Democratie kan niet berusten op een manier van denken die op geweld berust

 

Het christendom is een destructieve kracht geworden in de vooruitgang van Amerika en hoe komt dat? Omdat te veel christenen, vooral de leiders, ten prooi zijn gevallen aan het satanische bewustzijn en denken dat ze het beter weten. Dit bewustzijn geldt niet exclusief voor het christendom. Je vindt dit natuurlijk over de hele wereld in veel verschillende verbanden.

Het bewustzijn dat je denkt dat jij het beter weet
Wat is de essentie van dit bewustzijn? Je denkt dat jij gelijk hebt, je denkt dat jij het beter weet, je denkt dat jij alles weet wat je moet weten. Wat is het psychologische effect hiervan? Het sluit je geest. Het sluit je geest af voor alles wat verder gaat dan de dingen die jij al weet. Ten eerste, hoe kan er nog iets nieuws zijn, als je denkt dat jij al alles weet? Ten tweede, omdat je denkt dat jij volkomen gelijk hebt in de manier waarop je naar het leven kijkt en dat betekent dat al wat nieuw is, in strijd kan zijn met wat je al weet, het kan aanvechten wat je al weet en daarom voel jij je erdoor bedreigd. Wat is het netto-effect? Je staat niet open voor nieuwe ideeën. Kijk gewoon eens terug op de geschiedenis van de mensheid en stel jezelf deze vraag: Waardoor is er vooruitgang gekomen? Het antwoord valt niet te ontkennen: nieuwe ideeën.

Natuurlijk kun je naar de aarde kijkend zeggen: “Maar er zijn ook nieuwe ideeën geweest die geen vooruitgang hebben gebracht, maar enorme conflicten en lijden.” Maar klopt dat wel? Laten we een voor de hand liggend voorbeeld nemen, het marxisme, het communisme. Dat was een nieuw idee, althans voor die tijd. Heeft dat vooruitgang gebracht of heeft het enorm veel leed en conflicten gebracht? Vanuit wereldlijk perspectief zou je kunnen zeggen dat het conflicten en lijden met zich meebracht, daar bestaat geen twijfel over. Maar kijk nu eens naar het bewustzijn van de mensheid in de tijd dat het marxisme op het fysieke vlak werd gebracht. Hoe zag dat bewustzijn eruit? De mensen zaten heel erg vast in het dualiteitsbewustzijn. Wat gebeurt er als je vastzit in het dualiteitsbewustzijn? Je hebt dan een relatief standpunt, je voert dat tot in het uiterste door, geeft het een steeds hogere status totdat het in gedachten een absolute status bereikt. Dan zit je in de val. Je denkt dat jij het beter weet. Jij weet alles, jij hebt absoluut gelijk. Dit houdt in dat je op persoonlijk vlak niet kunt groeien en een samenleving die vastzit in deze dynamiek kan ook niet groeien.

Hoe je in de dualiteit vorderingen maakt
Wat is de wet, de absolute wet, op aarde? Eeuwige groei, eeuwige zelftranscendentie. Hoe kun je vrij zijn als jij jezelf gevangen hebt gezet in één dualistisch uiterste, zodat er geen vooruitgang kan zijn in de samenleving en op individueel niveau? Een dualistische polariteit kan niet alleen bestaan, die moet een tegenpool aantrekken of zelfs voortbrengen aan de andere kant van het spectrum van die dualistische polariteit. In de dualiteit zullen er altijd twee kanten tegenover elkaar zijn. Als je naar een van die kanten gaat, vergroot je eigenlijk de andere kant. Op een gegeven moment zal er onvermijdelijk een tegenstander komen die jouw onevenwichtige positie uitdaagt. Dit is de enige manier waarop er vooruitgang kan komen als mensen gevangenzitten in de dualiteit. Hoe is er dan vooruitgang geboekt, gezien het feit dat mensen al heel lang vastzitten in de dualiteit? Doordat nieuwe ideeën de oude ideeën hebben uitgedaagd.

