Waarom een democratie het niet overleeft zonder VRIJHEID van meningsuiting

ONDERWERPEN: Vrijheid van meningsuiting betekent dat je het recht hebt om alles te zeggen wat je wilt – je kunt op spraak met woorden reageren, maar niet met geweld – jouw bewustzijn zorgt ervoor dat jij je beledigd voelt – jij hebt het recht om iets te zeggen wat anderen beledigt – jij hebt het recht om problemen zichtbaar te maken basale functie van vrijheid van meningsuiting – een democratie is regeren zonder geweld – vrijheid van meningsuiting vermindert spanningen – een positieve of negatieve spiraal – de vrijheid van meningsuiting en de Gouden Regel – het is nodig om moslims de balk in hun eigen oog te laten zien – de moslims hebben valse vrede – open dialoog noodzakelijk – moslims in Europa – de moslims moeten iets geven – de achterhaalde aanpak van religie opgeven – leer van wat er met de Joden is gebeurt – Europeanen willen niet openlijk over het geloof debatteren – secularisme houdt vrijheid van meningsuiting in – intolerant in elke religie – secularisme heeft Europa in een psychologisch vacuüm gebracht – leidt tot toenemende sociale en psychologische problemen – seculair fanatisme versus religieus fanatisme – wat het waarachtig inhoudt om een vrije samenleving te hebben – mensen de kans geven om hun levenslessen te leren – de geweldsspiralen doorbreken en wraak is een fundament van de democratie – mensen moeten leren de andere wang toe te keren – vrijheid van meningsuiting is de enige manier om aan fysiek geweld te ontkomen – een toename in communicatie is een essentiële stap in de richting van een vredige wereld – democratieën kunnen vrijheid niet inperken – op Neonazi’s reageren – waarom mensen extreme standpunten innemen – vermijd fanatisme – willen dat een probleem ophoudt door de onwil om te veranderen – als je niet vrijuit mag spreken, kan een maatschappij niet vrij zijn – de Holocaust heeft de Joden niet tot de status van onfeilbaarheid verheven – dubbele maatstaf ten opzichte van Israël – machtselite versus het volk – de elite onderdrukt altijd de vrijheid van meningsuiting – machtselite groepen in democratische naties – democratie kwetsbaar voor machtselites – alle machtselites willen de democratie ondermijnen – worden mensen rechten door God of de machtselite bepaald? – een seculaire democratie kan niet overleven – maatschappijhervorming gebaseerd op verkeerde tolerantie – democratie moet niet agressieve mensen beschermen tegen een agressieve elite – ware en valse tolerantie – een nieuwe rol voor spiritualiteit in democratieën – democratie is geen gemakkelijke vorm van regeren en kan teloor gaan

Kim: De situatie rondom de cartoons van Mohammed blijft me fascineren, omdat het zoveel implicaties heeft, vooral met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting. Gebaseerd op wat ik heb gelezen in de reacties van mensen, heb ik diverse vragen die daar over gaan.
Een aantal mensen hebben gezegd dat vrijheid van meningsuiting niet betekent dat je het recht hebt om andere mensen of hun overtuigingen te beledigen. En omdat deze cartoons moslims hebben beledigd, het verkeerd was om ze te publiceren. Enkelen zeggen dat zelfs democratische regeringen hun vrijheid van meningsuiting moeten beperken. Omdat je gezegd hebt, dat we anderen moeten behandelen zoals wij willen dat ze ons behandelen, vraag ik me af wat je reactie is?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (5 februari 2006):

Vrijheid van meningsuiting is een principieel mensenrecht – welk deel van ‘vrij’ begrijp je niet?

Als je niet absoluut vrij bent om te zeggen wat je wilt, heb je geen echte vrijheid van meningsuiting. Daardoor gaat een democratische maatschappij die ELKE poging om de vrijheid van meningsuiting te beperken in tegen de fundamentele principes van de democratie in – maar ook de wetten van God. Als je niet kunt zeggen wat je wilt uit angst voor fysiek geweld, bezit je geen vrijheid van meningsuiting. Dit is precies wat de cartoons proberen duidelijk te maken – zelden heeft een cartoon haar punt duidelijker gemaakt.

Ik begrijp dat moslims zich beledigd voelden, maar dat geef hun nog niet het recht om met geweld te reageren. Niets wat je tegen mij zegt, kan rechtvaardigen dat ik er met geweld op reageer. Ik heb het recht om gebruik te maken van mijn vrijheid van meningsuiting om alles te zeggen wat ik wil in een reactie, maar geweld gebruiken gaat te ver. Dit is juist wat de moslims moeten herkennen en toegeven, zodat ze de balk van boosheid en wraak uit hun eigen oog kunnen trekken.

Het is een feit dat zolang mensen in een bepaalde bewustzijnsstaat zitten, ze zich altijd beledigd voelen. Maar hun bewustzijn – de balk in HUN ogen – zorgt ervoor dat ze zich beledigd voelen. Omdat ze niet naar die balk willen kijken, beweren ze dat je niet het recht hebt om ze te beledigen. Ze weten dat ze zich niet kunnen inhouden om geweld te gebruiken en ze weten dat geweld verkeerd is. Dus als ze jou ervan kunnen weerhouden om iets te zeggen, kunnen ze doen of de balk in hun oog er niet is. Maar dat is een valse vrede, dat is geen vrede.

Mijn punt is dat wanneer je vrijheid van meningsuiting hebt, je WEL het recht hebt om iets te zeggen wat anderen beledigt. De geneigdheid van mensen om zich beledigd te voelen, kan en zou nooit de maat moeten zijn van hoe jij je vrijheid van meningsuiting gebruikt. Je hebt het recht om te provoceren om een probleem zichtbaar te maken, zodat mensen gedwongen kunnen worden om naar de balk in hun eigen oog te kijken.

Het probleem is dat de meeste mensen niet het grondbeginsel van vrijheid van meningsuiting begrijpen, dus laat me je het punt voor punt uitleggen.

  • Een substantiële portie van de menselijke conflicten stammen uit een gebrek aan wederzijds respect van individuele mensen of groepen mensen.
  • Gebrek aan respect stamt meestal uit een gebrek aan inzicht.
  • Gebrek aan inzicht stamt vaak uit een gebrek aan communicatie.
  • In het verleden waren de middelen van communicatie primitief en maakte daardoor de communicatie tussen verschillende culturen moeilijk. De moderne technologie heeft deze barrière verwijderd, dus het probleem is in het algemeen dat de twee groepen mensen niet met elkaar willen communiceren.
  • De weigering om niet openlijk te communiceren, stamt meestal uit een misverstand dat ervoor zorgt dat mensen de communicatie afbreken.
  • Wanneer je niet openlijk communiceert, kun je niet weten wat andere mensen denken of voelen, dus vallen mensen terug op aannames maken.
  • Aannames maken, leidt vaak tot negatieve gevoelens – mensen verwachten het ergste – en dit leidt tot het opbouwen van de spanning. Omdat er geen open communicatie is, is er geen manier om vreedzaam de spanning te verminderen. Zodoende blijft de spanning oplopen tot een kritiek punt wordt bereikt en het geweld losbreekt.
  • Als je naar de menselijke geschiedenis kijkt, vind je walgelijk veel voorbeelden van hoe dit proces een negatief zichzelf versterkende spiraal heeft gevormd tussen twee groepen mensen die leidt tot een sterke onvermijdelijkheid van geweld en oorlog.

De democratie was een poging van de geascendeerde meesters om de mensheid een middel te geven om een vorm van regering te creëren en te handhaven die niet op geweld wordt gebaseerd, zodat een kleine elite niet gemakkelijk – of tenminste niet gedwongen – de gewone bevolking kan onderdrukken (zoals je bij de meeste ondemocratische regeringsvormen ziet). Maar om de democratie te laten werken, moet er een vreedzame manier zijn om het opbouwen van spanning te vermijden tussen diverse groepen in de bevolking en ook tussen andere landen.

