De Symboliek van het Paasverhaal

 

Geascendeerde Meester Jezus Christus, 8 april 2023 – Webinar op Pasen 2023 – Het Christendom en jezelf van het kruis halen.

IK BEN de Geascendeerde Meester Jezus Christus. Wat zou de reactie van de meeste christenen zijn als ze deze uitspraak zouden horen? Ze zouden zeggen: “Er wordt geen melding gemaakt van geascendeerde meesters in de Bijbel, daarom kan dit niet de echte Jezus zijn.” Wat betekent dit? Denk er eens over na wat ik zou kunnen zeggen om christenen dat te laten accepteren. Ze zouden zelfs mijn naam, mijn titel, mijn huidige functie in de kosmische hiërarchie van God niet willen accepteren. Wat zouden ze dan wel kunnen accepteren wat ik, de Geascendeerde Jezus, zou kunnen zeggen? Heb ik tweeduizend jaar geleden niet gezegd: “Ik zal altijd bij je zijn”? Hoe zou ik bij je kunnen zijn als je niet openstaat voor mijn aanwezigheid of voor iets wat ik zou kunnen zeggen via een menselijke boodschapper of op andere manieren naar buiten kan brengen?

De overgang van de dood naar het leven
Denk aan de mensen die ogen hebben om te zien en oren om te horen. Bedenk eens hoe vaak ik dit heb gezegd toen ik in een fysiek lichaam op aarde rondliep. Wie oren heeft om te horen, kan maar beter horen. Hebben christenen tegenwoordig oren om de levende Christus, de geascendeerde Christus, te horen? Hebben ze oren om te horen? De meeste christenen denken dat ze me zouden herkennen als ik op een of andere manier op deze wereld zou verschijnen. Maar sta eens stil bij een feit dat iedereen in de Bijbel kan lezen. Tweeduizend jaar geleden, toen ik in een fysiek lichaam verscheen, herkende de overgrote meerderheid van de mensen, zelfs de mensen die mij in levenden lijve ontmoetten, mij niet als iets speciaals, zeker niet als de Messias waar veel Joden op zaten te wachten. Denk daarom eens na over hoeveel mensen die zich vandaag de dag christen noemen, mij zouden herkennen als ik in een of andere tastbare vorm zou verschijnen. Ze zouden zeggen: “Dit komt niet overeen met onze Bijbel, onze letterlijke interpretatie ervan, onze doctrines, onze dogma’s, onze verwachtingen. Daarom kan dit niet de levende Christus zijn.”

Welnu, wat weerhield mensen er tweeduizend jaar geleden van om de levende Christus te herkennen? Dat ze het doodsbewustzijn hadden. Wat weerhoudt de meeste christenen er tegenwoordig van om de levende Christus te herkennen? Ze hebben het doodsbewustzijn. Waarom hadden mensen toen het doodsbewustzijn? Omdat de joodse religie zei: “Jij, als mens, kunt God of de Geest niet bereiken zonder de hiërarchie van de religie.” Maar zeggen de meeste christelijke kerken tegenwoordig: “Jij kunt God, Christus of de Geest als mens niet bereiken zonder religie en haar hiërarchie van priesters?” Is dat niet dezelfde bewering? Is dat niet precies hetzelfde bewustzijn? En wat is dat bewustzijn? Het doodsbewustzijn.

Hoe komt dat? Waar zei ik dat je het koninkrijk kunt vinden? Niet door de kerken en rituelen te gehoorzamen, want het koninkrijk van God is binnenin jou. Als het koninkrijk van God binnenin jou is, en ik heb niet gezegd dat het alleen in de priesters of de paus of de kardinalen zit, dan heb ik gezegd dat het in jou zit, dus in ieder mens. Is het dan niet logisch dat je geen kerk nodig hebt om het koninkrijk dat binnenin jou zit te bereiken? Geen enkel ritueel dat je kunt doen, garandeert dat je toegang tot het koninkrijk hebt. Waarom niet? Omdat het koninkrijk van God dat in jou is, een bewustzijnsstaat is, de bewustzijnsstaat die in contrast staat tot het doodsbewustzijn.

Door het bewustzijn van het leven word je herboren in Christus. Je neemt het lichaam en bloed van Christus in je op, wat geen ritueel is. Op een of andere manier wordt het brood en de wijn veranderd in het lichaam van Christus. Het is een innerlijk ritueel waarbij je de geest van Christus, het bewustzijn van Christus, in je opneemt en dat transformeert je, zodat je herboren wordt in het leven. Dit gebeurt niet ineens; het is een proces. Het is een proces dat tijd kost. Er zijn veel stadia.

De levende Christus versus het mentale beeld van Christus
Het doodsbewustzijn werd destijds bevordert door de joodse religie. Het doodsbewustzijn wordt tegenwoordig door de meeste christelijke kerken bevorderd. Hier willen de meeste christenen niet eens over nadenken. Ze hebben geen oren om de levende Christus te horen die altijd in een onverwachte vorm verschijnt. Bedenk eens hoeveel joden mij tweeduizend jaar geleden niet herkenden, waarom herkenden ze mij niet? Omdat ze op basis van de doctrines en rituelen en de leer van hun religie een verwachting hadden van hoe de Messias zou moeten verschijnen, wat hij zou moeten doen. Kijk naar de Bijbel en zie wat ik zei over de Schriftgeleerden en farizeeërs en andere mensen, waarom ze mij afwezen vanwege iets uiterlijks.

En wat doen christenen tegenwoordig? Ze hebben van mijn eigen woorden, de bijbelboeken die duidelijk onvolledig waren, een mentaal beeld gevormd met doctrines en rituelen en verwachtingen van hoe de levende Christus op deze wereld zou moeten verschijnen, als hij zou verschijnen. En ik had onmogelijk aan de verwachtingen van de meeste christenen kunnen voldoen. Waarom? Wat kwam ik tweeduizend jaar geleden doen? Mensen tonen dat er een andere bewustzijnsstaat is dan die waarin zij vastzitten; dat er een bewustzijn is dat niet het doodsbewustzijn is, maar het bewustzijn van het leven. Hoe zou ik dit aan mensen kunnen demonstreren als mijn uiterlijk voldeed aan de verwachtingen op basis van het doodsbewustzijn? Hoe kon ik ze dan tonen dat er een bewustzijnsstaat is die aan de dood voorbijgaat, de bewustzijnsstaat die het leven is? En het is precies dezelfde dynamiek van de christenen van tegenwoordig. Zij zitten nu net zo vast als de joden tweeduizend jaar geleden en de joden zitten trouwens nog steeds daarin vast.