De filosoof Hegel heeft de dialectiek ontdekt dat een these versus een antithese tot een synthese leidt. De synthese trekt een opnieuw een antithese aan, die weer een synthese creëert, er is dus in ieder geval wat beweging. Dit zou je de Harde Leerschool kunnen noemen. Vanuit dit perspectief, wanneer mensen gevangenzitten in de dualiteit, vindt er nog steeds vooruitgang plaats door middel van nieuwe ideeën. Alleen die nieuwe ideeën zijn het tegenovergestelde van oude ideeën. Dit is natuurlijk niet het beste scenario dat mogelijk is; er kan ook op een andere manier vooruitgang zijn. Je kunt vooruitgaan door middel van nieuwe ideeën die niet dualistisch zijn en geen tegendeel, een antithese, creëren. Die zijn geen these, dus creëren ze geen antithese. Wat betekent dit? Is dit niet gewoon filosofische geklets? Nou, dat hangt af van je begrip van hoger bewustzijn.

Wanneer een idee uit de geest van de dualiteit voortkomt – de geest van antichrist, de geest van het satanbewustzijn – dan is dat idee een stelling; geen realiteit. Het is een onevenwichtige, onvolledige visie die door een waardeoordeel de absolute status krijgt en dat moet wel een antithese vormen en aantrekken; dat kan niet anders. Het hogere bewustzijn heeft lange tijd geprobeerd de mensen te helpen om deze dualistische denkwijze te overwinnen. De Boeddha heeft leringen over de paren gegeven, over het overwinnen van lijden door juist te leven. Jezus bracht ook een non-dualistische leer voort. Natuurlijk begrijpen de meeste christenen, zeker de meeste christenen in Amerika, niet dat Jezus een niet-dualistische leer gaf, maar als je goed tussen de regels door leest, dan zie je dat veel van zijn uitspraken niet-dualistisch van aard waren en juist bedoeld om mensen te helpen de dualistische denkwijze van ‘wij versus zij’ te overwinnen. “Behandel anderen zoals jij wilt dat anderen jou behandelen”, is een non-dualistische uitspraak. “In zoverre je het de minste van deze mijn kleintjes hebt aangedaan, heb je het mij aangedaan”, is een niet-dualistische uitspraak.

Een samenleving gebaseerd op geweld
Wat doet de dualistische bewustzijnsstaat met mensen? Die maakt ze blind. Ze kunnen de balk in hun eigen oog niet zien. Waarom niet? Omdat ze altijd buiten zichzelf kijken en ze kijken altijd kritisch naar dingen op grond van goed en fout: “Ik heb gelijk omdat ik het beter weet. Dan moeten degenen die het niet met mij eens zijn, wel ongelijk hebben. En als ik heb vastgesteld dat ze ongelijk hebben, kan ik mijn aandacht op hen richten, hen proberen te veranderen of ze dwingen te veranderen, omdat ik mezelf niet hoef te veranderen. Dat mensen zeggen onbewust als ze in het dualiteitsbewustzijn zijn. Dit zeggen de meeste christenen in Amerika tegenwoordig. Deze bewustzijnsstaat is zeer, en fundamenteel, antidemocratisch. Waarop berust democratie? Niet op geweld. Wat is geweld? Dat is het resultaat van het dualiteitsbewustzijn, het bewustzijn dat “ik gelijk heb, daarom moeten de anderen ongelijk hebben en daarom, omdat de anderen ongelijk hebben in epische zin, is het acceptabel dat we hen tot iets dwingen.”

Dan komt Jezus, wandelend over de stoffige wegen van Palestina, die een leer geeft die non-dualistisch is, die volledig vreedzaam is, die niet berust op dwang. Waar zie je geweld in Jezus’ oorspronkelijke leer? Keer de andere wang toe; vergeef zeventig maal zeven; hou van degenen die je haten; het berust niet op geweld. Waarom liet Jezus zich door de autoriteiten gevangennemen en kruisigen? Hij gebruikte geen geweld en hij probeerde een voorbeeld te geven van wat je kunt bereiken wanneer je geen geweld gebruikt. Dit moest de basis voor democratie te leggen, omdat je, als je naar de geschiedenis kijkt, ziet dat dat alle rijken uit het verleden op geweld berustten. Met name in de tijd van Jezus werd het Romeinse rijk volledig door geweld het grootste rijk op aarde. Dat kun je niet ontkennen wanneer je naar de geschiedenis kijkt. Ze probeerden niet eens een bepaalde ideologie te verspreiden. Het was gewoon bruut geweld, van anderen nemen wat ons ten goede komt omdat wij sterker zijn. De macht van de sterkste. Jezus gaf een leer die niet op geweld berustte; die was bedoeld om mensen te helpen om te ontsnappen aan de manier van denken die op geweld berustte: “Ik heb gelijk en de anderen hebben ongelijk”.