Het middel om een negatieve spiraal van opbouwende spanning te vermijden, is de vrijheid van meningsuiting die de mensen de kans geeft om het afbreken van communicatie te vermijden, zodat ze de spanning vreedzaam kunnen loslaten. Vanzelfsprekend is er geen garantie dat mensen hun vrijheid van meningsuiting gebruiken, maar ze hebben in ieder geval wel de kans om dat te doen en daarom zou een democratische maatschappij NOOIT een factor de vrijheid van meningsuiting moeten laten bepalen. Als je eenmaal de vrijheid van meningsuiting begint te beperken, vergroot je de waarschijnlijkheid op het afbreken van communicatie en dan ZUL je de spanning in de maatschappij zien oplopen.

Dit is juist wat er gebeurt is door de toevloed van immigranten die moslim zijn naar veel Westerse landen. Vanwege de dreiging van geweld is de islam in beginsel een taboe in de media en is een groter begrip tussen moslims en niet-moslims geblokkeerd. Dit heeft geleid tot een toename van de spanning en de relletjes in Frankrijk zijn nog maar het begin van wat er zal gebeuren als de neerwaartse spiraal niet wordt doorbroken. De ENIGE manier om de spiraal vreedzaam te doorbreken, is door een VRIJE en open communicatie te bewerkstelligen. De controverse door de cartoon is een volmaakte kans hiervoor. Het valt nog te bezien of mensen, de media en regeringen er gebruik van zullen maken.

Kim: Hoe zit het met het argument dat de vrijheid van meningsuiting hebben je niet het recht geeft om iemand te beledigen? Sommige mensen zeggen dat als je jouw vrijheid van meningsuiting naar willekeur gebruikt – of in een weloverwogen poging om iemand te beledigen – verminder je de spanningen niet, je vergroot ze alleen maar. En ze zeggen dat de reactie van de moslims bewijst dat ze gelijk hebben.

Jezus: Zoals ik boven gezegd heb, betekent de vrijheid van meningsuiting dat je het recht hebt om absoluut alles te zeggen – zelfs als je daardoor andere mensen beledigt. Het is volkomen waar dat iets zeggen wat anderen beledigt spanningen op de korte termijn laat toenemen. Maar op de lange termijn is het de ENIGE kans om de spanningen te verminderen door groter begrip op te bouwen.

Laten we eens naar een bepaald scenario kijken. Ik gebruik mijn vrijheid van meningsuiting en zeg iets wat je beledigt. Omdat ik niet slecht ben, heb ik niet iets gezegd om je opzettelijk te beledigen. Ik heb het gezegd omdat ik niet beseft heb dat het je zou beledigen en de oorzaak ervan is dat ik je niet begrijp. Ik begrijp je niet, omdat ik niet met je heb gecommuniceerd.

We krijgen dus een positief en negatief potentieel. De ideale uitkomst is dat je JOUW vrijheid van meningsuiting uitoefent door me te vertellen hoe je werd beledigd door wat ik heb gezegd. Wanneer ik besef dat jij werd beledigd, maak ik me natuurlijk zorgen. Ik ben bereid mijn gedrag aan te passen om te vermijden dat ik je beledig. Maar om dat te kunnen doen, moet ik begrijpen hoe hij je voelt, dus ik reageer met een excuus en druk mijn wens uit om je beter te begrijpen. Jij hebt op dezelfde manier de wens om te begrijpen waarom ik dat zei en zodoende houden we ons met een open dialoog bezig die leidt tot het begrijpen van elkaars standpunten. Dit leidt tot wederzijds respect en we kunnen nu als betere naasten leven dan daarvoor.

Mijn punt is dat voor het incident, er weinig of geen communicatie was en daardoor weinig begrip. Het incident kan de spanning op de korte termijn verhoogd hebben, maar op de lange termijn is de uitkomst een vermindering van spanning. Door vrijuit te communiceren, hebben we het ijs gebroken en hebben wederzijds respect gecreëerd. VRIJHEID van meningsuiting heeft voor ons gewerkt, omdat we er vrijuit gebruik van hebben gemaakt.

Vanzelfsprekend zijn er veel minder dan ideale scenario’s. De ene is dat je wordt beledigd, maar weigert met me te communiceren, dus trek jij je terug. Daardoor vergroot jij je inzicht in mij niet en val je terug op aannames maken. Ik weet dat je boos op me bent, maar ik weet niet waarom, dus begin ik dingen te veronderstellen. Zo krijgen we het begin van een neerwaartse spiraal van oplopende spanning. De vrijheid van meningsuiting heeft niet gewerkt, maar de reden is dat we niet bereid waren die te gebruiken. Dit is niet de schuld van het principe van vrijheid van meningsuiting, maar een gebrek in ons gebruik ervan.

Nog een scenario is dat je op mijn reactie reageert met een andere belediging en zo wordt de spiraal van spanning onmiddellijk gevormd die tot geweld, moord en baldadigheden leidt. Dit is precies het patroon dat je al duizenden jaren in het Midden-Oosten ziet. En zoals ik in onze eerdere besprekingen heb gezegd, is het de hoogste tijd om het bloot te leggen, zodat mensen deze balk in hun eigen oog kunnen zien.

Dit brengt ons weer op de vraag – gezien de situatie zoals ze is – of het verstandig of noodzakelijk is om de cartoons te publiceren. Ik heb dit al in onze eerste bespreking gezegd, maar laat me dit in verband brengen met de vrijheid van meningsuiting. Als de krant de cartoons met de opzettelijke bedoeling had gepubliceerd om de spanning en boosheid in de moslimwereld aan te wakkeren, zou ik zeggen dat het een onverstandig gebruik van de vrijheid van meningsuiting is geweest. Ik zou nog steeds het recht van de krant verdedigen om opzettelijk moslims te beledigen, omdat dit één van de onvermijdelijke effecten is van de vrijheid van meningsuiting. Maar ik zou wel hebben gezegd dat de krant duidelijk de Gouden Regel had verbroken.

In het actuele geval had de krant begrepen dat de oplopende spanning tussen moslims en niet-moslims in Denemarken en ander Europese naties een gevaarlijk niveau had bereikt. De krant had ook begrepen dat het echte probleem was dat de mensen, regeringen en media zich niet vrij voelden om openlijk kwesties te bespreken die met de islam te maken hadden. De islam was een taboe in modern Europa geworden, net als het katholicisme in het Middeleeuwse Europa.

Het probleem dat we hebben, is dat veel moslims net zo min hun religie willen onderzoeken of een debat over hun religie willen als fundamentalistische christenen. Daardoor is het heel moeilijk om ze openlijk te benaderen. Wat kan de impasse doorbreken? In de Westerse cultuur zie je veel voorbeelden van hoe regeringen, grote bedrijven of andere organisaties niet bereid zijn om openlijk hun daden te bespreken. Maar de pers heeft vaak satire gebruikt om op de inconsistente standpunten en hypocriete acties te wijzen en dit heeft vaak – op den duur – tot een opener dialoog en een afname van de spanning geleid.

Opnieuw, kijk eens naar hoe Ghandi geweldloze middelen heeft gebruikt om het Britse rijk de balk in hun eigen oog te laten zien. Dit heeft natuurlijk de spanning op korte termijn verhoogd, maar de enige optie om niet de spanning te vergroten, was totale onderwerping aan de Britse overheersing. Kan er enige twijfel over bestaan dat het Westerse kolonialisme door de tand des tijds was ingehaald en moest ophouden? Kan er enige twijfel over bestaan dat Ghandi’s daden spanningen heeft verminderd op de lange termijn en een gewelddadiger confrontatie heeft voorkomen die tot veel meer doden had kunnen leiden?

Zoals ik in de eerste verhandeling heb gezegd, lopen de moslims achterop in de tijd en hun aanpak van religie MOET veranderen als we een derde Wereldoorlog willen vermijden. De houding van de moslims zal alléén maar veranderen als ze de balk in hun eigen oog gaan zien. Het MOET ze duidelijk worden gemaakt dat het hypocriet is te beweren dat de islam een vreedzame religie is en dan de islam gebruiken om te rechtvaardigen dat ze met geweld reageren op iedere willekeurige provocatie. Dit kan alleen maar gebeuren door hun hypocrisie zo opvallend te maken dat ze het eindelijk inzien en besluiten er iets aan te doen. En omdat ze hun geest hebben gesloten om de dialoog te openen, kan enkel een provocatie enige kans maken om de impasse te doorbreken.