De eerste uitdaging van Christus
Maar moeten christenen zich daar zorgen over maken? Nee. Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder in plaats van de balk in jouw eigen oog, in jouw eigen religie? Het is Pasen. Wat horen ze altijd over Pasen? Het paasverhaal. Wat is een verhaal? Zoek het op in het woordenboek. Het is een verhaal dat is ontworpen om het publiek te interesseren, te vermaken of te onderwijzen. Het kan fictief zijn of berusten op feiten of een waargebeurd verhaal zijn, maar de manier waarop het wordt verteld, is bedacht om een verandering in het hoofd van de toehoorders teweeg te brengen. Wat is het paasverhaal? Het is een verhaal. Is het bedoeld als een absoluut feitelijk verslag van werkelijke feitelijke gebeurtenissen? Of is het bedoeld om impact te hebben op het bewustzijn van de toehoorders?

Waar was dan mijn hele missie in die drie jaar op gericht? Om impact te hebben op het bewustzijn van het publiek, om hen te helpen het doodsbewustzijn in het bewustzijn van het leven te veranderen. Dit wordt heel duidelijk aangetoond in het verslag van hoe ik eerst tegen Petrus zeg dat ik hem de sleutels van het koninkrijk zal geven omdat hij de rots is waarop ik mijn kerk zal bouwen en slechts een paar passages later tegen hem zeg: “Ga achter mij, Satan.” Waarom is Christus de open deur die niemand kan sluiten? Omdat alle mensen de mogelijkheid, het vermogen, hebben om een verschijning van de levende Christus te herkennen als iets buiten hun eigen gemoedstoestand. Petrus had dat vermogen. Het was niet bijzonder dat Petrus dat vermogen had. Alle mensen hebben het. Ik ben de open deur die niemand kan sluiten. Je kunt dit negeren, je kunt dit ontkennen, je kunt weigeren er doorheen te lopen, je kunt weigeren er doorheen te kijken, je kunt zelfs weigeren door het sleutelgat te kijken, maar je kunt de deur niet permanent sluiten.

Het Satanbewustzijn
De levende Christus kan komen en de levende Christus kan je in verwarring brengen en de levende Christus heeft het recht om jou in verwarring te brengen. En Petrus was bereid om zich enigszins in verwarring te laten brengen. Hij wilde mij volgen en een van mijn discipelen zijn, maar wilde niet zo in verwarring raken dat hij de overgang van de dood naar het leven kon maken. En toen ik begon mijn discipelen te vertellen dat ik naar Jeruzalem zou gaan en daar zou meemaken wat bij jullie bekend staat als het paasverhaal, maakte hij daar bezwaar tegen: “Laat het verre van U zijn Heer, dit zal u niet overkomen.” En mijn antwoord: “Ga achter mij, Satan.” Waarom? Omdat hij de vertegenwoordiger was van het Satanbewustzijn, het dualiteitsbewustzijn, wat inhoudt dat je, nadat je de levende Christus hebt herkend als iets buiten je eigen bewustzijnsstaat, weigert je door Christus uit jouw huidige bewustzijnsstaat te laten brengen. Dat jij je eigen bewustzijnsstaat gebruikt om een mentaal beeld van Christus te projecteren en eist dat de Geest zich conformeert aan het beeld dat jij uit materie hebt geschapen. Die Geest, die de levende Geest is, zou zich moeten aanpassen aan het dode beeld dat voortkomt uit het Satanbewustzijn, het doodsbewustzijn.

Dit is de dynamiek die vrijwel geen enkele christelijke predikant in tweeduizend jaar heeft begrepen en zeker zeer weinig of niet van de kansel is gepredikt. Waarom hebben ze dit niet begrepen? Toen de katholieke kerk werd gesticht, hebben ze het Petrusbewustzijn geïnstitutionaliseerd en hebben ze het christendom van een levende religie in een dode religie veranderd, net zoals de joodse religie mij heeft laten vermoorden. De joodse religie doodde Christus fysiek. De katholieke kerk doodde Christus psychologisch in het hoofd van de mensen. Het doden van Christus had twee aspecten, het fysiek doden van het lichaam en vervolgens het doden van mijn voorbeeld opdat alle mensen die in mij geloofden, de werken konden doen die ik deed. Dit betekent dat ze het pad konden bewandelen dat ik had bewandeld totdat ik het Christusbewustzijn voorgoed had bereikt en daarom een geïncarneerde levende Spirit waren, geïncarneerde levende christussen.

De betekenis van het kruis
Wat gebeurde er in die 381 jaar vanaf mijn geboorte tot de geboorte van de katholieke kerk, de rooms-katholieke kerk? Toen de katholieke kerk werd gesticht, werd het christendom als religie gekruisigd en het christendom hangt sinds het jaar 381 aan het kruis. Ik heb gezegd dat alles een symbool is. Alles wat ik deed, alles wat ik zei, heeft een diepere betekenis. Dit is zeker Bijbels als je bedenkt dat zelfs de Bijbel zegt dat Jezus de menigte in gelijkenissen onderwees en alle dingen aan zijn discipelen uitlegde. Er zitten duidelijk lagen van begrip in de boodschap van Christus. En hoe ga je die bevatten? Niet met het intellectuele verstand zoals de Schriftgeleerden en farizeeërs oude doctrines interpreteerden en tegen mij gebruikten. Je zult ze begrijpen door de Geest, door de Heilige Geest, door de Trooster die God in mijn naam zou zenden en in mijn naam heeft gezonden. Ik heb mijn belofte, aan mijn kant van de afspraak, gehouden. God heeft zich aan zijn afspraak gehouden. Hoeveel mensen hebben zich aan hun afspraak gehouden en zijn bereid geweest om de Trooster hun de mysteries te laten uitleggen die verborgen zitten in de wereldlijke symbolen?