Wat is er gebeurd? Eerst probeerde het op geweld gebaseerde rijk, het Romeinse rijk, het christendom uit te roeien en toen besloot keizer Constantijn plotseling het christendom te omarmen en het in de Romeinse staatsgodsdienst te veranderen, maar had Constantijn wel enig idee dat hij het Romeinse rijk fundamenteel zou veranderen in een rijk dat niet op geweld berustte? Natuurlijk niet, iedereen die naar de geschiedenis kijkt, kan dit zien. Constantijn was iemand die alles met geweld deed. Zijn bewustzijnsstaat berustte op geweld. Hij wilde de christelijke religie gebruiken om zijn macht over het rijk met geweld te versterken. Daarom was de rooms-katholieke kerk vanaf het begin een religie die op geweld berustte. Waarom moesten ze de leringen van Christus verdraaien? Omdat je de oorspronkelijke leringen van Christus niet kon gebruiken om een religie te vormen die op geweld berust; die moet je eerst verdraaien.

In de geschiedenis van de katholieke kerk kun je zien dat die keer op keer geweld gebruikte. Er was fysiek geweld door bijvoorbeeld degenen die over reïncarnatie spraken, als ketters te verbannen. Er werd geweld gebruikt bij de kruistochten, de inquisitie, de heksenjachten, maar ook psychologisch geweld door het hele concept van de erfzonde en dat je voor altijd in de hel zult branden als je de aardse hiërarchie van de kerk niet gehoorzaamt – alsof een autoriteit op aarde zou iemand kunnen veroordelen tot de hel of naar de hemel sturen. Je ziet dat het christendom een religie werd die berustte op geweld. Ten eerste bij de splitsing tussen de westerse kerk en de oosterse kerk. Daarna tijdens de kruistochten en de confrontatie met de islam, daarna kwamen de heksenjachten en de confrontaties met vrouwen. Vervolgens de inquisitie waarin het christendom in oorlog was met zichzelf, met haar eigen leden. Toen kwam de wetenschap op en was het christendom in oorlog met de wetenschap. O ja, toen was er Luther en de Reformatie en toen was de katholieke kerk in oorlog met de protestanten en de lijst gaat maar door. Je ziet zeventien eeuwen van een op geweld gebaseerde religie, die zich opsplitste in verschillende groeperingen maar nog steeds met geweld, conflicten. En toch beweren ze: “Wij hebben gelijk, wij zijn de enigen die gelijk hebben; de anderen hebben ongelijk.”

Hoe kun je een democratische natie vormen als je manier van denken berust op geweld? Wat is democratie? Democratie is bedoeld als alternatief voor de andere regeringsvormen die je door de geschiedenis heen hebt gezien. En hoe zit het daarmee? Die berusten allemaal op geweld. Een dictatuur is een op geweld gebaseerd imperium. Kijk naar het Rusland van Poetin van tegenwoordig: op geweld gebaseerd. Geweld tegen zijn eigen volk, geweld tegen Oekraïne, hij verbiedt zijn eigen volk zelfs om te praten over wat er gaande is in Oekraïne. Democratie is van nature een alternatief voor de op geweld gebaseerde regeringsvorm. Maar om democratie te laten werken, kunnen de mensen niet een manier van denken hebben die op geweld berust, want dan zal zelfs democratie, net als de leer van Christus, veranderen in een regering die op geweld berust. Kijk eens naar de achttiende eeuw, naar de vroege Amerikaanse grondleggers en pioniers en patriotten. Hoe hebben ze deze natie met geweld gesticht? Door met geweld tegen de Britten te vechten, wat natuurlijk een ander belangrijk voorbeeld is van een op geweld gebaseerd wereldrijk dat het grootste wereldrijk ter wereld is geworden door geweld te gebruiken.

Amerika als een natie die op geweld berust
Amerika heeft deze poging om geweld te gebruiken nog niet afgeschud. Daarom brak er een burgeroorlog uit over de slavernij die ook gebaseerd was op het dwingen van anderen; de gedachte dat je andere mensen kunt bezitten. Wat natuurlijk zeer antidemocratisch is. Je ziet dat Amerika veel verschillende oorlogen heeft gekend. Je ziet dat er in Europa democratische naties ontstonden, maar er zijn wel twee wereldoorlogen geweest die in Europa zijn ontstaan en nu is er weer een oorlog tegen een op geweld gebaseerd imperium. Als de democratie nieuw leven moet worden ingeblazen, niet alleen in Amerika maar wereldwijd, dan moet er een verandering in bewustzijn komen waarbij er in ieder geval mensen in de samenleving zijn die de dualiteit begrijpen, het effect van de dualiteit, de psychologie van de dualiteit en dat die leidt tot geweld; dat de echte dynamiek die gaande is in de menselijke geschiedenis de dynamiek is tussen de mensen die bereid zijn geweld te gebruiken om de bevolking tot slaaf te maken of te onderdrukken, of de bevolking te manipuleren en de mensen die niet in een op geweld gebaseerde gemoedstoestand verkeren.

