteit van hun gedachten.

Ik vraag je niet om zoals deze kunstenaars te worden. Ik vraag je juist om na te denken over een totaal nieuwe kijk op wat het betekent om kunstenaar of creatief in het algemeen te zijn. Dat je creativiteit niet voortkomt uit een gestoorde geest, een overactieve geest, maar een geest die zo vastberaden is dat hij in staat is om in de stilte te komen. In plaats van iets voort te brengen vanuit die geest zelf, breng je iets naar buiten vanuit een hoger rijk, je IK BEN Aanwezigheid, de geascendeerde meesters. Dan word je in plaats van hier beneden te zijn en te doen wat je maar wilt hier beneden, ‘Zo boven, zo beneden’. En dit is ware creativiteit, want dit is de enige manier om echt iets nieuws te brengen op een planeet als de aarde, iets wat de mensen, de maatschappij, zal helpen om de huidige omstandigheden die zo beperkend zijn, te transcenderen.

In stilte op de golf surfen
Ik weet dat er maar weinig mensen naar de Boeddha kijken en de Boeddha in verband brengen met creativiteit, maar de stilte van de geest is echt de bron van hogere creativiteit. Het is ook een sleutel om de komende twaalf jaar op de golf te surfen. Want hoe kun je voorkomen dat je in de turbulentie wordt meegetrokken en op de turbulentie reageert als je niet in de stilte kunt komen? We hebben het beeld gebruikt van surfen op een golf, maar als een surfer op het board staat en in een cilindrische golf zit, is er eigenlijk stilte, is er evenwicht. Het is de enige manier om rechtop te blijven. En veel surfers vinden dat de grootste waarde van hun activiteit is dat ze in die stilte komen, want het is de enige manier om het evenwicht te bewaren.

Dit geldt ook voor de komende twaalf jaar. De enige manier om het evenwicht te bewaren in de turbulentie is stilte. Want in de stilte is geen ruimte voor de evaluaties, goed en fout, goed of slecht, dit of dat. Er is alleen stilte. En ik ben natuurlijk de geascendeerde meester die stilte voor de aarde vertegenwoordigt, dus bied ik je gewoon mijn Aanwezigheid, mijn Wezen, aan als hulp in de komende twaalf jaar. Je kunt mijn decreet opzeggen, je kunt invocaties opzeggen, maar ik moedig je aan om geleidelijk te leren om je gewoon af te stemmen op mijn Aanwezigheid in de stilte.

De hulp van de Boeddha in de stilte
We kunnen zeggen dat afstemmen op de Boeddha geen activiteit van je gedachten is. Door te stoppen met de activiteiten in je gedachten stem jij je af op de Boeddha. En wanneer je deze stilte ervaart, verliest tijd zijn greep op de geest. Dit dictaat heeft bijna een heel uur geduurd, ook al vroeg de boodschapper zich op een gegeven moment af of het de tijd wel zou vullen. Ineens was zijn geest zo gefocust op de stilte van mijn Aanwezigheid dat hij zich niet realiseerde dat de tijd verstreken was en de tijd om is.

Ik wil de dankbaarheid betuigen van allen die hier deel van hebben uitgemaakt. Zoals altijd zijn er veel meer meesters bij betrokken geweest dan er hebben gesproken en we zijn allemaal dankbaar dat heel veel van jullie eraan hebben deelgenomen en deel hebben uitgemaakt van de stroom ‘Zo boven, zo beneden’. Ik verzegel jullie. Ik verzegel deze conferentie, die een enorme doorbraak is geweest vanuit ons perspectief. En ik verzegel jullie in de stilte van de Boeddha. IK BEN Gautama.