Wat is het kruis? Het kruis is natuurlijk een symbool, waarvoor staat het symbool? Welnu, je kunt dit niet begrijpen tenzij je begrijpt, en de ontdekkingen van de moderne wetenschap kunnen daarbij helpen, dat alles energie is en dat energie verschillende niveaus heeft, zodat je kunt begrijpen dat er niet alleen een fysieke wereld hier is, met daarboven de hemel en de hel daaronder. Er is een spectrum van vibraties en boven het fysieke materiaal bevindt zich het emotionele rijk dat overeenkomt met je eigen emoties. Daarboven is het mentale rijk met daarboven het identiteitsrijk en daarboven weer het spirituele rijk. Als je dit begrijpt, zie je dat er vier niveaus van de materiële wereld zijn. Er zijn vier niveaus van de geest, de menselijke geest.

Het kruis symboliseert deze vier zoals je zag in de oude, mystieke leringen over vuur, aarde, water en lucht, de vier elementen. Het kruis heeft een verticale balk. Het ene uiteinde is verankerd in de aarde en vertegenwoordigt duidelijk de aarde, de materiële wereld, de fysieke wereld. Het bovenste uiteinde van de verticale balk vertegenwoordigt het identiteitsniveau, de identiteitsgeest. Dan is rechts het mentale, links is het emotionele zoals iemand het ziet die aan het kruis hangt, het tegenovergestelde van wat je ziet als je tegenover het kruis staat.

Wat betekent het om gekruisigd te zijn? Het betekent dat je vastzit. Als je fysieke lichaam aan een kruis wordt genageld en een kruis wordt opgehesen, zit je vast. Je kunt je niet bewegen. Je kunt niet op eigen kracht naar beneden komen. Wat betekent dit? Waar is dit een symbool van? Van het feit dat de mensen, wanneer ze in het doodsbewustzijn zijn, gekruisigd worden door hun eigen gedachten. Ze zitten vast in hun eigen gedachten. Ze kunnen bepaalde grenzen niet overschrijden. En dat komt omdat ze bepaalde overtuigingen en beelden hebben in hun fysieke geest, bepaalde gevoelspatronen in hun emotionele geest, bepaalde denkpatronen op het mentale niveau en zelfs op het identiteitsniveau hebben; een vaststaand gevoel over wie ze zijn. Ze zien zichzelf als sterfelijke menselijke wezens die van nature zondaar zijn en daarom kunnen ze hun staat van zonde, het doodsbewustzijn, niet overwinnen.

Wat zie je zelfs in de fysieke kruisiging geopenbaard? Ik kon mijn lichaam niet van het kruis halen. Wanneer je aan het kruis hangt, kun je op geen enkele manier één hand bewegen om de spijker door de andere hand eruit te trekken of de spijker door je voeten eruit te trekken. Je kunt jezelf niet fysiek van het kruis halen. Hoe ben ik aan het kruis ontsnapt? Door de geest te geven, door het spook op te geven. Wat is dat spook? Het is je wereldse identiteitsgevoel, je sterfelijke identiteitsgevoel in jouw fysieke, emotionele, mentale en identiteitslichaam of gedachten. De manier waarop jij jezelf ziet, de manier waarop je God ziet, de manier waarop jij je relatie tot God ziet, de wereld ziet en je relatie tot de wereld. Die innerlijke beelden kruisigen jou. Er is geen externe kracht die jou kruisigt. Dat is de reden waarom mensen het punt missen wanneer ze zich concentreren op de kruisiging, zoals ze zo vaak doen rond Pasen. Ze missen het symbool waar het verhaal voor staat.

De missie van Jezus
Kijk naar christelijke kerken van tegenwoordig. Hoeveel daarvan hebben een afbeelding of een schilderij of een beeldhouwwerk van de opgestane Christus of de geascendeerde Christus? Sommige wel, maar de overgrote meerderheid heeft welk beeld van Christus? Christus aan het kruis met spijkers door zijn armen en benen, een wond in zijn zij en het bloed dat naar beneden stroomt. Waarmee worden mensen geïndoctrineerd als ze in een christelijke kerk komen? Dat het belangrijkste aspect van het leven van Jezus Christus was dat hij aan twee stokken hout werd genageld en daar een paar uur aan hing. Die paar uur aan het kruis hebben alles overschaduwd wat ik heb gezegd of gedaan in de drie volle jaren van mijn missie en zelfs mijn hele leven. Ze concentreren zich zo op mijn lijden aan het kruis dat ze vergeten dat ik niet ben gekomen om te lijden. Ik ben niet gekomen om mensen te tonen hoe ze moeten lijden. Waarom zou dat nodig zijn als mensen al weten hoe het is om te lijden? Ik kwam hen tonen dat ze het lijden kunnen transcenderen, dat ze bevrijd kunnen zijn van hun lijden. Maar hoe word je bevrijd van lijden? Waardoor lijd je?

Dat komt omdat je het leven ervaart door de structuren in je eigen gedachten. Het spook in jouw eigen gedachten, de mentale beelden in je gedachten. En hoe bevrijd jij je daarvan? Niet met magie, maar doordat jij het spook opgeeft, bewust dat spook opgeeft. Dat is de enige manier om vrij te worden. Je zegt misschien: “Jezus kon zichzelf niet van het kruis bevrijden, hij moest van het kruis worden gehaald.” Nee, het lichaam van Jezus kon zich niet bevrijden van het kruis. Dat moest van het kruis worden gehaald, maar Jezus was niet het lichaam. Daar gaat mijn voorbeeld over. Ik ben meer dan mijn lichaam. Je kunt het lichaam doden, maar je kunt de Geest niet doden. Hoe ben ik aan het kruis ontsnapt? Door het spook te laten sterven keerde de ziel terug naar een staat van zuiver geest en dat is het potentieel dat alle mensen hebben. En dat is de enige manier om het koninkrijk van God in jou binnen te gaan, door de uiterlijke geest te laten sterven, het uiterlijke zelfgevoel.