De mensen moeten inzien dat democratie is ontstaan uit een niet op geweld gebaseerde gemoedstoestand, maar dat die het alleen maar kan overleven en worden vernieuwd als mensen de op geweld gebaseerde gemoedstoestand transcenderen. Er moet iets van besef ontstaan, anders zullen er steeds meer conflicten komen, steeds meer verdeeldheid ontstaan zoals je al ziet bij verschillende democratische landen. En natuurlijk zie je die verdeeldheid ook in de Verenigde Staten tussen twee groepen mensen. Wat zie je bij extreemlinks en extreemrechts in Amerika? Twee groepen mensen die allebei gevangen zitten in het bewustzijn: “We hebben gelijk. We hoeven niet te veranderen. De andere mensen moeten veranderen en het is belangrijk, het is zo belangrijk dat zij veranderen dat het acceptabel is om geweld te gebruiken om ze te veranderen.”

Er zijn meer mensen op rechts die er zo over denken omdat de hele christelijke gemeenschap in de Verenigde Staten vastzit in deze bewustzijnsstaat, de op geweld gebaseerde bewustzijnsstaat. Ze hebben het gevoel dat ze gelijk hebben, dat het zo van episch belang is dat hun standpunten Amerika gaan regeren en dat ze daarom geweld mogen gebruiken. Op 6 januari werd er duidelijk gebruik gemaakt van geweld. Je kunt dit niet ontkennen, tenzij je vastzit in een bewustzijnsstaat die geen enkele voeling heeft met de realiteit. Je kunt niet ontkennen dat er geweld werd gebruikt. Je breekt geen deuren – gesloten deuren – open zonder daarbij geweld te gebruiken. Je overrompelt geen mensen die hun werk doen om een staatsinstituut te beschermen met geweld. Je ziet dat een groep mensen bereid was geweld te gebruiken om het zeer democratische instituut zelf, de democratie zelf, aan te vallen.

Aangespoord door wie? Door Donald Trump, die ook een mentaliteit heeft, en zijn hele leven al een mentaliteit heeft, die berust op geweld. Hij is zo geobsedeerd door winnen – hij is zo geobsedeerd om gelijk te krijgen, dat er niet bewezen wordt dat hij ongelijk heeft, dat hij er absoluut van overtuigd is dat hij altijd gelijk heeft. Hij kan nooit ongelijk hebben. Die andere mensen moeten dus ongelijk hebben. Zijn hele leven is een strijd tegen andere mensen omdat hij wil bewijzen dat hij gelijk heeft en andere mensen ongelijk hebben. Daarom stelde hij zich kandidaat voor het presidentschap. Niet omdat hij een visie had op wat hij voor Amerika wilde doen. Hij had een visie op wat dit voor hem en zijn eigen zelfbeeld zou doen en dit is een mentaliteit die op geweld berust. De hele fantasie over de verkiezingsleugens en dat de verkiezing gestolen is, is een voorbeeld van geweld. Die kan alleen voortkomen uit de manier van denken die op geweld berust. Maar hoe kunnen mensen die vastzitten in die mentaliteit dat dan zien? Hoe zorg je ervoor dat ze het zien? Maar je hoeft het ze niet te laten zien. Je moet het bewustzijn zelf transcenderen en degenen helpen die ervoor openstaan om dat bewustzijn transcenderen en dan zullen de verhoudingen in het collectieve bewustzijn veranderen.