De geschiedenis heeft veel voorbeelden van hoe er een sterke provocatie voor nodig is om een situatie op een punt te brengen waarop de hypocriete daden van een groep mensen zo opvallend worden dat ze het eindelijk zien (of dat de rest van de maatschappij het heeft ingezien en een verandering heeft aangebracht). Ik heb weloverwogen de Schriftgeleerden, de farizeeërs, de geldwisselaars en tempelpriesters geprovoceerd. Ze hebben me daarvoor gedood, maar als je hebt beloofd om een instrument te worden voor een positieve wereldverandering, moet je bereid zijn dat risico te lopen om de mensen de balk in hun eigen oog te helpen zien.

Dus nogmaals, hoewel de cartoons een schijnbare spanning hebben veroorzaakt, is de realiteit dat ze enkel zichtbaarder hebben gemaakt wat al onder het oppervlak op de loer lag. De ‘vrede’ tussen moslims en de rest van de wereld is een valse vrede. Dit verandert niet tot de moslims eindelijk zien dat de islam een religie IS van vrede en dat hun neiging om zich beledigd te voelen en met geweld te reageren (en de religie gebruiken om het te rechtvaardigen) is een DIRECTE schending van de wetten van Allah. Daarom stammen enkele van de huidige ‘wetten’ uit de islamitische traditie die van de ware leringen van de Koran zijn afgedwaald.

De cartoons leverden moslims de volmaakte kans op te bewijzen dat de islam een vreedzame religie is en dat ze een vreedzaam volk zijn. De gewelddadige reactie op een niet gewelddadige provocatie heeft er voor gezorgd dat er dingen moeten veranderen. Het valt nog te bezien of de gematigde, open moslims invloed op het debat hebben of dat ze de extremisten het Westerse beeld van de islam blijven laten bepalen.

Het is een hoeksteen van de vrijheid van meningsuiting dat je het recht hebt om anderen te provoceren met de bedoeling om een verandering tot stand te brengen in een onhoudbare situatie.

Kim: Sommige mensen zouden zeggen dat het beledigen van  juist de kern van de islam niet de beste manier is om een dialoog met de moslims op gang te brengen.

Jezus: En ze hebben gelijk. Het is niet de beste manier, maar in de huidige situatie is het in principe de ENIGE manier. Zoals ik heb gezegd, is er een toenemende spanning tussen de moslimcultuur en de Westerse cultuur. Dit geldt vooral voor veel Europese naties met een aanzienlijke moslimbevolking. Omdat er geen vrije communicatie is geweest, is de spanning gestadig aan het opbouwen. Er is geen communicatie geweest omdat geen van beide bereid is geweest om bepaalde kwesties in zichzelf onder ogen te zien en daardoor was het gemakkelijker om het probleem te negeren, in de hoop dat het zou verdwijnen.

De ENIGE mogelijkheid om de spanning vreedzaam te verminderen, is door een directe en open dialoog te bewerkstelligen waarin alle taboes zijn geneutraliseerd. Geen van beide kanten was bereid dit vrijwillig te doen, dus wat had ze kunnen dwingen om dat te doen? Een handjevol Deense redacteuren van kranten en karikaturisten werden zonder dat ze het wisten tot instrument om mensen de kans te geven om de dringende behoefte in te zien om de dialoog te openen. Voor alle redelijke mensen zou deze situatie de behoefte aan een boven alle twijfel verheven dialoog, hebben gedemonstreerd.

Laat mij me concentreren op de situatie met de immigranten die moslim zijn in Europa. De ENIGE vreedzame oplossing op lange termijn is dat moslims geïntegreerd raken in de Europese cultuur zonder hun moslimgeloof en hun Arabische identiteit te verliezen. (Ik bedoel niet de nationale identiteit.) Om dit te laten gebeuren moet er geven en nemen van beide kanten komen. Wat moeten moslims toegeven om in staat te zijn vreedzaam in het moderne Europa te leven?

Als de moslims willen dat de Europese maatschappij vrijwillig terugkeert naar de 16e eeuw, hebben ze simpelweg geen voeling met de werkelijkheid. Daardoor moeten moslims hun angst om te veranderen, hun angst voor de moderne wereld, inzien. Deze angst is op hun moslimreligie geconcentreerd en zoals in onze eerste bespreking werd gezegd, gebruiken veel mensen hun religie om te rechtvaardigen dat zij zelf niet hoeven te veranderen. De aanpak die veel moslims hebben, wordt gekarakteriseerd door het volgende:

  • Onze religie is de enig ware. Alle ongelovigen gaan naar de hel.
  • Onze religie is onfeilbaar en daarom boven alle twijfel verheven. Het resultaat is dat de leiders van de islam zich kunnen verbergen achter deze sluier van onfeilbaarheid net als de Middeleeuwse katholieke leiders. Zelfs politieke leiders kunnen zich verbergen en politieke veranderingen in hun natie voorkomen of uitstellen. De moderne islam fungeert om een verouderd politiek systeem te handhaven, net als de katholieke kerk in de Middeleeuwen.
  • Elke belediging van onze religie is een belediging van God en daarom is het de allergrootste belediging.
  • De  allergrootste belediging rechtvaardigt en maakt zelfs de allergrootste reactie nodig. Daardoor is het gerechtvaardigd en noodzakelijk om degenen te doden die onze God beledigen. In feite zal God ons belonen als we dat doen.

Moslims moeten inzien dat dit niet de enige houding is die geen voeling heeft met de ware leringen van de Koran, ze heeft ook geen voeling met de tijd. Vanzelfsprekend hadden de Middeleeuwse katholieken precies dezelfde houding, daarom rechtvaardigden ze de kruistochten en de Inquisitie. Maar de Europeanen hebben deze aanpak al eeuwen geleden losgelaten en als moslims in Europa niet hetzelfde doen, hebben ze geen enkele kans om vreedzaam te integreren – en dan zouden ze moeten vertrekken.

Moslims in Europa moeten ook bereid zijn zich bij de Europese cultuur aan te passen. Je kunt niet realistisch verwachten dat je naar een ander land verhuist en dat de mensen in dat land zich moeten aanpassen aan jouw levensstijl en overtuigingen. Als jij niet bereid bent je aan te passen, moet je dat land verlaten. Tussen haakjes, de moslims zouden een les kunnen leren van de Joden.

Voor de Tweede Wereldoorlog waren er in veel Europese naties spanningen tussen Joden en niet Joden. Dit was de verantwoordelijkheid van beide zijden. Veel Joden wilden zich niet aanpassen aan hun nieuwe land en de mensen in die landen waren intolerant en niet bereid om zich aan buitenstaanders aan te passen. In geen enkel Europees land was er een open en vrije dialoog over dit probleem, dus er was geen manier om de spanningen vreedzaam op te lossen. Dit leidt onvermijdelijk tot een kritiek punt, wat in Duitsland is gebeurd met de resultaten die de meest mensen als een historisch feit accepteren.

Na de oorlog hebben zowel de Joden als de niet Joden hun houding veranderd en werden ze veel meer bereid om zich aan te passen en met elkaar te verzoenen. Het gevolg is dat er weinig spanning is tussen Joden en niet-Joden in de meeste Europese naties. Dit is grotendeels te danken aan het feit dat de Europese Joden bereid waren om zich aan te passen terwijl ze hun Joodse erfgoed in ere bleven houden en hun Joodse religie uitoefenden. Veel van hen beschouwen zich echter niet meer als Joden in, zeg maar Denemarken. Ze zien zichzelf als Denen die van Joodse oorsprong zijn en beoefenaars van het Joodse geloof. Daardoor kunnen ze beter omgaan met de andere Denen die blank zijn en wel of niet tot de christelijke religie behoren.

Het enige wat verhindert dat immigranten die moslim zijn op een zelfde manier geïntegreerd raken, is de bereidheid van zowel moslims als niet-moslims om zich met elkaar te verzoenen, wat met een dialoog moet beginnen. In het geval van de Joden, was er een Holocaust voor nodig om beide zijden meer bereid te maken om met elkaar te leven. Ik hoop dat er niet nog een oorlog voor nodig is om moslims en niet-moslims op datzelfde punt te krijgen.