De rol van Christus
Nu komt een subtiel deel, want niets is zo oprecht als je wereldlijke gedachten het willen laten zijn. Je kunt het spook laten sterven, maar je kunt dat niet alleen doen. Met wat ik tot nu toe heb gezegd, zeg ik niet dat je Christus niet nodig hebt om het koninkrijk binnen te gaan. Je hebt Christus wel nodig, maar wat is Christus? Christus is meer dan wie dan ook. Christus is een universele bewustzijnsstaat. Christus is de eniggeboren zoon van God, want toen God de mens vrije wil gaf, wist hij dat ze het potentieel hadden om zijn vrije wil te gebruiken om van de verboden vrucht te eten, om te eten van de vrucht van de kennis van goed en kwaad en daardoor in het doodsbewustzijn te komen, wat een gemoedstoestand is waarin je denkt dat jij kunt bepalen wat de waarheid is. Je denkt zelfs dat je kunt bepalen hoe God is en daarom hebben mensen goden geschapen naar hun eigen beeld en gelijkenis.

God wist dit, God voorzag wat er zou kunnen gebeuren en daarom is de eniggeboren Zoon van God het Christusbewustzijn, dat de open deur is die geen mens kan sluiten. Want hoe diep je ook in het doodsbewustzijn komt, hoe uitgebreid de mentale beelden ook zijn die je vormt, je kunt nooit het vermogen verliezen om uit je eigen geest te stappen, al is het maar een fractie van een seconde en contact te maken met de grotere geest die meer is dan de uiterlijke geest waarmee jij jezelf identificeert. Dit overkwam Paulus op de weg naar Damascus. De schellen vielen hem van de ogen. Hij was in staat om uit het spook te stappen waarmee hij zichzelf had geïdentificeerd, waardoor hij rechtstreeks contact maakte met de Christusgeest en daardoor werd hij bekeerd.

Petrus kreeg die ervaring ook, maar het contrast tussen Paulus en Petrus was dat Paulus bereid was zijn levensstijl fundamenteel te veranderen door te stoppen met het vervolgen van christenen en een van mijn evangelisten te worden, terwijl Petrus niet bereid was dit te doen, wat blijkt uit het feit dat hij drie keer na mijn arrestatie ontkende dat hij me kende. Dit blijkt uit het feit dat hij, zelfs toen hij in Rome werd gekruisigd, erop stond om ondersteboven gekruisigd te worden, omdat hij zichzelf in gedachten niet de moeite waard vond om de werken te doen die ik heb gedaan. Nee, je wereldlijke gedachten zijn niet de moeite waard, dus hoe kun je dan over jezelf zeggen dat jij het niet waard bent? Alleen als jij je nog steeds identificeert met je wereldlijke gedachten, omdat je er niet uit wilde stappen zoals Paulus en sommige andere discipelen. En zoals sommige mensen de afgelopen tweeduizend jaar hebben gedaan, zelfs sommigen die priester of dominee of monnik of non waren, die vaak christelijke mystici worden genoemd.

De katholieke kerk en het Petrusbewustzijn
Sommige mensen hebben de waarheid die ik zojuist heb uitgelegd, begrepen in de afgelopen tweeduizend jaar, maar de overgrote meerderheid niet, en waarom niet? Omdat de katholieke kerk vanaf haar oprichting een verkeerd beeld van Christus heeft gegeven, het Petrusbewustzijn, de opvolging van de pausen die tot Petrus teruggaat. Niet dat iemand het woord paus in de Bijbel kan vinden, ik al helemaal niet. En waar berust dit eigenlijk op? Op deze ene uitspraak: “Gij zijt de rots waarop ik mijn kerk zal bouwen, en ik zal u het koninkrijk geven, de sleutels tot het koninkrijk.” Dit vormt de basis voor de kerk en wat moeten ze doen om het geloof in stand te houden dat de katholieke kerk de enig ware kerk van Christus is en de enige weg naar verlossing? Ze moeten al het andere wat ik heb gezegd, negeren, wegredeneren en ontkennen, want heel veel dingen die ik heb gezegd, inclusief wat ik hier heb genoemd, zijn in tegenspraak met de bewering van de katholieke kerk.

De katholieke kerk is niet de rots waarop ik mijn kerk zal bouwen. De katholieke kerk is “ga achter mij Satan”, het is het satanbewustzijn. Dat is zo geweest vanaf 325, vooral vanaf 381. En dat is zo geweest door de hele geschiedenis heen, met steeds donkerdere stadia zoals je ziet, de afsplitsing van de orthodoxe kerk, de vervolging van de vroeg christelijke mystici, het concept ketters, de inquisitie, de kruistochten, de heksenjachten, alle dingen die in mijn naam zijn gedaan maar die zeker niet van de geest van Christus konden komen.

Het enige wat ontbreekt, of in ieder geval het enige wat christenen tegenwoordig een beetje zou kunnen doen denken, was dat ze zich eens zouden moeten voorstellen: wat voor soort wezens er in het koninkrijk der hemelen zijn. En als ze dan op aarde zouden rondkijken en naar de mensen zouden kijken, dan zouden ze natuurlijk allemaal met de vinger naar iemand anders wijzen, maar als ze maar eens naar zichzelf zouden kijken als christen en andere christenen die ze kennen. Er zijn veel voorbeelden, zelfs van mensen die beweren dat ze christen zijn die dingen bleken te doen die duidelijk anderen misbruikten. In de katholieke kerk heb je schandalen over seksueel misbruik. Bepaalde fundamentalistische christelijke predikanten die beweren een man van God te zijn, verrichten duidelijk handelingen die niet uit het bewustzijn van Christus kunnen komen.