Toen dat op 6 januari gebeurde, gingen er schokgolven door het collectieve bewustzijn van Amerika. En die schokgolven hadden effect op veel verschillende mensen, maar ook op veel mensen die hun hele leven op de Republikeinen hadden gestemd. Ze zagen, sommigen voor het eerst, anderen hadden het al gezien, waar Donald Trump werkelijk voor stond als president en dat zijn hele politieke modus operandi volledig in tegenspraak was met de traditionele waarden van de Republikeinse Partij. Sommige Republikeinse kiezers werden gewekt door de gebeurtenis op 6 januari om het contrast te zien tussen het gedrag van Donald Trump, en zijn woorden, en de traditionele Republikeinse waarden. In gedachten realiseerden ze zich dat het een kwestie is van: Aan wie ben je loyaal? Aan de hogere waarden en principes waar de Republikeinse Partij van oudsher voor staat? Of ben je loyaal aan een bepaalde persoon, of een bepaalde groep leiders die zegt dat iemand onze presidentskandidaat zou moeten zijn? En veel van hen besloten dat ze niet op hem zouden stemmen als Donald Trump zich opnieuw verkiesbaar zou stellen. Hoe groot moet het percentage traditionele Republikeinse kiezers volgens jou zijn die deze transformatie moeten krijgen voordat Donald Trump geen kans meer heeft om herkozen te worden, zelfs als hij zich kandidaat stelt?

In 2016 kon hij onder andere winnen omdat mensen in het midden zich tot hem en wat hij beloofde, aangetrokken voelden, maar nu zullen die mensen in het midden, die redelijk evenwichtig zijn, niet weer in Trumps kamp komen, omdat ze zien hoe polariserend hij is geweest en ze willen die polarisatie niet. Denk je dat Donald Trump dan een realistische kans heeft om te winnen als hij zich weer kandidaat stelt als de traditionele Republikeinse kiezers wegvallen? En wat gaat hij doen als hij verliest? Zal hij weer de leugen dat ‘de verkiezing is gestolen’ gebruiken en die proberen te bestendigen? Of zal hij accepteren dat hij verloren heeft? Zoals je kunt zien, is hij niet geneigd om verlies te accepteren. Hij wil er wanhopig graag iets van maken dat niet op een verlies lijkt en maakt zich totaal geen zorgen over de gevolgen die dat heeft voor het land of andere mensen. En dit is nog een effect van de op geweld gebaseerde mentaliteit.

Amerikanen moeten de basale menselijkheid begrijpen, de essentiële menselijkheid. Als je in de op geweld gebaseerde denkwijze zit, kun je de basale menselijkheid in andere mensen niet zien, omdat je die andere mensen niet als mensen ziet. Je ziet ze als tegenstanders, mensen die je tegenwerken en de waarheid waar jij voor staat – de epische zaak waar jij voor staat en daarom mogen ze op de brandstapel worden verbrand, aan een kruis worden genageld, in de kerkers worden gemarteld, in de gaskamers worden geduwd en alle andere dingen die door de geschiedenis heen zijn gedaan door mensen die geweld gebruiken. Deze bewustzijnsstaat is fundamenteel ondemocratisch omdat de essentie van democratie is dat iedereen één stem heeft en iedereen de vrijheid heeft, en de beste informatie heeft die er is, om te beslissen hoe hij of zij die stem zal uitbrengen. Dat is de essentie van democratie. Iedereen die zich met geweld met dat proces bemoeit, is antidemocratisch. Je kunt hier onmogelijk anders naar kijken als je niet verblind bent door de op geweld gebaseerde denkwijze, omdat je denkt dat de sterkste gelijk heeft.

Wat het beste voor de mensen is
Veel christenen in Amerika zouden hier bezwaar tegen maken en zeggen: “Wij geloven niet in de macht van de sterkste.” Maar je gelooft wel dat jij gelijk hebt. Je gelooft echt dat het van episch belang is dat de natie jouw christelijke idealen en overtuigingen volgt en je bent bereid geweld te gebruiken omdat je geweld gebruikt om andere mensen te manipuleren; ze zelfs bang te maken met hel en verdoemenis. Hoe kun je dan niet in macht van de sterkste geloven? Je zou willen dat je de macht had om jouw christelijke overtuigingen in Amerika af te dwingen en het Amerikaanse beleid in overeenstemming te brengen met die overtuigingen. Dat is ‘de macht van de sterkste’. Je gelooft dat als je de macht had, het goed zou zijn om die te gebruiken, en dat is niet democratie.

Democratie is het volk laten stemmen, de gevolgen ervaren en op basis van die ervaring hun bewustzijn verleggen. Je laat mensen iets doen dat misschien niet het beste voor hen is. Maar nogmaals, hoe bepaal je eigenlijk wat het beste is voor de mensen?

