Er bestaat een subtiele opvatting dat oorlogen onvermijdelijk zijn, misschien zelfs wel een consequentie van de gewelddadige aspecten van de menselijke natuur. Deze leugen wordt verspreid door de gevallen wezens.

In haar natuurlijke staat bestond er op aarde geen oorlog. Oorlog wordt niet veroorzaakt door de menselijke natuur maar door de gevallen wezens. Zij hebben hier oorlogen gebracht en menselijke wezens gemanipuleerd om tegen elkaar ten strijde te trekken.

Menselijke wezens hebben het gevoel dat andere mensen doden niet natuurlijk is. De gevallen wezens zijn erin geslaagd om die innerlijke kennis tot stilzwijgen te brengen, omdat zij het dualiteitsbewustzijn hebben gebruikt om de epische denkwijze te creëren. Die denkwijze stelt dat bepaalde zaken zo belangrijk zijn dat het doden van andere menselijke wezens geoorloofd wordt, zelfs dat die zaken de moeite waard zijn om voor te sterven. Die bepaalt ook dat specifieke groepen mensen andere menselijke wezens zijn of zelfs niet-menselijke wezens.

Dit is een totale leugen. Er is geen zaak die rechtvaardigt dat menselijke wezens worden gedood. Een abstract idee kan niet goedkeuren dat concrete wezens worden gedood.

• Gevallen wezens die zijn geïncarneerd, scheppen oorlog om aan de macht te komen of vanuit een zucht naar vernietiging (wat hen ook een gevoel van macht geeft).
• De slechte wezens in het emotionele octaaf bevorderen oorlog, omdat iets van de energie die wordt losgelaten wanneer mensen elkaar doden, angst bevat. De slechte wezens hebben die energie nodig om in leven te blijven. Enkele van hen houden ook van oorlog, omdat het hun vernietigingsdrang bevredigt en het hen helpt om hun haat tegen menselijke wezens te rechtvaardigen.
• De gevallen wezens in het mentale octaaf willen oorlog, omdat zij één gedachtesysteem proberen op te zetten als het superieure gedachtesysteem.
• De gevallen wezens in het identiteitsoctaaf willen oorlog omdat het hun globale agenda dient om te bewijzen dat de Schepper ongelijk had. Als ze de mensheid zover kunnen krijgen dat ze zichzelf vernietigt, denken ze dat ze daarmee bewezen hebben dat vrije wil een vergissing was.

De gevallen wezens zien het feit over het hoofd dat vrije wil geen oorlog veroorzaakt. De wil is onvrij, omdat de mensen door de gevallen wezens zijn gemanipuleerd om oorlog te voeren. Geen enkel menselijk wezen zou ooit uit vrije wil voor oorlog kiezen.

Volgende pagina: Historische conflicten