Met al die voorbeelden kun jij je afvragen: “Wordt het koninkrijk van God bevolkt door dit soort mensen?” Wat voor soort wezens bevinden zich dan in het koninkrijk van God? Dat zijn zeker geen mensen die dingen doen die veel mensen doen. Maar waar komen die handelingen vandaan? Ze komen uit de bewustzijnsstaat die het doodsbewustzijn is omdat dit mensen egocentrisch maakt en aan zelfbedrog en zelfmisleiding doet. Ze denken hiermee weg te kunnen komen. Een extreem voorbeeld hiervan is een katholieke priester tijdens de inquisitie. Hij brengt zijn dag door met het martelen van mensen op de meest krankzinnige manier die jij je maar kunt voorstellen. En na een dag werken is hij moe, hij is vermoeid, hij is uitgeput, dus gaat hij naar zijn kerk, knielt voor het altaar, kijkt omhoog naar de gekruisigde Christus en hij stelt zich voor dat ik, de levende geascendeerde Christus, hem goedkeurend aankijk. Hij denkt dat ik het goed vind dat hij andere mensen heeft gemarteld.

Hoe kan iemand dit denken tenzij hij zich in een fundamenteel andere bewustzijnsstaat bevindt dan het Christusbewustzijn? Met het Christusbewustzijn kun je andere mensen niet martelen of doden, dat kan niet. Dat is de reden dat ik, toen Petrus het oor van de soldaat afsloeg, het er weer opzette. Hoe kun je andere mensen martelen en doden en zelfs geloven dat je dit in naam van Christus doet en dat Christus het goedkeurt? Pas wanneer jij jezelf volledig voor de gek hebt gehouden, en hoe kun jij jezelf voor de gek houden? Door het doodsbewustzijn, het Satanbewustzijn dat elke illusie, elke leugen tot waarheid kan verheffen.

Het spook opgeven
Tijdens deze paasperiode spelen christenen op veel plaatsen, in Rome, Jeruzalem, de Filippijnen, de kruisiging na. Sommigen laten zich zelfs kruisigen met spijkers door hun handen en voeten. Sommigen zijn aan het kruis vastgebonden. Anderen lopen de staties van de kruisweg. En nogmaals, waar concentreren ze zich het meest op? De kruisiging. Maar wat is de werkelijke betekenis van het paasverhaal? Het is de wederopstanding, maar hoe stond Christus weer op? Omdat hij, terwijl hij aan het kruis hing, het spook opgaf en door het spook op te geven werd ik vrij om uit te stijgen boven het doodsbewustzijn, het Satanbewustzijn, zelfs het fysieke vlak, en dat is de betekenis van het paasverhaal.

Daar moeten mensen zich op richten: hoe kan ik weer opstaan? O, ik moet mijn spook gaan zien en hem te laten sterven, hem opgeven zodat ik in plaats van te proberen het kruis te bestrijden, de kruisiging te bestrijden, het spook gewoon moet laten sterven omdat ik besef dat niemand mij heeft gekruisigd behalve ikzelf door mijn eigen gedachten. Ik ben niet fysiek gekruisigd. Ik ben psychologisch, spiritueel gekruisigd door mijn eigen gedachten en ik moet het spook opgeven voordat ik vrij kan zijn. Waarom heb je dan Christus nodig? Omdat je het spook niet kunt opgeven tenzij je ervaart dat er meer is dan het spook. Als jij je volledig identificeert met het spook, denk je dat je zult sterven, zult verdwijnen als je het spook opgeeft. Je hebt alleen maar het spook als identiteit en dan kun je het spook, uit zelfbehoud, psychologisch zelfbehoud, niet opgeven.

Waarom heb je Christus nodig? Omdat Christus de eniggeboren Zoon van God is, juist het bewustzijnsniveau dat de eenheid tussen geest en materie in stand moet houden, dat de open deur moet zijn die niemand kan sluiten, want hoeveel jij jezelf ook voor de gek hebt gehouden, je kunt uit dat spook stappen en ervaren dat je meer bent. En daarom komt Christus naar de aarde en dat is ook de reden dat Christus veel gedaanten kan aannemen om aan mensen met verschillende bewustzijnsniveaus, verschillende aspecten van het doodsbewustzijn te verschijnen en hen simpelweg dit ene te laten zien: Er is meer in het leven dan wat jij leven noemt! Want wat jij leven noemt, is eigenlijk een toestand van dood zijn, psychologisch, spiritueel dood zijn. En daarom heb ik gezegd: “Hij die zijn leven probeert te redden, zal het verliezen”, omdat degene die dit valse leven probeert te redden, dit spookleven zal verliezen.

De leugens van de katholieke kerk
Je kunt het koninkrijk van God niet binnengaan, maar hij die bereid is zijn leven op te geven ter wille van mij, zal het eeuwige leven vinden, want als je bereid bent het spook op te geven, je wereldlijke identiteit, dan kun je herboren worden en zul je niet verdwijnen, zul je niet sterven als een zelfbewust wezen, je zult herboren worden met een nieuw identiteitsgevoel dat berust op eenheid met je eigen hogere wezen, met je God, met de Christusgeest. Dat wilde Petrus niet. Dat heeft de katholieke kerk zeventien eeuwen lang niet willen doen. Dat is de reden waarom je kunt zien dat het een totaal verkeerde benadering is, als je naar Rome gaat en naar die enorme citadel kijkt, dit fort dat ze hebben gebouwd. Het komt voort uit het doodsbewustzijn.

Waarom bouw je zulke dikke muren die zelfs aan een aanval van een tank kunnen tegenhouden? Je zou kunnen zeggen dat ze de wereld buiten moeten houden. Ja, het is om de wereld buiten te houden zodat niemand het gevoel kan verstoren dat zij gered zijn, maar het is ook om de christenen binnen te houden zodat ze niet verder durven kijken dan de doctrines, de rituelen, de dogma’s en de bewering dat de katholieke kerk hen zal redden. En daarom durven ze geen vragen te stellen, ze durven niet te zien hoe onzinnig de doctrines en rituelen zijn, dat ze hun vragen niet kunnen verklaren. Ze zitten in de val, ze worden gekruisigd omdat ze denken dat ze geen vragen mogen stellen, ze kunnen niet verder komen omdat ze dan niet naar de hemel gaan.