Poetin is er absoluut van overtuigd dat hij weet wat het beste is voor het Russische volk. In werkelijkheid geeft hij helemaal niets om het Russische volk, omdat geen enkele leider zoals hij ooit voor zijn volk heeft gezorgd, maar vaak wel beweren dat ze voor het volk zorgen. Maar wat is het beste voor het Russische volk? Dat ze hun bewustzijn verhogen en als dit de enige manier is waarop dat kan, dan is dat in zekere zin het beste voor het Russische volk. In een democratische natie moeten de mensen beslissingen kunnen nemen die hen dwingen om bepaalde problemen in hun bewustzijn onder ogen te zien, zodat ze hun bewustzijn kunnen veranderen.

Wat denk je dat er gebeurde toen Mahatma Gandhi deed wat hij deed om het Britse rijk te laten zien dat hun manier van denken op geweld berustte, maar hij niet? Geweldloosheid zorgde ervoor dat dit op geweld gebaseerde imperium ineens naar zichzelf keek en zei: “We kunnen dit niet accepteren van onszelf omdat we beweren dat we bepaalde idealen hebben, maar dat we ze duidelijk niet naleven.” Je ziet de kracht van demonstreren op een manier die niet op geweld berust en dat die, althans in sommige gevallen, een op geweld gebaseerd imperium kan transformeren. Nu zou dit Hitler niet hebben getransformeerd, anders zou het natuurlijk oneindig veel langer hebben geduurd. Bij Poetin zou het ook niet werken, maar op den duur is dit de enige manier. De wereld transformeren met een benadering die niet op geweld berust.

Het is van cruciaal belang voor Amerika dat er mensen in Amerika zijn die het verschil begrijpen tussen de op geweld gebaseerde mentaliteit en de niet-op geweld gebaseerde mentaliteit – en ze beginnen die op allerlei manieren uit te drukken. Ze beginnen zich uit te spreken, allereerst tegen de machtselite, die sinds de oprichting van deze natie geweld gebruikt om de mensen te manipuleren, en ze beginnen dit te onderzoeken. Er zijn al historici, filosofen, politieke filosofen, politicologen die de geschiedenis kennen. Er is slechts een kleine verandering voor nodig om dit samen te voegen en te zeggen: “Laten we de invloed van het elitarisme op de Amerikaanse geschiedenis en trouwens ook de wereldgeschiedenis nagaan; laten we dit eens nagaan, laten we er eens over schrijven om mensen te helpen om het verschil te begrijpen tussen op geweld gebaseerde rijken en niet op geweld gebaseerde naties, want democratieën zouden idealiter niet op geweld mogen berusten.

Je kunt natuurlijk zeggen: “Is Amerika een wereldrijk dat niet op geweld berust?” En natuurlijk zullen veel mensen over de hele wereld zeggen: “Nee, want zie maar wat ze hier hebben gedaan en wat ze daar hebben gedaan en waarom houden ze het grootste leger ter wereld in stand als ze geen op geweld gebaseerd imperium zijn?” Maar toch heeft Amerika het potentieel om steeds minder op geweld gebaseerd te worden. En Amerika is minder op geweld gebaseerd dan nazi-Duitsland, het Rusland van Stalin, het Rusland van Poetin en andere dictaturen. En het berust minder op geweld, omdat er in ieder geval een democratisch proces is waardoor de mensen stemmen.

De cycli van kansen en de Harde Leerschool
Wat je in Amerika hebt, is niet genoeg. Waarom? Gedeeltelijk omdat de wet eeuwige zelftranscendentie is. De allerhoogste wet is echter de Wet van Vrije Wil. Maar vrije wil bestaat niet in een vacuüm. Je hebt het recht om te doen wat je wilt, maar het doel van je bestaan is groei in bewustzijn. Je kunt bepalen hoe lang en hoe zwaar het pad is dat je wilt om in bewustzijn te groeien, maar je kunt niet oneindig stil blijven staan. Er is een gezegde dat luidt: “Je moet het ijzer smeden als het heet is.” Maar je zou de bard kunnen parafraseren door te zeggen: “Er zijn cycli in de zaken van mensen, die tot ongeluk leiden als je ze niet oppakt.” Met andere woorden, er zijn bepaalde cycli waarin je een kans krijgt en als je die kans niet vrijwillig aangrijpt, zal de dialectiek zijn – de these versus de antithese – die resulteert in een strijd die leidt tot een synthese, de Harde Leerschool.

