Hoe de vrouwelijke polariteit oorlog kan stoppen

Geascendeerde Meester Moeder Maria, 1 november 2008

Want als Europa in vrede verenigd moet worden, dan moeten de mensen de zelfbeelden transcenderen die gebaseerd worden op verdeeldheid en gescheidenheid die ervoor hebben gezorgd dat zij de blinde leiders zijn gevolgd naar de collectieve blindheid die oorlog heet. Er bestaat geen beter voorbeeld van blindheid, spirituele blindheid, dan wanneer naties ten strijde trekken.

Generaals op een slagveld spreken over de oorlogsmist. Want als de strijd eenmaal is losgebarsten, is het onmogelijk nog te weten wat er gaat gebeuren of alles wat er gebeurt, te begrijpen. Maar zelfs op grotere schaal boven de individuele strijd uit, hangt er, zodra twee naties of vele naties ten oorlog trekken, een wolk over hen heen die hen verblindt. En vele malen beginnen zij pas uit hun blindheid wakker te worden, nadat de dingen veel erger zijn geworden dan ze ooit verwacht hadden en zich af vragen: “Waarom doen wij dit? Waarom blijven wij doden en laten wij ons eigen volk doden? Wanneer moeten wij stoppen, wanneer KUNNEN wij stoppen?”

En dan is de vrouwelijke energie het enige wat de mannelijke energie ervan kan tegenhouden om uit de hand te lopen. Want als die mannelijke energie eenmaal op oorlogspad is, kan hij zichzelf niet tegenhouden. Dat moet de vrouwelijke energie doen, omdat de vrouwelijke voeling heeft met wat er op aarde gebeurt, die voeling heeft met de consequenties van de oorlog. En daarom kent de vrouw het lijden en de pijn die haar kinderen en allen die deelnemen aan de oorlog wordt toegebracht. Ik bedoel niet alleen de fysieke kinderen, maar allen zijn in zekere zin kinderen, en die lijden zowel de soldaten op het slagveld als de burgers in hun huis die wachten tot de volgende bom valt.

De vrouwelijke is de enige die oorlog kan laten ophouden, de vrouwelijke energie, het vrouwelijke perspectief. En daarom kan ook de vrouwelijke oorlogen voorkomen – die kan ervoor zorgen dat de mannelijke energie niet uit evenwicht raakt, zodat die spanning blijft opbouwen tot het voor de man lijkt alsof geweld de enige uitweg is, omdat hij niet verder dan hun eigen wolk van energie kan kijken. Maar de vrouwelijke kan verder zien. De vrouwelijke kan zien dat er altijd een uitweg is zonder geweld. Er is altijd een alternatief voor geweld. Er bestaat altijd een alternatief voor oorlog. En de vrouwelijke kan natuurlijk zien wat de man niet kan zien. Want de man gelooft dat je, als je eenmaal op oorlogspad bent, door moet gaan om je eer te redden.

Ah, hoeveel mensen zijn er in dit werelddeel gedood vanwege het afgodsbeeld dat eer heet? Hoeveel mensen zijn overal ter wereld gedood op basis van dit afgodsbeeld dat wij ons gezicht moeten redden? We moeten de illusie ophouden dat wij op een of andere manier superieur zijn, zelfs als dat inhoudt dat we degenen moeten doden die deze illusie bedreigen – of zelf gedood worden. Dit is iets wat heel logisch klinkt voor degenen die uit evenwicht zijn in de mannelijke energie. Soms lijkt het zelfs vrouwen logisch toe die uit evenwicht zijn geraakt in hun vrouwelijke energie. Maar voor de meeste vrouwen lijkt het onlogisch en vaak zelfs belachelijk wanneer mannen zich aanstellen en elkaar uitdagen, of het nu gewone ruzies bij de etenstafel zijn of tussen naties, die uiteindelijk tot oorlog leiden.

Vrede begint thuis
Maar zie je niet dat al het gedrag van een natie weerspiegeld wordt in de individuele burgers? En daarom zal wat je aan de etenstafel doet, invloed hebben op de hele natie. Hoe de mensen van die natie met elkaar omgaan, zal de collectieve psyche bepalen en daardoor bepalen hoe die natie met andere naties omgaat. En wanneer een natie weinig eigenwaarde heeft – en dan naar het andere uiterste overhelt en door een verkeerde leraar wordt overgenomen die het evangelie van superioriteit predikt – welnu, dan is het onvermijdelijk dat die natie wordt bedrogen door agressieve handelingen te verrichten tegen die naties die haar – haar fragiele – gevoel van superioriteit lijken te bedreigen.

Want kan er ooit een superioriteitsgevoel zijn dat niet fragiel is? Natuurlijk kan dat niet. Want elk superioriteitsgevoel wordt gebaseerd op het zand van het dualiteitsbewustzijn. Zoals Jezus steeds maar weer opnieuw uitlegt, in de dualiteit bestaan er altijd twee tegengestelde polariteiten. Dus hoe meer je naar het uiterste van de ene polariteit overhelt, hoe meer je de tegenovergestelde polariteit aantrekt, die jouw illusie bedreigt.

En dit is natuurlijk het veiligheidsmechanisme dat in de Wet van Vrije Wil zit ingebouwd, dat mensen naar die staat van gescheidenheid laat overgaan. En in die staat van gescheidenheid, die gescheiden is van het eenzijn, moet er verdeeldheid zijn. Want je kunt het eenzijn niet verlaten zonder ten minste één tweedeling. En dan ontstaan die twee tegengestelde polariteiten dus. En hoe meer je op het uiterste van de ene overgaat, hoe meer de illusie wordt bedreigd door het tegenovergestelde uiterste, om uiteindelijk de mensen te wekken en te zeggen: “Dit is teveel. Wij zijn te ver gegaan. We moeten in het centrum uitkomen. We moeten evenwicht vinden. We moeten op zoek gaan naar vrede, want we kunnen deze spanning niet meer aan die door het dualistische conflict wordt geschapen.”

Maar pas wanneer zij gaan herkennen dat het dualistische conflict in hen zelf begint, boeken ze echt vooruitgang in de richting van vrede. Want er kan natuurlijk geen vrede zijn als je altijd denkt dat die andere mensen het eerst die vrede moeten creëren.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.