Wat betreft de Europeanen, ik heb in onze eerste bespreking al gezegd dat ze hun eigen intolerantie moeten inzien. Maar ze moeten ook inzien dat ze niet bereid zijn om bepaalde kwesties openlijk te bespreken en één daarvan is religie. Het is waar dat de intimidatiefactor van het terrorisme door moslims de Europeanen terughoudend maken om te debatteren over de islam. Maar bovendien zijn de Europeanen terughoudend in het bespreken van elke willekeurige kwestie die met religie te maken heeft.

Veel Europese naties hebben de secularisatie zover doorgevoerd dat religie op zich een taboe in een openbaar debat is geworden. Veel Europeanen zijn zo niet religieus of antireligieus dat ze zeer worden geïntimideerd door moslims die openlijk hun geloof beoefenen en hun religieuze overtuigingen op de eerste plaats zetten in hun leven. Europeanen denken dat dit Middeleeuws is en dat zij erboven staan, omdat ze zo geleerd en modern zijn. Maar zij zijn niet bereid om naar de voor de hand liggende nevenverschijnselen van secularisatie te zien. Dit heeft geleid tot een speciale vorm van intolerantie. In plaats van intolerant te zijn naar degenen die tot een ANDERE religie behoren, zijn veel Europeanen intolerant tegen degenen die tot WELKE religie OOK behoren.

Het feit wil dat Europa het religieuze fanatisme uit de Middeleeuwen heeft verwijderd, wat een duidelijke stap in de goede richting is. Maar mensen hebben het niet door iets anders vervangen en het resultaat is dat ze nu in een vacuüm vastzitten. De positieve kant van religie – of liever spiritualiteit – is dat het mensen een gevoel van zingeving en bedoeling geeft dat buiten henzelf reikt. Wanneer mensen dit niet hebben, worden ze volkomen egocentrisch en hun persoonlijke leven verslechtert tot verveling en een gevoel van geen betekenis en bedoeling hebbend. Dit leidt tot depressie en escapisme, dat verantwoordelijk is voor een substantieel deel van de stijgende sociale problemen in Europa, zoals mentale ziekten, depressies, substantieel misbruik, gebroken huwelijken en gezinnen, et cetera.

Vanwege het secularisme zijn Europese regeringen er tot dusver niet in geslaagd om de kern van dit probleem aan te pakken. Ik kan je ervan verzekeren dat er voor het probleem geen menselijke oplossing is. De ENIGE oplossing is een spirituele oplossing, maar toch kan geen enkele Europese regering dit probleem aanpakken zonder een evenwichtiger aanpak van spiritualiteit en haar rol in de maatschappij te vinden. Omgaan met de immigranten die moslim zijn, is een kans om deze richting op te gaan.

Het zou totaal onrealistisch zijn te verwachten dat immigranten die moslim zijn hun religie loslaten en net zo non-religieus worden als vele Europeanen. Dus de Europeanen moeten gewoon – te beginnen bij de regering – toleranter worden voor religieuze uitdrukkingsvormen in hun maatschappij. Bijvoorbeeld er is geen noodzaak om religieuze hoofdtooien in openbare scholen te verbieden om de scheiding tussen kerk en staat in stand te houden. Dit is gewoonweg wereldlijk fanatisme dat vecht tegen het religieus fanatisme.

Kim: Dus je zegt dat als een maatschappij vrijheid van meningsuiting heeft, mensen absoluut alles mogen zeggen, zelfs aanzetten tot geweld en haat? Bijvoorbeeld, in diverse Europese naties hebben de moslims die daar wonen tegen de cartoons gedemonstreerd en sommigen droegen spandoeken die opriepen tot terroristische aanvallen als vorm van wraak. Sommige mensen zeggen dat de politie ze had moeten arresteren omdat ze haat stichtten, wat illegaal is in verscheidene landen.

Jezus: Ik verdedig het recht van de moslims om te zegen wat ze maar willen in een – vreedzame – demonstratie, net zoals ik de Deense krant verdedig die het recht heeft om de cartoons te publiceren die de profeet Mohammed laten zien. Wat ik alleen niet verdedig, is het recht van iemand om de zogenaamde protesten boven het niveau van woorden uit te tillen waardoor ze echt andere mensen aanvallen of ambassades in brand steken. Als een maatschappij vrijheid van meningsuiting heeft en jij iets zegt wat ik niet leuk vind, dan kan ik mijn vrijheid van meningsuiting gebruiken om te protesteren of ingaan tegen wat je zegt. Als ik verder ga dan spreken en begin met de uitvoering ervan, ben ik over een essentiële grens heengegaan.

Het is een feit dat veel mensen in het Westen niet helemaal begrepen hebben wat het betekent om een vrije maatschappij te handhaven. Ze vallen ten prooi aan de eeuwenoude redenering dat de doelen de middelen kunnen heiligen, een redenering die ontstaat in de geest van de antichrist. Zodoende redeneren zulke mensen dat het in orde is dat om de vrijheid te behouden, het nodig is en gerechtvaardigd dat een regering de vrijheid beperkt. Dit is zowel waar als onwaar. Het is noodzakelijk om de vrijheid van mensen te beperken om te handelen. Maar het is niet nodig om de vrijheid van de mensen te beperken om te spreken of te denken.

Er zit een fundamenteel verschil tussen zeggen dat je iets doet en het daadwerkelijk doen. Als ik je fysiek aanval, heb ik je vrije wil geschonden, omdat je geen optie had om mijn aanval te vermijden. Je kunt niet kiezen om mijn handelingen ongedaan te maken, omdat mijn acties een onuitwisbaar fysiek effect hebben. (Je kunt echter wel ervoor kiezen om te voorkomen dat mijn daden een negatieve spiraal van wraak worden, wat de reden is dat ik tegen mensen heb gezegd dat ze de andere wang moesten toekeren en zeventig maal zeven vergeven.)

Als ik je verbaal aanval, heb je de optie om te kiezen hoe je reageert op mijn woorden. Je kunt ervoor kiezen mijn woorden te negeren, alsof je ze niet hebt gehoord, en daardoor maak je mijn woorden – in feite – ongedaan of hebben ze geen effect voor jou. Mijn daden kunnen je beïnvloeden zonder je toestemming. Mijn woorden kunnen je niet zonder jouw toestemming beïnvloeden. Je moet ervoor kiezen om je beledigd te voelen voor mijn woorden je kunnen beïnvloeden.

Ik ben het ermee eens dat de vrijheid van meningsuiting niet betekent dat je de verplichting hebt anderen te beledigen. Toch blijft het een feit dat moslims niet een verplichting hebben om zich beledigd te voelen. Zoals ik in mijn eerste bespreking heb gezegd, is de echte boodschap van de Koran, om boven het bewustzijn uit te stijgen dat zich beledigd voelt. Als jij je beledigd voelt, heb jij je niet volledig aan de Wil van Allah overgegeven.

Als je niet de zelfcontrole hebt om te verhinderen dat jij je beledigd voelt over wat ik zeg, dan heb JIJ een probleem en JIJ moet de balk uit je eigen oog trekken. Het is eigenlijk zo simpel.

Kim: Dus je zegt dat een regering mensen haat moet laten uitdrukken, zelfs om geweld aan te moedigen en met dreigementen komen.

Jezus: Als je mensen in je land hebt, die klaar staan om geweld te gebruiken, zou je dat dan niet liever willen weten zodat je er iets aan kunt doen voor het te laat is?

Je hebt het recht te zeggen dat je anderen pijn gaat doen, maar je hebt niet het recht om je dreigementen ten uitvoer te brengen. De reden is dat een vrije, democratische maatschappij alle burgers de maximale kans MOET bieden om hun levenslessen te leren.