Hoger bewustzijn maakt bepaalde energie vrij, bepaalde ideeën die dit tij creëren in de zaken van mannen en vrouwen en als mensen er gebruik van maken, de talenten vermenigvuldigen, en dan zullen ze natuurlijk in een positieve spiraal terechtkomen. Maar als ze dat niet doen, als ze de kans niet grijpen of negeren, dan komen ze op de Harde Leerschool en dan is het gewoon een kwestie van hoe hard de klappen moeten worden voordat mensen wakker worden en erkennen: “We moeten veranderen. We moeten onszelf veranderen, niet anderen. We moeten de balk uit ons eigen oog trekken en onze broeders de splinter uit hun eigen oog laten verwijderen.”

Het gevoel van woede, hopeloosheid en ontevredenheid
Decennialang hebben veel van de bewustere mensen verschillende leringen en hulpmiddelen gebruikt om hun bewustzijn te verhogen. Vanzelfsprekend heeft dit positief effect gehad omdat Amerika de kans kreeg om zichzelf te transcenderen. Die hebben ze tot op zekere hoogte aangegrepen, maar niet maximaal. Dit zorgt voor de spanning – de spanning die er heerst. En wat voor effect heeft die spanning? Gedeeltelijk dat mensen zich boos voelen; niet alleen christenen in Amerika voelen zich boos, veel andere mensen ook. Maar ze voelen ook ontmoediging, hopeloosheid, wanhoop, niets doet er meer toe, niets maakt verschil. We kunnen niet verder. En hoe komt dat? Omdat de mensen niet van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om de op geweld gebaseerde denkwijze te transcenderen en daarom kunnen ze niet zien dat Amerika wordt geregeerd door een elite die een manier van denken heeft die op geweld berust. Hoe zullen de mensen de elite herkennen als ze dezelfde mentaliteit hebben als de elite? Je kunt ze dan niet zien.

De mensen in middeleeuws Europa, de boeren die waren opgevoed tot boer, konden de adellijke klasse niet als onderdrukker zien, omdat ze gehersenspoeld waren om te geloven dat de koning door God was gezalfd en dat God de adellijke klasse had aangesteld om over hen, de mensen, te regeren. Veel van hen zagen het probleem niet, net zoals de Romeinen geen probleem hadden met hun keizers; net zoals veel mensen in Rusland geen probleem hadden met Stalin – tegenwoordig nog steeds geen probleem met Stalin hebben en daarom kunnen ze ook niet hun probleem met Poetin zien. Wanneer je je in een bepaalde bewustzijnsstaat bevindt, kun je niet zien dat de elite je onderdrukt. Zelfs als het fysieke onderdrukking is, kun je het niet zien.

Waardoor is de verhouding veranderd? De weg naar democratie werd geopend omdat er mensen waren die de leringen van Christus of de leringen van de Boeddha of andere niet-dualistische leringen gebruikten om de op geweld gebaseerde denkwijze voldoende te transcenderen, zodat ze konden vaststellen dat een groep mensen– een elite – ons onderdrukt en daar hebben we genoeg van. Dit willen we niet meer.

Gandhi had de op geweld gebaseerde mentaliteit voldoende getranscendeerd om iets te zien wat veel Indiërs destijds niet konden zien, dat de Britten het Indiase volk onderdrukten. In Amerika moet die verandering ook plaatsvinden. De machtselite herkennen, de manipulatie die in Amerika plaatsvindt, moet algemeen bekend worden. Dit is niet gebeurd omdat mensen nog steeds vastzitten in de op geweld gebaseerde manier van denken en daarom hun onderdrukkers niet kunnen herkennen; ze kunnen ze niet zien. Daarom geloven ze nog steeds de leugen van de elite, dat de elite de redder van het volk is. Daarom geloven zoveel mensen dat Donald Trump de redder van het volk is, de grootste president sinds Lincoln, door God gezalfd om de natie te leiden en daarom kunnen ze niet zien dat hij er zijn hele leven naar heeft gestreefd om deel uit te maken van de elite en dat hij niets geeft om mensen die niet tot de elite behoren, zoals niemand in de elite. Zie hier opnieuw dat de mensen het niet kunnen zien. Ze zijn ontevreden. Ze zijn boos. Ze kunnen het niet zien.