Dit is een leugen zoals het ook de leugen was toen de joodse religie hetzelfde beweerde. Daarom voelden de Joodse leiders zich zo bedreigd toen ik zei: “Het koninkrijk van God is binnenin jou” en toen ik mijn discipelen de macht gaf om zonde eruit te halen, kregen ze het gevoel dat hun monopolie op God werd bedreigd. Maar niemand in het fysieke rijk heeft ooit het monopolie op de geest gekregen en dat zal ook nooit gebeuren. Christus, het universele Christusbewustzijn heeft het monopolie op de geest, maar niet in de zin dat je dit het Christusbewustzijn moet noemen. Er is een universeel bewustzijn dat de kloof moet overbruggen tussen de Schepper en zijn schepping, tussen God en de zelfbewuste wezens die uit Gods ene geest voortkomen.

De tweede uitdaging van Christus
Het kan de Christus worden genoemd, het kan ook het Boeddhisch bewustzijn worden genoemd of de Boeddhanatuur, zoals de Boeddha het noemde. Het kan veel andere namen hebben en in zowel religieuze als mystieke tradities heeft het ook veel andere namen gehad. De naam doet er niet toe. Het gaat erom dat je het bewustzijn van eenheid ervaart. Daar gaat het om. Als je geen directe ervaring hebt gehad van het Christusbewustzijn, ben je geen christen. En als je de ervaring van het bewustzijn van Christus hebt gehad, maar je hebt die ervaring gekruisigd door de mentale beelden in je eigen bewustzijn, zoals Petrus heeft gedaan, dan ben je eigenlijk slechter af dan zonder die ervaring.

Het Satanbewustzijn is niet de onwetendheid van Christus. Het Satanbewustzijn is de ontkenning van Christus, omdat je liever aan je afgod vasthoudt dan de levende Christus te volgen naar het koninkrijk. Christus aanvaarden of zelfs wedergeboren worden in Christus is geen eenmalige gebeurtenis. Niemand kan onmiddellijk herboren worden omdat je dan je gevoel van continuïteit en identiteit zou verliezen. De enige manier om het koninkrijk binnen te gaan is een geleidelijk pad te volgen waarbij je geleidelijk de illusies op de vier niveaus van je geest overwint en je vele malen opnieuw wordt geboren, zodat je nooit je gevoel van continuïteit verliest. Je wordt herboren met een nieuw identiteitsgevoel, maar het is niet zo’n schok dat je niet weet wie je bent. Er zijn kleinere treden op het pad, er zijn grotere keerpunten, maar toch is het geen eenmalige gebeurtenis. Paulus kwam op weg naar Damascus niet meteen in een hogere staat. Hij moest een pad bewandelen dat hij enigszins in verhulde vorm beschreef in enkele geschriften die eigenlijk afkomstig waren van een specifieke persoon die deze echte ervaring heeft gehad.

Deze zijn in zeer geconcentreerde vorm een onthulling van de symbolen achter het paasverhaal. Hoeveel christenen zouden hier zelfs maar naar willen luisteren, dit lezen, bestuderen en overdenken in een neutrale gemoedstoestand? Waarom heb ik gezegd: “Tenzij je wordt als kleine kinderen, zul je het koninkrijk op geen enkele manier binnengaan?” Wat hebben kinderen? Een neutrale gemoedstoestand, een open gemoedstoestand, ze zijn nieuwsgierig, ze zijn leergierig en willen naar het antwoord luisteren. Ze hebben geen vooropgezette mening over wat het antwoord zou moeten zijn zoals je duidelijk zag bij Petrus. Hij had een vooropgezette mening over wat er wel en niet met de Christus mocht gebeuren en hij wilde niet luisteren naar wat ik eigenlijk zei. De meeste christenen zijn tegenwoordig zo. Ze zouden dit kunnen tegenkomen en lezen of horen en ze zouden allerlei redenen en excuses vinden waarom dit onmogelijk de levende Christus kan zijn die door een mens spreekt.

Plausibele ontkenning en de ontkenning van Christus
Maar waarom ben ik tweeduizend jaar geleden in een menselijke vorm verschenen? Waarom ben ik niet aan de hemel verschenen in een manifestatie die niemand kon ontkennen? Zie eens hoeveel christenen tegenwoordig dromen over de wederkomst van Christus en projecteren ze beelden dat Christus in de lucht zal verschijnen in een onmiskenbare manifestatie die niemand kan ontkennen en daarom zullen alle mensen wakker worden en beseffen dat de christenen al die tijd gelijk hebben gehad en dat zij de ware volgelingen van Christus zijn geweest. Maar waarom heb ik dit tweeduizend jaar geleden niet gedaan? Omdat de Wet van Vrije Wil moet worden geopenbaard. De mogelijkheid moet bestaan dat mensen Christus verloochenen. God heeft mensen vrije wil gegeven. God zal je vrije wil niet forceren. Christus zal je vrije wil niet forceren. Christus kan je uitdagen en laten zien dat er een hogere bewustzijnsstaat is, maar Christus kan je niet dwingen die te erkennen en bereid te zijn om Christus in je leven te volgen. Jij moet die beslissing nemen en daarom moet de mogelijkheid bestaan dat je ontkent dat hij bestaat.

Mensen moeten Christus kunnen verloochenen en hoe doen ze dat? Ze nemen iets wat ze al kennen, sommige religieuze doctrines of hun wetenschappelijke materialistische doctrines of marxistische doctrines en dergelijke, en criteria stellen die zeggen: “Als deze verschijning echt de levende Christus was, zou hij aan onze criteria moeten voldoen.” En dit is toegestaan. Volgens de wet van God mag dat en daarom was het voor mensen mogelijk om mij tweeduizend jaar geleden fysiek te ontmoeten en mij niet te herkennen of niet bereid te zijn mij te volgen, zoals Petrus. En tegenwoordig geldt hetzelfde; als ik in de lucht zou verschijnen in een onmiskenbare manifestatie, zou dat een overtreding van de wet van God zijn. Daarom moet ik verschijnen door menselijke wezens die het Woord mogen spreken, het Levende Woord, die geïnspireerd kunnen worden door de Trooster of die getraind kunnen worden om boodschapper te zijn en een directer dictaat op te nemen. Maar er zijn veel manieren waarop mensen de open deur kunnen zijn voor de Christus om zich in deze wereld uit te drukken, maar ze hebben allemaal het kenmerk dat het mogelijk, misschien zelfs gemakkelijk, is om het te ontkennen en te zeggen: “Nee, deze uiterlijke vorm voldoet niet aan mijn verwachtingen, daarom kan dit niet de levende Christus zijn.”