Zoals ik op de hele website uitleg, is planeet aarde een schoollokaal. Mensen zijn hier om een les over het leven te leren en de allerhoogste uitkomst is dat ze boven het dualistische, egoïstische bewustzijn uitkomen dat ervoor zorgt dat mensen anderen beledigen of zich beledigd voelen en daardoor tot conflicten en geweld leidt. Zoals ik op de hele website uitleg, zitten mensen in de gevangenis van hun eigen ego en de mensheid is bezig met het proces om zich van het ego en het bewustzijn van de antichrist te bevrijden.

Mensen kunnen het op de gemakkelijke of de moeilijke manier leren. De gemakkelijke manier is wanneer ze naar hun spirituele leraren luisteren en zich door ons laten leiden naar een hogere bewustzijnsstaat. De moeilijke manier is te leren door hun eigen ego in wisselwerking te laten treden met het ego van andere mensen, waardoor ze de scherpe kantjes van elkaar afslijpen. Mensen leren door iets te doen dat uit het ego ontstaat en zien dan de consequenties van hun daden in de vorm van de egoïstische reacties van andere mensen. We zouden misschien kunnen zeggen dat mensen kunnen leren door vrijwillig de dualistische, op het ego gerichte bewustzijnsstaat te transcenderen of door deze bewustzijnsstaat vergroot uit te voeren tot ze eindelijk genoeg krijgen van dat spelletje spelen van ‘mijn ego tegen de rest van de wereld’.

Maar zelfs wanneer mensen het op de moeilijke manier leren, zijn er niveaus van leren net zoals er klassen op een school zijn. Het laagste niveau is wanneer mensen gewelddaden plegen die ertoe leiden dat anderen wraak nemen met geweld, en zo een schijnbaar eindeloze spiraal van geweld en wraak creëren. Dat is wat er al duizenden jaren plaats vindt in het Midden-Oosten. En zoals je kunt zien door de recente demonstraties en het in brand steken van de ambassades, zitten sommige mensen in het Midden-Oosten nog steeds gevangen op dat niveau van leren – ze zitten nog op de kleuterschool.

Wat de beschaving vooruit heeft gebracht, is dat sommige mensen genoeg hebben gekregen van het op de moeilijke manier leren en ze hebben hun gedrag aangepast. Ze handelen nog steeds vanuit het ego en hun daden conflicteren met het ego van andere mensen. Maar toch hebben ze – in de meeste situaties – hun ego ingedamd om geweld te vermijden. Ze hebben geleerd om de andere wang toe te keren bij bepaalde beledigingen. In veel culturen heeft dit grotendeels de spiralen van geweld en wraak verbroken, wat de enige reden is waardoor de democratie op heeft kunnen komen als levensvatbare regeringsvorm. Zolang mensen nog te veel geneigd zijn tot geweld, is alleen een totalitaire regeringsvorm meedogenloos genoeg om ze tegen te houden.

Zoals ik elders uitleg, zijn er cycli in de spirituele groei van de mensheid en deze planeet staat op de drempel om van de ene cyclus naar de andere over te gaan. De belangrijkste les die mensen in de laatste 2000 jaar hebben geleerd, was om zonder geweld op beledigingen te reageren – door de andere wang toe te keren. In de culturen waar minder geweld was, hebben de meeste mensen die les in bepaalde mate geleerd.

De culturen die nog niet boven de oude manier van doen zijn uitgekomen, moeten snel een inhaalslag doen en daarom zijn er extreme maatregelen nodig om ze te noodzaak tot veranderen te laten inzien. Omdat te veel moslims nog niet hebben geleerd de andere wang toe te keren, is het nodig ze te provoceren om de balk in hun eigen oog te zien.

Niettemin is mijn punt dat de mensheid een tijdperk ingaat waarin ze vreedzame middelen moet gebruiken om boven de egoïstische bewustzijnsstaat uit te komen. En vrijheid van meningsuiting, in een vrije en openlijke discussie besproken, is het belangrijkste middel dat de mensheid vooruit kan brengen. Als je naar de wereld als geheel kijkt, zie je een grote toename in communicatie. Dit komt niet alleen dankzij betere technologie, maar ook door de bereidheid van de mensen om over kwesties te praten die een paar jaar geleden nog taboe waren. De culturen die hier het meest voor openstaan, maken in het algemeen de snelste vorderingen.

Europa zit in de voorhoede van deze ontwikkeling, terwijl de moslims achteraan komen. Zodoende kunnen Europeanen moslims helpen om bij te komen en de voor de hand liggende keus is te beginnen bij de vele moslims die in Europa wonen. Tot dusver is er – van beide kanten – voldoende openheid geweest om de kwesties te bespreken, maar hopelijk zal het conflict om de cartoons het duidelijk maken dat de dialoog vermijden niet meer een optie is.

Kim: Sommige mensen zullen zeggen dat als je openlijk mensen haat laat aanmoedigen en dreigementen laat uiten, je de spanning gewoon laat oplopen tot er onvermijdelijk geweld uitbreekt. Daarom hebben verscheidene Europese landen het illegaal gemaakt, bijvoorbeeld, om zich bezig te houden met antisemitische uitspraken. De meeste mensen lijken te denken dat het oké is om rechtse groeperingen te beperken, zoals de Neo-Nazi’s. Wat is je reactie hierop?

Jezus: Zoals ik 2000 jaar geleden heb gezegd, kun je geen twee meesters dienen. Je moet beslissen of je een democratie wilt of een totalitair regime. Je kunt ze niet allebei tegelijk hebben en de geschiedenis heeft verscheidene voorbeelden van wanneer je een mix van die twee uitprobeert, dit tot een onhoudbare situatie leidt. Als een totalitair regime mensen de vrijheid geeft, willen ze meer en gaat hun land in de richting van een democratie. Dat is in de Sovjet Unie gebeurd en wat nu in China en veel naties in het Midden-Oosten gebeurt. Als een democratie de vrijheid beperkt, zal ze weer afglijden naar het totalitarisme. Daarom zal de beperking van de burgerrechten van de Amerikaanse regering onder het mom van het terrorisme bestrijden, niet de toets van de tijd doorstaan – tenzij Amerika een totalitaire natie wordt.

Een democratische natie heeft niet de meedogenloosheid om militaire macht te gebruiken om degenen te onderdrukken die ze als gevaarlijk beschouwt. Als een democratische regering zulke macht zoekt, transformeert ze zich tot een totalitair regime. Mijn punt is dat in een democratie vrijheid van meningsuiting – hoe die ook wordt uitgevoerd – nooit als bedreiging van de vrede moet worden gezien. In tegendeel, het is de allerbelangrijkste veiligheidsklep die de vrede handhaaft.

Laten we eens een concreet voorbeeld bekijken. De meeste Europese naties hebben hun wonden die door de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust zijn achtergelaten, nog niet geheeld. Het is daarom begrijpelijk dat ze niet de opkomst van een Neo-Nazibeweging willen die openlijk het doden van Joden aanmoedigt en de vernietiging van de staat Israël. Maar laten we nu eens het feit erkennen dat een klein aantal mensen in enkele Europese naties zijn gefascineerd door de ideologie van de Nazi’s. Wat is de beste manier om er op te reageren?

Sommige naties doen niets, maar de geschiedenis heeft bewezen dat een probleem negeren, het niet laat verdwijnen. Anderen proberen actief de Neo-Nazi’s te onderdrukken, maar het onvermijdelijke effect is dat ze alleen maar vastbeslotener worden en georganiseerd. Dit is bewezen door de verzetsbewegingen die je in veel totalitaire regimes overal ter wereld ziet. En wanneer mensen onderdrukt worden, kan de maatschappij niet gemakkelijk op de hoogte blijven van wat ze aan het doen zijn. Bovendien, wanneer je mensen onderdrukt, groeit de spanning en vroeg of laat kan er een kritiek moment komen.

Het is verstandiger te beseffen dat het de verantwoordelijkheid van een vrije regering is om al haar burgers te helpen een hoger inzicht in het leven te krijgen, wat inhoudt dat ze alle willekeurige extremistische standpunten opgeven. Dus als een aantal mensen de ideologie van de Neo-Nazi’s beginnen te omarmen, zou een regering moeten proberen te begrijpen waarom ze zich aangetrokken voelen tot zo’n geloofssysteem. Vanzelfsprekend moeten ze ontevreden zijn over hun maatschappij en haar regeringsvorm en toch kunnen ze er niets aan doen. Maar hoewel de Nazi’s in Duitsland ten tijde van de Tweede Wereldoorlog misschien je vijanden waren, zijn deze mensen jullie eigen burgers en een vrije regering zou nooit haar eigen burgers als vijand moeten beschouwen. Omdat een vrije regering niet met geweld dergelijke mensen kan onderdrukken, moet ze hen helpen om vrijwillig hun extremistische standpunten op te geven. Eén aspect hiervan is om de vrijheid van meningsuiting haar werk te laten doen.