De machtselite en de strategie van verdeel en heers
Wat is tegenwoordig het belangrijkste probleem in Amerika? De benzineprijzen aan de pomp zijn te hoog. Natuurlijk zijn de benzineprijzen te hoog in vergelijking met wat het kost om benzine te produceren en naar de pomp te transporteren. Maar waarom vinden de mensen dat de benzine te duur voor ze is? Hoe zou het zijn als hun inkomen zou verdubbelen? Zou de prijs van benzine dan een probleem zijn? Nee. Denk je dat de benzineprijzen een probleem zijn voor de machtselite? Natuurlijk niet, het kan ze minder schelen. Die zou wel tien dollar mogen zijn en geen enkele invloed op hen hebben. Het probleem is niet dat de prijzen te hoog zijn. Het probleem is dat de salarissen te laag zijn. Maar waarom zijn de salarissen te laag? Omdat de afgelopen veertig jaar, zoals bewezen door de studie van de RAND Corporation, geld is weggesluisd van de mensen naar de elite. Dat is de reden waarom je problemen hebt, niet alleen bij de benzinepomp, maar ook om de huur te betalen, eten te kopen en al dat soort dingen meer.

Veel mensen in Amerika hebben het zwaar na twee jaar coronapandemie en de oorlog in Oekraïne die de benzineprijzen nu opdrijft. De waarheid is dat je het zwaar hebt omdat je iets niet wilt zien wat voor jou vanzelfsprekend zou moeten zijn op basis van de cycli die in gang zijn gezet. Het zou inmiddels duidelijk moeten zijn dat het probleem in Amerika de machtselite en hun manipulatie van alles is. Het volk zou niet boos hoeven te zijn op iemand anders die deel uitmaakt van het volk. Republikeinen hoeven niet boos te zijn op democraten. Christenen hoeven niet boos te zijn op niet-christenen. Ze zouden allemaal, als ze al boos zijn, boos moeten worden op de elite en eisen dat de regering er iets aan doet. Maar dat gebeurt niet en waardoor niet? ‘Verdeel en heers’, een oude strategie van de elite. Verdeel de mensen, zet ze tegen elkaar op en dan kunnen ze zich niet verenigen tegen de elite.

Wanneer is de elite omvergeworpen? Wanneer de mensen zich verenigd hebben. Kijk eens terug op de geboorte van de Amerikaanse natie. Kijk naar de geboorte van andere democratische naties. Zie wat Gandhi heeft gedaan in India, hij wist het Indiase volk in hoge mate te verenigen, de Britten niet aan te vallen, geen geweld te gebruiken tegen de Britten en daarom moesten de Britten zich terugtrekken. Je ziet keer op keer dat de elite zich moest terugtrekken wanneer de mensen verenigd zijn, en dat die er zodoende alles aan doet om te voorkomen dat de mensen verenigd worden. Heeft Trump de mensen verenigd of heeft hij ze nog verder verdeeld? Het antwoord zou duidelijk moeten zijn voor degenen die niet verblind zijn door de op geweld gebaseerde denkwijze: “We hebben gelijk over Trump en Trump heeft gelijk over alles.”

Geweld zal een tegenstander creëren. Geweld komt voort uit de dualistische denkwijze. Die polariseert mensen naar het ene uiterste en er moet een ander uiterste zijn en dan polariseert dit andere mensen naar dat uiterste. Er zal spanning heersen. Er zal strijd zijn. Er kunnen zelfs openlijke gevechten en geweld zijn totdat de mensen er genoeg van hebben. In de Bijbel staat vermeld dat mensen na een lange tijd vechten plotseling hun zwaarden tot ploegscharen omsmeedden en zich begonnen te concentreren op het bewerken van de grond en iets constructiefs doen in plaats van elkaar te doden. Waarom? Omdat ze genoeg hadden van de op geweld gebaseerde mentaliteit, de nutteloosheid ervan inzagen en besloten ze dat genoeg gewoon genoeg is.

Wanneer krijgt het Amerikaanse volk genoeg van de machtselite? Wanneer willen ze eens naar zichzelf te kijken en zeggen: “We kunnen niet toestaan dat we verdeeld zijn, want zo kan de elite ons in haar macht hebben. We moeten kleine verschillen opzijzetten en stoppen met verdeeld te zijn over partijlijnen en de middenweg zoeken, de ruimte in het midden die berust op het zien van elkaars menselijkheid en besluiten om samen te werken, om samen te werken in plaats van geweld te gebruiken.”

Volgende: Bevrijd zijn van het zelfbevestigende systeem van de menselijke geest