Maar ik heb gezegd dat de levende Christus je komt bevrijden van het doodsbewustzijn! Hoe kan de levende Christus jou bevrijden als de levende Christus voldoet aan de verwachtingen die berusten op het doodsbewustzijn? De levende Christus moet je spoken altijd uitdagen! En degenen die niet bereid zijn om uitgedaagd te worden, zoals de Schriftgeleerden en farizeeërs, hebben een gemakkelijke manier om de levende Christus te ontkennen en daarom kan de levende Christus alleen maar zeggen: “Zij die Mij voor de mensen hebben verloochend, moet ik dan voor de Vader verloochenen.” En dit is lang niet zo onheilspellend als er staat; het betekent simpelweg dat ze het Koninkrijk niet kunnen binnengaan omdat ze hun spook niet willen laten sterven, het spook opgeven en daarom moeten ze in het wereldlijke koninkrijk blijven waar geween en geknars is van tanden. De levende Christus zal nooit voldoen aan de verwachtingen die berusten op het doodsbewustzijn, het bewustzijn van antichrist, het Satanbewustzijn.

Er is dus maar één manier om de levende Christus te ontkennen en dat is het bewustzijn van antichrist. En het hele spektakel dat je nu ziet geopenbaard in de christelijke kerken over de hele wereld, of het nu deze of gene kerk is, het is allemaal een spektakel dat is gemaakt met het bewustzijn van antichrist. Ze beweren dat ze geloven dat het Christus vertegenwoordigt. Hoe zou dat kunnen? Kan dit worden bewezen? Zou ik nu een verklaring kunnen afleggen die dit aan iemand zou bewijzen? Nee, en dit probeer ik nu uit te leggen. Christus is de open deur die niemand kan sluiten. Je kunt niet zo gevangenzitten in het doodsbewustzijn dat je Christus niet kunt ervaren, maar je kunt dit alleen als je bereid bent om op zijn minst even je spook, je kijk op het leven, je mentale beeld in twijfel te trekken. Als je niet bereid bent dat te onderzoeken, kun je Christus niet ervaren, maar zelfs als je wel een glimp opvangt en Christus ervaart, is het nog steeds mogelijk om het doodsbewustzijn te gebruiken om Christus te ontkennen, om te ontkennen dat je moet veranderen omdat je Christus hebt ontmoet. En dat moet zo blijven, want het hele doel van de aarde is mensen de kans geven om te ervaren hoe het is om te bepalen wie hun eigen God is, om te bepalen hoe Christus eruitziet, om te bepalen wie zij zijn, om te bepalen hoe het leven eruitziet, om te bepalen hoe het universum werkt.

De wetenschappelijke materialisten gebruiken de wetenschap, die eigenlijk bedoeld was om de geest van mensen te bevrijden van bijgeloof, om Christus te ontkennen, maar de christenen gebruiken de christelijke bijbelboeken en hun interpretaties ervan om Christus te ontkennen. En Christus, niet zozeer de bijbelboeken, maar zeker het voorbeeld van Christus, was bedoeld om hen te bevrijden van het bewustzijn van antichrist. Je kunt zeggen dat dit ironisch is, je kunt zeggen dat het een tragedie is, maar eigenlijk is het gewoon de consequentie van de Wet van Vrije Wil. God wil dat mensen zijn koninkrijk binnengaan, want in Gods koninkrijk bestaat geen lijden en dood. Degenen die buiten Gods koninkrijk zijn, lijden en gaan door de dood. God zou in het ideale geval willen dat mensen, alle mensen, het koninkrijk binnengaan, maar God wil mensen niet dwingen om binnen te gaan. God wil dat mensen dit vrijwillig doen en Christus komt demonstreren dat er een manier is.

Jezelf van het kruis bevrijden
Je weet misschien, het is een historisch feit, dat mijn eerste volgelingen geen christenen werden genoemd, maar ‘Volgelingen van de Weg’, omdat wat ik mijn discipelen uitlegde, alles wat ik mijn discipelen uitlegde, was ze vertellen over de Weg. IK BEN de Weg, de waarheid en het leven en dit is verloren is gegaan in het christendom, te beginnen bij de katholieke kerk en de behoefte van keizer Constantijn om een superieure religie te stichten die het Romeinse volk zou accepteren als superieur aan de oude goden en daarom moest hij een almachtige God scheppen en degene die deze God vertegenwoordigde, moest ook machtig zijn en moest daarom speciaal zijn en daarom maakte de katholieke kerk van mij de uitzondering in plaats van het voorbeeld dat ze konden volgen. Het voorbeeld dat alle mensen kunnen volgen als ze bereid zijn hun leven te verliezen, hun sterfelijke identiteitsgevoel, het spook op te geven zodat ze het kruis kunnen transcenderen.

Geen enkele kracht van buitenaf kan jou van het kruis halen, zelfs Christus kan je niet van het kruis halen, omdat Christus je vrije wil niet zal schenden. Je zit vast op het kruis vanwege de keuzes die je hebt gemaakt, de spoken die je hebt gevormd op het identiteits-, mentale, emotionele en fysieke niveau van je geest en je zult pas vrij zijn als je vrijwillig het spook opgeeft. Zelfs ik had, toen ik aan het kruis hing, enigszins de verwachting dat God zijn engelen zou sturen om mij te redden van de dood en daarmee een ander wonder te verrichten. Maar terwijl ik daar hing, besefte ik ineens dat God dit niet zou doen omdat ik mijn laatste spook moest opgeven, mijn laatste verwachting van hoe mijn missie eruit zou zien. En op het moment dat ik naar die balk in mijn eigen oog wilde kijken en hem opgeven, was ik bevrijd van het kruis. Omdat ik, Jezus, die tweeduizend jaar geleden geïncarneerd was, niet de enige zoon van God was, niet een perfect mens was, was ik niet vrij toen ik nog geïncarneerd was. Ik had nog steeds enkele menselijke verwachtingen die berustten op het bewustzijn van antichrist. Ook al had ik vorderingen gemaakt op het pad van Christusschap, pas toen ik dat laatste spook opgaf, werd ik volledig de Christus.