Laat zulke mensen openlijk opereren en zeggen wat ze willen zeggen. Tegelijkertijd laat je degenen die tegen hen zijn hetzelfde doen door te zegen wat ze willen zeggen. Het gevolg is dat de Neo-Nazi’s dingen zullen zeggen die veel mensen beledigen. En terwijl deze mensen zo vrijelijk voor hun mening over de Neo-Nazi’s uitkomen, krijgen ze de kans om na te denken waarom ze zo weerzinwekkend zijn voor de meeste mensen. De vrije uitdrukking van ideeën zal in feite geen spanning creëren, maar brengt de spanningen naar buiten die al op de loer liggen onder het kalme oppervlak. En door het zichtbaar te maken, kunnen mensen gemakkelijker zien wat ze in hun land moeten aanpakken. Dit verhoogt tenminste het potentieel op vooruitgang op de lange termijn voor iedereen. Proberen te onderdrukken wat er al is, zal enkel de spanning die op de loer ligt laten toenemen tot er een explosie volgt. Tussen haakjes, zo’n onopgeloste spanning is wat de Nazi’s aan de macht heeft laten komen in het vooroorlogse Duitsland.

Mijn punt is dat vrijheid van meningsuiting toestaan het potentieel heeft om tot open dialogen te leiden en dit kan weer tot wederzijds begrip leiden. Mensen hebben in het algemeen extremistische standpunten, omdat ze het gevoel hebben dat ze niet door de maatschappij worden begrepen. Wanneer zulke mensen zulk begrip voelen, matigen ze hun meningen vaak en gaan het politieke proces op een vreedzame en evenwichtiger manier aan.

Kim: Toch zeggen sommige mensen dat als je de moslims publieke demonstraties laat geven waarin ze tot geweld aanzetten, ze geleidelijk spanning opbouwen die in echt geweld uitmondt. Dus ze zeggen dat de enige optie van een regering is alle demonstraties te onderdrukken die tot geweld en haat aanzetten.

Jezus: De meeste Europeanen zien duidelijk dat moslimextremisten fanatiek zijn, dus ze moeten heel voorzichtig zijn om zelf niet fanatiek te worden. De kern van het fanatisme is het zwart wit denken. Je denkt dat er in een bepaalde situatie maar twee mogelijke opties zijn – de ene slecht en de andere nog slechter – en je moet er één uitkiezen. Met andere woorden, of je ontzegt de moslims vrijheid van meningsuiting – wat slecht is – of je hebt baldadigheden en chaos – wat nog erger is. Zulke overtuigingen worden altijd gebaseerd op blindheid, waarin mensen worden verblind door de balk in hun eigen oog en daardoor niet ze wat anders meer dan duidelijk zou zijn geweest. Ze zien niet dat er altijd meer opties zijn dan slecht en slechter.

In dit geval beseffen veel Europeanen onderbewust dat de toestroom van moslims de noodzaak voor HEN heeft gecreëerd om te veranderen. Maar omdat ze dat niet willen, willen ze simpel dat het probleem verdwijnt. Nogmaals, het probleem is dat je geen twee meesters kunt dienen. Je moet besluiten dat je of geen moslims in je land toelaat (en die er al zijn, deporteert) of dat je zult doen wat er voor nodig is om deze moslims vreedzaam in je maatschappij te laten integreren. De meeste Europese naties proberen moslims binnen te laten zonder ze echt te integreren en daarom zie je de spanning oplopen.

Dus hoe kun je dit overwinnen? Door moslims deel te laten worden van het politieke proces, het publieke debat en ieder ander aspect van een vrije maatschappij. Moedig moslims aan zich te organiseren en organisaties te creëren die dingen met de regering, met de media en andere organisaties kunnen uitwisselen. Deze organisaties kunnen dan de zorgen van de immigranten een stem geven en onderhandelen over oplossingen in samenwerking met de regering. Ze kunnen een gezicht vormen voor de pers en dit zal de moslims helpen om hun standpunten te verduidelijken terwijl ze feedback van de media en het volk in het gastland krijgen.

Waarom organiseren mensen demonstraties en schreeuwen ze om geweld? Omdat ze gefrustreerd zijn en het gevoel hebben dat ze niet gehoord of begrepen kunnen worden op een andere manier. Dus door de dialoog aan te moedigen, zullen de gematigde, open moslims meedoen aan dit proces. En door deze vrije uitdrukking laat je de extremistische moslims zichzelf zichtbaar maken. Daardoor zullen de gematigde moslims zich van de extremisten afscheiden en je kunt met de extremisten omgaan zonder de gematigden op dezelfde hoop te gooien.

Tussen haakjes, de meeste van de moslimextremisten in Europa zijn GEEN politieke vluchtelingen die vluchten voor onderdrukkende regeringen. Zij zijn gewelddadige, fanatieke extremisten en als zij niet bereid zijn om aan een vreedzaam, democratisch proces mee te doen in hun nieuwe land, dan heeft het land het recht om ze te deporteren. Je kunt je eigen burgers niet deporteren, maar je KUNT immigranten deporteren die geen enkele wens hebben om vreedzaam in je land te integreren.

Kim: Een aantal moslims hebben erop gewezen dat verscheidene Europese landen het publiceren van de cartoons hebben verdedigd als een vrijheid van meningsuitingskwestie, terwijl deze landen het illegaal hebben gemaakt om antisemitische uitspraken te doen of te zeggen dat de Holocaust niet heeft plaatsgevonden. De moslims zeggen dat dit hypocriet is, Ben je het daarmee eens?

Jezus: Zeker, hoewel een moslim iemand anders horen beschuldigen van hypocriet zijn mogelijk een voorbeeld is van de splinter in het oog van je broeder zien en ondertussen de balk in je eigen oog negeren. Niettemin als de boodschapper een mier is, sla er acht op en er zit waarheid in die uitspraken. Je kunt mensen niet vrijuit laten spreken over één kwestie terwijl je de vrijheid van meningsuiting over een andere kwestie belet. Er kunnen geen beperkingen zijn voor de VRIJE meningsuiting in een VRIJE maatschappij. Als de vrijheid van meningsuiting niet vrij is, kan de maatschappij ook niet vrij zijn.

Kim: Dus wat vind je dan van het feit dat in veel naties de mensen niet vrijuit kunnen spreken over Joden, homoseksuelen, zwarten of ander minderheden? Bijvoorbeeld, als je iets zegt wat enigszins op kritiek op de staat Israël kan lijken, zullen een aantal mensen je onmiddellijk als antisemitisch bestempelen. Hoe beïnvloedt dat de vrijheid van meningsuiting?

Jezus: Vanzelfsprekend beperkt dat de vrijheid van meningsuiting en mensen moeten op hun hoede zijn voor AL zulke taboes, hoe subtiel ze ook zijn en hoe goed gefundeerd ze misschien ook lijken.

Je weet heel goed dat ik op deze website een aantal opmerkingen heb gemaakt die een aantal mensen als antisemitisch hebben bestempeld. Je weet dat ik een aantal opmerkingen over homoseksualiteit heb gemaakt die sommigen als homofoob hebben bestempeld. Als zulke labels in een maatschappij in ruime mate worden geaccepteerd, zullen ze de vrijheid van meningsuiting op een heel subtiele en heel gevaarlijke manier ondermijnen.

Laten we bijvoorbeeld eens naar de Joden kijken. Het is helemaal waar dat het Joodse volk aan veel vervolging is blootgesteld, die haar hoogtepunt vond in de Holocaust. Maar het feit dat de Joden in het verleden werden vervolgd door de Nazi’s, betekent niet dat alle Joden tot in alle eeuwigheid tot de status van onfeilbaarheid zijn verheven. Joden blijven mensen en worden onderworpen aan dezelfde wetten en maatstaven als alle andere mensen op deze planeet. Maar als je Joden apart zet, zet je gewoon het bewustzijn voort dat ervoor heeft gezorgd dat de Joden in de eerste plaats werden vervolgd en dat zal tot nog meer vervolgingen leiden.

Mijn punt is dat Joden net als andere mensen geneigd zijn fouten te maken. Dus als de politici in Israël fouten maken, zoals op geweld te blijven reageren door nog meer geweld, dan heeft de internationale gemeenschap het recht en de plicht om ze te bekritiseren. Als naties zich inhouden om dat te doen, omdat ze bang zijn dat ze anders als antisemitisch te worden bestempeld, creëer je een gevaarlijke situatie. Als mensen macht kunnen uitoefenen zonder aansprakelijk te zijn, zul je onvermijdelijk misbruik van macht krijgen en dit geldt ook voor de staat Israël. Er bestaat geen twijfel over dat Israël heeft kunnen wegkomen met dingen, omdat de internationale gemeenschap terughoudend is om haar te bekritiseren. Dit is een belangrijke factor om echte vrede tussen Israël en haar buurlanden onmogelijk te maken – die duidelijk zien wat veel naties in het Westen niet willen zien. Daarom hebben veel Arabische landen gelijk wanneer ze erop wijzen dat veel Westerse landen een dubbele maatstaf hebben bij het omgaan met Israël.

Hoewel er een grotere kwestie is die tot de kern van vrijheid van meningsuiting gaat. Als je naar de geschiedenis kijkt, zie je dat er een voortdurende strijd is tussen een kleine elite en de gewone bevolking. Dit kun je in iedere cultuur zien en in iedere historische periode. Er is altijd een kleine elite die onbeperkte macht en privileges zoekt en ze doen dit met alle beschikbare middelen om de bevolking te onderdrukken. Voor degenen die hier de spirituele oorzaak van willen weten, leg ik dit elders uit.

In een totalitair regime kan de machtselite fysieke kracht gebruiken om de bevolking te onderdrukken, maar kennis is nog steeds macht. Daarom heeft ieder totalitair regime geprobeerd om de bevolking onwetend te houden door de vrije informatiestroom en vrijheid van meningsuiting te onderdrukken. Vraag jezelf eens af waarom een regime met de formidabele macht van de voormalige Sovjet Unie en het huidige China het nodig vinden om informatie te onderdrukken. De reden is dat de machtselite altijd bang is voor de waarheid, omdat de waarheid op den duur de mensen ZAL bevrijden van de machtselite.

Het is uiterst naïef te veronderstellen – zoals de meest mensen doen – dat er in een democratisch lande geen machtselite is. De democratische wereld heeft nog steeds een machtselite, maar omdat ze geen militaire macht meer heeft, is het het grotendeels ondergronds gedreven. Ze kan nu alleen maar opereren door verborgen te blijven voor de gewone bevolking. Ik ga het heel erg duidelijk maken dat ik niet de meeste samenzweringstheorieën ondersteun die er zijn. Er bestaat niet één wereldwijde samenzwering om de bevolking te onderdrukken – tenminste niet op de materiële wereld.

In plaats daarvan zijn er een aantal machtselitegroepen die elkaar bestrijden om de macht en privileges te krijgen. En het is een niet te ontkennen feit dat een vrije, democratische maatschappij ook vrijheid aan zulke groepen geeft, omdat ze aanneemt dat haar burgers goede bedoelingen hebben en de democratische vrijheden steunen. Daarom is een democratische maatschappij inherent kwetsbaar voor de mensen die democratische vrijheden proberen te misbruiken om macht en privileges te krijgen. Het feit negeren zal op den duur de overleving van een democratie bedreigen.

Hoe kan een machtselite de macht en privileges krijgen in een democratische maatschappij? Door haar vrijheid verkeerd te gebruiken om de vrijheid van de gewone bevolking te ondermijnen. Bijvoorbeeld alle mensen mogen stemmen, maar ze mogen alleen stemmen op de kandidaten die daarvoor gaan. Als een land een systeem had toegestaan waarin alle mensen met veel geld een effectieve politieke campagne kunnen voeren, kan de machtselite selecteren wie er voor de baan opgaat. Nog een voorbeeld is wie eigenaar is van de media. Van de pers in een democratisch land wordt verondersteld dat ze alles kan drukken wat ze wil, maar hoe vrij is dat? Als een commerciële krant afhankelijk is van de advertenties van grote bedrijven, hoe bereid is ze dan om iets te drukken wat schadelijk is voor één of meer van haar essentiële adverteerders? Hoe bereid is de krant om de macht en privileges van degenen die haar bezitten aan te vechten?

Maar er is een nog belangrijkere kwestie. Hoewel er concurrerende machtselites zijn, hebben ze allemaal hetzelfde basisdoel. Een democratie is een vorm van maatschappij die alle mensen dezelfde rechten en kansen geeft – of daartoe de bedoeling heeft. Daardoor zouden we kunnen zeggen dat een democratie is bedacht om te verhinderen dat een elite meer macht en privileges krijgt dan de gewone bevolking. Daarom delen alle machtselitegroepen hetzelfde belang om de principes die gelijke rechten garanderen, ondermijnen.

Vanaf de geboorte van de eerste democratie is er een poging door diverse groepen gedaan om de democratie te ondermijnen en zelfs te vernietigen. In de moderne Westerse maatschappij is dit twee hoofdrichtingen ingeslagen:

Secularisatie. De meeste democratische grondwetten halen hun inspiratie uit de Declaration of Independence, de Onafhankelijkheidsverklaring. Dit document werd door de Opgevaren Schare geïnspireerd en haar belangrijkste concept is dat alle mensen gelijk zijn geschapen en dat hun Schepper ze bepaalde ONVERVREEMDBARE rechten heeft gegeven. De essentie hiervan is dat er een gezag boven elk gezag op aarde staat en meer is dan dat – wat betekent elke willekeurige machtselitegroep. Daardoor heeft geen enkel instituut op aarde het recht om de rechten af te pakken of te beperken die aan ALLE mensen zijn gegeven door dit bovenaardse gezag.

Het moet mogelijk zijn voor opmerkzame mensen te zien dat als het geloof in en het respect voor het bestaan van een bovenaards gezag in verval raakt, dan vervaagt de rechtvaardiging van het concept van onvervreemdbare rechten daarmee ook. In een totaal seculaire maatschappij, zoals communistisch China, spreekt het vanzelf dat mensenrechten door de staat worden gedefinieerd, wat inhoudt een instituut hier op aarde. Met andere woorden, rechten worden gedefinieerd door een aards instituut in plaats van gegeven voor een gezag dat boven de menselijke machtsstrijd staat en meer is. In de praktijk betekent dit dat de regerende machtselite rechten definieert die de onvervreemdbare rechten van de mensen zal uithollen tot de rechten van de mensen dan door de machtselite wordt bepaald.

De geascendeerde meesters steunen duidelijk de beweging die zich ontdoet van de fanatieke benadering van religie door doctrines in de Middeleeuwen. Maar we ondersteunen niet de huidige situatie in Europa waarin mensen in een spiritueel vacuüm leven en waar regeringen er trots op zijn dat ze elke invloed van religieuze principes uit de regering halen. Dit is niet duurzaam en tenzij mensen een nieuwe, universele spiritualiteit omarmen, zal de Europese democratie haar verval voortzetten tot het alleen nog maar een democratie in naam is.

Misleide tolerantie. Het concept van onvervreemdbare rechten houdt in dat het mogelijk is om het menselijk gedrag te evalueren in termen van absoluut goed of fout. Als jij de door God gegeven rechten van iemand anders schendt, zijn je daden fout in absolute zin en een democratische maatschappij heeft geen verplichting om ze te tolereren.