De woede op het christendom
Dit zouden christenen natuurlijk opnieuw ketterij zouden noemen, ze zouden zeggen dat dit van de duivel komt, je gebruikt nu dus enkele geschreven bijbelboeken, enkele interpretaties van deze bijbelboeken, om Jezus Christus de duivel te noemen. Wel, wel, wat kan ik doen? Je kunt met die manier van denken het koninkrijk niet binnengaan, dus moet ik je gewoon buiten het koninkrijk laten blijven. En je zult meemaken wat heel veel christenen hebben meegemaakt, omdat ze hun hele leven, toen ze opgroeiden met een christelijke religie, geloofden in de belofte: “Als je een goede christen bent, ga je na dit leven naar de hemel.” Daarna verlaten ze hun lichaam, de ziel stijgt op en ze verwachten dat de heilige Petrus bij de deur staat die naar de hemel gaat omdat hij de sleutels van de hemel heeft, toch? En hij gaat zeggen: “Ga naar binnen, ga naar binnen.”

In plaats daarvan vinden ze niet de heilige Petrus omdat hij echt niet in de hemel is, omdat hij na tweeduizend jaar nog niet is geascendeerd. In plaats daarvan vinden ze enkele andere lichtwezens die zeggen: “Je bent niet klaar om het koninkrijk binnen te gaan, je moet weer incarneren totdat je er wel klaar voor bent.” En dit heeft ertoe geleid dat veel mensen boos zijn geworden en zich verraden voelen. Enkele van de meest prominente atheïsten die je op de wereld ziet, hebben levens lang in de christelijke belofte geloofd, maar ze kwamen uiteindelijk op het punt waarop ze zo boos werden dat ze, toen ze de volgende keer incarneerden, boos waren op de christelijke kerk en ze hadden de wens om te bewijzen dat alle religies het mis hadden omdat ze het gevoel hadden dat ze voor de gek waren gehouden.

En natuurlijk zijn veel andere mensen die niet op een kruistocht zijn om te bewijzen dat religies niet deugen, ook gedesillusioneerd zijn geraakt door alle religies, alle spiritualiteit, omdat ze heel vaak hebben meegemaakt dat ze hun lichaam hebben verlaten en dat de christelijke belofte niet is waargemaakt. Ze moeten weer een ander lichaam aannemen en dit hele circus van opgroeien van baby tot volwassene doormaken, van de kost moeten verdienen, gedwongen worden om de kost te verdienen, door situaties in hun samenleving in een bepaalde rol worden gedwongen en daar een hekel aan hebben gekregen en daarom een hekel hebben aan alle religies. Waarop je kunt zeggen: “Zijn ze slechter af dan toen ze nog gelovige christenen waren?” Niet bepaald, misschien gaan sommigen zelfs openstaan voor leringen die verder gaan dan een religie en daarom zijn er tegenwoordig veel mensen die van zichzelf zeggen: “Ik ben spiritueel maar niet religieus”. En dat komt veel dichter bij de denkwijze van een kind dan de overgrote meerderheid van de christenen.

De bedoeling van het paasverhaal
Wat is dan de bedoeling van het paasverhaal? Om degenen die het horen te onderwijzen, maar hoe kun je worden onderwezen? Alleen als je ziet dat het allemaal symbolen zijn. Het kan, zoals ze in sommige films zeggen, berusten op een waargebeurd verhaal. Maar een waargebeurd verhaal is nog steeds een verhaal en de bedoeling van elk verhaal is dat het een transformerend effect heeft op degenen die het horen. Historisch gezien zie je dat veel beschavingen hun eigen verhalen, hun epische verhalen, hebben gehad. Door de hele geschiedenis heen zie je dat elke beschaving die tot een bepaald niveau van complexiteit is gestegen, zelfs primitievere samenlevingen, wat jullie primitief noemen, een verhaal heeft. En wat is de bedoeling van dit verhaal? Uiteindelijk om mensen te helpen door een bewustzijnstransformatie heen te gaan totdat ze klaar zijn om het Koninkrijk der Hemelen binnen te gaan.

Maar historisch gezien zie je ook dat deze verhalen vaak een valkuil zijn geworden. Ze hebben mensen in de val gelokt. Sommige verhalen zijn er erg op gericht om een bepaalde groep mensen superieur te laten lijken. Zij zijn net zoals de joden geloofden en nog steeds geloven, Gods uitverkoren volk en op die manier raken mensen gevangen in het verhaal. Gevangen in het verhaal omdat ze zo gehecht zijn aan het wereldlijke verhaal, dat ze niet verder kijken dan de symbolen om het echte verhaal dat erachter zit te begrijpen. Dat wil zeggen, hoe je van een mens met het doodsbewustzijn naar het volgen van een geleidelijk pad kunt gaan waardoor je herboren wordt met je ware identiteit als spiritueel wezen, als zoon of dochter van God.

Dit is de bedoeling van alle verhalen die je op de wereld hebt, maar helaas zijn heel veel veranderd in doodlopende wegen en natuurlijk is juist het verhaal dat beweert het verhaal van het leven van Christus te vertellen, veranderd in een van de meest efficiënte doodlopende wegen die er ooit op de planeet is geweest. Een van de meest efficiënte hulpmiddelen voor Satan, de krachten van antichrist, de prins van deze wereld, om mensen gevangen te houden op deze wereld. En daarom heeft de overgrote meerderheid van de christenen, wanneer de prins van deze wereld bij hen komt, iets en dat is het christelijke verhaal. Je zou kunnen zeggen dat het ironisch is, maar vanuit mijn perspectief als geascendeerde meester respecteer ik volledig de vrije wil en moet ik dus gewoon buigen voor de vrije wil en nogmaals zeggen: “Zij die Mij voor de mensen hebben verloochend, moet ik voor de Vader verloochenen.” en dus kunnen ze niet het koninkrijk binnengaan.