Maar één van de hoekstenen van de democratie is dat een maatschappij verplicht is om haar burgers de grootst mogelijke vrijheid te geven is en dit maakt het noodzakelijk dat mensen een hoge graad van tolerantie hebben voor elkaars verschillen. Bijvoorbeeld, een democratie moet religieuze vrijheid garanderen, wat betekent dat ze niet mag toestaan dat één religie de maatschappij domineert, net als de katholieke kerk in de Middeleeuwen.

In de laatste paar decennia hebben de meeste Westerse democratieën te maken gehad met een opzettelijke en  geplande poging tot maatschappijhervorming. Dit is een heel subtiele poging om het concept tolerantie verkeerd te gebruiken om het respect voor onvervreemdbare rechten omver te werpen. Door enkele van de ergste wreedheden uit de geschiedenis te gebruiken, zoals de Inquisitie en de Holocaust, hebben bepaalde machtselitegroepen geleidelijk de tolerantie verhoogd als het overheersende ideaal voor een ideale maatschappij.

Het effect is dat – in naam van tolerantie – de meerderheid is gemanipuleerd om niets te zeggen van het gedrag van een minderheidsgroep, zelfs een minderheidsgroep die in feite de onvervreemdbare rechten van de meerderheid schendt en zodoende de democratie zelf ondermijnt. In naam van tolerantie is de maatschappij verworden tot een staat waarin alles mag en er is geen hogere maatstaf om gedrag te evalueren. Alles wordt door menselijke wezens bepaald – wat betekent de heersende machtselite.

Het netto-effect van deze twee factoren is ondermijning van de democratische principes om de meerderheid te beschermen tegen een agressieve machtselite. Als alles maar kan, dan hebben de boosdoeners de vrije teugel om de mensen die niet agressief zijn, te intimideren. Dit heeft verreikende consequenties, maar laat mij me richten op de vrijheid van meningsuiting.

Zoals ik boven heb gezegd, kan de machtselite enkel de macht en privileges houden door de vrijheid van meningsuiting te beteugelen. Ze willen zichzelf als bevoorrechte groep vestigen van wie de daden en macht niet onderzocht of tegengesproken mogen worden. Ze zitten in een anders klasse dan de meerderheid, zij staan boven de wet en kunnen doen wat ze willen omdat ze tot de elite behoren.

Het gecombineerde effect van secularisatie en tolerantie heeft de vrijheid van meningsuiting ondermijnd op subtiele, maar heel significante, manieren. Als jij iets zegt over bepaalde minderheidsgroepen, word je onmiddellijk als intolerant bestempeld en je wordt beschuldigd van antisemiet, racist, homofoob, chauvinist of nog een aantal labels, te zijn. Het effect is dat veel mensen in democratische naties – mensen uit de media, gekozen leiders en burgers – geïntimideerd worden om zich stil te houden wanneer minderheidsgroepen de onvervreemdbare rechten van andere minderheidsgroepen of de meerderheid schenden. Met andere woorden, bepaalde agressieve mensen kunnen nu wegkomen met het openlijk misbruiken van hun democratische vrijheden om de vrijheden van anderen te beperken.

Laat me een concreet voorbeeld geven. Als je zegt dat Joden slecht zijn en van de aarde weggevaagd moeten worden, maak je een algemene opmerking over een andere groep mensen, ze allemaal onder één label op één hoop gooiend. Dit demonstreert duidelijk vooroordeel en intolerantie van jouw kant. Het is begrijpelijk dat anderen je antisemitisch noemen en het is begrijpelijke dat je een sterke reactie van de maatschappij in het algemeen hierop krijgt. Maar als je zegt dat de premier van Israël ongelijk heeft door een raketaanval te bevelen die Palestijnse kinderen doodt in reactie op een zelfmoordaanslag door Hamas, dan zeg je geen generalisatie over het Joodse volk. Je geeft commentaar op het specifieke gedrag van individuele mensen en het is toeval dat ze Joods zijn. Je bent niet intolerant voor Joden, je geeft rechtmatig je mening over gedrag dat fout is volgens een absolute maatstaf.

Maar als je nog steeds als antisemitisch wordt bestempeld en een sterke veroordeling van je maatschappij ontvangt, dan zul jij je wel twee keer bedenken voor je de volgende keer iets over de regering van Israël zegt die de onvervreemdbare rechten van haar buurlanden schendt. Daardoor is deze regering dan een machtselitegroep geworden die niet kan worden ondervraagd of tegengesproken, wat inhoudt dat ze – daadwerkelijk – de internationale gemeenschap kunnen tiranniseren.

Het komt hierop neer. Het is niet intolerant om iets te zeggen over specifieke daden van specifieke mensen. Intolerant zijn over daden die onvervreemdbare rechten en universele principes schenden, verdienen het niet om als intolerantie te worden bestempeld. Als mensen bang zijn om hun mening te zeggen over de schending van rechten en het verkeerde gebruik democratische vrijheden, dan zullen die vrijheden snel voor de meerderheid verloren gaan en dan alleen nog maar door de elite worden genoten die bereid is om de meerderheid te tiranniseren door ze te laten zwijgen.

Mijn punt is hier dat het absoluut noodzakelijk is dat mensen in een vrije maatschappij alert zijn op alle pogingen om hun democratische rechten te ondermijnen. Vrijheid van meningsuiting is essentieel in een democratie omdat het het enige vreedzame middel is om een neerwaartse spiraal te stoppen die tot het verlies van vrijheid leidt. Als mensen niet bereid zijn hun mening te geven over ALLE beperkingen van vrijheid van meningsuiting, zullen ze dat recht verliezen en daarmee alle democratische rechten.

Een ander belangrijke kwestie is dat de huidige situatie effectief de enig mogelijke oplossing blokkeert voor de huidige crisis in de Westerse democratieën, namelijk dat mensen een nieuwe aanpak vinden voor de rol van spiritualiteit in hun persoonlijke leven en in de maatschappij. Dit vereist dat mensen totaal vrij zijn om over spirituele en religieuze kwesties te spreken, wat momenteel niet het geval is. In de Middeleeuwen verhinderde de katholieke machtselite dat mensen vrij over hun religie konden spreken. In de wereld van tegenwoordig verhinderen de seculaire en wetenschappelijke machtselites dat mensen vrijuit over hun spiritualiteit spreken. Deze vorm van controle over gedachten moet omvergehaald worden voor de moderne democratieën naar de volgende logisch fase in hun ontwikkeling door kunnen gaan.

De meeste mensen denken dat een democratie zo’n gemakkelijke regeringsvorm is en als je het eenmaal hebt, het nooit verloren kan gaan. Maar in de afzienbare toekomst kan de democratie enkel overleven als mensen bereid zijn haar te verdedigen tegen de machtselites die haar blijven ondermijnen zolang ze op aarde mogen blijven incarneren.

Vrijheid betekent dat je VRIJ van overheersing bent. Het betekent niet dat je VRIJ bent om anderen te domineren. Maar je kunt je vrijheid alleen maar behouden door waakzaam te zijn voor degenen die hun vrijheid gebruiken om jou te domineren.

Maar door dat te doen, moet je niet ten prooi vallen aan de verleiding om bepaalde groepen als machtselite te bestempelen. Je moet je uitspreken over specifieke mensen of groepen zonder verstrekkende en veroordelende generalisaties te maken. Niet alle machtige en rijke mensen behoren tot of steunen een machtselite.

Kim: Wat vind je van de Iraanse krant die een wedstrijd voor karikaturisten heeft uitgeschreven om cartoons over de Holocaust te maken?

Jezus: Het is in potentie een knappe reactie. Zoals ik heb gezegd, er kunnen geen beperkingen zijn in vrijheid van meningsuiting, dus is het een manier om te testen of de Westerse media een dubbele maatstaf hebben. Zijn er ook heilige koeien in de Westerse vrijheid van meningsuiting?

Er is echter een duidelijke voorwaarde. Omdat de Iraanse krant dit doet als reactie op de cartoons van Mohammed, moeten ze wel bereid zijn deze cartoons te drukken. Als ze dat niet doen, demonstreren ze dat ZIJ hypocriet zijn met een dubbele maatstaf.

Zodoende zou de ideale reactie van de Westerse media zijn: “Natuurlijk zullen we de cartoons over de Holocaust drukken – als jullie onze cartoons over Mohammed afdrukken.”